Απολογισμός και Προϋπολογισμός της Βουλής
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Αποτελεί παράδοση ο Προϋπολογισμός της Βουλής να ψηφίζεται ομόφωνα από το σώμα. Η υπερψήφιση αυτή, δεν οφείλεται μόνο στο ότι συντάσσεται με διαπαραταξιακή συναίνεση ούτε βεβαίως επειδή η Βουλή λειτουργεί ως ένα συντεχνιακό σύνολο και ως εκ τούτου υπερασπίζεται τα δικαιώματα ή συμφέροντά της. Και πρέπει να διευκρινιστεί κατηγορηματικά αυτό γιατί πολλά έχουν καταλογιστεί στο Κοινοβούλιο από αυτόκλητους κριτές των πάντων, οι οποίοι με περίσσεια λαϊκισμού στην ουσία βάλουν εναντίον του κορυφαίου θεσμού της Δημοκρατίας.
Αποτελεί αυτή η συναίνεση την αυτονόητη υποχρέωση όλων των μελών του Κοινοβουλίου να υπερασπίσουν αυτό τον κορυφαίο θεσμό που αποτελεί την καρδιά της Δημοκρατίας. Ο Βουλευτής φέρει το ανώτατο αιρετό αξίωμα. Στα πλαίσια της λειτουργίας του πολιτεύματος της αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που υπάρχει στη χώρα μας, οι βουλευτές έχουν τη μεγάλη τιμή και ευθύνη να αντιπροσωπεύουν τους συμπολίτες τους, για προσδιορισμένο συνταγματικά χρόνο. Προσωποποιούν δηλαδή την έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας. Και δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας, ότι οι αιρετοί εκπρόσωποι του λαού αποτελούν αντανάκλαση του ίδιου του λαού. Πάντα ίσχυε και ισχύει στις Δημοκρατίες το ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ «τέτοιοι λαοί, τέτοιοι άρχοντες».
Η αναβάθμιση του Κοινοβουλίου ταυτίζεται με την αναβάθμιση της Δημοκρατίας. Ο κορυφαίος αυτός θεσμός, αποτελεί την τελευταία γραμμή άμυνας, το τελευταίο ανάχωμα της Δημοκρατίας σε πιέσεις και συμφέροντα απ” οπουδήποτε και αν προέρχονται.
Εν κατακλείδι η προάσπιση και θωράκιση του κύρους του Κοινοβουλίου αποτελεί πράξη αυτοσυντήρησης του πολιτικού συστήματος αλλά και των μελών του σώματος.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Στις μέρες μας η πολιτική και οι ασχολούμενοι με αυτή παρουσιάζουν έλλειμμα κύρους έναντι της κοινωνίας και ιδιαίτερα της νέας γενιάς. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις, επισημαίνουν, πως η πολιτική στη χώρα μας βρίσκεται σε χαμηλό σημείο αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης. Αυτό αφορά όλους μας και κάτι πρέπει να κάνουμε ανεξάρτητα από το σε ποια πτέρυγα της Βουλής βρίσκεται ο καθένας μας. Βεβαίως προσεκτική μελέτη αυτών των ποιοτικών αναλύσεων αποκαλύπτει κάτι ικανοποιητικό και αισιόδοξο. Ότι το κύρος και η αξιοπιστία του Κοινοβουλίου, σαν θεσμός, είναι υψηλότερος στην εκτίμηση των Ελλήνων σε αντίθεση με τους άλλους πολιτικούς θεσμούς. Σ” αυτή την εικόνα, θετική συμβολή έχουν, όλοι οι Βουλευτές και βεβαίως το προεδρείο και ο Πρόεδρός του και ο απελθών κύριος Κακλαμάνης αλλά και η νυν κυρία Ψαρούδα Μπενάκη.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Αποτελεί βαθιά μου πεποίθηση ότι ο χώρος του Κοινοβουλίου είναι ο χώρος που κατεξοχήν μπορεί να αναδειχθεί, απενοχοποιηθεί και αναβαθμιστεί ο κυρίαρχος ρόλος της πολιτικής. Γιατί το Κοινοβούλιο μπορεί ν” αποτελέσει ασπίδα στη γνωστή και παλιά προσπάθεια της οικονομικής εξουσίας να κυριαρχήσει της πολιτικής με διάφορους τρόπους. Εδώ βεβαίως προβάλει και η ατομική ευθύνη του καθενός μας. Συνταγματικά όλοι οι βουλευτές είναι ισότιμοι μεταξύ τους. Βεβαίως όμως δεν είναι ίδιοι. Και στις Δημοκρατίες η πολιτική ευθύνη εξατομικεύεται. Και οι συλλήβδην απρόσωπες και αόριστες επιθέσεις, εκτός από άδικες και υποβολημιέες απαξιώνουν την πολιτική, η οποία όμως αποτελεί την πεμπτουσία της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Βεβαίως δεν πρέπει να παραληφθεί η μεγάλη ευθύνη της εκτελεστικής εξουσίας στην αναβάθμιση του θεσμού. Οι υπουργοί δεν πρέπει να θεωρούν ότι είναι πάρεργο το να έρχονται εδώ για να υπερασπιστούν τα νομοσχέδια που καταθέτουν ή ν” απαντήσουν στις ερωτήσεις των συναδέλφων. Πρέπει ν” αντιληφθούν ότι είναι τιμή για αυτούς και όρος επιβεβαίωσης του έργου τους. Όπως αντιστοίχως και οι βουλευτές. Γιατί έργο της Βουλής εκτός από τη στήριξη της Κυβέρνησης είναι και ο έλεγχός της
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Υπάρχει μια αντίληψη σε μέρος της κοινωνίας, και διατυπώνεται χαρακτηριστικά από έναν ευφυή Αμερικάνο τον Αμβρόσιο Μπιρς, ότι «η πολιτική στην εφαρμογή της, είναι αλληλοσπαραγμός συμφερόντων μασκαρεμένος σε αντιπαράθεση αρχών. Είναι η διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων με προσωπικό όφελος». Πρέπει, να διαψεύσουμε αυτόν τον κυνικό μηδενισμό. Και ν” αποδείξουμε ότι η άσκηση της πολιτικής εμπεριέχει το δίκαιο και την ηθική. Είναι δηλαδή, όπως έλεγε ο Αριστοτέλης η πραγμάτωση της αρετής και η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος. Και έχουμε κάθε λόγο να το επιδιώκουμε. Ειδικά εμείς, οι Έλληνες. Που πρώτοι ασκήσαμε και περιγράψαμε την πολιτική. Γι” αυτό και η έννοια πολιτική σε όλες τις γλώσσες του πολιτισμένου κόσμου «πολιτική» ονομάζεται. Και απλά να θυμίσω ότι ο όρος ετυμολογικά αλλά και εννοιολογικά περιλαμβάνεται στο ελληνικό λεκτικό σύμπλεγμα πόλις – πολίτης – πολιτεία αλλά και πολιτικός. Και έχει ιδιαίτερη σημασία αφού αναδεικνύει και το ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του πολιτικού.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Θα ήταν παράληψη να μην αναγνωρίσουμε το πολύπλευρο έργο που επιτελείται τα τελευταία χρόνια στο κοινοβούλιο και που απαιτεί συνέχεια και διεύρυνση, με ευθύνη της σημερινού του προεδρείου. Σήμερα πλέον το Κοινοβούλιο είναι ανοιχτό στην κοινωνία κοντά στο λαό και τη νεολαία, κοντά στους όπου γης Έλληνες με όλο και αυξανόμενη παρουσία στην κοινοβουλευτική διπλωματία. Αναφέρομαι βέβαια στη Βουλή των Εφήβων, στο τηλεοπτικό κανάλι, στις επιτροπές φιλίας της Βουλής αλλά και στο πνευματικό και πολιτιστικό έργο.
Κυρία Πρόεδρε
Το πρότεινα πέρυσι, σας το προτείνω και φέτος, μπορείτε να επεκτείνεται την πολιτιστική και ιστορική δραστηριότητα του Κοινοβουλίου. Κανείς δε θα είχε αντίρρηση για αύξηση των πιστώσεων για προμήθεια έργων τέχνης, κειμηλίων, αρχαιοτήτων και λοιπού ιστορικού υλικού. Θα ήταν μια συμβολή στην ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά του έθνους. Δυστυχώς όμως ο φετινός προϋπολογισμός, στο συγκεκριμένο κωδικό, αντί για αυξημένος προβλέπεται μειωμένος κατά 500.000 € και αυτό αποτελεί λάθος.
Κυρία Πρόεδρε
Το κοινοβούλιο δια του προέδρου του κυρίου Κακλαμάνη, έκανε ένα τεράστιο βήμα, εκσυγχρονισμού και ενημέρωσης του ελληνικού λαού για τις εργασίες του Κοινοβουλίου, λειτουργώντας το κανάλι της Βουλής Μπορείτε να επεκτείνετε αυτή την δραστηριότητα με αυτονόητα οφέλη για το σύνολο του πολιτικού σύστημα. Κάντε το πρόγραμμά του πιο ζωντανό και πιο ελκυστικό στο τηλεοπτικό κοινό. Να σας πω δυο ιδέες: Καθιερώστε δελτία κοινοβουλευτικών ειδήσεων με διαπαραταξιακή συναίνεση. Θα “ταν όαση αντικειμενικότητας και αξιοπιστίας στη σημερινή πραγματικότητα. Και ακόμα βελτιώστε επί τω ελληνικότερω, θεαματικότερω και διδακτικότερω τις υπόλοιπες εκπομπές του καναλιού.
Κυρία Πρόεδρε,
Θα ήθελα να επαναφέρω μια ιδέα που είχε διατυπώσει ο περυσινός εισηγητής της Ν.Δ. κύριος Σκρέκας. Να υπάρξει κάποια στιγμή μια έκδοση που ν” αναφέρει αναλυτικά τα πάγια περιουσιακά στοιχεία της Βουλής για να γνωρίζει ο ελληνικός λαός κάθε χρόνο ποια είναι αυτά και τι καινούργιο προστίθεται. Με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξει ενημέρωση για το τεράστιο έργο που έγινε στη Βιβλιοθήκη της Βουλής, στη Μπενάκειο, αλλά και στο καπνεργοστάσιο. Έργα που καταξιώνουν το προηγούμενο προεδρείο της Βουλής.
Τέλος κυρία Πρόεδρε,
Θέλω να ζητήσω την προσωπική σας συμβολή στην ελάφρυνση των αρνητικών επιπτώσεων, της τελευταίας συνταγματικής αναθεώρησης στο άρθρο 57 περί ασυμβίβαστου. Αυτό μπορείτε να το κάνετε με την επίσπευση της ψήφισης του εκτελεστικού νόμου που εκκρεμεί και μέσω του οποίου μπορούν ν” αρθούν πολλές από τις αρνητικές του συνέπειες. Μετά και τη σοφή παρέμβαση του συνετού προέδρου της Δημοκρατίας, νομίζω ότι ο χρόνος είναι ώριμος. Γιατί αυτή η διάταξη όπως έχω ξαναπεί, αποτελεί παρέκβαση του πολιτεύματος. Ακριβώς γιατί πλήττει την αντιπροσωπευτικότητά του και καθιερώνει ένα επάγγελμα με ό,τι αυτό σημαίνει.
