Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο κ. Δημήτριος Λιντζέρης έχει το λόγο.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με έκπληξη παρακολουθήσαμε σήμερα εδώ όλοι στο Σώμα τον κύριο Υπουργό, που αντί να απαντήσει, ως όφειλε, στην ουσία της επερώτησής μας, δεν έκανε τίποτε άλλο παρά πέραν της έκθεσης των ιδεών του να κηρύξει έναν διχασμό ενάντια στο ΠΑΣΟΚ, να παραποιήσει την ιστορία και εν πάση περιπτώσει να μην πει καμία τιμή και για τον θεσμό που εκπροσωπεί, για το Κοινοβούλιο που βρίσκεται.
Οφείλω, λοιπόν, πριν μπω στην τοποθέτησή μου να πω δύο λόγια για το τι σημαίνει «λερωμένη φωλιά». Γιατί όταν κουβεντιάσαμε για επερώτηση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, οι άνθρωποι που δίχασαν τον ελληνικό λαό, που εγκατέστησαν τα ΤΕΑ, που χώριζαν τους ‘Έλληνες σε εθνικόφρονες και μιάσματα, δεν δικαιούνται να μιλούν για «λερωμένη φωλιά».
Το ΠΑΣΟΚ είναι περήφανο για το τι έκανε στα τόσα χρόνια ιδιαίτερα από το 1981, που με τον Ανδρέα Παπανδρέου εγκατέστησε την εθνική συμφιλίωση, έπαψε να χωρίζει τους Έλληνες σε ημέτερους και μη, δημιούργησε τον ΑΣΕΠ, δημιούργησε συνθήκες ισότιμης ανάπτυξης του συνόλου της κοινωνίας.
Γι” αυτό, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, μπορείτε να ζείτε σε οποιαδήποτε εικονική πραγματικότητα επιθυμείτε, μην μιλάτε όμως για «λερωμένη φωλιά». Πιστεύω πως η επόμενη κυβέρνηση, όποια και να είναι αυτή -που εμείς πιστεύουμε ότι θα είναι η δική μας κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ- έχει ένα ύψιστο πρώτο μέλημα, να επαναφέρει στις λέξεις την πραγματική τους έννοια, γιατί επί των ημερών σας έχει αποδράσει. Και αδικείτε και τη δική σας νοημοσύνη και τη δική μας.
Μόλις έφυγε ο κ. Κεφαλογιάννης. Λέει ότι θα έπρεπε οι επιλογές των στρατιωτών των ΕΠΟΠ να γίνονται μόνο με συνεντεύξεις.
Δεν κατάλαβα, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, σε ποιο Χάρβαρντ κατασκευάζονται οι ερωτήσεις, πόσες λέξεις είναι, πόσα γράμματα έχει η λέξη, επτά. Και τι μπορεί να κρίνει;
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής ‘Αμυνας): Να σας πω τι είναι αυτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Όχι, ο κύριος Κεφαλογιάννης.
Ποιο Χάρβαρντ, λοιπόν, μπορεί να φανταστεί- γιατί δεν ξέρω ποιόν υποτιμά- ότι είναι δυνατόν να πει, τι ομάδα είσαι, εάν είναι ο αδελφός σου στη δουλειά και αν είναι η αδελφή σου. Και δεν είναι μόνο μία φορά, είναι δεύτερη φορά που το κάνετε.
Πέρυσι, την πρώτη φορά, ρωτούσατε, τι δουλειά κάνουν οι γονείς σου και ποιο είναι το μνημείο μετά τη Λαμία προς Αθήνα δεξιά. Φέτος βελτιώσατε. Ίσως πήρατε και από το Yale κάποιες καινούργιες κατευθύνσεις. Και η απάντηση είναι: Πηγαίνεις στην Εκκλησία; Πόσα λεφτά έχει ο άνδρας σου; Που γεννήθηκες; Τι γνώμη έχεις για το χρήμα;
Θα έλεγα, λοιπόν, να σοβαρευτούμε. Όλα αυτά δεν συνάδουν με το δημοκρατικό ήθος και με αυτό το οποίο όφειλε το 2006 να έχει κατακτήσει ο ελληνικός λαός.
Θα ήθελα ακόμα να δώσω και κάποιες απαντήσεις στα μαθήματα κοινοβουλευτισμού από μεριάς του κυρίου Υπουργού.
Κύριε Υπουργέ, επαρκέστατος είστε, εκλεγμένος είστε, δημοκρατία έχουμε, ο Πρωθυπουργός σας όρισε εκεί και καλώς να είστε, αλλά η επισήμανση της απουσίας του Υπουργού όμως δεν αναιρεί τη δική σας υπόσταση, ιδιαίτερα όταν συμβαίνει συστηματικά και κατ” εξακολούθηση. Και δεν είναι μόνο ο Υπουργός Άμυνας, ο Υπουργός Υγείας να δείτε, δεν έχει πατήσει ποτέ του στη Βουλή! Αυτό όμως αναδεικνύει ποια είναι η αντίληψη των πολιτικών ανδρών για τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς.
Αλλά μήπως έρχεται ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στις ερωτήσεις που του καταθέτουμε;
Δίνει και αυτός το στίγμα για το πώς αντιλαμβάνεται τον Κοινοβουλευτισμό.
Αλλά για να επανέλθω. Κυρίες και κύριοι η Εθνική Άμυνα αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα του ελληνικού λαού. Πάνω σ” αυτήν επενδύονται πολλά χρήματα αλλά και η πεποίθηση του ελληνικού λαού για αποτελεσματική προάσπιση της ακεραιότητάς του. Όλες οι πτέρυγες του Κοινοβουλίου στηρίζουν τις ένοπλες δυνάμεις γι” αυτό και δεν έχουν καμία ανάγκη προστασίας από κανέναν. Εκείνο που θα κάνετε είναι σαν Υπουργός είναι να μην επαναφέρετε τις προεκλογικές σας υποσχέσεις για τις αυξήσεις σε σχέση με το μισθολόγιό τους. Γιατί έκφραση λύπης μπορούν να καταθέτουν οι Βουλευτές της Αντιπολίτευσης. Οι Βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης και ιδιαίτερα οι Υπουργοί, εκείνο που πρέπει να κάνουν είναι να υλοποιούν τις υποσχέσεις τους. Και εσείς δεν κάνετε τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ” επανάληψη ο κοινοβουλευτικός έλεγχος από μεριάς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι τεκμηριωμένος. Εμείς δεν πιστεύουμε στην πολεμική. Για εμάς ο πολιτικός ανταγωνισμός σημαίνει ανταγωνισμός προσφοράς και όχι σύνθλιψη του πολιτικού μας αντιπάλου. Όμως δυστυχώς παρακολουθήσαμε το ίδιο έργο που παρακολουθούμε στις επερωτήσεις. Η Κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία να απαντά μη απαντώντας, να παραπλανά την αντιπολίτευση και να μετατοπίζει την συζήτηση με ανακολουθίες και ψεύδη. Και πλέον δεν έχετε και την καλύπτρα των καλών προθέσεων ή του συγχωρητέου σφάλματος των όποιων τεχνοκρατών μπορούν να φτιάξουν αυτές τις απίθανες ερωτήσεις που είπα προηγουμένως.
Οι συνάδελφοι μου τεκμηρίωσαν απόλυτα την επερώτηση την οποία κατέθεσαν. Και όπως είπα και πριν είναι μια κακέκτυπη επανάληψη, πιο προχωρημένη όμως, αυτών που συνέβησαν το 2005, πέρυσι. Τουλάχιστον πέρυσι δημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματα συνολικά. Τώρα κοροϊδεύετε την νεολαία όταν δεν δημοσιεύετε αναλυτικά τη σειρά των επιτυχόντων και όσον αφορά στους επιτυχόντες και τους επιλαχόντες και τους αποτυχόντες.
Υπάρχει βέβαια και σχετικά ανακοίνωση η οποία έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» όπου υπογράφουν υποψήφιοι επαγγελματίες οπλίτες οι οποίοι βεβαίως και όλα αυτά που είπαν οι συνάδελφοί μου αναφέρουν αλλά αναφέρουν και κάτι ακόμα: ότι τους λοιδορείτε και προωθείτε τις δικές σας επιλογές. Στην συνέχεια θα σας πω ποιες είναι οι επιλογές σας. Δεν είναι τόσο απλές.
Όμως αυτό δεν αφορά μόνο το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Αφορά το σύνολο των επιλογών σας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ξέρετε βεβαίως ότι την συνέντευξη επιχειρήσατε να την καθιερώσετε σε όλες τις προκηρύξεις του δημοσίου τομέα. Και βεβαίως στον στενό δημόσιο τομέα το ίδιο το ΑΣΕΠ, η ανεξάρτητη αυτή αρχή, δεν σας την αναγνωρίζει γι” αυτό και εκεί δεν έχει επέλθει η άλωση. Όμως στις Δ.Ε.Κ.Ο. και στους άλλους οργανισμούς όπου εκεί μπορείτε να κάνετε τις επιλογές σας, εκεί πλέον η συνέντευξη είναι γενικευμένη και έχει αντικαταστήσει κάθε έννοια αξιοκρατίας.
Αυτή την έννοια της συνέντευξης την επεκτείνατε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, και σε βάρος των επιστημονικών προσόντων και στις διοικητικές θέσεις εντός των Υπουργείων, για παράδειγμα στο Υπουργείο Παιδείας. Όπου φτιάχνετε καινούριο διοικητικό συμβούλιο προκειμένου να επιλέξει προσωπικό ή άλλα απουσιάζουν απολύτως οι εργαζόμενοι και οι εκπρόσωποι της ΟΚΕ. Οι τριμελείς επιτροπές προσλήψεων που έχετε ορίσει στα νοσοκομεία; Απουσιάζουν απολύτως οι εργαζόμενοι.
Και να πω και κάτι ακόμα ως γιατρός. Μέχρι και την λίστα αναμονής του ΟΚΑΝΑ καταργήσατε. Μέχρι και την λίστα αναμονής αυτών των τοξικομανών που επιθυμούν να ενταχθούν σε προγράμματα υποκατάστασης. Ούτε και εκεί δεν πεισθήκατε να αφήσετε την αξιοκρατία και τα τεκμήρια που μέχρι τότε υφίσταντο.
Έχουμε λοιπόν μια συνολική κατάργηση της αξιοκρατίας, μια προσπάθεια άλωσης του κράτους από τους ημετέρους.

