Ασφαλιστικό

Τα ασφαλιστικό νομοσχέδιο το οποίο σήμερα συζητείται είναι ένα καίριο νομοσχέδιο με διαχρονική επίδραση στην κοινωνική ασφάλιση των Ελλήνων.

Οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πάντα έδειξαν ιδιαίτερη ευαισθησία στη δημιουργία ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους και άσκησαν πάντα με συνέπεια κοινωνική πολιτική. Ακριβώς γιατί στόχος της δημοκρατικής  παράταξης ήταν η επίτευξη μιας δίκαιης και ισχυρής κοινωνίας με περισσότερη κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη. Για μας η έννοια της ανάπτυξης είναι άρρηκτα δεμένη με την ποιότητα ζωής των πολιτών.

Κυρίες & κύριοι συνάδελφοι

Μια σωστή και υπεύθυνη κυβέρνηση οφείλει να διαχειρίζεται με ορθό τρόπο το σήμερα. Συγχρόνως οφείλει να βλέπει το μέλλον και να παίρνει εκείνα τα αναγκαία μέτρα, ώστε οι επόμενες γενιές να αντιμετωπίζουν τη ζωή από καλύτερη θέση σε σχέση με το σήμερα. Οφείλει η πολιτική της να μην υποθηκεύει το μέλλον των επόμενων γενιών. Οφείλει να στοχεύει σταθερά στην ανάπτυξη η οποία να στηρίζεται σε υγιείς βάσεις και όχι σε βερεσέδια . Αυτά ακριβώς πράττει σταθερά η κυβέρνηση με την πολιτική της τα τελευταία χρόνια. και μάλιστα σε παγκόσμιες συγκυρίες που κάθε άλλο παρά ευνοούν αυτή την κατεύθυνση. Παρατηρούμε σήμερα στην Ευρώπη μια συντηρητική παλινδρόμηση που απειλεί με απίσχνανση το κοινωνικό κράτος.

Το ενδιαφέρον των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που θα παρέχει προστασία σε όλους τους Έλληνες είναι διαρκές και αποτελεί βασικό στοιχείο της πολιτικής και της ιδεολογίας του. Σε όλη τη διάρκεια που με την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού βρισκόταν στη διακυβέρνηση της χώρας προσπάθησε με νομοθετικές παρεμβάσεις να υπερβεί της μεγάλης θεσμικής και χρονικής υστέρησης που παρουσίαζε το ασφαλιστικό μας σύστημα σε σχέση με αυτό των υπολοίπων χωρών της Ευρώπης.

Μόλις το 1982 η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ανδρέα Παπανδρέου, θέσπισε την κύρια ασφάλιση ως καθολική και υποχρεωτική σε όλη τη χώρα και 1 χρόνο αργότερα έγινε υποχρεωτική και η επικουρική ασφάλιση. Μόλις από το 1985 τα αποθεματικά του ΙΚΑ κατατίθενται στις τράπεζες με διαπραγματεύσιμο επιτόκιο για να διασφαλιστούν τα χρήματα των εργαζομένων. Τότε μετετράπη ο ΟΓΑ σε φορέα κύριας ασφάλισης. Τα τελευταία χρόνια υπήρξε επέκταση της ασφάλισης σε ευπαθείς ομάδες, καθορίστηκαν ειδικές συνταξιοδοτικές διατάξεις για τις μητέρες. Όλες οι σημαντικές οργανωτικές αποφάσεις για το λειτουργικό εκσυγχρονισμό των θεσμών κοινωνικές ασφάλισης είναι πολιτικές πρωτοβουλίες των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..

Σ” αυτή την πολιτική εντάχθηκε η διαδικασία του κοινωνικού διαλόγου η οποία ξεκίνησε το 1998 με σκοπό τον εκσυγχρονισμό και τη συγχώνευση δεκάδων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, ταμείων και φορέων ασφάλισης, όπως η σύσταση οργανισμού ασφάλισης ελευθέρων επαγγελματιών κ.α.. Το σημερινό σχέδιο νόμου πραγματοποιεί ένα ακόμα μεγάλο και σταθερό βήμα στην κατεύθυνση του οργανωτικού, λειτουργικού και εξυγιαντικού μετασχηματισμού του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

Κυρίες & κύριοι συνάδελφοι

Η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος αποτελεί όρο για τη συνέχιση της ανάπτυξης που έχει επιτελεστεί τα τελευταία χρόνια. Δε διασφαλίζει μόνο το μέλλον του ΙΚΑ  και την ασφάλεια των συνταξιούχων αλλά σταθεροποιεί ολόκληρη την ελληνική οικονομία. Οι κλυδωνισμοί του ασφαλιστικού συστήματος θα προκαλούσουν κατάρρευση του συνόλου της οικονομίας.

