Κ.Κ.

Αναμφίβολα οι στιγμές είναι ιστορικές. Μπροστά στην ιστορία θα κριθούν οι πράξεις και οι στάσεις όλων μας. Ηγεσιών και Βουλευτών.

Η πρωτοφανής οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε ανέδειξε το έλλειμμα πολιτικής διεύθυνσης και βούλησης.

Η χώρα βρίσκεται σε πολιτικό κενό, βαδίζοντας ολοταχώς στο τέλμα και στην αποσύνθεση.

Το υπάρχον κυβερνητικό σχήμα αντιμετωπίζει πρόβλημα πολιτικής νομιμοποίησης.

Η κρίση εκπροσώπησης καθιστά επιβεβλημένη την ανάληψη πρωτοβουλίας εκ μέρους του Πρωθυπουργού.

Αντικειμενικά οι επιλογές είναι δύο:

• Η συντεταγμένη προσφυγή στις κάλπες. Αυτό συνταγματικά είναι επιλογή του Πρωθυπουργού.
• Η συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας με προκαθορισμένο πολιτικό και προγραμματικό πλαίσιο και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Μιας πολιτικής Κυβέρνησης που θα αποτελείται από επιφανείς προσωπικότητες του πολιτικού και κοινωνικού βίου και σε τεχνοκράτες και θα στηρίζεται από το μεγαλύτερο δυνατό μέρος των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου με ευρωπαϊκό προσανατολισμό.

Οι εκλογές, κατά τη γνώμη μου, συνιστούν άλμα στο κενό. Το ίδιο και οι αλλεπάλληλες εκλογές που προανήγγειλε ο κ.Σαμαράς. Συνεπώς οι υποστηριχτές αυτής της λύσης όπως και όσοι ωθούν τους Βουλευτές της συμπολίτευσης να τις προκαλέσουν, οφείλουν ν” αναλογιστούν τις τραγικές συνέπειες για την οικονομία και την επερχόμενη καταστροφή.

Η συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας είναι μονόδρομος.

Γι” αυτό καλούμαστε να θέσουμε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό.

Ο Πρωθυπουργός έχει την ιστορική ευθύνη να βγάλει τη χώρα από το δραματικό αδιέξοδο. Να βάλει τέλος στη χειρότερη ιστορική περίοδο της χώρας με τη χρεοκοπία να συνιστά πραγματικότητα, την κοινωνική συνοχή κατακερματισμένη, τους μισθωτούς και συνταξιούχους σε απόγνωση και τον εθνικό διχασμό προ των πυλών.

Οφείλει να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό και στις πολιτικές δυνάμεις και χωρίς περιστροφές να θέσει τις πραγματικές διαστάσεις της κρίσης.

Οι κομματικοί ανταγωνισμοί, οι προσωπικές φιλοδοξίες και εγωισμοί πρέπει να παραμεριστούν.

Είναι η ώρα της αποφασιστικότητας, της γενναιοδωρίας, του εθνικού χρέους.

Αυτό αφορά και τον κ. Σαμαρά του οποίου η άρνηση τον εκθέτει αλλά και όλες τις πολιτικές δυνάμεις.

Κ.Κ.

Στην ομιλία του ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης με δραματικούς τόνους είπε πως «αν το νομοσχέδιο αυτό δεν ψηφιστεί η Κυβέρνηση δε μπορεί να εκπροσωπήσει τη χώρα στη σύνοδο κορυφής. Δε μπορεί να διαπραγματευτεί.». Συμμεριζόμενος την αγωνία του δε μπορώ να στερήσω αυτή τη δυνατότητα.

Η ψήφος όμως αυτή δεν είναι ψήφος εμπιστοσύνης, συμφωνίας και αποδοχής σε μέτρα που οδηγούν στην καταστροφή του κοινωνικού ιστού της χώρας. Είναι ψήφος ανάγκης. Είναι ψήφος αναμονής για λυτρωτικές πρωτοβουλίες που θα απαντούν στην ουσία του υπαρξιακού προβλήματος της χώρας και θα οδηγήσουν σε ένα καινούργιο σχέδιο λογικό, βιώσιμο και δίκαιο για τον ελληνικό λαό.

Δεν θέλω οι δανειστές μας να δημιουργήσουν εξαιτίας μας προσκόμματα στην καταβολή της έκτης δόσης, που θα προκαλούσε στάση πληρωμών, ούτε να τιναχθεί στον αέρα η σχέση της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η στάση αυτή, στάση ανάγκης, δεν σημαίνει ότι διαγράφω, ότι εγκαταλείπω τις προσωπικές μου πολιτικές ενστάσεις για το έλλειμμα διακυβέρνησης που αντιμετωπίζουμε ως χώρα.

Έχω επίγνωση ότι η φράση μου αυτή είναι βαριά και αιχμηρή. Είναι όμως επιλογή μου να μιλήσω με τη γλώσσα της αλήθειας όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ.