Έχουμε μία επιστροφή στην εποχή των διαχωριστικών γραμμών, αφού οι εκλεκτοί της Κυβέρνησης αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τους άλλους.
Έχουμε μία Κυβέρνηση που συστηματικά και κατ” εξακολούθηση, σε όλους τους τομείς δράσεις της, επαναφέρει τις διαχωριστικές γραμμές στην κοινωνία, υπονομεύει την κοινωνική συνοχή, εκτρέφει την ανασφάλεια, την πελατειακή λογική, τη διαφθορά.
Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της ρουσφετολογικής αντίληψης, του βολέματος των ημετέρων, της αναξιοκρατείας, της συνδιαλλαγής, της αδιαφάνειας στις αποφάσεις. Είναι βασικό συστατικό της νοοτροπίας της πάλαι ποτέ «ενδόξου Δεξιάς», που αναβιώνει σταθερά, όσο επιτρέπουν οι συνθήκες, μιας παράταξης που θέλει το Κράτος κτήμα της, για να μπορεί αυθαίρετα να κατακτά το σκοπό της, θέλει τον πολίτη σε ομηρία, αναξιοπρεπή, με ανασφάλεια. Αυτό, όμως, είναι μια κοινωνία άδικη και άνιση.
Πώς μπορεί, λοιπόν, η παράταξή σας να λέει ότι υπηρετεί την πατρίδα, αφού βάζει τα μικροκομματικά της συμφέροντα πάνω από τους πολίτες, αφού είναι μία παράταξη του πελατειακού καπιταλισμού;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το προσωπείο του κεντρώου χώρου, που συστηματικά καλλιεργούσε προεκλογικά ο κ. Καραμανλής, έπεσε, όπως ξέφτισαν και τα ωραία λόγια, αφού, όπως προείπα, από τις λέξεις που χρησιμοποιούσε, απέδρασαν οι έννοιες.
Μιλήσατε για επανίδρυση του Κράτους και εννοούσατε κατάληψη του Κράτους. Μιλήσατε για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις και οδηγήσατε σε μειώσεις. Μιλήσατε για αξιοκρατία και προσπαθείτε με κάθε τρόπο μέσω γαλάζιων συνεντεύξεων και άλλων παρεμβάσεων, να τορπιλίσετε κάθε έννοια αξιοκρατίας. Μιλήσατε για πάταξη της διαφθοράς και δεν κάνατε τίποτα άλλο παρά να επιβεβαιώνετε αυτή.
Κυρίες και κύριοι, επειδή η ιστορία δεν ξεκίνησε σήμερα, ούτε από αυτή την Κυβέρνηση, οφείλω να αναλογιστώ κάποιες ιστορικές αλήθειες, γιατί πάντα η Δεξιά με οποιαδήποτε μορφή, είτε λεγόταν «Συναγερμός» είτε «ΕΡΕ» είτε «Νέα Δημοκρατία», αντλούσε και αναπαρήγαγε την εξουσία της από τους μηχανισμούς του Κράτους, ιδιαίτερα από τα Σώματα Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Πλην το επαχθές ’67 η είσοδος στα Σώματα Ασφαλείας και στις Ένοπλες Δυνάμεις ήταν υπόθεση των κοινωνικών φρονημάτων. Βεβαίως, όλα αυτά ήταν και συνέπεια του Εμφυλίου Πολέμου. Και μετά, όμως, τη Μεταπολίτευση, η είσοδος σε αυτά, αλλά και στο Κράτος γενικότερα, ήταν υπόθεση κομματικών επιλογών.
Μόλις από το 1981 εγκαταστάθηκε η εθνική συμφιλίωση και οι Έλληνες αντιμετωπίζονταν ισότιμα.
Αποκορύφωμα αυτής της αξιοκρατικής επιλογής ήταν η σταδιακή εφαρμογή από το «νόμο Πεπονή», αν θυμάστε, του ΑΣΕΠ, των μορίων, των αντικειμενικών κριτηρίων. Και βεβαίως, επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ η είσοδος στα Σώματα Ασφαλείας έγινε μέσω του θεσμού των εισαγωγικών εξετάσεων. Αυτό μην το ξεχνάτε.
Όλα αυτά αποτελούν προσφορά της δημοκρατικής παράταξης στην ελληνική κοινωνία και στις επερχόμενες γενιές.
Θα περίμενε κανείς εν έτι 2006 μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση να θεραπεύσει τα κακώς κείμενα και να προχωρήσει περισσότερο, να κλείσει τα όποια παράθυρα άφησε το ΠΑΣΟΚ και να οδηγήσει σε μία απόλυτη αξιοκρατία. Συνέβη, όμως, αυτό;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο ελληνικός λαός δικαιούται μια δημόσια διοίκηση αξιοκρατική, αφιερωμένη στο λαό και στο Έθνος, υπερήφανη για την προσφορά της. Και ειλικρινά αρνούμαι να υπερασπιστώ τη χρησιμότητα των αυτονόητων. Αρνούμαι να κάνω κήρυγμα για το πόσο αναγκαία είναι σήμερα η κοινωνική συνοχή και πόσο θα κοστίσει εθνικά, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά η κατάρρευση όσων κατακτήθηκαν από τη Μεταπολίτευση και μετά.
Κύριε Πρόεδρε, σήμερα, όμως, δεν μιλάμε απλά για ένα θέμα κουρελιάσματος του θεσμού του ΑΣΕΠ.
Εγώ δεν θέτω απλά και μόνο ζήτημα κομματικής εκμετάλλευσης της αγωνίας της νεολαίας μας για ένα σταθερό μεροκάματο. Στην ουσία συζητάμε για κάτι ευρύτερο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Συζητάμε για το ποιος κρατάει τα όπλα και με ποια κριτήρια επιλέγεται. Στην ουσία συζητάμε για το εάν θα έχουμε ένα Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ή ένα Υπουργείο κομματικής άμυνας. Θα έπρεπε σ” αυτό να είστε απόλυτα προσεχτικοί.
Κυρίες και κύριοι, είμαστε σε μια εποχή που στη χώρα μας η δημοκρατία καλά κρατεί, σε μία χώρα που έχει ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση βεβαίως με την ώθηση του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όμως, δεν θα πρέπει επ” ουδενί ακόμη και σήμερα να επιτρέψουμε την κομματικοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων του έθνους και του λαού μας, γιατί δικαιούμαι να σας πω ότι με τη συνέντευξη έτσι όπως την κάνετε, επαναφέρετε από το παράθυρο το πιστοποιητικό των κοινωνικών φρονημάτων.
Κλείνοντας, σεβόμενος το χρόνο -θα επανέλθω στη δευτερολογία μου- κυρίες και κύριοι, θεωρώ ότι το προσωπείο έχει πέσει. Εκείνο που έχω να σας πω, είναι ότι δεν υπάρχουν σκόπιμες πράξεις καθ” αυτές ή απολύτως, αλλά μόνο πράξεις σε συσχετισμό με τα υπό της βουλήσεως προσδιοριζόμενα αποτελέσματα. Εμείς αυτή ακριβώς τη βούληση της κυβερνώσας παράταξης επιδιώκουμε να αναδείξουμε και να σας πούμε ότι ως δημοκρατική παράταξη θα συγκρουστούμε ανελέητα στο πισωγύρισμα που επιχειρείται στις κατακτήσεις του ελληνικού λαού.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Λιντζέρη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γιώργος Παπανδρέου απέστειλε στην Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων κυρία Άννα Ψαρούδα – Μπενάκη την εξής επιστολή:
«Κυρία Πρόεδρε, σας γνωρίζω ότι σύμφωνα με το άρθρο 17 του Κανονισμού της Βουλής, Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ορίζονται οι Βουλευτές:
1. Χαράλαμπος Καστανίδης για θέματα αρμοδιότητας των Επιτροπών Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης.
2. Μιλτιάδης Παπαϊωάννου για θέματα αρμοδιότητας των Επιτροπών Μορφωτικών και Κοινωνικών Υποθέσεων.
3. Γεώργιος Φλωρίδης για θέματα αρμοδιότητας των Επιτροπών Οικονομικών Υποθέσεων και Παραγωγής και Εμπορίου. .
Με εκτίμηση, Γιώργος Παπανδρέου».
(Στο σημείο αυτό κατατίθεται στα Πρακτικά η προαναφερθείσα επιστολή, η οποία έχει ως εξής:

Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Ζώης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε να καταθέσω και εγώ στην έναρξη της τοποθέτησής μου την έκπληξη για τα όσα έχουν ακουστεί μέχρι τώρα στη Βουλή, αλλά και για την απόπειρα που έκανε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να δημιουργήσει εντυπώσεις και ένα κλίμα το οποίο, νομίζω, ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τη στάση του κυρίου Υφυπουργού και από τις απαντήσεις που έδωσε με πλήρη ηρεμία και με απόλυτο σεβασμό, όπως ταιριάζει στα κοινοβουλευτικά μας ήθη. Εάν μπορώ να υποθέσω ότι τον εκνευρισμό του στην αρχή της τοποθέτησής του προκάλεσε η φράση «λερωμένη φωλιά», μάλλον ο εκνευρισμός αυτός και ο τρόπος με τον οποίο επέλεξε να απαντήσει στον Υπουργό, αποδεικνύει ότι πράγματι υπάρχει μια λερωμένη φωλιά.
Όμως, γενικότερα, κύριε Πρόεδρε, θέλω να επισημάνω ότι και με αφορμή τη συζήτηση της σημερινής επερώτησης αποδεικνύεται ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., η Αξιωματική Αντιπολίτευση, βρίσκεται σε μια θέση αδυναμίας, αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί ενώ εγκαλούν τον κύριο Υφυπουργό όταν τοποθετείται, γιατί επιλέγει να απαντήσει στις δικές τους αιτιάσεις, στις δικές τους τοποθετήσεις και για να το κάνει αυτό βεβαίως και δεν μπορεί να περιοριστεί αυστηρά στο περιεχόμενο της επερώτησης, οι ίδιοι, για να γεμίσουν προφανώς το χρόνο που τους δίνει ο Κανονισμός της Βουλής, επιτρέπουν στον εαυτό τους τέτοιες «εκτροπές», γιατί κατά τη γνώμη μου βεβαίως και δεν συνιστά εκτροπή για τον κοινοβουλευτικό άνδρα, γυναίκα που επιλέγει να διανθίσει την ομιλία του με τον τρόπο που ο ίδιος πιστεύει ότι μπορεί αυτό να γίνει και να τεκμηριώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις απόψεις του.
Συνεπώς, κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί και πιο καλά προετοιμασμένοι, όταν ερχόμαστε να συζητήσουμε τις επερωτήσεις μας. Εάν δεν υπάρχουν στοιχεία για να τεκμηριώσουμε την επερώτησή μας, εάν δεν μπορούμε να γεμίσουμε το χρόνο μας, τότε δεν βλάπτει να μιλήσουμε και για δύο και για τρία λεπτά και ας βάλουμε κάπου εκεί την τελεία μας.
Γιατί ακούστηκαν πάρα πολλά, κύριε Πρόεδρε, την ώρα που ζητούνταν από τον κύριο Υπουργό να μην απαντήσει σε αυτά τα πολλά. Ακούστηκε ότι διαλύθηκε ο Στρατός. Είπε ο συνάδελφος εδώ μέσα ότι διαλύθηκε ο Στρατός, ότι η Νέα Δημοκρατία ήρθε για να διαλύσει το Στρατό. Και βεβαίως, επέλεξε και κάποια επιχειρήματα για να τεκμηριώσει αυτήν την αυθαίρετη άποψή του, τα οποία εγώ θεωρώ προσωπικώς ανεπιτυχή και με τον ίδιο τρόπο που έθεσε τα επιχειρήματά του, θα μπορούσαν να του αντιστραφούν και να τον φέρουν και σε πολύ δύσκολη θέση.
Κύριε Πρόεδρε, έρχομαι τώρα επί της ουσίας της επερωτήσεως. Η συνέντευξη, η οποία τόσο πολύ έχει επικριθεί και κατακριθεί, τελικώς αρέσει στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή δεν αρέσει; Θα την επέλεγε ή δεν θα την επέλεγε, για να κάνει το ίδιο τις επιλογές ή για να προχωρήσει σε παρόμοιους διαγωνισμούς; Εγώ προσωπικώς ακόμη δεν έχω καταλάβει τη θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το συγκεκριμένο θέμα.
Ο κ. Μπόλαρης, προσπαθώντας να τεκμηριώσει την τοποθέτησή του, δεν αμφισβητεί τη συνέντευξη, απλώς βάζει ποιοτικά στοιχεία της συνέντευξης, δηλαδή πώς θα έπρεπε να είναι αυτή η συνέντευξη. Άλλοι συνάδελφοι το έκαναν και το έκαναν κατά κόρον. Άκουσα και τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να επαναλαμβάνει τη θεμελιώδη αμφισβήτηση της συνέντευξης ως ένα από τα στοιχεία που μπορούν να προσδιορίσουν την καταλληλότητα κάποιου, για να στελεχώσει μία θέση.
Εμείς, λοιπόν, δεν θα ανακαλύψουμε την πυρίτιδα, κύριοι συνάδελφοι.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Όχι, ο κύριος Κεφαλογιάννης.
Ποιο Χάρβαρντ, λοιπόν, μπορεί να φανταστεί- γιατί δεν ξέρω ποιόν υποτιμά- ότι είναι δυνατόν να πει, τι ομάδα είσαι, εάν είναι ο αδελφός σου στη δουλειά και αν είναι η αδελφή σου. Και δεν είναι μόνο μία φορά, είναι δεύτερη φορά που το κάνετε.
Πέρυσι, την πρώτη φορά, ρωτούσατε, τι δουλειά κάνουν οι γονείς σου και ποιο είναι το μνημείο μετά τη Λαμία προς Αθήνα δεξιά. Φέτος βελτιώσατε. Ίσως πήρατε και από το Yale κάποιες καινούργιες κατευθύνσεις. Και η απάντηση είναι: Πηγαίνεις στην Εκκλησία; Πόσα λεφτά έχει ο άνδρας σου; Που γεννήθηκες; Τι γνώμη έχεις για το χρήμα;
Θα έλεγα, λοιπόν, να σοβαρευτούμε. Όλα αυτά δεν συνάδουν με το δημοκρατικό ήθος και με αυτό το οποίο όφειλε το 2006 να έχει κατακτήσει ο ελληνικός λαός.
Θα ήθελα ακόμα να δώσω και κάποιες απαντήσεις στα μαθήματα κοινοβουλευτισμού από μεριάς του κυρίου Υπουργού.
Κύριε Υπουργέ, επαρκέστατος είστε, εκλεγμένος είστε, δημοκρατία έχουμε, ο Πρωθυπουργός σας όρισε εκεί και καλώς να είστε, αλλά η επισήμανση της απουσίας του Υπουργού όμως δεν αναιρεί τη δική σας υπόσταση, ιδιαίτερα όταν συμβαίνει συστηματικά και κατ” εξακολούθηση. Και δεν είναι μόνο ο Υπουργός Άμυνας, ο Υπουργός Υγείας να δείτε, δεν έχει πατήσει ποτέ του στη Βουλή! Αυτό όμως αναδεικνύει ποια είναι η αντίληψη των πολιτικών ανδρών για τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς.
Αλλά μήπως έρχεται ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στις ερωτήσεις που του καταθέτουμε;
Δίνει και αυτός το στίγμα για το πώς αντιλαμβάνεται τον Κοινοβουλευτισμό.
Αλλά για να επανέλθω. Κυρίες και κύριοι η Εθνική Άμυνα αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα του ελληνικού λαού. Πάνω σ” αυτήν επενδύονται πολλά χρήματα αλλά και η πεποίθηση του ελληνικού λαού για αποτελεσματική προάσπιση της ακεραιότητάς του. Όλες οι πτέρυγες του Κοινοβουλίου στηρίζουν τις ένοπλες δυνάμεις γι” αυτό και δεν έχουν καμία ανάγκη προστασίας από κανέναν. Εκείνο που θα κάνετε είναι σαν Υπουργός είναι να μην επαναφέρετε τις προεκλογικές σας υποσχέσεις για τις αυξήσεις σε σχέση με το μισθολόγιό τους. Γιατί έκφραση λύπης μπορούν να καταθέτουν οι Βουλευτές της Αντιπολίτευσης. Οι Βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης και ιδιαίτερα οι Υπουργοί, εκείνο που πρέπει να κάνουν είναι να υλοποιούν τις υποσχέσεις τους. Και εσείς δεν κάνετε τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ” επανάληψη ο κοινοβουλευτικός έλεγχος από μεριάς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι τεκμηριωμένος. Εμείς δεν πιστεύουμε στην πολεμική. Για εμάς ο πολιτικός ανταγωνισμός σημαίνει ανταγωνισμός προσφοράς και όχι σύνθλιψη του πολιτικού μας αντιπάλου. Όμως δυστυχώς παρακολουθήσαμε το ίδιο έργο που παρακολουθούμε στις επερωτήσεις. Η Κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία να απαντά μη απαντώντας, να παραπλανά την αντιπολίτευση και να μετατοπίζει την συζήτηση με ανακολουθίες και ψεύδη. Και πλέον δεν έχετε και την καλύπτρα των καλών προθέσεων ή του συγχωρητέου σφάλματος των όποιων τεχνοκρατών μπορούν να φτιάξουν αυτές τις απίθανες ερωτήσεις που είπα προηγουμένως.
Οι συνάδελφοι μου τεκμηρίωσαν απόλυτα την επερώτηση την οποία κατέθεσαν. Και όπως είπα και πριν είναι μια κακέκτυπη επανάληψη, πιο προχωρημένη όμως, αυτών που συνέβησαν το 2005, πέρυσι. Τουλάχιστον πέρυσι δημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματα συνολικά. Τώρα κοροϊδεύετε την νεολαία όταν δεν δημοσιεύετε αναλυτικά τη σειρά των επιτυχόντων και όσον αφορά στους επιτυχόντες και τους επιλαχόντες και τους αποτυχόντες.
Υπάρχει βέβαια και σχετικά ανακοίνωση η οποία έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» όπου υπογράφουν υποψήφιοι επαγγελματίες οπλίτες οι οποίοι βεβαίως και όλα αυτά που είπαν οι συνάδελφοί μου αναφέρουν αλλά αναφέρουν και κάτι ακόμα: ότι τους λοιδορείτε και προωθείτε τις δικές σας επιλογές. Στην συνέχεια θα σας πω ποιες είναι οι επιλογές σας. Δεν είναι τόσο απλές.
Όμως αυτό δεν αφορά μόνο το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Αφορά το σύνολο των επιλογών σας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ξέρετε βεβαίως ότι την συνέντευξη επιχειρήσατε να την καθιερώσετε σε όλες τις προκηρύξεις του δημοσίου τομέα. Και βεβαίως στον στενό δημόσιο τομέα το ίδιο το ΑΣΕΠ, η ανεξάρτητη αυτή αρχή, δεν σας την αναγνωρίζει γι” αυτό και εκεί δεν έχει επέλθει η άλωση. Όμως στις Δ.Ε.Κ.Ο. και στους άλλους οργανισμούς όπου εκεί μπορείτε να κάνετε τις επιλογές σας, εκεί πλέον η συνέντευξη είναι γενικευμένη και έχει αντικαταστήσει κάθε έννοια αξιοκρατίας.
Αυτή την έννοια της συνέντευξης την επεκτείνατε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, και σε βάρος των επιστημονικών προσόντων και στις διοικητικές θέσεις εντός των Υπουργείων, για παράδειγμα στο Υπουργείο Παιδείας. Όπου φτιάχνετε καινούριο διοικητικό συμβούλιο προκειμένου να επιλέξει προσωπικό ή άλλα απουσιάζουν απολύτως οι εργαζόμενοι και οι εκπρόσωποι της ΟΚΕ. Οι τριμελείς επιτροπές προσλήψεων που έχετε ορίσει στα νοσοκομεία; Απουσιάζουν απολύτως οι εργαζόμενοι.
Και να πω και κάτι ακόμα ως γιατρός. Μέχρι και την λίστα αναμονής του ΟΚΑΝΑ καταργήσατε. Μέχρι και την λίστα αναμονής αυτών των τοξικομανών που επιθυμούν να ενταχθούν σε προγράμματα υποκατάστασης. Ούτε και εκεί δεν πεισθήκατε να αφήσετε την αξιοκρατία και τα τεκμήρια που μέχρι τότε υφίσταντο.
Έχουμε λοιπόν μια συνολική κατάργηση της αξιοκρατίας, μια προσπάθεια άλωσης του κράτους από τους ημετέρους.