Κλείνοντας θα ήταν παράληψη να μην αναφερθώ στο σύνολο των υπαλλήλων του Κοινοβουλίου οι οποίοι υπερβάλουν εαυτόν για να προλάβουν και ν” ανταποκριθούν στις πολλές φορές υπερβολικές απαιτήσεις μας. Όπως επίσης στους δημοσιογράφους και τεχνικούς του γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου, που καλύπτουν το κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ και μοχθούν ατέλειωτες ώρες για την αντικειμενική ενημέρωση.
16/11/2004
Πολυκλινική Ολυμπιακού Χωριού, Συνήγορος Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Κύριε Υπουργέ,
Ενθυμούμενος τις προεκλογικές δεσμεύσεις της Ν.Δ. και του σημερινού πρωθυπουργού: ότι τα μέτρα για την Υγεία θα τεθούν σε εφαρμογή από την πρώτη μέρα ανάθεσης της εντολής
και αναλογιζόμενος τα έργα και τις ημέρες του Υπουργείου Υγείας το 8μηνο αυτό της διακυβέρνησης από τη Ν.Δ.,
αβίαστα μπορώ να ισχυριστώ ότι «όδυνεν όρος και έτεκεν μυν».
Γιατί τα ωραία και μεγάλα λόγια ακολούθησαν μόνο 2 μικρές αποσπασματικές νομοθετικές παρεμβάσεις .
Η μία αφορούσε την απόλυση των στελεχών διοίκησης της Υγείας που υπηρετούσαν το σύστημα, επί προηγούμενης Κυβερνήσεως
και η δεύτερη, το σημερινό νομοσχέδιο επί του οποίου και θ” αναφερθώ.
Βεβαίως
ούτε το πρόβλημα της πρωτοβάθμιας περίθαλψης λύθηκε
ούτε τα φακελάκια καταργήθηκαν παρά την (ομολογουμένως ευφυή) πρόταση του Υφυπουργού κ.Γιαννόπουλου για νομιμοποίησή τους μέσω ιδικού λογαριασμού όπου κάθε ασθενής θα κατέθετε ό,τι προαιρείτο
ούτε βεβαίως τα ράντζα εξαφανίστηκαν όπως είχε προαναγγελθεί.
Επειδή η μνήμη παίζει σπουδαίο ρόλο στην πολιτική να σας θυμίσω ότι ο Υφυπουργός Υγείας είχε εξαγγείλει μετά την ορκωμοσία του ότι τα ράντζα θα εξαφανιστούν σε 2 μήνες. Και ο ίδιος ο κ. Κακλαμάνης προσδιόριζε αυτό το χρόνο σε 12 μήνες. Πέρασαν ήδη 8 και μόλις πριν μερικές μέρες και κάτω από την έντονη πίεση των ΜΜΕ ο κ. Κακλαμάνης ανήγγειλε απλά έναν εσωτερικό διακανονισμό εφημεριών προκειμένου ν” αντιμετωπίσει το πρόβλημα.
Δεν είναι της ώρας ν” αναφερθώ σ” αυτό, απλά να θυμίσω ότι κάτι αντίστοιχο δοκιμάστηκε την περίοδο 90-93 και βεβαίως δεν απέδωσε.
Αλλά για να επιστρέψω στα σημερινά. Το σημερινό νομοσχέδιο, θα μπορούσε κανείς να το χωρίσει σε 3 τμήματα. Το πρώτο έρχεται να ρυθμίσει και ν” αξιοποιήσει την πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού. Το δεύτερο να νομοθετήσει κάτι που είναι ήδη νομοθετημένο και εμπεριέχεται στο νόμο 2477/97 περί Συνηγόρου του Πολίτη και το τρίτο κάποιες σκόρπιες διατάξεις επί των οποίων τοποθετηθήκαμε στην επιτροπή και δε χρειάζεται να επανέλθω.
Το πρώτο λοιπόν, η λειτουργία της Πολυκλινικής του Ολυμπιακού Χωριού.
Αξίζει τον κόπο να την επισκεφτεί κανείς για ν” αποκτήσει μια εικόνα του τεράστιου έργου που έχει γίνει, επ” ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων. Το Ολυμπιακό Χωριό το οποίο συγκέντρωσε τα συγχαρητήρια όλου του αθλητικού κόσμου δεν ήταν μια προκάτ κατασκευή που θα βάρυνε οικονομικά τον ελληνικό λαό και που θα απομακρυνόταν μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως έγινε σε άλλες Ολυμπιακές πόλεις στο παρελθόν, αλλά ένα σπουδαίο έργο κοινωνικής διάστασης που σήμερα στεγάζει τους δικαιούχους του ΟΕΚ.
Στο Ολυμπιακό Χωριό χτίστηκαν μέσα σε 4 χρόνια 2393 κατοικίες από τον ΟΕΚ οι οποίες ήδη κληρώθηκαν στους δικαιούχους τους. Αποτελεί ένα καταπληκτικό έργο, που αποδεικνύει την δυνατότητα της ελληνικής πολιτείας να συνδυάζει «το τερπνόν μετά του ωφελίμου», αρκεί να έχει βούληση, σχέδιο και εργατικότητα στην υλοποίησή του. Είναι ένα από τα έργα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το οποίο είμαστε περήφανοι.
Στα πλαίσια αυτού του έργου χτίστηκε και εξοπλίστηκε άρτια αυτή η Πολυκλινική για την οποία συζητάμε σήμερα. Αυτό που απομένει είναι να χρησιμοποιηθεί και να ενταχθεί στο γενικότερο σύστημα Υγείας προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των κατοίκων της περιοχής.
Υπ” αυτή την έννοια, οφείλω κύριε Υπουργέ να σας επαινέσω που προετοιμάζεται αυτή την αξιοποίηση.
Που πράττετε δηλαδή την αυτονόητη υποχρέωσή σας.
Και το λέω θετικά, γιατί σήμερα δυστυχώς στον πολιτικό βίο ελαττώνονται τα αυτονόητα.
Και λυπάμαι ότι οι συνάδελφοί σας στην Κυβέρνηση που είναι επιφορτισμένοι με την αξιοποίηση των Ολυμπιακών ακινήτων- όπως ο Υπουργός Αθλητισμού περί άλλα τυρβάζουν. Με αποτέλεσμα οι περισσότερες αθλητικές εγκαταστάσεις, να ερημώνουν και ν” αραχνιάζουν.
Κύριε Υπουργέ,
Συστήνετε μια Ανώνυμη Εταιρεία η οποία ελέγχεται κατά πλειοψηφία από το Υπουργείο Υγείας και στην οποία μπορούν να μετέχουν εφόσον το επιθυμούν και άλλοι δημόσιοι φορείς όπως επίσης και ασφαλιστικοί οργανισμοί. Δεν είναι πρώτη φορά που συστήνονται νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου υπό την εποπτεία του κράτους. Ως εκεί καλώς. Γιατί όμως Α.Ε. που παραπέμπει στο Υπουργείο Εμπορίου και στους νόμους περί εμπορικού δικαίου; Απεύχομαι το ενδεχόμενο ότι στο πίσω μέρος του μυαλού σας έχετε την εμπορευματοποίηση της υγείας. Και τον πάσχοντα συμπολίτη μας τον αντιμετωπίζετε ως καταναλωτή και όχι ως χρήστη των υπηρεσιών υγείας.
Αλλά επειδή με πιέζει ο χρόνος, θα” θελα ν” αναφερθώ και στο δεύτερο μέρος του νόμου, αυτό που περιλαμβάνει το Συνήγορο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Είναι βασική αρχή πως νέοι νόμοι χρειάζονται όταν υπάρχει κενό στη μέχρι τώρα κείμενη νομοθεσία. Άλλως οδηγούμαστε στα αρνητικά φαινόμενα της πολυνομίας και αλληλοεπικάλυψης νόμων.
Προτείνετε νομοθετικά τη θέσπιση ενός Συνηγόρου Υγείας ο οποίος εντάσσεται στην ήδη υπάρχουσα ανεξάρτητη αρχή του Συνηγόρου του Πολίτη. Σας θυμίζω ότι τον Ιούνιο του 2002 η Ν.Δ. είχε υποβάλει πρόταση νόμου για δημιουργία ανεξάρτητης διοικητικής αρχής. Και η τότε Βουλή την είχε καταψηφίσει.
Φαίνεται ότι ο χρόνος της κυβερνητικής θητείας σας ωρίμασε και έτσι σήμερα δεν προτείνετε ανεξάρτητη διοικητική αρχή. Εν πάση περιπτώσει αλλάξατε θέση για δικούς σας λόγους και προτείνετε ο Συνήγορος Υγείας να εντάσσεται στο Συνήγορο του Πολίτη. Αλλά κύριε Υπουργέ και σαν αρχή και σαν λειτουργία αυτό που προτείνετε ήδη υπάρχει.
Σας θυμίζω ότι σύμφωνα με το νόμο 2477/97 και το προεδρικό διάταγμα 273/99 λειτουργεί στα πλαίσια του Συνηγόρου του Πολίτη κύκλος κοινωνικής προστασίας. Ο οποίος ασχολείται με αυτά ακριβώς που επιδιώκεται να νομοθετήσετε σήμερα.
Ο κύκλος αυτός απορρόφησε το 30,4% του συνόλου των δραστηριοτήτων του Συνηγόρου του Πολίτη. Εποπτεύετο από τη βοηθό Συνήγορο κυρία Μητροσύλη και σήμερα από την κυρία Παπαρηγοπούλου.
Να ενημερώσω ακόμα το Σώμα ότι κάθε χρόνο, ο Υπουργός Υγείας, έχει στα χέρια του όλα τα συμπεράσματα από τις αναφορές πολιτών. Με τα περυσινά δεδομένα το 15% των αναφορών, αφορούν αμιγώς θέματα υγείας, όπως καθυστέρηση των ραντεβού στα νοσοκομεία του ΕΣΥ, κακή συμπεριφορά ιατρών, ελλιπής ενημέρωση ασθενών ή συγγενών κλπ., προτείνονται δε και τρόποι αντιμετώπισης
Σας θυμίζω ακόμα κύριε Υπουργέ ότι υπάρχει ο νόμος 2519/97
σύμφωνα με τον οποίο έχουν συσταθεί τριμελείς επιτροπές ανά νοσοκομείο , για την προάσπιση των δικαιωμάτων του πολίτη.
Αυτές οι επιτροπές κατά τη γνώμη μου δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα και χρήζουν επανεξέτασης και αναβάθμισης.
Έτσι λοιπόν, το άρθρο που προτείνετε ούτε νέο είναι ούτε καμιά καινοτομία πραγματοποιεί. Είναι απλά μια επανάληψη. Με μόνο καινούργιο, τη σύσταση τριών θέσεων ειδικών επιστημόνων, στον ήδη υπάρχοντα Συνήγορο του Πολίτη, για τις οποίες κανείς δε θα είχε αντίρρηση.
