Νομοσχέδιο Υπουργείου Αθλητισμού

Κ.Κ.

Με θλίψη και αγανάκτηση ολόκληρος ο ελληνικός λαός, φίλαθλος και μη, παρακολούθησε αυτές τις μέρες τη χώρα του να διασύρεται. Πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα, στις εφημερίδες όλου του κόσμου, πρώτες ειδήσεις στα κανάλια, πρόβαλαν τον αποκλεισμό της χώρας μας από τη διεθνή αθλητική κοινότητα.

Παρακολούθησαν την Κυβέρνηση, για μια ακόμα φορά, να είναι ανίκανη να προστατέψει το διεθνές κύρος της χώρας, να παραβιάζει τη διεθνή πρακτική και νομιμότητα, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό. Επαναλαμβάνοντας βέβαια τον κακό εαυτό της όπως με την απόφαση της απογραφής και το πισωγύρισμα του βασικού μετόχου.

Παρακολούθησαν τον αρμόδιο Υπουργό Αθλητισμού, με περισσή προχειρότητα και πολιτική αφέλεια, να καταθέτει νομοσχέδιο στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων, στο οποίο οφείλετο και ο αποκλεισμός της χώρας μας από τη FIFA, ν” αλλάζει τέσσερις φορές μέσα σε ένα 24ωρο διατάξεις του νομοσχεδίου, και παρ” όλ” αυτά, αγέρωχα, να υπερασπίζεται τις θέσεις του, χωρίς να έχει καμία επίγνωση της πραγματικότητας. Η άτακτη αυτή υποχώρηση βεβαίως χαρακτηρίζει τον Υπουργό. Είναι δικαίωμά του. Όμως ας αφήσει στην άκρη τους λεονταρισμούς. Στην περίπτωσή του μάλλον η σιωπή των αμνών ταιριάζει.

Κ.Κ.

Μέχρι πρότινος είχα τον άχαρο και σχεδόν μοναχικό ρόλο να σας ενημερώνω για τα σημεία και τέρατα που συμβαίνουν στον ΟΠΑΠ, όπου αποκάλυπταν τη νοοτροπία και πολιτική πρακτική του κυρίου Υπουργού. Πολλές φορές ένιωσα τη φωνή μου, ως φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Έπρεπε να απειληθεί η χώρα με αποκλεισμό από τη FIFA προκειμένου ν” αποκαλυφθεί το ύφος και το ήθος της εξουσίας που εφαρμόζει ο κ. Ορφανός στον αθλητισμό.

Κ.Κ.

Οι νόμοι στις δημοκρατίες αποτελούν εργαλείο του κοινωνικού συστήματος και δρουν υπέρ της προστασίας και της αναπαραγωγής του. Όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να επανατοποθετηθεί συνολικά το ζήτημα του αθλητισμού στη χώρα μας. Όμως αυτό δε μπορεί να γίνει ερήμην των ανθρώπων του αθλητισμού, ερήμην των θεσμών που υπάρχουν στο αθλητικό κίνημα, δε μπορεί να γίνει ερήμην των αθλητών. Και βεβαίως δε μπορεί να γίνει ερήμην των διεθνών οργανώσεων. Και όπως αποκαλύφθηκε από τη συνεδρίαση της επιτροπής κοινωνικών υποθέσεων στη Βουλή, το σχέδιο νόμου, αποτελεί ένα εγκεφαλικό κατασκεύασμα, του υπουργείου Αθλητισμού που βρίσκει σε κατάφορη αντίθεση όλους τους φορείς του αθλητικού κινήματος στη χώρα μας.

Η άποψη της ΕΟΚ είναι αρνητική. Η άποψη της ΕΣΑΚ η οποία ρητά λέει ότι οι συντάκτες του νομοσχεδίου δεν έχουν πραγματική εικόνα για τον αθλητισμό στη χώρα μας. Οι παίκτες του μπάσκετ μιλούν για νόμο αδιανόητο, άδικο και αντισυνταγματικό. Ο εκπρόσωπος των καλαθοσφαιριστών, κ. Αντωνιάδης, ο οποίος μίλησε για ωμή παρέμβαση στην διαδικασία διαπραγμάτευσης των ελεύθερων συμβολαίων, για κατάργηση της εργατικής νομοθεσίας με τη δημιουργία αναγκαστικής διαιτησίας, για παντελή απουσία των ποδοσφαιριστών  από αυτό το νομοσχέδιο και βέβαια η ΕΠΟ η οποία υφίσταται και τις συστηματικές επιθέσεις του κ. Υπουργού.

Κ.Κ.

