Απονομή εν αποστρατεία του βαθμού του Ανθυπασπιστή Λ.Σ. σε όσους αποστρατεύθηκαν με αίτησή τους πριν την έναρξη ισχύος του νόμου
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑΣΟΚ
Β΄ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ Κ .ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ
•1. Οικονομίας και Οικονομικών
•2. Εμπορικής Ναυτιλίας
ΘΕΜΑ: Απονομή εν αποστρατεία του βαθμού του Ανθυπασπιστή Λ.Σ. σε όσους αποστρατεύθηκαν με αίτησή τους πριν την έναρξη ισχύος του νόμου 2329/95
Με το νόμο 2329/95, δόθηκε η δυνατότητα στους Υπαξιωματικούς εκ Λιμενοφυλάκων του Λ.Σ., που επιθυμούσαν και συγχρόνως πληρούσαν συγκεκριμένες προϋποθέσεις, που περιγράφει ο νόμος , να αποστρατεύονται προαγόμενοι στο βαθμό του Ανθυπασπιστή του Λ.Σ..
Η συγκεκριμένη διάταξη δεν ισχύει για τους Αρχικελευστές που αποστρατεύθηκαν με αίτησή τους, πριν την ισχύ του αναφερόμενου νόμου. Γι” αυτό αν και πληρούν τις προϋποθέσεις που περιγράφει ο νόμος δεν τους έχει απονεμηθεί ο βαθμός του Ανθυπασπιστή του Λ.Σ..
Δημιουργείται, τοιουτοτρόπως, μια κατάσταση άνισης μεταχείρισης μεταξύ των Λιμενοφυλάκων του Λ.Σ. που έχουν ίδιες προϋποθέσεις αλλά αντιμετωπίζονται διαφορετικά από το κράτος.
Το θέμα έχει απασχολήσει στο παρελθόν την ηγεσία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας όμως δεν έχει δοθεί λύση.
Είναι δεδομένο ότι η επέκταση του 2329/95 και για όσους αποστρατεύτηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του νόμου, ουδεμία οικονομική επιβάρυνση προκαλεί. Τούτο, διότι βασική αρχή της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας είναι ότι, η σύνταξη του στρατιωτικού υπολογίζεται με βάση το μισθό τού βαθμού τον οποίο έφερε κατά την αποστράτευσή του. Γι” αυτό το λόγο και ο βαθμός που τυχόν θα απονεμηθεί στους εν αποστρατεία αρχικελευστές, ακριβώς επειδή είναι αποστρατευτικός, δεν δίνει τη δυνατότητα αναπροσαρμογής της σύνταξης και των λοιπών βοηθημάτων τους.
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί
Σε τι ενέργειες θα προβούν προκειμένου η πολιτεία, σε αναγνώριση των υπηρεσιών των φυλάκων των ακτών μας και για λόγους ίσης μεταχείρισης και δικαιοσύνης, επεκταθεί η ισχύς του νόμου και για όσους αποστρατεύθηκαν με αίτησή τους πριν την ισχύ του νόμου 2329/95.
Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ
09/04/2002
Προϋπολογισμός 2003
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Επειδή ο χρόνος είναι ανεπαρκέστατος δια να αναπτύξει κανείς τις απόψεις του επί του προϋπολογισμού που αποτελεί την κορυφαία πράξη κάθε χρόνο στη Βουλή θα υπακούσω στην κατεύθυνση του Κικέρωνα για Inmedia res θα μπω δηλαδή κατευθείαν στο θέμα. Είναι γνωστές και αποδεκτές από την μεγάλη πλειοψηφία του λαού οι οικονομικές επιτυχίες της κυβέρνησης, που συνοψίζονται κατά κύριο και αποδεικτικό λόγο στην ένταξή μας στην ΟΝΕ . Δηλαδή την εισαγωγή της χώρας μας στη ζώνη του ΕΥΡΩ. Αυτό καθ” αυτό σημαίνει :
- Προσαρμογή στο σύμφωνο σταθερότητας της Ε.Ε.
- Σταθερότητα οικονομικού περιβάλλοντος και τιμών
- Πλήρη απελευθέρωση των ενδοκοινοτικών συναλλαγών και αγορών σε ισότιμη βάση
- Πλήρη απελευθέρωση και κίνηση των συντελεστών της παραγωγής δηλαδή του κεφαλαίου, της εργασίας και του ανθρώπινου δυναμικού της γνώσης. Αυτό βέβαια οφείλει να γίνεται στα πλαίσια του υγιούς ανταγωνισμού εντός του Κράτους Δικαίου με σημαντική παράμετρο, μονοσήμαντη θα έλεγα, την Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Η πραγματοποίηση όλων αυτών αποτελεί, τον ευκταίο στόχο για τον οποίο αγωνιζόμαστε όλοι. Την κύρια ευθύνη για την προσέγγιση αυτών των στόχων είχε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τα κατάφερε και συνεχίζει μέχρι την επίτευξη της οριστικής ολοκλήρωσης . Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Κώστας Σημίτης, που έχει φέρει την Ελλάδα στο κέντρο των πολιτικών εξελίξεων της Ευρώπης, που απήλλαξε την χώρα μας από λογικές και συμπεριφορές ηττοπάθειας, απόσυρσης και περιθωριοποίησης και τις αντικατέστησε με εθνική αυτοπεποίθηση και υπερηφάνεια.
Όλα τα πιο πάνω που κατακτήσαμε απαιτούν επέκταση και διεύρυνση, ώστε να γίνουμε όλοι Ευρωπαίοι πολίτες μιας κοινωνικά δίκαιης, συνεκτικής και οικονομικά ακμάζουσας Ευρώπης, ανεξαρτήτως εθνικότητας, εθνικών πολιτισμών, θρησκευτικών δογμάτων ή γλώσσας. Όλοι οι προϋπολογισμοί των προηγούμενων ετών κινούνταν σε αυτή την κατεύθυνση. Αυτό φιλοδοξεί να πραγματώσει και ο φετινός.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Συμφωνώ απολύτως και υπερψηφίζω τον κατατιθέμενο προϋπολογισμό. Σαν μέλος της εθνικής αντιπροσωπίας και εκπρόσωπος του λαού, οφείλω να καταθέσω τις απόψεις μου, θεωρώντας ότι μπορώ να συμβάλλω στη μεγάλη προσπάθεια της κυβέρνησης για την πραγματοποίηση της πραγματικής σύγκλισης με τις οικονομίες της Ευρώπης, δηλαδή της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων.
- Ως προς το ΑΕΠ, έχουμε πετύχει ρυθμούς ανάπτυξης από τους πιο υψηλούς στην Ε.Ε. και αυτό αποτελεί επίτευγμα της κυβέρνησής μας. Η πρόβλεψη για ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ για το 2003 είναι 3,8 %. Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει οπωσδήποτε να υλοποιηθεί η απορρόφηση, έγκαιρα και αποτελεσματικά, των κοινοτικών πόρων του Γ” ΚΠΣ που ανέρχονται σε 17,5 τρις. Πρέπει οπωσδήποτε να συμβεί αυτό για να εισπράξουμε και το πολλαπλασιαστικό οικονομικό αποτέλεσμα. Γι” αυτό κύριε Υπουργέ «Γρηγορείτε».
- Ως προς την ανεργία, έχουν γίνει ήδη πολλά βήματα για την καταπολέμηση αυτής της μάστιγας της ελληνικής κοινωνίας. Νομίζω ότι θα συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση, η πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Θα μπορούσε δηλαδή να επεκταθεί η ωρομίσθια και μερική απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα και να εφαρμοστεί σε κάποιους τομείς του δημόσιου τομέα. Βεβαίως με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων. Και να μην ξεχνάμε ότι η εφαρμογή της πολιτικής Ζοσπέν στη Γαλλία για μείωση των ωρών εργασίας στις κερδοφόρες επιχειρήσεις του δημοσίου και στις πολυεθνικές, συνέβαλλε τα μάλλα προς αυτή την κατεύθυνση. Επίσης κύριε Υπουργέ νομίζω πως πρέπει να επαναπροσδιοριστούν οι στόχοι, οι μέθοδοι και ο έλεγχος για τους πόρους του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Ταμείου , ύψους 1 τρις, ώστε πράγματι να ενισχυθεί η απασχόληση.
