«Αισθάνομαι τυχερός που γνώρισα τη Μικρασιάτισσα . Φιλιώ»

Μπορεί να είναι οξύμωρο το «σχήμα» της σκέψης μου ότι  αισθάνομαι πραγματικά τυχερός που γνώρισα τη γιαγιά Φιλιώ, μόλις δύο μήνες πριν φύγει από τη ζωή…

              Η κυρά Φιλιώ Χαιδεμένου, 107 χρονών μέχρι χθες, ήταν η Μικρασιάτισσα που με την προίκα του Θεού τα πολλά της χρόνια, κράτησε ζωντανή τη Μικρασία, μπολιάζοντας τα μεταγενέστερα χρόνια της Καταστροφής  με ιστορία και γεγονότα, έτσι όπως τα έζησε η ίδια και χιλιάδες πρόσφυγες του ξεριζωμού.

            Ήταν μια γυναίκα θρύλος, μια γυναίκα που «πάτησε» σε τρεις αιώνες, μια αγωνίστρια της ζωής, μια επαναστάτρια του θανάτου…

           Είχα την απίστευτη τιμή να τη βραβεύσω και να την γνωρίσω την ίδια μέρα, για την ύπαρξη της σ΄ αυτό τον κόσμο, είχα την απόλυτη ικανοποίηση να ακούσω ιστορίες της Σμύρνης από τα χείλη της  και είχα την συγκινητική ευκαιρία να φιλήσω τα χέρια της , τα χέρια που είχαν προλάβει να «αγγίξουν» τη Μικρασία σε μεγάλες στιγμές.

          Ως  πρόσφυγας τρίτης γενιάς, ως άνθρωπος και ως πολιτικός υποκλίνομαι στη σωρό μιας μεγαλειώδους παρουσίας, που η ιστορία θα τη θυμάται σαν τη «γιαγιά Φιλιώ  τη Μικρασιάτισσα».