Κύριε Υπουργέ,
Είναι λογικό κάθε πολιτικός και ιδιαίτερα κάθε υπουργός να θέλει να βελτιώνει διαρκώς το προφίλ και τη δημοτικότητά του. Ο ασφαλής τρόπος ο οποίος αντέχει και στο χρόνο, είναι αυτός ο στόχος να πραγματοποιείται από τη λήψη μέτρων που βελτιώνουν τη θέση του πολίτη και που αναβαθμίζουν τη ποιότητα ζωής. Να κρίνεται δηλαδή από τα έργα του και την αποτελεσματικότητά τους. Ο οποιοσδήποτε άλλος τρόπος που απευθύνεται στην εικόνα και όχι στην ουσία, μόνο προσωρινά οφέλη μπορεί να εξασφαλίσει.
09/11/2004
Φύλαξη και Μεταολυμπιακή Αξιοποίηση των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Μετά το τέλος της γιορτής των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων επιστρέψαμε στα καθ” ημάς. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες που είχαν κατά κοινή ομολογία απόλυτη επιτυχία και στον αθλητικό και στον οργανωτικό τομέα και επαινέθηκαν απ” όλη τη διεθνή κοινότητα. Η κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός επαίρεται για την επιτυχία τους και την αποδίδει στις προσπάθειες του ελληνικού λαού. Θαρρείς και ο ελληνικός λαός δεν είχε εκλέξει την κυβέρνηση, αυτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που ανέλαβε τη διεξαγωγή των έργων υποδομής και της οργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων και αυτά έγιναν από μόνα τους.
Ακούσαμε κατά καιρούς ακόμα και στην προολυμπιακή περίοδο και από τον ίδιο τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας, σκέψεις και προβληματισμούς κατά πόσο η ΄χωρα μας έπρεπε να οργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί είχαν υψηλό κόστος. Και εδώ υπάρχει η πρώτη μεγάλη αντίφαση. Από τη μία καμαρώνετε και επαίρεστε για την πολύ καλή διεξαγωγή τους, απ” την άλλη μεμψιμοιρείτε για το υψηλό τους κόστος, που τάχα πήγε πίσω την οικονομία. Από τη μια μιλάτε για εθνική αυτοπεποίθηση από την άλλη στέλνετε τη χώρα στην Επιτροπεία.
Είστε επαναλαμβανόμενοι και μονότονοι, στις απόψεις του τύπου «όλα τα καλά οφείλονται στον ελληνικό λαό και όλα τα κακά στην κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.». Γιατί βέβαια θα ήταν μέγιστο θράσος να ισχυριστείτε ότι εσείς οργανώσατε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επιστροφή λοιπόν στα καθ” ημάς. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες τέλειωσαν και η ζωή θέτει το αμείλικτο ερώτημα για την τύχη των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.
Κύριοι Υπουργοί,
Στην προσπάθειά σας να τεκμηριώσετε το υψηλό κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων, αθροίζετε συλλήβδην, όλα τα έργα που έγιναν ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Αποσιωπάτε ότι πολλά εξ” αυτών έχουν χρησιμότητα σε διάφορους κλάδους της οικονομίας, αλλά μπορούν ν” αποδοθούν για κοινωνική χρήση και άλλα ν” αξιοποιηθούν προκειμένου να στεγάσουν υπηρεσίες του κράτους.
Παράδειγμα : Το Ολυμπιακό χωριό ήδη δόθηκε στους δικαιούχους του ΟΕΚ. Μόλις προχθές ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αλλά και ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. τη μέρα της γιορτής της, καμάρωναν γιατί το χωριό Τύπου στην Αμυγδαλέζα θα στεγάσει τη Σχολή της Αστυνομίας.
Ξεχνώντας ότι το ψέμα έχει κοντά πόδια κάνετε το ίδιο, όταν μεγιστοποιείτε το κόστος λειτουργίας και συντήρησης των αμιγώς αθλητικών εγκαταστάσεων. Έτσι ενώ υπάρχει ολοκληρωμένη μελέτη της Γενικής Γραμματείας Ολυμπιακών Αγώνων, το Νοέμβρη του 2003, ότι το κόστος συντήρησης και λειτουργίας ανέρχεται στο ποσό των 25 εκατομμυρίων € ανά έτος, εσείς διοχετεύεται ότι ξεπερνά τα 100εκατομμύρια € με προφανή στόχο να δημιουργήσετε την εντύπωση ότι οι εγκαταστάσεις είναι βάρη που πρέπει να τα ξεφορτωθεί το δημόσιο. Αλήθεια ετοιμάζεστε να τις εκποιήσετε;
Και εδώ, αποκαλύπτεται η βαθιά συντηρητική και αναχρονιστική σας αντίληψη. Αφαιρείτε απολύτως από την αξιολόγηση των αθλητικών έργων ένα βασικό κριτήριο, την κοινωνική χρησιμότητα και τ” αντιμετωπίζεται με στενά χρηματοοικονομικά κριτήρια. Μια στείρα οικονομίστικη ή λογιστική αντίληψη χωρίς ίχνος αναπτυξιακής ή κοινωνικής διάστασης.
Επιτέλους, είστε 8 μήνες κυβέρνηση, απαντήστε συγκεκριμένα στο αμείλικτο ερώτημα που σας θέτει ο ελληνικός λαός. Τι θα γίνουν όλ” αυτά; Θα τ” αφήσετε να καταστραφούν; Πώς μπορεί να αισθάνεστε όταν στο Πανθεσσαλικό στάδιο ξηλώθηκαν όλα και ευτυχώς που ο δήμαρχος Ηρακλείου έβαλε μπουλντόζες στην είσοδο του Πανκρήτειου σταδίου, αλλιώς θα το διαλύατε και αυτό.Βοούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για την εγκατάλειψη των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων. Έχετε συνειδητοποιήσει ότι είστε υπεύθυνοι για τις καταστροφές και λεηλασίες που γίνονται;
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Συνειδητοποιήστε ότι η εποχή της έξαλλης αντιπολίτευσης, τότε που καταψηφίζατε όλες τις διατάξεις που αφορούσαν χωροθετήσεις και χρήσεις γης και όλους τους εν γένει Ολυμπιακούς νόμους έχει περάσει. Είσαστε υποχρεωμένοι να απαντήσετε σύντομα στο αμείλικτο ερώτημα: Τι θα κάνετε.
Είναι επιβεβλημένη και αυτονόητη η υποχρέωσή μου να τονίσω την έλλειψη πολιτικής, την έλλειψη θάρρους για τη λήψη συγκεκριμένων αποφάσεων. Η καθυστέρηση όμως αυτή καθίσταται καθημερινά καταστροφική. Θα μπορούσα να δεχθώ κάτι που θα ήταν συνεπές και στην συντηρητική φύση του κόμματός σας, την επίσημη δημόσια πρόσκληση προς την ιδιωτική πρωτοβουλία. Εμείς σας έχουμε αφήσει ως παρακαταθήκη δύο συγκεκριμένες μελέτες, μια του πανεπιστημίου Θεσσαλίας και μια του Οικονομικού πανεπιστημίου της Αθήνας για την μεταολυμπιακή χρήση των Ολυμπιακών έργων. Θα μπορούσατε να καλέσετε την τοπική αυτοδιοίκηση, τη Νομαρχία, τους Ολυμπιακούς Δήμους, τις αθλητικές ομοσπονδίες για να καθορίσετε το αύριο των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Δεν πράττετε ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Κύριοι. «κυβερνάν είναι το επιλέγειν» όπως έλεγε ο Αριστοτέλης.
Κάθε επιλογή έχει αποτελέσματα. Πολιτικό όφελος και κόστος. Η απραξία έχει μόνο κόστος. Και αυτό το κόστος δυστυχώς θα το πληρώσει ο ελληνικός λαός. Ήταν εύκολη η κριτική σας για την καθυστέρηση ή για την υποτιθέμενη αύξηση του κόστους. Η καταστροφή των εγκαταστάσεων ή η καθυστέρηση στην αξιοποίησή τους, έχει ή δεν έχει κόστος; Έχει μεγάλο κόστος και η χρέωση είναι αποκλειστικά δική σας. Εμείς σας προτείνουμε να προβείτε σε ανοιχτές διδικασίες με εποικοδομητικό διάλογο που θα έχει ένα μόνο στόχο. Όλα τα έργα ν” αξιοποιηθούν προς όφελος του ελληνικό λαό.
Αν τολμήσετε να εκποιήσετε ή να παραχωρήσετε θα μας βρείτε μπροστά σας.
22/10/2004
Νομοσχέδιο για μετεγγραφές φοιτητών
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Είναι το δεύτερο νομοσχέδιο που καταθέτει το Υπουργείο Παιδείας στο Κοινοβούλιο. Πρόκειται για ένα αποσπασματικό σχέδιο νόμου το οποίο βεβαίως δε θα είχε κατατεθεί καν, αν δεν είχε ξεσπάσει το ζήτημα των παράνομων μετεγγραφών, που οδήγησε και στην παραίτηση του Υπουργού Γεωργίας. Αποτελεί δηλαδή μια αντίδραση σε ένα πρόβλημα που προέκυψε.
Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι οι παράνομες μετεγγραφές που αφορούν συγγενείς πολιτικών προσώπων σε όποια πτέρυγα της Βουλής και αν βρίσκονται, είναι κατακριτέες.
Δημιουργούν ένα νοσηρό κλίμα που επιτείνει την απαξία μερίδας της κοινής γνώμης για την πολιτική και τους πολιτικούς. Γνωρίζετε βέβαια ότι στη χώρα μας ο δείκτης εμπιστοσύνης των πολιτών για τους πολιτικούς είναι στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα. Η αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου όμως δε μπορεί να γίνεται ευκαιριακά και αποσπασματικά.
Ουδόλως ισχυρίζομαι ότι η διακυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει να επιδείξει φαινόμενα οίησης και αλαζονείας. Η Ν.Δ., σαν αντιπολίτευση, γενίκευσε και μεγιστοποίησε τα μεμονωμένα αυτά φαινόμενα. Η βραχύβια όμως παρουσία της στην εξουσία , απέδειξε ότι η Ν.Δ. δεν έχει καμία σχέση με την ηθική δύναμη που μας παρουσιαζόταν προεκλογικά.
Για να αποδειχθεί για μια ακόμα φορά η αλήθεια της ρήσης «αρχή άνδρα δείκνυσι».
Και εδώ κυρία Υπουργέ οφείλω να σχολιάσω κάποιες αντικρουόμενες και ομολογώ περίεργες, όσον αφορά τη λειτουργία του πολιτεύματος, δηλώσεις σας.
Μια ομάδα βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μεταξύ των οποίων και εγώ, σας καταθέσαμε ερώτηση για δημοσιοποίηση όλων των μετεγγραφών την τελευταία 5ετία..
