Κυρίες και Κύριοι

Το συζητούμενο νομοσχέδιο αποτελεί μια σπουδαία μεταρρυθμιστική τομή στα αφορούντα στον προϋπολογισμό της χώρας.

Συγκεκριμένα:

Εισάγεται ένα λογιστικό και τεχνικό πρότυπο για ουσιαστική ενίσχυση της αξιοπιστίας της λειτουργικότητας και της αποτελεσματικότητας, στην κατάρτιση, εκτέλεση, παρακολούθηση αλλά και τροποποίηση όπως θα δούμε παρακάτω του προϋπολογισμού, με πρωταρχικούς σκοπούς τη διαφάνεια, τον κοινωνικό έλεγχο, την βελτίωση της αποδοτικότητας, στα πραγματικά οικονομικά αποτελέσματα του, καθώς και τη συστηματική παρακολούθηση των συνιστωσών του.

Βέβαια, και αυτό εμφανίζεται σε πολλά άρθρα, οι αλλαγές στην κατάρτιση και τη διάρθρωση του προϋπολογισμού, δεν περιορίζονται μόνο στην τεχνική πλευρά, αλλά επεκτείνονται και στην φιλοσοφία άσκησης της οικονομικής πολιτικής. Καθορίζονται σαφείς αρχές, όπως ειλικρίνεια, διαφάνεια, αξιοπιστία στην παρακολούθηση της εκτέλεσης και των αποτελεσμάτων, μέσω του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου στρατηγικής (άρθρο 1). Επίσης, προβλέπεται χρηστή διαχείριση και κοινωνική λογοδοσία.

Όσον αφορά το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο στρατηγικής, το οποίο θεσπίζεται 6Α και 6Β, αποτελεί ένα από τα κυριότερα και πρωτότυπα στοιχεία και εργαλεία του νέου προϋπολογισμού. Η σημασία του έγκειται στο γεγονός ότι για πρώτη φορά καθορίζεται ένα πλαίσιο στο οποίο παρέχονται εκτιμήσεις των ακαθάριστων εσόδων και εξόδων. Παράλληλα παρακολουθείται και η διαχρονική τους εξέλιξη σε ορίζοντα 3ετίας για τη γενική κυβέρνηση, τον κοινωνικό προϋπολογισμό και τους ενοποιημένους προϋπολογισμούς της Τ.Α..

Το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο στρατηγικής, επιτρέπει όχι μόνο την ορθολογική χάραξη πολιτικής, αλλά και την συστηματική παρακολούθηση της πορείας της από την Κυβέρνηση και τους πολίτες.

Ακόμα, την αξιολόγηση της πολιτικής στη βάση της επίτευξης των στόχων και της πρακτικής της αποτελεσματικότητας σε βάθος 4ετίας. Τελικά, την καθιέρωση ενός συστηματικού και ενοποιημένου πλαισίου, στο οποίο να μπορούν να αποφευχθούν οι δημοσιονομικές υπερβάσεις.

Με το άρθρο 6Ε εισάγεται μια πρακτική, η οποία είναι εντελώς απαραίτητη στο πλαίσιο της χρηστής και ορθολογικής συμπεριφοράς. Συγκεκριμένα καθορίζονται ανώτατα όρια και προβλέπονται θεσμικές κυρώσεις για την υπέρβασή τους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η τεχνική ορθότητα αυτού του μέτρου είναι αναμφισβήτητη. Ωστόσο, θα αναρωτηθεί κάποιος εάν είναι σωστό να επιβάλλονται ανώτατα όρια δαπανών για την υγεία, την παιδεία, την άμυνα κ.λπ.; Υπάρχει απάντηση. Γνωρίζουμε ότι περίπου 40% των δαπανών αφορούν μισθούς και συντάξεις. Το υπόλοιπο 60% χρησιμοποιείται αποτελεσματικά; Για παράδειγμα, ποιος αμφισβητεί ότι με τις μισές ίσως και λιγότερο, δαπάνες στην υγεία και τις προμήθειες των νοσοκομείων θα είχαμε ακριβώς τις ίδιες κοινωνικές παροχές, εάν υπήρχε ένα αυστηρό σύστημα ελέγχου αυτών των δαπανών, καθώς και η εξατομικευμένη ευθύνη.

Θεωρώ, λοιπόν, ότι στο συγκεκριμένο άρθρο απαντάται θετικά αυτό ακριβώς το ερώτημα, το οποίο έθεσα με το παράδειγμα που ανέφερα.

Ακόμα, και το γεγονός ότι δεν έχουμε προϋπολογισμούς σε όλα τα νοσοκομεία μας ή ότι δεν ξέρουμε έστω και κατά προσέγγιση τον βαθμό της αποτελεσματικότητας κάθε είδους μείζονος δαπάνης, μας υποχρεώνει κάτι να κάνουμε επ” αυτού. Διότι αν δεν υπάρξουν ανώτατα όρια δαπανών που θα είναι διαχρονικά προσαρμόσιμα και μεταβλητά με ορθολογικά κριτήρια, δεν θα έχουμε την παραμικρή ελπίδα να ελέγξουμε έστω και στο ελάχιστο τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, τη σπατάλη, τη διαφθορά και τις κάθε είδους αναποτελεσματικότητες στον ευρύ δημόσιο τομέα.

Η σύσταση γραφείου προϋπολογισμού στη Βουλή όχι μόνο ενισχύει και καθιερώνει τον κοινωνικό έλεγχο, αλλά καθιστά πρακτική την εφαρμογή του προτεινόμενου νομοσχεδίου. Στο άρθρο 15 που αντικαθιστά το 13δ του 2362, προβλέπεται η στενή παρακολούθηση των δαπανών, ενώ στο άρθρο 8α για πρώτη φορά τίθενται όροι, σχετικά με την κατάθεση συμπληρωματικών προϋπολογισμών.

(επί του Άρθρου 17) κάτω από κοινωνικό έλεγχο και ενώ επιτρέπεται η μεταφορά πιστώσεων ανάμεσα στους φορείς των δαπανών, δε μπορούν να δικαιολογηθούν υπερβάσεις ανά φορέα, παρά μόνο αν η τρίμηνη πορεία των δαπανών του γενικού προϋπολογισμού υπερβαίνει τους διαθέσιμους πόρους. Εξαιρούνται βέβαια οι έκτακτες περιστάσεις.

Η μεταφορά πιστώσεων αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο. Το νομοσχέδιο, θέτει τις αναγκαίες προϋποθέσεις με τις οποίες μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Είναι σημαντικό, ότι απαιτείται σύμφωνη γνώμη της Βουλής, για πιστώσεις άνω του 5% και κυρίως η ύπαρξη πλεονασμάτων στους διάφορους φορείς, σε σχέση με το ανώτατο όριο των δαπανών τους.

