Συμμετοχή των Πολιτών στις Αποφάσεις
Έθνος (12-5-2005)
Συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις
Η υπεράσπιση της πορείας της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αποτελεί σήμερα επιτακτικό χρέος του συνόλου των ευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού.
Η εμβάθυνση όσο και η διεύρυνση της Ε.Ε. αποτελεί συμφέρον των λαών της. Είναι γνωστό βέβαια το όραμα του Ντε Γκωλ για μια Ευρώπη από τα Ουράλια ως τον Ατλαντικό. Μιας Ευρώπης με απόλυτη ενεργειακή αυτάρκεια, παγκόσμια δύναμη οικονομίας, σταθερότητας και δύναμης προοπτικής.
Μια αυτόνομη πολιτικά και πολιτισμικά Ευρώπη αποτελεί συντελεστή ενός καλύτερου μέλλοντος για την ανθρωπότητα. Κάθε καθυστέρηση ή αναβολή αυτής της πορείας, ενέχει κινδύνους που θα επηρεάσει το μέλλον των επόμενων γενεών σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας. Σήμερα η κύρια αντίθεση σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ανάμεσα σε δυνάμεις που υπερασπίζονται έναν πλουραλιστικό κόσμο ισονομίας λαών και πολιτισμών και σε δυνάμεις που τις μάχονται.
Όλος ο κόσμος χρειάζεται μια Ευρώπη που δεν ανταγωνίζεται στα πλαίσια του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας αλλά υπερβαίνει τον ανταγωνισμό για επικυριαρχία και προβάλει το ρόλο μιας ηθικής, πολιτισμικής υπερδύναμης ικανής να συμβάλλει στη θεμελίωση μιας ειρηνικής παγκόσμιας έννομης τάξης. Ικανής να κατευθύνει τους διεθνείς οργανισμούς (ΟΗΕ, Παγκόσμια Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) αν όχι να λειτουργούν σ’ ένα σύστημα παγκόσμιας έννομης τάξης, τουλάχιστον να εφαρμόζουν τις ειλημμένες αποφάσεις τους για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Και τα λέω αυτά χωρίς να παραγνωρίζω το ρόλο της οικονομίας στην παγκόσμια πραγματικότητα ούτε στην εξουσία που ασκεί πολλές φορές επί της πολιτικής.
Κατά συνέπεια ο αγώνας για μια αυτόνομη Ε.Ε. αποτελεί προϋπόθεση του αγώνα για μια αριστερότερη ή δεξιότερη Ευρώπη. Κάθε βήμα ενοποίησης της Ευρώπης αποτελεί βήμα εδραίωσης ενός σταθερότερου ειρηνικότερου και δικαιότερου κόσμου.
Η αυτόνομη Ευρώπη δε μπορεί να πραγματοποιηθεί με γραφειοκρατικές αποφάσεις επαγγελματιών της πολιτικής ξεκομμένων από τους λαούς.
Ουσιαστική και αποφασιστική εγγύηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης και προοπτικής της Ευρώπης αποτελούν οι λαοί της. Μόνον εάν το ευρωπαϊκό μέλλον καταστεί όραμα και πρόγραμμα που υπηρετεί τις ανάγκες, καθημερινές και ευρύτερες, των λαών της Ευρώπης, τότε το ευρωπαϊκό μέλλον θα είναι απαλλαγμένο από κάθε αχίλλειο πτέρνα.
Για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το αίτημα δημοψηφίσματος για την έγκριση του Ευρωπαϊκού συντάγματος δεν είναι βεγγαλικό. Αποτελεί συνέπεια της ιδεολογικής και πολιτικής μας δέσμευσης στην υπηρεσία της συμμετοχικής δημοκρατίας.
Εκφράζει το σεβασμό στο αίτημα και την απαίτηση των λαών της Ευρώπης για περισσότερη συμμετοχή και λιγότερη γραφειοκρατία.
Βέβαια περισσότερη συμμετοχή δε σημαίνει υποκατάσταση του Κοινοβουλευτικού διαλόγου από το διάλογο των τηλεοπτικών παραθύρων . Σημαίνει θεσμοθέτηση, ενίσχυση, εμπλουτισμό του διαλόγου σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας.
Η περισσότερη συμμετοχή προϋποθέτει την κατοχύρωση του δικαιώματος, στην πληροφόρηση ως βασικού ανθρωπίνου δικαιώματος.
Μόνον ο ενημερωμένος πολίτης συμμετέχει ουσιαστικά και αποφασιστικά.
Εάν η πληροφόρηση αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα στο έλεος της αγοράς, τότε η κοινωνία της γνώσης και της πληροφορίας, την οποία ευαγγελίζεται η εποχή μας, θα είναι μία καθαρά ολιγαρχική κοινωνία.
Το αίτημα για δημοψήφισμα σέβεται απολύτως τις πολιτισμικές μας παρακαταθήκες της ισονομίας, της ισηγορίας και της ισοπολιτείας. Αξιοποιεί τη συγκυρία ως ευκαιρία για έναν ουσιαστικό πανεθνικό διάλογο.
Μέσα απ’ αυτό το διάλογο, άλλωστε, θα μπορέσουμε να διαμορφώσουμε την ελληνική συνιστώσα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, κάτι που αποτελεί καθήκον μας.
Αυτή την ευκαιρία αρνήθηκε η κυβέρνηση της Ν.Δ. να δώσει στο λαό μας. Υποτιμώντας τη νοημοσύνη του, ή φοβούμενοι τη βούλησή του. Ίσως επειδή έκρινε ότι δεν τον αφορούν αυτά και ότι αυτά είναι θέματα που αφορούν ειδικούς και συνταγματολόγους.
Ο λαός μας είναι βαθιά πολιτικοποιημένος, διαθέτει πολιτικό αισθητήριο και είναι σε θέση να κατανοήσει ότι αυτό το Σύνταγμα δεν αποτελεί την Ιθάκη του νομικού πολιτισμού της Ευρώπης.
Ίσως το Σύνταγμα να μην είναι αυτό που ο καθένας από εμάς θα επιθυμούσε. Και είναι λογικό αν λάβει κανείς υπόψη του την ποικιλία των λαών και των πολιτισμών αλλά και την πολυσυλλεκτικότητα των κομμάτων. Αν όμως πρυτανεύσει στη σκέψη μας η φράση του συμπατριώτη μας Αριστοτέλη ότι πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και η άποψη του Ελευθερίου Βενιζέλου ότι χώρες μικρές σαν την Ελλάδα θα επιβιώσουν μόνο αν συνδέσουν τα συμφέροντά τους με αυτά κάποιας μεγάλης δύναμης, τότε πρέπει να υπερψηφίσουμε ενσυνείδητα και αποφασιστικά το ευρωπαϊκό σύνταγμα.
Ο λαός μας κατανοεί ότι αυτό το Σύνταγμα αποτελεί έναν ακόμα θεμέλιο λίθο της ευρωπαϊκής αυτονομίας. Ο αγώνας για μια δικαιότερη και σοσιαλιστικότερη Ευρώπη συνεχίζεται.
Ως βουλευτής του Ελληνικού κοινοβουλίου και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. συμμερίζομαι τη στάση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και τάσσομαι υπέρ της ψήφισης του ευρωπαϊκού συντάγματος. Παράλληλα καταγγέλλω την κυβέρνηση της Ν.Δ. που αρνήθηκε στο λαό μας την ευκαιρία ενός πανεθνικού διαλόγου και ενός δημοψηφίσματος.
Η Ν.Δ. στέρησε από τον ελληνικό λαό τη δυνατότητα να διατρανώσει την θέλησή του για συνέχιση της πορείας ολοκλήρωσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Ν’ αποφασίσει ο ίδιος άμεσα για το μέλλον του.
