Πειραιάς: Πόλος έλξης, τόπος προορισμού
Πειραιάς: Πόλος έλξης, τόπος προορισμού
Μεγάλα επενδυτικά σχέδια
Ο Πειραιάς με τους δήμους του έχει όλες τις δυνατότητες να αναδειχθεί σε πόλο έλξης σε τόπο προορισμού.
Διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις να προσελκύσει μεγάλα επενδυτικά σχέδια όπως είναι:
- η δημιουργία διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου,
- η κατασκευή συνεδριακού κέντρου στο χώρο Παλατάκι,
- η δημιουργία θεματικού πάρκου για την ιστορία του Πειραιά και της ναυτιλίας στη θέση Καστράκι,
Ο Πειραιάς μπορεί να αποκτήσει όλες εκείνες τις υποδομές, τις οποίες έχουν ανάγκη οι κάτοικοι της μείζονος περιοχής του.
Αέναη ανάπτυξη
ΟΜΙΛΙΑ
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΟΦ
ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΝΤΖΕΡΗ
Αναπτυξιακές δυνατότητες και επενδυτικές ευκαιρίες
Αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά
ως μοχλός αέναης ανάπτυξης της χώρας
15 Σεπτεμβρίου 2014
Κύριε Υπουργέ,
Κυρίες και κύριοι,
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
«Να δεις τον κόσμο σ’ έναν κόκκο άμμου και τον ουρανό σ’ ένα αγρολούλουδο…»
έγραφε ο Μπλέικ.
Επέλεξα τον στίχο αυτό, θέλοντας να επισημάνω την ξεχωριστή σημασία της ελληνικής χλωρίδας με τα μοναδικά ενδημικά φυτά. Ο πλούτος της γης μας είναι μοναδικός. Αξιοποιώντας τον μπορούμε να κάνουμε πολλά για την υγεία, για τη ζωή, για την ευημερία μας.
Η ανάπτυξη της χώρας μας δεν μπορεί παρά να στηριχθεί στα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτουμε. Κι αυτά δεν είναι μόνον ο ήλιος και η θάλασσα. Ούτε η ανάδειξή μας σε διαμετακομιστικό κέντρο, λόγω της γεωγραφικής θέσης που κατέχουμε.
Αντίθετα,
- Είναι η αξιοποίηση του εκλεκτού ανθρώπινου δυναμικού της.
- Είναι ο θησαυρός της πλούσιας βιοποικιλότητας.
- Είναι οι δυνατότητες να αναπτύξουμε νέα και μοναδικά προϊόντα στον πρωτογενή τομέα.
- Είναι η σύνδεση της επιστημονικής έρευνας με τους καρπούς της γης.
- Είναι η ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας με νέα και καινοτόμα προϊόντα
Με τα συγκριτικά αυτά πλεονεκτήματα μπορούμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια παραγωγική Ελλάδα, για μια εύρωστη οικονομία, για βιώσιμη ανάπτυξη.
Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι,
Μετά την οδυνηρή εμπειρία που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα της κρίσης μπορεί να αποτελέσει παρελθόν, αν όλες οι οικονομικές, επιστημονικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες συντείνουν σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, αν ακολουθήσουμε ένα νέο υπόδειγμα ανάπτυξης και ευημερίας που θα στηρίζεται στην αειφορία. Το χτύπημα της ανεργίας, οι θέσεις εργασίας δεν μπορεί να δημιουργηθούν μέσω της υπερτροφικής ανάπτυξης του δημόσιου τομέα. Το έργο αυτό το είδαμε, το βιώσαμε, έχει κι αυτό τη δική του συμμετοχή στα μεγάλα ελλείμματα που μας οδήγησαν στο μνημόνιο. Η κρατική χρηματοδότηση για την απασχόληση δεν είναι πρόταση ανάπτυξης. Οι θέσεις εργασίας θα προέλθουν μέσα από την κίνηση της οικονομίας. Μέσα σε τέτοιες πρωτοβουλίες και δράσεις που θα συζητηθούν σήμερα.
Τώρα είναι η ώρα να θυμηθούμε και να κάνουμε πράξη τη γνωστή ρήση από την ομιλία ορκωμοσίας του Τζον Κένεντι το 1960: «Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου». Τώρα είναι η ώρα που όλοι μαζί και ο καθένας μας χωριστά μπορούμε να βάλουμε το λιθαράκι για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα.
Ο ΕΟΦ αναζητά τη δική του συνδρομή και συμβολή στη διαμόρφωση μιας νέας αναπτυξιακής και οικονομικής στρατηγικής. Ως επιστημονική υποδομή έχει σημαντικές δυνατότητες για τη στήριξη και προώθηση νέων προϊόντων υγείας, βασισμένων σε επιλεγμένα εγχώρια φυτά και βότανα.
Η χρησιμότητά του είναι συνυφασμένη με την ενημέρωση των πολιτών για την ορθολογική χρήση των φαρμάκων, με την καλλιέργεια πολιτισμού πρόληψης, με την καταπολέμηση της υπέρογκης δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης.
Η πρωτοβουλία του να διοργανώσει αυτή την ημερίδα δείχνει την απόφασή μας να χαράξουμε και να περπατήσουμε νέους δρόμους όλοι μαζί: Πολιτεία, ιδιωτικός τομέας, επιστημονική και πανεπιστημιακή κοινότητα.
Ακολουθώντας αυτή τη στρατηγική, θέλουμε να αξιοποιήσουμε την πλούσια ελληνική χλωρίδα, με τα πολυποίκιλα και αμέτρητα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, τα οποία αποτελούν την πρώτη ύλη για την παρασκευή φυτικών εκχυλισμάτων με φαρμακευτικές προδιαγραφές, φαρμάκων φυτικής προέλευσης, καλλυντικών και συμπληρωμάτων διατροφής.
Η χώρα μας έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτή την παραγωγική δραστηριότητα. Έχει την ευκαιρία να αποτελέσει μια από τις βασικές χώρες παραγωγής πρώτης ύλης, καταλαμβάνοντας σημαντικό μερίδιο στην αγορά. Και συγχρόνως να δώσει ευκαιρίες ανάπτυξης και επέκτασης της φαρμακοβιομηχανίας που έχει πολλές παραγωγικές δυνατότητες και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας και μπορεί να διαδραματίσει ακόμα σημαντικότερο.
Με τα νέα προϊόντα του πρωτογενούς τομέα, με την ανάπτυξη επιστημονικής έρευνας στον χώρο αυτό, με την αρωγή του επιχειρηματικού κλάδου, δημιουργούμε τις αναγκαίες συνθήκες, προκειμένου τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά να γίνουν ελκυστικότερα στην αγορά, να διευρύνουν τον κύκλο διακίνησης και κατανάλωσης, να αποκτήσουν την πραγματική τους αξία.
Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι,
Με τη σημερινή ημερίδα που διοργανώνει ο ΕΟΦ θέλουμε:
- να αναδείξουμε τη χρησιμότητα των προϊόντων αυτών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
- να προβάλουμε την ανάγκη περαιτέρω ενίσχυσής τους,
- να δηλώσουμε την πρόθεσή μας για ενδυνάμωση των ερευνητικών προγραμμάτων
- να διασφαλίσουμε τη συνεργασία δημόσιων και ιδιωτικών φορέων, πανεπιστημίων και επιχειρήσεων.
- να ευαισθητοποιήσουμε όλους τους εμπλεκόμενους κρατικούς φορείς και να τους καλέσουμε σε γόνιμη συνεργασία.
Παράλληλα, στόχος μας είναι να ενημερώσουμε:
- τη βιομηχανία φαρμάκων και καλλυντικών
- τους παραγωγούς, προσφέροντάς τους την αναγκαία επιστημονική υποστήριξη, και βεβαίως
- την κοινή γνώμη για την ποιότητα και χρησιμότητα των νέων προϊόντων υγείας που βασίζονται στα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά.