Αν τώρα δεν βάλουμε τις βάσεις για ένα υγιές ασφαλιστικό σύστημα και το κράτος ήταν υποχρεωμένο να καλύπτει τα ελλείμματα τα επόμενα χρόνια αυξάνοντας βεβαίως, τις εισφορές ή τους φόρους , τα αποτελέσματα θα ήταν ολέθρια και για τους επενδυτές επιχειρηματίες αλλά και για τους εργαζόμενους. Θα μπαίναμε δηλαδή σε ένα φαύλο κύκλο αποσταθεροποίησης, στασιμότητας και κοινωνικής ανασφάλειας.

Κυρίες & κύριοι συνάδελφοι

Όπως είναι γνωστό το δικό μας ασφαλιστικό σύστημα ανήκει στα αναδιανεμητικά συστήματα, όπως άλλωστε και τα περισσότερα στην Ευρώπη τα οποία λειτούργησαν ικανοποιητικά από το β” παγκόσμιο πόλεμο μέχρι πρότινος. Σήμερα αντιμετωπίζουν τεράστια δομικά προβλήματα που προσδιορίζονται από:

• 1. την αύξηση του προσδόκιμου ζωής
• 2. την αλλοίωση της δημογραφικής πυραμίδας
• 3. την ανεργία
• 4. την κακή διαχείριση των πόρων και την εισφοροδιαφυγή και
• 5. τα μεγάλα λειτουργικά κόστη των ταμείων.

Τα πιο πάνω προβλήματα προβλέπεται να αυξηθούν στο μέλλον.

Σήμερα στη χώρα μας αντιστοιχεί ένας συνταξιούχος σε 2,3 εργαζόμενους. Τα επόμενα 30 χρόνια προβλέπεται ότι θα αντιστοιχεί μόλις 1 συνταξιούχος προς  1,3 εργαζόμενους. Αντιλαμβάνεται κανείς πως αν τώρα δεν φροντίσουμε να προβούμε σε εκείνες τις μεταρρυθμιστικές και εκσυγχρονιστικές ρυθμίσεις το ασφαλιστικό σύστημα θα οδηγηθεί σε πτώχευση.

Μια απλή λογιστική λύση θα ήταν η αύξηση των ορίων ηλικίας, η αύξηση της εισφοράς των εργαζομένων και η μείωση των συντάξεων. Αυτή η πολιτική όμως δεν αρμόζει στη δημοκρατική παράταξη, παραπέμπει σε συντηρητικές δυνάμεις και απεικονίζει την πολιτική της Ν.Δ. και το νόμο Σιούφα.

Μια άλλη προσέγγιση θα ήταν προσφυγή στο ανταποδοτικό σύστημα.. Η καθαρή αυτή φιλελεύθερη πολιτική μπορεί να διακρίνεται από ευελιξία στην αποδοτική διαχείριση των κοινωνικών πόρων έχει όμως μεγάλο ρίσκο και διακρίνεται από έλλειψη κοινωνικής αλληλεγγύης.

Αυτές οι πολιτικές που προανέφερα είναι ξένες με την ιδεολογία της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εμείς προτείνουμε μια προοδευτική μεταρρύθμιση που δίνει ανάσα ζωής στο σύστημα.

Η μεταρρύθμιση που προτείνουμε έχει αφετηρία την οικονομική ανάπτυξη που επιτελέσαμε τα τελευταία χρόνια και το ρυθμό αύξησης της ελληνικής οικονομίας  όπως προβλέπεται για το μέλλον.

