Ομιλία στο Συνέδριο Κίνημα Αλλαγής 17-3-2018
Φίλες και φίλοι,
Δεν θα αρνηθώ του πειρασμού να ξεκινήσω το λόγο μου αντλώντας σκέψεις από την επιστήμη που σπούδασα και διακονώ.
Παρευρισκόμαστε σήμερα και συμμετέχουμε στη γέννηση του Κινήματος της Αλλαγής. Ο τοκετός πάντα είναι επώδυνος. Πάντα προηγούνται οδύνες αλλά και προβλήματα. Κάπως έτσι να ερμηνεύσουμε τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν τις τελευταίες μέρες. Η δημιουργία είναι δύσκολη υπόθεση. Το γνωρίζουμε από τη ζωή και το έχουμε βιώσει και στον χώρο της πολιτικής.
Όποιες και όποιοι από εμάς συμμετείχαν στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, μπορούν κάλλιστα να επιβεβαιώσουν ότι δυστοκίες και προβλήματα υπήρχαν και τότε. Όμως η ορθή διαχείρισή τους οδήγησε στη δημιουργία του μεγάλου φορέα της αλλαγής.
Εξ ου και θεωρώ ότι το τωρινό μας εγχείρημα έχει προοπτική. Στην ουσία ενέχει όλες τις δυνατότητες να συγκροτήσουμε έναν νέο πολιτικό φορέα. Αρκεί βέβαια να συμφωνήσουμε και να δεσμευτούμε όλοι μας σε κάποιες βασικές παραδοχές:
Πρώτη και κυρίαρχη: Να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας στο παρόν και στο μέλλον, αντλώντας εμπειρίες και συμπεράσματα από το παρελθόν. Η παραδοχή αυτή προϋποθέτει προσωπικές, πολιτικές, ακόμη και κομματικές υπερβάσεις. Αν δεν τις κάνουμε πράξη δεν πρόκειται να αποκτήσουμε κοινό βηματισμό. Ούτε να διασφαλίσουμε τη συμπόρευσή μας. Τα πρόσφατα γεγονότα σε επίπεδο κορυφής έδειξαν ότι αυτή δεν είναι αυτονόητη.
Δεν νοείται σε καίρια ζητήματα να εμφανιζόμαστε με δύο διαφορετικές ταχύτητες.
Παρ’ όλα αυτά όλοι μας οφείλουμε να κοιτάξουμε μπροστά, σεβόμενοι την ιστορία και την προσφορά της προοδευτικής παράταξης διαχρονικά. Αν δεν το κάνουμε και καταφύγουμε σε αυταρέσκειες και σε μονομέρειες, αναζητώντας τη δικαίωση ή την απόρριψη, το μόνο που θα πετύχουμε είναι να απομειώσουμε εμείς οι ίδιοι τη δυναμική και την εμβέλεια του εγχειρήματός μας.
Ο λαός δε θα μας το συγχωρήσει.
Δεύτερη και εξίσου σημαντική παραδοχή είναι η καθαρή και διακριτή ταυτότητα που οφείλει να έχει το Κίνημα Αλλαγής. Εξάλλου αυτή θα καθορίσει και τον πολιτικό και προγραμματικό μας λόγο. Κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο.
Το κάθε κόμμα, η κάθε Κίνηση, αλλά και το κάθε πρόσωπο που συμπαρατάχθηκε μαζί μας είναι φορέας διαφορετικών απόψεων. Εξ ου και αποτελεί κομβικό ζήτημα η αναζήτηση και η σύνθεση κοινών προσεγγίσεων, κοινών θέσεων ως προς τα μεγάλα και θεμελιώδη προβλήματα της χώρας, της οικονομίας, ακόμη και της ελληνικής κοινωνίας.
Η οριοθέτηση των πολιτικών μας έναντι του λαϊκισμού, του κρατισμού, του εθνικισμού, των συντεχνιακών πρακτικών και των πελατειακών σχέσεων και της κομματοκρατίας καθίσταται απαραίτητη, προκειμένου να αποφύγουμε τον κίνδυνο να γίνουμε μωσαϊκό αντικρουόμενων απόψεων και αντιλήψεων.