Εσείς, τη μια δηλώσατε πως αν το κάνετε θα υπάρξει πρόβλημα σε όλο το Κοινοβούλιο.
Την άλλη, μόλις προχτές, δηλώσατε ότι μόλις πάρετε στα χέρια σας τα στοιχεία για τις μετεγγραφές, θα τις δώσετε στον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και εκείνος θα αποφασίσει τι θα κάνει.
Κυρία Υπουργέ, αυτές οι δηλώσεις δε τιμούν την μακρόχρονη κοινοβουλευτική παρουσία σας. Βρίσκονται σε απόλυτη διάσταση με τα άρθρα του Συντάγματος που καθορίζουν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου. Βρίσκονται σε κατάφορη αντίθεση με τον κανονισμό λειτουργίας του. Είστε υποχρεωμένη να δώσετε τα πλήρη στοιχεία στους βουλευτές που σας τα ζήτησαν.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι
Έχουμε χρέος ν” απαλλάξουμε την πολιτική ζωή από φαινόμενα που καταργούν την ισονομία και ισοπολιτεία, μεταξύ των πολιτών,αλλά συγχρόνως και από τη διαβολή και τη σκανδαλολογία. Εμείς οι εκπρόσωποι του λαού, που διακονούμε την πολιτική στην ανώτατη βαθμίδα της, στο Κοινοβούλιο, οφείλουμε να αυτοπροστατευτούμε και να αυτοπροσδιοριστούμε. Έχουμε χρέος να κρατήσουμε την ισορροπία , την αυτονομία την ανεξαρτησία των εξουσιών. Άλλως, θα είμαστε εκτεθειμένοι στις παρεμβάσεις των κονδυλοφόρων ή τηβεννοφόρων.
Και επιτέλους κυρία Υπουργέ έχετε απόλυτο δίκαιο όταν λέτε ότι στη δημοκρατία οι ευθύνες είναι ατομικές. Αλλά αυτό, δε μπορεί να ισχύει μόνον όταν αναφέρεστε στον Υφυπουργό σας τον κ. Καλό, αλλά παντού.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ενθυμίστε τη δήλωση της Κυβέρνησης ότι το φθινόπωρο θα ξεκινήσει Εθνικός Διάλογος για την Παιδεία. Θα περίμενε κανείς υλοποίηση αυτής της εξαγγελίας. Η οποία δυστυχώς δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα.. Αντ” αυτού παίρνει τη μορφή αυτόνομου νομοσχεδίου, η αντιμετώπιση ενός μικρού προβλήματος, υποσύνολο του μεγάλου θέματος της Παιδείας.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο, του 1991, θέλει βελτίωση. Όμως, ακριβώς επειδή αυτό το νομοσχέδιο δεν αποτελεί μέρος ενός αρμονικού ευρύτερου συνόλου, αλλά μια αντίδραση, αυτοπεριορίζεται στην αντιμετώπιση του φαινομένου, στο σύμπτωμα και ουδόλως αντιμετωπίζει το φάσμα τις γενεσιουργές αιτίες του. Το φαινόμενο της μεγάλης πίεσης για μετεγγραφές στα πανεπιστήμια του κέντρου δεν οφείλεται μόνο σε λόγους οικονομικούς ή υγείας ή και στο συνδυασμό τους.
Όταν τα πανεπιστήμια της περιφέρειας από πολλούς δε θεωρούνται απλά περιφερειακά αλλά περιθωριακά
Όταν οι μετεγγραφές δεν είναι πρόβλημα που συναντιέται μόνο στους φοιτητές αλλά με την ίδια ένταση και με πολλές παρεμβάσεις συναντιέται και στον κόσμο των διδασκόντων.
Τότε οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο, ευρύτερο πολυεπίπεδο. Το ζητούμενο λοιπόν είναι ν” αντιμετωπίσουμε το σύμπτωμα εκριζώνοντας συγχρόνως τα γενεσιουργά αίτια.
Κυρία Υπουργέ, τα τελευταία χρόνια, κάθε Κυβέρνηση παρεμβαίνει στο εκπαιδευτικό σύστημα. Πολλές φορές γίνονται αλλαγές και από την ίδια Κυβέρνηση μετά από ανασχηματισμό. Ένα διαρκές ράβε-ξήλωνε, το οποίο αντικειμενικά καταλήγει σε βάρος της εκπαίδευσης στη χώρα μας, δημιουργώντας αμηχανία και ανισότητα στους μαθητές και σπουδαστές. Λυπάμαι ότι κινείστε σ” αυτή την κατεύθυνση.
Νομοθετήσατε τη μείωση των μαθημάτων από 9 σε 6 και προσδιορίσατε εκ των υστέρων ποια θα είναι αυτά τα μαθήματα, ενώ συγχρόνως μειώσατε τον αριθμό των επιλογών των υποψηφίων. Στη συνέχεια προαναγγείλατε, μια καινούργια αλλαγή στο εξεταστικό, αφού μόνη σας παραδεχθήκατε ότι το σχολικό έτος 2005-2006 είναι μεταβατικό μέχρι να εφαρμοστούν οι απαιτούμενες αλλαγές στο ισχύον σύστημα.
Τώρα φέρνετε ένα νομοσχέδιο κυριολεκτικά «στο πόδι». Αυτό που συζητάμε σήμερα βεβαίως δεν έχει καμία σχέση με αυτό που προαναγγείλατε. Ξεκινήσατε με τη δαμόκλειο σπάθη της κατάργησης των μετεγγραφών. Στη συνέχεια παρουσιάσατε 7 βελτιώσεις, τις τελευταίες μέρες 2 ακόμα και δεν ξέρω τι θα συμβεί μέχρι της τελικής ψήφισης. Ενώ το πρόβλημα αφορούσε τα πανεπιστήμια του κέντρου, εμπλέξατε και τα περιφερειακά πανεπιστήμια, αντί να διευκολύνετε τις μετεγγραφές σ” αυτά προκειμένου να τα ενισχύσετε. Πρόκειται για την αποθέωση της προχειρότητας.
Ένας τέτοιος νόμος για ν” αντέξει στο χρόνο, πρέπει να είναι εύκολα αναγνώσιμος, αντικειμενικός και διαφανής. Τ” αποτελέσματα των μετεγγραφών να δημοσιοποιούνται και να μπορούν να ελέγχονται στο σύνολό τους.. Με σαφή μοριοδοτούμενα κριτήρια και βεβαίως να μην αναιρεί τα αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων. Γιατί δυστυχώς έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα και με απόφαση των πανεπιστημίων μάλιστα, μετεγγραφών σε διαφορετικά τμήματα.
Κυρία Υπουργέ, από την θέση μιας δημιουργικής αντιπολίτευσης, σας προτείνουμε, ο νόμος για τις μετεγγραφές να συμπεριληφθεί σε μια εθνική στρατηγική για την Παιδεία. Που θ” αναβαθμίζει όλα τα περιφερειακά πανεπιστήμια και θα τα καθιστά κέντρα έλξης των φοιτητών του Λεκανοπεδίου, των Ελλήνων της διασποράς αλλά και ακόμα άλλων κρατών.
Ειλικρινά οραματίζομαι, την εποχή όπου το Υπουργείο Παιδείας θα καταστήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση σημαντικό τομέα της ελληνικής οικονομίας, ικανό ν” ανταγωνιστεί το βρετανικό σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Δεν μας λείπουν οι πόροι δε μας λείπουν οι επιστήμονες. Η ελληνική διασπορά κοσμεί σήμερα ξένα πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Τα νησιά μας, οι πόλεις που φιλοξενούν πανεπιστήμια, το κλίμα, η παράδοση, μας καθιστούν μια προνομιακή χώρα για πανεπιστημιακές σπουδές. Είναι πολύ ανησυχητικό για την εξέλιξη της Παιδείας στη χώρα μας, ότι στα 100 καλύτερα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια δεν περιλαμβάνεται ούτε ένα ελληνικό. Αυτά έπρεπε να συζητάμε σήμερα. Και η λύση του προβλήματος δε μπορεί να είναι κομματική. Αλλά εσείς κινείστε σ” αυτό τον επιζήμιο δρόμο. Γι” αυτό και οδηγήσατε σε παραίτηση τον πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, ο οποίος είχε οριστεί από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
Η εφαρμογή μιας μακροχρόνιας πολιτικής για την αναβάθμιση της Παιδείας θα προκύψει μόνο, σαν αποτέλεσμα ενός εθνικού διαλόγου μεταξύ των κομμάτων, των καθηγητών, των φοιτητών και των τοπικών κοινωνιών. Το πρόβλημα είναι να υπάρχει η βούληση να χαραχθεί ένας εθνικός διάλογος για την Παιδεία. Ένας διάλογος που δε θ” αναζητά συμβιβασμούς, αλλά μια δυναμική ισορροπία οράματος και προοπτικής. Λυπάμαι ότι κινήστε στην αντίθετη κατεύθυνση.
21/10/2004
Απολύσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού
Κύριε Υπουργέ,
Καλά λέει ο λαός μας «έχει ο καιρός γυρίσματα». Η μοίρα το έφερε 30 χρόνια μετά, ν” αντιπαρατεθούμε και πάλι. Τότε στο Πανεπιστήμιο, σαν συνδικαλιστές διαφορετικών παρατάξεων, σήμερα εσείς στη θέση του Υπουργού και εγώ στα έδρανα της Αντιπολίτευσης ως επερωτών Βουλευτής. Και ποιος να το πίστευε, ότι θα επερωτάστε γιατί επί θητεία σας συνεργήσατε αποφασιστικά για στο να χάσουν τη δουλειά τους 3000 εργαζόμενοι. Από υπερασπιστής της εργατικής τάξης τότε, μεταβληθήκατε σε Ηρώδη της.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ειλικρινά λυπάμαι, διότι βλέπω ότι αυτή η Βουλή διολισθαίνει σε συγκρούσεις που δε θα υπηρετήσουν ουσιαστικά ούτε την αποστολή μας ούτε τον τόπο. Συζητάμε σήμερα, για τις απολύσεις του Υπουργείου Πολιτισμού, ενώ οι προβολείς της δημοσιότητας εστιάζονται στα υποτιθέμενα σκάνδαλα των εξοπλισμών.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Επιτρέψτε μου να επιμείνω στην ανάγκη των καθαρών πολιτικών. Τις έχει ανάγκη ο λαός μας, το πολιτικό σύστημα, η νέα γενιά αυτού του τόπου. Αν πρόκειται να μπούμε σε μια περίοδο ριζικών και δραστικών αλλαγών στην πολιτική απασχόλησης, στις εργασιακές σχέσεις, στο ρόλο του δημόσιου τομέα ως εργοδότη, η κυβέρνηση έχει χρέος να παρουσιάσει την πολιτική της. Για να γνωρίζουμε αν το αποκρουστικό μέτρο για το οποίο μιλάμε, αποτελεί μια ειδική περίπτωση ή την απαρχή μιας νέας πολιτικής στο χώρο της απασχόλησης. Μια πολιτική περιστολής δαπανών με κύριο θύμα τους εργαζόμενους. Σε κάθε περίπτωση, αποκαλύπτει την κοινωνική και εργατική πολιτική του νέου υπό τον κ.Καραμανλή κέντρου.
