Ομιλία για την υγεία
Κυρίες και κύριοι,
Σας είναι γνωστή η ρήση του Πλάτωνα : «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» που σημαίνει ότι για όλα τα πράγματα μέτρο είναι ο άνθρωπος. Αφού η λέξη χρήματα στην αρχαία ελληνική δεν είχε σχέση με το κέρδος και τα χρήματα της νέας ελληνικής.
Αναμφίβολα, αν επιχειρούσαμε να χαρακτηρίσουμε την εποχή μας με ένα μόνο επίθετο θα την χαρακτηρίζαμε ως «ψηφιακή». Οφείλουμε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που μας δίνει η ψηφιακή εποχή στην βελτίωση της ποιότητας ζωής μας και εν προκειμένω, στην ανάπτυξη του οικοσυστήματος ηλεκτρονικής υγείας, ώστε η παροχή υπηρεσιών υγείας των λειτουργών της προς τους ασθενείς να είναι έγκαιρες και αποτελεσματικές.
Η χώρα μας, λόγω των γεωγραφικών της χαρακτηριστικών, είναι μια νησιωτική χώρα με μεγάλους ορεινούς όγκους στην ηπειρωτική της έκταση. Αυτό προσδιορίζει τις ανάγκες και επιβάλλει την ανάπτυξη και την εφαρμογή στην πράξη, των θετικών αποτελεσμάτων της ψηφιακής εποχής.
Μέσω του δικτύου τηλεϊατρικής μπορεί να εξασφαλιστεί κατά το δυνατόν η πρόσβαση στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας των Ελλήνων που κατοικούν σε νησιωτικές αλλά και σε δυσπρόσιτες ορεινές περιοχές. Ακόμα να προσφέρει σημαντική βοήθεια στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που υπηρετεί σε αυτές.
Θυμάμαι με δέος την ανάγκη σε γνώση, εμπειρία και εν τέλει βοήθεια και επισημαίνω την ανάγκη αυτή των νέων αγροτικών ιατρών της περιφέρειας. Θυμάμαι ακόμα, στην άσκηση του επαγγέλματός μου ως μαιευτήρας-γυναικολόγος, το μεταμεσονύκτιο τηλεφώνημα μιας μαίας, ενός νησιού του Αιγαίου, επειδή δεν υπήρχε ιατρός, και την προσπάθειά μου να της υποδείξω πως μπορεί να κόψει ένα ράμμα σε μια περίδεση τραχήλου μήτρας, σε μια γυναίκα που είχε μπει σε τοκετό και ή θα πετύχαινε το εγχείρημα ή θα οδηγούμασταν σε ρήξη μήτρας με τα γνωστά επακόλουθα. Ευτυχώς το επιχείρημα στέφθηκε με επιτυχία.
Εφαρμοστικός νόμος αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Μόλις πριν μερικές μέρες και μετά την επώδυνη ψηφοφορία στη Βουλή, η Ε.Ε. ενέκρινε το μακροχρόνιο πακέτο στήριξης προς τη χώρα μας. Το γεγονός αυτό έβαλε τέλος στην ανασφάλεια της επερχόμενης χρεοκοπίας ή όπως λέει ο Υπουργός Οικονομικών «πάτο στο βαρέλι». Από δω και μπρος όλοι μας οφείλουμε ν’ ανασκουμπωθούμε, να δουλέψουμε με μέθοδο και διάρκεια ώστε να οδηγήσουμε το λαό μας σε καλύτερες μέρες. Γιατί αυτά τα δύο χρόνια, τα είδε όλα. Βέβαια δεν είναι της ώρας να επεκταθώ επ’ αυτού. Πάντως το κρίσιμο θέμα είναι ότι θα πρέπει εμείς εδώ, οι Βουλευτές και η Κυβέρνηση να πείσουμε το λαό να συμμετάσχει στην πορεία ανασυγκρότησης της χώρας. Και θα τον πείσουμε με το παράδειγμά μας, τη δουλειά μας, τη σταθερότητα και τη δικαιοσύνη στις επιλογές μας. Καμία πολιτική δε μπορεί ν’ ασκηθεί ερήμην του λαού, πολύ δε περισσότερο κόντρα σε αυτόν.
Πρέπει κυρίες και κύριοι συνάδελφοι να τίθενται ορθολογικοί στόχοι που θ’ απαντούν αποτελεσματικά στα αίτια που οδηγηθήκαμε στο σημερινό τέλμα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι και οι συντεχνίες έπαιξαν έναν αρνητικό ρόλο. Όπως και το πολιτικό σύστημα ή καλύτερα η πολιτική τάξη με τις επιλογές της. Δεν είναι όμως συντεχνίες ούτε το σύνολο των γιατρών, ιδιαίτερα των γιατρών του ΕΣΥ που και μόνο χάρη στην υπερπροσπάθειά τους μένει το σύστημα όρθιο. Τους γιατρούς που βλέπουν σήμερα να αποτιμάται η εργατοώρα της εφημερίας τους έναντι 4€ μετά από τόσα χρόνια σπουδών και τόσα χρόνια προσφοράς στη δημόσια υγεία. Ούτε βεβαίως το σύνολο των φαρμακοποιών που πασχίζουν να επιβιώσουν.
Και θα πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό ότι χωρίς την ενεργό και ενσυνείδητη συμμετοχή, χωρίς την αίσθηση κοινωνικής ευθύνης όλου του υγειονομικού κόσμου ούτε υγεία μπορούμε να δώσουμε στο λαό ούτε καμία μεταρρύθμιση να πετύχει. Υπάρχει όμως και μια συντεχνία που καλά κρατεί και που πρέπει όλοι με ειλικρίνεια να της επιτεθούμε αλύπητα. Είναι η συντεχνία των τρωκτικών της υγείας. Τα πιράνχας που έλεγε ο Αλέκος Παπαδόπουλος, τα οποία δυστυχώς βρίσκουν τρόπους να επιβιώνουν σε όλους τους καιρούς και με όλες τις Κυβερνήσεις. Εδώ πρέπει να δοθεί η μάχη. Στην υγεία, απ’ όλους μας.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Η εύκολη λύση σήμερα είναι να φορτώνονται στο Μνημόνιο όλες οι ανεπάρκειες και ολιγωρίες μας. Όμως διαβάζοντας το Μνημόνιο στην παράγραφο 2.8 αναγράφεται ότι οι δαπάνες για την υγεία δε θα πρέπει να ξεπερνούν το 6% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα ποτέ δεν πέρασε αυτό το ποσοστό. Ούτε την περίοδο της απέραντης διαφθοράς και της σπατάλης. Αλλά και με το 5,9% του ΑΕΠ η χώρα μας ήταν 8η από το τέλος με στοιχεία του ΟΟΣΑ και όχι πρωταθλήτρια όπως αναγράφεται. Το θέμα μας επομένως δεν είναι η μείωση των δαπανών για την υγεία αλλά ο σωστός προγραμματισμός και η διαφάνεια, η καταπολέμηση της σπατάλης και της διαφθοράς, η αποτελεσματικότητα των πόρων και η δίκαιη κατανομή τους. Και στο πρώτο Μνημόνιο προβλεπόταν η αύξηση της χρήσης των γενοσήμων φαρμάκων σε ποσοστό τουλάχιστον 50% καθώς και η τιμολόγηση των φαρμάκων αποκλειστικά από τον ΕΟΦ. Σήμερα μετά από ένα χρόνο συζητάμε ακριβώς τα ίδια μέτρα. Και η συζήτηση γίνεται με οξύτητα ενώ απαιτείται νηφαλιότητα και θετικές προτάσεις. Οι πολίτες που είναι ασθενείς απαιτούν να παίρνουν τα σωστά φάρμακα. Οφείλουμε να τους πείσουμε ότι τα γενόσημα έχουν τη δυνατότητα να τους θεραπεύσουν και όχι ότι τα παίρνουν επειδή είναι φθηνότερο για να κάνουν οικονομία ανεξάρτητα εάν είναι καλά ή όχι. Και εδώ το Υπουργείο Υγείας έχει να κάνει πολύ δουλειά. Και ο υγειονομικός κόσμος πρέπει να συμβάλει σε αυτό.