Στην κατεύθυνση αυτή καλούμαστε να αποσαφηνίσουμε χωρίς μισόλογα και συγκερασμούς τη στρατηγική μας για τη διακυβέρνηση της χώρας. Το στρατήγημα «ούτε ΣΥΡΙΖΑ ούτε ΝΔ» οφείλει να συνοδεύεται από επαρκή απάντηση στο ποια είναι η πρόταση εξουσίας που εμείς πρεσβεύουμε και ενσαρκώνουμε.
Ως εκ τούτου, είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε υπόσταση σε έναν νέο πολιτικό σχηματισμό που θα έχει σαφή και καθαρό δημοκρατικό, προοδευτικό και φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό. Σε έναν σχηματισμό με διαυγή χαρακτηριστικά και κοινή αντίληψη στον τρόπο αντιμετώπισης της σημερινής κρίσιμης κατάστασης στη χώρα μας.
Σοβεί στις μέρες μας και λαμβάνουν όλο και πιο έντονα φαινόμενα, κρίση πολιτική, κοινωνική, ηθική και αισθητική. Η διακυβέρνηση της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει επιτείνει αυτή την κρίση. Η λεγόμενη ριζοσπαστική αριστερά σε αρμονική συνεργασία και στρατηγική συμφωνία με την εθνικιστική λαϊκίστικη δεξιά συνειδητά εγκαθιστούν κλίμα μίσους και διχασμού.
Η ψυχική φτώχεια και ασημαντότητα των κυβερνώντων, η ροπή τους στην εξαπάτηση και στο ψεύδος, ο συστηματικά επιχειρούμενος διχασμός της κοινωνίας, η κατάλυση του κράτους δικαίου και των ανθρώπινων και ατομικών δικαιωμάτων, οδηγούν τη χώρα μας σε οπισθοδρόμηση και ελπίζω όχι στην καταστροφή ή σε εθνικές περιπέτειες. Ένα μόνο μέλημα έχουν, την παραμονή τους στην εξουσία. Στην προσπάθεια αυτή δείχνουν το αποκρουστικό, αντιδημοκρατικό πρόσωπο. Επιδιώκουν ανερυθρίαστα την κατάλυση της δικαστικής εξουσίας και την υπαγωγή της στις κυβερνητικές επιλογές.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι αδύνατον να μεταλλαχθούν σε δημοκράτες φιλοευρωπαίους. Είναι αδύνατον να δεχθούν ισότιμα και ειλικρινά συνεργασία με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Είναι αδύνατον να υπερασπιστούν το εθνικό συμφέρον. Αφού τα αντιμετωπίζουν με ένα μόνο σκοπό. Την διατήρηση και αναπαραγωγή στην εξουσία.
Τον τελευταίο καιρό αυτό το είδαμε καθαρά. Επιχείρησαν να λύσουν το σκοπιανό όχι με όρους εθνικού συμφέροντος αλλά προσπαθώντας να δημιουργήσουν προβλήματα στους αντιπάλους τους. Δήθεν επιχειρούν να διαλευκάνουν την υπόθεση Νοβάρτις, στην ουσία όμως έχουν μόνον μία επιδίωξη. Να λασπώσουν και να διασύρουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Πρώτα επιλέγουν τους δήθεν ενόχους και μετά ελλείψει στοιχείων αναζητούν κουκουλοφόρους ψευδομάρτυρες να στηρίξουν τις επιδιώξεις τους. Επιδιώκουν να πλασάρουν την δοξασία για ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς. Μόνο που αυτό ναυάγησε αφού αποκαλύφθηκε περίτρανα η νέα διαπλοκή με οικονομικούς και ποδοσφαιρικούς παράγοντες.
Τρίτη και καθοριστική παραδοχή για τη βιωσιμότητα του νέου φορέα είναι η δομή και οι κανόνες συγκρότησης και λειτουργίας του. Στα ζητήματα αυτά η επιλογή είναι ξεκάθαρη.
Ή θα κάνουμε πράξη τη δημοκρατία σε όλα τα επίπεδα.
Ή θα οδηγηθούμε σε ένα σχήμα-καρικατούρα.
Οι διορισμένοι σύνεδροι, τα διορισμένα όργανα, τα διορισμένα μέλη δεν συνάδουν με το δημοκρατικό μοντέλο. Παραπέμπουν σε αντιδημοκρατικούς μηχανισμούς και πρωτίστως σε προσωποπαγή σχήματα.
