ΠΡΑΚΤΙΚΑ-Απολυμένοι Εργοστασίου Λιπασμάτων (Ν/Σχ. Υπουργείου Απασχόλησης)
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Όσον αφορά την επί της αρχής θέση επί του νομοσχεδίου του κόμματός μου, ο εισηγητής μας εξέθεσε με πολύ καλό τρόπο και αναλυτικά τις απόψεις μας.
Όσον αφορά τις αμετροεπείς ξιφουλκίες και του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Τζαμτζή απάντησε ο δικός μας Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος. Εγώ μόνο μια γενική παρατήρηση θέλω να κάνω.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αποτελεί πρόκληση και προκαλεί θυμηδία, ακόμη και αισθητικού επιπέδου, και σ” εμάς τους παρόντες και σ” όλο τον ελληνικό λαό το να ακούγονται επιχειρήματα του τύπου «εσείς που κάνατε σκάνδαλα στο παρελθόν μη μιλάτε για τα δικά μας, τα σημερινά σκάνδαλα». Αυτή η λογική, αυτή η αντίληψη δημιουργεί μια τεράστια κρίση στο σύνολο του πολιτικού συστήματος και θεωρώ ότι θα πρέπει, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, να αλλάξετε επιτέλους τακτική. Έχετε υπερβεί το περιθώριο της ανοχής όλου του ελληνικού λαού και εν πάση περιπτώσει, όσο κυβερνάτε οφείλετε να ασκείτε διοίκηση με βάση τα χρηστά κείμενα του Συντάγματος, να αφήσετε το παρελθόν και να κοιτάξετε τα δικά σας.
Θα μιλήσω, λοιπόν, μόνο για το άρθρο 32, κύριε Πρόεδρε, που αφορά τη ρύθμιση, επιτέλους, ενός χρόνιου αιτήματος των εργαζομένων που απολύθηκαν από το κλείσιμο του εργοστασίου των λιπασμάτων στη Δραπετσώνα. Είναι ένα ζήτημα που ξεκίνησε από το 1999, όταν έκλεισε το εργοστάσιο λιπασμάτων που λειτουργούσε στη Δραπετσώνα ως συνέπεια αποφάσεων κρατικών οργάνων για υλοποίηση συγκεκριμένου κρατικού σχεδιασμού. Πράγματι, αποτελούσε αίτημα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην περιοχή να απομακρυνθεί το εργοστάσιο λιπασμάτων και διότι οχλούσε περιβαλλοντικά, κυρίως όμως για να αξιοποιηθεί ο πολύ μεγάλος χώρος ο οποίος υπάρχει. Δυστυχώς αυτή η ανάπλαση έχει μείνει ακόμα στα λόγια. Δεν έχει προχωρήσει και θα αγωνιστούμε εμείς, το ΠΑΣΟΚ, σαν κυβέρνηση αύριο, να γίνει επιτέλους πράξη αυτό το οποίο είχε σχεδιαστεί το 1999.
Το εργοστάσιο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λειτουργούσε από το 1909 κι εργάστηκαν εκεί γενιές και γενιές Πειραιωτών. Έχει, δε, συμβολή αναμφίβολα και στην παραγωγικότητα της χώρας και στη στήριξη της αγροτικής οικονομίας. Το εργοστάσιο αυτό όταν έκλεινε ανήκε κατά 10% στην «Εθνική», 10% στην «Αγροτική» και κατά 80% στην «ΣΥΝΕΛ». Εκείνη την εποχή, λοιπόν, ανήκε, θα έλεγε κάποιος με την ευρεία έννοια, στο δημόσιο τομέα και ο όρος του κλεισίματος εκείνη την εποχή ήταν η αποκατάσταση των εργαζομένων που έχαναν τη δουλειά τους. Όμως, δυστυχώς, αυτός ο όρος δεν υλοποιήθηκε και από τότε άρχισε ένας Γολγοθάς και των εργαζομένων αλλά και Βουλευτών της περιοχής σε μια προσπάθεια να βρει λύση το δίκαιο αυτό αίτημα. Και οφείλω από αυτό το Βήμα, κύριε Πρόεδρε, να επαινέσω και να πω ότι αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση η συσπείρωση, η αγωνιστικότητα, η επιμονή και η υπομονή με την οποία οι εργαζόμενοι του εργοστασίου των λιπασμάτων κράτησαν ανοιχτό αυτό το θέμα. Χρησιμοποίησαν όλα τα αγωνιστικά αλλά και νόμιμα μέσα που μπορούσαν να μετέλθουν, με αποτέλεσμα σήμερα επιτέλους να λαμβάνει τέλος αυτός ο Γολγοθάς.