- Ως προς τον πληθωρισμό, ο οποίος ανέρχεται στο 3,5 % και οφείλεται στην υπερβάλλουσα ζήτηση, στον πληθωρισμό κέρδους των μονοπωλίων και ολιγοπωλίων και στην ασυδοσία της αγοράς, πρέπει να δώσουμε αποτελεσματική απάντηση. Κύριε Υπουργέ τα ολιγοπωλιακά και μονοπωλιακά φαινόμενα της αγοράς μπορούν να παταχθούν δια της πλήρους δραστηριοποίησης και άρτιας και αποτελεσματικής οργάνωσης της Επιτροπής Ανταγωνισμού, για να σταματήσει η κερδοσκοπία. Ακόμα απαιτείται ένταση των μηχανισμών ελέγχου του Υπουργείου Εμπορίου. Το οποίο να μην ξεχνάμε αριθμεί περί τους 3000 υπαλλήλους.
- Σε ότι αφορά την φορολογική μεταρρύθμιση, αποτελεί αναμφίβολα επίτευγμα της κυβερνητικής πολιτικής και προσφορά της στον ελληνικό λαό. Νομίζω ότι αυτή και η επίλυση του ασφαλιστικού θα αρκούσαν και μόνον αυτά για να καταγράψουν μια πετυχημένη κυβερνητική θητεία. Νομίζω όμως κύριε Υπουργέ ότι θα μπορούσε να ελαττωθεί σημαντικά η φορολογία των επιτηδευματιών και ελεύθερων επαγγελματιών και γνωρίζεται καλά πόσο μικρό είναι το δημοσιονομικό κόστος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
- Η αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης αποτελεί αναγκαίο στόχο για να πετύχουμε την πραγματική σύγκλιση. Η οικονομική ανάπτυξη που πετύχαμε μετατρέπεται σε βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών μέσω του κράτους και των υπηρεσιών του. Γι” αυτό χρειάζονται διαρκή εκσυγχρονισμό και βελτίωση. Γι” αυτό η στελέχωση κάθε δομής διοίκησης (π.χ. ΠΕΣΥ), ή μηχανισμός ελέγχου επίβλεψης ή υλοποίησης θα πρέπει απαρέγκλιτα να υπακούει στην απλή και δοκιμασμένη αρχή του Ιουστινιανού «ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση». Και επ” αυτού πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα.
- Όσον αφορά τις ΔΕΚΟ είναι επαινετή η προσπάθεια για προσαρμογή στα Βρετανικά πρότυπα λειτουργίας. Πιστεύω όμως ότι το μέγιστο αποτέλεσμα θα επιτευχθεί όταν οι ΔΕΚΟ λειτουργούν και ελέγχονται σύμφωνα με την νομοθεσία περί ανωνύμων εταιρειών. Δηλαδή προϋπολογισμός στη βάση του standard cost , έλεγχος του ισοζυγίου καθώς και έλεγχος και αποτίμηση των αποτελεσμάτων χρήσεως και απολογισμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Η ελληνική οικονομία κινείται ήδη στους παγκόσμιους ρυθμούς. Απόδειξη αποτελούν οι πολλές εγχώριες υγιείς και κερδοφόρες επιχειρήσεις. Επίσης οι κερδοφόρες επιχειρήσεις των Ελλήνων επενδυτών στο εξωτερικό. Να μην παραβλέπουμε ότι στα Βαλκάνια είμαστε στις πρώτες θέσεις των ξένων επενδυτών. Το μεγάλο πρόβλημα είναι το ελληνικό δημόσιο. Το fiskus των Λατίνων (δημοσιονομική διαχείριση). Το οποίο πρέπει να προσαρμοστεί επειγόντως σε αντίστοιχους οικονομικούς ρυθμούς, επιτυχούς διαχείρισης και ανάπτυξης.
Η πραγματοποίηση των πιο πάνω θα οδηγήσει στην αύξηση του ρυθμού του ΑΕΠ κατ” έτος, στην αύξηση της απασχόλησης και της φοροδοτικής ικανότητας των φορολογουμένων. Δηλαδή στην αύξηση των εσόδων του δημοσίου. Όπερ σημαίνει .. πλεόνασμα το οποίο κατευθύνεται στην ενίσχυση των κατωτέρων εισοδηματικών τάξεων του ελληνικού πληθυσμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Για μια ακόμα φορά η ΝΔ αρκέστηκε σε στείρα αντιπολίτευση, σε λόγους κενού περιεχομένου. Με δυσάρεστες αναμνήσεις ο Ελληνικός λαός, αναλογίζεται το τελευταίο διάστημα της διακυβέρνησης της χώρας από αυτή,
- Όπου βεβαίως δεν ανακάλυψε τα ΜΟΠ και τα ΠΕΠ
- Όπου κατήργησε τον Δημοκρατικό Προγραμματισμό στον οποίο συμμετείχαν οργανωμένοι φορείς της κοινωνίας με τη διατύπωση Αναπτυξιακών Προτάσεων και Έργων υπό την εποπτεία του ΚΕΠΕ το οποίο άλλωστε είχε δημιουργήσει ο ιδρυτής της και το οποίο μετέβαλλε σε ιδιωτική κερδοσκοπική επιχείρηση.
- Όπου αντικατέστησε τον αναπτυξιακό νόμο 1262 του 82 και τον μετέτρεψε σε φορολογικές απαλλαγές υπέρ της οικονομικής ολιγαρχίας με το νόμο 1890 του 92, αντί να επιδοτηθούν οι νέες υγιείς επιχειρήσεις και η μεσαία αστική τάξη.
- Όπου πέραν της αξιέπαινης προσπάθειας στο Ασφαλιστικό του κυρίου Σιούφα δεν πραγματοποιήθηκε καμία διαρθρωτική αλλαγή ή μάλλον έγινε η αμφιλεγόμενη αποκρατικοποίηση της ΑΓΕΤ και η σκανδαλώδης απελευθέρωση των τιμών των πετρελαιοειδών σε συνθήκες ολιγοπωλίων.
Κύριοι της ΝΔ δεν κάνατε ούτε τότε ούτε τώρα καμία πρόταση θεσμικής ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας. Εκεί είναι η διαφορά μας, στην οικονομική φιλοσοφία. Εμείς πιστεύουμε σε κράτος επιτελείο με ρυθμιστικές αρχές αξιόπιστες και προσπαθούμε να το πραγματώσουμε. Εσείς αδυνατείτε να προτείνετε οτιδήποτε, γι” αυτό και ο ελληνικός λαός εμπιστεύεται σε εμάς τη διακυβέρνησή του. Γι” αυτό και θα πράξει το ίδιο στις επόμενες εκλογές.
21/12/2002
Ιατρική Υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Το διήμερο αυτό υπήρξε αναμφίβολα μια υψηλού επιπέδου συζήτηση , που αναδεικνύει το ρόλο του κοινοβουλίου και καταξιώνει τα μέλη του. Έχω την τιμή να απευθύνομαι σε εσάς, στη συζήτηση για το σχέδιο νόμου «Ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή» με μια διπλή ιδιότητα. Αυτή του μέλους του ελληνικού κοινοβουλίου, αλλά συγχρόνως και ενός ανθρώπου που στην άσκηση της επιστήμης του έχει αντιμετωπίσει στην πράξη προβλήματα υπογονιμότητας και αναπαραγωγής από αυτά που ερχόμαστε να ρυθμίσουμε με το σημερινό νομοθέτημα.