• Είναι έλλειμμα διακυβέρνηση να συναντιούνται οι Ευρωπαίοι ηγέτες, να μιλούν για την Ελλάδα και το κούρεμα του χρέους, κι εμείς όχι μόνο να μην συμμετέχουμε, αλλά και να μην γνωρίζουμε το περιεχόμενο των συζητήσεων.
• Είναι έλλειμμα διακυβέρνησης να συζητείται ακόμη και το ενδεχόμενο η ομάδα δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που έχει εγκατασταθεί στην Ελλάδα, πέρα από τις ελεγκτικές να έχει και εκτελεστικές αρμοδιότητες.
• Είναι έλλειμμα διακυβέρνησης να μην μπορούμε να υλοποιήσουμε τα όσα έχουμε αποφασίσει, να αδυνατούμε να καλύψουμε τους στόχους που έχουμε θέσει.
• Είναι έλλειμμα διακυβέρνησης να μην μπορούμε να διαχειριστούμε στοιχειωδώς πολιτικά τις αντιδράσεις, τις αμφισβητήσεις μιας πλειάδας συνδικαλιστικών φορέων και κοινωνικών δυνάμεων ούτε να τους πείσουμε για την αναγκαιότητα των μέτρων.
• Είναι έλλειμμα διακυβέρνησης οι τόνοι σκουπιδιών στην Αθήνα.

Αλλά θέλω να είμαι δίκαιος και ειλικρινής. Αυτό το έλλειμμα καμία μονοκομματική Κυβέρνηση δε θα μπορούσε να καλύψει. Ακριβώς γιατί το μέγεθος της κρίσης  και το εύρος των αλλαγών που πρέπει να συντελεστούν, υπερβαίνει τα όρια μιας παράταξης και το χρόνο ζωής μιας Κυβέρνησης.

Κ.Κ.

Η πολιτική δεν είναι στρατήγημα, ούτε αρθρογραφία.

Δεν είναι μεθόδευση, ούτε έκθεση ιδεών.

Είναι κατ” αρχήν στρατηγική, η οποία δε μπορεί να υποκαθίσταται με προτάσεις και συνταγές της ΤΡΟΪΚΑΣ.

Κ.Κ.

Οι στιγμές είναι οριακές.

Όλοι μας είμαστε αντιμέτωποι με τις ευθύνες που μας αναλογούν. Και εγώ θα κριθώ για την όποια συμμετοχή έχω μέχρι σήμερα αλλά και για τη μάχη που έχουμε μπροστά μας. Και το λέω για τελευταία φορά απ” αυτό το βήμα.

Οι μεγάλες όμως ευθύνες ανήκουν στις ηγεσίες, οι οποίες θα κριθούν για όσα θα πράξουν ή δε θα πράξουν.

Τολμήστε. Αν χθες ήταν νωρίς αύριο θα είναι αργά.

20/10/2011

Μετά από μια μακρά κοινοβουλευτική διαδικασία φτάνουμε στο τέλος. Προσπαθήσαμε με κάθε τρόπο να εκθέσουμε τις απόψεις μας και τους λόγους για τους οποίους καθίσταται αναγκαία μια τέτοια επιβεβλημένη μεν αλλά σε μερικά σημεία και άδικη περικοπή παροχών προς τους δημόσιους υπαλλήλους. Ομολογουμένως είναι σκληρό ν” ανατρέπεις προγραμματισμό ζωής, με δεδομένο όμως ότι αυτό το επιβάλλει η ανάγκη και ότι δεν μπορείς να λάβεις παρά του μη έχοντος είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να συνεισφέρουμε σε αυτή την προσπάθεια διεξόδου από την κρίση. Ομολογουμένως έχει γίνει μια προσπάθεια για δίκαιη κατά το δυνατό βέβαια κατανομή των βαρών. Αλλά βέβαια δε νομίζω ότι θα υπάρχει άνθρωπος σ” αυτή την αίθουσα που θα μπορεί να υπερασπιστεί σοβαρά τις περικοπές των κοινών επιδομάτων – δεν αναφέρομαι βέβαια στα επιδόματα γαλοπούλας, που δίδονταν στο παρελθόν – αλλά αναφέρομαι στα απλά και αναγκαία επιδόματα που τόσα χρόνια το ίδιο το κράτος παρείχε, προκειμένου να μην αυξήσει το βασικό μισθό. Και θέλω να πιστεύω ότι η συζήτηση για το ενιαίο μισθολόγιο θα άρει πολλές αδικίες, θα εξορθολογήσει μισθούς και δεν θα χρησιμοποιηθεί ως διαδικασία για περαιτέρω μειώσεις.

Είπα και στην πρωτομιλία μου ότι το ξεπέρασμα της κρίσης θα συμβεί μόνο αν όλοι συνεισφέρουμε εφ ω ετάχθη και δύναται έκαστος και αν συμμετέχουμε όλοι, πολιτικές δυνάμεις, παραγωγικές τάξεις, πνευματική ηγεσία, λαός. Δεν είναι ώρα από την αντιπολίτευση για ανέξοδες κορώνες αλλά και ούτε από την Κυβέρνηση για αντιφατικές και άδικες επιλογές. Η Κυβέρνηση με την καθημερινή της πράξη οφείλει να πείθει πρώτη αυτή, ότι κατανοεί την κρισιμότητα των στιγμών και με το παράδειγμά της να πείθει τον ελληνικό λαό ότι λειτουργεί υπό το πρίσμα μιας αναγκαιότητας, ότι είναι δίκαιη, απόλυτα δημοκρατική στη συμπεριφορά και στην πρακτική. Θεωρώ ότι το σύνολο του νομοσχεδίου, όσο μπορέσαμε να εντρυφήσουμε στις εκατοντάδες διατάξεις, κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Στις βασικές του κατευθύνσεις επιδιώκει τη θεμελιακή αναδιάρθρωση των δημοσίων οικονομικών  υπηρεσιών, ορθολογική μείωση του κράτους και δίνει κάποιες ευκαιρίες για ανάπτυξη ιδιαίτερα στον τομέα του τουρισμού. Επιδιώκει την κατάκτηση ενός πρώτου αλλά αναγκαίου στόχου προκειμένου να κατακτήσει το πλεονέκτημα των πρωτογενών πλεονασμάτων του χρόνου.