Κυρίες και κύριοι, αποτελεί θεμελιώδες ζήτημα, η αποτελεσματική χρήση των δαπανών. Είναι εύκολο για κάθε φορέα να εξαντλείται το ανώτατο όριο Για να μην παρουσιάζονται οι παρεκκλίσεις και υπερβάσεις, κάτι σύνηθες με τα σημερινά δεδομένα, οι διατάξεις του νόμου προβλέπουν την εξειδίκευση των στόχων και την αποτελεσματικότητα των δαπανών, πάντα σε σχέση με τις πιστώσεις που παρασχέθηκαν. Βεβαίως το ζητούμενο δεν είναι η υπέρβαση των ανωτάτων ορίων έστω και στα πλαίσια του 5%, αλλά η ύπαρξη πλεονασμάτων σε σχέση με τα ανώτατα όρια.

Το νέο Άρθρο 21, που αφορά την εξειδίκευση της ευθύνης των υπερβάσεων, αποτελεί μείζονα τομή. Ανοίγει επιτέλους το μαύρο κουτί του δημοσίου στον έλεγχο της κοινωνίας των πολιτών. Γι” αυτό ισχυρίζομαι ότι ο νόμος καθιστά τον προϋπολογισμό ειλικρινή και αυτοαποκαλυπτικό.

Ένας δημόσιος τομέας που λειτουργεί αποτελεσματικά με διαφάνεια και με εξατομικευμένες ευθύνες των δημοσίων λειτουργών, είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει τις σχέσεις με τον ιδιωτικό τομέα και καθορίζει το πλαίσιο μιας νέας αναπτυξιακής πολιτικής και μιας νέας αναπτυξιακής πορείας της Χώρας.

Κλείνοντας, επειδή ο χρόνος δεν επαρκεί, δεν είναι μόνο το ύψος των δαπανών που καθορίζει την κοινωνική ευημερία αλλά η σύνθεση και η αποτελεσματικότητά τους. Ο εξορθολογισμός των δαπανών επιδρά στη μείωσή τους και στην αύξηση της αποτελεσματικότητά τους. Κάτι που προκαλεί σειρά θετικών αποτελεσμάτων στο ΑΕΠ. Αν δεν παταχθούν οι αναποτελεσματικές δαπάνες, η σπατάλη πόρων, τα στρεβλά οικονομικά πρότυπα, καμία αναπτυξιακή πολιτική ούτε κανένας κοινωνικός στόχος μπορεί να υλοποιηθεί.

Κυρίες και κύριοι, στην ουσία, το νέο Σχέδιο Νόμου αποτελεί ένα ενιαίο και συνεπές συστηματικό πλαίσιο, με το οποίο μπορούμε να αξιολογήσουμε και να επανασχεδιάσουμε τη διάρθρωση των δημοσίων δαπανών στη Χώρα μας, μειώνοντας το έλλειμμα και το χρέος, χωρίς να εκτραπούμε από τους ευρύτερους κοινωνικούς μας στόχους. Επιπλέον, παρέχει ένα πλαίσιο με το οποίο η κοινωνία παρακολουθεί κατά πόσον επιτυγχάνονται τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Η καθιέρωση του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου στρατηγικής και οι θεσμικές κυρώσεις για τις υπερβάσεις των δαπανών είναι σημαντικότατες τομές για τα δημοσιονομικά πράγματα της χώρας μας. Και το πρώτο αποφασιστικό βήμα για τη μετάβαση σε πολυετείς προγραμματισμούς προγραμμάτων.

Ακόμα, το νομοσχέδιο καθιερώνει μια συστηματική μαθηματική σχέση ανάμεσα στα κάθε λογίς έσοδα και έξοδα του δημοσίου, κάνοντας εφικτή την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των δαπανών.

Επιβάλλει το αναγκαίο περιοριστικό πλαίσιο μεταξύ εσόδων και εξόδων.

Παρέχει τη δυνατότητα συστηματοποίηση των στόχων της οικονομικής πολιτικής και της ανάπτυξης.

Κυρίες και Κύριοι,

Χωρίς ένα μεσοπρόθεσμο δημοσιονομική πλαίσιο στρατηγικής όπως θεσμοθετείται εδώ, χωρίς τη συστηματική γνώση της τεχνολογίας του δημόσιου τομέα, δε μπορεί να υπάρξει καμία ανάπτυξη, καμία οικονομική πρόοδος και προοπτική. Η συνεπής εφαρμογή του νόμου, θ” αποτελέσει τομή όχι μόνο στα οικονομικά πράγματα της χώρας αλλά και στην ίδια την ποιότητα της δημοκρατίας. Αν συμβεί αυτό, πραγματικά, θα προσεγγίσουμε τον αριστοτέλειο ορισμό της πολιτικής που είναι η πραγμάτωση της αρετής και εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος

29/07/2010

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Ζούμε σε μια εποχή που τίποτα δε θυμίζει το χθες. Η χώρα μας βρίσκεται σε κρίσιμη και οριακή καμπή. Βρίσκεται στο κέντρο μιας πολύπλευρης κρίσης η οποία σοβούσε από καιρό, που όμως γιγαντώθηκε, πήρε καταστροφικές διαστάσεις από την άφρονα πολιτική της 6ετίας της διακυβέρνησης της χώρας από τη Ν.Δ.. Η Κυβέρνηση με την πρόσφατη εντολή του λαού, εκλήθη στην κυριολεξία να σώσει τη χώρα από την χρεοκοπία και την καταστροφή. Και το πράττει συστηματικά και μεθοδικά.

Είναι ομολογουμένως μια πολύ δύσκολη προσπάθεια, αφού αυτή η κρίση δεν αφορά μόνο τα δημόσια οικονομικά της χώρας, αλλά αφορά το μοντέλο ανάπτυξής της, αφορά το σύνολο της κοινωνίας. Οι αλλαγές που απαιτούνται είναι πολλές φορές επώδυνες, συγχρόνως όμως επείγουσες και αναγκαίες.

Η Κυβέρνηση καλείται να λύσει μια πολύ δύσκολη εξίσωση με πολλές παραμέτρους. Καλείται να πραγματοποιήσει ένα μεγάλο πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθερότητας και εξυγίανσης και συγχρόνως να υλοποιήσει φιλόδοξους αναπτυξιακούς στόχους.

Καλείται να επανακτήσει τη διεθνή αξιοπιστία της και συγχρόνως να πείσει τις αγορές ότι αυτή η χώρα μπορεί να κάνει μια νέα αρχή στα οικονομικά της. Πρέπει ν” αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας και συγχρόνως να εξουδετερώσει τα μειονεκτήματα και τις διαρθρωτικές μειονεξίες. Και ολ” αυτά διασώζοντας την κοινωνική συνοχή, τις θέσεις εργασίας, το κοινωνικό κράτος.

Καλείται ακόμα να συμβιβάσει δύο εκ των πραγμάτων αντιθετικά πράγματα. Την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων που θα ικανοποιήσει τους δανειστές μας  και συγχρόνως να  διαφυλάξει το βιοτικό επίπεδο και τις κοινωνικές κατακτήσεις ιδιαίτερα των μεσαίων και μικρών κοινωνικοοικονομικών στρωμάτων.