Κύριε Υπουργέ
Θέλω να κάνω μια γενική παρατήρηση. Όταν συζητάμε εφαρμοστικούς του Μνημονίου νόμους για τη μείωση του δημοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής οικονομίας και μάλιστα με διαδικασίες επείγουσες ή κατεπείγουσες οφείλουμε να συζητάμε αποκλειστικά μόνο γι’ αυτό. Είναι ενάντια στον κανονισμό της Βουλής να συζητιόνται και άλλα θέματα προσαρτημένα σε τέτοιου είδους νόμους. Αυτό σα γενική παρατήρηση.
Οφείλω συγχρόνως να σας επαινέσω για τη δεκτικότητά σας και το κοινοβουλευτικό σας ήθος να κάνετε δεκτές πολλές από τις παρατηρήσεις μας.
Για το άρθρο 14 νομίζω καταργήσατε και ορθά την παράγραφο 1.Θέλω να σας επιστήσω την προσοχή για τις παραγράφους 3 και 4. Είναι γεγονός ότι η επιτροπή προμηθειών δεν έχει την αποτελεσματικότητα που και εσείς θα θέλατε. Αφού μέχρι σήμερα δεν έχει υπογραφεί καμία σύμβαση από τους διεθνείς διαγωνισμούς που διενήργησε. Τα καρδιολογικά και ορθοπεδικά υλικά εξακολουθούν να γίνονται συμβατικά ενώ οι διαγωνιστικές διαδικασίες έχουν τελειώσει από της 6-10-2010. Αιτία η παντελής έλλειψη προδιαγραφών που οδηγεί στη ματαίωση των διαγωνισμών και στις δικαστικές προσφυγές. Δεν είναι δυνατόν για έναν γραμμικό επιταχυντή η τεχνικές προδιαγραφές να είναι μόνο 4 σελίδες. Και αντί να περιγράφονται τα χαρακτηριστικά που ζητούνται να αντικαθίστανται με το να ζητούνται «στοιχεία προς αξιολόγηση» (το καταθέτω).
Με την παράγραφο 4 εξαιρούνται του ν. 3886/2010 οι συμβάσεις ιατροτεχνολογικών προϊόντων, φαρμάκων και υπηρεσιών. Μα ο νόμος 3886/2010 είναι η εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με 3 ευρωπαϊκές οδηγίες. Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί πολλές φορές μέχρι τώρα από τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια για διενέργεια διαγωνισμών στο χώρο της υγείας. Η παράβαση αυτή και μάλιστα με νόμο θα ανοίξει τους ασκούς του αιόλου. Γνωρίζεται τις πάγιες αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων.
Για την παράγραφο 9 του άρθρου 34, δίνεται η δυνατότητα στο κοινωφελές ίδρυμα ΕΝ να πωλεί, μισθώνει, εκμεταλλεύεται τα περιουσιακά του στοιχεία. Εδώ υπάρχει μεγάλο πρόβλημα γιατί σύμφωνα με το Σύνταγμα στις διατάξεις περί προστασίας των δωρητών υπέρ κοινωφελών σκοπών προκύπτει ότι μόνο με δικαστική απόφαση και για συγκεκριμένο λόγο μπορεί να μεταβληθεί ο σκοπός του ιδρύματος. Τα ερωτήματα είναι : εάν πωληθεί ποιος θα ρυθμίσει τις διαδικασίες πώλησης και πού θα διατεθεί το τίμημα. Δεν πρέπει να διεξαχθεί κάποιος διαγωνισμός; Πού προβλέπονται όλ’ αυτά; Υπάρχει σχετική γνωμοδότηση του νομικού συμβουλίου εάν όλ’ αυτά επιτρέπονται; Άλλωστε και εσείς ο ίδιος είχατε δηλώσει στο παρελθόν ότι το ΕΝ, λόγο του χαρακτήρα του μπορεί να διαλυθεί αλλά δε μπορεί να πωληθεί.
Κεφάλαιο ΙΓ σχετικά με την ΕΣΔΥ.
Ενώ υπάρχει σε εξέλιξη διάλογος για την αναδιάρθρωση του πανεπιστημιακού χάρτη.
Ενώ υπάρχει συζήτηση για σημαντικό νομοσχέδιο που αφορά τις ιατρικές ειδικότητες και την αναβάθμιση του ΕΣΥ έρχεται με τη διαδικασία του επείγοντος διάταξη που αφορά το ΕΣΔΥ. Δημιουργείται δηλαδή ένα πανεπιστήμιο με σκοπό την εκπαίδευση πτυχιούχων του πανεπιστημιακού και τεχνολογικού τομέα ενώ με τον πρόσφατο ν. 4009/2011 σε κάθε σχολή υπάρχει μεταπτυχιακό τμήμα.
Η ΕΣΔΥ κατά τη γνώμη μου είναι σημαντική σχολή και πρέπει ν’ αναβαθμιστεί. Όμως αυτό πρέπει να γίνει με νηφαλιότητα και ανοιχτές διαδικασίες. Και βέβαια η ένταξη των υπηρετούντων καθηγητών και διδακτικού προσωπικού σε θέσεις καθηγητών, αναπληρωτών και επικούρων θα πρέπει να γίνει υπό την προϋπόθεση θετικής κρίσης από εκλεκτορικά σώματα που θα συγκροτούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4009/2011. Πρέπει να υπάρχει απόλυτη ισότητα και αντικειμενικότητα σε όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας. τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.
29/0/2012
Αναστάτωση ασφαλισμένων Οίκου Ναύτου Σαλαμίνας
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ
Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Β” ΠΕΙΡΑΙΑ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς: την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και
την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Θέμα: Αναστάτωση ασφαλισμένων Οίκου Ναύτου Σαλαμίνας.
Κυρίες Υπουργοί,
Ανάστατοι είναι οι 10.000 και πλέον ασφαλισμένοι, εν ενεργεία και απόμαχοι, του Οίκου του Ναύτου στη Σαλαμίνα. Αιτία η ανάθεση καθηκόντων ελεγκτικού έργου στο μοναδικό μόνιμο θεράποντα ιατρό του Οίκου του Ναύτου στη Σαλαμίνα, η οποία ανάθεση έχει σαν συνέπεια την αφαίρεση των θεραπευτικών του καθηκόντων. Ο εν λόγω ιατρός παρακολουθεί πάνω από 200 άτομα εβδομαδιαία στη Σαλαμίνα και στα Αμπελάκια.