Ο Έλληνας πολίτης σήμερα βλέπει το μηνιαίο του εισόδημα να ελαττώνεται, τον προγραμματισμό της ζωής του να ανατρέπεται. Βλέπει όμως και λίγο αδρό φως στο βάθος του τούνελ μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό και κυρίως μετά την τελευταία απόφαση των Βρυξελλών.

Η μείωση των δημοσίων δαπανών χωρίς να πλήττεται το κράτος πρόνοιας, η βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, κυρίως όμως το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, για το οποίο η συζήτηση έχει ξεκινήσει από μηδενική βάση είναι παράγοντας αισιοδοξίας για το μέλλον. Και είναι λυπηρό που σ” αυτό το διάλογο δε συμμετέχουν όλα τα κόμματα αυτής της Βουλής.

Πριν κλείσω θα ήθελα να κάνω κάποιες συγκεκριμένες αναφορές.

Πρώτα απ” όλα και ως γιατρός, στην παράγραφο 10 του άρθρου 18. Είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει τον υγειονομικό κόσμο και τη Βουλή, εδώ και πάρα πολύ καιρό. Το πρώτο από την εποχή που υπουργός Υγείας ήταν ο κ. Αβραμόπουλος. Είναι ζήτημα που σε κάθε περίπτωση χρειάζεται ευρεία συζήτηση στα πλαίσια του Υπουργείου Υγείας. Ορθά ο Υπουργός Οικονομικών επισημαίνει ότι η εφαρμογή του νόμου για την απελευθέρωση δε σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει και όπως θέλει. Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες οι οποίοι ισχύουν για την προστασία της δημόσιας  υγείας. Αυτό αφορά και την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος και την επιχειρηματικότητα στο χώρο της υγείας. Σε κάθε περίπτωση το θέμα είναι ανοιχτό και οφείλουμε να το παρακολουθούμε.

Ακόμα θέλω ν” αναφερθώ  στην παράγραφό ζ του άρθρου 18:

Έχω προτείνει και στην επιτροπή ότι πρέπει στον τεχνικών ψυχαγωγικών παιχνιδιών να διευκρινιστεί ότι δεν περιλαμβάνονται τα παιδικά παιχνίδια (τραμπάλες, τσουλήθρες κ.λ.π.) πολλές φορές η ασάφεια του νόμου έχει ταλαιπωρήσει σε δικαστήρια πολλούς επιχειρηματίες αυτού του αντικειμένου και πάντα οι αποφάσεις είναι αθωωτικές.

Ακόμα το άρθρο που Αφορά  τη διπλή φορολόγηση για το ίδιο αντικείμενο στα τεχνικά ψυχαγωγικά παιχνίδια. Συγκεκριμένα ένας επιχειρηματίας που έχει τεχνικά και ψυχαγωγικά παιγνιομηχανήματα καλείται να πληρώνει τέλος εγκατάστασης, τα μηχανήματα έχουν φορολογική μνήμη, φορολογείται δηλαδή για τη δραστηριότητά του και καλείται πλέον να πληρώνει κάθε έτος και άλλο τέλος. Ειδικά για αυτές τις μικρές επιχειρήσεις, αυτές τις μικρές δραστηριότητες νομίζω είναι υπερβολικό και πρέπει ν” αποτραπεί.

Ενοποίηση αθλητικών εγκαταστάσεων.

Πιστεύω ότι οι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών πρέπει ν” αντιλαμβάνονται ότι πίσω από κάθε αριθμό, πράξη, τέλος υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μεν υποχρεώσεις απέναντι στο κράτος, το δε κράτος όμως πρέπει να τον αντιμετωπίζει με εντιμότητα και κατανόηση. Αυτό ακριβώς που επαγγέλλεται και επιδιώκει η νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου.