Να εφαρμόσει δηλαδή πολιτικές που θα βγάλουν τη χώρα από την επιτήρηση,  συγχρόνως όμως αυτές οι πολιτικές να έχουν τη στήριξη και κατανόηση των πολιτών, αφού θα πείθουν ότι τα μέτρα θ” αποδώσουν καρπούς και θα φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι είναι μια πολύ δύσκολη εξίσωση. Η επίλυση της οποίας απαιτεί ένα νέον σύγχρονο Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή.

Το Υπουργείο Οικονομικών αναμφίβολα με σύστημα και μέθοδο εργάζεται στην κατεύθυνση επίλυσης αυτής της εξίσωσης.

• § Ήδη ψηφίστηκε το φορολογικό νομοσχέδιο σε μια προσπάθεια ριζικής αναμόρφωσης του φορολογικού συστήματος της χώρας προκειμένου να γίνει πιο αποτελεσματικό και πιο δίκαιο.
• § Έχει συσταθεί η ελληνική στατιστική αρχή η οποία με διοικητική και επιχειρησιακή αυτονομία, αποκαθιστά την αξιοπιστία της χώρας και την εμπιστοσύνη στα στατιστικά στοιχεία.

Έτσι όταν θα λέμε έλλειμμα 6% θα είναι 6 και όχι 13.

• § Ολοκληρώνεται η απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, κάτι που δεν είχε συμβεί από της σύστασης του ελληνικού κράτους. Αυτό σε συνδυασμό με την ενιαία Αρχή πληρωμών θα ενισχύσει τη λογοδοσία και θα περιορίσει τη σπατάλη.
• § Ιδρύθηκε Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και μάλιστα με ρυθμούς ταχύτερους από αυτούς της ΤΡΟΪΚΑ
• § Ακόμα θεσπίστηκαν κανόνες ώστε όλες οι υπογραφές των Υπουργών και Κοινωνικών Λειτουργών να αναρτώνται στο διαδίκτυο.

Ολ” αυτά μαζί με τον «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ», τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος και μόλις εχθές το νόμο για τη ρύθμιση των χρεών των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, δημιουργούν ένα πλαίσιο διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που αποδίδουν και θα αποδώσουν ακόμα περισσότερα βραχυπρόθεσμα καρπούς.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Το νομοσχέδιο περί Δημοσιονομικής Διαχείρισης και Ευθύνης που συζητιέται σήμερα στην ολομέλεια αποτελεί ένα σημαντικό καθοριστικό και στέρεο βήμα στην κατεύθυνση της δημοσιονομικής εξυγίανσης του εξορθολογισμού και του ελέγχου των δημοσίων δαπανών.

Πιο συγκεκριμένα το προτεινόμενο νομοσχέδιο επιχειρεί για πρώτη φορά στη χώρα μας την ουσιαστική ενίσχυση της αξιοπιστίας, της λειτουργικότητας και της αποτελεσματικότητας στην εκτέλεση του προϋπολογισμού.

Στοχεύει τη θεμελιώδη αλλαγή στην δημοσιονομική διαχείριση και τη θέσπιση σύγχρονων δημοσιονομικών κανόνων και αρχών στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Δηλαδή, τροποποιεί ριζικά το ισχύον πλαίσιο κατάρτισης, εκτέλεσης και παρακολούθησης του προϋπολογισμού.

Στοχεύει στην απόκτηση της δυνατότητας ελέγχου των δημοσίων δαπανών – κάτι πολύ δύσκολο με τα σημερινά δεδομένα. Εισάγει ισχυρούς θεσμούς διαφάνειας, δημοσιοποίησης των στοιχείων, λογοδοσίας προς τη Βουλή και τους πολίτες.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Χρόνια τώρα πλανώνται σ” όλες τις πτέρυγες αυτής της αίθουσας συγκεκριμένα ερωτήματα.

• § Μπορεί η χώρα μας να καταρτίσει έναν εθνικό αξιόπιστο προϋπολογισμό.
• § Μπορεί να ελέγξει την εκτέλεση του.
• § Επιτυγχάνονται οι στόχοι του.
• § Υπάρχει πλήρης αποτύπωση για το πού πάνε τα χρήματα των φορολογουμένων.
• § Ο προϋπολογισμός μπορεί να δεσμεύσει την πολιτεία τις παραγωγικές δυνάμεις και την οργανωμένη κοινωνία.

Σε όλα αυτά τα ερωτήματα το νομοσχέδιο απαντά θετικά. Απαντά με πειστικό και εύληπτο τρόπο στο «που» και το «πώς δαπανάται το δημόσιο χρήμα». Ο προϋπολογισμός γίνεται διαφανής και αυτοαποκαλυπτικός. Γι” αυτούς τους λόγους, ο νόμος αυτός αποτελεί την κορυφαία μεταρρύθμιση του δημοσιονομικού συστήματος.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η δημοσιονομική πολιτική στη χώρα μας για πολλά χρόνια ασκήθηκε περισσότερο ως «διακριτική πολιτική» όπως χαρακτηρίζεται στην οικονομική θεωρία παρά με σταθερούς κανόνες στα πλαίσια ενός δεδομένου και σταθερού μεσοπρόθεσμου συστήματος θεσμικών αρχών.

Τα κύρια χαρακτηριστικά των κρατικών προϋπολογισμών, ιδιαίτερα των τελευταίων χρόνων αναμφίβολα είναι όπως αποκαλύπτουν οι αριθμοί , και σ” αυτό θα συμφωνήσουμε φαντάζομαι όλοι:

• § οι υπερβάσεις δαπανών,
• § η διασπορά της χρηματοδότησης,
• § ο αποδυναμωμένος και εξαντλημένος από τη γραφειοκρατία έλεγχος,
• § η παντελής απουσία ελέγχου σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, όπου εμφάνισαν υψηλές δαπάνες και μεγάλα ελλείμματα – όπως τα νοσοκομεία, οι δήμοι κ.λπ..
• § Η «αδιαφάνεια» και η δημιουργία «στεγανών» στις διαδικασίες διαχείρισης
• § Η αόριστη κυβερνητική λογοδοσία και η έλλειψη εξατομικευμένης ευθύνης.

Τα φαινόμενα αυτά «γιγαντώθηκαν», κυρίως, την τελευταία 6ετία με αποτέλεσμα τον οικονομικό εκτροχιασμό της χώρας και την ανάγκη λήψης σειράς σκληρών αλλά αναγκαίων μέτρων προκειμένου η χώρα να αποφύγει τη χρεοκοπία στην οποία μαθηματικά οδηγείτο.

Με τον νόμο αυτό τερματίζεται η λογική της διακριτικής ευχέρειας στην άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής και αντικαθίσταται από μια συγκεκριμένη πολιτική κανόνων και αρχών. Με αυτό τον τρόπο αναδεικνύονται τα αναπτυξιακά και κοινωνικά χαρακτηριστικά του προϋπολογισμού. Γίνεται εύκολος στην ανάγνωση. Θα έλεγα πως αυτοαποκαλύπτεται, ώστε να μην υποκρύπτονται κάτω από δυσνόητα νούμερα και κωδικούς, επιλογές και παρεμβάσεις, που γίνονται για πελατειακούς ή άλλους λόγους.