Αισθανόμαστε ιδιαίτερη ικανοποίηση που η πρωτοβουλία μας έχει την ουσιαστική συνδρομή του Τομέα Φαρμακογνωσίας, Χημείας, Φυσικών Προϊόντων του Φαρμακευτικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τόσο ο ΕΟΦ, όσο και η εγχώρια ακαδημαϊκή κοινότητα, διαθέτουν το επιστημονικό δυναμικό να στηρίξουν μια σειρά εκδηλώσεων και δράσεων, αναδεικνύοντας τη σημασία και την αναγκαιότητα καλλιέργειας φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών καθώς και την βιομηχανική και εν γένει επιχειρηματική αξιοποίησή τους.
Ανταποκρινόμενοι στο ενδιαφέρον που μέχρι σήμερα επέδειξαν οι συνεταιρισμοί κρόκου και μαστίχας, αλλά και μια σειρά άλλων αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών πήραμε την πρωτοβουλία να ξεκινήσουμε έναν ουσιαστικό και γόνιμο διάλογο.
Στην ημερίδα που σήμερα διοργανώνουμε θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε ενδιαφέρουσες εμπειρίες από πρωτοβουλίες που έχουν αναπτυχθεί στην Περιφέρεια. Παράλληλα, θα έχουμε και τη δυνατότητα να ενημερωθούμε από εξέχοντες επιστήμονες για όλες τις κρίσιμες παραμέτρους που συνδέονται με την αξιοποίηση και τη χρήση των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών. Ακόμα, θα ενημερωθούμε για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Ο ΕΟΦ, θέλοντας να βρίσκεται σε αρμονία με τις νέες ανάγκες και απαιτήσεις, παρέχει την απαραίτητη ενημέρωση και εκπαίδευση όλων των συντελεστών και όλων των φορέων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Φιλοδοξία του είναι να συντονίσουμε τα βήματά μας για τη δυναμική και ουσιαστική αξιοποίηση των μεγάλων ευκαιριών που παρέχει η παραγωγή νέων προϊόντων υγείας.
Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι,
Η αξιοποίηση των φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών παρέχει αναπτυξιακές δυνατότητες και επενδυτικές ευκαιρίες. Ως ΕΟΦ θέλουμε να συνδράμουμε στη διαμόρφωση και ενίσχυση μιας εθνικής ατζέντας για την έξοδο από την κρίση.
Το ζήτημα το οποίο σήμερα θέσαμε σε δημόσια συζήτηση είναι η πρώτη μας συνδρομή και συμβολή στην ανάγκη υλοποίησης μιας νέας οικονομικής στρατηγικής που στο επίκεντρό της έχει τις νέες επενδύσεις.
- Με τις επενδύσεις μπορούμε να κάνουμε πράξη την εξωστρέφεια και την καινοτομία.
- Με τις επενδύσεις μπορούμε να γυρίσουμε σελίδα αφήνοντας πίσω το παρελθόν.
- Με τις επενδύσεις μπορούμε να κερδίσουμε το μέλλον.
Το μέλι ως φάρμακο
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΟΦ ΣΤΟ
6ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΕΛΙΟΥ & ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΑΣ
ΣΤΑΔΙΟ ΕΙΡΗΝΗΣ & ΦΙΛΙΑΣ
Το μέλι (στην Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα meli, Μυκηναϊκή meri, Λατινικά mel) παράγεται από τις μέλισσες του είδους Apis mellifera από τους χυμούς των ανθέων και είναι μια παχύρρευστη σακχαρώδης ουσία που αποτελεί μια από τις πιο θρεπτικές τροφές. Η γλυκιά του γεύση οφείλεται στην περιεκτικότητά του σε μονοσακχαρίτες (κυρίως γλυκόζη και φρουκτόζη).
Σύμφωνα με το Προεδρικό διάταγμα απ.498 του 1983, ως μέλι νοείται «το τρόφιμο που παράγουν οι μελιτοφόρες μέλισσες από το νέκταρ των ανθέων ή από εκκρίσεις που προέρχονται από ζωντανά μέρη των φυτών ή που βρίσκονται πάνω σε αυτά, τα οποία (νέκταρ ή εκκρίσεις) συλλέγουν, μεταποιούν, αναμειγνύουν και αφήνουν να ωριμάσουν μέσα στις κηρήθρες της κυψέλης».
Ο φυτικός πλούτος της Ελληνικής φύσης (περισσότερα από 6000 φυτικά είδη) και η νομαδικότητα της Ελληνικής μελισσοκομίας προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία μελιών, που ξεχωρίζουν, με χαρακτηριστικές γεύσεις και αρώματα μοναδικά, από τα αντίστοιχα μέλια ξένων χωρών. Βασικά παραδείγματα είναι η γεύση του θυμαρίσιου μελιού, που είναι μοναδική στον κόσμο και το Ελληνικό πευκόμελο και ελατόμελο που ανήκουν στις σπάνιες ποιότητες στον κόσμο. Ενώ και τα Ελληνικά ανθόμελα δεν υστερούν, λόγω των ιδιαίτερων οργανοληπτικών χαρακτηριστικών τους. Η ποιότητα του Ελληνικού μελιού θεωρείται από τις καλύτερες στον κόσμο, αν και στη διεθνή βιβλιογραφία, τα Ελληνικά μελισσοκομικά προϊόντα παραμένουν ακόμη ανάμεσα στα πλέον «μη μελετημένα».
Τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και οι σπουδαιότερες βιολογικές ιδιότητες των Ελληνικών μελιών είναι αποτέλεσμα της μεγάλης ποικιλίας φυτών που συμμετέχουν στην τελική τους σύνθεση.
Η θρεπτική και βιολογική αξία του μελιού ήταν γνωστή στους αρχαίους πολιτισμούς, αλλά επίσης έχει μακρά ιστορία και σα σύμβολο στη θρησκεία καθώς και σα φάρμακο. Στη Σουμερία βρέθηκαν αρχαία χειρόγραφα του 2000 π.Χ. όπου αναφέρεται θεραπεία για την επούλωση των πληγών με μέλι, όπως επίσης στο πάπυρο Ebers (1550 π.Χ.) και στο πάπυρο Smith (1700 π.Χ) .
Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν το μέλι φάρμακο που εξασφάλιζε μακροβιότητα, ενώ στην Ελληνική μυθολογία, ο Δίας έφερε και το όνομα Μελισσεύς και Μελισσαίος (Ήσυχος). Ο Όμηρος, ο Ιπποκράτης, ο Πυθαγόρας, ο Δημόκριτος και ο Αριστοτέλης υποστήριζαν ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να τρώει μέλι για να διαφυλάξει την υγεία του. Ο Διοσκουρίδης (100 μ.Χ.) χρησιμοποιούσε το μέλι για την θεραπεία των πληγών. Πάντως το αρχαιότερο πρόσωπο το οποίο εμφανίζεται στο χώρο της μελισσοκομίας είναι ο Αρισταίος, γιος του Απόλλωνα και της Κυρήνης. Η μυθολογία λέει ότι μόλις γεννήθηκε ο Αρισταίος, ο Ερμής τον πήγε στην Γαία και στις Ώρες για να τον αναθρέψουν. Οι Μούσες τον δίδαξαν τη μαντική και την ιατρική και οι Νύμφες τον έμαθαν πώς να καλλιεργεί τα αμπέλια και τις ελιές, πώς να φροντίζει τα μελίσσια και πώς να κάνει το γάλα τυρί. Αυτός με τη σειρά του δίδαξε τις τέχνες αυτές στους ανθρώπους. Ο Αρισταίος τιμήθηκε πολύ στην Αρκαδία γιατί σύμφωνα με τη μυθολογία αυτός ήταν που δίδαξε στους Αρκάδες τη μελισσοκομία.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Αρκαδία είναι η μόνη περιοχή της Ελλάδας με μέλι ΠΟΠ (μέλι ελάτης Βυτίνας)
Το μέλι αναφέρεται και στην Καινή Διαθήκη, στα Ευαγγέλια και γενικά στο χριστιανικό κόσμο. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη παρομοιάζει το λόγο του Θεού «γλυκύ σαν μέλι» (Αποκ. 10.9,10) ενώ ο Ευαγγελιστής Λουκάς μιλάει για το μέλι ως στοιχείο της διατροφής του Ιησού (Λουκ. 24.42). Από το Βυζάντιο μέχρι και τις αρχές του 19ου αιώνα, στην Ελλάδα το μέλι αποτελούσε βασικό είδος διατροφής και χρησιμοποιούνταν στη μαγειρική και στη ζαχαροπλαστική, αφού υπήρχαν επιδόρπια που παρασκευάζονταν από ξηρούς καρπούς και μέλι, που προερχόταν από τον Υμηττό (μέλι υμήττιον), από την Θάσο (μέλι θάσιον) και από τις Κυκλάδες (μέλι άκαπνιν). Επίσης μερικές από τις πιο γνωστές χρήσεις του μελιού ιστορικά είναι ως γλυκαντική ουσία, και μέχρι σήμερα αποτελεί σημαντικό συμπλήρωμα υγιεινής διατροφής.
