Συζήτηση και ψήφιση Μεσοπρόθεσμου

Κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Στην πολιτική ζωή υπάρχουν στιγμές που είναι καθοριστικές για την φορά των πραγμάτων και των εξελίξεων, ιστορικές στιγμές. Οι στιγμές που ζούμε αυτές τις μέρες, όλοι εμείς αλλά κυρίως ο λαός είναι δραματικές.

Εμείς εδώ οι Βουλευτές αντιμετωπίζουμε ένα ευθύβολο, υπαρκτό και συγκεκριμένο δίλλημα. Ή θα ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο σχέδιο ή η χώρα θα μπει σε απρόβλεπτες περιπέτειες με άγνωστη έκβαση. Το δίλλημα αυτό δε συνιστά πολιτικό τέχνασμα ούτε κυβερνητικό εκβιασμό.

Σήμερα είμαστε αναγκασμένοι να πάρουμε αποφάσεις με το μαχαίρι στο λαιμό. Όχι με βάση την επιθυμία αλλά με βάση την ανάγκη.

Όμως κύριοι Συνάδελφοι,

Ο όρος των Ευρωπαίων δανειστών είναι αληθής και απόλυτος. Το γνωρίζουμε όλοι. Προϋπόθεση για τη συνέχιση εκταμίευσης του δανείου είναι η ψήφιση. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις τι θα σήμαινε καταψήφιση; Το ζήτημα είναι πρωτόγνωρο για την ευρωζώνη με εντελώς άγνωστες συνέπειες και για μας και για αυτή. Μπαίνουμε σε terra incognita και κλιμακώνεται ο κίνδυνος για ακραίες καταστάσεις.

Δεν ξέρω αν θα είναι χρεοκοπία ή στάση πληρωμών, αν θα σημάνει τη διάρρηξη των σχέσεων μας με τους Ευρωπαίους εταίρους ή θα εκδιωχθούμε από την ευρωζώνη ή θα οδηγηθούμε σε εθνικό νόμισμα ή τίποτα απ” όλα αυτά, όπως κάποιοι αφελώς ισχυρίζονται. Πάντως ένα είναι σίγουρο πως ό,τι θα συμβεί δε θα εξαρτάται πλέον από εμάς αλλά μόνον από τους άλλους.

Μπροστά στην αδήριτη πραγματικότητα είμαστε αναγκασμένοι να επιλέξουμε το δρόμο που δεν οδηγεί στα πιο πάνω δραματικά ενδεχόμενα. Μπορούμε να τ” αποφύγουμε, έστω να τα μετατοπίσουμε κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο και αν συστρατευτούμε όλοι μαζί  μπορούμε να κερδίσουμε τον πόλεμο. Γιατί η χρεοκοπία θα αποφευχθεί οριστικά μόνο αν κατανοήσουμε και συμφωνήσουμε τις αιτίες που μας έφεραν ως εδώ. Και αν αποφασίσουμε να δώσουμε το σωστό φάρμακο, στη σωστή δόση, στο σωστό χρόνο.

Πάντως προϋπόθεση για την αποτροπή είναι η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος χωρίς κατ” ανάγκη αυτό να σημαίνει ότι συμφωνούμε με τον προσανατολισμό του και με τις επί μέρους πλευρές του πολλές των οποίων όπως π.χ. η σκοπιμότητα και το χρονοδιάγραμμα κάποιων αποκρατικοποιήσεων του 2011, είναι αδύνατον να εφαρμοστούν στα πλαίσια του ευρωπαϊκού δικαίου.

Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα είναι ετεροβαρές, κατανέμει άδικα τα βάρη, πλήττει δραστικά τους μονίμως φορολογούμενους. Αλλά τι άλλο να πω εγώ όταν ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομικών κάνει λόγο για «αδιανόητα μεγάλη φορολογική επιβάρυνση όσων είναι αναγκασμένοι να δηλώνουν το εισόδημά τους» και για «βαριά και σε πολλά σημεία άδικα μέτρα πλην όμως αναγκαία»

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Δυστυχώς μέχρι τώρα είμαστε δέσμιοι των αντιφάσεων, της ανεπαρκούς προετοιμασίας, της ατολμίας, της αναβλητικότητας.