Η μεταρρύθμιση αυτή είναι αναγκαία. Συνδράμει αναμφίβολα στην επίτευξη των οικονομικών στόχων και στην εκπλήρωση των συμβατικών μας υποχρεώσεων έναντι του μηχανισμού στήριξης της χώρας. Όμως, δεν στοχεύει σε αυτό. Κυρίως, έρχεται να βάλει σε τάξη και να «νοικοκυρέψει» τα δημόσια οικονομικά, να συμβάλει στο σχεδιασμό και στην ανάπτυξη μιας βιώσιμης μεσομακροπρόθεσμης αναπτυξιακής πολιτικής.

Οφείλω εδώ να τονίσω ότι, στην ουσία, η ορθολογική δημοσιονομική διαχείριση αποτελεί αυτή καθαυτή αναπτυξιακό μέτρο – κάτι απολύτως αναγκαίο στις παρούσες συνθήκες – αφού θέτει το οικονομικό και θεσμικό πλαίσιο, από το οποίο θα προκύψει η ανάπτυξη.

Κυρίες και κύριοι, «μεσομακροπρόθεσμη ανάπτυξη» σημαίνει «επένδυση σε παραγωγικούς συντελεστές», όπως εργασία, φυσικό και ανθρώπινο κεφάλαιο, πράσινες μορφές ενεργείας κ.λπ.. Πάνω απ” όλα, όμως, σημαίνει «εξυγίανση των θεσμών της δημοσιονομικής διαχείρισης» και «σταθεροί κοινωνικοί και οικονομικοί θεσμοί», που αφορούν τους κανόνες του «παιχνιδιού» ανάμεσα στους ιδιώτες, στις αγορές και στο κράτος.

Με τον νόμο αυτόν γίνεται ο σχεδιασμός των μηχανισμών, που είναι ο πρώτος και απαράβατος όρος για την προώθηση της ανάπτυξης, της βιωσιμότητας και της ορθής λειτουργίας του οικονομικού και κοινωνικού συστήματος.

Επομένως, θα ήθελα να τονίσω με έμφαση ότι, το νέο σχέδιο νόμου δεν δίνει θετικές απαντήσεις μόνο στη διαχείριση και στην εκτέλεση των επιμέρους προϋπολογισμών και στον γενικό συντονισμό τους, αλλά σχεδιάζει αναλυτικά και εμπεριστατωμένα έναν μηχανισμό με σκοπό τον εκσυγχρονισμό της δημοσιονομικής διαχείρισης με κανόνες και πρότυπα σύμφωνα με τα ισχύοντα σε χώρες της Ε.Ε., οι οποίες έχουν ήδη εναρμονιστεί με τον Κανονισμό του Συμβουλίου (ΕΚ Ευρατόμ) 1605-2002.

Ο μηχανισμός αυτός δεν αποσκοπεί αποκλειστικά και μεμονωμένα στη λογιστική συμβατότητα μεταξύ των προϋπολογισμών των Υπουργείων και Δ.Ε.Κ.Ο. και του Γενικού Προϋπολογισμού. Αποσκοπεί στη λογιστική και οικονομική συμβατότητα όλων των προϋπολογισμών με τους επί μέρους αλλά και τους μακροοικονομικούς στόχους της οικονομικής πολιτικής.

Η λογιστική συμβατότητα εξασφαλίζεται τόσο με τον τρόπο ενσωμάτωσης των προϋπολογισμών, όσο και με την παρουσία οικονομικών υπευθύνων σε κάθε Υπουργείο και ενδιάμεση διαχειριστική Αρχή.  Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα σύστημα εισροών – εκροών σε χρηματικούς όρους που εξασφαλίζει τη δημόσια διαφάνεια, τη λογιστική συνέπεια, την οικονομική ορθολογικότητα. Κυρίως όμως είναι ένα σύστημα που σε κάθε χρονική στιγμή προσδιορίζει τους οικονομικούς περιορισμούς αλλά και τις πραγματικές μακροοικονομικές δυνατότητες προκειμένου να επιτευχθούν τα αναπτυξιακά σχέδια της γενικής Κυβέρνησης

Άκρως σημαντική είναι η ενίσχυση του ρόλου της Βουλής. Τόσο στον έλεγχο της Δημοσιονομικής Πολιτικής, όσο και στην ενδυνάμωση του ρόλου του Υπουργείου Οικονομικών στην εποπτεία της Δημοσιονομικής Διαχείρισης. Στην πραγματικότητα, θεμελιώνεται θεσμικά ο ρόλος της κοινωνίας, τόσο στον έλεγχο και την παρακολούθηση των δαπανών αλλά και στην συνολική οικονομική διαχείριση. Αλλά και στην δυνατότητα άσκησης αναπτυξιακής πολιτικής πάνω σε ορθολογικές και λογιστικά, συνεπείς βάσεις χωρίς υπερβάσεις και παρεκκλίσεις.

Κυρίες και Κύριοι, ο εξορθολογισμός που επιτυγχάνεται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, δεν σχετίζεται απλώς με τη λογιστική συνέπεια και την μείωση των υπερβάσεων ανά Υπουργείο, αλλά – κι αυτό πρέπει να το τονίσουμε γιατί είναι μια πραγματική οικονομική συνέπεια του  νέου Νόμου – εξασφαλίζει νέους οικονομικούς πόρους στο Δημόσιο Τομέα της τάξης αρκετών δις. Η σπατάλη, η ανορθολογική διαχείριση, οι λογιστικές και πραγματικές υπερβάσεις στις πιστώσεις, η απουσία ελέγχου στη χρήση των πόρων και των πιστώσεων, σημαίνουν απώλεια δισεκατομμυρίων ευρώ. Τα χρήματα αυτά τώρα μπορούν ν” απορροφηθούν στην πραγματική οικονομία και στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, προκειμένου να διαμορφώσουνε την νέα φυσιογνωμία της Ελληνικής Οικονομίας.

Σε πρόσφατη μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας [1] φαίνεται καθαρά ότι στις βιομηχανικές χώρες που μειώθηκαν οι δαπάνες στα πλαίσια μιας συστηματικής πολιτικής εξορθολογισμού, βελτιώθηκαν όλοι οι δείκτες της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας.

Κυρίες και Κύριοι το συζητούμενο νομοσχέδιο αποτελεί αδήριτη οικονομική ανάγκη στο μακροοικονομικό επίπεδο και σαν τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί και να υπερψηφιστεί από την εθνική αντιπροσωπεία.

Βεβαίως, είναι απαραίτητο να υπάρξουν και νέοι μηχανισμοί ελέγχου και λειτουργίας στις αγορές, στην εκπαίδευση, στην υγεία και σε άλλους τομείς δράσης και προτεραιότητας για την οικονομία. Η αρχή γίνεται από το Υπουργείο Οικονομικών με αυτό το νομοσχέδιο που αποτελεί και την κορυφαία μεταρρύθμιση του δημοσιονομικού μας συστήματος και του τρόπου άσκησης της οικονομικής Πολιτικής στο επίπεδο των διαχειριστικών αρχών των Υπουργείων και της γενικής Κυβέρνησης. Η εξοικονόμηση των πόρων θα είναι τεράστια, ενώ η διαφάνεια και ο κοινωνικός έλεγχος θα συμβάλλουν αποφασιστικά τόσο στην άσκηση μακροοικονομικής Πολιτικής, όσο και στη διαμόρφωση της νέας αναπτυξιακής πορείας της χώρας.