Αρκετές μελέτες έχουν διεξαχθεί και συνεχίζουν να διεξάγονται στην Ελλάδα για το χημικό προφίλ και τις φαρμακολογικές ιδιότητες του Ελληνικού μελιού και των άλλων Ελληνικών μελισσοκομικών προϊόντων, από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (Ιατρικό και Φαρμακευτικό Τμήμα). Διδακτορικές διατριβές στην Ελλάδα, ερευνητικά προγράμματα και συνεργασίες με Πανεπιστήμια του εξωτερικού, έχουν αποσαφηνίσει τις αντιμικροβιακές δράσεις σε διάφορους αερόβιους και αναερόβιους παθογόνους και μύκητες, τις επουλωτικές δράσεις, τη προφυλακτικής δράση έναντι κακοηθειών (μαστού και προστάτη), τη προστασία του καρδιαγγειακού από την αθηροσκλήρωση με πολύ πρόσφατες δημοσιεύσεις σε διεθνούς κύρους επιστημονικά περιοδικά. Είναι χαρακτηριστική για
παράδειγμα και μοναδική η οιστρογονική δράση, του βασιλικού πολτού, όπως φάνηκε από την συνεργασία του Παν/μίου Αθηνών με το Karolinska University, Sweden.
Η Ελληνική πρόπολη μετά τις πολλές μελέτες χημικές και φαρμακολογικές, εμφανίζεται πολύ ιδιαίτερη ανά το κόσμο. Η βραζιλιάνικη πρόπολη, πολύ κοντινή στη χημική της σύσταση της Ελληνικής κωνοφόρων, παραμένει στην αφάνεια και στο σύνολό της η πρόπολη δεν συλλέγεται, αφού μελισσοκόμοι συνήθως καθαρίζουν τις κυψέλες και την πετούν. Θα μπορούσε να αποτελέσει ένα υψηλής προστιθέμενης αξίας φυσικό προϊόν. Μέχρι σήμερα κανένα Ελληνικό μελισσοκομικό προϊόν εκτός του μελιού Βυτίνας, δεν έχει πάρει ΠΟΠ. Γιατί??
Πολλά προϊόντα που περιέχουν μέλι, γύρη, πρόπολη και βασιλικό πολτό σε διάφορες φαρμακοτεχνικές μορφές (σιρόπια, χάπια, κάψουλες, κρέμες, έμπλαστρα) γνωστοποιούνται στον ΕΟΦ ως συμπληρώματα διατροφής και ως ιατροτεχνολογικά, πόσα από αυτά περιέχουν αλήθεια Ελληνικά μελισσοκομικά προϊόντα??
Το μέλι Μανούκα της Ν. Ζηλανδίας, ένα μέλι με εξαιρετικά υψηλή τιμή, χρησιμοποιείται ευρύτατα για τις αντιβιοτικές του δράσεις. Γιατί όχι και το Ελληνικό θυμαρίσιο?? Χρειάζονται οι επιστημονικές μελέτες και η στήριξη. Γιατί να μην αντιμετωπισθεί ανάλογα??
|
|
Οι κρατικοί φορείς επιχορηγούν την έρευνα, που θα μπορούσε να τονώσει την εξαγωγιμότητα.
Στα μελισσοκομικά προϊόντα απαιτούνται οι κατάλληλες δράσεις για την αναγνώριση ελληνικών μελιών και πρόπολης με ΠΟΠ.
Θέσπιση κανόνων ποιότητας στην πρόπολη και το βασιλικό πολτό, έτσι ώστε να αποτελέσουν υψηλής προστιθέμενης αξίας ελληνικές πρώτες ύλες για χρήση τους σε συμπληρώματα διατροφής, ιατροτεχνολογικά προϊόντα και καλλυντικά. Προϊόντα δηλαδή με πολύ υψηλότερη τελική αξία πέραν εκείνης των τροφίμων.
Η χλωρίδα μας είναι μοναδική, γιατί να μην προωθηθούν λοιπόν μονοκαλλιέργειες μελιού, χαρακτηριστικών φυτών της χώρας μας, όπως θυμαριού, σιδερίτη, δίκταμου, τριαντάφυλλου κ.α. ‘Όλα τα παραπάνω φυτά δεν είναι τα απλά βότανα που χρησιμοποιούσαμε παραδοσιακά, αλλά αποδεκτά φαρμακευτικά φυτά για όλη την Ευρωπαϊκή ‘Ένωση. Σε αυτό το νομοθετικό πλαίσιο, μαζί με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και ο ΕΟΦ θα είναι αρωγός έτσι ώστε η χώρα μας να αναδείξει επιτέλους τους θησαυρούς των φυσικών προϊόντων της.
Με την Επιτροπή Τιμών του υπουργείου Υγείας τα «έβαλε» ο κ. Δημήτρης Λιντζέρης
Δημήτρης Λιντζέρης: «Ο τρόπος λειτουργίας της Επιτροπής τιμών δεν τιμά κανέναν»
Με την Επιτροπή Τιμών του υπουργείου Υγείας τα «έβαλε» ο κ. Δημήτρης Λιντζέρης τονίζοντας ότι ο ΕΟΦ δεν έχει αρμοδιότητα ούτε ευθύνεται για τα λάθη στην τιμολόγηση φαρμάκων. Τόνισε δε ότι δεν ήρθε ποτέ η Υπουργική απόφαση που είχε ζητήσει ώστε να μπουν κανόνες και να περάσει η αρμοδιότητα της τιμολόγησης στον ΕΟΦ.
«Είναι δυνατόν να ζητηθεί η γνώμη της Επιτροπής τιμών αλλά δεν έχει καμία νομοθετημένη αρμοδιότητα να εισηγείται ή να αποφασίζει για τις τιμές. Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα ο τρόπος λειτουργίας της Επιτροπής τιμών δεν τιμά κανέναν.
Παραπέμπει ευθέως σε φαινόμενα και λειτουργίες του παρελθόντος που οδήγησαν τη χώρα μας στην κρίση και πρέπει άμεσα να επανορθωθεί. Ο τρόπος που γίνεται τώρα η τιμολόγηση, ο τρόπος της διαφάνειας με τον οποίο αναρτώνται οι τιμές, έφερε στην επιφάνεια πολλές στρεβλώσεις που σημειώθηκαν στο παρελθόν, όπως παραδείγματος χάριν ότι υπάρχουν γενόσημα με το ίδιο προϊόν αναφοράς, που το ένα έχει τιμή 85% του προϊόντος αναφοράς, άλλο έχει τιμή στο 60% και άλλο στο 30%.