Ίσως γιατί η πολιτική της καταβολή την οδηγεί να λαμβάνει αποφάσεις ερήμην του λαού.
Η πορεία αυτή προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν υπήρξε ποτέ γραμμική και εύκολη. Ούτε η συνέχει προβλέπεται ευθεία και ανθόσπαρτη.
Δεν ορίζεται με σαφήνεια η Ευρώπη έστω γεωγραφικά. Γιατί η γεωγραφία περιλαμβάνει τη γεωστρατηγική, τη γεωπολιτική, τη γεωοικονομία, τον πολιτισμό. Έτσι η Ευρώπη συνομιλεί με την Τουρκία, η οποία μάλιστα κατέχει τμήμα χώρας ενταγμένης στην Ε.Ε., της μαρτυρικής Κύπρου. Μιας χώρας η οποία συμπεριφέρεται κατά παράβαση όλων των ευρωπαϊκών κεκτημένων. Ενώ λοιπόν συνομιλεί με την Τουρκία, δε συνομιλεί με την Ουκρανία, τη Σερβία, τη Γεωργία και τη Ρωσία. Γνωρίζετε βέβαια τις πανευρωπαϊκές δημοσκοπήσεις για τις επιθυμίες των λαών της Ευρώπης. Και πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τον κίνδυνο που θα προκύψει για την πορεία ενοποίησης από μια καταψήφιση του Ευρωσυντάγματος στη Γαλλία, στο όνομα της επερχόμενης εισόδου της Τουρκίας.
Αλλά θέλω να καταθέσω μια ιστορική γνώση. Ότι οι συνταγματικές διακηρύξεις δεν υπήρξαν ποτέ συνθήκες επαρκείς για την διασφάλιση στην πράξη πολιτικών, κοινωνικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων. Τα συντάγματα της γαλλικής και της αμερικάνικης επανάστασης ακόμα και της σοβιετικής με την εξέλιξή τους αποδεικνύουν του λόγου μου το αληθές.
Ντόρα: το μήλο κάτω από τη μηλιά;
Ντόρα: το μήλο κάτω από τη μηλιά;
Αν καθοριστική προϋπόθεση για την χάραξη της εξωτερικής πολιτικής και της υποστήριξης των εθνικών μας συμφερόντων και της εθνικής αξιοπρέπειας, αποτελεί το πόσο σύντομα ξεχνάνε οι Έλληνες – όπως είχε δηλώσει και ο Κ.Μητσοτάκης σχετικά με το όνομα των Σκοπίων – τότε ο πολιτικός μας βίος θα βασανίζεται από εφιάλτες. Βέβαια οι εφιάλτες στα όνειρα κάνουν και καλό γιατί μας αφυπνίζουν. Είθε να συμβεί το ίδιο και στην πολιτική μας ζωή.
Αν η κ. Ντόρα παραμείνει πιστή στις πατρικές της παραδόσεις – το μήλο κάτω από τη μηλιά – τότε θα βρεθούμε μπρος σ” εφιαλτικές καταστάσεις. Η πατρίδα αντί συναίνεσης και σύνεσης θα ζήσει πολιτικές εντάσεις και ακρότητες και μάλιστα με μέσα σαν εκείνα του βρώμικου ’89.
Τότε τα οικονομικά της χώρας ίσως βελτιωθούν με εκποιήσεις βραχονησίδων και η λεβεντογέννα Κρήτη θα ξανακερνάει τσικουδιές την οικογένεια Μπους.
Πολλοί Έλληνες, αλλά και ο πρόεδρος της Κύπρου ακόμα και πολλοί από το εσωτερικό της Ν.Δ. φοβούνται ότι η κ. Ντόρα μάλλον θα παραμείνει πιστή στην πατρική της πολιτική κληρονομιά.
Πρόσφατα ο κ. Γκλύξμπουργκ επανέφερε στη μνήμη μας το ρόλο του Κ. Μητσοτάκη, στη σύγκρουση των ανακτόρων με το Γέρο της Δημοκρατίας και την αποστασία που ακολούθησε. Και είναι βέβαιο ότι όταν μια πολιτική προσωπικότητα όπως ο Κ. Μητσοτάκης συγκεντρώνει τη λαϊκή οργή και την καταδίκη ανθρώπων όπως ο Γέρος της Δημοκρατίας , ο Ανδρέας Παπανδρέου αλλά ακόμα και ο ίδιος ο Γκλύξμπουργκ, αυτή η προσωπικότητα κάτι ιδιαίτερο πρέπει να έχει. Κάποιοι μιλάνε για γκαντεμιά. Ας ελπίσουμε ότι αυτή δεν ανήκει στα χαρακτηριστικά που κληρονομούνται.
Σ” αυτό ακριβώς το θέμα αναφέρθηκε και ο πρόεδρος του Ισραήλ, στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα, κατά την οποία η κ. Ντόρα, ως δήμαρχος, του παρέδωσε το χρυσό κλειδί της πόλης. Είπε ότι πιστεύει πως θα της φέρει γούρι. Είθε να είναι έτσι γιατί οι καιροί χρειάζονται πολύ απ” αυτό. Αλλά δεν αρκεί μόνο το γούρι για το χειρισμό θεμάτων όπως το Κυπριακού, τα Ελληνοτουρκικά, το Σκοπιανό και του Κόσσοβου.
Τα κάστανα που έχει η κ. Ντόρα να βγάλει απ΄ τη φωτιά είναι πολλά και δεν αποκλείεται ο κ. Καραμανλής, να θέλει να δοκιμάσει τα δάκτυλά της. Ελπίζουμε να μην καεί, διότι αν συμβεί αυτό, τότε δε θα καεί μόνο εκείνη.
Είναι και ένα άλλο θέμα που χρήζει διερεύνησης. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό ο απερχόμενος Υπουργός Εξωτερικών ήταν δοκιμασμένος, έμπειρος και πετυχημένος. Τότε προς τι αυτή η αλλαγή;
Αν η αλλαγή οφείλεται στην ανάγκη αντιμετώπισης εσωτερικών ισορροπιών τότε δεν ταιριάζει με την κρισιμότητα των καιρών. Εκτός και σημαίνει – παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα – αλλαγή πλεύσης. Είτε στο σύνολο της εξωτερικής πολιτικής είτε σε επιμέρους άξονές της.
Θα ήταν άδικο να κρίνει κανείς την κ. Μπακογιάννη με βάση τα προπατορικά της αμαρτήματα. Πολύ περισσότερο όταν οι απροκάλυπτες φιλοδοξίες της, της επιβάλουν ν” αναδειχθεί σαν αυτόνομη προσωπικότητα. Στην πολιτική τα πράγματα κρίνονται εκ του αποτελέσματός άλλωστε καμιά φορά … «από αγκάθι βγαίνει ρόδο».
Βέβαια η κ. Μπακογιάννη δεν κουβαλάει μόνο την παράδοση του πατρός της αλλά και του αείμνηστου συζύγου της. Παράδοση βαριά, αγωνιστική, αιματοβαμμένη. Η κ. Μπακογιάννη θα κριθεί από το έργο της ακριβώς όπως τα δένδρα κρίνονται από τους καρπούς τους. Ίδωμεν.
Στον ΟΠΑΠ συμβαίνουν «Σημεία και Τέρατα»
ΤΑ ΝΕΑ 11-7-06
1. Πώς βρεθήκατε στη λίστα με τους «οπαδούς» που Χρηματιστηρίου;
Πρόκειται περί αθλιότητας. Ως γυναικολόγος, ιδρυτικό στέλεχος του ΙΑΣΩ, είχα και έχω μόνο μετοχές του μαιευτηρίου, όπου εργαζόμουν. Τις απέκτησα πολλά χρόνια πριν εκλεγώ βουλευτής.