Η απαράδεκτη αυτή απόφαση από το Δ.Σ.Ο.Ν. έχει προκαλέσει την οργισμένη διαμαρτυρία του συλλόγου απομάχων Εμπορικού Ναυτικού Σαλαμίνας και της Ένωσης Συνταξιούχων ΝΑΤ Αμπελακίων, οι οποίοι δικαιολογημένα βλέπουν τον ασφαλιστικό τους φορέα να τους αφήνει χωρίς πρωτοβάθμια φροντίδα και μάλιστα από ιατρό που ασκεί άψογα τα καθήκοντά του επί 25 χρόνια.
Μέχρι σήμερα τα ελεγκτικά καθήκοντα ασκούσε ελεγκτής ιατρός με σύμβαση Ι.Δ.Ο.Χ. Σύμφωνα δε με την παρ. 8 του αρθ. 11 του Ν 2688/1999 (ΦΕΚ 40Α) υπάρχει δυνατότητα η θεώρηση των ιατρικών εντολών-παραπεμπτικών να γίνεται από τους ελεγκτές του ΟΠΑΔ ή του ΙΚΑ. Με αυτόν τον τρόπο πραγματοποιείτο ο έλεγχος των παραπεμπτικών στο παρελθόν, αφού η Σαλαμίνα με τόσο μεγάλο αριθμό ασφαλισμένων στον Οίκο Ναύτου έχει μόνο έναν μόνιμο ιατρό.
Για τους πιο πάνω λόγους η απόφαση του Δ.Σ.Ο.Ν. η οποία ελήφθη μετά από εισήγηση του Προέδρου του κ. Βαρίνου κρίνεται ανάλγητη και αντιασφαλιστική αφού 10.000 και πλέον άνθρωποι και ιδιαίτερα οι συνταξιούχοι του ΝΑΤ στερούνται της πρωινής ιατρικής φροντίδας και υφίστανται προφανή οικονομική επιβάρυνση.
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί.
Τι μέτρα θα λάβετε για την άμεση άρση της απαράδεκτης αυτής απόφασης του Δ.Σ.Ο.Ν. προκειμένου να επανέλθει η ηρεμία στο νησί και οι απόμαχοι του Εμπορικού Ναυτικού να απολαμβάνουν την ιατρική φροντίδα που δικαιούνται και που τους προσεφέρετο τόσα χρόνια;
16-2-2010
Ο Ερωτών Βουλευτής
Δημήτρης Λιντζέρης
ΠΡΑΚΤΙΚΑ: Ν/Σχ. Υπουργείου Υγείας «Αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας»
ΠΡΑΚΤΙΚΑ: Ν/Σχ. Υπουργείου Υγείας «Αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας» 21-7-2010
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Σε όλη τη διάρκεια των συνεδριάσεων από διάφορους συναδέλφους διαφόρων πτερύγων της Βουλής ακούγονται κάποιες ακραίες εκφράσεις, όπως «το ΕΣΥ κατέρρευσε», «το ΕΣΥ ψυχορραγεί». Θα έλεγα ότι το ΕΣΥ είναι εφτάψυχο και από τη στιγμή που άντεξε την εξαετία της απραξίας και της απαξίωσης, θα πάει καλά στο μέλλον.
Και θα πάει καλά στο μέλλον για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι έχει ούτως ή άλλως γερές βάσεις και ο δεύτερος είναι ότι η τωρινή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας πασχίζει στη σωστή κατεύθυνση, προκειμένου να επιστρέψει το ΕΣΥ εφ” ω ετάχθη, να παρέχει, δηλαδή, ίση, υψηλής ποιότητας, δωρεάν, σε όλο τον ελληνικό λαό υγεία.
Σε αυτή την κατεύθυνση βοηθά αναμφίβολα το εκλεκτό στελεχιακό δυναμικό και σε επίπεδο γιατρών και σε επίπεδο νοσηλευτών και υπόλοιπου προσωπικού, που πραγματικά κατάφεραν τόσα χρόνια να λειτουργούν το Εθνικό Σύστημα Υγείας υπερβάλλοντας εαυτόν και με υπερβάλλοντα ζήλο, γι” αυτό και συνεχίζει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα από την πλευρά των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας μετριοπαθείς φωνές, όπως του παρευρισκόμενου κ. Σαλμά, ο οποίος έκανε και την αυτοκριτική του, άκουσα, όμως και κάτι από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, για το οποίο πραγματικά τον συγχαίρω και τον θαυμάζω. Επιτέλους βρέθηκε ένας άνθρωπος να υπερασπιστεί την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας αυτά τα έξι χρόνια, κάτι που δεν το κάνει ούτε ο Πρωθυπουργός της προηγούμενης εξαετίας κ. Καραμανλής, ο οποίος σιωπά.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που έχει το θάρρος, το κουράγιο να υπερασπίζεται αυτά τα έξι χρόνια της απραξίας, ιδιαίτερα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, τότε πραγματικά εγώ τον συγχαίρω, μόνο που δεν τον συγχαίρει ο ελληνικός λαός, ο οποίος καταδίκασε αυτές τις πρακτικές. Μακριά από εμένα η λογική του να επιχαίρω πάνω σε ένα πολιτικό πτώμα, αλλά είναι αδιανόητο να συζητάμε σήμερα για τα επιτεύγματα της Νέας Δημοκρατίας στη διάρκεια της εξαετίας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, όταν πραγματικά δεν έχει γίνει απολύτως τίποτε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά το σχέδιο νόμου είναι πολύ σημαντικό γιατί έρχεται να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις σε πολλά αλλεπάλληλα μικρά ζητήματα. Σαν Βουλευτής εδώ και δέκα χρόνια αλλά και σαν γιατρός και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα εκείνο που εγώ έχω βγάλει σαν συμπέρασμα είναι ότι καλά μεν τα μεγαλόπνοα και τα μακρόπνοα, κυρίως όμως εκείνο που πάσχει είναι η καθημερινότητα της ζωής αυτού του τόπου είναι η ορθή εφαρμογή των νόμων. Άρα λοιπόν όταν ένα νομοσχέδιο έρχεται με εργατικότητα και μεθοδικότητα να λειτουργήσει σε μία κατεύθυνση συμπληρώματος των κενών, θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό και σαν τέτοιο πρέπει να το δούμε. Τα διάφορα άρθρα του νομοσχεδίου έρχονται να απαντήσουν θετικά σ” αυτό.
Θα ανοίξω μία παρένθεση και θα πω -το είπαν άλλωστε στις ομιλίες τους η κ. Υπουργός και η κ. Υφυπουργός- ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας χρειάζεται καθημερινή παρακολούθηση. Δεν λύνεται το πρόβλημα της περίθαλψης του ελληνικού λαού με κάποιους νόμους. Το ζήτημα είναι η καθημερινή παρακολούθηση της εφαρμογής των νόμων και βεβαίως και των στελεχών, διοικητικών ή γιατρών και νοσηλευτών κλπ. που εφαρμόζουν αυτούς τους νόμους και που πράττουν το ιατρικό καθήκον.