Η ανισορροπία της αγοράς είναι προφανής… Είχα ζητήσει από το υπουργείο Υγείας να υπάρξει Υπουργική Απόφαση που να θέτει συγκεκριμένους κανόνες, οι οποίοι θα εφαρμοστούν για όλα τα φάρμακα από τον ΕΟΦ και όχι από την Επιτροπή τιμών. Είναι αυτονόητο ότι αυτή η λειτουργία πρέπει να επιτελεστεί στον ΕΟΦ και όχι στην Επιτροπή τιμών, που είναι αναρμόδια!».
Τάδε έφη ο απερχόμενος πρόεδρος του ΕΟΦ, Δ. Λιντζέρης, κάνοντας ένα σύντομο απολογισμό στο πλαίσιο της ομιλίας του στο συνέδριο της ΕΣΔΥ που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Αθήνα. Κλείνοντας την ομιλία του, ο κ. Λιντζέρης τόνισε ότι «επένδυση στον ΕΟΦ σημαίνει επένδυση στη σωστή λειτουργία της αγοράς και επένδυση στα οικονομικά του Κράτους».
Κυβέρνηση χρήσιμων και όχι αρεστών
Ένας και πλέον χρόνος έχει περάσει από την είσοδο μας στον μηχανισμό στήριξης και η χώρα βρίσκεται και πάλι στο μεταίχμιο. Ζει τις κρισιμότερες μεταπολεμικά στιγμές. Πορεύεται χωρίς πυξίδα, βιώνοντας τα μεγαλύτερα αδιέξοδά της.
Η δημοσιονομική κρίση αντί να αμβλύνεται, ενισχύεται. Το δημόσιο χρέος προσλαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις και τείνει να γίνει ο βρόχος της οικονομίας. Η ανεργία εξελίσσεται στον μεγάλο εφιάλτη της ελληνικής οικογένειας. Η ύφεση στραγγαλίζει κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια και ανάσα. Η αγορά βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση. Η αγοραστική δύναμη των πολιτών υπέστη τρομακτική μείωση, ενώ το βιοτικό τους επίπεδο υποβαθμίστηκε δραματικά. Ο φόβος, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα έχουν γίνει οι μόνιμοι σύντροφοί τους.
Είναι πλέον προφανές πως οι στόχοι του μνημονίου δεν έχουν επιτευχθεί. Οι μεταρρυθμίσεις καρκινοβατούν. Το μεσοπρόθεσμο σχέδιο αδυνατεί να αποτελέσει τόπο εθνικής συνεννόησης και συναίνεσης. Η απειλή της χρεοκοπίας παραμένει υπαρκτή.
Και το χειρότερο είναι πως το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό, αφού το πολιτικό σύστημα εμφανίζει φαινόμενα κόπωσης, αρρυθμίας και καθίσταται αδύναμο να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες και απαιτήσεις. Η κοινωνία είναι μουδιασμένη και αμήχανη, ενώ η περιρρέουσα ατμόσφαιρα εκτρέφει φαινόμενα λαϊκισμού, ακροτήτων, ακόμη και αντικοινοβουλευτισμού.
Δεκαοκτώ μήνες τώρα, το οικονομικό επιτελείο το μόνο που επιδεικνύει είναι: αναποτελεσματικότητα, αναποτελεσματικότητα και πάλι αναποτελεσματικότητα. Και το χειρότερο όλων, έχει απωλέσει την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητά του. Με ποια λοιπόν επιχειρήματα μας καλεί να στηρίξουμε το μνημόνιο 2;
Παράλληλα, είναι περισσότερο από εμφανές πως από τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απουσιάζει η ενιαία στρατηγική σε κρίσιμα και καθοριστικής σημασίας θέματα.
Ως εκ τούτου, η σύγχυση, τα αντιφατικά μηνύματα συμβάλλουν στην αναποτελεσματικότητα, στην αναβλητικότητα, και στην ουσία, στην απομείωση του κεντρικού πολιτικού μας μηνύματος, που δεν είναι άλλο από τη σωτηρία της χώρας.
Τη διχαστική αυτή εικόνα έρχεται να συμπληρώσει και η ύπαρξη δύο ταχυτήτων στην καθημερινή κυβερνητική λειτουργία. Υπάρχουν υπουργοί που ιδρώνουν και κοπιάζουν καθημερινώς και άλλοι που κάνουν πολιτικό τουρισμό. Υπάρχουν υπουργοί που λειτουργούν ως πολιτικά στελέχη και άλλοι που φέρονται ως εκπρόσωποι Μ.Κ.Ο. ή ως ακτιβιστές ή με τρόπους που δεν αναλογούν στην υπευθυνότητα της θέσης τους και την κρισιμότητα των καιρών.
Φτάσαμε στο σημείο μηδέν και ήρθε η ώρα να κινητοποιηθούμε. Η πολιτική τάξη στη σύνολό της οφείλει να δράσει και να αντιδράσει.
- Οφείλει να αντιληφθεί και να αναλάβει τις ιστορικές ευθύνες της, επιδεικνύοντας τόλμη και αποφασιστικότητα.
- Οφείλει να επιδείξει υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στη χώρα, την κοινωνία, τους πολίτες.
- Οφείλει να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο μεγάλο εθνικό σχέδιο που καλείται να υλοποιήσει η χώρα, υπερβαίνοντας τις συμβατικές υποχρεώσεις του μνημονίου, αλλά και του μεσοπρόθεσμου σχεδίου.
Οι συνθήκες που αντιμετωπίζουμε μας καλούν όλους -κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα, κοινωνικούς εταίρους- να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Μας υποδεικνύουν την ανάγκη εθνικής συνεννόησης και υπέρβασης των κομματικών ανταγωνισμών και των προσωπικών υστεροβουλιών.
Μας δείχνουν τον δρόμο για την ανάληψη πρωτοβουλιών εθνικής εμβέλειας με στόχους:
- τη διασφάλιση πλαισίου κοινών προσεγγίσεων για τα μεγάλα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας
- τη δραστική μείωση των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους
- την προώθηση πολιτικών που θα προσδώσουν αναπτυξιακή ανάσα στη χειμαζόμενη οικονομία
- την επιτάχυνση των μεταρρυθμιστικών αλλαγών
- την προώθηση των αναγκαίων αποκρατικοποιήσεων
- την προστασία της απασχόλησης
- τη δίκαιη κατανομή των βαρών
- τη διαμόρφωση ενός νέου αναπτυξιακού υποδείγματος που έχει ζωτική ανάγκη η χώρα, η κοινωνία, η οικονομία, η παραγωγή, η επιχειρηματικότητα
Ας το αντιληφθούμε επιτέλους όλοι: η υπέρβαση της σημερινής κρίσης -της μεγαλύτερης της μεταπολεμικής περιόδου- θέτει ως βασική προϋπόθεση την υπέρβαση του κακού εαυτού μας που δεν είναι άλλος από την κομματοκρατία, τα προσωποπαγή κόμματα, τη διαχείριση και νομή της εξουσίας μεταξύ φίλων και αρεστών, από τον λαϊκισμό που έχει διαβρώσει όλες τις κομματικές δυνάμεις, από τα συντεχνιακά συμφέροντα, από τη μικροπολιτική.
Η επιστράτευση όλων των διαθέσιμων δυνάμεων και η διαμόρφωση κλίματος συναίνεσης είναι επιβεβλημένες για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Οι σημερινές έκτακτες συνθήκες επιβάλλουν τη στήριξη πολιτικών εκτάκτου ανάγκης. Απαιτούν κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης. Μια κυβέρνηση που θα συνδυάζει τη γνώση, την εμπειρία, την επάρκεια, την ικανότητα διαχείρισης πολιτικών κρίσεων.
