• Θυσία ενός αγγέλου στο βωμό της κρατικής αδιαφορίας

     «Θυσία ενός αγγέλου στο βωμό της κρατικής αδιαφορίας»

    «Είναι προφανές ότι σύντομα θα θρηνήσουμε απώλειες. Η υψηλού κόστους ειδική θερμοκοιτίδα, είναι αφημένη στους διαδρόμους κάποιων γραφείων αντί να φορτίζεται, να συντηρείται και να χρησιμοποιείται για κοινωνικό όφελος».

     Ιανουάριος 2005

                            Τραγική ειρωνεία αρχείου μοιάζει πλέον , η ερώτηση που κατέθεσε τον Ιανουάριο του 2005, στον τότε Υπουργό Υγείας, ο βουλευτής β΄ Πειραιά Δ. Λιντζέρης, για την κατάργηση Μονάδας Μεταφοράς Νεογνών του ΕΚΑΒ.

    Ο κ. Λιντζέρης γνώστης του χώρου και των αναγκών του, ως  έμπειρος μαιευτήρας, κατάφερε να διακρίνει τους κινδύνους που ελλόχευαν με μια τέτοια κίνηση, γι΄ αυτό και αντέδρασε άμεσα, καταθέτοντας ερώτηση στη Βουλή στις 25.1.2005, δυόμισι χρόνια πριν τη συγκλονιστική  περιπέτεια του άτυχου νεογνού και της οικογένειας του, στον Πειραιά, που κατέληξε σε τραγωδία.

    Με απορία και αγανάκτηση ο βουλευτής επεσήμανε στην ερώτησή του στον κ. Κακλαμάνη: «υπήρχε μονάδα μεταφοράς νεογνών-παιδιών του ΕΚΑΒ με έδρα το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νικαίας. Το αυτοκίνητο παραχωρήθηκε από το ίδρυμα «το χαμόγελο του παιδιού» και διαθέτει πλήρη εξοπλισμό. Η στελέχωσή του πραγματοποιήθηκε από εξειδικευμένους επικουρικούς ιατρούς του ΕΚΑΒ» και συνέχιζε με στοιχεία που προκαλούν σοκ « μέσα σε ένα χρόνο πραγματοποίησε 432 μεταφορές σε μονάδες εντατικής θεραπείας νεογνών του ΕΣΥ (οι 90 προέρχονταν από ιδιωτικά μαιευτήρια».

    Απορίας άξιον ότι «σε όλο το Λεκανοπέδιο υπήρχαν 2 μονάδες μεταφοράς νεογνών. Στις 15.12.2004, ο πρόεδρος του ΕΚΑΒ που εσείς τοποθετήσατε, πήρε την απαράδεκτη, ανεύθυνη και πέραν κάθε λογικής απόφασηνα μεταφερθεί η εν λόγω μονάδα στην Κ.Υ. του ΕΚΑΒ , όπου δεν πληρείται καμία από τις προϋποθέσεις, Στην ουσία δηλαδή παροπλίζεται και εν τέλει καταργείται η συγκεκριμένη μονάδα μεταφοράς νεογνών-παιδιών».

    «Σε τι άμεσες ενέργειες θα προβείτε προκειμένου να επανορθώσετε το ιατρικό και κοινωνικό ατόπημα που επιτελείται;» ρωτούσε τότε ο κ. Λιντζέρης … για του απαντήσει η ίδια η ζωή με τον χειρότερο τρόπο 29 μήνες αργότερα… «Ουδεμία»…

                                                                            Από το Γραφείο Τύπου