Με εμφανίζουν ως χαμένο επειδή δεν «πούλησα» όταν το ΙΑΣΩ μπήκε στο Χρηματιστήριο και η αξία της μετοχής του πολλαπλασιάστηκε.
Έλεος!
2.Θα επιμείνετε στην αγωγή μέχρι τέλους;
Ναι. Για ν” αποκατασταθεί η αλήθεια. Το ποσό που θα επιδικαστεί θα διατεθεί στη Β” Πειραιά, για δημιουργία κέντρου Μικρασιατικού πολιτισμού και άλλες κοινωφελείς δραστηριότητες.
3. Βλέπετε μεθοδεύσεις του προεδρείου της Βουλής γύρω από το χειρισμό του θέματος;
Η διαστρέβλωση και παραπλανητική δημοσιοποίηση των στοιχείων οδηγεί αντικειμενικά σε σύγχυση και εντέλει συγκάλυψη. Με ευθύνη του προεδρείου, η διαλεύκανση της σχέσης πολιτικών και διαπλοκής μετετράπη σε «φούσκα».
Όσο για μένα και η κυρία Πρόεδρος και ο κύριος Τραγάκης (Βουλευτής Ν.Δ. Β’Πειραιά!) παραδέχθηκαν την απρέπεια σε βάρος μου. Δεν το δήλωσαν όμως δημόσια όπως το ζήτησα.
4. Στον ΟΠΑΠ συμβαίνουν περίεργα πράγματα;
Μου ανατέθηκε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο «φάκελος ΟΠΑΠ». Συμβαίνουν «σημεία και τέρατα». Απεμπολείται ο δημόσιος και κοινωφελής χαρακτήρας του. Εκχωρείται το μονοπώλιο των τυχερών παιχνιδιών από το κράτος.
5. Η καταγγελία στη Βουλή αφορά μοίρασμα της πίτας σε «ημετέρους» ή κάτι παραπάνω;
Ο μόνος νόμος που ισχύει στον ΟΠΑΠ είναι η ικανοποίηση των «ημετέρων» οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων της Ν.Δ.
6. Η συμφωνία για το «Στοίχημα» σας εξέπληξε;
Καθόλου. Ποτέ δεν πίστεψα ότι η Ν.Δ. εννοούσε όσα προεκλογικά κατήγγειλε ή εξήγγειλε.
Αναμένω και κουλοχέρηδες και τζόγο με πίστωση (τζόγοcard).
7. Ο «νόμος Ρέππα» για το Ασφαλιστικό είναι τελικώς ένα «μπάλωμα»;
Χρειάζεται βελτίωση. Με στόχο το συμφέρον των εργαζομένων.
8.Συμφωνείτε με την απόφαση του ΠΑΣΟΚ να στηρίξει την τροπολογία “Εβερτ;
Τα κόμματα εξουσίας αυτοπροσδιορίζονται. Ως αντιπολιτευτική κίνηση ήταν καλή.
9. Η κόντρα Αλογοσκούφη – ΄Εβερτ πως σας φάνηκε;
Κόντρα μεταξύ μιας ολίγον εθνικής και μιας α-εθνικής Δεξιάς.
10. Το σχέδιο Γιαννίτση θα είχε σήμερα τύχη;
Καμία.
11. Τι γεύση αφήνει η μέχρι τώρα θητεία της κυβέρνησης Καραμανλή;
Γεύση Καρά-αμάν-αλί όπως έλεγε και η γενιά του 114.
12. Σε ποιόν κυβερνητικό τομέα θα βάζατε καλό βαθμό για το έργο που γίνεται;
Κάπως ψάχνονται στο Υπουργείο Ανάπτυξης αλλά η λαίλαπα Αλογοσκούφη παρασύρει τα πάντα.
13. Ποια είναι η μεγαλύτερη αλλαγή που έφερε ο Γ. Παπανδρέου στο Κίνημα;
Οραματίζεται ένα συμμετοχικό, πατριωτικό, ηθικό και κοινωνικό ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αξίζει να συμβάλουμε στην υλοποίησή του.
14. Ναι σε μια πολιτική για «λιγότερο κράτος»;
Λιγότερο κράτος, φιλικό στον πολίτη, εθνικά και κοινωνικά χρησιμότερο.
15. Οι μηχανισμοί στο ΠΑΣΟΚ κρατούν ακόμη;
Κρατούν. Όμως όλες οι μηχανές χωρίς τα λάδια τους καίγονται.
16. Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν αποκομίζει κέρδη από την κυβερνητική φθορά;
Δεν απέχει ο χρόνος που θα συμβεί και αυτό.
17. Στις δημοτικές εκλογές θα κριθεί και η ηγεσία του Κινήματος;
Κυρίως θα κριθούν οι τοπικές ηγεσίες. Θα φανούν τ” αποτελέσματα της μάχης μεταξύ μηχανισμών εξουσίας και δυνάμεων της κοινωνίας.
18. Το μεγαλύτερο λάθος της κυβέρνησης Σημίτη;
Επέτρεψε να της καταλογιστεί έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας και διαφάνειας.
19. Η Ν.Δ. «έχει πέσει σαν πεινασμένη» στη δημόσια διοίκηση, όπως είπε ο Γ.
Παπανδρέου;
Πεινασμένη και αλαζονική. Με αναξιοκρατία και ιδιοτέλεια.
20. Η διεύρυνση του ωραρίου καταστημάτων σας βρίσκει αντίθετο;
Ναι, γιατί και οι υπάλληλοι είναι πολίτες. «Σάββατο να ‘ναι μάστορα και ας είναι χίλια χρόνια» όπως λέει ο λαός μας.
21. Στις γειτονιές του Πειραιά βλέπετε μεταστροφή του πολιτικού κλίματος;
Έχει ήδη αρχίσει. Άλλωστε οι γειτονιές του Πειραιά ήταν και παραμένουν κόκκινες ποδοσφαιρικά και πράσινες πολιτικά.
Η Ανώτατη Εκπαίδευση στη χώρα μας
ΧΡΗΜΑ ΤΡΙΤΗ
-Ποιο είναι το σχόλιό σας για τον νόμο-πλαίσιο που ψήφισε η κυβέρνηση;
Δεν πρόκειται για νόμο πλαίσιο. Πρόκειται για κάτι που -σύμφωνα με την κοινοβουλευτική ορολογία -μοιάζει με τα πολυνομοσχέδια σκούπα που κατά καιρούς έρχονται στη Βουλή για να ρυθμίσουν ασφαλιστικά ή άλλα θέματα. Πρόκειται για άθροισμα λεπτομερειακών και εξειδικευμένων ρυθμίσεων που επιδιώκει να προσδιορίσει από τις εβδομάδες διδασκαλίας μέχρι τον τρόπο των εξετάσεων. Δεν πρόκειται για νόμο πλαίσιο αλλά για νόμο βρόγχο, που απειλεί να πνίξει την Ανώτατη Εκπαίδευση στη χώρα μας. Βρίθει βαρύγδουπων λέξεων και εννοιών. Όμως αυτά που εξωραΐζονται και ωραιοποιούνται στην εισαγωγική έκθεση, διαψεύδονται στις επιμέρους ρυθμίσεις.
Ο νόμος ψηφίστηκε μόνον από την κυβερνητική πλειοψηφία. Παρά την αντίθεση όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης, με τους φοιτητές στους δρόμους, με την αντίρρηση της συντριπτικής πλειοψηφίας της ΠΟΣΔΕΠ και με τους πρυτάνεις να δηλώνουν ότι δε ρωτήθηκαν. Η Κυβέρνηση χρησιμοποίησε την πλειοψηφία της Βουλής για να νομιμοποιήσει την αυθαιρεσία και τον αυταρχισμό της.