Κύριοι,
Είναι προφανές ότι η δορά του κεντρώου προβάτου δεν άντεξε ούτε εξάμηνο. Ο λύκος της πραγματικής Δεξιάς αποκαλύπτει χωρίς αιδώ το πραγματικό της πρόσωπο. Χωρίς προειδοποίηση, χωρίς διάλογο, χωρίς καμία διάκριση για πολύτεκνους, ανύπαντρες μητέρες, χωρίς καμία αναφορά σε κοινωνικά κριτήριο, απλά «απολύουμε». Ίσως η νέα τακτική της Ν.Δ. να είναι η εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων ταυτόχρονα με τις τυμπανοκρουσίες των δήθεν σκανδάλων με την ελπίδα αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμής.
Και έτσι για να μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι όλα τελούν υπό την έγκριση του Πρωθυπουργού , ο χορός των απολύσεων ξεκινά από το υπουργείο όπου πολιτικός προϊστάμενος είναι ο ίδιος. Λυπάμαι αλλά ο τρόπος, η πολιτική κουλτούρα που χαρακτηρίζει το μέτρο, ταιριάζει μάλλον σε σατραπεία παρά σε συντεταγμένη πολιτεία. Παρά σε εκλεγμένη κυβέρνηση, ευαίσθητη και με επίγνωση των συνεπειών των πράξεών της. Και αποκαλύπτεται ακόμα, η παραπλάνηση που δείχνουν τα λόγια του Πρωθυπουργού ότι τάχα η κυβέρνηση δεν ξεχωρίζει πολιτικούς χρωματισμούς στους εργασιακούς χώρους.
Κύριοι,
Τα πράγματα είναι ολοφάνερα. Διαλύεται το Υπουργείο Πολιτισμού. Οι προηγούμενοι συνάδελφοι μίλησαν επ” αυτού. Ή το κάνετε για να περικόψετε δαπάνες ή το κάνετε για να προσλάβετε τα δικά σας παιδιά. Το είπε και ο Υφυπουργός της κυβέρνησής σας στην Ομοσπονδία εκτάκτων που τον επισκέφτηκαν και αυτός τους παρέπεμψε στη Χαριλάου Τρικούπη. Έτσι ανερυθρίαστα χωρίς στοιχειώδη αιδώ. Τώρα έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα για το τι σημαίνει επανίδρυση του κράτους. Διαλύουμε το Υπουργείο Πολιτισμού. Όταν μέχρι 31/12/04 ο αριθμός των απολυμένων θα φτάσει τα 3500 άτομα, προσωπικό εξειδικευμένο, επιστήμονες, τεχνικοί, εργατοτεχνίτες, αρχαιοφύλακες. Αυτό σημαίνει σταμάτημα όλων των έργων αναστήλωσης – ανασκαφών -συντήρησης αρχαιολογικών χώρων που έχουν ξεκινήσει. Σημαίνει πλημμελή έως μηδενική φύλαξη και προστασία όλων των αρχαιολογικών χώρων. Αλήθεια με τι κριτήρια θα προσλάβετε τους επόμενους; Εσείς μιλάγατε για διαφάνεια στις προσλήψεις και αξιοκρατία όταν έτσι ωμά, απολύετε; Πολλώ δε μάλλον που προεκλογικά υποσχεθήκατε μονιμοποίηση των συμβασιούχων και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν πολλά χρόνια υπηρεσίας και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Κύριε υπουργέ,
Γνωρίζετε ότι οι σχετικές ιδιωτικού δικαίου συμβάσεις εργασίες είναι από τη φύση τους αορίστου χρόνου. Και το άρθρο 103 του συντάγματος δεν εμποδίζει τη σύναψη ή την αναγνώρισή τους ως αορίστου χρόνου. Άλλωστε υπάρχει και η οδηγία 99/70 της Ε.Ε. που κρίνει ανεφάρμοστες όσες διατάξεις νόμου επιβάλουν τη σύναψη των συμβάσεων αυτών ως ορισμένου χρόνου. Επομένως για την εκπλήρωση της προεκλογικής υπόσχεσης για τακτοποίηση των συμβασιούχων δεν υπάρχει κώλυμα. Βούληση δεν υπάρχει.
Σήμερα η Ε.Ε. αναγνωρίζει ότι το κόστος διατήρησης μιας κοινωνικής αποστολής, αποτελεί ουσιαστικά αναπτυξιακή επένδυση. Διότι το κόστος του κοινωνικού αποκλεισμού είναι πολύ υψηλότερο από το κόστος της πρόσληψής του.
Κύριοι,
Να ξέρετε ότι η ανεργία και οι περιστολές δε θα οδηγήσουν σε καμία περίπτωση σε περιορισμό των δαπανών. Αντίθετα θα ανεβάσουν κατακόρυφα το οικονομικό και κοινωνικό κόστος.
Κύριοι συνάδελφοι,
Λυπάμαι αλλά κλείνοντας, οφείλω να προβώ σε μια διαπίστωση. Ότι οι έννοιες του κέντρου και υπό Καραμανλή κυβερνήσεις είναι διαχρονικά αντίθετες και αλληλοαποκλειόμενες.
04/10/2004
Ρυθμίσεις θεμάτων όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων
Κυρία Πρόεδρε,
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου φέρει τον ενδιαφέροντα τίτλο «Ρυθμίσεις θεμάτων όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων». Έχει δύο στόχους. Ο πρώτος να καταργήσει τις εξετάσεις στη Β” Λυκείου και ο δεύτερος να διαφοροποιήσει το ποσοστό συμμετοχής στους διορισμούς των καθηγητών στο 60% από τους επιτυχόντες του ΑΣΕΠ και το 40% από τους αναπληρωτές.
Επ” ευκαιρία ρυθμίζει μια σειρά σημαντικών θεμάτων έτσι αποσπασματικά χωρίς ενιαίο στρατηγικό σχεδιασμό. Παραπέμποντας την ουσία στον εθνικό διάλογο ο οποίος, κατά την κυρία Υπουργό, θα αρχίσει το Σεπτέμβριο.
Αλλά πριν απ” όλα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οφείλω να τονίσω ένα ζήτημα μείζονος πολιτικής σημασίας. Υπάρχει μια διάχυτη αντίληψη από πολλά μέλη της κυβέρνησης για το κατά πόσο η αντιπολίτευση δικαιούται να κάνει κριτική ή όχι.
Εν ονόματι παραλείψεων ή σφαλμάτων των κυβερνήσεων του χθες, η κυβέρνηση του σήμερα αρνείται στην αντιπολίτευση του σήμερα ν” ασκήσει τα καθήκοντά της. Αναφέρομαι στον ακραίο κ.Σπηλιοτόπουλο όταν απάντησε στην κριτική του κ.Πάγκαλου αλλά αναφέρομαι και στον ίδιο τον Πρωθυπουργό όταν από αυτό εδώ το βήμα αναφερόμενος στον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είπε ότι δεν έχουμε να μιμηθούμε ή να πάρουμε τίποτα από εσάς. Αλλά δυστυχώς και η ίδια μετριοπαθής Υπουργός δεν απέφυγε τον αλαζονικό αυτό πειρασμό, όπως προκύπτει από την ομιλία της στην επιτροπή της Βουλής.
Κύριοι της Ν.Δ.
Προλάβατε και αναπτύξατε μια δεσποτική νοοτροπία. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάτε ότι στη Δημοκρατία ο μόνος δεσπότης είναι ο κυρίαρχος ελληνικός λαός, ο οποίος κατανέμει ρόλους. Σας έταξε στο ρόλο της κυβέρνησης και εμάς στην αντιπολίτευση. Εφ” ω ετάχθημεν λοιπόν να τον υπηρετούμε. Ας μιλήσουμε επί της ουσίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Στα επίμαχα άρθρα του νομοσχεδίου, τοποθετήθηκε ήδη αναλυτικά η εισηγήτριά μας. Εγώ απλά να παρατηρήσω ότι είτε 60, 40 είτε 25, 75 δεν υπάρχει ποιοτική διαφορά στον τρόπο πρόσληψης των καθηγητών. Το κυρίαρχο θα ήταν να υπάρξει μια διακομματική συμφωνία μακράς πνοής, ώστε να μην αλλάζουν αυτές οι αναλογίες ανάλογα με τη βούληση των υπουργών, για να γνωρίζουν οι καθηγητές σε μόνιμη και σταθερή βάση τον τρόπο πρόσληψής τους στο δημόσιο. Ακόμα όσον αφορά την κατάργηση των εξετάσεων της Β” Λυκείου, ελπίζω να μην πιστεύετε ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση αρχίζει και τελειώνει στη διαφοροποίηση του τρόπου εξετάσεων
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Κρίνοντας ιδιαίτερα θετικά τη δήλωση της κυρίας Υπουργού, ότι το υπουργείο θα αρχίσει «απροσχημάτιστο αλλά όχι ατέρμονα εθνικό διάλογο» το Σεπτέμβριο, θα ήθελα να την καλέσω, τώρα και πάντως πριν κλείσει αυτό το θερινό τμήμα, να μας ενημερώσει για τον τρόπο με τον οποίο προτίθεται να οργανώσει αυτό το διάλογο. Με ποιους άξονες και σε ποιες ενότητες. Θα βοηθούσε ιδιαίτερα την προετοιμασία όλου του σώματος.
Αλλά για ν” αναφερθώ σε συγκεκριμένα άρθρα του νομοσχεδίου, και αφού σας δηλώσω ότι αποδέχομαι όλα τα προπατορικά αμαρτήματα που με βαραίνουν ως μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οφείλω να ξεκινήσω με μια ερώτηση προς την κυρία Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων. Και βεβαίως να της αναγνωρίσω τη μεγάλη της συμβολή στην εθνικά απαραίτητη εκτόνωση της κρίσης των εκκλησιών.
- 1. Στο άρθρο 6, παράγραφο 10, μετατρέπονται θέσεις διακόνων σε θέσεις διοικητικών υπαλλήλων. Θα ήθελα να γνωρίζω κατά πόσο η προτεινόμενη μετατροπή προέκυψε από αίτημα των οικείων μητροπόλεων. Υπήρχαν και άλλα παρόμοια αιτήματα; Ή αυτά προέκυψαν από άλλη διαδικασία;
- 2. Στο άρθρο 1, ιδρύονται τμήματα σε υφιστάμενα ΑΕΙ και ΤΕΙ χωρίς να διευκρινίζεται ο προσανατολισμός τους.
Εάν επιχειρείτε μια αξιοποίηση των περιφερειακών πανεπιστημίων σε γεωπολιτική βάση, τότε θα μπορούσατε να εντάξετε π.χ. το Πανεπιστήμιο του Ιονίου ή της Μακεδονίας σε μια εθνική στρατηγική για τα δυτικά Βαλκάνια και την Αδριατική, αντίστοιχα και τα Πανεπιστήμια του Αιγαίου, της Θράκης ή της Κρήτης.