Κατά πρώτον όπως γνωρίζεται τα θέματα που επιδιώκει να ρυθμίσει το νομοσχέδιο, αποτελούν καθημερινή ιατρική πράξη, πάνω από 25 χρόνια στη χώρα μας. Άρα είναι απαραίτητο να διαμορφωθεί το ανάλογο ειδικό νομοθετικό πλαίσιο. Όπως άλλωστε έχει συμβεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Μια ευνομούμενη και προοδευτική πολιτεία οφείλει να ρυθμίσει με νόμους τις θετικές εξελίξεις της επιστήμης, τα αποτελέσματα των οποίων επιδρούν στις ανάγκες των πολιτών. Ζητήματα που μέχρι τώρα δεν αντιμετωπίζονταν με νομοθετικούς κανόνες οφείλουμε να τα εντάξουμε στη σφαίρα της έννομης τάξης. Γιατί με αυτόν τον τρόπο προασπίζουμε τον πολίτη και δημιουργούμε διαυγείς σχέσεις μεταξύ τους. Άρα λοιπόν, το πρώτο που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε είναι η απάντηση στο ερώτημα αν υπάρχει αναγκαιότητα για την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου. Και νομίζω ότι η απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό ΝΑΙ. Και οφείλω να συγχαρώ τον υπουργό που πήρε αυτή την πρωτοβουλία. Θεωρώ ότι το νομοσχέδιο είναι άρτιο από μεριάς επιστημονικής προσέγγισης. Αντιμετωπίζει αναλυτικά τους καινούργιους δρόμους που ανοίγει η εξέλιξη της επιστήμης. Ρυθμίζει σωστά ευαίσθητες πτυχές της τεχνητής γονιμοποίησης. Αίρει την υποκρισία που υπάρχει σχετικά με την αντιμετώπιση ενός τόσου ευαίσθητου θέματος. Ρυθμίζει αρμονικά τις επιστημονικές, ηθικές και νομικές πτυχές της εξωσωματιικής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Η εξέλιξη της βιολογίας και της ιατρικής, στις μέρες μας, έχει καταστήσει δυνατή την επίτευξη κυήσεων σε ζεύγη με προβλήματα στειρότητας. Και τα ζεύγη αυτά στη χώρα μας είναι πάρα πολλά. 300.000 περίπου ζευγάρια ή αλλιώς 1 στα 6 ζευγάρια αναπαραγωγικής ηλικίας αντιμετωπίζουν προβλήματα υπογονιμότητας. Όλα αυτά σε μια χώρα που μέχρι το 1980 αντιστοιχούσαν 2,2 παιδιά ανά οικογένεια κατά μέσω όρο, το 1999 αντιστοιχούν μόλις 1,3 παιδιά ανά οικογένεια. Γι΄ αυτό είναι υποχρέωσή μας να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για ν” αρθεί η υπογεννητικότητα στη χώρα μας. Προφανώς με το νομοσχέδιο αυτό δε θα λυθεί το μεγάλο αυτό θέμα. Είναι όμως αξιοσημείωτο ότι τα τελευταία χρόνια το 2,5 % των γεννήσεων είναι παιδιά εξωσωματικής γονιμοποίησης. Γι” αυτούς τους λόγους πρέπει ν” αντιμετωπίσουμε το θέμα χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς φοβικές καταστάσεις, αλλά με κοινωνική ευαισθησία. Είναι γεγονός πως πάντα το καινούργιο, ιδιαίτερα στον τομέα της επιστήμης προκαλούσε ανάμεικτα συναισθήματα.. Όμως κανένας νόμος και καμία τροχοπέδη δε μπορεί να σταματήσει την εξέλιξη της επιστήμης και τη προσπάθεια του ανθρώπου να διευρύνει τις γνώσεις του στις νομοτέλειες της ζωής. Αντιθέτως, μέλημα της πολιτείας και της κοινωνίας είναι ν” αξιοποιεί θετικά νέες ανακαλύψεις. Να τις προσανατολίζει στην κατεύθυνση κάλυψης των αναγκών του ανθρώπου , επίλυσης των προβλημάτων του , βελτίωσης της ζωής του. Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη από τραγικά παραδείγματα κακής εφαρμογής των ανακαλύψεων της επιστήμης. Αυτό βέβαια, δεν είναι επιχείρημα για να μην αξιοποιούμε θετικά τις καινούργιες ανακαλύψεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Δεν αμφιβάλω, όπως είπε και ο εισηγητής πλειοψηφίας, για να κατανοήσει κανείς το σχέδιο νόμου, πρέπει ν” αναζητήσει το φιλοσοφικό, υπαρξιακό, ηθικό και συνταγματικό υπόβαθρό του.
Κατά τη γνώμη μου όμως το μείζον είναι η ρύθμιση της πραγματικότητας που απορρέει από την ανάγκη των γονιών για απόκτηση τέκνων και από τη δυνατότητα της επιστήμης να καλύψει αυτή την ανάγκη τους. Γιατί η αναπαραγωγή του είδους εμπεριέχεται ως πληροφορία στα γονίδιά της γυναίκας. Και μετά την κάλυψη της ανάγκης για επιβίωση δεν υπάρχει τίποτα πιο δυνατό, πιο ηθικό αλλά και πιο ωραίο, από την ανάγκη της γυναίκας να γίνει μητέρα, από την ανάγκη της αναπαραγωγής.
Κυρίες και κύριου συνάδελφοι
Θα μου δοθεί η δυνατότητα να εκφράσω τις απόψεις μου και στα επί μέρους άρθρα. Θα ήθελα όμως ν” αναφερθώ στο θέμα που υπάρχει διαφωνία από διάφορους συναδέλφους απ” όλες τις πτέρυγες. Το θέμα της «παρένθετης κυοφόρου γυναίκας», όρου που τελεί υπό συζήτηση, επί των οποίων ακούστηκαν απόψεις για ύπαρξη 3 μητέρων ή και εξαγωνική οικογένεια. Κύριοι συνάδελφοι ακούστε. Προκειμένου να πραγματοποιηθεί μια εγκυμοσύνη στη γυναίκα πέραν του αντρικού παράγοντα , απαιτείται η ύπαρξη της ωοθήκης από την οποία προέρχεται το ωάριο και η μήτρα η οποία θα φιλοξενήσει το κύημα στη διάρκεια της ενδομήτριας ζωής. Σήμερα υπάρχει επιστημονικά η δυνατότητα στη γυναίκα που ανεπαρκεί στον ένα από τους δύο παράγοντες ν” αποκτήσει τέκνα. Όλ” αυτά βέβαια απαιτούν κόπο, προσπάθειες, οικονομική επιβάρυνση και πολλές φορές κίνδυνο στην υγεία της γυναίκας. Ακόμα οι πιθανότητες επιτυχίας αυτών των εγχειρημάτων είναι περιορισμένες.
Σ” αυτή τη γυναίκα λοιπόν η οποία είναι αποφασισμένη να υποστεί όλα αυτά προκειμένου ν” αποκτήσει τέκνο, με ποιο ηθικό, κοινωνικό και πολιτικό δικαίωμα θα της αρνηθεί ο νομοθέτης αυτή τη δυνατότητα ; Και ποια θα είναι η θέση του νομοθέτη σε μερικά χρόνια όταν θα έχει τελειοποιηθεί η δυνατότητα για ύπαρξη τεχνητής μήτρας ; Βεβαίως υπάρχουν προβλήματα που αφορούν την εμπορευματοποίηση αυτών των πράξεων, αλλά το προς ψήφιση σχέδιο νόμου αντιμετωπίζει αυτή την παράμετρο.
Ένα άλλο άρθρο που θέλω να αναφερθώ είναι αυτό της μετά θάνατο γονιμοποίησης. Είναι ακραία περίπτωση που αφορά ένα ζευγάρι που έχει υποβληθεί στη διαδικασία της εξωσωματικής και έχουν κρυοσυντηρηθεί γονιμοποιημένα ωάρια και εν τω μεταξύ έχει πεθάνει ο σύζυγος. Και εδώ εκτιμώ ότι με τις δικαστικές προϋποθέσεις που προβλέπει ο νόμος είναι επιτρεπτή συναισθηματικά και ηθικά η πραγματοποίηση της πράξης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Ακούστηκαν απόψεις για να είναι εκτός νόμου η γονιμοποίηση με εξωσωματική για τις άγαμες μοναχικές γυναίκες. Τις θεωρώ απαράδεκτες. Διότι αφενός μεν για φυσιολογικές εγκυμοσύνες η πολιτεία προστατεύει αυτές τις γυναίκες. Γιατί δεν πρέπει να συμβεί το ίδιο και για τις γυναίκες που έχουν πρόβλημα γονιμότητας ; Είναι δυνατόν να υπάρχουν 2 κατηγορίες πολιτών. Αντιβαίνει σαφώς σε θεμελιώδες άρθρο του συντάγματος.