Η Ελλάδα έχει ζωτική ανάγκη από μια στρατηγική «μάκρο», η οποία θα θέτει στο επίκεντρό της ένα εθνικό σχέδιο. Ένα σχέδιο εθνικής σωτηρίας, το οποίο θα κληθούν να το υπηρετήσουν όλες οι δημιουργικές και προοδευτικές δυνάμεις που βρίσκονται εντός και εκτός συνόρων ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Η χώρα δε μπορεί, δεν αντέχει άλλο να κλωθογυρίζει, να παραπαίει, να παραδίνεται στο χάος. Η διακυβέρνηση του τόπου δε νοείται να αποπνέει απελπισία περιμένοντας το μοιραίο.
Καθημερινή της Κυριακής 10-7-2011
Αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας και ιδιωτικοποιήσεων
Το ζήτημα της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας και των ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί μόνιμη αναφορά του οικονομικού προγράμματος κάθε κυβέρνησης τα τελευταία χρόνια. Το ζήτημα δεν προέκυψε από την τρέχουσα οικονομική κρίση. Προϋπήρχε του μνημονίου, ήταν απότοκο της ανάγκης για την εύρυθμη λειτουργία του δημόσιου τομέα και των οικονομικών και παραγωγικών δραστηριοτήτων. Βεβαίως το ζήτημα είναι κρίσιμο, χρήζει ενδελεχούς και πολλαπλής ανάλυσης και μελέτης, με δεδομένο ότι σήμερα η πώληση περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένη.
Όπως συμβαίνει συνήθως στη χώρα μας, πολλά λέγονται λίγα γίνονται. Όλ” αυτά μέχρι τώρα που ο κόμπος έφτασε στο χτένι και η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη στα πλαίσια του μνημονίου να προχωρήσει στην υλοποίηση αυτών των επιλογών. Ο χρόνος και ο τρόπος που γίνεται μια πράξη στη ζωή αλλά και στην πολιτική – τέχνη κατεξοχήν της πράξης και του εφικτού – παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην αποτελεσματικότητά της. Η κυβέρνηση – που μέχρι τώρα δεν έχει προχωρήσει σε καμία αποκρατικοποίηση – καλείται επειγόντως να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα που προβλέπει τόσο ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΚΟ, όσο και αξιοποιήσεις ακίνητης περιουσίας, στα πλαίσια του ήδη νομοθετημένου «Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου».
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τρεις διακριτές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων: μετοχές, μη εισηγμένες εταιρείες, ακίνητη περιουσία. Η όλη διαδικασία οφείλει ν” απαντά πειστικά σε δυο βασικές προϋποθέσεις. Η 1η είναι η διαφάνεια και η 2η αφορά στην σκοπιμότητα εκποίησης, δηλαδή το τίμημα σε σχέση με το αναμενόμενο όφελος. Στο θέμα της διαφάνειας η προσοχή οφείλει να εστιαστεί στις ορθές και ανοιχτές διαδικασίες που πρέπει από κοινού και δημόσια να προαποφασιστούν πριν την πώληση ή οποιαδήποτε άλλη μορφή αξιοποίησης. Το θέμα του τιμήματος είναι πολυσύνθετο αφού δεν υπάρχει κάτι το γενικά αποδεκτό και απόλυτα αντικειμενικό. Είναι σαφώς διαφορετικές οι παράμετροι για τις εταιρείες και διαφορετικές για την ακίνητη περιουσία. Μπορούν πάντως να διασφαλιστούν κάποιοι συγκεκριμένοι όροι αντικειμενικότητας αν ακολουθηθούν σωστές διαδικασίες.
Είναι γεγονός ότι όλες οι αξίες σήμερα είναι απομειωμένες λόγω της κρίσης. Επομένως πάντα θα επικρέμεται η αμφιβολία για ‘ξεπούλημα‘ με τις όποιες πολιτικές επιπλοκές μπορεί αυτό να σημαίνει για τώρα ή για το μέλλον. Βέβαια σε κάθε περίπτωση οι ενέργειες αυτές κυρίως στοχεύουν στη μείωση του χρέους. Και πρέπει αναμφίβολα να συνυπολογιστεί στο ύψος του τιμήματος ότι και η επαναγορά του χρέους θα γίνει σε απαξιωμένα ομόλογα. Π.χ. ένα τριετές ομόλογο έχει σήμερα απόδοση μέχρι τη λήξη 26%. Αυτό είναι και το πραγματικό κέρδος του κράτους από τις επαναγορές. Το ερώτημα λοιπόν είναι ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να διασφαλίσουν αποδόσεις πάνω από 26% τα επόμενα τρία χρόνια. Αυτή είναι η λογική που μπορεί να δικαιολογήσει πωλήσεις ακόμη και σε χαμηλές τιμές. Πρέπει να βλέπουμε και τις δύο πλευρές του ισολογισμού.
Όλες οι επιλογές αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας πρέπει να εξασφαλίζουν με τρόπο κατηγορηματικό, αγαθά υπέρτερα και διαχρονικά. Πρέπει επομένως να αποκλεισθούν υποδομές και δίκτυα απαραίτητα για την εθνική ασφάλεια, πρέπει να διασφαλιστεί το υψηλό επίπεδο προστασίας της δημόσιας τάξης και της δημόσιας υγείας των καταναλωτών κ.λ.π. Οι αποφάσεις αξιοποίησης πρέπει να βασίζονται σε άρτιες οικονομοτεχνικές μελέτες οι οποίες πρέπει να κατατεθούν στη Βουλή έγκαιρα πριν από κάθε απόφαση. Ειδικότερα οι μη εισηγμένες και τα ακίνητα πρέπει να στηριχθούν σε εκθέσεις συμβούλων και εκτιμητών. Όλα τα πιο πάνω μαζί με τις ανοιχτές διαδικασίες είναι βασικές προϋποθέσεις για τη λήψη ορθών αποφάσεων αλλά και για την υλοποίησή τους χωρίς πολιτικές ή νομικές επιπλοκές τώρα ή στο μέλλον πάντα με γνώμονα την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.
Μια εναλλακτική μορφή που μπορεί να συγκεντρώσει κεφάλαια σε σύντομο χρονικό διάστημα διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα επανάκτησης των περιουσιακών στοιχείων είναι η τιτλοποίηση, η οποία προβλέπεται στο νόμο. Πιστεύω ότι πρέπει ν” αποτελέσει πρώτη επιλογή. Μπορεί να σχηματιστεί δηλαδή ένα «καλάθι» με περιουσιακά στοιχεία εκτιμημένης αξίας και αυτό ν” αποτελέσει εγγύηση για την έκδοση ομολόγων υψηλής πιστοληπτικής αξίας. Το ποσό που θα εισπραχθεί από την έκδοση μπορεί να κατευθυνθεί σε επαναγορά υπαρχόντων ομολόγων και έτσι θα διαγραφεί από το χρέος μία υπεραξία (διαφορά μεταξύ αγοραίας και ονομαστικής αξίας) της τάξεως 35 %-50% στο ποσό της έκδοσης. Με τη λήξη των ομολόγων αν η χώρα έχει ορθοποδήσει μέχρι τότε, τ” αποπληρώνει και απελευθερώνει έτσι τα περιουσιακά της στοιχεία.
Υπάρχουν πολλοί γνωστοί τρόποι που μπορούν να εξασφαλίσουν ευελιξία και αποτελεσματικότητα στην προτεινόμενη τιτλοποίηση. Το ζήτημα είναι να υπάρξει πολιτική βούληση υπέρ αυτής της επιλογής η οποία και κερδοφόρα είναι, κυρίως όμως δίνει τη δυνατότητα στο ελληνικό Δημόσιο ν” ανακτήσει ή ν” αξιοποιήσει εκ νέου την περιουσία του, που άλλως θα πωληθεί οριστικά.
