Απολύσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού

Κύριε Υπουργέ,

Καλά λέει ο λαός μας «έχει ο καιρός γυρίσματα». Η μοίρα το έφερε 30 χρόνια μετά, ν” αντιπαρατεθούμε και πάλι. Τότε στο Πανεπιστήμιο, σαν συνδικαλιστές διαφορετικών παρατάξεων, σήμερα εσείς στη θέση του Υπουργού και εγώ στα έδρανα της Αντιπολίτευσης ως επερωτών Βουλευτής. Και ποιος να το πίστευε, ότι θα επερωτάστε γιατί επί θητεία σας συνεργήσατε αποφασιστικά για στο να χάσουν τη δουλειά τους 3000 εργαζόμενοι. Από υπερασπιστής της εργατικής τάξης τότε, μεταβληθήκατε σε Ηρώδη της.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Ειλικρινά λυπάμαι, διότι βλέπω ότι αυτή η Βουλή διολισθαίνει σε συγκρούσεις που δε θα υπηρετήσουν ουσιαστικά ούτε την αποστολή μας ούτε τον τόπο. Συζητάμε σήμερα, για  τις απολύσεις του Υπουργείου Πολιτισμού, ενώ οι προβολείς της δημοσιότητας εστιάζονται στα υποτιθέμενα σκάνδαλα των εξοπλισμών.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Επιτρέψτε μου να επιμείνω στην ανάγκη των καθαρών πολιτικών. Τις έχει ανάγκη ο λαός μας, το πολιτικό σύστημα, η νέα γενιά αυτού του τόπου. Αν πρόκειται να μπούμε σε μια περίοδο ριζικών και δραστικών αλλαγών στην πολιτική απασχόλησης, στις εργασιακές σχέσεις, στο ρόλο του δημόσιου τομέα ως εργοδότη, η κυβέρνηση έχει χρέος να παρουσιάσει την πολιτική της. Για να γνωρίζουμε αν το αποκρουστικό μέτρο για το οποίο μιλάμε, αποτελεί μια ειδική περίπτωση ή την απαρχή μιας νέας πολιτικής στο χώρο της απασχόλησης. Μια πολιτική περιστολής δαπανών με κύριο θύμα τους εργαζόμενους. Σε κάθε περίπτωση, αποκαλύπτει την κοινωνική και εργατική πολιτική του νέου υπό τον κ.Καραμανλή κέντρου.

Κύριοι,

Είναι προφανές ότι η δορά του κεντρώου προβάτου δεν άντεξε ούτε εξάμηνο. Ο λύκος της πραγματικής Δεξιάς αποκαλύπτει χωρίς αιδώ το πραγματικό της πρόσωπο. Χωρίς προειδοποίηση, χωρίς διάλογο, χωρίς καμία διάκριση για πολύτεκνους, ανύπαντρες μητέρες, χωρίς καμία αναφορά σε κοινωνικά κριτήριο, απλά «απολύουμε». Ίσως η νέα τακτική της Ν.Δ. να είναι η εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων ταυτόχρονα με τις τυμπανοκρουσίες των δήθεν σκανδάλων με την ελπίδα αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμής.

Και έτσι για να μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι όλα τελούν υπό την έγκριση του Πρωθυπουργού , ο χορός των απολύσεων ξεκινά από το υπουργείο όπου πολιτικός προϊστάμενος είναι ο ίδιος. Λυπάμαι αλλά ο τρόπος, η πολιτική κουλτούρα που χαρακτηρίζει το μέτρο, ταιριάζει μάλλον σε σατραπεία παρά σε συντεταγμένη πολιτεία. Παρά σε εκλεγμένη κυβέρνηση, ευαίσθητη και με επίγνωση των συνεπειών των πράξεών της. Και αποκαλύπτεται ακόμα, η παραπλάνηση που δείχνουν τα λόγια του Πρωθυπουργού ότι τάχα η κυβέρνηση δεν ξεχωρίζει πολιτικούς χρωματισμούς στους εργασιακούς χώρους.

Κύριοι,

Τα πράγματα είναι ολοφάνερα. Διαλύεται το Υπουργείο Πολιτισμού. Οι προηγούμενοι συνάδελφοι μίλησαν επ” αυτού. Ή το κάνετε για να περικόψετε δαπάνες ή το κάνετε για να προσλάβετε τα δικά σας παιδιά. Το είπε και ο Υφυπουργός της κυβέρνησής σας στην Ομοσπονδία εκτάκτων που τον επισκέφτηκαν και αυτός τους παρέπεμψε στη Χαριλάου Τρικούπη. Έτσι ανερυθρίαστα χωρίς στοιχειώδη αιδώ. Τώρα έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα για το τι σημαίνει επανίδρυση του κράτους. Διαλύουμε το Υπουργείο Πολιτισμού. Όταν μέχρι 31/12/04 ο αριθμός των απολυμένων θα φτάσει τα 3500 άτομα, προσωπικό εξειδικευμένο, επιστήμονες, τεχνικοί, εργατοτεχνίτες, αρχαιοφύλακες. Αυτό σημαίνει σταμάτημα όλων των έργων αναστήλωσης – ανασκαφών -συντήρησης αρχαιολογικών χώρων που έχουν ξεκινήσει. Σημαίνει πλημμελή έως μηδενική φύλαξη και προστασία όλων των αρχαιολογικών χώρων. Αλήθεια με τι κριτήρια θα προσλάβετε τους επόμενους; Εσείς μιλάγατε για διαφάνεια στις προσλήψεις και αξιοκρατία όταν έτσι ωμά, απολύετε; Πολλώ δε μάλλον που προεκλογικά υποσχεθήκατε μονιμοποίηση των συμβασιούχων και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν πολλά χρόνια υπηρεσίας και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Κύριε υπουργέ,

Γνωρίζετε ότι οι σχετικές ιδιωτικού δικαίου συμβάσεις εργασίες είναι από τη φύση τους αορίστου χρόνου. Και το άρθρο 103 του συντάγματος δεν εμποδίζει τη σύναψη  ή την αναγνώρισή τους ως αορίστου χρόνου. Άλλωστε υπάρχει και η οδηγία 99/70 της Ε.Ε. που κρίνει ανεφάρμοστες όσες διατάξεις νόμου επιβάλουν τη σύναψη των συμβάσεων αυτών ως ορισμένου χρόνου. Επομένως για την εκπλήρωση της προεκλογικής υπόσχεσης για τακτοποίηση των συμβασιούχων δεν υπάρχει κώλυμα. Βούληση δεν υπάρχει.

Σήμερα η Ε.Ε. αναγνωρίζει ότι το κόστος διατήρησης μιας κοινωνικής αποστολής, αποτελεί ουσιαστικά αναπτυξιακή επένδυση. Διότι το κόστος του κοινωνικού αποκλεισμού είναι πολύ υψηλότερο από το κόστος της πρόσληψής του.

Κύριοι,

Να ξέρετε ότι η ανεργία και οι περιστολές δε θα οδηγήσουν σε καμία περίπτωση σε περιορισμό των δαπανών. Αντίθετα θα ανεβάσουν κατακόρυφα το οικονομικό και κοινωνικό κόστος.

Κύριοι συνάδελφοι,

Λυπάμαι αλλά κλείνοντας, οφείλω να προβώ σε μια διαπίστωση. Ότι οι έννοιες του κέντρου και υπό Καραμανλή κυβερνήσεις είναι διαχρονικά αντίθετες και αλληλοαποκλειόμενες.

04/10/2004