Και ο εισηγητής μας και ο εκπρόσωπός μας θ” αναφερθούν επί της ουσίας. Εγώ στο λίγο χρόνο που μου απομένει θα “θελα ν” αναφερθώ στους λόγους για τους οποίους ο Υπουργός πολιτισμού έβαλε τον ελληνικό αθλητισμό σε μια μεγάλη περιπέτεια. Και αυτός δεν είναι τίποτε άλλο από την προσπάθειά του να ελέγξει τον αθλητισμό και ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο, στη χώρα μας. Η προσπάθεια αυτή είναι συστηματική και κατ” εξακολούθηση. Επιχειρήθηκε πέρσι το Σεπτέμβριο, όταν επιχείρησε να παρέμβει στις εκλογικές διαδικασίες της ΕΠΟ, μέσω μιας θερινής τροπολογίας η οποία όμως απεσύρθη. Επιχειρήθηκε πέρσι τον Οκτώβρη με την παρέμβασή του στις εκλογές. Επιχειρείται κατ” εξακολούθηση με τις επιλεκτικές χορηγίες, χρηματοδοτήσεις, μέσω του ΟΠΑΠ στους ημετέρους. Ήδη έσπασε το ρεκόρ με χορηγίες πάνω από 50.000.000€, μόλις το πρώτο εξάμηνο.

Είναι αποκαλυπτικό της νοοτροπίας της κυβερνώσας παράταξης. Αποκαλύφθηκε το με επιμέλεια αποκρυπτόμενο σύνδρομο της πάλαι ποτέ ενδόξου Δεξιάς. Της επιθυμούσης και κυρίως εντελλομένης να θέτει υπό εξάρτηση τους ανθρώπους. Να τους ελέγχει, να τους κάνει υπόδουλους. Είτε εξαγοράζοντάς τους είτε απειλώντας τους είτε υποσχόμενοι σε αυτούς για το μέλλον. Με επιλεκτικές επιδοτήσεις σε σωματεία και αθλητές. Αυτή η πολιτική πρακτική του υπουργείου αθλητισμού κατατείνει στο να θέσει υπό εξάρτηση, να υποδουλώσει την αθλητική οικογένεια. Ένα Υπουργείο που κατεξοχήν θα έπρεπε να αναδεικνύει τον αθλητισμό και τα αγαθά που προέρχονται απ” αυτόν, όπου έπρεπε να κυματίζει ελεύθερα η σημαία του ευ αγωνίζεστε,  εκεί που έπρεπε η ψυχολογία και η νοοτροπία του αγώνα, ατομικού και συλλογικού, να διαποτίζει τη νέα γενιά. Εκεί που η αγωνιστική ψυχολογία του αθλητισμού έπρεπε να διαχέεται και να επηρεάζει τον πολιτισμό της καθημερινής μας ζωής.

Δυστυχώς σ” αυτόν το χώρο επικρατεί υποβάθμιση, η αλλοίωση των ιστορικών αρχών και αξιών του αθλητισμού, η απεμπόληση του κοινωνικού του χαρακτήρα. Εκεί βασιλεύει ο κ.Ορφανός ο οποίος έχει απορφανίσει το χώρο, από την απαιτούμενη ευαισθησία και σοβαρότητα. Εκεί επιχειρεί συστηματικά ο κ. Ορφανός να στήσει με δημόσιο χρήμα μια κομματικοκυβερνητική παράγκα,  εκμαυλισμού, πατροναρίσματος, πελατειακής αντίληψης.

Και όλ” αυτά γίνονται εξόφθαλμα, απροκάλυπτα, ενυπόγραφα. Δείτε χαρακτηριστικά την επιστολή του Έλληνα Υπουργού Αθλητισμού στον κύριο Μπλάτερ: «Εφόσον η ΕΠΟ επιμείνει στη μη εφαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας, θα προταθεί άμεσα προς ψήφιση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο η τροπολογία που θα θέτει την ΕΠΟ εκτός προστατευτικού δικτύου της ελληνικής πολιτείας.». Κατά 1^ο το πρόβλημα ο κ.Ορφανός δεν το έχει με την ΕΠΟ αλλά με τη FIFA. Και κατά 2^ο είναι δυνατόν σ” ένα δημοκρατικό πολίτευμα ο Υπουργός ν” απειλεί ότι δε θα εφαρμόσει ο ίδιος το Σύνταγμα και τους νόμους για μια ομοσπονδία που αποτελεί θεσμό για το ποδόσφαιρο στη χώρα μας; Αυτό κατά τη γνώμη μου αποτελεί τον ορισμό της αντιδημοκρατικής και εξουσιαστικής αντίληψης και νοοτροπίας. Αυτή η αντίληψη προσβάλει και εκθέτει ανεπανόρθωτα τη χώρα μας στο οργανωμένο διεθνές αθλητικό κίνημα.

Ο κ.Ορφανός αλλά και ο κ.Καραμανλής που τον καλύπτει, φιλοδοξεί ακόμα να ψηφίσει και αυτά τα θεμέλια του δικαιικού μας πολιτισμού, αφού στο άρθρο 28 με πράξη του οργάνου διοίκησης σε αργία, όσοι παραπέμπονται στο δικαστήριο, καταργεί δηλαδή ακόμα και το τεκμήριο της αθωότητας και προδικάζει ακόμα και τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Λυπάμαι αλλά όλ” αυτά δεν αρμόζουν σε δημοκρατίες.

Κ.Κ.

Απευθύνομαι σ” εσάς και σας κρούω τον κώδωνα του κινδύνου, μπροστά στον κίνδυνο πανδημίας, αυθαιρεσίας, εξευτελισμού, εντέλει επιστροφή στο πασαλίκι, στο παρελθόν.

11/07/2006