• ΠΡΑΚΤΙΚΑ στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών «Εκλογή Βουλευτών»

    ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση στη Βουλή για την τροποποίηση του εκλογικού νόμου γίνεται αναμφίβολα σε ένα δυσάρεστο, ζοφερό και δύσοσμο πολιτικά και κοινωνικά κλίμα, ένα κλίμα που έχει επηρεαστεί από τα γεγονότα που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες και που αναδεικνύουν την παντελή υποχώρηση της πολιτικής ηθικής, της ίδιας της πολιτικής, θα έλεγα, με πρωταγωνιστές, βέβαια, την Κυβέρνηση.
    Η χώρα μας βρίσκεται σε βαθιά κρίση, η κοινωνία μας βιώνει βαθιά κρίση σε εθνικό, πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο, κρίση σε επίπεδο κρατικής οργάνωσης και κοινωνικής ανάπτυξης.
    Η Κυβέρνηση όλο αυτόν το χρόνο όχι μόνο δεν έχει προβεί σε καμία ενέργεια, προκειμένου να ξεπεραστεί αυτή η κρίση, αλλά κινείται δήθεν ανυποψίαστη, επιχειρώντας διακανονισμό συμφερόντων με μοναδικό της μέλημα την αναπαραγωγή της εξουσίας της.
    Είναι αληθές ότι δεν είστε εσείς το γενεσιουργό αίτιο αυτής της κρίσης. Όμως, πλέον όλος ο ελληνικός λαός έχει αντιληφθεί πως αυτή η Κυβέρνηση, αυτός ο Πρωθυπουργός δεν αποτελούν απλά μέρος της κρίσης, αλλά συμμετέχουν καίρια σε αυτήν. Αντικειμενικά, θα έλεγα ότι την προάγουν και την προωθούν. Και αυτό το πράττουν με πράξεις, αλλά και απραξίες, εμφανιζόμενοι, αλλά και κρυπτόμενοι. Και απορώ, αλήθεια, με την αυταρέσκεια αυτής της Κυβέρνησης, με την προσπάθειά της να υποτιμήσει αυτήν τη νοημοσύνη τη δική μας και του ελληνικού λαού και να βαπτίσει το ψέμα αλήθεια. Όπως, επίσης, απορώ με την παρέμβαση του Προέδρου της Βουλής στη συνταγματικά ορθή πρόταση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αισθάνθηκε την ανάγκη ως μη όφειλε να προσπαθήσει να σταθεί συμμέτοχος στην Κυβέρνηση.
    Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά την επίθεση ενάντια στα εισοδήματα με τη «ρύθμιση του ασφαλιστικού που οδήγησε το λαό μας στους δρόμους, μετά την ακρίβεια, μετά την εκποίηση της λαϊκής και εθνικής περιουσίας, με τα λιμάνια, μετά την κατάλυση της ηθικής, της αξιοκρατίας, μετά την κατάχρηση εξουσίας ήρθε η ώρα της φαλκίδευσης της λαϊκής κυριαρχίας.
    Συζητούμε σήμερα στη Βουλή σχέδιο νόμου που τροποποιεί τον ν. 3231/2004 και η Κυβέρνηση ζητά την ψήφο μας. Αρνούμαστε αυτήν τη θετική ψήφο για λόγους γενικής αρχής, αλλά και για τις επιμέρους ρυθμίσεις, με εξαίρεση βέβαια εκείνο το τμήμα που προωθεί τη συμμετοχή των γυναικών στα ψηφοδέλτια των κομμάτων.
    Αυτό το σχέδιο νόμου άγει στην υφαρπαγή της ψήφου των Βουλευτών με μύθο των σταθερών κυβερνήσεων και μάλιστα μονοκομματικών. Ακούστε. Η πριμοδότηση του πρώτου κόμματος με πενήντα έδρες είναι κατ” εξοχήν διαστρεβλωτική λογικά και απαράδεκτη συνταγματικά, όπως επίσης και εκείνο το άρθρο που στην ουσία απαγορεύει τα ελληνικά πολιτικά κόμματα να δημιουργήσουν προϋποθέσεις συνεργασίας και να συγκυβερνήσουν, δηλαδή είναι σαφώς ενάντια στη λαϊκή κυριαρχία και στην αρχή της πλειοψηφίας. Και όλα αυτά, διότι ακόμα και με βάση το Σύνταγμα ο σχηματισμός σταθερών κυβερνήσεων, κυρίες και κύριοι, είναι ευχή, είναι στόχος. Δεν αποτελεί συνταγματική επιταγή και θέσφατο, γιατί το μείζον, το προέχων στο δικαιικό μας σύστημα αλλά και στην διεθνή πρακτική είναι η θεμελίωση και οχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας.
    Κυρίες και κύριοι, η θεμελίωση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας, όπως επίσης και η αρχή της πλειοψηφίας, έχει τη βάση της στην αρχαία ελληνική δημοκρατία. Αλλά και στη σύγχρονη εποχή, στους δύο τελευταίους αιώνες και κυρίως με τη διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις κατοχύρωσης της λαϊκής κυριαρχίας, κάτι που αποτελεί πρόοδο της ανθρωπότητας. Όλα αυτά έγιναν με αγώνες, με επαναστάσεις, με αίμα και αποτελούν πλέον παγκόσμια κατάκτηση. Γι” αυτό καμία σοφιστεία, καμία ευκαιριακή παραχάραξη του νόμου δεν δικαιώνει την ουσιαστική κατάλυση της λαϊκής κυριαρχίας. Πέραν όμως του νομικού κελύφους, δηλαδή του νόμου που συζητάμε, στην ουσία παρεμποδίζεται, αν δεν αναιρείται, η πορεία της κοινωνίας προς την πρόοδο, προς την ανάπτυξη, προς την εξέλιξη.