Πάντως τα προβλήματα για την Κυβέρνηση και το λαό αρχίζουν μετά τη σημερινή ψηφοφορία. Η Κυβέρνηση καλείται επειγόντως να καταθέσει ένα μνημόνιο ανάπτυξης να λάβει επείγοντα μέτρα αντιρρόπησης που θα άρουν τις αδικίες που κατά κοινή ομολογία περιέχονται στο μεσοπρόθεσμο σχέδιο. Να καταρτιστεί από μηδενικής βάσης, με μεγάλη πολιτική συναίνεση ένα απλό, σταθερό, λειτουργικό, δικαιότερο, με κοινωνικά κριτήρια εθνικό φορολογικό σύστημα.

Να ενισχυθεί η αποδοτικότητα των δημοσίων δαπανών, όπως π.χ. υγεία, παιδεία, πολεοδομίες, με ενίσχυση του συστήματος διοίκησης και μηχανογράφηση. Υπάρχουν έτοιμα συστήματα σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου.

Να διαμορφωθεί επειγόντως ένα δίκτυ κοινωνικής προστασίας γιατί όλοι βιώνουμε στις περιφέρειές μας τα φαινόμενα φτώχιας που αυξάνονται δραματικά.

Να περικοπούν οι άσκοπες δαπάνες και βέβαια τα 8 εκατ.€ για την τελετή έναρξης των special Olympics όταν κινδυνεύουν τα επιδόματα των ΑΜΕΑ, είναι προκλητικά άσχετα με τα σημεία των καιρών.

Μια τέτοια αναπροσαρμογή θα δείξει ότι η κυβέρνηση δεν επαναλαμβάνει τα λάθη της. Αυτό ακριβώς θα έχει καταλυτική επίδραση στην υποχώρηση της δίκαιης λαϊκής οργής.

Την εβδομάδα που διανύουμε θα κριθεί η δυνατότητα της χώρας να σταθεί στα πόδια της. Σε αυτό καλούνται να συμβάλουν όλοι και πρωτίστως η κυβέρνηση.

Η Κυβέρνηση πρέπει να στείλει ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα, καθαρό, ισχυρό, ευθύβολο, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η διεθνής μας εικόνα δε νοείται να είναι έρμαιο φραστικών «πυροτεχνημάτων» και μυθοπλασιών, πολύ περισσότερο δε μπορεί να είναι αντικείμενο επικίνδυνων σεναρίων που υπονομεύουν την εθνική προσπάθεια αποτροπής της χρεοκοπίας. Το μόνο που δε χρειάζεται η χώρα αυτές τις κρίσιμες ώρες είναι εθνικούς προβοκάτορες, ηθελημένα ή αθέλητα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Υπάρχουν κάποιοι σε αυτή την αίθουσα που με περίσσεια λαϊκισμού ή ανευθυνότητας ή υποκρισίας επιχαίρουν για τη μοίρα των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που θα σηκώσουν στους ώμους τους τις δύσκολες αποφάσεις. Όμως επιτρέψτε μου, ως Βουλευτής της συμπολίτευσης ν” απευθυνθώ προς τους Βουλευτές όλων των άλλων πτερύγων της Βουλής.

Κυρίες και κύριοι

Όπως και να ερμηνεύει κανείς το πώς φτάσαμε ως εδώ ουδείς αρνείται ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση ανάγκης λήψης έκτακτων μέτρων. Το είδος, ο χρόνος διάρκειας και η δίκαιη κατανομή των βαρών, συνιστά εθνική υπόθεση και όχι μόνο χρέος της εκλεγμένης κυβέρνησης.

Με την έννοια αυτή ακόμα και αν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, το καθένα για τους δικούς του λόγους δεν θέλουν να ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο, τούτο δε σημαίνει αναγκαστικά ότι δεν έχουν άλλους τρόπους να συμβάλλουν θετικά για να μη βρεθούμε ως χώρα και ως λαός σε αδιέξοδο.

Η κοινοβουλευτική διαδικασία έχει τους δικούς της κανόνες αλλά οι πολιτικοί και οι κοινωνικοί αγώνες όλων των κομμάτων και όλων των Βουλευτών πρέπει να έχουν ως κοινό τόπο και στόχο την υπέρβαση των δυσκολιών με το λιγότερο δυνατό κοινωνικό και ανθρώπινο κόστος (δεν ωφελεί άλλωστε να χρεοκοπήσουν οι πολίτες για να μη χρεοκοπήσει η χώρα διότι οι πολίτες συγκροτούν τον ιστό της χώρας).

Αν λοιπόν στη Βουλή διαφωνούμε, αυτό δε σημαίνει ότι ο αγώνας δεν είναι κοινός κι ο καθείς εφ” ω ετάχθη.

28/06/2011