Ακούστηκε και γράφτηκε η επιχειρηματολογία πως η Κυβέρνηση έχασε την ευκαιρία να καταθέσει έναν πραγματικό νόμο πλαίσιο, αποδεκτό από την πανεπιστημιακή κοινότητα που θα είχε συγχρόνως τη συγκατάθεση και άλλων πολιτικών δυνάμεων μέσα στο Κοινοβούλιο. Πράγματι, ο διάλογος στα πλαίσια του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας ξεκίνησε με άριστους οιωνούς. Όμως πολύ σύντομα, οι διάφοροι εκπρόσωποι που συμμετείχαν ένας-ένας αποχώρησε από τις συνεδριάσεις. Το δε ΠΑ.ΣΟ.Κ. και προσωπικά ο πρόεδρός του, πολλές φορές και με προσωπικό πολιτικό κόστος, στήριξε τη διαδικασία. Και ήταν το τελευταίο που αποχώρησε απ” αυτόν το διάλογο «οπερέτα».
Φάνηκε περίτρανα ότι ήταν μια προσχηματική διαδικασία, που σκοπό είχε να αποπροσανατολίσει και να συγκαλύψει την πραγματική βούληση της Κυβέρνησης. Να προχωρήσει μόνη σε αυτόν τον αναχρονιστικό, αντεκπαιδευτικό και βαθύτατα ταξικό νόμο. Ο νόμος αυτός είναι απόλυτα σύμφωνος με τον ιδεολογικό της προσανατολισμό. Γι” αυτό πιστεύω πως η Ν.Δ. δεν έχασε την ευκαιρία συναίνεσης. Ποτέ της δεν τη θέλησε. Άλλα είχε στο μυαλό της. Και είναι λογικό άλλωστε αφού έχει αναγορεύσει την αγορά ως τη μοναδική της αξία, ως απόλυτο ρυθμιστή της οικονομίας και της κοινωνίας
-Εκτιμάτε πως δεν υπάρχουν σημεία που κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση;
Έχει μικρή σημασία αν υπάρχουν κάποια σημεία τα οποία κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Το μείζον είναι η συνολική κατεύθυνση του νόμου καθώς και το κλίμα αποδοχής και εφαρμογής του στα πανεπιστήμια. Το πολιτικό και ηθικό υπόβαθρο αυτού του νόμου είναι η εξίσωση της οικονομίας της κοινωνίας και της παιδείας με την αγορά. Για τη Ν.Δ. η οικονομία επικαθορίζει τις κοινωνικές αξίες της παιδείας και του πολιτισμού.
Είναι φανερό ότι θα εμπορευματοποιηθούν οι σπουδές που έχουν ζήτηση στην αγορά εργασίας με αποτέλεσμα να υποβαθμιστούν ακόμα πιο πολύ οι ανθρωπιστικές σπουδές. Με ό,τι αυτό σημαίνει για τον τόπο αυτόν με την τεράστια παράδοση. Αυτό όμως ουδόλως τους ενδιαφέρει. Γι” αυτό και πουθενά δεν τεκμηριώνεται η θέση του ελληνικού πολιτισμού στις αρχές και στους ορίζοντες της εκπαιδευτικής τους πολιτικής.
-Γιατί κάθε φορά που η κυβέρνηση αναλαμβάνει πολιτική πρωτοβουλία το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να διχαστεί;
Η συλλογική δουλειά και οι επισημάνσεις που γίνονται στην προσπάθεια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να αναδείξει την ανεπάρκεια της Κυβέρνησης δε μπορούν να βαφτίζονται διχασμοί. Μπορεί να υπάρχουν επιμέρους απόψεις στα πλαίσια της δημοκρατικής λειτουργίας του κόμματος αλλά όλοι συμφωνούν και συγκλίνουν σε ένα βασικό θέμα: Η Κυβέρνηση βυθίζεται σε σκάνδαλα και αδιαφανείς πρωτοβουλίες με αποτέλεσμα το τόπος και οι πολίτες να υποφέρουν από τα πεπραγμένα της. Ήρθε η ώρα να μιλήσει ο λαός. Ήρθε η ώρα να υπάρξει αλλαγή πορείας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την ενότητά του και με την προγραμματική του πρόταση εγγυάται αυτή τη νέα πορεία. Όλα τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αγωνίζονται σταθερά και ομόθυμα γι” αυτή την εξέλιξη. Οι συγκρούσεις και οι τριβές βρίσκονται αλλού. Είναι στους κόλπους της Κυβέρνησης εκεί που προσπαθούν όσο χρόνο τους απομένει να διαμοιράσουν τα ιμάτια της εξουσίας εξυπηρετώντας είτε προσωπικά οφέλη είτε συγκεκριμένα συμφέροντα.
-Θεωρείτε πως ο Πρωθυπουργός θα εξαντλήσει την τετραετία;
Όπως είναι γνωστό, οι πρόωρες εκλογές, συνταγματικά εξαρτώνται από τον Πρωθυπουργό. Ακόμα και προχθές δήλωσε πως θα εξαντλήσει την τετραετία. Αν είναι αναξιόπιστος και σ” αυτά του τα λεγόμενα, τότε θα προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Ίσως και να το κάνει προκειμένου να προλάβει την κατάρρευση της Κυβέρνησής του. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι έτοιμο για κάθε ενδεχόμενο.
-Τα οικονομικά προβλήματα, η ανεργία, η παιδεία, η υγεία είναι τα κύρια προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να δώσει λύσεις σε αυτά τα προβλήματα ;
Το πρόγραμμά μας είναι λεπτομερές και σαφές. Σε όλα τα θέματα που απασχολούν τον τόπο και τους πολίτες έχουμε συγκεκριμένη και υπεύθυνη θέση. Από τεχνική άποψη είναι πολύ καλά μελετημένο το από πού θα προέλθουν οι πηγές χρηματοδότησης. Είναι ένα πρόγραμμα εφαρμόσιμο. Η Ν.Δ. πανικόβλητη υπό το βάρος της αθέτησης των προεκλογικών υποσχέσεών της, στην αρχή προσπάθησε να απαξιώσει το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και αφού δεν της βγήκε τώρα επιχειρεί με αόριστες υποσχέσεις παροχολογία ν” ανατρέψει το εις βάρος της κλίμα. Όμως είναι πλέον αργά γιατί η τριετία τους ανέδειξε την αυθεντική Δεξιά που φούντωσε τα οικονομικά προβλήματα, την ανεργία και την εκρηκτική κατάσταση στην παιδεία και την υγεία. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έρχεται να ανατρέψει αυτή την κατάσταση και προσωπικά ο πρόεδρός μας Γ. Παπανδρέου δεσμεύεται για την εφαρμογή αυτών των προτάσεων που θα μας βγάλουν από τα σημερινά αδιέξοδα.
