ΠΡΑΚΤΙΚΑ στην Επερώτηση προς ΥΠΕΠΘ σχετικά με το Συγκρότημα Τεχνικής Εκπαίδευσης Αγίου Κήρυκα Ζακύνθου
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Από το πρωί σ΄ αυτήν την Αίθουσα παρακολουθούμε με ενδιαφέρον θα έλεγα τις απέλπιδες προσπάθειες των απαντώντων Υφυπουργών στις ερωτήσεις των Βουλευτών της Αντιπολίτευσης. Άλλοι απαντούν με τόνο ήπιο, άλλοι με ρητορείες και ένταση, όμως, είτε οι μεν είτε οι δε αδυνατούν να απαντήσουν στην ουσία των ερωτημάτων μας. Κινούνται σε μία σφαίρα εικονικής πραγματικότητας και έχουν την ψευδαίσθηση ότι είναι δυνατόν τη δική τους πλαστή εικονική πραγματικότητα να τη βαπτίσουν αλήθεια και να πείσουν εμάς και τον ελληνικό λαό.
Όμως, η αλήθεια είναι σκληρή. Και δυστυχώς σας κάνει να είστε απολύτως εκτεθειμένοι στο σύνολο του ελληνικού λαού, που υποτίθεται ότι οφείλετε να κυβερνάτε.
Επίσης θα ήθελα και εγώ από τη δική μου πλευρά αν επισημάνω την απουσία των Υπουργών. Γενικώς υπάρχει μία απαξία των Υπουργών στο Κοινοβούλιο, κύριε Πρόεδρε. Προχθές τιμήσαμε τους Έλληνες Ολυμπιονίκες και απουσίαζε και ο Υπουργός Πολιτισμού και ο Υφυπουργός Αθλητισμού ως μη όφειλαν. Πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτού του είδους η αντίληψη, αυτού του είδους η αντικοινοβουλευτική συμπεριφορά είναι ενδεικτική του τρόπου με τον οποίο πολιτεύεσθε. Και βέβαια πώς θα μπορούσε να είναι εδώ ο κ. Στυλιανίδης σε μία ερώτηση που αφορούσε την αναστήλωση ενός σχολικού συγκροτήματος στη Ζάκυνθο, αφού ασχολείται με την αναστήλωση του σωριασμένου κύρους του Πρωθυπουργού της χώρας και της Κυβέρνησης; Θα έπρεπε, όμως, να γνωρίζει ότι η αναστήλωση αυτού του κύρους θα πέρναγε από την αναστήλωση του σχολικού συγκροτήματος Ζακύνθου και τόσων άλλων σε όλη την Ελλάδα.
Αποτελεί αυτό το φαινόμενο που συζητάμε σήμερα ένα ακραίο φαινόμενο αδιαφορίας, αδυναμίας, γραφειοκρατίας; Εν πάση περιπτώσει επειδή στην πολιτική οι πράξεις κρίνονται εκ του αποτελέσματος, είναι φαινόμενο απελπιστικής ανικανότητας της Κυβέρνησης να λύσει το πρόβλημα της σχολικής στέγης σε αυτόν τον τόπο.
Και μια και είμαι Βουλευτής της Β΄ Πειραιά, για να τεκμηριώσω του λόγου μου το αληθές, εκείνο που έχω να πω -όχι πως έχω την ψευδαίσθηση ότι θα πάρω κάποιες απαντήσεις, μόνο και μόνο για να γραφούν στα Πρακτικά- είναι ότι τέτοια φαινόμενα όχι βέβαια σ΄ αυτήν την ακραία έκταση, επικρατούν σ΄ όλη τη χώρα και ιδιαίτερα και στη δική μου εκλογική περιφέρεια. Να πούμε για το 5ο Γυμνάσιο στον Κορυδαλλό που έχει αναγγελθεί ότι θα χτιστεί και ακόμα βρίσκεται στα χαρτιά; Να πούμε για το ειδικό σχολείο που μια ολόκληρη μεγάλη περιφέρεια δεν έχει και συνεχώς μεταφέρεται και συνεχώς χτίζεται; Να πούμε για τα σοβαρά προβλήματα στη Νίκαια και στο Κερατσίνι που αντιμετωπίζουν τα σχολικά κτήρια, όπως το 10ο Δημοτικό Σχολείο, όπου οι μαθητές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε λίγο θα κυκλοφορούν με ομπρέλες μέσα στην Αίθουσα, διότι στάζουν οι μονώσεις; Να πούμε για το 1ο Γυμνάσιο και το 3ο Λύκειο της Νίκαιας; Να πούμε για τις υδραυλικές εγκαταστάσεις στο 9ο Δημοτικό Σχολείο Κερατσινίου και τόσα άλλα;
Κυρίες και κύριοι, είστε Κυβέρνηση κοντά πέντε χρόνια. Υπουργοί και Υφυπουργοί έρχονται και παρέρχονται, όμως τα συντρίμμια καλά κρατούν. Κύριε Λυκουρέντζο, εσείς ο ίδιος στις 27-11-2007 είχατε μείνει έκπληκτος και είχατε ομολογήσει ότι τέτοιο φαινόμενο δεν έχετε ξαναδεί σε κανένα σχολείο της χώρας. Ένα χρόνο ή ενάμιση χρόνο μετά καλά κρατεί η ίδια αδιαφορία, η ίδια κατάσταση.
Κλείνοντας έχω να σας πω ότι προσπαθεί η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να μας πει πως το δίλημμα υπευθυνότητα ή ανευθυνότητα ταυτίζεται με το δίλημμα Καραμανλής ή χάος. Θα έλεγα εγώ απλά ότι Καραμανλής σημαίνει και χάος και ανευθυνότητα. Και μια προσωπική, αν θέλετε, συμβουλή. Συγχωρέστε με δεν είμαι ικανός εγώ να δίνω σε σας συμβουλές, αλλά επειδή και εργατικός είστε και συμπαθής είστε, σας λέω το εξής. Φροντίστε να μην έχετε την τύχη του κ. Καλού που πλήρωσε τις αμαρτίες του Ο.Σ.Κ., ακριβώς διότι το πρόβλημα των σχολικών κτηρίων και της σχολικής στέγης στη χώρα μας είναι όχι μόνο άλυτο, αλλά υποχωρεί με δραματικούς τρόπους.
21/11/2008