Ο Πειραιάς μπροστά σε νέες δυνατότητες και ευκαιρίες
Το μεγάλο πρόγραμμα επενδύσεων που ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες ο ΟΛΠ για την περίοδο 2010-2013, συνολικού ύψους ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, είναι μια μεγάλη ευκαιρία όχι μόνο για τον εκσυγχρονισμό του λιμανιού, αλλά και για την ανάπτυξη της μείζονος περιοχής του Πειραιά. Μπορεί να καταστεί ο αιμοδότης για έργα ανάπλασης σε όλη την παραλιακή ζώνη, περιμετρικά.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι ζωτική ανάγκη να υλοποιηθεί το μεγαλεπήβολο και μακρόπνοο πρόγραμμα επενδύσεων του ΟΛΠ. Είναι ανάγκη να ξεκινήσουν άμεσα και οι 22 παρεμβάσεις που σχεδίασε, οι οποίες θα αναζωογονήσουν την οικονομική δραστηριότητα του Πειραιά, θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, θα αλλάξουν την όψη του λιμανιού, αλλά και του παραλιακού μετώπου Δραπετσώνας-Περάματος.
Ο εκσυγχρονισμός των λιμενικών εγκαταστάσεων, η προσέλκυση επενδύσεων στο λιμάνι, η δημιουργία νέων υποδομών, το άνοιγμα του αστικού χώρου στη θάλασσα είναι εκκρεμότητες του παρελθόντος. Είναι σχέδια που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είχαν καταθέσει τα προηγούμενα χρόνια, με αφορμή και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά έκτοτε έμειναν αναξιοποίητα στα συρτάρια, λόγω της ανεπάρκειας, της αναποτελεσματικότητας, και της αδιαφορίας της Νέας Δημοκρατίας.
Ο ΟΛΠ μετά την είσοδο της Cosco λειτουργεί σε ένα νέο οικονομικό και εργασιακό περιβάλλον. Αντιμετωπίζει νέα δεδομένα, νέες ανάγκες και απαιτήσεις. Γι” αυτό και καθίσταται αναγκαία η ανατοποθέτηση και η μετεξέλιξή του σε φορέα αναπτυξιακής στρατηγικής.
Στην κατεύθυνση μιας τέτοιας στρατηγικής το λιμάνι του Πειραιά καλείται σήμερα να βάλει και κερδίσει το μεγάλο στοίχημα της ανταγωνιστικότητας. Καλείται να διαμορφώσει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις, προκειμένου να καταστούν πιο αποτελεσματικές και δυναμικές οι δραστηριότητές του. Κυρίως όμως οφείλει να αυξήσει την παραγωγικότητά του έναντι των ανταγωνιστικών λιμένων. Να προσαρμοστεί με τα διεθνή επίπεδα ως προς την απόδοση και τις επενδύσεις. Και βεβαίως να αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της γεωγραφικής θέσης του.
Κλειδί για την επίτευξη της ανταγωνιστικότητας του λιμανιού του Πειραιά είναι οι επενδύσεις, που θα του αλλάξουν την όψη, θα προσελκύσουν νέα κεφάλαια, θα τονώσουν τη βιομηχανική και εμπορική δραστηριότητα και θα ενισχύσουν το εξαγωγικό και εισαγωγικό ρεύμα στην ελληνική οικονομία.
Η ανάπτυξη του ΟΛΠ είναι συνυφασμένη με την ανάπτυξη του Πειραιά, με την ενίσχυση της απασχόλησης, με την αξιοποίηση των υποδομών και των χώρων που διαθέτει ο Οργανισμός.
Ο ΟΛΠ, καλείται να διερευνήσει τις δυνατότητες ανάπλασης του μετώπου Ακτή Βασιλειάδη-Δραπετσώνα-Κερατσίνι. Το ζήτημα επανέρχεται συχνά τα τελευταία 10 χρόνια, με δηλώσεις και μελέτες. Όμως έχει μπλοκάρει πολλές φορές, γιατί μέχρι τώρα κανείς φορέας δεν το έχει θέσει επί τάπητος και δεν επέδειξε τη βούληση (που είναι και βούληση της κυβέρνησης) να προχωρήσει, παραμερίζοντας τις διαφορετικές προσεγγίσεις, τις τοπικές αντιθέσεις, τους ανταγωνισμούς κ.λπ..
Στο συγκεκριμένο παραλιακό μέτωπο είναι γνωστό ότι υπάρχουν σημαντικές ιδιοκτησίες της Εθνικής Τράπεζας – η παλιά ΑΓΕΤ-Ηρακλής, της εταιρείας BP κ.ά.
Σήμερα ο ΟΛΠ έχει τη δυνατότητα να ηγηθεί μιας πρωτοβουλίας που θα διαχειριστεί και θα επιλύσει προβλήματα συνεννόησης και διευθέτησης με δημόσιους φορείς, με φορείς της Αυτοδιοίκησης, αλλά και με ιδιώτες. Εξάλλου, σε εποχές οξείας οικονομικής κρίσης είναι ανεδαφικό και άστοχο να ζητούμε από την Πολιτεία να χρηματοδοτήσει έργα ανάπλασης.
Μπορούν όμως να υπάρξουν πρωτοβουλίες αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, της ιδιοκτησίας της Εθνικής Τράπεζας, της ιδιοκτησίας των ιδιωτών. Υπάρχει η εμπειρία της αυτοχρηματοδότησης. Αυτή πρέπει να εξετάσουμε και να μελετήσουμε.
Υπό την ηγεσία του Γιώργου Ανωμερίτη, και με τη δημιουργία ενός κοινώς αποδεκτού φορέα δράσης, ο ΟΛΠ θα μπορούσε να αναλάβει την υλοποίηση της ανάπλασης του παραλιακού μετώπου Πειραιά-Δραπετσώνας-Κερατσινίου, με υποστηρικτές εγχώριους και διεθνείς οικονομικούς παράγοντες. Θα αποδείκνυε έτσι τη χρησιμότητα και τη χρηστικότητά του στον Πειραιά και τους πολίτες του.
Βεβαίως, το σχέδιο επενδύσεων του ΟΛΠ και τα έργα που σχεδίασε περιμετρικά στο λιμάνι, αλλά και σε όλη την περιοχή μέχρι το Πέραμα, καθιστούν απαραίτητη τη συγκρότηση μιας νέας αυτοδιοικητικής δομής, μιας μητροπολιτικής οργάνωσης του Πειραιά.
Η μητροπολιτική αυτοδιοίκηση του Πειραιά κρίνεται επιβεβλημένη και από το γεγονός ότι μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2010 δεν θα υπάρχει η δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση -δηλαδή η Νομαρχία- η οποία θα είχε έναν συντονιστικό ρόλο. Παράλληλα, δικαιολογείται και από το γεγονός ότι στον Πειραιά χτυπά η καρδιά της ναυτιλίας, του πιο σημαντικού και καίριου πυλώνα για την οικονομία ολόκληρης της χώρας.
Θα ήθελα να επισημάνω εδώ την ανάγκη επανεξέτασης της κυβερνητικής απόφασης για κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Θεωρώ πως η αυτοτελής πολιτική υποδομή για την εμπορική ναυτιλία, με αντικείμενο τον στρατηγικό σχεδιασμό για τις προοπτικές και τις ανάγκες της, είναι επιβεβλημένη, καθώς η ναυτιλία είναι ο σημαντικότερος αιμοδότης και ο πυλώνας της ελληνικής οικονομίας.