Τα επιχειρήματα που προβάλουν ορισμένοι περί αναλογικότητας και περί εκπροσώπησης, οφείλουμε να τα ακούσουμε και να τα λάβουμε υπόψη μας, χωρίς ωστόσο οι ενέργειές μας να αντιστρατεύονται το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Η εικόνα που εμφανίσαμε τις τελευταίες ημέρες, αλλά και οι αποφάσεις που πήραμε, κάθε άλλο παρά βρίσκονταν σε αρμονία με το παραπάνω αυτονόητο δικαίωμα.
Φίλες και φίλοι,
Σ’ αυτούς τους δύσκολους και γκρίζους καιρούς που ζούμε η πολιτική μας πρέπει να χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό και πραγματισμό. Και κυρίως να διαπνέεται από βαθιά δημοκρατική πεποίθηση.
Οι τρεις παραδοχές που κατέθεσα οφείλουν και μπορούν να γίνουν κοινός τόπος όλων μας, αν βέβαια θέλουμε η προοδευτική παράταξη να έχει κοινό σπίτι.
Ας μεταφέρουμε στο ιδρυτικό μας συνέδριο τη γνωστή φράση του Ανδρέα Παπανδρέου του 1974, το Κίνημα Αλλαγής γεννήθηκε «για να υπηρετεί τον λαό και το έθνος» και έχουμε μόνο μία δυνατότητα, ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ.
Σας ευχαριστώ.
Ομιλία στο Συνέδριο Κίνημα Αλλαγής 17-3-2018
Φίλες και φίλοι,
Δεν θα αρνηθώ του πειρασμού να ξεκινήσω το λόγο μου αντλώντας σκέψεις από την επιστήμη που σπούδασα και διακονώ.
Παρευρισκόμαστε σήμερα και συμμετέχουμε στη γέννηση του Κινήματος της Αλλαγής. Ο τοκετός πάντα είναι επώδυνος. Πάντα προηγούνται οδύνες αλλά και προβλήματα. Κάπως έτσι να ερμηνεύσουμε τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν τις τελευταίες μέρες. Η δημιουργία είναι δύσκολη υπόθεση. Το γνωρίζουμε από τη ζωή και το έχουμε βιώσει και στον χώρο της πολιτικής.
Όποιες και όποιοι από εμάς συμμετείχαν στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, μπορούν κάλλιστα να επιβεβαιώσουν ότι δυστοκίες και προβλήματα υπήρχαν και τότε. Όμως η ορθή διαχείρισή τους οδήγησε στη δημιουργία του μεγάλου φορέα της αλλαγής.
Εξ ου και θεωρώ ότι το τωρινό μας εγχείρημα έχει προοπτική. Στην ουσία ενέχει όλες τις δυνατότητες να συγκροτήσουμε έναν νέο πολιτικό φορέα. Αρκεί βέβαια να συμφωνήσουμε και να δεσμευτούμε όλοι μας σε κάποιες βασικές παραδοχές:
Πρώτη και κυρίαρχη: Να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας στο παρόν και στο μέλλον, αντλώντας εμπειρίες και συμπεράσματα από το παρελθόν. Η παραδοχή αυτή προϋποθέτει προσωπικές, πολιτικές, ακόμη και κομματικές υπερβάσεις. Αν δεν τις κάνουμε πράξη δεν πρόκειται να αποκτήσουμε κοινό βηματισμό. Ούτε να διασφαλίσουμε τη συμπόρευσή μας. Τα πρόσφατα γεγονότα σε επίπεδο κορυφής έδειξαν ότι αυτή δεν είναι αυτονόητη.
Δεν νοείται σε καίρια ζητήματα να εμφανιζόμαστε με δύο διαφορετικές ταχύτητες.
Παρ’ όλα αυτά όλοι μας οφείλουμε να κοιτάξουμε μπροστά, σεβόμενοι την ιστορία και την προσφορά της προοδευτικής παράταξης διαχρονικά. Αν δεν το κάνουμε και καταφύγουμε σε αυταρέσκειες και σε μονομέρειες, αναζητώντας τη δικαίωση ή την απόρριψη, το μόνο που θα πετύχουμε είναι να απομειώσουμε εμείς οι ίδιοι τη δυναμική και την εμβέλεια του εγχειρήματός μας.
Ο λαός δε θα μας το συγχωρήσει.
Δεύτερη και εξίσου σημαντική παραδοχή είναι η καθαρή και διακριτή ταυτότητα που οφείλει να έχει το Κίνημα Αλλαγής. Εξάλλου αυτή θα καθορίσει και τον πολιτικό και προγραμματικό μας λόγο. Κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο.