Έλεγα, κυρία Υπουργέ και κυρία Υφυπουργέ, ότι το πρόβλημα του Εθνικού Συστήματος Υγείας επί του οποίου θα καλείστε συνεχώς να παρεμβαίνετε είναι οι πόροι, είναι οπωσδήποτε η στελέχωση, είναι η «αιμορραγία» που παρουσιάζεται στους πόρους και βεβαίως είναι η έλλειψη αποτελεσματικότητας των πόρων. Η δική μου εκτίμηση και συγχρόνως το απόσταγμα μίας χρόνιας εμπειρίας είναι ότι τις περισσότερες φορές υπάρχει και μία αλόγιστη χρήση των πόρων που κάποιες φορές καταλήγει σε σπατάλη. Γι” αυτό θα ήθελα να πω ότι ναι μεν έχει δίκιο η κ. Υπουργός όταν λέει ότι θα πρέπει και ο ιδιωτικός τομέας να μάθει να λειτουργεί σε μία κατεύθυνση εφαρμογής των νόμων και της εποπτείας από το δημόσιο τομέα, αλλά θα έλεγα κι εγώ ότι θα πρέπει και το Δημόσιο να λειτουργεί σε μία κατεύθυνση ούτως ώστε να παίρνει τα θετικά του ιδιωτικού τομέα στο θέμα της υγείας γιατί ο χρόνος νοσηλείας σε πολλά περιστατικά -χειρουργικά και άλλα- στον ιδιωτικό τομέα είναι σαφώς μικρότερος από το δημόσιο τομέα. Αυτό θα πρέπει να το δούμε.
Το οικονομικό κόστος σε πολλά περιστατικά και σε μεγάλη κατηγορία περιστατικών αλλά και εργαστηριακών εξετάσεων και χειρουργείων είναι πολύ ακριβότερο στο δημόσιο απ” ό,τι στο ιδιωτικό τομέα. Γιατί; Θα πρέπει λοιπόν να βρεθούν τρόποι, να μην «δαιμονοποιούμε» το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα ότι είναι σε αντίθεση αλλά να το δούμε αυτό σε μία κατεύθυνση σωστής λειτουργίας και των δύο που να είναι αλληλοσυμπληρούμενες. Βεβαίως το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι, ήταν και οφείλει να είναι δημόσιο, αλλά δεν πρέπει να «δαιμονοποιούμε» και τον ιδιωτικό τομέα.
Κυρία Υπουργέ, θα ήθελα εδώ να πω ότι δεν είναι δυνατόν να λειτουργεί ιδιωτικό μαιευτήριο μέσα σ” ένα ημι-δημόσιο νοσοκομείο όπως είναι το «Ερρίκος Ντυνάν» ή όπως είναι ο «Ερυθρός Σταυρός». Εσείς βεβαίως ορθά κάνατε και παραπέμψατε το θέμα στο Δικαστικό Συμβούλιο, αλλά δεν είναι δυνατό να λειτουργεί αυτό το σύστημα. Ήταν μία πράξη η οποία έγινε από τον κ. Αβραμόπουλο προσωπικά στις παραμονές της πτώσης της Νέας Δημοκρατίας και σαν τέτοιο θέμα πρέπει να το δείτε. Είναι μία σαφής παρανομία η οποία πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ)
Τέλος, αφού συγχαρώ και εσάς και την Υφυπουργό για την κοινοβουλευτική σας αντίληψη και πρακτική μιας και κάνατε δεκτές πολλές τροπολογίες και διαφοροποιήσεις διαφόρων συναδέλφων, θα ήθελα κατόπιν εορτής -συγχωρέστε με, αλλά δεν είμαι μέλος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων- να σας καλέσω να δείτε δύο συγκεκριμένα ζητήματα. Το πρώτο αναφέρεται σε πολλά εδάφια, ότι δηλαδή συντονιστές διευθυντές, τομεάρχες κλπ πρέπει να είναι, όπως λέτε, συντονιστές διευθυντές. Λέτε ότι στη θέση που προΐσταται γιατρός του ΕΣΥ όπως είναι τομεάρχης, όπως είναι ιατρική υπηρεσία, πρέπει να είναι συντονιστής διευθυντής. Αυτό στην προοπτική του χρόνου αναμφίβολα είναι σωστό. Σήμερα όμως μετά από αυτή την εξαετία που προανέφερα δημιουργεί κάποιο κενό. Παραδείγματος χάρη, στο νοσοκομείο «Έλενα» προβλέπονται έξι διευθυντές. Υπάρχει μόνο ένας. Όλοι οι άλλοι εκτελούν χρέη διευθυντού. Στην ουσία δηλαδή θα πρέπει να προβλέψετε μία μεταβατική διάταξη, ένα μεταβατικό διάστημα όπου θα μπορούν να συμμετέχουν όχι μόνο αυτοί που έχουν το βαθμό του διευθυντή αλλά και αυτοί που ασκούν χρέη διευθυντή στο βαθμό που ο λόγος που δεν είναι διευθυντές οφείλεται στην ολιγωρία του Υπουργείου Υγείας της προηγούμενης εξαετίας.
Τέλος, θα πω κάτι που βρίσκω απόλυτα λογικό και θεμιτό. Δεν αφορά πολλούς, αφορά δέκα περίπου σ” όλη την Ελλάδα γιατρούς διευθυντές του Εθνικού Συστήματος Υγείας οι οποίοι επελέγησαν για να γίνουν πρόεδροι νοσοκομείων και οι οποίοι όντες στο Δημόσιο πλέον τώρα παίρνουν λιγότερα χρήματα απ” ό,τι έπαιρναν σαν διευθυντές. Θεωρώ ότι είναι απόλυτα ορθό, άλλωστε και δημοσιονομικά ουδέτερο -δεν επιβαρύνεται δηλαδή ο κρατικός προϋπολογισμός- να παίρνουν τουλάχιστον τα χρήματα τα οποία θα έπαιρναν ως διευθυντές αν ασκούσαν τη θέση του διευθυντή. Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο πιστεύω ότι πρέπει να δείτε. Καταλαβαίνω ότι σε συνθήκες δημοσιονομικής κρίσης και σε συνθήκες γενικότερης κρίσης όπου πραγματικά «κόβουμε» μισθούς και συντάξεις και το κάνουμε με βαριά καρδιά -και γνωρίζω πολύ καλά ότι κι εσείς συμφωνείτε μ” αυτή την κατεύθυνση- πραγματικά αυτό είναι κάτι που ίσως δεν ακούγεται καλά, όμως είναι δημοσιονομικά ουδέτερο, δηλαδή αυτός ο άνθρωπος θα παίρνει αυτό που θα έπαιρνε αν ήταν διευθυντής. Τώρα δεν είναι διευθυντής και είναι πρόεδρος. Ας μην παίρνει και λιγότερα.
21/07/2010
Υπέρ των δικαιωμάτων των Αθλούμενων Νεφροπαθών
Δ.Λιντζέρης : Υπέρ των δικαιωμάτων των Αθλούμενων Νεφροπαθών
«Πρωτοφανή αδιαφορία, που αγγίζει τα όρια της αναλγησίας και ίσως ενός λανθάνοντος ρατσισμού, επιδεικνύει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αθλητισμού στην ικανοποίηση των νομίμων και δικαίων αιτημάτων των Αθλητικών Συλλόγων και των Αθλητών των Συλλόγων Νεφροπαθών και Μεταμοσχευθέντων, έτσι ώστε να διευκολυνθούν να αναπτύξουν τις αξιόλογες αθλητικές τους δραστηριότητες εντός αλλά κυρίως εκτός συνόρων με τη συμμετοχή τους σε Παγκόσμια ή Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα»
Αυτά και πολλά άλλα τονίζει σε ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο Δημήτρης Λιντζέρης και συνεχίζει:
«Αντί η Πολιτεία να ενθαρρύνει, να τιμήσει και να ανταμείψει τη γενναία προσπάθεια μιας ευαίσθητης και καθημερινά αγωνιζόμενης ομάδας συνανθρώπων μας που με θάρρος και αισιοδοξία διεκδικούν το μερίδιό τους στη ζωή και τις δραστηριότητές της, τους αγνοεί, στρεψοδικεί εις βάρος τους και τους βάζει στο περιθώριο.