04/08/2011

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Το μέρος του νομοσχεδίου που αφορά τη ρύθμιση των τυχερών παιχνιδιών κατέλαβε όπως ήταν φυσικό τη μερίδα του λέοντος στις τοποθετήσεις των συναδέλφων χθες και ιδιαίτερα  των εισηγητών των κομμάτων. Δυστυχώς διάλεξαν να κάνουν αντιπολίτευση και όχι να τοποθετηθούν ως υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις επί της ουσίας. Ακούστηκαν βέβαια και ακρότητες στις οποίες δε θα απαντήσω. Όμως αυτά που ακούστηκαν για άθλιες ρυθμίσεις και για εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων, ιδιαίτερα από τους ομιλητές του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούν χονδροειδή ψεύδη, αναπόδεικτες, έωλες κατηγορίες που δυστυχώς προσβάλλουν και την αίθουσα και τους ίδιους. Ας είναι προσεκτικοί όσοι εκτοξεύουν κατηγορίες για εξυπηρέτηση συμφερόντων, γιατί και η ισοπεδωτική άρνηση που ισοδυναμεί με διατήρηση της σημερινής ανεξέλεγκτης κατάστασης στην αγορά των τυχερών παιχνιδιών, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Ο κ. Παπαδημούλης μάλιστα, ειρωνεύτηκε τους Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που αντέδρασαν στο νομοσχέδιο που δόθηκε για διαβούλευση στις αρχές του χρόνου. Αν είχε μπει στον κόπο να συγκρίνει εκείνο το νομοσχέδιο και αυτό που συζητάμε σήμερα, θα αντιλαμβανόταν εύκολα ότι οι αντιδράσεις των Βουλευτών δικαιώθηκαν και ότι οι ενστάσεις τους ελήφθησαν υπόψη και έπιασαν τόπο.

Σε κάθε όμως περίπτωση, με τη μηδενιστική και εκτός θέματος κριτική, δείχνουν παντελή έλλειψη στρατηγικής σκέψης από μεριάς τους στο ζήτημα του ΟΠΑΠ και της ρύθμισης της αγοράς τυχερών παιχνιδιών. Θα τους πρότεινα ευθέως να μας πουν:

Είναι υπέρ του περιοριστικού παιχνιδιού από συγκεκριμένους παρόχους ή υπέρ του ανεξέλεγκτου τζόγου;

Είναι υπέρ της διατήρησης του μονοπωλίου του ΟΠΑΠ σε σχέση με τα τυχερά παιχνίδια ή υπέρ της κατάργησής του;

Είναι υπέρ του κρατικού και κοινωνικού ελέγχου του ΟΠΑΠ ή υπέρ της πλήρους ιδιωτικοποίησής του;

Γιατί αν δεν απαντήσουν σε ολ” αυτά δεν μπορούν να τσαλαβουτάνε με απόψεις αντιφατικές και αντικρουόμενες ούτε να επικαλούνται το δημόσιο συμφέρον ενώ στην ουσία το τορπιλίζουν

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Όπως είπα και στην πρωτομιλία μου τα τυχερά παιχνίδια και οι συναφείς με αυτά υπηρεσίες αποτελούν μια συνεχώς αναπτυσσόμενη αγορά η οποία αφορά μια πολιτιστικά, κοινωνικά και ηθικά ευαίσθητη έως επικίνδυνη δραστηριότητα που δεν έχει έως σήμερα ρυθμιστεί σε επίπεδο Ε.Ε.. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. αποφάνθηκαν ότι ο τομέας των τυχερών παιγνίων εξαιρείται από τις ρυθμίσεις του παράγωγου δικαίου.

Στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου αλλά και στις δημόσιες τοποθετήσεις του ο Υπουργός Οικονομικών προσδιορίζει με σαφήνεια τους βασικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετούνται με το συγκεκριμένο νόμο. Η Κυβέρνηση έχει επιλέξει αυστηρό περιοριστικό πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας των τυχερών παιχνιδιών

Για λόγους κοινωνικούς, προκειμένου να διαφυλάξει δηλαδή την κοινωνική συνοχή μέσω της πρόληψης φαινομένων εθισμού και ιδιαίτερα των νέων.

Για λόγους προστασίας του καταναλωτή από τον ανεξέλεγκτο τζόγο.

Για λόγους πρόληψης τέλεσης αδικημάτων ιδίως εκείνων που συνδέονται με τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.

Για λόγους άντλησης πόρων οι οποίοι χρησιμοποιούνται στον αθλητισμό και στον πολιτισμό.

Αλλά και για επιτακτικούς λόγους γενικότερου συμφέροντος.

Η πολιτική αυτή είναι συνέχεια της πολιτικής που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα απ” όλες τις κυβερνήσεις στη χώρα μας. Ακόμα πιο ειδικά στις μέρες μας, η Κυβέρνηση επιδιώκει αξιοποιώντας τον ΟΠΑΠ να αποκομίσει συγκεκριμένα οικονομικά οφέλη προκειμένου να πετύχει τους στόχους του μεσοπρόθεσμου στο ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους.

Και επειδή γίνεται μεγάλη πολεμική ενάντια στον ΟΠΑΠ, θα ήθελα να σας αναφέρω κάποια στοιχεία για τον οργανισμό αυτόν.

• § Σήμερα ο ΟΠΑΠ είναι η πιο κερδοφόρα επιχείρηση του ελληνικού δημοσίου, από τις πιο κερδοφόρες της Ευρώπης.
• § Αποτελεί την χρυσοτόκο όρνιθα του δημοσίου.
• § Έχει συνολικά εισφέρει στο ελληνικό δημόσιο 781εκατ.€ το 2009 και 768εκατ.€ το 2010.
• § Ακόμα έχει καταβάλει για δωρεές και οικονομικές ενισχύσεις και χορηγίες στην υγεία, στη παιδεία, στον πολιτισμό και ιδίως στον αθλητισμό, ύψους 109εκατ€ το 2009 και 90εκατ.€ το 2010.