Το κάθε κόμμα, η κάθε Κίνηση, αλλά και το κάθε πρόσωπο που συμπαρατάχθηκε μαζί μας είναι φορέας διαφορετικών απόψεων. Εξ ου και αποτελεί κομβικό ζήτημα η αναζήτηση και η σύνθεση κοινών προσεγγίσεων, κοινών θέσεων ως προς τα μεγάλα και θεμελιώδη προβλήματα της χώρας, της οικονομίας, ακόμη και της ελληνικής κοινωνίας.
Η οριοθέτηση των πολιτικών μας έναντι του λαϊκισμού, του κρατισμού, του εθνικισμού, των συντεχνιακών πρακτικών και των πελατειακών σχέσεων και της κομματοκρατίας καθίσταται απαραίτητη, προκειμένου να αποφύγουμε τον κίνδυνο να γίνουμε μωσαϊκό αντικρουόμενων απόψεων και αντιλήψεων.
Στην κατεύθυνση αυτή καλούμαστε να αποσαφηνίσουμε χωρίς μισόλογα και συγκερασμούς τη στρατηγική μας για τη διακυβέρνηση της χώρας. Το στρατήγημα «ούτε ΣΥΡΙΖΑ ούτε ΝΔ» οφείλει να συνοδεύεται από επαρκή απάντηση στο ποια είναι η πρόταση εξουσίας που εμείς πρεσβεύουμε και ενσαρκώνουμε.
Ως εκ τούτου, είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε υπόσταση σε έναν νέο πολιτικό σχηματισμό που θα έχει σαφή και καθαρό δημοκρατικό, προοδευτικό και φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό. Σε έναν σχηματισμό με διαυγή χαρακτηριστικά και κοινή αντίληψη στον τρόπο αντιμετώπισης της σημερινής κρίσιμης κατάστασης στη χώρα μας.
Σοβεί στις μέρες μας και λαμβάνουν όλο και πιο έντονα φαινόμενα, κρίση πολιτική, κοινωνική, ηθική και αισθητική. Η διακυβέρνηση της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει επιτείνει αυτή την κρίση. Η λεγόμενη ριζοσπαστική αριστερά σε αρμονική συνεργασία και στρατηγική συμφωνία με την εθνικιστική λαϊκίστικη δεξιά συνειδητά εγκαθιστούν κλίμα μίσους και διχασμού.
Η ψυχική φτώχεια και ασημαντότητα των κυβερνώντων, η ροπή τους στην εξαπάτηση και στο ψεύδος, ο συστηματικά επιχειρούμενος διχασμός της κοινωνίας, η κατάλυση του κράτους δικαίου και των ανθρώπινων και ατομικών δικαιωμάτων, οδηγούν τη χώρα μας σε οπισθοδρόμηση και ελπίζω όχι στην καταστροφή ή σε εθνικές περιπέτειες. Ένα μόνο μέλημα έχουν, την παραμονή τους στην εξουσία. Στην προσπάθεια αυτή δείχνουν το αποκρουστικό, αντιδημοκρατικό πρόσωπο. Επιδιώκουν ανερυθρίαστα την κατάλυση της δικαστικής εξουσίας και την υπαγωγή της στις κυβερνητικές επιλογές.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι αδύνατον να μεταλλαχθούν σε δημοκράτες φιλοευρωπαίους. Είναι αδύνατον να δεχθούν ισότιμα και ειλικρινά συνεργασία με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Είναι αδύνατον να υπερασπιστούν το εθνικό συμφέρον. Αφού τα αντιμετωπίζουν με ένα μόνο σκοπό. Την διατήρηση και αναπαραγωγή στην εξουσία.
Τον τελευταίο καιρό αυτό το είδαμε καθαρά. Επιχείρησαν να λύσουν το σκοπιανό όχι με όρους εθνικού συμφέροντος αλλά προσπαθώντας να δημιουργήσουν προβλήματα στους αντιπάλους τους. Δήθεν επιχειρούν να διαλευκάνουν την υπόθεση Νοβάρτις, στην ουσία όμως έχουν μόνον μία επιδίωξη. Να λασπώσουν και να διασύρουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Πρώτα επιλέγουν τους δήθεν ενόχους και μετά ελλείψει στοιχείων αναζητούν κουκουλοφόρους ψευδομάρτυρες να στηρίξουν τις επιδιώξεις τους. Επιδιώκουν να πλασάρουν την δοξασία για ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς. Μόνο που αυτό ναυάγησε αφού αποκαλύφθηκε περίτρανα η νέα διαπλοκή με οικονομικούς και ποδοσφαιρικούς παράγοντες.