• Αναδεικνύει το διαχρονικό φιλεργατικό πρόσωπο της κυβέρνησης .
• Συνθέτει με τον καλύτερο τρόπο το εφικτό με το επιθυμητό.
• Προωθεί το κοινό αγαθό
• Έχει την προνοητικότητα να συνδέσει τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος με την αύξηση του ΑΕΠ. Κάτι που σημαίνει ότι η αύξηση της οικονομίας αντανακλά στη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων.
• Έχει την ευαισθησία να διορθώνει τις ανισότητες από γενιά σε γενιά στηρίζοντας τις χαμηλότερες συντάξεις.
• Η μεταρρύθμιση που προτείνεται είναι προϊόν αναλυτικού εμπεριστατωμένου και τεκμηριωμένου διαλόγου με τους κοινωνικούς εταίρους. Και εδώ θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέρω τη θετική συμβολή της ΓΣΕΕ της οποίας η παρέμβαση έχει ξεπεράσει τη συντεχνιακή αντίληψη και παίρνει εθνικές διαστάσεις. Με την υπευθυνότητα που αρμόζει στη συνδικαλιστική έκφραση των εργαζομένων που συμμετέχουν στην ανάπτυξη της χώρας.
• Συγκεκριμένα με το νόμο αυτό διασφαλίζονται τα μέχρι τώρα θετικά του συστήματος. Το κράτος εγγυάται τη βιωσιμότητά του και παράλληλα δίδονται εναλλακτικές δυνατότητες αξιοποίησης των αποθεματικών. Επιχειρείται ορθολογικοποίηση του υφιστάμενου ασφαλιστικού συστήματος ώστε να μειωθούν οι εσωτερικές ανισότητες. Με τη θέσπιση της εθνικής αναλογιστικής αρχής ως ανεξάρτητης διοικητικής αρχής δίδεται η δυνατότητα επαναθεώρησης του συστήματος προς βελτιωτικές κατευθύνσεις. Σε πρακτικό επίπεδο αυτό σημαίνει ότι δε θίγεται ούτε 1 ασφαλισμένος του ΙΚΑ. Αντιθέτως αίρονται οι αντιεργατικές ρυθμίσεις που προέβλεπε ο νόμος Σιούφα.. Περιέχει εν κατακλείδι τις πιο πολλές καίριες θετικές ρυθμίσεις για την κοινωνική ασφάλεια από κάθε άλλο νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί έως σήμερα.

Κυρίες & κύριοι συνάδελφοι

Όταν συζητούνται τέτοια θέματα πρέπει να πρυτανεύει η σύνεση και η υπευθυνότητα και να ελλείπουν ο λαϊκισμός, οι συντεχνιακές προσεγγίσεις και οι οπισθοδρομικές επιλογές. Θα ήταν θεμιτό η Ν.Δ. να καταθέσει μια άλλη πρόταση. Είναι όμως αναίρεση του θεσμικού της ρόλου σαν αξιωματική αντιπολίτευση να αποχωρεί χωρίς να προτείνει τίποτα. Ας απαντήσει ευθέως. Είναι υπέρ της κρατικής συμμετοχής και πόσο στη βιωσιμότητα του συστήματος; Γιατί μόλις το 93 η Ν.Δ. σαν κυβέρνηση παρέπεμπε το ΙΚΑ σε δανεισμό και το επιχορηγούσε μόλις με 10 δις.. Μήπως αποχωρεί η Ν.Δ. με αντιφατικά επιχειρήματα επειδή δεν θέλει να δεσμευθεί για το μέλλον, επειδή επιχειρεί να ψαρεύει σε θολά νερά χωρίς να αποκαλύψει το συντηρητικό της πρόσωπο; Ας καταθέσει επιτέλους μια ολοκληρωμένη πρόταση για να γνωρίζει ο ελληνικός λαός κατά πόσον αποτελεί για αυτόν αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Τα φληναφήματα του κυρίου Καραμανλή όπως διατυπώθηκαν σε ομιλία του στο ΣΕΒ ότι δε σας λέω το πρόγραμμά μας για να μη το αντιγράψει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορούν να πείσουν κανέναν. Αναδεικνύουν ανεπάρκεια και ανευθυνότητα. που δικαιολογεί τη μόνιμη θέση της Ν.Δ. στα έδρανα της αντιπολίτευσης κάτι που θα επαναβεβαιωθεί και μετά τις επόμενες εκλογές.

18/06/2002