Τέλος κύριε υπουργέ στο άρθρο 1455 αναφέρεται «η υποβοήθηση επιτρέπεται μέχρι την ηλικία ικανότητας αναπαραγωγής του υποβοηθούμενου προσώπου». Η διατύπωση αυτή είναι αόριστη. Ποια είναι η ηλικία ικανότητας αναπαραγωγής ; Στις Ελληνίδες ο μέσος όρος είναι από 45 -55 χρόνια. Αυτό όμως μπορεί να παραταθεί με ιατρική παρέμβαση. Νομίζω πως αυτή η ασάφεια στη διατύπωση θα οδηγήσει σε ακραίες εφαρμογές με μεγάλο κίνδυνο στην υγεία της γυναίκας. Γι” αυτό πρέπει να προσδιοριστεί ακριβώς ο χρόνος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Για μια ακόμα φορά θέλω να επικροτήσω την πρωτοβουλία της κυβέρνησης και προσωπικά του κυρίου υπουργού και τον υπερψηφίζω.
26/11/2002
ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ – Συνήγορος Υγείας και Κοινωνικών Υπηρεσιών
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Η Ν.Δ. επανέρχεται με πρόταση νόμου με τον τίτλο συνήγορος υγείας και κοινωνικών υπηρεσιών μετά την απάντηση που πήρε από τον πρωθυπουργό της χώρας κ. Κ. Σημίτη σε σχετική ερώτηση που είχε κατατεθεί από τον κ. Σιούφα. Εξαντλεί με αυτόν τον τρόπο όλα τα κοινοβουλευτικά μέσα που παρέχει το σύνταγμα και ο κανονισμός της Βουλής στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Είναι βασική αρχή πως νέοι νόμοι χρειάζονται όταν υπάρχει κενό στη μέχρι τώρα κείμενη νομοθεσία. Άλλως οδηγούμαστε στα αρνητικά φαινόμενα που δημιουργεί στο κράτος και τους πολίτες η πολυνομία και η αλληλοεπικάλυψη νόμων.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ένας από τους βασικούς στόχους των πολιτικών δυνάμεων που εκφράζονται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο είναι η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών και η δημιουργία υπηρεσιών του κράτους που θα είναι φιλικές προς τον πολίτη και συγχρόνως αποτελεσματικές.
Είναι γεγονός ότι οι υπηρεσίες του κράτους χρειάζονται διαρκείς παρεμβάσεις για τον εκσυγχρονισμό τους, αλλά και για τον έλεγχο της λειτουργίας τους γενικώς, αλλά και των λειτουργών ειδικά. Τα πιο πάνω άλλωστε περιγράφονται σε αντίστοιχες διατάξεις του συντάγματος που αποτελεί και τον καταστατικό χάρτη του πολιτεύματος στη χώρα μας.
Στην κατεύθυνση αυτή το 1997 η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκρινε ότι χρειάζεται να δημιουργηθεί μια ανεξάρτητη Αρχή που σαν σκοπό θα έχει τη διαμεσολάβηση μεταξύ των πολιτών και των δημοσίων υπηρεσιών για την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, την καταπολέμηση της κακοδιοίκησης και την τήρηση της νομιμότητας. Έτσι με το νόμο 2477 θεσμοθετήθηκε ο ΣΠ και το Σώμα Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης . Η πορεία του χρόνου τον ανέδειξε σε επιτυχημένο θεσμό καταξιωμένο στη συνείδηση των Ελλήνων.
Με δεδομένο ότι στην πολιτική οι πράξεις κρίνονται από τ” αποτελέσματά τους η ανεξάρτητη αυτή διοικητική αρχή αποτελεί πλέον πετυχημένο θεσμό.
Με βάση τα πιο πάνω η πρόταση νόμου της Ν.Δ. θα μπορούσε να κριθεί θετικά όσον αφορά την πρόθεσή της. Με το σχέδιο νόμου που καταθέτει επιδιώκει την απόσπαση των τομέων υγείας και κοινωνικών υπηρεσιών από το ΣΠ και προτείνει να δημιουργηθεί μια ανεξάρτητη Αρχή . Και εδώ έγκειται η διαφωνία μας και η άρνησή μας. Όχι μόνο διότι το νομικό πλαίσιο το οποίο κατατίθεται περιέχεται σε προηγούμενους νόμους του κράτους αλλά γιατί θα οδηγούσε στην αποδυνάμωση του ΣΠ. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο εάν ο ΣΠ κρίνεται ως ανεπαρκής στην άσκηση των καθηκόντων του, κάτι το ο οποίο ποτέ δεν έχει αναφερθεί από τη Ν.Δ. μέχρι τώρα τουλάχιστον.
Θα ήταν απαραίτητο να αναφερθώ στους νόμους που υπάρχουν σήμερα και που ρυθμίζουν τα θέματα στα οποία αναφέρεται η υπό συζήτηση πρόταση νόμου. Ήδη αναφέρθηκα στο νόμο 2477/97, ο οποίος μαζί με το προεδρικό διάταγμα 273/99 απολύτως καλύπτει θέματα συνηγόρου Υγείας και Πρόνοιας.
Με την τελευταία αναθεώρηση του συντάγματος στα άρθρα 101Α παραγρ. 3 και 103 παραγρ. 9 γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στις ανεξάρτητες αρχές και ειδικά στο ΣΠ. Ο ρυθμιστικός νόμος στον οποίο παραπέμπει το Σύνταγμα είναι ο 2477/97. Σύμφωνα με αυτόν:
Α) κατοχυρώνεται η προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των μελών της ανεξάρτητης αρχής
Β) καθορίζεται ο διορισμός των μελών κατά τα προσόντα τους , επίσης η θητεία και ο τρόπος επιλογής τους.
Περιέχεται δηλαδή αυτούσιο το άρθρο 2 του υπό συζήτηση νόμου.
Όπως είναι γνωστό στο ΣΠ λειτουργούν 4 κύκλοι θεμάτων : ο κύκλος των δικαιωμάτων του ανθρώπου , ο κύκλος ποιότητας ζωής, ο κύκλος σχέσεων κράτους – πολίτη και ο κύκλος κοινωνικής προστασίας.
Από το 98 όταν και άρχισε η λειτουργία του ΣΠ έχουν γίνει 30103 αναφορές. Απόδειξη της διευρυνόμενης αποδοχής του στην ελληνική κοινωνία είναι ότι το 2001 οι αναφορές παρουσίασαν αύξηση 17,3 %. Ο κύκλος της κοινωνικής προστασίας αφορούσε το 30,4% του συνόλου της δραστηριότητας. Το 1/3 δηλαδή της δραστηριότητας του ΣΠ , του πετυχημένου αυτού θεσμού, ρυθμίζει ήδη θέματα από αυτά που έρχεται να ρυθμίσει με το νόμο της η Ν.Δ.
Ο κύκλος κοινωνικής προστασίας εποπτεύεται από τη βοηθό συνήγορο Μαρία Μητροσύλη και αφορά θέματα :
Κοινωνικής Πολιτικής
Ασφάλισης
Υγείας Πρόνοιας
Προστασίας του Παιδιού
Προστασίας ηλικιωμένων ατόμων
Ατόμων με ειδικές ανάγκες και
Των ευάλωτων ομάδων
Ο ΣΠ έχει ήδη νομιμοποιηθεί στα μάτια του πολίτη. Έχει δημιουργήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τα ΜΜΕ και έχει την απόλυτη στήριξη της πολιτικής ηγεσίας και ιδιαίτερα της κυβέρνησης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στον κύκλο κοινωνικής προστασίας από τις 1155 βάσιμες αναφορές της Αρχής προς τη διοίκηση δεν ικανοποιήθηκαν μόλις οι 57 (ποσοστό 5%). Κάθε χρόνο οι προσφυγές προς την Αρχή πολλαπλασιάζονται..
