Ομιλία για το Ε.Σ.Υ.

Η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου και η πολιτεία οφείλει να το  προασπίζει και να το παρέχει.
Η υψηλή παροχή και διατήρηση της υγείας των πολιτών αποτελεί δείκτη της ανάπτυξης και του πολιτισμού του κράτους.
Συζητάμε σήμερα το σχέδιο νόμου «Βελτίωση και εκσυγχρονισμός του Ε.Σ.Υ.»
Το περιεχόμενο του νόμου αποκαλύπτει πρώτα απ’ όλα την ιδεολογία του, που δεν είναι σε τίποτα διαφορετική από αυτή που το 1983 οδήγησε στην δημιουργία του Ε.Σ.Υ.. Ήταν μια μεγάλη αλλαγή στο χώρο της υγείας, που έβγαλε τη χώρα από την υγειονομική υπανάπτυξη. Στόχοι του νόμου ήταν η παροχή ίσης και υψηλής ποιότητας υγείας στους Έλληνες . Ήταν  η δημιουργία ενός σταθερού δημόσιου συστήματος υγείας.
Αυτό το πνεύμα παραμένει απολύτως στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο, εμπλουτισμένο από τις σύγχρονες ανάγκες αλλά και δυνατότητες.
Από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά στην οικονομία, στην κοινωνία, στην επιστήμη , στην τεχνολογία.
Ακόμα έχουμε πολλά στοιχεία για τις ελλείψεις και αρρυθμίες του συστήματος που κατέδειξε η εφαρμογή του .
Είναι κοινή διαπίστωση πως χρειάζονται πολλές βελτιωτικές κινήσεις, προκειμένου να προσεγγιστούν οι στόχοι.
Πράγματι το σχέδιο νόμου εμπεριέχει τις σύγχρονες απόψεις και προσαρμογές στις νέες εξελίξεις των συστημάτων υγείας.
Απαντά ικανοποιητικά και με δέσμη προτάσεων στην παθογένεια που αφορά την αποτελεσματικότητα του ως προς την χρήση πόρων. Αναφέρω με στοιχεία της Eurostat 1997 η Ελλάδα ήταν 3η στην Ευρώπη ως προς τις δαπάνες για την υγεία με 8,6 του Α.Ε.Π..
Όμως –πάντα- κατά την Eurostat το 65% των Ελλήνων είναι δυσαρεστημένο από την παροχή υγείας.
Το πρόβλημα αναμφίβολα εντοπίζεται στην οργάνωση του συστήματος, στη διοίκηση του, στον έλεγχο της αποτελεσματικότητας, στην ορθή ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού και στην εξάλειψη των ανισοτήτων μεταξύ κέντρου και περιφέρειας .
Σ’ αυτά τα προβλήματα έρχεται να απαντήσει θετικά η κυβέρνηση, επιδιώκοντας να λύσει οριστικά τα φαινόμενα διαφθοράς, αδιαφάνειας, ουρών στα εξωτερικά ιατρεία και συνωστισμού στους διαδρόμους των νοσοκομείων.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως έχουν γίνει πολλά βήματα. Σ’ όλη τη χώρα υπάρχουν  σήμερα 140 νοσοκομεία και 250 κέντρα υγείας. Έχουν γίνει πολλές  βελτιώσεις στους εξοπλισμούς και τα κτίρια. Η χώρα μας διαθέτει πολλούς καλούς γιατρούς. Ελάχιστοι ασθενείς πηγαίνουν στο εξωτερικό. Η εφαρμογή της προτεινόμενης μεταρρύθμισης μπορεί να συμβάλλει στην απαιτούμενη βελτίωση. Γιατί αποπνέει κανόνες και αρχές που μπορούν να πείσουν στο σύνολο του υγειονομικού προσωπικού κάτι που κρίνεται αναγκαίο για την  αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας στους πολίτες.
Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες
Μοχλός για την επιτυχία της μεταρρύθμισης είναι ή περιφερειακή συγκρότηση του Ε.Σ.Υ. . Η αποκεντρωμένη διοίκηση είναι ένα επιτυχημένο μοντέλο διοίκησης για όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες. Κάθε υγειονομική περιφέρεια έχει τις ιδιαιτερότητές της. Ιδιαιτερότητες γεωγραφικές, πληθυσμιακές, οικονομικές, υγειονομικές.
Η μεταφορά διοικητικής πολιτικής και οικονομικής εξουσίας σ’ αυτές αλλά κυρίως η μεταφορά της ευθύνης για το σχεδιασμό και την ανάπτυξη του συστήματος, θα οδηγήσουν αναμφίβολα σε εύστοχες και αποτελεσματικές λύσεις των τοπικών προβλημάτων υγείας.
Από την πρόληψη, την  πρωτοβάθμια και νοσοκομειακή περίθαλψη μέχρι την αποκατάσταση και την κατ’ οίκον νοσηλεία.