Καθυστερεί επανειλημμένως να εγκρίνει εγκαίρως τη συμμετοχή των Αθλητών σε διεθνείς αγώνες, δημιουργεί γραφειοκρατικά προβλήματα, καθυστερεί να καταβάλει τις από το νόμο προβλεπόμενες αποζημιώσεις στους Αθλητές που φέρουν διεθνείς διακρίσεις
Οι αρμόδιοι κατά καιρούς Υπουργοί και Υφυπουργοί της Κυβέρνησης της Ν.Δ. όχι μόνον επιδεικνύουν αδιαφορία στην εκτέλεση των εκ του νόμου υποχρεώσεών τους προς την ειδική και ευαίσθητη αυτή κατηγορία Αθλητών, αλλά τους ωθούν προς την αναξιοπρέπεια, αφού τους υποχρεώνουν με τον τρόπο τους, ν” απευθύνονται προς το κόμμα της Ν.Δ. ως διαμεσολαβητή και επιλαμβανόμενοι , εκ των υστέρων και καθυστερημένα, κάποιων αιτημάτων, με εντελώς απαράδεκτο και υποτιμητικό πελατειακό τρόπο, όπως προκύπτει από τις καταγγελίες των ιδίων των Αθλητών»
Κατόπιν όλων αυτών, ο βουλευτής ζητά απάντηση από τον Υπουργό για το
«Ποιες ενέργειες θα γίνουν ώστε ν” αλλάξει άμεσα η στάση της Κυβέρνησης απέναντι στους Αθλητές Νεφροπαθείς και Μεταμοσχευθέντες,»
21/01/2009
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΓΑΛΑΤΑ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς : τον Υπουργό Υγείας κ.Δ. Αβραμόπουλο
ΘΕΜΑ:ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΓΑΛΑΤΑ
Κύριε Υπουργέ,
Το Κέντρο Υγείας Γαλατά υπολειτουργεί με αποτέλεσμα να είναι εκτεθειμένη σε κίνδυνο η υγεία των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών του Δήμου Τροιζήνας, Πόρου, Μεθάνων και των γύρω περιοχών.
Από τις δέκα οργανικές θέσεις εξειδικευμένου ιατρικού προσωπικού, είναι καλυμμένες μόνο οι πέντε. Επίσης, η θέση του Παιδιάτρου παραμένει ακάλυπτη, οι δύο νοσηλεύτριες βρίσκονται σε άδεια κυήσεως, ενώ μία οργανική θέση του Κέντρου Υγείας καταλαμβάνεται αντικανονικά από νοσηλεύτρια που έχει τοποθετηθεί αυθαίρετα στο περιφερειακό Ιατρείο Ύδρας. Συνολικά δηλαδή λείπουν τέσσερις νοσηλεύτριες.
Ακόμη, οι επισκέπτες Ιατροί από το Τζάνειο νοσοκομείο ενώ παλαιότερα έρχονταν στο Κέντρο Υγείας Γαλατά κάθε εβδομάδα , σήμερα έρχονται κάθε 3, 4 μήνες(!!), με αποτέλεσμα να μην εξυπηρετούνται ασθενείς με καρδιολογικά, οφθαλμολογικά, ορθοπεδικά, γυναικολογικά και λοιπά ειδικά προβλήματα και να αναγκάζονται με μεγάλο οικονομικό κόστος να αναζητούν περίθαλψη στα ήδη φορτωμένα με πολλή δουλειά νοσοκομεία του Πειραιά και της Αθήνας.
Τέλος, το Ακτινολογικό και το Φυσικοθεραπευτήριο δεν λειτουργούν λόγω ελλείψεως Τεχνολόγου- Ακτινολόγου και Φυσικοθεραπευτή.
Η κακή αυτή λειτουργία του Κέντρου Υγείας Γαλατά έχει θορυβήσει τόσο τους κατοίκους και τους πολυπληθείς επισκέπτες της περιοχής όσο και την Τοπική Αυτοδιοίκηση . Εκφράζουν δε την αγωνία και την αγανάκτηση τους με προφορικές και γραπτές τους παρεμβάσεις. Μάλιστα, ο Δήμαρχος Μεθάνων κ. Χρήστος Πάλλης έχει απευθυνθεί σε εσάς κύριε Υπουργέ εγγράφως και ζητεί την άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος. Όμως εσείς κωφεύετε ως μη οφείλατε. Καθίσταστε έτσι προσωπικά υπεύθυνος για οτιδήποτε δυσάρεστο συμβεί τους θερινούς μήνες, αφού είναι πλέον σαφές ότι το Κέντρο Υγείας Γαλατά δεν επαρκεί να καλύψει υγειονομικά τις αυξημένες ανάγκες της περιοχής.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο κ. ΥΠΟΥΡΓΟΣ
1.Ποιά άμεσα μέτρα και πότε θα λάβει ο κ. Υπουργός και οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας ώστε να παρασχεθεί στους πολίτες και τους επισκέπτες της περιοχής η περίθαλψη και οι ιατρικές υπηρεσίες που δικαιούνται;
2.Ποιός θα αναλάβει την ευθύνη για την τραγική εγκατάλειψη και απαξίωση του Κέντρου Υγείας Γαλατά και την έκθεση των κατοίκων σε κίνδυνο και οικονομική αιμορραγία λόγω της προσφυγής τους σε νοσοκομεία άλλων περιοχών ή στην ιδιωτική πρωτοβουλία;
3.Ποιόν σεβασμό δείχνει ο κ. Υπουργός και ποιες πρόνοιες λαμβάνει για τους 15.000 κατοίκους των Δήμων Τροιζήνας, Πόρου και Μεθάνων αλλά και των χιλιάδων επισκεπτών εν όψει της θερινής περιόδου;
2-7-2009
Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ
Η Ειδική Αγωγή στο περιθώριο της Πολιτείας
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ
Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Β΄ΠΕΙΡΑΙΑ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς : τον κ. Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΘΕΜΑ: η Ειδική Αγωγή στο περιθώριο της Πολιτείας
Δεν έχουν περάσει ούτε 6 μήνες από την ψήφιση του νέου Νομοσχεδίου ειδικής αγωγής και δεκάδες προβλήματα προκύπτουν φέρνοντας σε απόγνωση τους γονείς καθώς επιβάλλουν μια κακή ποιότητα ζωής στα παιδιά με ειδικές δυσκολίες.
Ένα νομοσχέδιο για ένα θέμα όπως αυτό και μάλιστα εν έτει 2008, θα έπρεπε να συνταχθεί με τις ιδιότητες ενός κλειδιού για να ανοίξει τις πόρτες της εκπαίδευσης που αδιαφορία και προκαταλήψεις κρατούν κλειστές.