Στόχος του ΣΠ είναι η προώθηση της λογικής της επίλυσης των διαφορών και η κατάργηση της λογικής της σύγκρουσης και της καταγγελίας. Για να γίνει αυτό χρειάζεται μια δημόσια διοίκηση φιλική προς τον πολίτη, ν” ανταποκρίνεται στα αιτήματά του και να μην περιχαρακώνεται πίσω από μια στενόκαρδη και κακώς νοούμενη δημοσιοϋπαλληλική συμπεριφορά.
Επιμένω σ” αυτές τις αναφορές διότι θεωρώ λάθος να επιχειρηθεί η απόσπαση ενός τμήματος δραστηριότητας ενός πετυχημένου θεσμού για να συσταθεί ένας άλλος με αμφίβολα αποτελέσματα. Όσον αφορά τα άρθρα 4 και 5 του υπό συζήτηση νομοσχεδίου ο ΣΠ έχει να επιδείξει σημαντικό έργο.
Συγκεκριμένα ο ΣΠ παρενέβη αυτεπαγγέλτως στο ΚΕΘΕΑ Θεσνίκης. Έκανε αυτοψία στο κέντρο αποκατάστασης ατόμων με ειδικές ανάγκες στην Κρήτη και στο Περιφερειακό Νοσοκομείο Ηρακλείου. Ακόμα έχει παραπέμψει γιατρούς στο Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας.
Στο σύνολο των αναφορών του κύκλου κοινωνικής προστασίας
το 74% αφορά Κοινωνική Ασφάλιση
14% συνδέεται με θέματα Υγείας
5,3% αναφέρεται στην Πρόνοια
3,5% σχετίζεται με ΑΜΕΑ
1,3% Προστασία ανέργων
1,6% θέματα προστασίας μητρότητας και παιδιού.
Και εδώ θα πρέπει να επισημάνω πως η μελέτη των συμπερασμάτων του ΣΠ είναι ένα απολύτως χρήσιμο εγκόλπιο για τη διοίκηση και την Κυβέρνηση προκειμένου να επισημάνει τα προβλήματα που παρουσιάζει ο μηχανισμός του κράτους, για να μπορέσει η πολιτική της βούληση να γίνει πράξη ορατή στους πολίτες.
Αλλά και τα περισσότερα άρθρα και εδάφια του νόμου είναι πιστή αντιγραφή των άρθρων του νόμου για το ΣΠ και του προεδρικού διατάγματος που ακολούθησε. π.χ. προτείνεται να συσταθεί τομέας ελέγχου οργανισμού κοινωνικής ασφάλισης, τομέας υγειονομικού, τομέας πρόνοιας κ.λ.π.. Ήδη όμως υπάρχουν και λειτουργούν. Να αναφέρω μερικά από τα αποτελέσματα της λειτουργίας :
Φορείς κοινωνικής ασφάλισης
Η συντριπτική πλειοψηφία των αναφορών των πολιτών αφορούν προβλήματα κύριας και επικουρικής ασφάλισης, ΙΚΑ και ΟΓΑ. Είτε λόγων καθυστέρησης ανταπόκρισης και στα αιτήματα των πολιτών ακόμα και σε έλλειψη ενημέρωση και πληροφόρησης.
Φορείς Υγείας
Α) καθυστέρηση ραντεβού νοσοκομείων ΕΣΥ και ιατρείων του ΙΚΑ (αμνιοκέντηση, αλλεργικά τεστ κλπ )
Β) κακή συμπεριφορά γιατρών ΕΣΥ και ΙΚΑ. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο δυσαρεστημένος πολίτης καταθέτει καταγγελία στο γραφείο επικοινωνίας του Νοσοκομείου το οποίο δεν ικανοποιεί τον πολίτη. Απάντηση σ” αυτό η ουσιαστική και συνεχής εποπτεία από τις αρμόδιες διευθύνσεις του Υπουργείου Υγείας
Γ) ελλιπής ή ανύπαρκτη ενημέρωση ασθενών ή συγγενών.
Υπάρχει νόμος 2071/92 άρθρο 47 που εξασφαλίζει την ενημέρωση του ασθενούς, την συγκατάθεση στη θεραπεία, την τήρηση ιατρικού απορρήτου και γενικώς εξασφαλίζει το σεβασμό και την αξιοπρέπεια του ασθενούς.
Φορείς πρόνοιας
Α) σχετικά με τη διαχείριση και τον τρόπο χορήγησης των διαφόρων προνοιακών επιδομάτων
Β) παρατηρήθηκαν φαινόμενα μη εκτέλεσης τελεσίδικων δικαστιικών αποφάσεων και εσφαλμένης ερμηνείας νόμων
Γ) ΟΑΕΔ, ιδιαίτερα ζητήματα που αφορούν ΑΜΕΑ διαδικασία, κριτήρια επιλογής και διαφάνεια
Εν κατακλείδι ο ΣΠ ερευνά πράξεις δημοσίων υπηρεσιών που παραβιάζουν δικαιώματα ή προσβάλουν νόμιμα συμφέροντα, κατόπιν καταγγελιών ή αυτεπάγγελτα. Το σύνολο της διοίκησης είναι υποχρεωμένο να συνεργάζεται με το ΣΠ. Άρνηση κάποιου συνεργασίας συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα.
Αν διαπιστωθεί παράνομη συμπεριφορά λειτουργού ο ΣΠ διαβιβάζει την έκθεση στο αρμόδιο όργανο και μπορεί να προκαλέσει πειθαρχική δίωξη.
Αν προκύψουν αποχρώσεις ενδείξεις για τέλεση αξιόποινης πράξης ο ΣΠ διαβιβάζει την έκθεση στον αρμόδιο εισαγγελέα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Όπως ανέφερε και ο πρωθυπουργός στην απάντησή του στη σχετική ερώτηση του κυρίου Σιούφα, το κεντρικό ερώτημα είναι με ποιον τρόπο θα προστατεύσουμε τους ασθενείς που πηγαίνουν στα νοσοκομεία και με ποιον τρόπο θα ελέγχουμε τη διοίκηση ώστε να παρέχει καλύτερες υπηρεσίες. Το μέγιστο αποτέλεσμα θα επιτευχθεί με την ενίσχυση και την αναβάθμιση των ήδη υπαρχουσών και όχι με τη δημιουργία καινούργιων.
Πράγματι εκτός από το ΣΠ σήμερα λειτουργούν οι εξής υπηρεσίες :
Α) επιτροπή ελέγχου προστασίας δικαιωμάτων των ασθενών, η οποία συντάχθηκε το 1997 και έχουν παραπεμφθεί 459 υποθέσεις
Β) ειδική επιτροπή προστασίας ατόμων με ψυχικές διαταραχές
Γ) τριμελής επιτροπή προάσπισης των δικαιωμάτων του πολίτη στα νοσοκομεία
Δ) Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας
Και τέλος έχουν συσταθεί ειδικές υπηρεσίες για την υποδοχή και πληροφόρηση ασθενών στα νοσοκομεία.
Και εδώ θα πρέπει να αναφερθώ στο νόμο 2920/2001, με τον οποίο συστήνεται το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας.
Το ΣΕΥΥΠ έχει σκοπό τη βελτίωση της παραγωγικότητας και αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας, την προοπτική τους αναβάθμιση, την εξάλειψη της κακοδιοίκησης και την προστασία της υγείας και της περιουσίας των πολιτών από την παροχή υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας με καταχρηστικό τρόπο.
Οι επιθεωρητές εκτελούν έρευνα αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν εντολής του υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας ή μετά από αίτημα του ΣΠ.
Οι επιθεωρητές κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους έχουν καθήκοντα ανακριτικού υπαλλήλου.