-Η παρουσίαση του Προγράμματος του ΠΑΣΟΚ και το Προγραμματικό Συνέδριο μπορούν να ανατρέψουν το κλίμα που εμφανίζουν οι δημοσκοπήσεις;
Ανεξάρτητα από το προγραμματικό συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα ήθελα να τονίσω πως το κλίμα δε διαμορφώνεται από τις δημοσκοπήσεις. Πάνω απ” όλα είναι το έργο της Κυβέρνησης. Βελτιώθηκε η ζωή των Ελλήνων; έγινε πιο αποτελεσματικό το κράτος; Λύθηκαν τα θέματα αδιαφάνειας; απαντήθηκαν τα αιτήματα των αγροτών; αντιμετωπίστηκε η ακρίβεια; αυτά και πολλά άλλα διαμορφώνουν πραγματικά στο εκλογικό κλίμα και την άποψη των πολιτών. Η Ν.Δ. στα κρίσιμα θέματα της καθημερινότητας είναι ουραγός στη συνείδηση των ψηφοφόρων. Για να θυμηθούμε και την παιδεία που τόσο ταλαιπωρείται, η Κυβέρνηση στις εξετάσεις της τριετίας έχει μείνει μετεξεταστέα στα περισσότερα μαθήματα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τον αντιπολιτευτικό του λόγο και με την προγραμματική του πρόταση φιλοδοξεί να πάρει καλύτερους βαθμούς. Με το προγραμματικό μας συνέδριο αναδεικνύουμε μια διαφορετική πολιτική, ένα νέο δρόμο που οδηγεί σε μια δίκαιη κοινωνία. Είναι η κορύφωση μιας προσπάθειας να πείσουμε τους πολίτες ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποτελεί την εναλλακτική λύση απέναντι σε μια Κυβέρνηση που καταρρέει.
Ομόλογα
- Κύριε Λιντζέρη το πολιτικό κλίμα έχει φορτιστεί το τελευταίο διάστημα με αφορμή τη δυσώδη υπόθεση των ομολόγων. Το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να καταστήσει το θέμα βασικό στην προεκλογική περίοδο. Τι σας ενόχλησε σε αυτή την ιστορία;
Δ.Λ. Η δυσώδης – όπως εύστοχα αναφέρετε – υπόθεση των ομολόγων πρωτίστως αποδεικνύει περίτρανα τον τρόπο με τον οποίο κυβερνά και διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα η Ν.Δ.. Κατέρρευσαν οι μεγαλοστομίες της για χρηστή διοίκηση και για διαφάνεια στο δημόσιο βίο. Κατέπεσαν ως ιδιοκτήτες της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων και όχι ως εφήμεροι διαχειριστές που θα πρεπε να έχουν στόχο την αύξηση της περιουσίας των ταμείων. Θεωρώ ότι «έκλεψαν εκκλησίες» και κάτι παραπάνω, το ιερό των εκκλησιών. Το μόχθο των εργαζομένων. Την ασφάλεια για τις συντάξεις τους. Αλλά και στην αντιμετώπιση του προβλήματος, όταν αυτό είδε το φως της δημοσιότητας, συμπεριφέρθηκαν ως Πόντιοι Πιλάτοι, επιχειρώντας να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη. Ψεύδονται όταν λένε ότι αυτοί δημοσιοποίησαν το πρόβλημα. Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε από τον τύπο. Απλά δε μπόρεσαν να το συγκαλύψουν. Και ακόμα, λένε ότι υπήρχε νομοθετικό κενό γι” αυτό και οι διοικήσεις προέβησαν σ” αυτή την επένδυση. Μας λένε δηλαδή ότι οι ίδιοι θα νομοθετήσουν για να προστατευθούν από τους εαυτούς τους. Η εντιμότητα και η χρηστή διοίκηση δε νομοθετείται. Ή τα έχεις ή δε τα έχεις. Και απ” ότι φαίνεται, αυτοί δεν τα έχουν.
- Πιστεύετε ότι στο ζήτημα των κρατικών ομολόγων που κατέληξαν στα Ταμεία υπήρξαν διαδρομές που αναδεικνύουν πολιτικές ή και ποινικές ευθύνες;
Δ.Λ. Πολιτικές ευθύνες υπάρχουν και μάλιστα πελώριες, οι οποίες βαρύνουν τους αρμόδιους υπουργούς και προσωπικά τον Πρωθυπουργό. Αναμφίβολα υπήρξε κεντρικός σχεδιασμός. Δεν ήταν προσωπικές επιλογές των διοικήσεων. Το αποδεικνύει ο μεγάλος αριθμός των ασφαλιστικών ταμείων που επένδυσαν στα δομημένα ομόλογα. Είκοσι πέντε, μέχρι στιγμής, έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Και στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, όπου παρευρέθησαν 12 πρόεδροι για να δώσουν εξηγήσεις, η συνεδρίαση μετατράπηκε σε μια μονότονη επανάληψη των ίδιων επιχειρημάτων και από τους 12. Οι ποινικές ευθύνες ερευνόνται και δε θα ήθελα να πάρω θέση επ” αυτού. Όμως ακόμα και αν οι υπεύθυνοι αποφύγουν τη τσιμπίδα του νόμου, ουδόλως απαλλάσσονται από τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες τους.
- Ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου στοχεύει και σ” αυτό το θέμα και γενικότερα τον Κώστα Καραμανλή. Με το χέρι στην καρδιά, πιστεύετε ότι μπορεί να αγγίζει τον πρωθυπουργό αυτή η ιστορία, είναι δυνατόν εσείς να στηρίζετε την προσπάθεια ανατροπής σκηνικού σε μια τέτοια αντιπαράθεση;
Δ.Λ. Με το χέρι στην καρδιά, αν ο αρχηγός δεν έχει ευθύνες για το τι κάνει η ομάδα του, τότε δεν κάνει για αρχηγός. Αν ο χωρίς ντροπή τζόγος των συντάξεων των οικονομικά εξαθλιωμένων συνταξιούχων μας, δεν είναι επαρκής αιτία αλλαγής σκηνικού, ειλικρινά αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να την προκαλέσει.
- Πέρα από τα ομόλογα, εσείς τι καταμαρτυρείτε στην κυβέρνηση, τι είπε και δεν έκανε, γιατί θα πρέπει να πάψει να έχει στα χέρια της τις τύχες της χώρας, τι της καταλογίζετε;
Δ.Λ. Η Ν.Δ. αντί να κάνει πολιτική, έκανε ηθικολογία και τώρα που αποκαλύφθηκε η ταυτότητά της, μια ταυτότητα Φαρισαίου υποκριτή δεν πείθει πια ούτε τα στελέχη της. Της καταλογίζω αναξιοπιστία και ανικανότητα. Ασκεί μια δεξιά πολιτική που εξυπηρετεί τους λίγους και τους ημέτερους. Ο Πρωθυπουργός είναι μονίμως απών. Δεν απέχει ο χρόνος που η μεγάλη πλειοψηφία του λαού, θ” αναφωνήσει όπως το παιδάκι στο παραμύθι του Άντερσεν «ο βασιλιάς είναι γυμνός».
- Ωστόσο, ενώ σίγουρα η κυβέρνηση με όλα αυτά πιέζεται, οι μετρήσεις δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν παίρνει εύκολα πόντους, δεν έχει καταφέρει ούτε σε αυτή την ανηφορική για την κυβέρνηση περίοδο να προηγηθεί ούτε σε μια δημοσκόπηση. Φταίνε οι δημοσκόποι και οι μετρήσεις τους ή μήπως δεν έχετε ακόμη καταφέρει να πείσετε τον ελληνικό λαό ότι αποτελείτε εναλλακτική λύση διακυβέρνησης;
Δ.Λ. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μετά την εκλογική του ήττα το 2004 ξεκίνησε θα ‘λεγα από μηδενική βάση. Ανασυγκρότησε τις δυνάμεις του, έκανε και κάνει θεσμική αντιπολίτευση, κατέθεσε το κυβερνητικό του πρόγραμμα, ένα νέο συμβόλαιο με το λαό. Από την άλλη πλευρά, αναμφίβολα, η Ν.Δ. και ο κ. Καραμανλής είχαν μια περίοδο χάριτος. Το ότι δεν εισπράττει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τη φθορά της Ν.Δ. – σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις – οφείλεται και στους 2 παραπάνω παράγοντες. Εκείνο που πρέπει να κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι να γνωστοποιήσει στον ελληνικό λαό, το πρόγραμμά του και να δείξει άφθαρτα πρόσωπα, ικανά να το υλοποιήσουν. Πάντως, όλες οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, δείχνουν πως το μεγαλύτερο μέρος των αναποφάσιστων, «τείνουν ευήκοον ους» στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στο Γ. Παπανδρέου. Πιστεύω ότι στις ερχόμενες εκλογές, όποτε γίνουν, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έστω και οριακά θα κερδίσει.