Αντ΄αυτού εξακολουθούν να συντηρούνται μέσα από τα άρθρα βασικά ζητήματα που αποκλείουν τα παιδιά και τις οικογένειες τους από ένα αυτονόητο αγαθό. Την εκπαίδευση.
Έτσι, ήδη από τα τέλη του 2008 προέκυψε το θέμα της διακοπής των σχολικών λεωφορείων για τα ειδικά σχολεία λόγω έλλειψης κονδυλίων ενώ δεν είναι λίγα τα παιδιά που περιμένουν στην σειρά για ένα χαρτί από τα ΚΔΑΥ, (σύμφωνα με το οποίο θα πιστοποιείται το πρόβλημά τους) με κίνδυνο να χάσουν τη χρονιά τους.
Παράλληλα το νέο νομοσχέδιο δεν «δεσμεύεται» για την ίδρυση και λειτουργία ειδικών σχολείων σε περιοχές που δεν υπάρχουν, ενώ η εικόνα των συγκεκριμένων σχολείων με την υπάρχουσα δομή τους, το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι ένα αδιέξοδο μέλλον.
Καλύτεροι όμως από τα λόγια είναι οι αριθμοί , που δείχνουν χωρίς περιθώρια αμφιβολίας, ρεαλιστικά το πρόβλημα.
Έτσι λοιπόν ενώ υπάρχουν συνολικά στη χώρα μας 158 ειδικά σχολεία, εκ των οποίων τα 40 βρίσκονται στην Αθήνα και από αυτά τα 5 στη β΄ Πειραιά … τα αντίστοιχα Γυμνάσια είναι μόλις 11 σε όλη την Ελλάδα, από αυτά 4 στην Αθήνα και κανένα στη β΄ Πειραιά… 7 Λύκεια σε όλη την επικράτεια, 4 στην Αθήνα και επίσης κανένα στη β΄ Πειραιά και τέλος 4 σχολές τεχνικές επαγγελματικές στην Ελλάδα, εκ των οποίων 3 στην Αθήνα, ούτε λόγος για τη β΄ Πειραιά.
Προκύπτει άμεσα το ερώτημα, για το που διοχετεύονται τα παιδιά που αποφοιτούν από τα ειδικά δημοτικά, τη στιγμή που τα αντίστοιχα σχολεία βασικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης , δεν αντιστοιχούν ούτε στο 1/10 της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1)υπάρχει σχεδιασμός από το υπουργείο Παιδείας , έτσι ώστε να αλλάξει το σκηνικό που αναγκάζει χιλιάδες παιδιά ειδικής αγωγής να εγκαταλείπουν το σχολείο μετά το δημοτικό ελλείψει κρατικής υποδομής;
2)θα αναζητηθούν εναλλακτικές λύσεις , έτσι ώστε να ανοίγεται στα παιδιά ένας δρόμος , τύπου επαγγελματικού προσανατολισμού ή απασχόλησης, ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός;
3)είναι στα σχέδια του υπουργείου η ίδρυση και λειτουργία ενός ειδικού Γυμνασίου για όλη τη β΄ Πειραιά ;
4)υπάρχει προγραμματισμός δημιουργίας ειδικού σχολείου στην περιοχή της Νίκαιας, όπου περίπου 150 παιδιά του Δημοτικού, ταλαιπωρούνται καθημερινά με τη μεταφορά τους σε σχολεία του Πειραιά;
5)ενδέχεται να αναλάβει το υπουργείο τα καθημερινά προβλήματα που προκύπτουν στα ειδικά σχολεία με το θέμα της μίσθωσης πούλμαν για σχολικά και την απειλή διακοπής του σχετικού κονδυλίου;
15-01-2009
Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ
Εκστρατεία κατά του Καρκίνου του Μαστού
Δ.Λιντζέρης: «στον πόλεμο κατά του καρκίνου με όπλο τη γνώση»
Λίγο πριν φύγει ο Οκτώβρης, ο «ροζ» μήνας πρόληψης ενάντια στον καρκίνο του μαστού, η β΄ Πειραιά έκανε για πρώτη φορά το δικό της βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Και δεν ήταν μετέωρο…
Με πρωτοβουλία του βουλευτή αλλά και γιατρού γυναικολόγου, διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών Δ. Λιντζέρη…Με την πείρα του Γραμματέα της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρίας, Ευγ. Φιλόπουλου…Καθώς και την προσωπική μαρτυρίατης Αμαλίας Μπέκα, από το Άλμα Ζωής, πλήθος γυναικών έζησαν στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Νικαίας, μια πραγματική εμπειρία προληπτικής ιατρικής.
Ο Δ. Λιντζέρης γνωρίζοντας πολύ καλά τις γυναίκες της Β΄ Πειραιά, τις υποχρεώσεις τους, τις ανάγκες τους, την αφιέρωση τους σε σπίτι και οικογένεια, τον ελάχιστο χρόνο τους να ασχοληθούν με τον εαυτό τους, επεσήμανε τόσο την απειλή της νόσου όσο και τη σημασία της πρόληψης.
Η Α. Μπέκα , με τον πλέον ανθρώπινο τρόπο κατέθεσε και μοιράστηκε τις δικές της συγκλονίστηκες στιγμές, όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με τον Καρκίνο του μαστού, μεταφέροντας ένα μοναδικό μήνυμα αισιοδοξίας κι ελπίδας για την αντιμετώπιση της νόσου αρκεί να διαγνωσθεί και να αντιμετωπιστεί την κατάλληλη χρονική στιγμή.
Ο Ευαγ. Φιλόπουλος, με μία αναλυτική προσέγγιση στο θέμα, που έγινε ακόμη πιο κατανοητή μέσα από διαφάνειες, που με τρόπο ιδιαίτερα κατατοπιστικό «έμαθαν» στις γυναίκες πότε είναι αυτή η κατάλληλη στιγμή που η πρόληψη, μπορεί να σώσει, στην κυριολεξία τη ζωή τους.
Τα λόγια και οι θέσεις και των τριών κράτησαν το ενδιαφέρον του συνόλου των γυναικών αμείωτο μέχρι την τελευταία στιγμή που οι ομιλητές δέχθηκαν ένα καταιγισμό ερωτήσεων με απορίες κοινές ή και πιο εξειδικευμένες, οι οποίες απαντήθηκαν λεπτομερώς.
Το νόημα και ο στόχος της βραδιάς «κλείστηκε» σαν απόσταγμα στα λόγια του Δ. Λιντζέρη, σύμφωνα με τα οποία :
«το μεγαλύτερο και αναντικατάστατο αγαθό για κάθε άνθρωπο είναι η υγεία του και δεν πρέπει να έχουμε την αντίληψη ότι φροντίζει ο Θεός μόνο για μας. Πρέπει να απαλλαγούμε από την τακτική του στρουθοκαμηλισμού. Κι αυτό σημαίνει πρόληψη».
Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία της η συνάδελφος του Δ. Λιντζέρη, Συλβάνα Ράπτη, η οποία επικρότησε ζεστά την πρωτοβουλία, ενώ δεν παρέλειψε να εκφράσει τη δική της απορία προς τους ειδικούς.
Τέλος η ανταπόκριση του κόσμου, δέσμευσε δημόσια τον βουλευτή β΄ Πειραιά στη συνέχεια εκδηλώσεων παρόμοιου ύφους και θεματολογίας.