Κυρίες και Κύριοι,

Στη δύνη της μεγαλύτερης κρίσης της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία 100 χρόνια, το παρόν νομοσχέδιο απαντά πειστικά στα φλέγοντα σημερινά ζητήματα που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία. Σε ζητήματα:

Της αποτελεσματικής διαχείρισης

Της εξάλειψης της σπατάλης και της διαφθοράς

Της πραγμάτωσης της διαφάνειας, της κοινωνικής λογοδοσίας,

Της εξειδίκευσης και απόδοσης των ευθυνών στον εξορθολογισμό της οικονομικής Πολιτικής

Απαντά και συγχρόνως δείχνει την οδό υπέρβασης και επανόρθωσης που εντέλει οδηγεί στην ανάκαμψη της οικονομίας και την αναγέννηση της χώρας.

Και σαν τέτοιο, καλώ όλες τις πτέρυγες της Βουλής να υπερψηφίσουν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Ευχαριστώ.

28/07/2010

Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η οξεία οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι πρωτοφανής. Κατά κοινή ομολογία είναι η μεγαλύτερη της μεταπολεμικής περιόδου. Το εύρος και η έκτασή της φανερώνουν τα δομικά και διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Αυτή η κρίση έφερε στην επιφάνεια το μεγάλο ασθενή, το Κράτος, ως πολιτικό, διοικητικό, δημοσιονομικό, αναπτυξιακό σύστημα. Παράλληλα, μας υπενθυμίζουν τις ιστορικές ευθύνες της συντηρητικής παράταξης ιδιαίτερα την τελευταία 5ετή φαύλη διακυβέρνησή της.

Δικό μας ιστορικό χρέος απέναντι στη χώρα, την κοινωνία και τους πολίτες είναι να σπάσουμε το φαύλο κύκλο της Ελλάδας, της ελάσσονος προσπάθειας. Να υπερβούμε την ανομία. Να προσδώσουμε στο κράτος τη ρυθμιστική του ικανότητα που έχει καταρρεύσει. Ν” ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών προς αυτό.

Σήμερα πληρώνουμε το τίμημα μιας κοντόφθαλμης στρατηγικής που στηρίχθηκε στο λαϊκισμό, στις πελατειακές σχέσεις, στα εφήμερα κέρδη στην ιδιωφέλεια.

Σήμερα τίποτα δε θυμίζει το χθες. Οι αυταρέσκειες, οι βεβαιότητες για το μέλλον και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας συνιστούν παρελθόν.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Αυτή είναι η αλήθεια.

Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Οι πολίτες παρακολουθούν με προσοχή τα βήματα, τις κινήσεις, τις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, τις πράξεις αλλά και τις παραλείψεις. Έχουν επίγνωση των μεγάλων προβλημάτων και δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε. Να είστε βέβαιος ότι αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των στιγμών. Κατανοούν το τραγικό δίλημμα: Ή θα ματώσουμε ή θα χρεοκοπήσουμε.

Είμαι πεπεισμένος ότι μπορούμε να έχουμε συνοδοιπόρους μας τους πολίτες στην υπέρβαση της κρίσης. Αρκεί να τους πείσουμε ότι η πολιτική μας στρατηγική είναι αποτελεσματική και αποδίδει καρπούς, ότι εννοούμε τα λεγόμενά μας, ότι δεν είμαστε «μια από τα ίδια», ότι εντέλει μπορούμε ν” αποτελέσουμε σταθερές, πρότυπα πολιτικά και κοινωνικά.

Και Κύριε Πρόεδρε,

Οι πολίτες προσδοκούν από εσάς την υλοποίηση των πιο πάνω. Οι πολίτες στο πρόσωπό σας βλέπουν τον ηγέτη που καλείται να σηκώσει τα βάρη δεκαετιών. Καλείται να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις εκκρεμότητες του παρελθόντος. Δεν περιμένουν θαύματα. Προσδοκούν ένα μοντέλο διαχείρισης και αντιμετώπισης των προβλημάτων τους.

Η στρατηγική μας πρέπει να είναι εμπροσθοβαρής. Καλούμαστε να δώσουμε μάχες, όχι γι” αυτά που πέρασαν, αλλά για κείνα που έρχονται.

Η Ελλάδα, έχοντας στο τιμόνι μια προοδευτική ηγεσία και στηριζόμενη σε ένα μεγάλο κοινωνικό και πολιτικό πλειοψηφικό ρεύμα, μπορεί να ανακτήσει τη χαμένη της αυτοπεποίθηση, υλοποιώντας ένα τολμηρό και ρηξικέλευθο σχέδιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων.

Είμαι βέβαιος ότι έχουμε όλες τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις να πάμε μπροστά. Είμαι αισιόδοξος γιατί πιστεύω στις δυνάμεις μας. Είμαι σίγουρος ότι όλοι μαζί μπορούμε να βγάλουμε την Ελλάδα στο φως. Οφείλουμε να επιδιώξουμε τη συστράτευση των οργανωμένων δυνάμεων της κοινωνίας και του λαού.

Είμαι πεπεισμένος ότι θα πετύχουμε, αρκεί να έχουμε πάντα στο μυαλό μας τις εξής παραδοχές:

• Πρώτον, προτάσσουμε το κοινωνικό όφελος, χωρίς να επηρεαζόμαστε από το πολιτικό κόστος.

• Δεύτερον, νοιαζόμαστε για τις προοπτικές και το μέλλον της χώρας. Το διακύβευμα είναι οι ανάγκες και οι απαιτήσεις της Ελλάδας. Η παράταξη είναι το μέσον.

• Τρίτον, αντιλαμβανόμενοι την κρισιμότητα της κατάστασης, ακολουθούμε ένα πολιτικό σχέδιο εκτάκτου ανάγκης, εκπέμποντας καθαρό μήνυμα SOS.

• Τέταρτον, συμφωνούμε ότι δεν μπορούμε να επιδιώκουμε αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου στηριζόμενοι σε δανεικά.

Η εκτίναξη των ελλειμμάτων στα ύψη και η αύξηση του δημόσιου χρέους είναι θανάσιμος κίνδυνος για την οικονομία. Η δημοσιονομική πειθαρχία δεν είναι αναγκαίο κακό. Είναι αναγκαία προϋπόθεση αν θέλουμε να έχουμε μερίδιο ανάπτυξης και ευημερίας στο μέλλον.

• Πέμπτον, επιβεβαιώνουμε ότι η ευρωπαϊκή στρατηγική της χώρας είναι αδιαπραγμάτευτη.

• Έκτον, αξιοποιούμε τα σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτουμε. Την πράσινη ανάπτυξη, τον τουρισμός, τον πολιτισμό, την ιστορία μας.