Σήμερα με την πολιτική που ακολουθεί το Υπουργείο Οικονομικών αλλά και τις ρυθμίσεις του νόμου το δημόσιο προσδοκά να εισπράξει από τον ΟΠΑΠ πάνω από 500εκατ.€, από την παραχώρηση του συνόλου των παιγνιομηχανημάτων σ” αυτόν, 400εκατ.€ περίπου από την επέκταση της αποκλειστικής άδειας του ΟΠΑΠ και περίπου 400εκατ.€ για την αδειοδότηση της ΟΠΑΠ με το ΞΥΣΤΟ και τα λαχεία μέσω βεβαίως διαγωνισμού.

Αντιλαμβάνεστε γιατί χαρακτήρισα τον ΟΠΑΠ χρυσοτόκο όρνιθα. Ο κ. Υπουργός ήταν συγκεκριμένος στην τοποθέτησή του στην επιτροπή. Πρέπει μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου 1,7δις€ ως προϊόν ιδιωτικοποιήσεων. Και το μεγαλύτερο μέρος αυτών θα καλυφθεί μέσω του ΟΠΑΠ και μάλιστα το δημόσιο διατηρεί τον ΟΠΑΠ ως περιουσιακό του στοιχείο. Το περιουσιακό στοιχείο που έχει το δημόσιο στον ΟΠΑΠ είναι διπλό. Είναι οι μετοχές το 1/3 συνολικά του ΟΠΑΠ, αλλά και το δικαίωμα άσκησης διοίκησης επί του ΟΠΑΠ.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Αυτή είναι η κατάσταση και καλά θα κάνουν οι συνάδελφοι των άλλων κομμάτων να τοποθετηθούν με σαφήνεια, ρεαλισμό και σοβαρότητα στα πραγματικά ζητήματα που υπάρχουν μπροστά μας, στα πραγματικά προβλήματα που καλούμαστε να λύσουμε

Και οφείλω να διευκρινίσω το εξής. Είναι δικαίωμα όλων των συναδέλφων να ασκούν κριτική  όσον αφορά τη  διοίκηση του ΟΠΑΠ και την πολιτική που ασκεί. Και εγώ ο ίδιος στο παρελθόν, στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, ήμουν πρώτος επερωτών – 2 φορές μάλιστα –  σε επερωτήσεις που κατέθεσε το κόμμα μου που αφορούσαν σκανδαλώδεις συμβάσεις, υπερβολικές αμοιβές, προκλητικές ρουσφετολογικές χορηγίες. Και τώρα και πάντα τάσσομαι υπέρ της διαφάνειας στη διοίκηση και της τεχνολογικής ανεξαρτησίας του ΟΠΑΠ.

Είναι άλλο όμως αυτό και άλλο να απαξιώνεις συλλήβδην έναν οργανισμό που έχει προσφέρει πολλά στην οικονομία στον αθλητισμό στον πολιτισμό στην κοινωνία εν γένει και έχει να προσφέρει ακόμα περισσότερα στο μέλλον.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Οι επιλογές της Κυβέρνησης στο ζήτημα της ρύθμισης της αγοράς και ελέγχου των τυχερών παιγνίων είναι οι επωφελέστερες δυνατές τόσο για το δημόσιο ταμείο όσο και για το δημόσιο συμφέρον.

03/08/2011

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Έχω την τιμή να εισηγούμαι στην ολομέλεια ένα μεγάλο και σύνθετο νομοσχέδιο στο οποίο προστέθηκαν πολλές και μεγάλου εύρους τροπολογίες. Ολ” αυτά βέβαια έχουν μια ενιαία  βάση, μια ενιαία αρχή και υπαγορεύονται από μια συγκεκριμένη ανάγκη, αυτήν της εμπρόθεσμης και αξιόπιστης εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Αποτελεί στην ουσία δηλαδή, εφαρμοστικό νόμο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος που ψηφίστηκε στη Βουλή. Για να δανειστώ έναν όρο από το σκάκι, μετά το μεσοπρόθεσμο είναι μια κίνηση φορσέ.

Είχε δίκαιο ο Υπουργός όταν έλεγε, μόλις ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομίας, ότι εγκατέλειψε την Άμυνα για να έρθει στον πραγματικό «πόλεμο». Για να χρησιμοποιήσω πολεμικούς όρους, το πολυνομοσχέδιο αυτό και οι τροπολογίες στην ουσία αποτελούν ριπές ρυθμίσεων που αφορούν όχι μόνο το Υπουργείο Οικονομίας αλλά και πολλά ακόμα. Αυτές οι ριπές λοιπόν συζητήθηκαν σε δύο αναγνώσεις στην επιτροπή, προστέθηκαν οι τροπολογίες και σήμερα εισέρχονται στο Σώμα. Όπως έχει δηλώσει ο Υπουργός, μέχρι την τελική ψήφιση του νόμου, είναι πρόθυμος να ενσωματώσει εποικοδομητικές παρατηρήσεις των Βουλευτών. Το έκανε άλλωστε στην πρώτη και δεύτερη ανάγνωση του νομοσχεδίου στη συζήτηση στην επιτροπή. Ελπίζω κύριοι συνάδελφοι, στη συζήτηση που ξεκινά, να γίνει ένας ουσιαστικός διάλογος ώστε το αποτέλεσμα να είναι το καλύτερο δυνατό. Ελπίζω να μην επικρατήσει αυτό που συνήθως συμβαίνει, ιδιαίτερα από τη μεριά της αντιπολίτευσης, να γίνονται δηλαδή μονόλογοι κομματικού πατριωτισμού, που δεν αποβλέπουν στη βελτίωση του νόμου, αλλά αποκλειστικά στην προώθηση των κομματικών τους επιδιώξεων.