29/10/2008
Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών
« …Ούτε ένα βέλος, στη μάχη κατά των Ναρκωτικών…
Κωφεύει στο πρόβλημα η Νέα Δημοκρατία»
Το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι εθνικό και πανανθρώπινο. Είναι πρόβλημα ιατρικό γι΄ αυτό και χαρακτηρίζεται ως χρόνια αυτοπροσκαλούμενη νόσος. Είναι πρόβλημα κοινωνικό, πολιτικό. Είναι οικονομικό πρόβλημα αφού ο τζίρος για τα ναρκωτικά αποτελεί το 8%-10% του παγκόσμιου εμπορίου . Κυρίως όμως είναι πολιτισμικό. Αντανακλά την αποξένωση, την αλλοτρίωση, την έλλειψη πολιτιστικής ταυτότητας ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους ανθρώπους. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από την αναποτελεσματικότητα των πολιτικών σε σχέση με τον έλεγχο της διακίνησης τους. Επιδεινώνεται από την ανεπάρκεια των εθνικών πολιτικών και την έλλειψη συντονισμού σε διεθνές επίπεδο.
Είναι κοινή διαπίστωση ότι η κυβέρνηση κωφεύει ή άλλως περί άλλα τυρβάζει. Στα χρόνια διακυβέρνησης της δεν υλοποίησε ούτε μια από τις προτάσεις της διακομματικής επιτροπής της βουλής κατά των ναρκωτικών. Δεν πρόσθεσεκαμιά καινούρια δομή ή δράση ή έστω ένα νόμο που να βελτίωνε την πολιτική της πολιτείας ενάντια στα ναρκωτικά.
Η κυβέρνηση δεν εμπλούτισε ούτε κατά ένα βέλος τη φαρέτρα της πολιτείας στον πόλεμο ενάντια στα ναρκωτικά ενώ εγκατέλειψε πλήρως τα στεγνά προγράμματα, που με επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο αποτελούν τον πιο αποτελεσματικό δρόμο εξόδου από την εξάρτηση.
Η χώρα μας στερείται οργανωμένης πολιτικής καθώς κι ενός ολοκληρωμένου και μακροχρόνιου, εθνικού σχεδίου δράσης.
Μέχρι πότε;
(από ομιλία του Δ.Λιντζέρη στη Βουλή)
26/06/2008
Εκστρατεια κατά του Καρκινου του Μαστου
Φίλες και φίλοι
Αισθάνομαι την ανάγκη να σας ευχαριστήσω για την μεγάλη σημερινή σας παρουσία που μου δίνει την δύναμη να συνεχίσω την προσπάθεια που ξεκινώ στην περιφέρειά μας για την ευαισθητοποίηση των συμπολιτών μας σε θέματα αγωγής υγείας και προληπτικής ιατρικής.
Κάποιες και κάποιοι από εσάς θ” αναρωτήθηκαν γιατί ανέλαβα αυτή την πρωτοβουλία και τι σχέση μπορεί να έχει η πολιτική δράση ενός Bουλευτή με ζητήματα υγείας και κυρίως πρόληψης. Η απάντηση είναι απλή. Σε όλη την πολιτική μου διαδρομή, έχω βάλει ως επίκεντρο της πολιτικής μου δράσης τον άνθρωπο. Από τότε που γεννήθηκα, εδώ πιο πάνω, σ” αυτές τις γειτονιές, πάντα ο άνθρωπος και η βελτίωση της ποιότητας της ζωής του αποτελούσε κυρίαρχη κατεύθυνση στη ζωή και δράση μου. Ίσως και γι” αυτό έγινα ιατρός. Με ξέρετε την τελευταία 20ετία ως γυναικολόγο. Και βέβαια δεν έχω αλλάξει ούτε τα τελευταία 8 χρόνια που με τη δική σας ψήφο σας εκπροσωπώ στο Κοινοβούλιο ως Βουλευτής. Άλλωστε πιστεύω ότι η ιατρική ως κοινωνική επιστήμη προάσπισης της ψυχικής και σωματικής υγείας και η πολιτική ως πραγμάτωση της αρετής και εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, κινούνται από την ίδια αφετηρία και έχουν πολλά κοινά σημεία. Η μοναδική τους διαφορά είναι ότι σαν γιατρός μπορείς ατομικά να βοηθάς τους ασθενείς σου. Ενώ σαν πολιτικός μπορείς ν” απευθύνεσαι σε ευρύτερο πληθυσμό και να βοηθάς περισσότερους συμπολίτες σου.
Έτσι λοιπόν αποφάσισα να διοργανώσω αυτή την εκδήλωση και ως γιατρός και ως πολιτικός. Ιδιαίτερα τώρα, που πέρασε η περιπέτεια του ασυμβίβαστου. Γνωρίζετε βέβαια ότι πλέον οι Βουλευτές μπορούν να ασκούν το επάγγελμά τους. Ευτυχώς συνειδητοποίησε η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου, τη λάθος απόφαση που είχε λάβει, όταν απαγόρευε στους Βουλευτές ν” ασκούν οποιοδήποτε επάγγελμα. Και λέω ευτυχώς γιατί αλίμονο, αν οι Βουλευτές αντιμετώπιζαν αυτό τους το αξίωμα ως επάγγελμα η ως μέσο βιοπορισμού και πλουτισμού.
Έτσι λοιπόν, σ” ένα πολιτικό περιβάλλον με σκάνδαλα, με πολιτικούς που πλουτίζουν, που αντιμετωπίζουν το δημόσιο πλούτο θαρρείς και είναι δικός τους, σε μια οικονομική κρίση που αφορά πλέον τους περισσότερους Έλληνες, διοργάνωσα αυτή την εκδήλωση. Την οποία θεωρώ κατ” εξοχήν πολιτική. Γιατί στη δράση και στην πράξη, αντιλαμβάνομαι την πολιτική, όπως πιο πάνω είπα, ως πραγμάτωση της αρετής και εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος. Και γιατί κέντρο της πολιτικής και στόχος της οφείλει να είναι ο άνθρωπος.
Αυτό σημαίνει, φροντίδα μέριμνα και σχέδιο για την κάλυψη των βιοτικών του αναγκών, για την ποιότητα της ζωής του, για την οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική αναβάθμισή του, για τη διαρκή επιμόρφωσή του. Το μεγαλύτερο όμως και αναντικατάστατο αγαθό για κάθε άνθρωπο είναι η υγεία του.
Οι Αρχαίοι Έλληνες, πρωτοπόροι και της Ιατρικής, έλεγαν «κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν». Η πρόληψη και η αγωγή της υγείας αποτελούν και πολιτική πράξη και καθήκον για τους πολιτικούς. Η πρόληψη που προϋποθέτει πρώτα απ” όλα γνώσεις. Γνώσεις για τους παράγοντες που προκαλούν τη νόσο αλλά και γνώση δική μας για το ίδιο μας το σώμα. Και βέβαια, προϋποθέτει και μια αντίληψη: να γνωρίζουμε ότι τα διάφορα νοσήματα δεν αφορούν μόνον τους γείτονες αλλά πιθανόν και εμάς. Ούτε να λέμε ότι φροντίζει ο Θεός ή το πεπρωμένο για μας. Το λέω αυτό, γιατί δυστυχώς υπάρχει σε μια μερίδα γυναικών μια αντίληψη στρουθοκαμηλισμού. Όπως χαρακτηριστικά λέει η 80χρονη μάνα μου «Άστο παιδάκι μου, ότι είναι να μου “ρθει θα μου “ρθει». Τέτοιες αντιλήψεις δεν πρέπει να υπάρχουν ιδιαίτερα στις μέρες μας. Βέβαια στις μέρες μας όλο και περισσότερες Ελληνίδες φαίνονται ανήσυχες ότι θα νοσήσουν από καρκίνο του Μαστού χωρίς όμως η ανησυχία αυτή να συνδυάζεται με επαρκή ενημέρωση και τακτική πραγματοποίηση των απαραίτητων προληπτικών εξετάσεων.