Έχουμε μία επιστροφή στην εποχή των διαχωριστικών γραμμών, αφού οι εκλεκτοί της Κυβέρνησης αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τους άλλους.
Έχουμε μία Κυβέρνηση που συστηματικά και κατ” εξακολούθηση, σε όλους τους τομείς δράσεις της, επαναφέρει τις διαχωριστικές γραμμές στην κοινωνία, υπονομεύει την κοινωνική συνοχή, εκτρέφει την ανασφάλεια, την πελατειακή λογική, τη διαφθορά.
Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της ρουσφετολογικής αντίληψης, του βολέματος των ημετέρων, της αναξιοκρατείας, της συνδιαλλαγής, της αδιαφάνειας στις αποφάσεις. Είναι βασικό συστατικό της νοοτροπίας της πάλαι ποτέ «ενδόξου Δεξιάς», που αναβιώνει σταθερά, όσο επιτρέπουν οι συνθήκες, μιας παράταξης που θέλει το Κράτος κτήμα της, για να μπορεί αυθαίρετα να κατακτά το σκοπό της, θέλει τον πολίτη σε ομηρία, αναξιοπρεπή, με ανασφάλεια. Αυτό, όμως, είναι μια κοινωνία άδικη και άνιση.
Πώς μπορεί, λοιπόν, η παράταξή σας να λέει ότι υπηρετεί την πατρίδα, αφού βάζει τα μικροκομματικά της συμφέροντα πάνω από τους πολίτες, αφού είναι μία παράταξη του πελατειακού καπιταλισμού;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το προσωπείο του κεντρώου χώρου, που συστηματικά καλλιεργούσε προεκλογικά ο κ. Καραμανλής, έπεσε, όπως ξέφτισαν και τα ωραία λόγια, αφού, όπως προείπα, από τις λέξεις που χρησιμοποιούσε, απέδρασαν οι έννοιες.
Μιλήσατε για επανίδρυση του Κράτους και εννοούσατε κατάληψη του Κράτους. Μιλήσατε για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις και οδηγήσατε σε μειώσεις. Μιλήσατε για αξιοκρατία και προσπαθείτε με κάθε τρόπο μέσω γαλάζιων συνεντεύξεων και άλλων παρεμβάσεων, να τορπιλίσετε κάθε έννοια αξιοκρατίας. Μιλήσατε για πάταξη της διαφθοράς και δεν κάνατε τίποτα άλλο παρά να επιβεβαιώνετε αυτή.
Κυρίες και κύριοι, επειδή η ιστορία δεν ξεκίνησε σήμερα, ούτε από αυτή την Κυβέρνηση, οφείλω να αναλογιστώ κάποιες ιστορικές αλήθειες, γιατί πάντα η Δεξιά με οποιαδήποτε μορφή, είτε λεγόταν «Συναγερμός» είτε «ΕΡΕ» είτε «Νέα Δημοκρατία», αντλούσε και αναπαρήγαγε την εξουσία της από τους μηχανισμούς του Κράτους, ιδιαίτερα από τα Σώματα Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Πλην το επαχθές ’67 η είσοδος στα Σώματα Ασφαλείας και στις Ένοπλες Δυνάμεις ήταν υπόθεση των κοινωνικών φρονημάτων. Βεβαίως, όλα αυτά ήταν και συνέπεια του Εμφυλίου Πολέμου. Και μετά, όμως, τη Μεταπολίτευση, η είσοδος σε αυτά, αλλά και στο Κράτος γενικότερα, ήταν υπόθεση κομματικών επιλογών.
Μόλις από το 1981 εγκαταστάθηκε η εθνική συμφιλίωση και οι Έλληνες αντιμετωπίζονταν ισότιμα.
Αποκορύφωμα αυτής της αξιοκρατικής επιλογής ήταν η σταδιακή εφαρμογή από το «νόμο Πεπονή», αν θυμάστε, του ΑΣΕΠ, των μορίων, των αντικειμενικών κριτηρίων. Και βεβαίως, επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ η είσοδος στα Σώματα Ασφαλείας έγινε μέσω του θεσμού των εισαγωγικών εξετάσεων. Αυτό μην το ξεχνάτε.
Όλα αυτά αποτελούν προσφορά της δημοκρατικής παράταξης στην ελληνική κοινωνία και στις επερχόμενες γενιές.
Θα περίμενε κανείς εν έτι 2006 μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση να θεραπεύσει τα κακώς κείμενα και να προχωρήσει περισσότερο, να κλείσει τα όποια παράθυρα άφησε το ΠΑΣΟΚ και να οδηγήσει σε μία απόλυτη αξιοκρατία. Συνέβη, όμως, αυτό;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο ελληνικός λαός δικαιούται μια δημόσια διοίκηση αξιοκρατική, αφιερωμένη στο λαό και στο Έθνος, υπερήφανη για την προσφορά της. Και ειλικρινά αρνούμαι να υπερασπιστώ τη χρησιμότητα των αυτονόητων. Αρνούμαι να κάνω κήρυγμα για το πόσο αναγκαία είναι σήμερα η κοινωνική συνοχή και πόσο θα κοστίσει εθνικά, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά η κατάρρευση όσων κατακτήθηκαν από τη Μεταπολίτευση και μετά.
Κύριε Πρόεδρε, σήμερα, όμως, δεν μιλάμε απλά για ένα θέμα κουρελιάσματος του θεσμού του ΑΣΕΠ.
Εγώ δεν θέτω απλά και μόνο ζήτημα κομματικής εκμετάλλευσης της αγωνίας της νεολαίας μας για ένα σταθερό μεροκάματο. Στην ουσία συζητάμε για κάτι ευρύτερο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Συζητάμε για το ποιος κρατάει τα όπλα και με ποια κριτήρια επιλέγεται. Στην ουσία συζητάμε για το εάν θα έχουμε ένα Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ή ένα Υπουργείο κομματικής άμυνας. Θα έπρεπε σ” αυτό να είστε απόλυτα προσεχτικοί.
Κυρίες και κύριοι, είμαστε σε μια εποχή που στη χώρα μας η δημοκρατία καλά κρατεί, σε μία χώρα που έχει ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση βεβαίως με την ώθηση του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όμως, δεν θα πρέπει επ” ουδενί ακόμη και σήμερα να επιτρέψουμε την κομματικοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων του έθνους και του λαού μας, γιατί δικαιούμαι να σας πω ότι με τη συνέντευξη έτσι όπως την κάνετε, επαναφέρετε από το παράθυρο το πιστοποιητικό των κοινωνικών φρονημάτων.
Κλείνοντας, σεβόμενος το χρόνο -θα επανέλθω στη δευτερολογία μου- κυρίες και κύριοι, θεωρώ ότι το προσωπείο έχει πέσει. Εκείνο που έχω να σας πω, είναι ότι δεν υπάρχουν σκόπιμες πράξεις καθ” αυτές ή απολύτως, αλλά μόνο πράξεις σε συσχετισμό με τα υπό της βουλήσεως προσδιοριζόμενα αποτελέσματα. Εμείς αυτή ακριβώς τη βούληση της κυβερνώσας παράταξης επιδιώκουμε να αναδείξουμε και να σας πούμε ότι ως δημοκρατική παράταξη θα συγκρουστούμε ανελέητα στο πισωγύρισμα που επιχειρείται στις κατακτήσεις του ελληνικού λαού.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Λιντζέρη.