- Υπάρχει και μια διαρκής μουρμούρα στο ΠΑΣΟΚ που ξεκινά από τα μεγάλα στελέχη έως τη λεγόμενη βάση και αφορά απευθείας στον ίδιο τον Γιώργο Παπανδρέου, αγγίζοντας ακόμα και ζητήματα ικανότητάς του να οδηγήσει το κόμμα σε εκλογική νίκη μέσα από τη σφυρηλάτηση μιας νέας ενότητας. Πως έχουν τελικά τα πράγματα;
Δ.Λ. Ανάμεσα στον Γ. Παπανδρέου και τη βάση, υπάρχει ένα φάσμα ανθρώπων που έχουν και αυτοί ευθύνες για τη φθορά του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αναμφίβολα δυσκολεύουν την άμεση και πειστική επαφή με το λαό. Όσον αφορά τον Γ. Παπανδρέου κάποτε τον κατηγορούσαν ότι δεν έκανε σκληρή αντιπολίτευση, τώρα που κάνει, κάποιοι του καταλογίσουν ότι δεν εισπράττει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αν όλα πρόκειται να τα κάνει ο Παπανδρέου και για όλα φταίει ο Παπανδρέου, τότε τι ρόλο παίζει το κόμμα, οι Βουλευτές και τα στελέχη; Τότε για ποιο συμμετοχικό κόμμα μιλάμε; Κάποιοι κάνουν κριτική στη ρητορική του δεινότητα. Όμως, άλλο η ρητορική, άλλο η πολιτική. Ο Γ.Π. απέδειξε ότι σε επίπεδο πολιτικής χειρίζεται τα θέματα με γνώση της πολιτικής και στρατηγικής κάνοντας τους αναγκαίους ελιγμούς αλλά και αιφνιδιασμούς όταν χρειάζεται. Προτιμώ την πολιτική από τη ρητορική.
- Στην προσπάθεια που κάνει το ΠΑΣΟΚ για να αντεπιτεθεί και να πείσει, υπάρχουν εκείνοι που και δημοσίως -όπως για παράδειγμα ο Θόδωρος Πάγκαλος- ακολουθούν ένα δικό τους σκεπτικό που πολλές φορές δεν συναντάται με το σκεπτικό και τη στρατηγική που προκρίνει η ηγεσία. Είναι πρόβλημα αυτό ή μήπως μέσα στο νέο, πολυτασικό ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου μπορεί και να θεωρηθεί πλεονέκτημα;
Δ.Λ. Οι πραγματικές τάσεις υπάρχουν και είναι ριζωμένες στο λαό, όταν συσπειρώνονται στο κόμμα οργανωμένα στρώματα της κοινωνίας και συγκεκριμένα συμφέροντα. Τάση δεν είναι να δηλώνει κανένας ό,τι και όταν του ‘ρχεται. Πάντως ο πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει δηλώσει πως δεν περισσεύει κανένας αρκεί να πιστεύει στο πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στην εφαρμογή του. Έχει δείξει ότι δεν έχει ανάγκη από φερέφωνα, αλλά από δυναμικές μορφές διαχρονικής αξίας ή νέους πολιτικούς με φρέσκιες ιδέες και όρεξη για δουλειά.
- Aπό όλες σχεδόν τις πλευρές τίθεται το ζήτημα της ανανέωσης, όχι μόνο σε επίπεδο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, αλλά κυρίως σε επίπεδο ανάδειξης στελεχών διαφορετικού ήθους που θα κληθούν να διευθύνουν το κράτος, εάν κληθείτε ξανά να κυβερνήσετε. Πως θα το πετύχετε αυτό;
Δ.Λ. Ανανέωση δε σημαίνει «όλα τα μωρά στην πίστα». Ανανέωση σημαίνει ικανότητα για νέες αποτελεσματικότερες προσεγγίσεις και λύσεις στα προβλήματα. Σημαίνει αξιοπιστία, κοινωνική αποδοχή. Σημαίνει υπέρβαση από τα λάθη του παρελθόντος αλλά συγχρόνως πίστη και εμμονή στις ρίζες του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που είναι η ιδεολογία της μεγάλης προοδευτικής και δημοκρατικής παράταξης. Και ας έχουμε υπόψη και τη ρήση του Πλούταρχου «εκεί που υπάρχουν διεφθαρμένοι γέροι θα βρεις και πολλούς προπετείς νέους». Το πρόβλημα είναι οι επαγγελματίες της πολιτικής που ταυτίζουν τον εαυτό τους με την εξουσία κρατώντας τους μηχανισμούς. Το σύνθημα «Γιώργο άλλαξέ τα όλα» εκφράζει τη λαϊκή βούληση. Παραμένει αίτημα αναγκαίο και χρήσιμο.
- Θέλω να έρθουμε στον Πειραιά και την περιφέρειά σας με τα μεγάλα προβλήματα. Τι απολογισμό κάνετε στην τριετία της Νέας Δημοκρατίας;
Δ.Λ. Μηδενικό. Από κάθε άποψη, από κάθε πλευρά. Η απουσία της κυβέρνησης αυτά τα τρία χρόνια από την περιφέρεια μας είναι χαρακτηριστική. Κανένα έργο. Κανένα ενδιαφέρον. Καμία πρόοδος. Φαίνεται πως η Νέα Δημοκρατία δεν έχει απαλλαγεί από την ελιτίστικη νοοτροπία της και ο Πειραιάς δεν συμβαδίζει με αυτήν. Γι αυτό κι ανεργία χτυπάει κόκκινο, η παιδεία λειτουργεί υποτυπωδώς, η εγκληματικότητα γίνεται απειλητική και τα χρόνια προβλήματα της περιφέρειας μας παραμένουν αμετακίνητα στη θέση τους.
- Θέλετε να κυβερνήσετε σύντομα και λέτε ότι είστε έτοιμοι. Ποιο είναι το διό σας πρόγραμμα για τον Πειραιά, τι θα κάνετε εσείς που δεν μπόρεσε να κάνει αυτή η κυβέρνηση και σε ποια συγκεκριμένα πεδία;
Δ.Λ. Ασφαλώς θα σας μιλήσω για διακυβέρνηση που μπορεί να φέρει αποτελέσματα:
-
- Συνεργασία μα τη Νομαρχία και με τους Δήμους του Πειραιά.
- Συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Πειραιά
- Με τους οργανωμένους φορείς του Πειραιά, επιστημονικούς και εκπαιδευτικούς, από τη Ναυτιλία μέχρι την Εκκλησία, τα επιμελητήρια …
- Ανάπτυξη χωρίς τη μεθοδική υπεύθυνη προγραμματισμένη συμμετοχή της κοινωνίας δε γίνεται.