Οι διαπιστώσεις συνοδεύονται με πρόταση :
Α) διεξαγωγή ένορκης διοικητικής εξέτασης
Β) άσκηση πειθαρχικής δίωξης
Γ) λήψη άλλων μέτρων ή και αποστολή της έκθεσης στην εισαγγελική αρχή
Θα ήταν χρήσιμο για να γίνει κατανοητή η άποψη της Ν.Δ. για το πώς αντιλαμβάνεται τη λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών να διευκρινίσει τον όρο «εξωδικαστικός έλεγχος της διοικητικής δράσης» όπως αναφέρει στο άρθρο 1, αλλά και σε άλλα άρθρα, μια και ακροβατεί μεταξύ του ρόλου του διαμεσολαβητή του νόμου 2477 και της επιθεώρησης των οργάνων της δημόσιας διοίκησης.
Το λέω αυτό διότι για μας η διαφορά είναι σαφής και συγκεκριμένη: ο νόμος και το προεδρικό διάταγμα που ρυθμίζουν τη λειτουργία του ΣΠ ρητά περιγράφουν ότι η αποστολή του είναι η διαμεσολάβηση μεταξύ πολιτών και δημοσίων υπηρεσιών.
Ο ΣΠ δύναται κατά την έρευνα των υποθέσεων να ζητά τη συνδρομή των ελεγκτών επιθεωρητών δημόσιας διοίκησης. Μετά το πέρας της έρευνας ο ΣΠ συντάσσει πόρισμα το οποίο γνωστοποιεί στον καθύλην αρμόδιο υπουργό.
Υπάρχει σαφής διαφορά με το σώμα επιθεωρητών ελεγκτών δημόσιας διοίκησης το οποίο είναι όργανο εσωτερικού ελέγχου και επιθεώρησης της διοίκησης. Αρμοδιότητά του η διενέργεια εκτάκτων ελέγχων και ερευνών με σκοπό τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της διοίκησης. Τα δύο όργανα μπορεί να έχουν παραπλήσιους σκοπούς όμως είναι τελείως διαφορετικά. Ας διευκρινιστεί η θέση της Ν.Δ. γιατί δημιουργείται σύγχυση μεταξύ της ανεξάρτητης Αρχής και του οργάνου της δημόσιας διοίκησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Νομίζω ότι εξέθεσα αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους δε μπορεί να γίνει δεκτή από εμάς η πρόταση νόμου της Ν.Δ.. Άλλωστε μια συγκριτική μελέτη της συγκεκριμένης πρότασης νόμου και των νόμων 2477/97 και 2920/2001 θα αποδείκνυε ότι η πρόταση νόμου περιέχεται απολύτως στους προαναφερθέντες νόμους λέξη προς λέξη.
Βεβαίως είναι διαφορετικό το ζήτημα των ασθενών οι οποίοι δικαιούνται προστασίας και έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται με το θέμα της πολιτικής της κυβέρνησης στον τομέα της παροχής υγείας. Και στο θέμα της γενικής πολιτικής η Ελλάδα έχει κάνει αναμφισβήτητα μεγάλες προόδους και αυτό αποδεικνύεται εύκολα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι όλοι οι θεσμοί οι οποίοι εξασφαλίζουν την προστασία των ασθενών χρειάζονται διαρκή βελτίωση για καλύτερη, ταχύτερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία.
Και εδώ θα ήθελα να προτείνω την αναβάθμιση του τομέα προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού που περιέχεται στο ΣΠ. Όπως επίσης την καλύτερη εφαρμογή και επέκταση της δράσης των ήδη θεσμοθετημένων, με τον νόμο 2519/97, τριμελών επιτροπών προάσπισης των δικαιωμάτων του πολίτη ανά νοσοκομείο. Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι η έλλειψη νόμων αλλά κυρίως η εφαρμογή των ήδη υφισταμένων. Και μόνιμος στόχος της κυβέρνησης όπως προκύπτει από τα” αποτελέσματα είναι η καλύτερη παροχή υγείας στους Έλληνες πολίτες. Ας μη ξεχνάμε ακόμα πως ένα σύστημα υγείας και πρόνοιας για να πετύχει πρέπει να έχει κέντρο των επιδιώξεών του τον άνθρωπο. Κυρίως όμως οι εργαζόμενοι σ” αυτό πρέπει να έχουν υψηλά ανεπτυγμένο το αίσθημα κοινωνικής ευθύνης. Αυτό βέβαια δεν είναι θέμα νόμων. Είναι θέμα αξιών, παιδείας, νοοτροπίας και συμπεριφοράς. Και στην κατάκτηση αυτών πρέπει να συμβάλλουμε όλοι μας.
29/08/2002
Ασφαλιστικό
Τα ασφαλιστικό νομοσχέδιο το οποίο σήμερα συζητείται είναι ένα καίριο νομοσχέδιο με διαχρονική επίδραση στην κοινωνική ασφάλιση των Ελλήνων.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πάντα έδειξαν ιδιαίτερη ευαισθησία στη δημιουργία ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους και άσκησαν πάντα με συνέπεια κοινωνική πολιτική. Ακριβώς γιατί στόχος της δημοκρατικής παράταξης ήταν η επίτευξη μιας δίκαιης και ισχυρής κοινωνίας με περισσότερη κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη. Για μας η έννοια της ανάπτυξης είναι άρρηκτα δεμένη με την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Κυρίες & κύριοι συνάδελφοι
Μια σωστή και υπεύθυνη κυβέρνηση οφείλει να διαχειρίζεται με ορθό τρόπο το σήμερα. Συγχρόνως οφείλει να βλέπει το μέλλον και να παίρνει εκείνα τα αναγκαία μέτρα, ώστε οι επόμενες γενιές να αντιμετωπίζουν τη ζωή από καλύτερη θέση σε σχέση με το σήμερα. Οφείλει η πολιτική της να μην υποθηκεύει το μέλλον των επόμενων γενιών. Οφείλει να στοχεύει σταθερά στην ανάπτυξη η οποία να στηρίζεται σε υγιείς βάσεις και όχι σε βερεσέδια . Αυτά ακριβώς πράττει σταθερά η κυβέρνηση με την πολιτική της τα τελευταία χρόνια. και μάλιστα σε παγκόσμιες συγκυρίες που κάθε άλλο παρά ευνοούν αυτή την κατεύθυνση. Παρατηρούμε σήμερα στην Ευρώπη μια συντηρητική παλινδρόμηση που απειλεί με απίσχνανση το κοινωνικό κράτος.
Το ενδιαφέρον των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που θα παρέχει προστασία σε όλους τους Έλληνες είναι διαρκές και αποτελεί βασικό στοιχείο της πολιτικής και της ιδεολογίας του. Σε όλη τη διάρκεια που με την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού βρισκόταν στη διακυβέρνηση της χώρας προσπάθησε με νομοθετικές παρεμβάσεις να υπερβεί της μεγάλης θεσμικής και χρονικής υστέρησης που παρουσίαζε το ασφαλιστικό μας σύστημα σε σχέση με αυτό των υπολοίπων χωρών της Ευρώπης.