Κυρίες και Κύριοι

Αποτελεί κοινό τόπο ότι η χώρα μας βρίσκεται στην καρδιά μιας μεγάλης δίνης. Αδυνατεί τουλάχιστον δημοσιονομικά να κάνει τις δικές της επιλογές, είναι υποχρεωμένη να υιοθετεί ένα πλαίσιο πολιτικής που θα συμφωνείται με τους εταίρους προκειμένου σε πρώτη φάση να σταθεροποιηθεί η κατάσταση και στη συνέχεια με άλλες πολιτικές να καταφέρει να καταρτίσει και να υλοποιήσει ένα εθνικό σχέδιο για το μέλλον της χώρας.

Πριν μερικές μέρες, στις 21 Ιουλίου, στις Βρυξέλλες, στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης, ελήφθη μια ιστορική απόφαση, που αφορά τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους. Η απόφαση αυτή, δεν αφορά μόνο την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης στην Ελλάδα, αλλά την Ευρωζώνη στο σύνολό της. Και είναι πολύ σημαντική η διάσταση που έδωσε ο ίδιος ο Τρισέ, όταν χαρακτήρισε την πρόσφατη απόφαση ως μέρος της νομισματικής μας πολιτικής. Πράγματι, η επιμήκυνση της διάρκειας του ελληνικού χρέους και η σημαντική μείωση του κόστους αποπληρωμής, ειδικά τα επιτόκια, πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια μιας ευρωπαϊκής νομισματικής πολιτικής, που αποτελούσε με μεγάλο ζητούμενο της οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε. μετά την κρίση του 2008. Τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής θα πρέπει να τις κατανοήσουμε στο πλαίσιο αυτό. Δηλαδή στα πλαίσιο άσκησης συντονισμένης νομισματικής πολιτικής. Αυτό έχει μεγάλη σημασία διότι δείχνει την αποφασιστικότητα της Ευρωζώνης σχετικά με τη συνοχή της, και τη διάθεση να καταπολεμηθούν οι συνέπειες της κρίσης με την αναδιάταξη των πόρων του ΕΣΠΑ – αυτό που έγινε γνωστό σαν νέο σχέδιο Μάρσαλ -.

Μέτρα  διαρθρωτικού-αναπτυξιακού χαρακτήρα και νομισματικής πολιτικής  για πρώτη φορά χρησιμοποιούνται συντονισμένα από την Ε.Ε. ώστε να τεθούν οι οικονομίες των χωρών που έχουν προβλήματα στο  έλλειμμα και στο δημόσιο χρέος σε μια αναπτυξιακή τροχιά. Το ζήτημα της ανάπτυξης τίθεται σήμερα επί τάπητος. Όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για άλλες χώρες με όμορα προβλήματα όπως η Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία κ.λ.π.

Η επιμήκυνση του χρονικού ορίζοντα αποπληρωμής του χρέους σε συνδυασμό με τη μείωση των επιτοκίων σημαίνει για τη χώρα μας εξοικονόμηση πόρων μεγαλύτερη των 20 εκατ.€. Αυτή η εξοικονόμηση σε συνδυασμό με αυτό που λέγεται σχέδιο Μάρσαλ, μπορεί να θέσει ξανά την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης.

Όμως θα πρέπει να γίνει απόλυτα σαφές ότι το ξεπέρασμα της κρίσης ή θα γίνει από εμάς -εννοώ πολιτικές δυνάμεις, παραγωγικές τάξεις, πνευματική ηγεσία, λαός – ή δε θα συμβεί. Οι λύσεις ή θα δοθούν από εμάς ή δε θα υπάρξουν. Γι” αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να αξιοποιήσουμε τα θετικά του μηχανισμού στήριξης, να ελαχιστοποιήσουμε ή και να ακυρώσουμε τα αρνητικά, να δώσουμε ουσιαστικές απαντήσεις με συνέπεια σ” ένα κλίμα εθνικής συνεννόησης και γιατί όχι εθνικής συστράτευσης.

Για να έχει θετικά αποτελέσματα και διάρκεια για τη χώρα μας η πρόσφατη απόφαση πρέπει να συνδυαστεί με γενναία μέτρα που θα ληφθούν και θα υλοποιηθούν από εμάς.

Στον τομέα της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας και των αποκρατικοποιήσεων

Στην αποτελεσματικότητα λειτουργίας του δημόσιου τομέα

Στη μείωση των δαπανών

Στη βελτίωση της φοροσυλλεκτικής ικανότητας

Στο ξεπέρασμα του τέρατος της γραφειοκρατίας

Στο ξεμπλοκάρισμα των ιδιωτικών επενδύσεων που λιμνάζουν

Με τη δημιουργία αποκεντρωμένων ανά περιφέρεια αποφασιστικών δομών που θα διευκολύνουν τις αναπτυξιακές διαδικασίες και πολλά άλλα.

Κ.Κ.