Όσον αφορά τα έργα θα σας αναφέρω επιγραμματικά συγκεκριμένο πρόγραμμα που έχω καταθέσει στο κόμμα μου για έργα πρώτης προτεραιότητας στην εκλογική μου περιφέρεια. Αυτά είναι : η άμεση ολοκλήρωση των έργων στη Ψυτάλλεια, η αξιοποίηση με αναπτυξιακά αλλά και κοινωνικά κριτήρια της περιοχής στην ανάπλαση στη Δραπετσώνα, η απομάκρυνση των φυλακών Κορυδαλλού και των καζανιών από το Πέραμα, η ανάπτυξη της Σαλαμίνας με την ανάδειξη της ιστορίας της και τη δημιουργία ενός χώρου στον οποίο θα γίνεται προσομοίωση (ηλεκτρονική αναπαράσταση) της μάχης της Σαλαμίνας και θα εκτίθενται ιστορικά ευρήματα και πλοία της εποχής, η αναδάσωση, διάσωση και ανάπτυξη του όρους Αιγάλεω, η δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων και επέκταση του Μετρό στους δήμους της Β” Πειραιά.
- Γιατί να σας πιστέψουν οι πολίτες και να σας προτιμήσουν, αφού αυτά ακριβώς τα προβλήματα που αναφέρετε και ζητούν λύσεις, όταν κυβερνήσατε δεν τα λύσατε;
Δ.Λ. Λύσαμε πολλά προβλήματα. Ιδιαίτερα οι δήμοι της Β” Πειραιά, όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέδωσε την εξουσία, δεν είχαν καμία σχέση με την κατάσταση που υπήρχε όταν το 1981 ανέλαβε την εξουσία. Να σας θυμίσω την απομάκρυνση της χαβούζας και της χωματερής. Να σας θυμίσω τ” αποχετευτικά έργα και τόσα άλλα. Βεβαίως θα μπορούσαν να γίνουν πολλά περισσότερα. Ακόμα σας διαβεβαιώνω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πήρε και το μήνυμα και το μάθημα του 2004.
- Αλήθεια, πιστεύετε πραγματικά ότι μπορεί να αλλάξει μοίρα ο ευρύτερος Πειραιάς και να πάρει τη θέση που του αξίζει και του αναλογεί, τώρα μάλιστα που το τέταρτο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης πηγαίνει κατά 80% στην Επαρχία;
Δ.Λ. Φυσικά και μπορεί. Είναι άκρως υλοποιήσιμο. Αρκεί να δουλέψουν γι” αυτό άνθρωποι ικανοί που δε θα οικειοποιούνται τα αποθεματικά των ταμείων. Προϋπόθεση για την ανάπτυξη του Πειραιά είναι η πολιτική του ανάπτυξη. Θα πρέπει να τεθεί τέλος στο πολιτικό παιχνίδι του παραγοντισμού με κομματάρχες και οπαδούς, με ρουσφέτια και διαπλοκές. Πολιτική ανάπτυξη προϋποθέτει να καταργηθούν τα φέουδα. Η απελευθέρωση των κοινωνικών, επιστημονικών και οικονομικών δυνάμεων του Πειραιά θα δώσει τη δυνατότητα στην ανάπτυξή του. Ο λαός της πόλης του Πειραιά απέδειξε ότι είναι ικανός να βαδίσει αυτό το δρόμο. Το απέδειξε με την θριαμβευτική εκλογή του Παναγιώτη Φασούλα στο τιμόνι του Δήμου.
- Είστε στη δεύτερη κοινοβουλευτική σας θητεία και μάλιστα ενισχυμένος σε προτιμήσεις. Γιατί συνεχίζετε σε ένα πολιτικό τοπίο που όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι αρκετά αποϊδεολογικοποιημένο, τι σα κρατάει σε αυτή τη μάχη;
Δ.Λ. Κατ” αρχήν, συμφωνώ με την εκτίμησή σας για την απουσία ιδεολογίας και την κρίση της πολιτικής. Πιστεύω ότι πρέπει να επιστρέψουν στη ζωή μας. Πιστεύω ότι μπορώ να συμβάλω σ” αυτό. Οι βαθιές ρίζες της προοδευτικής και δημοκρατικής παράταξης καθώς και η αγωνιστική και μαχητική παράδοση της περιοχής του Πειραιά μπορεί να συμβάλλουν στην αναγέννηση της πολιτικής ζωής. Με ώθησε στην πολιτική η διάθεσή μου για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Αυτό με κρατά ακόμα.
- Αφήσατε στην άκρη μια πετυχημένη ιατρική καριέρα για να εκπροσωπήσετε τη Β΄ Πειραιά στη Βουλή. Αξίζει αυτό το ταξίδι;
Δ.Λ. Η ιατρική είναι η ζωή μου. Ο επιστημονικός και επαγγελματικός προσδιορισμός μου ως άνθρωπος. Με την ιατρική υπηρετώ τη γυναίκα και τη μητρότητα. Με την πολιτική αντιπαλεύω την ασχήμια στη ζωή. Υπερασπίζομαι έναν κόσμο ομορφιάς, κοινωνικής υγείας, δικαιοσύνης και ελευθερίας. Η ιατρική μπορεί να υπηρετήσει τη σωματική και ψυχική υγεία. Η πολιτική υπηρετεί το πολιτικό σώμα. Υπηρετεί κάτι ευρύτερο. Δίνει προοπτική, ελπίδα. Καλλιεργεί και διαμορφώνει δυνατότητες για το μέλλον.
- Που σταματάνε τα όνειρα του Δημήτρη Λιντζέρη, τι θα τον έκανε να πει «πέτυχα» σε αυτή την πορεία;
Δ.Λ. Όταν αισθανθώ ότι έχω συμβάλλει στην αναβάθμιση της πολιτικής ζωής του τόπου, στο πλάτεμα και βάθεμα της Δημοκρατίας, στη βελτίωση της ζωής των συμπολιτών μου. Όταν αισθανθώ ότι έχω συμβάλλει στην υλοποίηση μερικών από τα πιο κάτω:
-
- Όταν θα στηθεί στη Νίκαια ένα Ινστιτούτο που θα πλαισιώνεται από μια βιβλιοθήκη γραπτή και ηλεκτρονική, ικανή να τεκμηριώσει τον πλούτο του Μικρασιατικού και Ποντιακού Ελληνισμού, σε συνεργασία με τους δήμους και την εκκλησία
- Όταν όλοι οι δήμοι του Πειραιά θα αποκτήσουν μόνιμη και σταθερή συνεργασία με στόχο τον προγραμματισμό δράσεων αφιερωμένων στη διατήρηση του μικρασιατικού και ποντιακού Ελληνισμού, αρχής γενομένης από το Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού.
- Όταν στη Β” Πειραιά με πρωτοβουλία Μικρασιατών και Ποντίων θα δημιουργήσουμε το φόρουμ των Εθνών της Γενοκτονίας, όπου θα συναντιόνται οι Αρμένιοι, οι Ινδιάνοι της Αμερικής, οι Εβραίοι και κάθε λαός που έχει υποστεί γενοκτονία. Φόρουμ αφιερωμένο στην τέχνη και τον πολιτισμό αυτών των εθνών αλλά και στην τέχνη που καταδικάζει τη βία, τον πόλεμο και τη γενοκτονία.
- Όταν ο Πειραιάς διευρύνει την πολιτιστική του ταυτότητα και δε θ” αποτελεί το λιμάνι της Αθήνας. Όταν το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά θα ανταγωνίζεται το Εθνικό.
- Όταν το Πανεπιστήμιο Πειραιά αποκτήσει και ξενόγλωσσα τμήματα, (αγγλόφωνο κ.α.) και θ” ανταγωνίζεται τα Πανεπιστήμια της Αγγλίας τουλάχιστον στις Ναυτιλιακές σπουδές και θα κάνει τον Πειραιά, διεθνούς εμβέλειας πνευματικό κέντρο και φοιτητούπολη.