Ο Πειραιάς με τους δήμους του έχει όλες τις δυνατότητες να αναδειχθεί σε πόλο έλξης σε τόπο προορισμού. Διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις να προσελκύσει μεγάλα επενδυτικά σχέδια όπως είναι:
- η δημιουργία διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου,
- η κατασκευή συνεδριακού κέντρου στο χώρο Παλατάκι,
- η δημιουργία θεματικού πάρκου για την ιστορία του Πειραιά και της ναυτιλίας στη θέση Καστράκι,
Μπορεί να αποκτήσει τη δική του πολιτιστική εστία στην περιοχή της Ηετιώνειας Πύλης, μπορεί να αποκτήσει όλες εκείνες τις κοινωνικές υποδομές που έχουν ανάγκη οι κάτοικοι της μείζονος περιοχής του.
Για να γίνει ανταγωνιστικός ο Πειραιάς χρειάζεται έργα. Το επενδυτικό πρόγραμμα του ΟΛΠ είναι μια μεγάλη ευκαιρία. Μπορεί να γίνει το εργαλείο που στη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία, θα βοηθήσει στην ανασυγκρότηση ολόκληρου του Πειραιά.
Για έναν ανταγωνιστικό Πειραιά
Για έναν ανταγωνιστικό Πειραιά
Η οξεία οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, μας υποδεικνύει την ανάγκη να επανασχεδιάσουμε την αναπτυξιακή μας στρατηγική. Το νέο οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνεται ανατρέπει παλαιές προσεγγίσεις και ξεπερασμένα αναπτυξιακά υποδείγματα. Η δημοσιονομική εξυγίανση δεν μπορεί παρά να συμβαδίζει με τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας. Τα αναπτυξιακά αποθέματα είναι μεγάλα, δυστυχώς όμως παραμένουν αναξιοποίητα.
Σήμερα οφείλουμε να χαράξουμε και να περπατήσουμε νέους δρόμους, αξιοποιώντας όλες εκείνες τις δυνατότητες που ενισχύουν την οικονομία, συμβάλουν στην ανάπτυξη, δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και ανατροφοδοτούν την οικονομική, παραγωγική και επιχειρηματική δραστηριότητα.
Η μεγάλη πρόκληση για την ελληνική οικονομία είναι η επίτευξη της ανταγωνιστικότητας. Η προσέλκυση επενδύσεων καθίσταται το μεγάλο στοίχημα, καθώς συμβάλει σημαντικά στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να κινηθεί και η στρατηγική του λιμανιού του Πειραιά.
Το πρώτο λιμάνι της χώρας καλείται σήμερα να βάλει και να κερδίσει το μεγάλο στοίχημα της ανταγωνιστικότητας. Καλείται, αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της γεωγραφικής του θέσης, να προσαρμοστεί με τα διεθνή πρότυπα ως προς την απόδοση και τις επενδύσεις. Οι επενδύσεις είναι το κλειδί για την επίτευξη της ανταγωνιστικότητας του λιμανιού του Πειραιά.
Σήμερα ο ΟΛΠ, μετά την είσοδο της Cosco, ανατοποθετείται και μετεξελίσσεται σε φορέα αναπτυξιακής στρατηγικής. Το μεγάλο πρόγραμμα επενδύσεων που ανακοίνωσε για την περίοδο 2010-2013, συνολικού ύψους ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, είναι μια μεγάλη ευκαιρία όχι μόνο για τον εκσυγχρονισμό του λιμανιού, αλλά και για την ανάπτυξη της μείζονος περιοχής του Πειραιά, την ενίσχυση της απασχόλησης και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών.
Το πρόγραμμα επενδύσεων μπορεί να καταστεί ο αιμοδότης για έργα ανάπλασης σε όλη την παραλιακή ζώνη, περιμετρικά. Ο ΟΛΠ, καλείται να διερευνήσει τις δυνατότητες ανάπλασης του μετώπου Ακτή Βασιλειάδη-Δραπετσώνα-Κερατσίνι. Το ζήτημα επανέρχεται συχνά τα τελευταία 10 χρόνια, με δηλώσεις και μελέτες και βεβαίως με πολλές παλινωδίες, διαφορετικές προσεγγίσεις, τοπικές αντιθέσεις, ανταγωνισμούς κ.λπ., αφού κανείς φορέας δεν επέδειξε τη βούληση να προχωρήσει.
Σήμερα ο ΟΛΠ, υπό την ηγεσία του Γιώργου Ανωμερίτη, μπορεί να ηγηθεί μιας πρωτοβουλίας για τη διαχείριση και διευθέτηση των προβλημάτων συνεννόησης με δημόσιους φορείς, με την Αυτοδιοίκηση, αλλά και με ιδιώτες. Εξάλλου, σε εποχές οξείας οικονομικής κρίσης είναι ανεδαφικό και άστοχο να ζητούμε από την Πολιτεία να χρηματοδοτήσει έργα ανάπλασης.
Θα ήθελα να επισημάνω εδώ την ανάγκη επανεξέτασης της κυβερνητικής απόφασης για κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Θεωρώ πως η αυτοτελής πολιτική υποδομή είναι επιβεβλημένη, καθώς η ναυτιλία είναι ο σημαντικότερος αιμοδότης και ο πυλώνας της ελληνικής οικονομίας.
Ο Πειραιάς με τους δήμους του έχει όλες τις δυνατότητες να αναδειχθεί σε πόλο έλξης σε τόπο προορισμού. Διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις να προσελκύσει μεγάλα επενδυτικά σχέδια, όπως η δημιουργία διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου, η κατασκευή συνεδριακού κέντρου στο χώρο Παλατάκι, η δημιουργία θεματικού πάρκου για την ιστορία του Πειραιά και της ναυτιλίας στη θέση Καστράκι.
Ο Πειραιάς μπορεί να αποκτήσει τη δική του πολιτιστική εστία στην περιοχή της Ηετιώνειας Πύλης, μπορεί να δημιουργήσει όλες εκείνες τις κοινωνικές υποδομές που έχουν ανάγκη οι κάτοικοι της μείζονος περιοχής.
Το επενδυτικό πρόγραμμα του ΟΛΠ είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την υλοποίηση έργων που θα καταστήσουν τον Πειραιά ανταγωνιστικό. Μπορεί να γίνει το εργαλείο που, στη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία, θα βοηθήσει στην ανασυγκρότηση ολόκληρης της περιοχής μας.
Καλλικράτης: Για τις ανάγκες των πολιτών
Οι δυσμενείς συνέπειες της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε ως χώρα, ως κοινωνία, ως πολίτες, μας υποδεικνύουν την ανάγκη η διακυβέρνηση Παπανδρέου να ταυτιστεί με μεγάλες αλλαγές, και ανατροπές στο κράτος, στην οικονομία, στους θεσμούς, στην αυτοδιοίκηση.
Το Πρόγραμμα Καλλικράτης μπορεί και πρέπει να αποτελέσει τη βασική συνιστώσα του σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας. Μπορεί να είναι η μεγάλη τομή που θα δώσει αναπτυξιακή ανάσα στη διοίκηση, την αυτοδιοίκηση, την οικονομία, στους θεσμούς. Βασική προϋπόθεση είναι η αποσύνδεσή του από κοντόφθαλμες προσεγγίσεις, μικροκομματικές αντιλήψεις και ιδιωφελείς σκοπιμότητες.
Το Πρόγραμμα Καλλικράτης είναι μια μεγάλη ευκαιρία να καταστούν ανταγωνιστικοί οι δήμοι της χώρας μας. Και ανταγωνιστικός είναι ο δήμος που διασφαλίζει αποτελεσματική πολιτική διεύθυνση και διοίκηση, σύγχρονο δίκτυο υποδομών, επαρκή προπανεπιστημιακή εκπαίδευση, ικανοποιητικές υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας, απαραίτητες κοινωνικές υποδομές. Ανταγωνιστικός είναι ο δήμος που σέβεται το περιβάλλον, ακολουθεί ενιαίους κανόνες οικιστικής ανάπτυξης, συνθέτει τη διαφορετικότητα της κάθε περιοχής.