Ο δεύτερος άξονας του προτεινόμενου νομοσχεδίου αφορά στη διοίκηση των νοσοκομείων, η οποία εκσυγχρονίζεται και εμπλουτίζεται από ειδικούς που μπορούν  να ενσωματώσουν τη σύγχρονη τεχνολογία και να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις στο διοικητικό και οικονομικό τομέα .
Έτσι θα βελτιωθούν οι υπηρεσίες υγείας του νοσοκομείου και θα αξιοποιηθούν αποδοτικότερα οι προϋπολογισμοί τους.

Ο τρίτος άξονας αφορά την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού.
Το βάρος και νομίζω σωστά δίνεται στην ποιότητα, κατάρτιση και αντικειμενική αξιολόγηση του ιατρικού προσωπικού αλλά και του υπόλοιπου υγειονομικού.
Ας μη ξεχνάμε την πολύ κακή, τη χειρότερη στην Ευρώπη αναλογία 4 προς 5 στη σχέση νοσηλευτικού προς ιατρικό προσωπικό. Η κυβέρνηση θα εφαρμόσει πολιτική ενίσχυσης της στελέχωσης υπηρεσιών υγείας με νοσηλευτικό προσωπικό.

Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες
Συμπληρωματικό ρόλο στην παροχή υγείας στη χώρα μας αποτελεί ο ιδιωτικός τομέας. Άλλωστε οι ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία είναι η υψηλότερη στην Ευρώπη (3,67 Α.Ε.Π.). Αυτό αντανακλά βεβαίως και την οικονομική ανάπτυξη της χώρας που συνέβη τα τελευταία χρόνια.
Είναι επιβεβλημένο να κοπούν τα συγκοινωνούντα δοχεία μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και όσον αφορά το ιατρικό προσωπικό και όσον αφορά σύγχρονα διαγνωστικά μέσα.
Δε μπορεί ο ιδιωτικός τομέας να αιματώνεται (χρηματοδοτείται) από το Δημόσιο. Είναι απόλυτη υποχρέωσή μας, στον Έλληνα πολίτη, να κόψουμε αυτή την αιμορραγική επικοινωνία.
Είπα συγκοινωνούντα δοχεία εννοώντας τους αθέμιτους τρόπους που έχουν οδηγήσει σε υπερτροφία του ιδιωτικού τομέα. Εννοώ κατευθυνόμενες εξετάσεις, σχέσεις ιατρών Ε.Σ.Υ.  με διαγνωστικά κέντρα και λοιπά που προσβάλλουν την ιατρική δεοντολογία και λειτούργημα.
Ο ιδιωτικός τομέας να αναπτυχθεί με σταθερούς διαυγείς και ισότιμα εφαρμοζόμενους προς κάθε κατεύθυνση. Πρέπει να επιβληθούν κανόνες που θα εφαρμόζονται προς κάθε κατεύθυνση . Αυτή είναι η εκσυγχρονιστική απάντηση απαραίτητη για την αποδοτική λειτουργία του ιδιωτικού τομέα που όπως προ είπα είναι συμπληρωματικός με το δημόσιο.