Στη χώρα μας, μόλις 1 στις 2 γυναίκες, ηλικίας από 50 έως 70 ετών, έχουν κάνει μαστογραφία την τελευταία 3ετία. Το ίδιο χαμηλό ποσοστό, ισχύει και για την ψηλάφηση μαστού από γιατρό, σε γυναίκες άνω των 40 ετών. Είναι επίσης εντυπωσιακό, ότι οι περισσότερες από αυτές τις γυναίκες, δε θεωρούν απαραίτητη ούτε τη μαστογραφία ούτε την ψηλάφηση.
Όλος ο Οκτώβρης είναι αφιερωμένος στον καρκίνο του μαστού. Την πρόληψη και την καταπολέμησή του. Είναι θέμα μεγάλης σημασίας αφού όλες οι γυναίκες αλλά και κάποιοι λίγες άνδρες έχουν πιθανότητες να εμφανίσουν αυτή την ασθένεια. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με σειρά προτάσεων και δράσεων, αγωνίζεται και αυτό ενάντια στον καρκίνο του μαστού. Η ευαισθητοποίηση αυτή οφείλεται σε ένα εντυπωσιακό νούμερο. Ότι κάθε 2 λεπτά, μία γυναίκα στην Ε.Ε. μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο του μαστού. Γι” αυτό καθιερώθηκε ο Οκτώβρης μήνας ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του μαστού, καθώς και το ροζ χρώμα, συμβολίζει τον αγώνα εναντίον του. Μάλιστα πέρυσι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φωτίστηκε με ροζ φωτισμό για να ενισχύσει την ευαισθητοποίηση του κόσμου. Πρέπει να γνωρίζεται ότι είναι τέτοια η προτεραιότητα αυτού του θέματος στην Ε.Ε. ώστε έχει συσταθεί διακομματική κοινοβουλευτική ομάδα για την αντιμετώπιση αυτής της νόσου. Έχουν δε εκπονηθεί κατευθυντήριες γραμμές, που προωθούν την πρόληψη και διασφαλίζουν την ποιότητα του μαστογραφικού ελέγχου. Ακόμα έχουν εκπονηθεί προγράμματα ώστε να μειωθούν οι διαφορές που ακόμα και σήμερα υπάρχουν μεταξύ των κρατών-μελών όσον αφορά την νοσηρότητα και τη θνησιμότητα από τη νόσο.
Οι γυναίκες άνω των 20 ετών πρέπει να κάνουν ψηλάφηση στο μαστό τους. Καλύτερος χρόνος είναι αμέσως μετά το τέλος της έμμηνου ρήσεως.
Η ενημέρωση και η ψυχολογική υποστήριξη των γυναικών με καρκίνο του μαστού εξακολουθεί να υπολείπεται στη χώρα μας, αφήνοντάς τες συνήθως να τα βγάλουν πέρα μόνες τους.
Θέλω επίσης να ευχαριστήσω δημόσια και τον εξαίρετο και με μεγάλο κύρος συνάδελφό μου, πρόεδρο της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρεία, κύριο Ευάγγελο Φιλόπουλο, που με τους άξιους συνεργάτες του, παρέχει μια μεγάλη κοινωνική προσφορά και στις γυναίκες της περιοχής μας.
Η προσφορά αυτή είναι ακόμα μεγαλύτερη, δεδομένου ότι ο καρκίνος του μαστού, είναι μια αρκετά διαδεδομένη μορφή της νόσου, αφού ετησίως διαγιγνώσκεται σε περίπου 4.500 γυναίκες στη χώρα μας. Υπολογίζεται 1 στις 8 γυναίκες παγκοσμίως θα παρουσιάσει καρκίνο μαστού σε κάποια φάση της ζωής της.
Η σημασία της διάγνωσης και της πρόληψης είναι πολύ μεγάλη, αφού η έγκαιρη διάγνωση καθιστά τον καρκίνο του μαστού σε ένα τεράστιο ποσοστό απολύτως ιάσιμο.
Η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης, οι διατροφικές συνήθειες, ο σύγχρονος καθιστικός τρόπος ζωής, η εύκολη και χωρίς ιατρική φροντίδα λήψη φαρμακευτικών ουσιών χωρίς πρόγραμμα και έλεγχο, επιτείνουν το πρόβλημα αφού ο κίνδυνος της εμφάνισης της νόσου αυξάνεται με την ηλικία ενώ η απουσία σωματικής άσκησης, η αύξηση του σωματικού βάρους μετά την εμμηνόπαυση και η μακροχρόνια και σε υψηλή δόση λήψη οιστρογόνων φαρμάκων (αντισυλληπτικά ή ορμονική αποκατάσταση) συμβάλουν στην αύξηση των πιθανοτήτων νόσησης.
Είναι λοιπόν προφανές, ότι οι γιατροί, η πολιτεία, όλοι μας πρέπει να δώσουμε μεγάλο βάρος στην εκλαΐκευση και ευαισθητοποίηση των πολιτών και κυρίως των γυναικών, πάνω στο ζήτημα του καρκίνου του μαστού, να συζητήσουμε, να ενημερωθούμε και να ενημερώσουμε χωρίς προκαταλήψεις και φόβο, χωρίς τις παρωχημένες και αναχρονιστικές εκφράσεις του τύπου «επάρατος νόσος» κ.λ.π. Και κυρίως οφείλουμε να πιέσουμε την πολιτεία ώστε να εξασφαλίσει καλύτερες και ολοκληρωμένες υπηρεσίες σε κάθε γειτονιά, δίπλα στον πολίτη και στη γυναίκα και όχι μακριά από αυτούς σε ελάχιστα εξειδικευμένα μεγάλα νοσοκομεία που λειτουργούν με γραφειοκρατικό και απρόσωπο τρόπο και έτσι αποτρέπουν την εύκολη πρόσβαση σε αυτά.
Περισσότερους λοιπόν μαστογράφους, σε όσο το δυνατόν περισσότερα σημεία, δίπλα στην εργαζόμενη γυναίκα και τη νοικοκυρά, περισσότερο εξειδικευμένο προσωπικό (γιατροί, νοσηλευτές, φυσικοθεραπευτές κ.λ.π.) και συνεχής ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και επιμόρφωση των ειδικών αλλά και του πληθυσμού.
Αυτά είναι τα άμεσα αιτήματά μας προς την πολιτεία και με τη βοήθεια όλων σας θα τα κάνουμε πράξη.
Θα δώσω τώρα το λόγο στον αγαπητό συνάδελφό μου, πρόεδρο της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, κύριο Ευάγγελο Φιλόπουλο, που είμαι βέβαιος ότι με την επιστημονική εξειδίκευση και επάρκεια που τον χαρακτηρίζει, θα συμβάλει αποτελεσματικά στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίησή σας.