Ο δρόμος για την έξοδο από την κρίση είναι μακρύς και δύσκολος. Χρειάζονται νομοθετικές παρεμβάσεις από εμάς στη Βουλή. Κυρίως όμως χρειάζεται υλοποίηση αυτών των αποφάσεων. Χρειάζεται έλεγχος για την πορεία εφαρμογής αυτών των αποφάσεων.

Με άλλα λόγια χρειάζεται θεμελιακή αναδιάρθρωση των δημοσίων οικονομικών υπηρεσιών και ορθολογική μείωση του κράτους. Και βέβαια έξοδος από τη μεγάλη ύφεση που συρρικνώνει την ελληνική οικονομία. Αυτό σημαίνει παραγωγή νέου πλούτου γιατί χωρίς αυτό δε μπορεί να λυθεί κανένα από τα βασικά μακροοικονομικά προβλήματα που μας έχουν φέρει στο χείλος της αβύσσου.

Λύσεις σε όλα τα πιο πάνω επιχειρεί  να δώσει το πολυνομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα. Και όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση προκειμένου η Ελλάδα να βρει τη δημοσιονομική της ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια πρέπει ως πρώτο στόχο να κατακτήσει το πλεονέκτημα των πρωτογενών πλεονασμάτων από το επόμενο έτος. Πρέπει ν” ανακτήσει την αξιοπιστία της απέναντι στους εταίρους και τους πιστωτές. Πρέπει να δείξει συνέπεια και αποτελεσματικότητα στη συμπεφωνημένα. Και οφείλω να επαναλάβω κάτι που κατ” επανάληψη έχει τονίσει και ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου και ο Υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος, ότι κάθε πράξη συνέπειας  έναντι των υποχρεώσουν που έχουν αναληφθεί ενισχύει τη διαπραγματευτική θέση της χώρας, λειτουργεί ευεργετικά για τον κάθε Έλληνα πολίτη του οποίου το προσωπικό, βιοτικό επίπεδο είναι άρρηκτα συνυφασμένο με το επίπεδο της ελληνικής οικονομίας. Του Έλληνα πολίτη που σήμερα βλέπει το μηνιαίο του εισόδημα να ελαττώνεται και τον προγραμματισμό της ζωής του ν” ανατρέπεται. Του Έλληνα πολίτη που απαιτεί ένα τέλος στις θυσίες του και στον οποίο οφείλουμε να δείξουμε ένα φως στο βάθος του τούνελ.

Κ.Κ.

Στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται ρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας. Στο πρώτο μέρος καθορίζεται το πλαίσιο των τουριστικών επενδύσεων με ειδική πρόβλεψη για τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα με σκοπό την προσέλκυση επενδύσεων

Βασικός στόχος του νομοσχεδίου είναι η αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης.  Στοχεύει στη μείωση των δημοσίων δαπανών, στη βελτίωση της άσκησης οικονομικής πολιτικής, την είσοδο της οικονομίας σε αναπτυξιακή τροχιά και τον προσανατολισμό των επενδύσεων σε τομείς που έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα όπως ο τουρισμός.

Στο τρίτο μέρος επιδιώκεται η ρύθμιση της αγοράς και εποπτείας των τυχερών παιγνίων. Υπάρχουν ακόμα πολλές διατάξεις που αφορούν τη βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, τον εξορθολογισμό των διαδικασιών περαίωσης, την αντιμετώπιση εκκρεμών συνταξιοδοτικών, φορολογικών και τελωνειακών ζητημάτων και θεμάτων που αφορούν τη διοικητική οργάνωση του Υπουργείου Οικονομικών.

Η λογική του νομοσχεδίου έγκειται στο γεγονός ότι θα πρέπει να τακτοποιηθούν με τον κοινωνικά δικαιότερο και οικονομικά αποτελεσματικότερο τρόπο τα προβλήματα της δημοσιονομικής κρίσης και ταυτόχρονα να δοθεί σαφές μήνυμα στον ιδιωτικό τομέα σχετικά με τις επενδύσεις και το μακροπρόθεσμο αναπτυξιακό πρότυπο που αν ακολουθηθεί θα έχει σημαντική απόδοση. Γιατί αναμφίβολα, μόνο με επενδύσεις και ανάπτυξη θα μπορέσει να καταστεί διαχειρίσιμο το έλλειμμα και το χρέος. Όμως για να γίνει αυτό πρέπει σήμερα να περισταλούν οι δαπάνες και να αυξηθούν τα δημοσιονομικά έσοδα με τρόπο κοινωνικά δίκαιο, οικονομικά ορθολογικό και αποτελεσματικό από τη σκοπιά της οικονομικής πολιτικής. Στο βαθμό που, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου του Υπουργείου Οικονομικών, υπάρχει υπέρβαση στις δαπάνες και υστέρηση στα έσοδα, δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το να θέσουμε τα θεμέλια για να λειτουργεί ο δημόσιος τομέας στη βάση του ελάχιστου κόστους. Η περιστολή των δαπανών αυτών μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τις νέες αρχές που φέρει το νομοσχέδιο για τη στήριξη των ασφαλιστικών ταμείων και ειδικά του ΟΠΑΔ και του ΙΚΑ. Μπορεί δηλαδή να γίνει χωρίς καμία υποχώρηση του κοινωνικού κράτους.

Κ.Κ.

