Ασύμμετρη…ανικανότητα

Οι εκλογές του 2007, με τον τρόπο και στο χρόνο που προκηρύχτηκαν, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως κωμικοτραγική εκδήλωση καπηλείας των δημοκρατικών θεσμών και του συνταγματικού δικαιώματος του Πρωθυπουργού να προκηρύσσει πρόωρες εκλογές. Ως εκλογές συγκάλυψης του πορίσματος Ζορμπά και του ανοσιουργήματος της καταλήστευσης των Ταμείων. Εκλογές αποφυγής των φυσικών και πολιτικών χειμάρρων του φθινοπώρου.

Όμως δυστυχώς οι φονικές πυρκαγιές ξεπέρασαν αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Θα μείνουν στην ιστορία ως εκλογές σε καμένη γη, ως εκλογές πάνω στις στάχτες και στ” αποκαΐδια της ζωής του περιβάλλοντος, της ιστορίας, της οικονομίας και της αξιοπρέπειάς μας.

Ουδείς μπορούσε να φανταστεί τέτοια πελώρια ανικανότητα.

Τρεις μικρές εστίες φωτιάς  στην Ηλεία, από διαπιστωμένα αίτια αφέθησαν να κατακαίουν επί 1 εβδομάδα ολόκληρο το νομό και ακόμα και σήμερα συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο στη γειτονική Αρκαδία. Όπως στις αρχές του καλοκαιριού μια γελοία εστία φωτιάς οδήγησε στην καταστροφή της Πάρνηθας. Το ίδιο και στη Νότια Εύβοια, στη Μεσσηνία και τη Λακωνία.

Η Κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί πρωταγωνιστές σ” ένα θέατρο σκιών έγιναν θεατές σ” ένα δράμα που κάποια στιγμή έγινε αρχαίο και ρήμαξε την Ολυμπία. Πάλι καλά που ο κύριος Βουλγαράκης με συγκινητικές προσπάθειες διέσωσε το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.

Η Κυβέρνηση μπροστά σ” αυτή την καταστροφή επιχείρησε να δικαιολογηθεί επιστρατεύοντας αδίστακτα τον μύθο των ασύμμετρων απειλών. Εμπνευστής αυτής της θεωρίας, ποιος άλλος; Η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη Μητσοτάκη. Η οποία, λόγω οικογενειακής παράδοσης, γνωρίζει καλά απ” αυτά. Με έντεχνο τρόπο παραλληλίζει τους εμπρηστές με τους γνωστούς άγνωστους που έκαψαν τα μαγαζιά της Αθήνας και τον Άγνωστο Στρατιώτη. Η σιωπηλή κυρία Υπουργός Εξωτερικών, σε μείζονα θέματα  όπως αυτό της αναγνώρισης του ονόματος των Σκοπίων αλλά και της τουρκικής προκλητικότητας απέναντι στην Κύπρο, έγινε λαλίστατη υποστηρίζοντας ασύμμετρες ανοησίες προκειμένου να καλύψει τη συμμετρική, σταθερή και επαναλαμβανόμενη Κυβερνητική ανικανότητα. Αλλά, ακόμα και αν δεχτούμε ότι υπήρχε σχέδιο οργανωμένο από οικοπεδοφάγους γκαζάκηδες ή ξένους πράκτορες, οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες είχαν ενημερώσει την Κυβέρνηση; Και αν η Κυβέρνηση γνώριζε, γιατί οδήγησε τη χώρα, μήνα Αύγουστο, σε εκλογές εξπρές, μεσούσης της περιόδου των πυρκαγιών; Γιατί προκήρυξε εκλογές πάνω στο πτώμα της Πάρνηθας και της Πεντέλης; Και αν δεχόμαστε οργανωμένη επίθεση ποιος έχει την ευθύνη να οργανώσει την άμυνα;

Επιτέλους αιδώς. Ανικανότητα και κυνισμός υπάρχει. Και συνεχίζεται με τον άναρχο τρόπο με τον οποίο μοιράζονται όχι αποζημιώσεις προς τους πυρόπληκτους αλλά εκλογικά επιδόματα σε όσους πιστούς προσέρχονται. Αρνούμαι να φανταστώ τον τρόπο με τον οποίο θ” αντιμετώπιζε αυτή η Κυβέρνηση μια πραγματική εξωτερική απειλή.

Το κυρίαρχο αίτημα, 15 μέρες πριν τις εκλογές, είναι ν” απομακρυνθούν γρήγορα όσοι μετέτρεψαν την Ελλάδα σε ανοχύρωτη χώρα για ν” αποφευχθούν τα χειρότερα. Η εθνική καταστροφή που ζούμε επιβάλλει προσκλητήριο εθνικής ανασυγκρότησης και αναγέννησης. Η επόμενη Κυβέρνηση δε θα διαχειριστεί απλά την εξουσία. Πρέπει να είναι ικανή να σώσει τον τόπο.