Η πράσινη ανάπτυξη δεν είναι ένα νεωτερικό εφεύρημα. Πρέπει να συνδέεται με τη δημιουργία νέων παραγωγικών τομέων, με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Το σημαντικό αυτό εγχείρημα δεν έχει τεθεί με επαρκή και ουσιαστικό τρόπο και χρειάζεται να επανατεθεί.

Το ΕΣΠΑ μπορεί και πρέπει να πρασινίσει. Σε καμία όμως περίπτωση δεν πρέπει να το επικαλούμαστε ακολουθώντας την πεπατημένη, βαφτίζοντας πράσινα έργα τα έργα αποχέτευσης, υποδομών κ.α.

• Εβδομον, αξιοποιούμε τις επενδυτικές ευκαιρίες που προσφέρει η Ελλάδα σε καίριους τομείς της οικονομίας.

Η αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσω της προσέλκυσης ξένων επενδυτικών σχεδίων και κεφαλαίων στη χώρα μας.

• Όγδοον, προχωράμε σε διαρθρωτικές αλλαγές με θάρρος και ορθολογισμό θέτοντας τέλος στο φαύλο κύκλο των μεγάλων ελλειμμάτων. Τα δημόσια νοσοκομεία δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν με τα μοντέλα διοίκησης της δεκαετίας του 50′ και του 60′. Ας πάρουμε τη μεγάλη απόφαση να λειτουργήσουν με προϋπολογισμούς και ισολογισμούς όπως οι Α.Ε.. Φτάνουν πια τα ελλείμματα, τ” ακριβά φάρμακα, οι αθέμιτοι ανταγωνισμοί και εντέλει τ” ασφαλιστικά ταμεία να πληρώνουν τα μάρμαρα.

• Ενατον, στηριζόμαστε σε όλες τις υγιείς δυνάμεις της χώρας, της παράταξης, αξιοποιώντας τη γνώση και την εμπειρία. Δεν είναι δυνατόν αξιόλογες δυνάμεις να μένουν αναξιοποίητες.

Η μεγάλη προοδευτική παράταξη διαθέτει έμπειρα και ικανά στελέχη που μπορούν να προσφέρουν πολλά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

• Δέκατον, εξοστρακίζουμε διαπαντός τα φαινόμενα της απραξίας, της αδράνειας, και της αναβλητικότητας που δυστυχώς έχουμε επιδείξει στη διάρκεια της εξάμηνης διακυβέρνησής μας.

Παραδείγματος χάριν δεν έχουν ακόμα οριστεί διοικήσεις σε τομείς της κοινωνικής ασφάλειας και του τουρισμού. Όλα αυτά, τη στιγμή που το ασφαλιστικό έχει αναδειχτεί σε μείζον κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα για τις επόμενες δεκαετίες. Τη στιγμή που προσβλέπουμε και στηριζόμαστε στην τουριστική ανάπτυξη του τόπου.

Τέλος, οφείλετε κύριε Πρόεδρε να σαλπίσετε προσκλητήριο στο κόμμα, στα συνδικάτα, στην πνευματική ηγεσία. Να τους καλέσετε σε συστράτευση στη νέα παλιγγενεσία.

Κύριε Πρόεδρε,

Η Ελλάδα της ήσσονος προσπάθειας είναι το βαρίδι που μας οδήγησε στη μεγάλη κρίση. Η Ελλάδα της μείζονος προσπάθειας μπορεί να αποτελέσει δύναμη αποτροπής. Η Ελλάδα της δημιουργίας είναι παρούσα, είναι διαθέσιμη, είναι ικανή για να γίνει η φύτρα μιας νέας αναγεννησιακής προσπάθειας. Η πρωτοπορία της είναι εδώ, με επικεφαλής εσάς.

Σας ευχαριστώ.