Παρότι θα μας δοθεί η δυνατότητα να μιλήσουμε αναλυτικά για τα επιμέρους κεφάλαια και άρθρα του νομοσχεδίου, οφείλω να κάνω κάποιες κατ” αρχήν αναφορές στο τρίτο μέρος του νομοσχεδίου όσον αφορά τη ρύθμιση της αγοράς και της εποπτείας των τυχερών παιγνίων. Πρώτον να τονίσω ότι ο Υπουργός έκανε δεκτές πολλές από τις παρατηρήσεις μας αποδεικνύοντας την πρόθεσή του να αντιμετωπίσει με τον βέλτιστο τρόπο τις πολλές επιμέρους πτυχές του δύσκολου αυτού θέματος.

Κ.Κ.

Η ελληνική πολιτεία,  όσον αφορά την αγορά των τυχερών παιχνιδιών, ακολούθησε, μέχρι σήμερα, πολιτική περιοριστικού παιχνιδιού στηριζόμενη στην αποκλειστική παραχώρηση των τυχερών παιχνιδιών σε συγκεκριμένους παρόχους (ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, Κρατικά Λαχεία και Καζίνο) και σε ένα εξίσου περιορισμένο δίκτυο αποκλειστικών σημείων πώλησης. Με τον τρόπο αυτόν τα τυχερά παιχνίδια διεξάγονται μόνο από νόμιμους και ελεγχόμενους  παρόχους σε αποκλειστικούς χώρους. Αυτό τελεί σε απόλυτη εναρμόνιση με το νομοθετικό πλαίσιο της Ε.Ε. και τις υπαγορεύσεις του Δικαστηρίου της Ε.Ε. και κυρίως με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του εν λόγω προϊόντος. Η γενική κατεύθυνση σε όλες τις χώρες της Ευρώπης στηρίζεται στη θέσπιση και αποτελεσματική λειτουργία μηχανισμού αυστηρού ελέγχου των παρόχων των τυχερών παιχνιδιών. Οι αρχές αυτές τηρούνται απαρέγκλιτα στο παρόν νομοσχέδιο, όπως επίσης και η υπεράσπιση του μονοπωλίου του ΟΠΑΠ,  που είναι σύμφωνο με το κοινοτικό δίκαιο, αφού αποσκοπεί στην εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας της δημόσιας τάξης και των καταναλωτών.

Όμως πέραν αυτών των νόμιμων πόλων των τυχερών παιχνιδιών, στη χώρα μας ο παράνομος τζόγος καλά κρατεί. Υπάρχουν αναλύσεις που λαμβάνουν υπόψη μόνο τα επίσημα στοιχεία, οι οποίες δείχνουν ότι οι Έλληνες ποντάρουν πάνω από το 8% του ΑΕΠ, περίπου 13 δις€ στη θεά τύχη. Σ” αυτό τον παράνομο τζόγο συμβάλλει και η καινούργια τεχνολογία με το διαδικτυακό στοιχηματισμό. Σύμφωνα με την έκθεση του Υπουργείου Οικονομικών ο παράνομος τζόγος (παιγνιομηχανές και διαδίκτυο) στη Ελλάδα ανέρχεται σε 4δις€ ετησίως. Το ελληνικό κράτος αδυνατεί να ελέγξει τον παράνομο τζόγο. Μάλιστα υπάρχουν και διαφημίσεις στους δρόμους και τις εφημερίδες παράνομου στοιχηματισμού.

Για ολ” αυτά σίγουρα κάτι έπρεπε να γίνει. Να υπάρξει δηλαδή ρύθμιση στην αγορά και εποπτεία στα τυχερά παιχνίδια. Και παράλληλα να ενισχυθούν οι μηχανισμοί του κράτους που θα μπορούν να πατάξουν τις παράνομες δράσεις. Το θέμα αναμφίβολα είναι δύσκολο.

Η λύση που προωθείται  μέσω του νομοσχεδίου είναι τέτοια που

• § Δεν αλλοιώνει τη λειτουργία, τη νοοτροπία και το ήθος της κοινωνίας
• § Προσφέρει διαφάνεια, κοινωνικό έλεγχο
• § Συμμορφώνεται απολύτως στη νομολογία του Δικαστηρίου της Ε.Ε.
• § Εξασφαλίζει δημοσιονομικό όφελος και όφελος σε σχέση με το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων
• § Ενισχύει την αξία του ΟΠΑΠ
• § Εξασφαλίζει τον έλεγχο του δημοσίου και της Βουλής στο ελεγχόμενο άνοιγμα της αγοράς των τυχερών παιχνιδιών

Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται συγχρόνως το μάξιμουμ των εσόδων υπέρ του δημοσίου χρέους από τον ΟΠΑΠ και το μίνιμουμ των κοινωνικών, ηθικών, παιδαγωγικών και πολιτικών συνεπειών που ούτως ή άλλως εμπεριέχονται στα τυχερά παιχνίδια.

Αυτό εξασφαλίζεται με την παραχώρηση του συνόλου των παιγνιομηχανημάτων στον ΟΠΑΠ, αναμένεται η άμεση είσπραξη πάνω από 500εκατ.€ αλλά και με παράλληλες δράσεις όπως η επέκταση της σύμβασης του ελληνικού δημόσιου με τον ΟΠΑΠ που αναμένεται να εξασφαλίσει πάνω από 400εκατ.€.

02/08/2011