Μόλις το 1982 η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ανδρέα Παπανδρέου, θέσπισε την κύρια ασφάλιση ως καθολική και υποχρεωτική σε όλη τη χώρα και 1 χρόνο αργότερα έγινε υποχρεωτική και η επικουρική ασφάλιση. Μόλις από το 1985 τα αποθεματικά του ΙΚΑ κατατίθενται στις τράπεζες με διαπραγματεύσιμο επιτόκιο για να διασφαλιστούν τα χρήματα των εργαζομένων. Τότε μετετράπη ο ΟΓΑ σε φορέα κύριας ασφάλισης. Τα τελευταία χρόνια υπήρξε επέκταση της ασφάλισης σε ευπαθείς ομάδες, καθορίστηκαν ειδικές συνταξιοδοτικές διατάξεις για τις μητέρες. Όλες οι σημαντικές οργανωτικές αποφάσεις για το λειτουργικό εκσυγχρονισμό των θεσμών κοινωνικές ασφάλισης είναι πολιτικές πρωτοβουλίες των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Σ” αυτή την πολιτική εντάχθηκε η διαδικασία του κοινωνικού διαλόγου η οποία ξεκίνησε το 1998 με σκοπό τον εκσυγχρονισμό και τη συγχώνευση δεκάδων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, ταμείων και φορέων ασφάλισης, όπως η σύσταση οργανισμού ασφάλισης ελευθέρων επαγγελματιών κ.α.. Το σημερινό σχέδιο νόμου πραγματοποιεί ένα ακόμα μεγάλο και σταθερό βήμα στην κατεύθυνση του οργανωτικού, λειτουργικού και εξυγιαντικού μετασχηματισμού του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Κυρίες & κύριοι συνάδελφοι
Η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος αποτελεί όρο για τη συνέχιση της ανάπτυξης που έχει επιτελεστεί τα τελευταία χρόνια. Δε διασφαλίζει μόνο το μέλλον του ΙΚΑ και την ασφάλεια των συνταξιούχων αλλά σταθεροποιεί ολόκληρη την ελληνική οικονομία. Οι κλυδωνισμοί του ασφαλιστικού συστήματος θα προκαλούσουν κατάρρευση του συνόλου της οικονομίας.
Αν τώρα δεν βάλουμε τις βάσεις για ένα υγιές ασφαλιστικό σύστημα και το κράτος ήταν υποχρεωμένο να καλύπτει τα ελλείμματα τα επόμενα χρόνια αυξάνοντας βεβαίως, τις εισφορές ή τους φόρους , τα αποτελέσματα θα ήταν ολέθρια και για τους επενδυτές επιχειρηματίες αλλά και για τους εργαζόμενους. Θα μπαίναμε δηλαδή σε ένα φαύλο κύκλο αποσταθεροποίησης, στασιμότητας και κοινωνικής ανασφάλειας.
Κυρίες & κύριοι συνάδελφοι
Όπως είναι γνωστό το δικό μας ασφαλιστικό σύστημα ανήκει στα αναδιανεμητικά συστήματα, όπως άλλωστε και τα περισσότερα στην Ευρώπη τα οποία λειτούργησαν ικανοποιητικά από το β” παγκόσμιο πόλεμο μέχρι πρότινος. Σήμερα αντιμετωπίζουν τεράστια δομικά προβλήματα που προσδιορίζονται από:
- 1. την αύξηση του προσδόκιμου ζωής
- 2. την αλλοίωση της δημογραφικής πυραμίδας
- 3. την ανεργία
- 4. την κακή διαχείριση των πόρων και την εισφοροδιαφυγή και
- 5. τα μεγάλα λειτουργικά κόστη των ταμείων.
Τα πιο πάνω προβλήματα προβλέπεται να αυξηθούν στο μέλλον.
Σήμερα στη χώρα μας αντιστοιχεί ένας συνταξιούχος σε 2,3 εργαζόμενους. Τα επόμενα 30 χρόνια προβλέπεται ότι θα αντιστοιχεί μόλις 1 συνταξιούχος προς 1,3 εργαζόμενους. Αντιλαμβάνεται κανείς πως αν τώρα δεν φροντίσουμε να προβούμε σε εκείνες τις μεταρρυθμιστικές και εκσυγχρονιστικές ρυθμίσεις το ασφαλιστικό σύστημα θα οδηγηθεί σε πτώχευση.
Μια απλή λογιστική λύση θα ήταν η αύξηση των ορίων ηλικίας, η αύξηση της εισφοράς των εργαζομένων και η μείωση των συντάξεων. Αυτή η πολιτική όμως δεν αρμόζει στη δημοκρατική παράταξη, παραπέμπει σε συντηρητικές δυνάμεις και απεικονίζει την πολιτική της Ν.Δ. και το νόμο Σιούφα.
Μια άλλη προσέγγιση θα ήταν προσφυγή στο ανταποδοτικό σύστημα.. Η καθαρή αυτή φιλελεύθερη πολιτική μπορεί να διακρίνεται από ευελιξία στην αποδοτική διαχείριση των κοινωνικών πόρων έχει όμως μεγάλο ρίσκο και διακρίνεται από έλλειψη κοινωνικής αλληλεγγύης.
Αυτές οι πολιτικές που προανέφερα είναι ξένες με την ιδεολογία της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εμείς προτείνουμε μια προοδευτική μεταρρύθμιση που δίνει ανάσα ζωής στο σύστημα.
Η μεταρρύθμιση που προτείνουμε έχει αφετηρία την οικονομική ανάπτυξη που επιτελέσαμε τα τελευταία χρόνια και το ρυθμό αύξησης της ελληνικής οικονομίας όπως προβλέπεται για το μέλλον.
- Αναδεικνύει το διαχρονικό φιλεργατικό πρόσωπο της κυβέρνησης .
- Συνθέτει με τον καλύτερο τρόπο το εφικτό με το επιθυμητό.
- Προωθεί το κοινό αγαθό
- Έχει την προνοητικότητα να συνδέσει τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος με την αύξηση του ΑΕΠ. Κάτι που σημαίνει ότι η αύξηση της οικονομίας αντανακλά στη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων.
- Έχει την ευαισθησία να διορθώνει τις ανισότητες από γενιά σε γενιά στηρίζοντας τις χαμηλότερες συντάξεις.
- Η μεταρρύθμιση που προτείνεται είναι προϊόν αναλυτικού εμπεριστατωμένου και τεκμηριωμένου διαλόγου με τους κοινωνικούς εταίρους. Και εδώ θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέρω τη θετική συμβολή της ΓΣΕΕ της οποίας η παρέμβαση έχει ξεπεράσει τη συντεχνιακή αντίληψη και παίρνει εθνικές διαστάσεις. Με την υπευθυνότητα που αρμόζει στη συνδικαλιστική έκφραση των εργαζομένων που συμμετέχουν στην ανάπτυξη της χώρας.
- Συγκεκριμένα με το νόμο αυτό διασφαλίζονται τα μέχρι τώρα θετικά του συστήματος. Το κράτος εγγυάται τη βιωσιμότητά του και παράλληλα δίδονται εναλλακτικές δυνατότητες αξιοποίησης των αποθεματικών. Επιχειρείται ορθολογικοποίηση του υφιστάμενου ασφαλιστικού συστήματος ώστε να μειωθούν οι εσωτερικές ανισότητες. Με τη θέσπιση της εθνικής αναλογιστικής αρχής ως ανεξάρτητης διοικητικής αρχής δίδεται η δυνατότητα επαναθεώρησης του συστήματος προς βελτιωτικές κατευθύνσεις. Σε πρακτικό επίπεδο αυτό σημαίνει ότι δε θίγεται ούτε 1 ασφαλισμένος του ΙΚΑ. Αντιθέτως αίρονται οι αντιεργατικές ρυθμίσεις που προέβλεπε ο νόμος Σιούφα.. Περιέχει εν κατακλείδι τις πιο πολλές καίριες θετικές ρυθμίσεις για την κοινωνική ασφάλεια από κάθε άλλο νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί έως σήμερα.
Κυρίες & κύριοι συνάδελφοι
Όταν συζητούνται τέτοια θέματα πρέπει να πρυτανεύει η σύνεση και η υπευθυνότητα και να ελλείπουν ο λαϊκισμός, οι συντεχνιακές προσεγγίσεις και οι οπισθοδρομικές επιλογές. Θα ήταν θεμιτό η Ν.Δ. να καταθέσει μια άλλη πρόταση. Είναι όμως αναίρεση του θεσμικού της ρόλου σαν αξιωματική αντιπολίτευση να αποχωρεί χωρίς να προτείνει τίποτα. Ας απαντήσει ευθέως. Είναι υπέρ της κρατικής συμμετοχής και πόσο στη βιωσιμότητα του συστήματος; Γιατί μόλις το 93 η Ν.Δ. σαν κυβέρνηση παρέπεμπε το ΙΚΑ σε δανεισμό και το επιχορηγούσε μόλις με 10 δις.. Μήπως αποχωρεί η Ν.Δ. με αντιφατικά επιχειρήματα επειδή δεν θέλει να δεσμευθεί για το μέλλον, επειδή επιχειρεί να ψαρεύει σε θολά νερά χωρίς να αποκαλύψει το συντηρητικό της πρόσωπο; Ας καταθέσει επιτέλους μια ολοκληρωμένη πρόταση για να γνωρίζει ο ελληνικός λαός κατά πόσον αποτελεί για αυτόν αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Τα φληναφήματα του κυρίου Καραμανλή όπως διατυπώθηκαν σε ομιλία του στο ΣΕΒ ότι δε σας λέω το πρόγραμμά μας για να μη το αντιγράψει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορούν να πείσουν κανέναν. Αναδεικνύουν ανεπάρκεια και ανευθυνότητα. που δικαιολογεί τη μόνιμη θέση της Ν.Δ. στα έδρανα της αντιπολίτευσης κάτι που θα επαναβεβαιωθεί και μετά τις επόμενες εκλογές.