27/04/2010

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Τον περασμένο Οκτώβρη οι Έλληνες με εκκωφαντικό τρόπο έβαλαν τέλος στη διακυβέρνηση της Ν.Δ.. Στην ουσία η χώρα δεν εκυβερνάτο, αλλά οδηγείτο διαρκώς όλο και βαθύτερα σε μια καθολική κρίση, όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου και κοινωνικού βίου. Η διεθνής αξιοπιστία ευρίσκετο στο ναδίρ.
Όπως και προεκλογικά είχαμε διαπιστώσει, η οικονομική κρίση στη χώρα μας δεν έχει τα συγκυριακά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά έχει βαθιά διαρθρωτικό χαρακτήρα. Αντανακλά και αναδεικνύει τον χρόνιο ασθενή, που δεν είναι άλλος από το ελληνικό κράτος. Το κράτος ως συνολική έννοια, δηλαδή, ως πολιτικό, διοικητικό, δημοσιονομικό και αναπτυξιακό σύστημα.. Η ρυθμιστική ικανότητα του κράτους είχε καταρρεύσει. Αυτή η ανομία ξεκινά από την οικονομία και προκαλεί κρίση εμπιστοσύνης του πολίτη προς κράτος και τους εκπροσώπους του, που πολλές φορές φτάνει στα όρια της απόρριψης. Προκαλεί δε ερωτηματικά και ανησυχία για την αποτελεσματικότητα της αντίδρασής του σε συνθήκες εθνικής κρίσης.
Αυτή την κατάσταση εκληθη ν” ανατρέψει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την εντολή του ελληνικού λαού. Το πρόβλημα στη χώρα μας είναι ευρύτερο του οικονομικού που έχουμε μπροστά μας. Αφορά το μέλλον και την προοπτική της. Γι” αυτό και οι αγωνίες των πολιτών υπερβαίνουν τα spreads και τα επιτόκια δανεισμού. Έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Ότι η υπέρβαση απαιτεί τη συμμετοχή όλων. Ότι όλοι πρέπει να δείξουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Ο καθείς εφ” ο ετάχθη, οφείλει ν” ανταποκρίνεται στις ευθύνες που του αναλογούν.
Και η Κυβέρνηση, με πρώτο τον Πρωθυπουργό, τιμούν την εντολή του λαού και βαδίζουν στην υπέρβαση αυτής της ανομίας, με μέθοδο και συνέπεια. Ο δρόμος αυτός μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολος ή και δυσάρεστος. Είναι όμως ο σωστός. Θα ‘λεγα, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Για να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, χρειάζεται συστράτευση των πολιτικών δυνάμεων του τόπου και του ίδιου του λαού και των οργανωμένων δυνάμεων της κοινωνίας.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ένας σημαντικός σταθμός στο δρόμο της ανάκαμψης αποτελεί το σημερινό φορολογικό νομοσχέδιο. Επιχειρεί να κάνει πράξη συγκεκριμένες αρχές, αυτές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αποτελεσματικότητας και της ανάπτυξης. Επιχειρεί να κατανείμει δίκαια τα φορολογικά βάρη. Ν” αντιμετωπίσει τις παθογένειες που ταλαιπωρούσαν τους πολίτες, χρόνια τώρα. Επιδιώκει την περιστολή της φοροδιαφυγής και την αύξηση των φορολογικών εσόδων μέσω της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης.
Επιδιώκει αναδιανομή, μέσω της μεταφοράς φορολογικών βαρών από χαμηλά και μεσαία εισοδήματα στα ψηλά. Στοχεύει στην κατάργηση προνομίων και στη διαφάνεια που βοηθά στην απόκτηση της χαμένης σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στο κράτος και στον πολίτη. Συγχρόνως το νομοσχέδιο, παρότι φορολογικό, έχει αναπτυξιακές πτυχές. Συγκεκριμένα, προβλέπει πρόσθετη φοροαπαλλαγή για τη διατήρηση θέσεων εργασίας σε επιχειρήσεις που μειώνουν τον κύκλο εργασιών τους, προβλέπει 3ετές αφορολόγητο για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων για άτομα έως 35 ετών, θεσπίζει κίνητρα με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Όλες οι πτέρυγες της Βουλής συμφωνούν για την ανάγκη αύξησης της αποδοτικότητας των δημοσίων δαπανών. Για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής. Το σημερινό νομοσχέδιο δίνει πειστικές απαντήσεις στα πιο πάνω ζητήματα. Και είναι λυπηρό ότι οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις σ” αυτή την αίθουσα, συμφωνούν στις διαπιστώσεις αλλά καταψηφίζουν τις προσπάθειες εξόδου από το τέλμα.
Η πραγματικότητα όμως είναι αδυσώπητη. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου οικονομικών μόλις 25.000 πρόσωπα δηλώνουν φορολογητέο εισόδημα πάνω από 100.000€. Και από τα 200.000 νομικά πρόσωπα που λειτουργούν στη χώρα μας μόνο 11.000 δηλώνουν κέρδη άνω των 90.000€ το χρόνο και μόνον 1570 κέρδη άνω των 900.000€ το χρόνο. Αρκούν και μόνο αυτά τα νούμερα για να περιγράψουν χαρακτηριστικά την ανομία που έλεγα προηγούμενα. Αρκούν αυτοί οι αριθμοί για να τεκμηριώσουν την ανάγκη υπερψήφισης αυτού του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Είναι έκδηλη η προσπάθεια του Υπουργείου Οικονομικών να εφαρμόσει κοινωνικά και φιλολαϊκά κριτήρια. Αρκεί να σημειώσω, σύμφωνα με στοιχεία του ότι το 90%-93% των Ελλήνων θα είναι αφορολόγητοι και από τα 8.000.000 των Ελλήνων φορολογουμένων φορολογούνται μόνον 220.000-225.000.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Πρόκειται για μια γενναία, ριζοσπαστική, φορολογική μεταρρύθμιση. Και κατά τη γνώμη μου, δεν έχει τόση σημασία το τι έγινε στο παρελθόν, όσο ότι το εγχείρημα αυτό πρέπει να πετύχει. Πρέπει ν” αποτελέσει την αρχή μιας εθνικής φορολογικής συμφωνίας. Πρέπει ν” αποτελέσει την αρχή της εμπέδωσης φορολογικής συνείδησης σε όλους τους Έλληνες στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι του κράτους.
Και κύριε Υπουργέ, μαζί με τον έπαινο για το νομοσχέδιο που συζητάμε, μαζί με τον έπαινο για την κοινοβουλευτική σας συμπεριφορά, αφού κάνατε δεκτές στα πλαίσια του πνεύματος του νόμου πολλές από τις προτάσεις των Βουλευτών, μαζί με όλους αυτούς τους επαίνους λοιπόν, οφείλω να υπογραμμίσω ότι πρέπει να επιβλέπετε καθημερινά την εφαρμογή αυτού του νόμου. Άλλωστε το πρόβλημα στη χώρα μας δεν είναι η έλλειψη νόμων αλλά η εφαρμογή τους. Χρειάζεται αγώνας ενάντια στην πολυνομία, στην γραφειοκρατία και στη διαφθορά. Οφείλετε να πετύχετε. Οι πολίτες μας στηρίζουν. Κανείς μας δεν έχει το δικαίωμα να τους απογοητεύσει.