    Κυρίες και κύριοι, ο Πλάτωνας στον «Πρωταγόρα» δικαιολογεί την ισότητα της ψήφου με βάση την αρχή ότι κάθε άνθρωπος έχει προικιστεί με τη λογική δυνατότητα, το ηθικό συναίσθημα και τη συνείδηση του δικαίου. Αναιρώντας αυτήν την αρχή, δηλαδή την ισότητα της ψήφου, επιδιώκετε την κυριαρχία σας επί της πολιτείας, επί του κράτους, λειτουργείτε δηλαδή εν πολλοίς αντιδημοκρατικά. Χρησιμοποιείτε το ψευδεπίγραφο επιχείρημα περί δημοσίου συμφέροντος, όμως η αρχή του δημοσίου συμφέροντος είναι η νομιμοποιητική βάση του δημοσίου δικαίου. Δεν είναι τέχνασμα για να καταργήσετε την αρχή της πλειοψηφίας και να υφαρπάξετε την κυριαρχία επί του κράτους, ούτε πρόσχημα για να νοθεύσετε τη λαϊκή κυριαρχία. Εκφράζω την εδραία πεποίθηση ότι ο καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος θα είχε να προσθέσει πολλά και συνετά προς αυτήν την κατεύθυνση.
    Όμως, κυρίες και κύριοι, νομοθετείτε επιδιώκοντας να διαχειριστείτε την κρίση του πολιτικού μας συστήματος σύμφωνα και με μοναδικό μέλημα την προώθηση του κομματικού σας συμφέροντος. Ο ελληνικός λαός, όμως, έχει ανάγκη από πολιτικές ηγεσίες που θα επιδιώξουν την υπέρβαση από αυτήν την κρίση, που θα έχουν το αναγκαίο ηθικό και πολιτικό υπόβαθρο, την ηθική και πολιτική ευαισθησία και βούληση για έξοδο από αυτό το τέλμα. Λυπάμαι ότι κινείστε προς την αντίθετη κατεύθυνση.
    Αλλά επειδή ο καιρός έχει γυρίσματα και όπως λέει μια παροιμία με διαχρονική ισχύ «όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου, πέφτει ο ίδιος μέσα», θα ήθελα εδώ να σας υπενθυμίσω δυο αντίστοιχα νομοθετήματα που επιχείρησε η δική σας παράταξη στο παρελθόν. Το πρώτο είναι το ’58, όταν ο ιδρυτής του κόμματός σας Κωνσταντίνος Καραμανλής δια του τότε Υπουργού Εσωτερικών κ. Τάκου Μακρή επεδίωξε να παγιδεύσει τον Γεώργιο Παπανδρέου και να συρρικνώσει την Αριστερά. Όμως, αυτό οδήγησε την ΕΔΑ στην Αξιωματική Αντιπολίτευση και στη συνέχεια στο θρίαμβο της Ένωσης Κέντρου. Βέβαια, για να μην ξεχνιόμαστε, όπως είναι γνωστό, η συνέχεια ήταν δραματική για τη χώρα. Εννοώ την αποστασία του κ. Μητσοτάκη και τέλος τη δικτατορία των Συνταγματαρχών. Και να σας θυμίσω και ένα δεύτερο, πιο πρόσφατο, με πρωταγωνιστές τον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Κούβελα αυτήν τη φορά, οι οποίοι ψήφισα έναν εκλογικό νομό που κατά τη γνώμη τους θα εξυπηρετούσε τη δική τους παράταξη, αλλά που όμως στην πράξη οδήγησε σε τρείς εκλογικές νίκες του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε τρείς διαδοχικές Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
    (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
    Τέλος, κύριε Πρόεδρε, σε τριάντα μόλις δευτερόλεπτα, για να μην καταχραστώ το χρόνο…
    ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τα έχετε, κύριε Λιντζέρη.
    ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Ευχαριστώ.
    Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, η μέθη της εξουσίας σας έχει κάνει να λησμονείτε βασικές αρχές της δημοκρατίας.
    Έχετε λησμονήσει ως μη οφείλατε βασικές αρχές που έχουν περιγραφεί με τον πλέον έξοχο τρόπο και που έχουν διαχρονική ισχύ το πρώτον σ” αυτόν τον τόπο. Έχετε αναγορεύσει σε αυτοσκοπό σε ύψιστο αυτοσκοπό τον έλεγχο της εξουσίας και τον έλεγχο του κράτους. Αναμφίβολα ο Αριστοτέλης βρίσκεται στα κάτω ράφια της βιβλιοθήκης σας ενώ αντίθετα σε περίοπτη θέση βρίσκεται ο Μακιαβέλι. Να γνωρίζετε ότι η αλαζονεία οδηγεί στην ύβριν και ότι η ύβρις τιμωρείται. Η μέθη της εξουσίας που εξάλλου είναι οριακή σας οδηγεί σε σφάλματα που δυστυχώς όμως δεν θα τα πληρώσετε εσείς αλλά η πατρίδα μας και ο λαός μας.

     

    22/01/2008