Όσον αφορά την ευρύτερη περιοχή μου, τον Πειραιά, θεωρώ επιβεβλημένη και αναγκαία τη μητροπολιτική του οργάνωση, η οποία θα περιλαμβάνει τον Πειραιά και τους δήμους της Β” Πειραιά. Άλλωστε, χρόνια τώρα, οι δήμοι της Α” και Β” Πειραιά λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.
Βεβαίως, ο μητροπολιτικός Πειραιάς σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά ούτε καταργεί τις αυτόνομες αυτοδιοικητικές δομές της πρωτοβάθμιας διοίκησης. Στην ουσία, λειτουργεί σαν ομπρέλα για την επεξεργασία, τη μελέτη, το συντονισμό, την υλοποίηση, μεγάλων αναπτυξιακών παρεμβάσεων.
Η μητροπολιτική οργάνωση υπαγορεύεται από την ανάγκη ενιαίου σχεδιασμού όλων των μεγάλων αναπτυξιακών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών παρεμβάσεων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα έργα που σχεδιάζει ο ΟΛΠ περιμετρικά στο λιμάνι, αλλά και σε όλο το παραθαλάσσιο μέτωπο μέχρι το Πέραμα. Οι παρεμβάσεις αυτές καθιστούν αναγκαίο τον Μητροπολιτικό Πειραιά. Άλλωστε, στον Πειραιά χτυπά η καρδιά της ναυτιλίας, του πιο σημαντικού και καίριου πυλώνα για την οικονομία ολόκληρης της χώρας.
Οι αυτοδιοικητικές δομές οφείλουν να έχουν τη δυνατότητα της αξιοποίησης των κοινοτικών πόρων, να εξασφαλίζουν αποτελεσματικά απορρόφηση του ΕΣΠΑ. Να διαθέτουν σχέδια, τεχνικές και επιστημονικές υποδομές ώστε να μπορούν να υλοποιούν έργα μεγάλης εμβέλειας. Οι δήμοι του Πειραιά μπορούν να προσελκύσουν μεγάλες αναπτυξιακές επενδύσεις επ” ωφελεία των κατοίκων τους.
Ως Βουλευτής της Β” Πειραιά πιστεύω ότι το Πρόγραμμα Καλλικράτης μπορεί ν” αποτελέσει σημαντικό αιμοδότη για όλες τις περιοχές της εκλογικής μου περιφέρειας. Αρκεί να είμαστε τολμηροί, να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε τις αναπτυξιακές, οικιστικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές μας παρεμβάσεις με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες και τα υπαρκτά προβλήματα των πολιτών.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΕΙΡΑΙΑ
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου στο χώρο εκδηλώσεων του Γηπέδου Καραϊσκάκη, η ημερίδα που διοργάνωσε ο βουλευτής της Β” Πειραιά ΠΑΣΟΚ, Δημήτρης Λιντζέρης για να παρουσιάσει τις προτάσεις του με θέμα: «Ο Πειραιάς μπροστά σε νέες δυνατότητες και ευκαιρίες».
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΛΠ Γιώργος Ανωμερίτης, ο οποίος ανέπτυξε το επενδυτικό πρόγραμμα του ΟΛΠ, ο βουλευτής της Α” Πειραιά του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Καρύδης, η υπερνομάρχης Αθηνών- Πειραιώς κα Μπέη, οι δήμαρχοι Πειραιά Παναγιώτης Φασούλας, Περάματος, Γ. Γλύκας, Δραπετσώνας Αλ. Χρυσός, Κορυδαλλού Στ. Κασιμάτης, Σαλαμίνας Σπ. Σοφράς, ο πρώην Πρόεδρος του ΟΛΠ κ.Γ. Πρασιανάκης,οι οποίοι και τοποθετήθηκαν επί του θέματος. Ακόμη στην εκδήλωση παρευρέθησαν ο τ. περιφεριάρχης Αττικής Μ.Κυριακίδης, ο πρώην Βουλευτής Β” Πειραιά Χρ. Φωτίου, ο πρόεδρος του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά κ. Γ. Κασιμάτης, πολλοί Αντινομάρχες, Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι ,εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου, φορέων και συλλόγων καθώς και πλήθος πολιτών.
Ο κ. Λιντζέρης ανέλαβε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, με αφορμή το επενδυτικό πρόγραμμα του ΟΛΠ, και θέλοντας -όπως και ο ίδιος δήλωσε- να συμβάλει από την πλευρά του στη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την ανάπτυξη και ευημερία του Πειραιά και των γύρω δήμων.
Στην ομιλία του ο βουλευτής τόνισε τη σημασία των επενδύσεων στην ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας του Πειραιά, στην αύξηση της απασχόλησης, στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων και επανέφερε το ζήτημα της ανάπλασης του παραλιακού μετώπου Ακτή Βασιλειάδη-Δραπετσώνα-Κερατσίνι-Πέραμα, προτείνοντας: «τη δημιουργία ενός κοινώς αποδεκτού φορέα δράσης υπό την εποπτεία του ΟΛΠ. Όπως επίσης και τη δημιουργία εταιρικού σχήματος ενός σκοπού ,αντικείμενο της οποίας θα μπορούσε να είναι η συγκρότηση αναπτυξιακού προγράμματος, η κατάρτιση ενός master plan για όλο το θαλάσσιο αστικό μέτωπο και η μετατροπή του φορέα αυτού σε φορέα υλοποίησης και λειτουργίας με την ενεργή συμμετοχή των δήμων».
Ο κ. Λιντζέρης μάλιστα, υπογράμμισε τη σημασία των έργων και των επενδυτικών σχεδίων που πρέπει να δρομολογηθούν , όπως ένα διεθνές ναυτιλιακό κέντρο, ένα συνεδριακό κέντρο στο Παλατάκι, ένα θεματικό πάρκο για την ιστορία του Πειραιά και της ναυτιλίας στη θέση Καστράκι, η δημιουργία Πολιτιστικής Ακτής Πειραιά με την ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων από τον Πειραιά μέχρι τη Σαλαμίνα και η ανάδειξη του λιμανιού σε κόμβο πολιτιστικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας των χωρών της Μεσογείου. Όπως χαρακτηριστικά είπε, «μπορούν να αναδείξουν τον Πειραιά και τους δήμους του σε πόλο έλξης, τόπο προορισμού, μπορούν να τον καταστήσουν μια ανταγωνιστική πόλη».
Παράλληλα, ο βουλευτής προέβαλε ως «επιβεβλημένη τη συγκρότηση μιας νέας αυτοδιοικητικής δομής μιας μητροπολιτικής οργάνωσης του Πειραιά, αλλά και την επανεξέταση της δυνατότητας λειτουργίας αυτόνομου υπουργείου Ναυτιλίας, καθώς -όπως τόνισε- η ναυτιλία είναι ο σημαντικότερος αιμοδότης και πυλώνας της ελληνικής οικονομίας.
Τέλος, δηλώνοντας την πρόθεσή να καταθέσει ένα πλήρες σχέδιο για την ανάπτυξη της μείζονος περιοχής του Πειραιά μέχρι το τέλος του 2010, παρουσίασε τα σημεία αιχμής του σχεδίου και έκλεισε δηλώνοντας με έμφαση: «Είναι στο χέρι μας ο Πειραιάς και οι δήμοι της Β” Πειραιά να έχουν το δικό τους μερίδιο στην υλοποίηση του ΕΣΠΑ, να έχουν το δικό τους μερίδιο στο μέλλον».
Μετά την παρουσίαση της πρότασης του κ. Λιντζέρη ακολούθησε συζήτηση την οποία συντόνισε με επιτυχία ο γνωστός δημοσιογράφος Μανώλης Αναγνωστάκης.
11/02/2010