08/12/2006

Με το παρόν νομοσχέδιο επιδιώκεται η αντιμετώπιση του ζητήματος της άσκησης των θρησκευτικών καθηκόντων των μουσουλμάνων που ζουν στην πρωτεύουσα και η ανέγερση ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα. Το θέμα αυτό έχει επιταθεί την τελευταία δεκαετία από τότε που στη χώρα μας φιλοξενούνται πολλοί οικονομικοί μετανάστες μουσουλμανικού θρησκεύματος. Πράγματι η Αθήνα είναι η μοναδική πρωτεύουσα της Ε.Ε. στην οποία δεν υπάρχει τέμενος. Την ανάγκη αντιμετώπισης αυτού του θέματος είχε σταθερά υποστηρίξει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν ήταν στην Κυβέρνηση. Είχαν σημειωθεί δε σημαντικά βήματα τότε που Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο σημερινός Πρόεδρος του κινήματος Γ.Παπανδρέου.

Το απαραβίαστο της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης και η ισονομία όσων βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων, αποτελεί ρητή επιταγή του Συντάγματος της χώρας μας. Ο σεβασμός του άλλου, ο σεβασμός του διαφορετικού, η αναγνώριση της χρησιμότητας της πολυφωνίας αποτελεί συγχρόνως βασικό συστατικό των πολιτισμικών μας παραδόσεων.

Αποτελεί λοιπόν, φυσική συνέπεια και υποχρέωση της Ελληνικής πολιτείας και της Βουλής των Ελλήνων, ο σεβασμός της διαφορετικότητας στη θρησκευτική έκφραση και λατρευτική ζωή και η λήψη μέτρων για την διευκόλυνση της άσκησής της. Αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία στις μέρες μας. Σε μια εποχή που η επέλαση μιας ισοπεδωτικής και ομοιογενοποιητικής παγκοσμιοποίησης απειλεί την πολιτιστική πολυφωνία, τη διαφορετικότητα, την πολυπολιτισμικότητα.

Επί της αρχής λοιπόν, υπάρχει συμφωνία τόσο για την ακώλυτη έκφραση των θρησκευτικών πεποιθήσεων όσο και για την δημιουργία ισλαμικού τεμένους στην Αττική.

Κύριοι Συνάδελφοι,

Αυτό που επιθυμώ να επισημάνω με κατηγορηματικό τρόπο είναι ότι η λειτουργία ενός ισλαμικού τεμένους στην Αττική πρέπει να αποτελέσει βήμα επικοινωνίας, αλληλοκατανόησης, αρμονικής συμβίωσης μεταξύ των ισλαμικών κοινοτήτων που ζουν στην Αττική και ακόμα βήμα επικοινωνίας με την Ελλάδα και την κοινωνία της.  Η μακραίωνη σχέση με τον αραβικό κόσμο, οι βαθιές ρίζες της Ορθόδοξης παράδοσης σε αραβικές χώρες μας δίνουν τη δυνατότητα μιας βαθύτερης αλληλοκατανόησης, ενός διαλόγου επικοινωνίας. Η σχέση αυτή μας δίνει τη δυνατότητα , να αποφύγουμε συγκρουσιακά φαινόμενα σαν αυτά που παρατηρούνται σε άλλες χώρες της Ευρώπης , αλλά και του υπόλοιπου κόσμου και να εδραιώσουμε μια πορεία  δημιουργικής και αναπτυξιακής αλληλεγγύης πολιτισμών.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Το σχέδιο νόμου που συζητάμε σήμερα οφείλει να υπηρετήσει τις πιο πάνω αρχές.

Για να γίνει αυτό χρειάζεται  σύνεση, γνώση και σωφροσύνη και με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου αίσθηση του «μέτρου». Και όλα αυτά για να αποφύγουμε τις κακές πρακτικές που επικυριαρχούν αλλού και για να μεγιστοποιήσουμε τη χρησιμότητα του τεμένους στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε και αναμένουμε.

Υπ” αυτή την έννοια, οι επί μέρους ρυθμίσεις του νόμου είναι μια ιδιαίτερα λεπτή και δύσκολη υπόθεση. Οι ρυθμίσεις αυτές οφείλουν να είναι ρεαλιστικές, εφαρμόσιμες, να λαμβάνουν υπόψη τις αντικειμενικές συνθήκες, να προβλέπουν τις εξελίξεις στο μέλλον. Να λύνουν προβλήματα και όχι να δημιουργούν καινούργια.

Και εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας ότι αυτές οι επιμέρους ρυθμίσεις, των άρθρων 5 και 6, αντί να λύσουν θα δημιουργήσουν περισσότερα και πιο έντονα προβλήματα.

Σε σχέση με τη διοίκηση και λειτουργία του Τεμένους

Ο απόλυτος σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων , των θρησκευτικών ελευθεριών και των σχετικών διεθνών συμβάσεων πρέπει να σφραγίσει το νομοθετικό πλαίσιο επί του οποίου θα στηριχτεί η ίδρυση και λειτουργία του Μουσουλμανικού Τεμένους.

Αυτός ο σεβασμός επιβάλει την απόλυτη και πραγματικά ελεύθερη έκφραση των θρησκευτικών πεποιθήσεων και την αυτονομία στην οργάνωσή της.

Για τους Μουσουλμάνους της Αττικής το νομοσχέδιο παραβλέπει σειρά προβλημάτων και επιδιώκει να τα διευθετήσει με αυθαίρετο και αφαιρετικό τρόπο.

Εκτίμηση  μας είναι ότι μάλλον θα δημιουργήσει νέα προβλήματα.

Η συντριπτική πλειοψηφία των μουσουλμάνων της Αττικής είναι μετανάστες χωρίς εθνική ή γλωσσική ομοιογένεια , αλλά και χωρίς δογματική μουσουλμανική ομοιογένεια. Δεν αποτελούν κοινότητα αλλά κοινότητες.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο όλοι αυτοί κατευθύνονται συλλήβδην σε ένα τέμενος αδιαφορώντας για τις μεταξύ τους διαφορές οι οποίες είναι ύψιστης σημασίας γι” αυτούς. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί έκφραση σεβασμού της αυτονομίας τους ούτε προασπίζει την ελευθερία τους. Η συνύπαρξή τους θεωρείται εξαιρετικά δύσκολη. Είναι γνωστά τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές Χώρες.