Τέλος κυρίες και κύριοι συνάδελφοι για να κλείσω οφείλω να καταθέσω κάποιες απόψεις μου προερχόμενες από την εμπειρία μου, ασκώντας την μαχόμενη ιατρική και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.
I.Ένα σύστημα υγείας για να πετύχει πρέπει να έχει κέντρο των επιδιώξεών του τον άνθρωπο.
Οι εργαζόμενοι σ’ αυτό πρέπει να έχουν υψηλά ανεπτυγμένο το αίσθημα της κοινωνικής ευθύνης. Αυτό δεν λύνεται με νόμους . Είναι θέμα νοοτροπίας και συμπεριφοράς.
Ορθά ο νόμος που κατατέθηκε επιδιώκει να εφαρμόσει  αρχές και αξίες που θα παρέμβουν σ’ αυτές τις νοοτροπίες και συμπεριφορές.
II.Καμία δαπάνη όσο υψηλή και αν είναι δεν αρκεί  για να προασπίσει το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου ,την υγεία.
III.Τα προβλήματα του συστήματος δε λύνονται ούτε με ευχές, ούτε με αφορισμούς ούτε με την αυτοθυσία του υγειονομικού προσωπικού. Χρειάζεται συστράτευση της πολιτείας και της υγειονομικής κοινότητας, πάντα με στόχο και κέντρο τον άνθρωπο. Τον άνθρωπο που πάσχει και που σε κάποια φάση της ζωής μας θα βρεθούμε κι εμείς στη θέση του.
Γι’ αυτό πρέπει με γνώση και τόλμη να προσεγγίσουμε όλες τις πτυχές του προβλήματος.
Το υπουργείο υγείας έχει αντιμετωπίσει ολοκληρωμένα το θέμα γι’ αυτό θα φέρει και άλλους νόμους που θα εκσυγχρονίσουν το σύνολο της υγείας στη χώρα μας.
Ο σημερινός νόμος είναι η βάση που θα δομηθούν οι άλλοι.
Γι’ αυτό πρέπει να υπερψηφιστεί απ’ όλους.

Τέλος παρ’ ότι το βήμα της Βουλής δεν είναι φόρουμ επιστημονικών ανακοινώσεων οφείλω χάριν της αλήθειας να αναφερθώ σε κάτι που απασχόλησε τον τύπο και τη Βουλή. Το θέμα των καισαρικών τομών.
Μελετώντας στατιστικά στοιχεία του μεγαλύτερου ιδιωτικού μαιευτηρίου της χώρας, όπου γίνονται  το 55% των τοκετών του ιδιωτικού τομέα στο λεκανοπέδιο, τη διετία ’99-’00, συγκεκριμένα έγιναν 25.000 τοκετοί, το ποσοστό καισαρικών ανέρχεται στο  38% .
Με δεδομένα ότι :
Έχουν εγκαταλειφθεί οι εμβρυουλκίες στις δυστοκίες,
Σήμερα οι Ελληνίδες γεννούν σε μεγαλύτερες ηλικίες
Υπάρχουν σαφώς περισσότερες κυήσεις υψηλού κινδύνου
Γεννιούνται όλο και περισσότερα παιδιά με εξωσωματική γονιμοποίηση
Αυξάνεται όλο και περισσότερο ο αριθμός των γυναικών που οικειοθελώς επιθυμούν Κ.Τ. , σ’ αυτό έχει συνδράμει και η επισκληρίδιος  αναισθησία.
Για όλους αυτούς τους λόγους το ποσοστό που προανέφερα κρίνεται ικανοποιητικό . Ποσοστά 11% έως 16% παρουσιάζονται μόνο στα κλασσικά βιβλία της προηγούμενης 20ετίας.

06/02/2001