Αν επιδιώκετε την κάλυψη νέων επιτακτικών αναγκών, θα ήταν αποδοτικό να επιδιώξετε τη δημιουργία τμημάτων που θα ασχολούνται με την οικολογική οικονομία. Αυτό που αγγλιστί λέγετε eco economics και που ασχολείται με θέματα που θέτουν οι αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης στην οικονομία. Τέτοια τμήματα όπως γνωρίζετε, δημιουργούνται πολλά τον τελευταίο καιρό σ” όλη την Ευρώπη.
Ακόμα οι τουριστικές σπουδές έχουν δώσει τη θέση τους στις λεγόμενες εναλλακτικές και βιώσιμες σπουδές τουρισμού. Γι” αυτό και τα νέα ΤΕΙ τουριστικών επιχειρήσεων οφείλουν να δημιουργούνται, μετά από αξιολόγηση των διεθνών τάσεων στην τουριστική αγορά και τη στρατηγική του νέου Υπουργείου τουρισμού, που θεσπίσατε μεν, αλλά παραμένει ακόμα θεσμικά μετέωρο.
- 3. Σχετικά με την παράγραφο 12 του άρθρου 6, σχετικά με την πρόσθετη διδακτική στήριξη. Χαίρομαι που βρήκατε τους πόρους για τη συνέχισή της, εκείνο που έχω να προσθέσω, είναι ότι το θέμα δεν έχει μόνο οικονομική διάσταση αλλά πρωτίστως πολιτική και κοινωνική. Πρέπει, δηλαδή, ν” αξιολογηθούν τα κοινωνικά στρώματα και οι γεωγραφικές περιοχές που χρήζουν στήριξης.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι
Ελπίζω στον εθνικό διάλογο, περίοπτη θέση να έχει η έρευνα στα ΑΕΙ, η ενασχόληση των ΑΕΙ με τα κοινοτικά προγράμματα και ακόμα η σχέση ακαδημαϊκού και πολιτικού διαλόγου, που είναι καθιερωμένα στο εξωτερικό. Ο προσανατολισμός πανεπιστημίων σε διαφορετικές κατευθύνσεις, οικονομικής και πολιτικής σκέψης θα έδινε την ευκαιρία στον πολιτικό λόγο να συνδυαστεί με τον επιστημονικό. Και αυτό το έχει ανάγκη η χώρα μας.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
Είναι δεδομένο ότι η θέση μιας χώρας στο διεθνή καταμερισμό εργασίας, είναι αποτέλεσμα και της θέσης της και στο διεθνή καταμερισμό της Γνώσης. Ο εθνικός διάλογος που θα ξεκινήσει το Σεπτέμβρη οφείλει να είναι καλά προετοιμασμένος και συντονισμένος. ν” αγκαλιάσει την εκπαιδευτική κοινότητα, την πνευματική ηγεσία και το Κοινοβούλιο.
01/07/2004
Δημιουργία Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδας
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Οφείλω να ξεκινήσω αυτή την ομιλία μου, στο πρώτο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας αυτής της Περιόδου με τις ευχές μου στο συνάδελφο μου ιατρό και Υπουργό Υγείας κ. Κακλαμάνη να έχει καλή επιτυχία στο έργο του. Τα συστήματα υγείας στη χώρα μας και παντού ως εκ της φύσης τους, χρειάζονται διαρκείς παρεμβάσεις και εκσυγχρονισμούς. Του εύχομαι καλή δουλειά.
Οι ευχές αυτές δεν πηγάζουν μόνο από τη συναδελφική αλληλεγγύη, αλλά είναι και ευχές όλων των Ελλήνων πολιτών. Και εμείς οι Βουλευτές τους πολίτες αντιπροσωπεύουμε εδώ. Άλλωστε στην ελληνική γλώσσα, που είναι κατεξοχήν νοηματική, πολίτης και πολιτική έχουν κοινή ρίζα.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Το νομοσχέδιο αυτό αποτελείται από δύο ενότητες. Τα πρώτα 34 άρθρα του, που αφορούν τη δημιουργία της Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδας, και τα υπόλοιπα 9 που αφορούν λοιπές διατάξεις. Για τα πρώτα 34 άρθρα, συμφωνώ. Άλλωστε είναι ένα θέμα που είχε απασχολήσει και την προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου, η οποία κακώς κατά τη γνώμη μου, δεν προχώρησε σε νομοθετική ρύθμιση. Έχω να κάνω μόνο δυο παρατηρήσεις.
Το πρώτο ο τίτλος «Ένωση Νοσηλευτών Ελλάδας» κατά τη γνώμη μου χρήζει διαφοροποίησης. Η γενική πληθυντικού «νοσηλευτών» είναι μόνο αρσενικού γένους και στην αρχαιοελληνική και στη νεοελληνική. Θα ήταν πλέον δόκιμος ο όρος «νοσηλευτών-νοσηλευτριών» ή αλλιώς «Νοσηλευτική Ένωση Ελλάδας». Οφείλουμε αυτήν τη διευκρίνηση στα πλαίσια της ισότητας, κατά μείζονα λόγο όταν η μεγάλη πλειοψηφία των ασχολουμένων με τη νοσηλευτική είναι γυναίκες.
Και δεύτερον, να διατυπωθεί σ” ένα άρθρο η διασφάλιση της πορείας αναβάθμισης των νοσηλευτών-νοσηλευτριών ΔΕ που αποτελούν και το 80% του προσωπικού, προκειμένου να ενταχθούν και αυτοί στην ένωση, όταν θα αποκτήσουν τα κατάλληλα προσόντα.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Διανύουμε ήδη τον 4ο μήνα διακυβέρνησης της χώρας από τη Ν.Δ.. Μια κυβέρνηση που υποτίθεται ότι ήταν προετοιμασμένη να κυβερνήσει, όφειλε να έχει καταθέσει ήδη σειρά νομοθετημάτων με ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο. Με εξαίρεση το νόμο περί τρομοκρατίας, αυτό δεν έχει γίνει ακόμα. Ούτε βέβαια αυτό το νομοσχέδιο έχει αυτά τα χαρακτηριστικά.
θα περίμενε κανείς από τον Υπουργό Υγείας, στο 1ο νομοθέτημά του να θέλει να συνδέσει το όνομά του με κάτι καινούργιο. Κάτι που θα εξασφάλιζε τη βελτίωση του θεσμικού πλαισίου παροχής υπηρεσιών υγείας στον τόπο μας. Αντ” αυτού βλέπουμε σήμερα ένα νόμο που αφορά τη δημιουργία ενός νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου και κάποιες άλλες διατάξεις στις οποίες θα αναφερθώ.
Ήδη δημοσιεύτηκαν στον τύπο οι παραινέσεις του Πρωθυπουργού προς τους Υπουργούς του για παραγωγή νομοθετικού έργου. Απάντηση αυτής της πίεσης ίσως να είναι αυτό το σημερινό νομοθέτημα.
Αν όλα αυτά δεν αποδεικνύουν, έλλειψη πολιτικής προετοιμασίας, αμηχανία όσον αφορά τη διακυβέρνηση της χώρας, και απλή διαχείριση των ήδη υφισταμένων τότε τι αποδεικνύουν ;
Λυπάμαι ότι ο κλήρος της αποκάλυψης αυτής της κυβερνητικής ένδειας έπεσε στον καθ” όλα αξιόλογο κ.Κακλαμάνη
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Οι άλλες διατάξεις που αναφέρονται στο νομοσχέδιο, δεν αφορούν τίποτε άλλο παρά τη λήξη της θητείας των μονομελών οργάνων διοίκησης του ΕΣΥ και κάποιες παρεμβάσεις που αφορούν τον τρόπο λειτουργίας του.
Οι νόμοι βέβαια, είναι προϊόν ανάγκης της κοινωνίας και του κράτους και αντανακλούν την ιδεολογία των νομοθετούντων. Κάτω απ” αυτό το πρίσμα εξετάζοντας αυτές τις άλλες διατάξεις εξάγεται αβίαστα το εξής πολιτικό συμπέρασμα :
Ότι η αντίληψή σας για τη λειτουργία του κράτους είναι συγκεντρωτική και υπουργοκεντρική.
Ταυτίζετε το ρόλο της Κυβέρνησης και του Υπουργού με το ρόλο της διοίκησης. Η έννοια αποκέντρωση για σας αν δεν είναι άγνωστη σας προκαλεί δυσανεξία.
Το κάνατε με απόφασή σας να συγκεντρώσετε στο Υπουργείο όλες τις λήψεις των αποφάσεων που αφορούν προμήθειες, το κάνετε και τώρα στα 9 άρθρα του νομοσχεδίου.
Μέτρησα περί τις 20 αναφορές σ” αυτά τα 9 άρθρα, ότι ο Υπουργός ορίζει, ο Υπουργός διορίζει, ο Υπουργός αποφασίζει. Αυτή είναι η έννοια της επανίδρυσης του κράτους. Η επιβολή της ενός ανδρός αρχής ανά χώρο;
Αλλά έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε και την άλλη αρχή που ευαγγελίζεστε στα λόγια αλλά την αναιρείτε στην πράξη.
Την αρχή της συνέχειας του κράτους. Και αναφέρομαι στις διατάξεις όπου με μια μονοκονδυλιά απολύετε όλα τα μονομελή όργανα της διοίκησης. Χωρίς μάλιστα να προβαίνετε σε αντικατάστασή τους. Λυπάμαι αλλά νομοθετείτε την αυθαιρεσία. Οι άνθρωποι αυτοί έλαβαν μέρος σε προκηρύξεις, κατέθεσαν τίτλους σπουδών και ορίστηκαν στις θέσεις τους, με ορισμένη θητεία, στα πλαίσια των νόμων του κράτους. Δεν ορίστηκαν με υπουργικές αποφάσεις. Εσείς τώρα τους απολύετε. Ακριβώς γιατί ταυτίζετε το ρόλο της κυβέρνησης με το ρόλο της διοίκησης. Πρόκειται περί οπισθοδρόμησης. Επιχειρείτε μεθοδικά, να εγκαταστήσετε το γνώριμό σας κράτος της Δεξιάς.
Και το χειρότερο, αποκεφαλίζετε το σύστημα χωρίς να είστε έτοιμοι να ορίσετε τους αντικαταστάτες. Ούτε να περιγράψετε τα κριτήρια με τα οποία θα το κάνετε. Λέτε απλά ότι θα έρθει νόμος. Ζητάτε ακόμα πίστωση χρόνου. Μέχρι πότε.
Είστε ανέτοιμοι και αυτό φαίνεται.
Φέρνετε πρόχειρα μέτρα και αυτό αποδεικνύεται.
Φέρνετε νόμους με χρονική διάρκεια 6 μηνών, όπως οι ίδιοι ομολογείτε.
Είναι αυτή κοινοβουλευτική πρακτική;
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Το άρθρο 42 αποτελεί μνημείο αυθαιρεσίας, και είναι αμφιβόλου συνταγματικότητας. Επιφέρει αμφοτερόπλευρη νευροαισθητήρια κώφωση.