Οι άνθρωποι αυτοί προκάλεσαν απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία τους δικαίωσε ομόφωνα, πολιτική απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία τους δικαίωσε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και σήμερα το σύνολο του εργατικού κινήματος στην Ευρώπη, πραγματικά, τους έχει ως παράδειγμα προς μίμηση.
Θέλω και εγώ απ” αυτή εδώ τη θέση να τους επαινέσω. Τιμούν όχι μόνο την εργατική τάξη, όχι μόνο τον Πειραιά, αλλά και το σύνολο της χώρας μας για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν αυτό το συγκεκριμένο θέμα.
Όσον αφορά, κύριε Πρόεδρε, τον κοινοβουλευτικό Γολγοθά Βουλευτών της περιοχής θέλω να πω ότι το 2001 κιόλας από το Σεπτέμβρη είχαμε καταθέσει κάποια τροπολογία. Έχει σημασία, για να τονώσουμε και τη μνήμη μας και παράλληλα να γνωρίζουμε και πως έχει το θέμα και να γράφονται στα πιο επίσημα Πρακτικά που υπάρχουν, στα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Πολύ σύντομα μόνο, κύριε Λιντζέρη. Είναι παράκληση.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Ναι, κύριε Πρόεδρε. Συμφωνώ με αυτό που λέτε, αλλά εν πάση περιπτώσει, δεν μπορεί να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Είμαστε εδώ από τις 10.00΄ η ώρα το πρωί, περιμένουμε υπομονετικά τη σειρά μας για να μιλήσουμε, έχουμε ακούσει του κόσμου τις ξιφουλκίες…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Και κάποιος συνάδελφος περιμένει να φύγει για το αεροδρόμιο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Θεωρώ ότι μιλώ επί της ουσίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Αλίμονο. Δεν έχει αυτό το νόημα η παρατήρηση.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Έχετε δίκιο. Θα κλείσω γρήγορα.
Επιχειρήθηκε, λοιπόν, το 2001 το Σεπτέμβρη μία τροπολογία σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Γεωργίας ούτως ώστε οι εργαζόμενοι αυτοί που απολύθηκαν να έχουν την τύχη των συναδέλφων τους της ΚΥΔΕΠ. Αυτήν την τροπολογία την είχαμε υπογράψει τότε -ας ακουστούν τα ονόματα- ο κ. Νεράντζης, ο κ. Μπαρμπαγιάννης, ο κ. Διαμαντίδης, ο κ. Κρητικός, ο κ. Μπετενιώτης, ο κ. Λαφαζάνης, η κ. Ξηροτύρη και εγώ προσωπικά. Δεν έγινε δεκτή. Επανήλθαμε τον Ιανουάριο του 2004 όταν ο κ. Σκανδαλίδης κι ο κ. Δρυς, οι καθ” ύλην αρμόδιοι Υπουργοί, είχαν υπογράψει την ρύθμιση του θέματος. Δυστυχώς, πρόλαβαν οι εκλογές. Επανήλθαμε εκ νέου, εγώ προσωπικά το 2006 τον Οκτώβριο, ούτως ώστε να ενταχθούν αυτοί οι εργαζόμενοι, όπως εντάχθηκαν στο νομοσχέδιο τότε του Υπουργείου οι απολυμένοι των Κλωστοϋφαντουργείων της Νάουσας. Εις μάτην! Τώρα λοιπόν βρισκόμαστε στο τέλος. Θέλω να τους τιμήσω για μια ακόμη φορά για την παρουσία τους και θέλω να παρακαλέσω την κυρία Υπουργό σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Κοιτάξτε. Αφορά….
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Πάντως, δεν κάναμε τίποτα με το χρόνο, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, συγνώμη. Θα ήθελα να την παρακαλέσω, λοιπόν, στη διατύπωση που λέει ότι αυτό ισχύει για όσους έχουν συμπληρώσει ή συμπληρώνουν το πεντηκοστό έτος της ηλικίας τους, να αντικατασταθεί το «συμπληρώνουν», με το «διανύουν». Θα λύσει το πρόβλημα, κύριε Πρόεδρε, επτά ατόμων. Σας λέω, λοιπόν, ότι σε διάστημα ενός χρόνου από τώρα συνταξιοδοτούνται ήδη δεκαοχτώ. Άρα, δεν θα έχετε κανένα επιπλέον κόστος όσον αφορά τις παραμέτρους που σας βάζει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Ευχαριστώ.
30/04/2009