Από τη συζήτηση στην επιτροπή, φάνηκε ότι η κυρία Υπουργός αλλά και ο πρόεδρος της επιτροπής συμμερίζονται τις ανησυχίες που διατυπώσαμε. Σας θυμίζω ότι ζητήσαμε να προσκαλέσετε στην επιτροπή τους συνομιλητές σας εκπροσώπους των μουσουλμανικών κοινοτήτων. Δεν το πράξατε. Μάλιστα ο κύριος Σπηλιόπουλος, με την ευθύτητα που τον διακρίνει, κοινολόγησε ότι η πρόσκλησή τους θα δημιουργούσε ενδεχομένως τεράστιο πρόβλημα.

Από τη στιγμή λοιπόν που υπάρχει πρόβλημα όσον αφορά την αντιπροσωπευτικότητα των συνομιλητών σας, για την παρουσία τους στο ελληνικό κοινοβούλιο. Και εφόσον είναι γνωστό ότι οι μουσουλμάνοι κατανέμονται κατά εθνότητες και δόγματα, πώς φιλοδοξείτε ότι στον ίδιο χώρο θα μπορέσουν να συνπροσευχηθούν, Σιίτες, Σουνίτες,  Αλεβίτες, Ουαχαμπίτες, Μπεκτασίδες, Πέρσες, Τούρκοι, Άραβες, Ινδοί, Πακιστανοί και Αφρικανοί;  Και μάλιστα υπό τον ίδιο θρησκευτικό λειτουργό;  Γνωρίζετε, να έχει συμβεί αυτό, σε κάποιο μέρος του κόσμου; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι αδύνατον και ότι διακινδυνεύετε περισσότερα από αυτά που φιλοδοξείτε να λύσετε;

Ποιες λοιπόν είναι οι μουσουλμανικές κοινότητες οι πιο μαζικές και πιο αξιόπιστες με τις οποίες συζητάτε και που σύμφωνα με το άρθρο 5, θα συμμετέχουν στο 7μελές Διοικητικό Συμβούλιο; Ορθά ο κύριος Αλαβάνος σας θύμισε τον αρνητικό τρόπο με την οποία η Κυβέρνηση αντιμετώπισε την κοινότητα των Πακιστανών στη γνωστή υπόθεση των απαγωγών. Και από αυτό το βήμα ο κύριος Πολύδωρας περίπου μας είπε ότι οι απαγωγές αποτελούν το εθνικό χόμπι των Πακιστανών.

Ακόμα ζητήσαμε από την Υπουργείο Παιδείας να μας ενημερώσει αν έχουν καταγραφεί οι μουσουλμανικές κοινότητες στη χώρα μας. Ακόμα αναμένουμε απάντηση. Υπάρχει λοιπόν πρόβλημα και στην εκπροσώπηση των μουσουλμανικών κοινοτήτων αλλά και στην συνύπαρξή τους. Και ο προτεινόμενος τρόπος διοίκησης και λειτουργίας του τεμένους είναι εξαρχής προβληματικός και ενδεχομένως ανεφάρμοστος.

Ένα επίσης λεπτό και ευαίσθητο θέμα που δε βρίσκει τη λύση του σ” αυτό το νομοσχέδιο είναι η επιλογή του μουσουλμάνου θρησκευτικού λειτουργού, του ιμάμη. Δεν αναφέρονται ούτε τα κριτήρια επιλογής ούτε η εθνικότητά του. Υπάρχουν αμφιβολίες κατά πόσο το Δ.Σ. με τη σύνθεση που προτείνεται, θα μπορούσε να λαμβάνει υπόψη του όλα τ” αναγκαία κριτήρια για τον εκάστοτε ιμάμη. Κριτήρια που θ” ανταποκρίνονται στην αναγκαιότητα μιας καθολικής αποδοχής από το σύνολο των μουσουλμανικών κοινοτήτων.  Και συγχρόνως να εξασφαλίζει την καλύτερη δυνατή σχέση των πιστών με την περιβάλλουσα κοινωνία.

Στο ζήτημα της χωροθέτησης.

Δεν αναφέρεται στο νομοσχέδιο. Προφορικά η κ. Γιαννάκου ενημέρωσε την επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων ότι το Τέμενος θα κατασκευαστεί στο Βοτανικό, στο χώρο της ναυτικής βάσης. Η περιοχή αυτή είναι εξαιρετικά υποβαθμισμένη. Και πρέπει να σας θυμίσω το χρόνιο αίτημα και την απαίτηση των κατοίκων για αυτόν το χώρο, να μετατραπεί σε κοινόχρηστο χώρο πρασίνου. Σε μια ζώνη πρασίνου μέσα στην Αθήνα. Σε αυτόν το χώρο έχει προγραμματιστεί να δημιουργηθούν κοινωφελείς, πολιτιστικές και  αθλητικές  εγκαταστάσεις. Εκεί έχει αναγγελθεί ότι θα κτιστεί το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Έχετε συνυπολογίσει τις ενδεχόμενες παράπλευρες παρενέργειες που θα δημιουργήσει αυτή η γειτνίαση ενός μουσουλμανικού τεμένους με ένα τέμενος ποδοσφαιρικής αντιπαράθεσης;

Με δεδομένη την οργανωμένη βία στα γήπεδα, με αποδεδειγμένη τη διαπλοκή του ποδοσφαιρικού χουλιγκανισμού με εξτρεμιστικές ομάδες, με γνωστά τα φαινόμενα δικτύωσης των στοιχείων αυτών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η λειτουργία τεμένους δίπλα σε ένα πρώτης γραμμής γήπεδο αποτελεί τουλάχιστον μέγιστη διακινδύνευση.

Και βέβαια ούτε η άσκηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων ούτε το απαιτούμενο κλίμα λατρείας διασφαλίζεται από τις γνωστές εκδηλώσεις που παρακολουθούμε κάθε Κυριακή έξω και μέσα στα γήπεδα.

Και σε κάθε περίπτωση, αν για λόγους που σχετίζονται με περιβαλλοντική, χωροταξική και πολεοδομική νομοθεσία, το τέμενος δε μπορεί να χτιστεί στην περιοχή αυτή, τότε θα πρέπει να επανέλθουμε με μια νομοθετική τροποποίηση αφού ρητά αναφέρεται στο παρόν σχέδιο ότι το τέμενος θ” ανεγερθεί στα όρια του Δήμου Αθηναίων. Γιατί λοιπόν δεν το διευρύνετε; Γιατί δεν αναφέρετε ότι το τέμενος μπορεί να κτιστεί σε μια περιοχή της Αττικής που βεβαίως περιλαμβάνει τα όρια του Δήμου Αθηναίων;

Τέλος ένα θέμα που παραμένει ανοιχτό και δε βρίσκει απάντηση στο παρόν νομοσχέδιο, είναι η ανάγκη επίλυσης ενός σοβαρού θέματος των μουσουλμάνων συμπολιτών μας, που διαμένουν στην Αττική. Αυτό της ίδρυσης νεκροταφείου. Η επιλογή ενός άλλου χώρου, εντός της Αττικής, θα μπορούσε να δώσει λύση και σε αυτό το πρόβλημα.

Πριν κλείσω θα ήθελα να συμφωνήσω με κείνη τη διάταξη όπου η ελληνική πολιτεία αναλαμβάνει το βάρος της ανέγερσης και της μισθοδοσίας του προσωπικού του τεμένους. Με δεδομένες τις οργανωτικές αδυναμίες και τα οικονομικά προβλήματα των μικρών μουσουλμανικών κοινοτήτων στη χώρα μας, χάρη των οποίων γίνεται το τέμενος, η επιλογή αυτή απαλλάσσει από την ενδεχόμενη επικυριαρχία ενός ισλαμικού κράτους ή δόγματος εις βάρος των άλλων.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Όπως είπα και στην αρχή της ομιλίας μου, επί της αρχής όσον αφορά την ακώλυτη έκφραση των θρησκευτικών πεποιθήσεων και τη δημιουργία ισλαμικού τεμένους στην Αττική, υπάρχει συμφωνία από μέρους μας.

Όμως, ο τρόπος με τον οποίο η Κυβέρνηση, μέσα από τις επί μέρους διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου, επιδιώκει ν” αντιμετωπίσει το θέμα, εγκυμονεί κινδύνους, να δημιουργήσει προβλήματα μεταξύ των μουσουλμανικών κοινοτήτων και κάτι που απολύτως απεύχομαι, προβλήματα στις σχέσεις τους με την ελληνική κοινωνία.