Όταν προκαλεί αυτοδικαίως και αζημίως τη λήξη της θητείας όλων των μονομελών οργάνων, με την παράγραφο 1, αλλά συγχρόνως καλεί τους απολυμένους να συνεχίσουν να ασκούν τα καθήκοντά τους, μέχρις ότου αποφασίσει ο Υπουργός Υγείας, παράγραφος 2.
Και υπάρχει και μια προσωπική αντίφαση κύριε Υπουργέ.
Λέτε σε συνεντεύξεις σας, το είπατε και προχτές στην επιτροπή, ότι δεν κάνετε δεκτές τις παραιτήσεις των συγκεκριμένων στελεχών, που σας έχουν υποβληθεί ήδη.
Γιατί λοιπόν νομοθετείτε την απομάκρυνσή τους; Μήπως για ν” αποκτήσετε πίστωση χρόνου, έναντι των δικών σας παιδιών που σας πιέζουν;
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Είναι προφανής η άρνησή μας, να συμφωνήσουμε με αυτές τις λοιπές διατάξεις. Κύριοι της Ν.Δ. έχετε την πλειοψηφία και τη δεδηλωμένη του ελληνικού λαού. Σας λέω ότι την εξαντλείτε με ταχείς ρυθμούς.
Υποχρέωση δικιά μας είναι ν” αποκαλύπτουμε την πολιτική σας, την ιδεολογία σας, μέχρις ότου συνειδητοποιηθεί από τον ελληνικό λαό η αντίφαση μεταξύ των λόγων και των έργων σας.
Μέχρις ότου αποκαλυφθεί ότι ο θησαυρός που επαγγελθήκατε προεκλογικά είναι άνθραξ.
29/06/2004
Γενναίες αποφάσεις για ριζική επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ
Αναμφίβολα δεν είναι καθόλου εύκολο να προσδιορίσει κανείς με ακρίβεια τις συνέπειες, των πρόσφατων απάνθρωπων τρομοκρατικών κτυπημάτων και των συνεπειών που έπονται στην οικονομία και την καθημερινή ζωή των Ελλήνων.
Τα τραγικά γεγονότα μας κάνουν να συνειδητοποιούμε ότι ζούμε σ” ένα παγκόσμιο χωριό, όπου τα πάντα μεταδίδονται αστραπιαία κι είναι αδύνατο να προστατευτεί κάποιος, κλεισμένος στο κέλυφός του.
Όλοι πρέπει να συμφωνήσουμε πόσο καθοριστική και ορθή για την πορεία της χώρας μας ήταν η επιλογή της συμμετοχής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσα στην καταιγίδα , η Ελλάδα έχει ένα νομισματικό καταφύγιο, το ευρώ. Αντιλαμβανόμαστε, επίσης, ότι η συμμετοχή στην Ε.Ε., συνιστά ένα πεδίο παρέμβασης στο διεθνές γίγνεσθαι και ισχυροποιεί τη θέση της χώρας. Ένα σύγχρονο βιώσιμο σύστημα παγκόσμιας ισορροπίας απαιτεί η Ευρώπη να έχει έναν αναβαθμισμένο ουσιαστικό και αυτόνομο ρόλο.
Άλλωστε αποδείχθηκε ότι η παγκόσμια Υπερδύναμη από μόνη της αδυνατεί να αποτρέψει την τρομοκρατία. Η ώρα της Ευρώπης πλησιάζει για την παγκόσμια κοινότητα, κάτι που πρέπει να συνειδητοποιηθεί από τις κυβερνήσεις και τους λαούς της για να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Σε αυτές τις συνθήκες πραγματοποιείται το Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τα τελευταία γεγονότα έκαναν πιο επιτακτική την απάντηση στα ερωτήματα :
Ποια πολιτική παράταξη, με ποιο όραμα, ποια πολιτική, ποια πρακτική, ποια οργάνωση πρέπει να οδηγήσει την Ελλάδα, την πρώτη 10ετία του 21ου αιώνα, που ξεκίνησε με τόσο δραματικό τρόπο.
Έχουμε επομένως την υποχρέωση να κοιτάξουμε κατάματα την πραγματικότητα. Μια επικοινωνιακού τύπου άμβλυνση των μεγάλων κοινωνικών θεμάτων, λόγω της τρομοκρατίας θα ‘χε μικρό χρόνο επιβίωσης. Προβλήματα όπως η ανισότητα στην περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας, η ασφαλεία των πολιτών απαιτούν άμεσες λύσεις.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. , μέσα στην 27χρονη συναρπαστική διαδρομή του, καταξιώθηκε και έζησε μεγάλες στιγμές μαζί με την κοινωνία, όταν έφερνε το νέο, το καινοτόμο, όταν υλοποιούσε τις προσδοκίες του λαού μας.
Στη ζωή όμως τίποτα δεν μένει ακίνητο, τίποτε δεν ισχύει αιώνια. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε αυτή τη νικηφόρα πορεία, πρέπει να ξανατολμήσουμε. Να συγκρουστούμε με κατεστημένες λογικές, να εισπνεύσουμε τ” οξυγόνο της κοινωνίας. Ύστερα από 18 χρόνια κυβερνητικής εμπειρίας έχουμε ανάγκη από νέες ριζοσπαστικές τομές και αλλαγές.
Δική μας ευθύνη είναι να αποδείξουμε ότι είμαστε εδώ για να υπηρετήσουμε την Ελλάδα και το λαό της κι όχι γιατί τα στελέχη μας συνήθισαν σε υπουργικούς ή άλλους θώκους.
Δική μας ευθύνη είναι να συγκρουστούμε με κακώς κείμενες καταστάσεις, που μερικές φορές αφορούν και εμάς τους ίδιους. Οι επιτυχίες σε βασικούς στόχους και η ρευστότητα και ανασφάλεια τους διεθνούς περίγυρου, δεν πρέπει να μετατραπούν σε άλλοθι εφησυχασμού και αυταρέσκειας.
Στόχος μας πρέπει να είναι στη 10ετία που διανύουμε η Ελλάδα να είναι μια χώρα ασφαλής, ανοιχτή στη διεθνή συνεργασία για την επαναφορά της ηρεμίας και της συνύπαρξης στα ταραγμένα Βαλκάνια. Με μια κοινωνία που θα μειώνει τις μεγάλες ανισότητες προστατεύοντας όσους αδυνατούν να μετέχουν δυναμικά στην ανάπτυξη. Η Ανάπτυξη χωρίς κοινωνική σύγκλιση και συνοχή θα είναι ψευδεπίγραφη.
Η επίτευξη των στόχων προϋποθέτουν να χτυπηθεί η γραφειοκρατία ,που πνίγει την επιχειρηματικότητα και ταλαιπωρεί τους πολίτες. Απαιτείται διαρκής εκσυγχρονισμός του κράτους και των υπηρεσιών του. Η Παιδεία και ο Πολιτισμός είναι το πιο ισχυρό κεφάλαιο της χώρας. Η πραγματική σύγκλιση θα επιτευχθεί γρηγορότερα αν δοθούν περισσότερες ευκαιρίες στους νέους εφόσον τους διασφαλίσουμε τ η γενική μόρφωση και αναγκαία εξειδίκευση .
Η ριζική επανίδρυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. απαιτεί γενναίες αποφάσεις. Το Κόμμα μηχανισμός, πελατειακός μεσολαβητής, οι οργανώσεις μιας χρήσης, δε μπορεί να έχουν μέλλον.
Είναι βέβαιο ότι το Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα στεφθεί από απόλυτη πολιτική, επικοινωνιακή και ιδεολογική επιτυχία. Το ζητούμενο είναι η επόμενη μέρα. Να μην επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος, εσωστρέφειες, εγωισμοί, ατομικές επιλογές. Να κάνουμε ένα άλμα στο μέλλον. Το οφείλουμε στην ιστορία μας αλλά κυρίως στην προοπτική του λαού μας.
Πρόλογος για το Βιβλίο Μάνη Φωτεινός και Ελεύθερος Τόπος
ΜΑΝΗΑποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα, να προλογίσω το σημαντικό αυτό έργο του ευπατρίδη Μανιάτη Νίκου Καλαποθαράκου. Ο τίτλος του αποτελεί το πιο συνοπτικό και εύστοχο ορισμό που θα μπορούσε να δοθεί για τη Μάνη. Είναι ένα ολοκληρωμένο έργο που έλειπε από τη χώρα μας. Από τις σελίδες του αναβλύζει η αγάπη του Νίκου Καλαποθαράκου για την ιδιαίτερη πατρίδα του και συγχρόνως η γνώση του για όλες τις πτυχές της ιστορίας και του πολιτισμού της. Η σε βάθος γνώση του δημιουργού του, στο θέμα που πραγματεύεται, φαίνεται και από τις πολλαπλές και διαφορετικές προσεγγίσεις, προϊόν πολύχρονης αναζήτησης, καθώς και από την μεγάλη βιβλιογραφική του ενημέρωση και αναφορά. Αποτελεί αναμφίβολα έργο ζωής. Είναι ένα όμορφο βιβλίο, χρήσιμο και διδακτικό εγκόλπιο για κάθε Μανιάτη και Λάκωνα αλλά και για όλους τους Έλληνες.
Η Μάνη το νοτιότερο τμήμα της ηπειρωτικής Ελλάδας, η εσχατιά της Λακωνικής γης είναι δημιούργημα του Ταΰγετου που σαν μυθικό τέρας ακουμπάει στα νερά της Μεσογείου, με το τελευταίο νύχι του το όρος Σαγγιάς. Εδώ ζουν χιλιάδες χρόνια, από την προϊστορική εποχή, αδούλωτοι Έλληνες.
Ένας τόπος που ’χουν το βασίλειό τους ο ήλιος, η πέτρα, η θάλασσα και οι αγέρηδες. Εδώ το φως αναπηδά από παντού. Οι κροκάλες τραγουδούν καθώς παρασύρονται από το κύμα στις παραλίες. Το ίδιο και ο άνεμος, καθώς περνά από τους έρημους δρόμους των οικισμών με τα πυργόσπιτα. Η Μάνη είναι ένας αρμυρισμένος τόπος που η δόξα και η τρυφεράδα συνυπάρχουν. Αναδύονται από το βαθύ μπλε της θάλασσας, το ασπροκίτρινο της πυρωμένης πέτρας, το ιώδες του ηλιοβασιλέματος. Με μυρωδιές από ασκούνι, άγρια μέντα και ρίγανη, που σε κάνουν να νοιώθεις την επιθυμία να κυλιστείς μέσα σ’ αυτά, όσο να ποτίσει το κορμί σου από την ευωδιά τους.