- Όταν στην Τράπεζα Πειραιώς μεγαλομέτοχοι θα γίνουν οι Πειραϊκοί Δήμοι, τα Πειραϊκά επιμελητήρια, η Πειραϊκή εκκλησία, οι σύνδεσμοι των Πειραϊκών επιχειρήσεων και η Τράπεζα Πειραιώς θ” αποτελεί αναπτυξιακό μοχλό για την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά.
- Όταν οι Βουλευτές Α” και Β” Πειραιά όλων των κομμάτων θα συναντιόνται κάθε τρίμηνο στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά και θα συζητούν για την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική συνέπεια λόγων και πράξεων των κομμάτων τους απέναντι στον Πειραιά. Όταν συζητούν για την πολιτική και πολιτιστική ανάπτυξη του Πειραιά.
- Όταν οι Δήμαρχοι του Πειραιά θα συναντιούνται κάθε μήνα για να συζητούν τα θέματα της ευρύτερης περιοχής για την καλύτερη δυνατή συνεργασία τους στις συγκοινωνίες, την ανακύκλωση, την καθαριότητα, τον πολιτισμό κ.α..
- Όταν ο Πειραιάς θα εννοήσει ως ενδοχώρα του τα νησιά του Αργοσαρωνικού και θα έχει θέσει σε κίνηση θαλάσσια λεωφορεία παντός καιρού που δε θα σταματούν στις 8 το βράδυ. Όταν η Σαλαμίνα, η Αίγινα, η Ύδρα, ο Πόρος θα αποτελούν ξεχωριστά μεν, αλλά οργανικά συνδεδεμένα «διαμάντια» στην ανάπτυξη και την ανάδειξη του Πειραιά.
- Όταν ο αθλητισμός αναπτυχθεί στον Πειραιά και στις γειτονιές του και συνεγείρει όλα τα νέα παιδιά με επαρκείς εγκαταστάσεις και οικονομική άνθιση.
- Όταν δρομολογηθούν τα έργα που σας ανέφερα σε πιο πάνω ερώτηση
Έστω και μερικά απ” αυτά που προανέφερα αν γίνουν και αν έχω συμμετοχή στην σπορά και στη δρομολόγησή τους, θα αισθανόμουν ότι πέτυχα σ” αυτή την πορεία.
- Είστε αισιόδοξος τελικά για τις εκλογές ή μήπως οι πολίτες παρά τα όσα συμβαίνουν καθημερινά θα δώσουν στον Καραμανλή μια δεύτερη ευκαιρία, όπως έχουν κάνει τόσες φορές με το ΠΑΣΟΚ κατά το παρελθόν;
Δ.Λ. Ναι είμαι αισιόδοξος. Το συμφέρον του έθνους και του λαού επιβάλλει την απομάκρυνση αυτής της Κυβέρνησης από την εξουσία. Ο λαός μας εξαπατήθηκε από τις προεκλογικές μεγαλοστομίες της Ν.Δ. και απογοητεύτηκε από την κυβερνητική της πράξη. Από μας εξαρτάται να πείσουμε τον ελληνικό λαό ότι είμαστε καλύτεροι, ικανότεροι και χρησιμότεροι.
- Ποιο είναι το μήνυμα του Δημήτρη Λιντζέρη στους Πειραιώτες που αυτή τη στιγμή μας διαβάζουν;
Δ.Λ. Μπορούμε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα. Αρκεί να το θελήσουμε και να παλέψουμε γι” αυτό. Και όχι για τον εαυτό μας. Δυνατά με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον.
Για το βιβλίο «Ο κύκλος μιας ζωής» του Σίμου Μιχαηλίδη
Τόπος, κατά πως λέει ο εθνικός μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης, δεν είναι άθροισμα δρόμων, πλατειών και κτιρίων. Είναι η προβολή της ψυχής του λαού σ” αυτά. Είναι οι ρίζες μας, η μνήμη μας. Και όποιος δεν έχει ρίζες και μνήμη δεν έχει και μέλλον.
Η Νίκαια δεν είναι μια απλή συνοικία του λεκανοπέδιου της Αττικής.
Είναι ιδιαίτερη πατρίδα.
Με γεύση Μικράς Ασίας, Πόντου, Κωνσταντινούπολης που ‘φεραν οι ιδρυτές της, μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Αφήνοντας εκεί δυο μέτρα κάτω από τη γη σπασμένα αγάλματα και παλιές εικόνες.
Με γεύση αντίστασης ενάντια στους επιβολείς της ελευθερίας και της δημοκρατίας
Με γεύση απ” όλες τις περιοχές της χώρας που ‘φερε μαζί της η εσωτερική μετανάστευση των τελευταίων χρόνων.
Εδώ χάραξε μια δεύτερη μέρα μέσα στην πρώτη.
Στις μέρες μας, η Κοκκινιά αλλά και όλο το Λεκανοπέδιο, κινδυνεύει από πολιτιστική λήθη. Κινδυνεύει από την απάλειψη κάθε σχέσης με την ιστορία και τις παραδόσεις.
Οι χαμένες πατρίδες θα λησμονηθούν μόνον αν ξεχάσουμε την ταυτότητά μας, αν ξεχάσουμε τις πολιτιστικές μας παραδόσεις.
Τα Σμυρναίικα τραγούδια, ο καημός και η μνήμη για ό,τι χάσαμε θα μπορούσε να μετουσιώνεται σε αγώνα για την πρόοδο.
Οι μνήμες και οι εμπειρίες από τον αγώνα για καινούργιες ρίζες, για ένα νέο ξεκίνημα μπορούν να μας καθοδηγούν σε μια δημιουργική, πατριωτική, δημοκρατική πορεία. Αν σβήσουν αυτά, τότε θα γίνουμε ομογενοποιημένοι, υπάκουοι υπήκοοι μιας αγοράς χωρίς ηθική.
Όταν η γειτονιά δεν έχει πια ταυτότητα, δεν έχει πρόσωπο, τότε το πρόσωπο των παιδιών που μεγαλώνουν σ” αυτήν έχει τα χαρακτηριστικά της σύγχυσης και του χάους.
Όταν η μνήμη της γειτονιάς χάνεται ανάμεσα σε κτίρια χωρίς πρόσωπο και ταυτότητα, τότε οι πολίτες κινδυνεύουν να μετατραπούν σε απλούς κατοίκους.
Όταν τ” αχνάρια της προσωπικής μνήμης σε σχέση με το χώρο και το χρόνο σβήνουν, τότε η συναισθηματική μας σχέση με την πόλη και τη γειτονιά χάνεται.
Όσοι αγωνίζονται ενάντια σ” αυτό το χαμό αποτελούν τους Διγενήδες του αγώνα για τη διάσωση της συλλογικής μας μνήμης.
Στη Νίκαια του Πειραιά όπου το δικαίωμα σ” ένα αυτόνομο πολιτιστικό μέλλον υπονομεύεται με τη διαρκή και προγραμματισμένη παραγραφή του παρελθόντος, η καλλιέργεια της τοπικής μνήμης αποτελεί ύψιστης σημασίας συνεισφορά.
Αυτόν τον ωραίο σκοπό της μνήμης και της αλήθειας (α-λήθη) υπηρετούν τα βιβλία του Σίμου Μιχαηλίδη. Βιβλία που θα “πρεπε να διδάσκονται στα σχολειά της Νίκαιας, για να μάθουν τα παιδιά μας την ιστορία του τόπου τους.
Γιατί προασπίζουν την ολίγη Ελλάδα που μας απέμεινε.
Καταθέτω τις ευχαριστίες και τα συγχαρητήριά μου στον συγγραφέα.
Δημήτρης Λιντζέρης