Όσο και αν είμαι πεπεισμένος για τις καλές και αγαθές προθέσεις της κυρίας Υπουργού, με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις οι οποίες αναφέρθηκαν διακινδυνεύετε απολύτως το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Κατά τη συζήτηση στην επιτροπή ζητήσαμε να κληθούν οι εκπρόσωποι των μουσουλμανικών κοινοτήτων, όπως επίσης ζητήσαμε και την άποψη της Υπουργού Εξωτερικών. Ακόμα και την έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής προκειμένου να προσδιορίσουμε τη δική μας θέση όσον αφορά την ψήφιση επί της αρχής. Η έκθεση της επιστημονικής επιτροπής ήρθε στα χέρια μας σήμερα. Θα παρακαλούσα την Υπουργό να μας πει την άποψή της σε δύο παρατηρήσεις αυτής της έκθεσης. Συγκεκριμένα στο άρθρο 1. Να μας διευκρινίσει κατά πόσον και κατά το καταστατικό του υπό ίδρυση Ν.Π.Ι.Δ., θα αναπτύσσει σκοπούς εθνωφελείς ή θρησκευτικούς ή εκπαιδευτικούς ή καλλιτεχνικούς ή κοινωφελείς. Και επίσης να μας διευκρινίσει αν ο αναπληρωτής του προέδρου του Δ.Σ. θα είναι ο διευθυντής της διεύθυνσης ετεροδόξων και ετεροθρήσκων του Υπουργείου Παιδείας ή κάποιο άλλο πρόσωπο.

07/11/2006

Κύριε Υπουργέ,

Μια επερώτηση για ζητήματα πρόνοιας και κοινωνικής φροντίδας είναι μια πάρα πολύ υπεύθυνη όσο και αντιπολιτευτική πράξη. Ακριβώς διότι τα ζητήματα αυτά αφορούν ομάδες πληθυσμού που έχουν την ανάγκη της προστασίας από το κράτος. Ακριβώς διότι από την πολιτική που ασκείται σε αυτόν τον τομέα μπορεί να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για την ιδεολογία της Κυβέρνησης.

Και κύριε Υπουργέ,

Δεν αναφέρομαι προσωπικά σ” εσάς που σας γνωρίζω από παλιά. Γνωρίζω τις προθέσεις ή τις ανησυχίες σας. Αναφέρομαι στη συνολική πολιτική που ασκείται και στα συμπεράσματα που εξάγονται απ” αυτή. Διότι στην πολιτική τα πράγματα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Ή να το πω αλλιώς ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Ανεξάρτητα λοιπόν από τις όποιες σας προθέσεις, αυτό που εντέλει εισπράττουν τα άτομα που έχουν ανάγκη από την πρόνοια και την αλληλεγγύη είναι η σταδιακή εγκατάλειψη, η αναλγησία, το γνωστό πρόσωπο της πάλαι ποτέ ενδόξου Δεξιάς. Της Δεξιάς που για να πάρει την πλειοψηφία προσποιήθηκε, έταξε αλλά δυστυχώς πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις θυμήθηκε τον ταξικό της προσανατολισμό.

Είστε δέσμιος κύριε Υπουργέ, τριών φαινομένων που διακρίνουν συνολικά την Κυβέρνηση. Το 1^ο είναι η συνολική οικονομική πολιτική του κυρίου Αλογοσκούφη. Αυτή η πολιτική της απογραφής που έβαλε φρένο στη δρομολόγηση του κοινωνικού κράτους που είχε αρχίσει να δομείται στη χώρα μας. Της πολιτικής που αφαιρούσε κονδύλια από τους πολλούς, από αυτούς που είχαν ανάγκη για να τ” αποδώσουν στους έχοντες και κατέχοντες. Μια συγκριτική ματιά στον προϋπολογισμό για την πρόνοια το 2004 και 2005 επιβεβαιώνει του λόγου μου το αληθές. 720 εκατομ. για το 2004, 695 εκατομ. για το 2005. Και μιλάμε για τους δικούς σας προϋπολογισμούς. Ποιος θα πληρώσει αυτή τη μείωση; Τα χαμηλά κοινωνικοοικονομικά στρώματα.

Το 2^ο είναι η έλλειψη προγραμματισμού για την κοινωνική αλληλεγγύη. Η Δεξιά ποτέ δεν είχε τέτοιες ευαισθησίες. Πάντα αντιλαμβανόταν την κοινωνική πρόνοια ως μορφή φιλανθρωπίας που ασκείτο είτε από την εκκλησία είτε παλαιότερα από τη βασιλική πρόνοια και όχι σαν υποχρέωση του κράτους για άμβλυνση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων. Όχι  ως την μοναδική οδό προκειμένου να επιτευχθεί μια ισχυρότερη και δικαιότερη κοινωνία. Όπως την αντιλαμβάνεται και όπως την άσκησε η δημοκρατική παράταξη την οποία πολιτικά εξέφραζε και εκφράζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Με λίγα λόγια εφαρμόζετε ετεροχρονισμένα βέβαια την αντίληψη της Θάτσερ ότι κοινωνία είναι κάτι το ανύπαρκτο.

Και το 3^ο, παντού και πάντα επιδιώκετε να εξαγοράσετε συνειδήσεις, να προωθήσετε ημετέρους, να βολέψετε τα γαλάζια στελέχη σας. Και μέσω αυτών ν” αναπαράξετε την εξουσία σας. Και σ” αυτό το θέμα, για να μην επανέρχομαι, οι αποζημιώσεις των διοικητών των μονάδων κοινωνικής φροντίδας επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανήρχοντο σε 400.000 €. Επί των ημερών σας ανέρχονται σε πάνω από 2,2 εκατομ. €. Και μη διανοηθείτε ν” αμφισβητήσετε τα νούμερα αυτά. Όποτε θέλετε να σας καταθέσω τα στοιχεία. Κατά τ” άλλα υφίσταται δημοσιονομικό πρόβλημα που δε σας επιτρέπει να προβείτε σε περαιτέρω παροχές. Κατά τ” άλλα ο κύριος Αλογοσκούφης επαίρεται για την επιτυχία της οικονομικής του πολιτικής . Για να επιβεβαιωθεί ακόμα μια φορά ο Γέρος της Δημοκρατίας ότι ευημερούν η αριθμοί αλλά δυστυχούν οι πολίτες.

Κύριε Υπουργέ,

Η μορφή του κράτους πρόνοιας που γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας είναι προϊόν μιας σκληρής προσπάθειας που ξεκίνησε το 1981. Από τότε δημιουργήθηκαν δομές και θεσμοί κοινωνικής προστασίας στη χώρα μας όπως τα ΚΑΠΗ,  οι παιδικοί σταθμοί, η θέσπιση του κοινωνικού τουρισμού, αλλά και ο ΟΓΑ με την υγειονομική και ασφαλιστική κάλυψη, το ΕΚΑΣ για τους χαμηλοσυνταξιούχους, οι επιδοτήσεις σε κοινωνικούς φορείς και τόσα άλλα. Και κάτι πολύ σημαντικό για πρώτη φορά τα άτομα δε ειδικές ανάγκες αντιμετωπίστηκαν ως ισότιμοι πολίτες, προωθήθηκε το αναπηρικό κίνημα και τα άτομα με αναπηρία βρέθηκαν στο προσκήνιο από τον Καιάδα που τα είχατε τοποθετήσει εσείς.

Για όλ” αυτά δεν περιέχει ίχνος έπαρσης η διαπίστωση ότι το κοινωνικό κράτος είναι δημιούργημα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των κυβερνήσεών του.

Το κοινωνικό κράτος που σήμερα υποχωρεί, που αναιρείται, που χειμάζεται.

Κυρίες και κύριοι,

Στον 3^ο χρόνο της διακυβέρνησης από τη Ν.Δ. παρακολουθούμε τη σταδιακή αποδιοργάνωση του Εθνικού συστήματος Κοινωνικής Φροντίδας ενώ θα “πρεπε σε μια δημοκρατική χώρα, οι Κυβερνήσεις που διαδέχονται η μία την άλλη να προσθέτουν υφάδια κοινωνικής προστασίας. Παρακολουθούμε αρρυθμίες, καθυστερήσεις και εντέλει αναιρέσεις στις δράσεις κοινωνικής προστασίας που είχαν δρομολογηθεί. Όλα έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Υπάρχει απόλυτη αναίρεση όχι μόνον των προεκλογικών σας υποσχέσεων αλλά και των προγραμματικών δηλώσεων του απελθόντα Υπουργού Υγείας της Κυβέρνησής σας. Θ” αποτελούσε παράδειγμα πολιτικής ασυνέπειας, η σύγκριση των δεσμεύσεών σας και της πραγματικότητας που βιώνουμε σήμερα. Μιλήσατε για απογραφή της ακίνητης περιουσίας των παλαιών ΕΟΠ, ΠΙΚΠΑ, ΜΗΤΕΡΑ, ΙΒΣΑ. Δεν έχετε κάνει τίποτα.

Δεσμευθήκατε ότι θα ολοκληρώσετε τον προνοιακό χάρτη της χώρας. Και εδώ το απόλυτο τίποτα. Για τη νομοθετική κατοχύρωση και την προάσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, ούτε λόγος. Το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης έχει αποδιοργανωθεί, φυτοζωεί λόγω έλλειψης προσωπικού. Όμως μόλις προχθές, ανακοινώσατε την πρόσληψη 4000 αγροφυλάκων και μάλιστα με ειδικό μισθολόγιο που συμφώνησαν το Υπουργός Οικονομίας και ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης.