Ένας τόπος διαυγής, μυστηριώδης, αυστηρός όπου ούτε ο πανδαμάτωρ χρόνος δε μπόρεσε να τον αλλάξει. Τα κτίσματα, ένα με το περιβάλλον, θα μπορούσαν να κατοικηθούν εξ ίσου από έναν αρχαίο και ένα σύγχρονο. Είναι πολλές οι εντοιχισμένες αρχαίες επιγραφές στα σύγχρονα σπίτια. Πολλά απ’ αυτά είναι φτιαγμένα από αρχιτεκτονικά μέλη αρχαίων σπιτιών. Αλλά και στις εκκλησίες βλέπεις κιονόκρανα, τρίγλυφα και άλλα οικοδομικά υλικά από δωρικούς ναούς. Έτσι εξαγνίστηκαν οι αρχαίοι λατρευτικοί χώροι και παραδόθηκαν στη χριστιανική λατρεία. Έτσι υπάρχει η συνέχεια και η διαδοχή.
Μάνη όμως δεν είναι μόνο αυτά. Δεν είναι το άθροισμα της ύλης και του φυσικού περιβάλλοντος. Είναι κυρίως η προβολή της ψυχής των ανθρώπων πάνω σ’ αυτά. Αυτή που από άψυχα και ακίνητα τα μεταβάλλει σε διαχρονικά που ζουν και λειτουργούν.
Οι άνθρωποι, που ο χαρακτήρας τους είναι σμιλεμένος από το περιβάλλον στο οποίο ζουν και κινούνται, είναι εγκρατείς, λιτοί, πειθαρχικοί. Πώς θα μπορούσε να ’ταν αλλιώς ; Εδώ δε περισσεύει τίποτα, ούτε παρέχεται απλόχερα, μόνο το φως και τα μάρμαρα. Οι άνθρωποι που αγαπούν τη ζωή γι’ αυτό θρηνούν το θάνατο. Από την εποχή της Σωσικράτειας, όπου στο επιτύμβιο επίγραμμα που βρέθηκε στο νησί Σκόπα, θρηνεί για το γλυκό φως της ζωής που έχασε, μέχρι τα σύγχρονα μοιρολόγια. Αγαπούν τη νιότη. Από την εποχή που τιμούσαν την αμβολόγηρα Αφροδίτη, τη θεότητα που ανέβαλε το γήρας, μέχρι τα σύγχρονα τραγούδια.
Κυρίως όμως αγαπούν την ελευθερία της πατρίδας τους. Γι’ αυτό από την εποχή των αρχαίων Σπαρτιατών οι Λάκωνες και οι Μανιάτες , άνδρες και γυναίκες, δε φείδονται θυσιών προκειμένου να υπερασπίσουν τον τόπο τους. Οι Τούρκοι δεν πάτησαν τη Μάνη και όταν έφτασε η ώρα της εθνεγερσίας, από δω ξεκίνησε ο αγώνας για την ελευθερία. Σ΄ όλες τις κρίσιμες ώρες του έθνους είπαν πρώτοι το παρόν. Για τους αγώνες και τις θυσίες αυτές, ούτε ζήτησαν ούτε δέχτηκαν καμιά ανταμοιβή. Τους αρκούσε η ικανοποίηση του εθνικού δίκιου.
Και σήμερα η Μάνη εξακολουθεί ένας ακέραιος και άθικτος τόπος. «Ο ήλιος ο πετροπαιχνιδιάτορας – κατά πως λέει ο ποιητής – εξακολουθεί από την άκρη των άκρων να κατηφοράει στο Ταίναρο» και να σε οδηγεί κατ’ ευθείαν στην ουσία, τη διαύγεια τη φωτεινότητα. Στον παράδεισο όσων κατανοούν και αντιλαμβάνονται. Γιατί αναδεικνύει τις διαχρονικές αξίες που σε προσδιορίζουν. Τη Μάνη ή την ερωτεύεσαι ή αποστρέφεις απ’ αυτήν το πρόσωπο και επιστρέφεις στα πρόσκαιρα. Δεν υπάρχει μέση οδός. Ακριβώς γιατί σε παραπέμπει στη μόνη ηθική που δεν είναι άλλη παρά η συνεχής αναγωγή στις ρίζες και στο «είναι» μας. Και είναι δύσκολο να το αντέξεις.
Σήμερα η Μάνη , ο εθνικός και ιστορικός αυτός τόπος χειμάζεται. Απαιτεί συμμετοχή στην ανάπτυξη που παρατηρείται τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας. Ανάπτυξη όμως που θα σέβεται το περιβάλλον, την ιστορία, την αρχιτεκτονική των οικισμών και θα αναδεικνύει την πολιτιστική της κληρονομιά. Ακριβώς γιατί αποτελεί σύμβολο και εθνική πολιτισμική παρακαταθήκη.
Γιατί αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της ολίγης Ελλάδας που μας απέμεινε…
Νίκο Καλαποθαράκο σ’ ευχαριστούμε για το έργο σου.
για τη ΜΑΝΗ
O Δημήτρης Λιντζέρης
για τη Μάνη
Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Β” Πειραιά
εκ Ξηροκάμπι Λακωνίας
Η Μάνη το νοτιότερο τμήμα της ηπειρωτικής Ελλάδας, η εσχατιά της Λακωνικής γης είναι δημιούργημα του Ταΰγετου που σαν μυθικό τέρας ακουμπάει στα νερά της Μεσογείου, με το τελευταίο νύχι του το όρος Σαγγιάς. Εδώ ζουν χιλιάδες χρόνια, από την προϊστορική εποχή, αδούλωτοι Έλληνες.
Ένας τόπος που “χουν το βασίλειό τους ο ήλιος, η πέτρα, η θάλασσα και οι αγέρηδες. Εδώ το φως αναπηδά από παντού. Οι κροκάλες τραγουδούν καθώς παρασύρονται από το κύμα στις παραλίες. Το ίδιο και ο άνεμος, καθώς περνά από τους έρημους δρόμους των οικισμών με τα πυργόσπιτα. Η Μάνη είναι ένας αρμυρισμένος τόπος που η δόξα και η τρυφεράδα συνυπάρχουν. Αναδύονται από το βαθύ μπλε της θάλασσας, το ασπροκίτρινο της πυρωμένης πέτρας, το ιώδες του ηλιοβασιλέματος. Με μυρωδιές από ασκούνι, άγρια μέντα και ρίγανη, που σε κάνουν να νοιώθεις την επιθυμία να κυλιστείς μέσα σ” αυτά, όσο να ποτίσει το κορμί σου από την ευωδιά τους.
Ένας τόπος διαυγής, μυστηριώδης, αυστηρός όπου ούτε ο πανδαμάτωρ χρόνος δε μπόρεσε να τον αλλάξει. Τα κτίσματα, ένα με το περιβάλλον, θα μπορούσαν να κατοικηθούν εξ ίσου από έναν αρχαίο και ένα σύγχρονο. Είναι πολλές οι εντοιχισμένες αρχαίες επιγραφές στα σύγχρονα σπίτια. Πολλά απ” αυτά είναι φτιαγμένα από αρχιτεκτονικά μέλη αρχαίων σπιτιών. Αλλά και στις εκκλησίες βλέπεις κιονόκρανα, τρίγλυφα και άλλα οικοδομικά υλικά από δωρικούς ναούς. Έτσι εξαγνίστηκαν οι αρχαίοι λατρευτικοί χώροι και παραδόθηκαν στη χριστιανική λατρεία. Έτσι υπάρχει η συνέχεια και η διαδοχή.
Μάνη όμως δεν είναι μόνο αυτά. Δεν είναι το άθροισμα της ύλης και του φυσικού περιβάλλοντος. Είναι κυρίως η προβολή της ψυχής των ανθρώπων πάνω σ” αυτά. Αυτή που από άψυχα και ακίνητα τα μεταβάλλει σε διαχρονικά που ζουν και λειτουργούν.
Οι άνθρωποι, που ο χαρακτήρας τους είναι σμιλεμένος από το περιβάλλον στο οποίο ζουν και κινούνται, είναι εγκρατείς, λιτοί, πειθαρχικοί. Πώς θα μπορούσε να “ταν αλλιώς ; Εδώ δε περισσεύει τίποτα, ούτε παρέχεται απλόχερα, μόνο το φως και τα μάρμαρα. Οι άνθρωποι που αγαπούν τη ζωή γι” αυτό θρηνούν το θάνατο. Από την εποχή της Σωσικράτειας, όπου στο επιτύμβιο επίγραμμα που βρέθηκε στο νησί Σκόπα, θρηνεί για το γλυκό φως της ζωής που έχασε, μέχρι τα σύγχρονα μοιρολόγια. Αγαπούν τη νιότη. Από την εποχή που τιμούσαν την αμβολόγηρα Αφροδίτη, τη θεότητα που ανέβαλε το γήρας, μέχρι τα σύγχρονα τραγούδια.
Κυρίως όμως αγαπούν την ελευθερία της πατρίδας τους. Γι” αυτό από την εποχή των αρχαίων Σπαρτιατών οι Λάκωνες και οι Μανιάτες , άνδρες και γυναίκες, δε φείδονται θυσιών προκειμένου να υπερασπίσουν τον τόπο τους. Οι Τούρκοι δεν πάτησαν τη Μάνη και όταν έφτασε η ώρα της εθνεγερσίας, από δω ξεκίνησε ο αγώνας για την ελευθερία. Σ΄ όλες τις κρίσιμες ώρες του έθνους είπαν πρώτοι το παρόν. Για τους αγώνες και τις θυσίες αυτές, ούτε ζήτησαν ούτε δέχτηκαν καμιά ανταμοιβή. Τους αρκούσε η ικανοποίηση του εθνικού δίκιου.
Και σήμερα η Μάνη εξακολουθεί ένας ακέραιος και άθικτος τόπος. «Ο ήλιος ο πετροπαιχνιδιάτορας – κατά πως λέει ο ποιητής – εξακολουθεί από την άκρη των άκρων να κατηφοράει στο Ταίναρο» και να σε οδηγεί κατ” ευθείαν στην ουσία, τη διαύγεια τη φωτεινότητα. Στον παράδεισο όσων κατανοούν και αντιλαμβάνονται. Γιατί αναδεικνύει τις διαχρονικές αξίες που σε προσδιορίζουν. Τη Μάνη ή την ερωτεύεσαι ή αποστρέφεις απ” αυτήν το πρόσωπο και επιστρέφεις στα πρόσκαιρα. Δεν υπάρχει μέση οδός. Ακριβώς γιατί σε παραπέμπει στη μόνη ηθική που δεν είναι άλλη παρά η συνεχής αναγωγή στις ρίζες και στο «είναι» μας. Και είναι δύσκολο να το αντέξεις.
Σήμερα η Μάνη , ο εθνικός και ιστορικός αυτός τόπος χειμάζεται. Απαιτεί συμμετοχή στην ανάπτυξη που παρατηρείται τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας. Ανάπτυξη όμως που θα σέβεται το περιβάλλον, την ιστορία, την αρχιτεκτονική των οικισμών και θα αναδεικνύει την πολιτιστική της κληρονομιά. Ακριβώς γιατί αποτελεί σύμβολο και εθνική πολιτισμική παρακαταθήκη.
Γιατί αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της ολίγης Ελλάδας που μας απέμεινε…