14/04/2010

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Συζητιέται σήμερα στη Βουλή η κύρωση του Απολογισμού και Ισολογισμού του κράτους του Οικονομικού έτους 2008. Για λόγους βέβαια κοινοβουλευτικής τάξης και συνέχειας του κράτους το νομοσχέδιο θα υπερψηφιστεί. Ο απολογισμός όμως αυτός έχει καταψηφιστεί από τον πλέον αρμόδιο, τον ελληνικό λαό, με την εκκωφαντική ψήφο του, τον προηγούμενο Οκτώβρη. Καταψηφίστηκε στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων. Στην ανάλυση των στοιχείων του αποτυπώνονται με σαφή τρόπο τα αίτια της οικονομικής κατάρρευσης από την οποία απειλείται σήμερα η χώρα μας.
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι αυτή η συζήτηση δεν έχει κανένα πολιτικό ενδιαφέρον, αφού αναφέρεται σε ένα καταδικασμένο παρελθόν. Κατά την άποψή μου η συζήτηση αυτή έχει μεγάλο ενδιαφέρον ακριβώς γιατί η ανάλυση των αιτίων που οδήγησαν τη χώρα μας στο ζοφερό «σήμερα», ο παραδειγματισμός μας από την πρακτική του παρελθόντος, αποτελεί προϋπόθεση για τη νέα αρχή. Αρκεί όλες οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις να κατανοήσουν το τι έφταιξε, τι δεν πρέπει να επαναληφθεί στο μέλλον και να συμφωνήσουμε στη συνετή εφαρμογή ενός προγράμματος που θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα και θα την οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον, σε ένα μέλλον που αξίζει σε εμάς και στα παιδιά μας.
Η Κυβέρνηση με την μέχρι τώρα πολιτική της έχει αποδείξει ότι πήρε το μάθημα και με σταθερά βήματα οδηγεί τη χώρα στην έξοδο από την κρίση. Η Κυβέρνηση θα πράξει αυτό που οφείλει απέναντι στον ελληνικό λαό. Το ζήτημα είναι να πράξουν αυτό που οφείλουν και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις. Και αν δεν μπορούν να συνεισφέρουν σ” αυτή τη μεγάλη πορεία ανάκαμψης που ξεκίνησε ο ελληνικός λαός τουλάχιστον ας σιωπούν. Ας κάνουν την αυτοκριτική τους. Να μην προκαλούν και σήμερα τον ελληνικό λαό υπερασπιζόμενοι καταδικασμένες πρακτικές.
Ο εισηγητής της πλειοψηφίας κύριος Κουσελάς, με αδιάψευστα στοιχεία που στηρίζονται στην έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αποκάλυψε με αριθμούς την κακοδαιμονία του χθες.
Κατέδειξε την αναξιοπιστία των προϋπολογισμών της Ν.Δ.. Η αναξιοπιστία αυτή που δεν ήταν μόνο λογιστική αλλά αποτύπωνε τη βαθειά οικονομική, διοικητική, θεσμική και ηθική κρίση της χώρας. Την κρίση στο φορολογικό μας σύστημα, την κρίση στη σχέση εφορίας φορολογουμένου και στους μηχανισμούς ελέγχου και διακανονισμού. Πως θα μπορούσε όμως να ήταν αλλιώς όταν οι υπουργοί τότε, δίδασκαν φοροδιαφυγή, επιδίδοντο στο στήσιμο offshore εταιρειών και ταύτιζαν το νόμιμο με το ηθικό. Το σύνολο της Κυβέρνησης τότε, έπλεε σε πελάγη ευτυχίας και επέρετο αυτάρεσκα και με περισσή αλαζονεία για τα υποτιθέμενα επιτεύγματά της στον τομέα της οικονομίας. Και η ευτυχία και τα επιτεύγματα αποδείχθηκαν πλαστά και φρούδα. Και τα μόνα που έμειναν είναι τα πελάγη δυστυχίας στα οποία οδήγησαν οι άφρονες πολιτικές τον ελληνικό λαό. Και αξίζει να θυμηθεί κανείς ότι ο προϋπολογισμός αυτός καταρτίστηκε μετά τις πρόωρες εκλογές του 2007, τις οποίες ο κύριος Καραμανλής εκήρυξε με επιχείρημα την κατάρτιση ενός σοβαρού και αξιόπιστου προϋπολογισμού.
Ήταν ένας πλαστός προϋπολογισμός όπου καμία πρόβλεψη δεν επαληθεύτηκε. Οι σημαντικότερες βέβαια υπερβάσεις προβλέψεων έγιναν στον εξωτερικό δανεισμό. Όπου αντί για 1,4 δις € που προβλέπονταν ελήφθησαν τελικά 34,7 δις €. Με τέτοιους προϋπολογισμούς φτάσαμε στη σημερινή σκληρή πραγματικότητα με ένα δημόσιο χρέος 300 δις €, με ετήσια έλλειμμα 12,5 % του ΑΕΠ, με μια φθίνουσα οικονομία. Με τα κρατικά ταμεία άδεια με το δανεισμό να τρέχει με τρελούς ρυθμούς και βέβαια με τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας μας στο χαμηλότερο επίπεδο. Η 5ετία της Ν.Δ. χρέωσε τη χώρα με πάνω από 100 δις €.
Κυρίες και Κύριοι
Η σημερινή Κυβέρνηση έχει λάβει ισχυρή εντολή για την αναγέννηση της πατρίδας μας. Με πρώτο στόχο τη διάσωση της χώρας μέσω της δημοσιονομική της εξυγίανση και συγχρόνως να την οδηγήσει στην ανάπτυξη. Αυτό πράττει με μέθοδο και αποφασιστικότητα όπως φαίνεται από την μέχρι τώρα πορεία της. Το πλαίσιο της φορολογικής και εισοδηματικής πολιτικής που ανακοινώθηκε κινείται στην κατεύθυνση της φορολογικής δικαιοσύνης που έλλειπε από τη χώρα μας. Ο προϋπολογισμός αλλά και η γενικότερη πολιτική της χώρα μας που θα δημιουργήσει ένα κράτος στρατηγείο που θα στηρίξει τη μικρομεσαία επιχείρηση, τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας και της οικονομίας .
Κυρίες και Κύριοι
Θα ήθελα πριν κλείσω να καταθέσω κάποιες σκέψεις και προτάσεις που ίσως αποβούν χρήσιμες.
Η χώρα μας σήμερα υφίσταται απροσχημάτιστους εκβιασμούς από διεθνούς εμβέλειας κερδοσκόπους αφού αποτελεί τον ασθενή κρίκο της ευρωζώνης. Θα ‘λεγα ότι υφίσταται οικονομική τρομοκρατία. Φαίνεται ότι την τύχη της χώρας μας ακολουθούν οι χώρες της Ιβηρικής χερσονήσου και η Ιρλανδία. Είναι πια προφανές ότι η μεταχείριση που υφίσταται η χώρα μας αλλά και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες που ανέφερα από οργανωμένα κέντρα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν είναι σύμφωνη ούτε με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς ούτε με τους κανόνες καλής πίστης. Η δημιουργία κλίματος ανασφάλειας, αβεβαιότητας, φόβου, με σκοπό την αποκόμιση κερδών, τα οποία υπό κανονικές συνθήκες δε θα αποκόμιζαν αποτελεί πρόκληση δημοσίου κινδύνου για ίδιον όφελος. Αυτή την κρίσιμη ώρα για την Ευρώπη πρέπει να τεθούν κανόνες οι οποίοι να ρυθμίζουν με σωστό τρόπο τη διακίνηση των κεφαλαίων και του όλου συστήματος που ονομάζουμε Διεθνείς Αγορές.
Κρίσιμο ρόλο σε αυτό το σύστημα παίζουν οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, οι εκθέσεις των οποίων αφορούν άμεσα και καθοριστικά τις οικονομικές εξελίξεις και το μέλλον για την ανάπτυξη των χωρών. Η λειτουργία σήμερα των διεθνών οίκων αξιολόγησης, έχει καταγραφεί και αποκαλυφθεί από οικονομολόγους διεθνούς κύρους όπως ο Galbraith και ο Stieglitz οι οποίοι καταλήγουν στην ανάγκη διεθνούς παρέμβασης και αποτελεσματικού ελέγχου στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πρωθυπουργοί μεταξύ των οποίων και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας μιλούν δημόσια, για εκβιασμό.
Κυρίες και Κύριοι
Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα νομίζω ότι τα εθνικά κοινοβούλια πρέπει και μπορούν να δραστηριοποιηθούν. Το πρότεινα και σε μια συνεδρίαση της επιτροπής Οικονομικών, το προτείνω και εδώ. Μπορούμε ν” αναλάβουμε την πρωτοβουλία, το προεδρείο της επιτροπής Οικονομικών της Βουλής για κοινή συνεδρίαση με τις επιτροπές της Πορτογαλίας, Ισπανίας, Ιταλίας, Ιρλανδίας, προκειμένου να διερευνηθεί από κοινού η δυνατότητα δημιουργίας Ευρωπαϊκού Δημόσιου Αξιόπιστου Οργανισμού για την αξιολόγηση της πιστοληπτικής δυνατότητας των ευρωπαϊκών χωρών στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής τράπεζας όπως και τη δυνατότητα δημιουργίας ελεγκτικών μηχανισμών για την αντιμετώπιση της διεθνούς οικονομικής τρομοκρατίας. Αποτελεί αυτή η πρόταση μια προσπάθεια στήριξης στον αγώνα που δίνει σήμερα ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Οικονομικών στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Ας αξιολογηθεί από τους αρμόδιους.
Κυρίες και Κύριοι
Η βαθειά κρίση στην οποία έχει περιπέσει η χώρα μπορεί να αποτελέσει και ευκαιρία για την αναγέννηση της πατρίδας μας. Η Κυβέρνηση βαδίζει στη σωστή κατεύθυνση. Ο λαός μας τη στηρίζει και απαιτεί από εμάς σύνεση, συνεννόηση συναίνεση και γιατί όχι και συστράτευση.

17/02/2010