Κύριοι Συνάδελφοι,

Τη στιγμή που οργανισμοί και κέντρα που παρέχουν υπηρεσίας κοινωνικής φροντίδας και πρόνοιας αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λειτουργίας λόγω έλλειψης επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού.

Τη στιγμή που κοινωνικές δομές τα ΚΕΚΥΚΑΜΕ, ΚΗΦΗ – ΚΑΦΚΑ που δημιουργήθηκαν για να προσφέρουν υπηρεσίες υποστήριξης στα άτομα με αναπηρία δεν έχουν στελεχωθεί με εξειδικευμένο προσωπικό.

Τη στιγμή που γενικά και πανεπιστημιακά νοσοκομεία της χώρας αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών λόγω έλλειψης ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.

Τη στιγμή που η έλλειψη ιατρικού και εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού απειλούν με κλείσιμο μονάδες μεσογειακής αναιμίας,  μονάδες τεχνητού νεφρού, διαβητολογικά ιατρεία, ακόμα και μονάδες εντατικής νοσηλείας

Και όλ” αυτά όπως μας λέει η Κυβέρνηση λόγω του δημοσιονομικού ελλείμματος και των διεθνών οικονομικών συγκυριών την ίδια στιγμή ανακοινώνεται η πρόσληψη 4000 αγροφυλάκων

Ε, λοιπόν φτάνει πια !

Δεν πρόκειται  για αναγκαστική πολιτική. Πρόκειται για πολιτική επιλογή. Σας ενδιαφέρουν οι αγροφύλακες για συγκεκριμένους πολιτικούς λόγους και όχι η κάλυψη των αναγκών για την υγεία και την πρόνοια. Δηλαδή η αναπαραγωγή της εξουσίας σας όπως την αντιλαμβάνεστε και όχι οι πραγματικές ανάγκες του λαού. Επιτέλους αιδώς !

Αλήθεια αυτά τα τρία χρόνια, τι έχετε να επιδείξετε; Μια πολιτική μετονομασιών. Οι προεκλογικές μεγαλοστομίες κατέρρευσαν. Παρά τις φιλότιμες προσωπικές σας προσπάθειες κύριε Υπουργέ δεν έχει προστεθεί καμία γραμμή στα προγράμματα κοινωνικής προστασίας. Αντιθέτως βρίσκονται στον αέρα πετυχημένα προγράμματα όπως αυτό της ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ και τα ΚΕΝΤΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ. Μετέωρες μένουν οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων. Υπάρχει πλήρης αποδιοργάνωση του Εθνικού Ιδρύματος Αποκατάστασης Αναπήρων. Και μακάρι η σημερινή επερώτηση, να σας ευαισθητοποιήσει να σχεδιάσετε για το μέλλον. Γιατί κύριε Υπουργέ, ο τομέας της κοινωνικής πρόνοιας και φροντίδας αποτελεί τον πλέον υποχρηματοδοτούμενο τομέα κυβερνητικής πολιτικής στα πλαίσια του στρατηγικού πλαισίου αναφοράς 2007 2013. Και αυτό δεν είναι απλή εκτίμηση, είναι ασφαλής διαπίστωση. Και αποδεικνύει ότι είναι άλλες οι επιλογές του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησής σας. Είναι άλλη μια απόδειξη ότι οι διακηρύξεις της Ν.Δ. και προσωπικά του Πρωθυπουργού ήταν διακηρύξεις κενές περιεχομένου.

Ν” αναφερθώ και σε κάποια συγκεκριμένα και αναμένω με ενδιαφέρον τις απαντήσεις σας.

Επί των ημερών σας, παιδοπόλεις ανά την Ελλάδα έκλεισαν. Η Αγία Ελένη στα Γιάννενα, Η Αγία Σοφία στο Βόλο, η παιδόπολη Αγ.Βαρβάρα στη Ν.Σμύρνη, την οποία είχατε επισκεφθεί προσωπικά μαζί με τον Πρωθυπουργό και είχατε τάξει λαγούς με πετραχήλια. Σήμερα στο χώρο των 8 στρεμμάτων με το νεοκλασικό ωφέλιμης επιφάνειας 3.000 τ.μ. εξυπηρετούνται μόλις 15 παιδιά.

Η διαχειριστική τακτοποίηση του πρώην ΠΙΚΠΑ δεν έχει γίνει ακόμα. Να σας θυμίσω ότι σε ερώτησή μας εσείς προσωπικά δεσμευθήκατε ότι το έργο αυτό θα είχε ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2005. Όμως ακόμα και σήμερα δεν έχουν πληρωθεί καν οι μισθοί σε ωρομίσθιες καθαρίστριες, τα οικογενειακά επιδόματα, ακόμα και τα ένσημα του ΙΚΑ.

Ν” αναφερθώ λίγο στην οικοτεχνία του ΙΚΠΑ, η οποία φθίνει. Οι σχολές ταπητουργίας υπολειτουργούν και κλείνει η μία πίσω από την άλλη. Προφανώς η δραστηριότητα αυτή αφήνεται στην τύχη της μέχρι να εγκαταλειφθεί τελείως. Όμως δεν αξιοποιήσατε καν τα αποθέματα. Τα οποία είναι της τάξης των 4,5 εκατομ €. Ολ” αυτά έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της κακοδιοίκησης τότε τι είναι;

Σε ερώτηση που σας έκανα για το κτήριο του πρώην ΠΙΚΠΑ στην οδό Τσόχα, απαντήσατε, ότι τέλος Μαΐου θα είναι έτοιμο. Και βέβαια τίποτα απ” όλ” αυτά δεν έγινε και ακόμα ετοιμάζεται.

Το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής αλληλεγγύης τελεί υπό διάλυση. Δε λειτουργούν οι ξενώνες Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης, Δραπετσώνας, καθώς και τα κέντρα κοινωνικής στήριξης Αγ.Σώστη και Ιλίου. Το Κέντρο Κοινωνικής στήριξης Ν.Ιωνίας έκλεισε πρόσφατα. Ο ξενώνας Ρέντη υπολειτουργεί και ήδη έκλεισε ο ξενώνας Ιλίου. Όσα κτήρια δεν στεγάζουν υπηρεσίες έχουν αφεθεί στη φθορά του χρόνου και των λεηλασιών. Ακολουθούν και αυτά την τύχη των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Το ίδιο συμβαίνει και στο ίδρυμα ΘΕΟΜΗΤΩΡ στη Μυτιλήνη όπως επίσης και στο Θεραπευτήριο χρονίων παθήσεων Δυτικής Αττικής.

Και έτσι να σας καταθέσω στοιχεία για προϋπολογισμό έργου ύψους 180.000 € που προκειμένου να είναι σύννομο κατατμήθηκε σε 4 πρόχειρους διαγωνισμούς, οι οποίοι δόθηκαν στον ίδιο προμηθευτή. Δεν μιλάμε δηλαδή για απλή κακοδιοίκηση αλλά για διαπιστωμένες παράνομες πράξεις. Και υπάρχει σχετική επιστολή του αδελφού του ήρωα της Δημοκρατίας κ.Μουστακλή ο οποίος ταλαιπωρήθηκε σ” αυτό το ίδρυμα. Αναρωτιέμαι για τη σκοπιμότητα της επερώτησης. Ενώ θα “πρεπε να προσδοκώ επανόρθωση στην ουσία αποκάλυψη της αναλγησίας πράττω.

Τι να πω κύριε Υπουργέ για το Κέντρο Βρεφών ΜΗΤΕΡΑ; Όπου το τελικό αποτέλεσμα είναι η επιμήκυνση του χρόνου αναμονής για την τέλεση υιοθεσιών; Για τις απεργίες του προσωπικού προκειμένου να προσληφθεί απαραίτητο προσωπικό για τη λειτουργία; Αλλά είπαμε προτεραιότητα έχουν οι αγροφύλακες.

Δεν έχω άλλο χρόνο θα ακολουθήσουν οι συνάδελφοι. Το τελικό όμως συμπέρασμα είναι ότι έχετε πλήρως εγκαταλείψει την πρόνοια και κοινωνική φροντίδα στην χώρα μας. Ότι καταστήσατε κουρελόχαρτα τις προεκλογικές σας υποσχέσεις. Ότι το κεντρώο προσωπείο σας και τα ψεύτικα λόγια περί κοινωνικής ευαισθησίας έχουν καταρρεύσει. Απλά επιβεβαιώσατε κάτι που έχω ξαναπεί απ” αυτό το βήμα. Ότι οι έννοιες του κέντρου και της κοινωνικής πολιτικής αφενός και οι Κυβερνήσεις με Πρωθυπουργό Καραμανλή είναι διαχρονικά αλληλοαποκλειόμενες.

27/07/2006