18/06/2002
ΠΡΑΚΤΙΚΑ – Οργάνωση των περιφερειακών υπηρεσιών της Α’βαθμιας και Β’βαθμιας Εκπαίδευσης
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
το νομοσχέδιο που συζητάμε είναι πολύ σημαντικό, γιατί κάνει πράξη στην εκπαιδευτική κοινότητα δύο ώριμα κοινωνικά αιτήματα.
Το πρώτο είναι η αποκέντρωση και όσον αφορά την εφαρμογή αλλά και όσον αφορά τον έλεγχο της εκπαίδευσης και το δεύτερο την αξιολόγηση -μια θέση προοδευτική, αλλά και αναγκαία- η αξιολόγηση που προωθεί την αξιοκρατία με όρους διαφάνειας και συμμετοχής όλων των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας. Αυτή η πολιτική, μετά τη συμμετοχή μας στην ενιαία Ευρώπη δεν είναι απλά επιθυμητή, αλλά είναι μία αναγκαία επιλογή.
Είναι γεγονός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι μετά την απόφαση του Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας την 1998/2001, κατέστη αναγκαία η αποσαφήνιση του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τις σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών με τη διεύθυνση των σχολείων. Αυτό ακριβώς επιχειρείται με το υπό συζήτηση άρθρο 13.
Πριν εκφράσω την άποψή μου, θα ήθελα να κάνω δύο επισημάνσεις: Πρώτον, τα τελευταία χρόνια η ιδιωτική εκπαίδευση παρουσιάζει μία άνθηση, γιατί άραγε; Οφείλεται στην άνοδο της οικονομικής κατάστασης των Ελλήνων; Μήπως στη βελτίωση των υπηρεσιών που παρέχουν τα ιδιωτικά σχολεία και στο θέμα της εκπαίδευσης, αλλά και του ωραρίου λειτουργίας και της ασφάλειας των μαθητών; “Η μήπως σε αρνητικά φαινόμενα που παρουσιάζονται σε ορισμένα δημόσια; ΄’Η μήπως όλα μαζί; Νομίζω πως η Βουλή και η ηγεσία του Υπουργείου, πρέπει να αναζητήσουν την απάντηση. Και εδώ να πω πως το νομοσχέδιο που συζητούμε, ήδη δίνει πολλές θετικές απαντήσεις που απορρέουν από την ανάλυση των πιο πάνω ερωτημάτων.
Δεύτερον, υπάρχουν πολλά φαινόμενα καταστρατήγησης των νόμων που διέπουν την ιδιωτική εκπαίδευση από τους ιδιοκτήτες των σχολείων. Οφείλουν οι προϊστάμενοι των γραφείων και των διευθύνσεων αλλά και η κεντρική διοίκηση να εφαρμόσουν ρητά την κείμενη νομοθεσία, ώστε να υπάρξει απόλυτος σεβασμός στους όρους και τις προϋποθέσεις λειτουργίας των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων. Αυτό, όμως, δεν αφορά τους νόμους, αλλά την τήρησή τους.
Και έρχομαι στα άρθρα που αφορούν συγκεκριμένα την ιδιωτική εκπαίδευση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ιδιωτική εκπαίδευση δεν είναι ανταγωνιστική με τη δημόσια. Κινείται στην ίδια παιδαγωγική κατεύθυνση με τη δημόσια, αλλά αποτελεί βεβαίως και επιχειρηματική δραστηριότητα. Πολλά ιδιωτικά σχολεία έχουν προσφέρει σπουδαίες υπηρεσίες στους νέους, έχουν σπουδάσει στελέχη της κοινωνίας, της οικονομίας, της πολιτικής της χώρας μας, όπως το Κολέγιο Αθηνών και άλλα.
Βεβαίως και με βάση την παράγραφο 8 του άρθρου 16 του Συντάγματος, οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι διασφαλισμένοι εργασιακά, για να επιτελούν με ελευθερία και αξιοπρέπεια το έργο τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω πως οι ρυθμίσεις που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών με τους εργοδότες, μέχρι να συμπληρωθούν 6 έτη από την πρόσληψή τους, είναι δίκαιες και ισορροπημένες. Κατοχυρώνουν τις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων και παράλληλα δίνουν την δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να ασκούν τα διευθυντικά τους δικαιώματα. Από την εξαετία όμως και μετά, ο απόλυτος τρόπος με τον οποίο οι εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών μετατρέπονται στην ουσία σε δημοσιοϋπαλληλικές, μόνο προβλήματα μπορεί να συσσωρεύσει στον ευαίσθητο αυτό χώρο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πρέπει να αγνοείται από κανέναν ότι η αγορά έχει τους δικούς της κανόνες αξιολόγησης που εν προκειμένω κρίνονται από τους γονείς, κανόνες αξιολόγησης με τους οποίους επιβραβεύονται οι ικανοί και οι χρήσιμοι. Γι” αυτό νομίζω ότι η κατηγορηματικότητα με την οποία ακολουθείται μετά από τα 6 χρόνια, θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, κύριε Υπουργέ, από τα οποία στοχεύει μια και οι ιδιοκτήτες θα κάνουν χρήση ευκολότερα της ευχέρειας που τους δίνει ο νόμος για να απολύσουν τους εκπαιδευτικούς μέχρι να φθάσουν στην εξαετία.
Γι” αυτό κλείνοντας και σεβόμενος το χρόνο, θα ήθελα να πω ότι η χρυσή τομή στην οποία οφείλει να αναζητεί κάθε νόμος, επιβάλλει να δώσετε τη δυνατότητα χωρίς να φαλκιδεύεται η δυνατότητα των ορθών εργασιακών σχέσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, να μην φαλκιδεύεται ούτε το διευθυντικό δικαίωμα των ιδιωτικών σχολείων αλλά συγχρόνως να έχουν και τη δυνατότητα της δικής τους αξιολόγησης.
Δεν υπάρχει κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας ούτε ιδεολογικό ούτε πολιτικό θέμα. Υπάρχει ένα έλασσον θέμα το οποίο δυστυχώς έχει ανακηρυχθεί σε μείζον και έρχεται να δώσει κάποια σκιά σε ένα ορθότατο νομοθέτημα το οποίο αφορά το σύνολο του συγκεκριμένου νόμου.
Κλείνω κάνοντας μια έκκληση στην ηγεσία του Υπουργείου. Νομίζω πως υπάρχει τρόπος συνεννόησης. Αυτή η τριμελής επιτροπή που αποτελείται από έναν και έναν, μπορεί να προεδρεύεται από κάποιο σώμα κοινά αποδεκτό απ” όλους και απ” αυτό το σώμα να επιλέγεται ο πρόεδρος ή κάποιος δικαστικός όπως σας κατέθεσε, αν είναι βεβαίως συνταγματικό, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας.
Κύριοι συνάδελφοι, κλείνω με μια φράση. Η από μεριάς του Υπουργείου κατανόηση αυτής ακριβώς της θέσης, μόνο σαν πολιτική τόλμη μπορεί να χαρακτηριστεί και όχι σαν υποχώρηση.
17/01/2002