Τρίτη και καθοριστική παραδοχή για τη βιωσιμότητα του νέου φορέα είναι η δομή και οι κανόνες συγκρότησης και λειτουργίας του. Στα ζητήματα αυτά η επιλογή είναι ξεκάθαρη.
Ή θα κάνουμε πράξη τη δημοκρατία σε όλα τα επίπεδα.
Ή θα οδηγηθούμε σε ένα σχήμα-καρικατούρα.
Οι διορισμένοι σύνεδροι, τα διορισμένα όργανα, τα διορισμένα μέλη δεν συνάδουν με το δημοκρατικό μοντέλο. Παραπέμπουν σε αντιδημοκρατικούς μηχανισμούς και πρωτίστως σε προσωποπαγή σχήματα.
Τα επιχειρήματα που προβάλουν ορισμένοι περί αναλογικότητας και περί εκπροσώπησης, οφείλουμε να τα ακούσουμε και να τα λάβουμε υπόψη μας, χωρίς ωστόσο οι ενέργειές μας να αντιστρατεύονται το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Η εικόνα που εμφανίσαμε τις τελευταίες ημέρες, αλλά και οι αποφάσεις που πήραμε, κάθε άλλο παρά βρίσκονταν σε αρμονία με το παραπάνω αυτονόητο δικαίωμα.
Φίλες και φίλοι,
Σ’ αυτούς τους δύσκολους και γκρίζους καιρούς που ζούμε η πολιτική μας πρέπει να χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό και πραγματισμό. Και κυρίως να διαπνέεται από βαθιά δημοκρατική πεποίθηση.
Οι τρεις παραδοχές που κατέθεσα οφείλουν και μπορούν να γίνουν κοινός τόπος όλων μας, αν βέβαια θέλουμε η προοδευτική παράταξη να έχει κοινό σπίτι.
Ας μεταφέρουμε στο ιδρυτικό μας συνέδριο τη γνωστή φράση του Ανδρέα Παπανδρέου του 1974 το Κίνημα Αλλαγής γεννήθηκε «για να υπηρετεί τον λαό και το έθνος» και έχουμε μόνο μία δυνατότητα, ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ.
Σας ευχαριστώ.
ΕΓΚΛΗΣΗ – ΜΗΝΥΣΗ 23-02-2018
Κατέθεσα σήμερα έγκληση – μήνυση για ψευδή καταμήνυση, ψευδορκία μάρτυρα και συκοφαντική δυσφήμηση κατά των «προστατευόμενων» μαρτύρων και των ηθικών αυτουργών τους.
Επιχείρησαν την πολιτική, κοινωνική και ηθική ‘δολοφονία’ μου.
Δύο είναι οι κατευθυντήριες γραμμές των ψευδών και ανήθικων ισχυρισμών τους.
Η πρώτη. Ένας από τους ψευδομάρτυρες επικαλείται ως πηγή του κάποιες αόριστες συζητήσεις ανώτερου στελέχους της Novartis. Και το στέλεχος αυτό το εμφανίζουν να επικαλείται ως δική του πηγή δήθεν φήμες της αγοράς. Είναι κατάδηλο ότι δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη τέτοιοι ισχυρισμοί από κανένα Δικαστήριο, από καμιά έννομη τάξη, στην οποία έχουμε πολιτισμική αναφορά. Και δηλώνω κατηγορηματικά ότι δεν είχα οποιαδήποτε έκνομη ή αθέμιτη σχέση με εκπροσώπους της εταιρίας Novartis ή οποιασδήποτε άλλης φαρμακευτικής εταιρίας.
Η δεύτερη. Ισχυρίζονται οι ψευδομάρτυρες ότι στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων μου, ως Προέδρου του Ε.Ο.Φ., δήθεν προσέφερα παρανόμως εξυπηρετήσεις στη Novartis. Ειδικότερα ότι:
(α) δήθεν προώθησα και ενέκρινα κλινικές μελέτες της συγκεκριμένης εταιρίας, ενώ παράλληλα δεν προώθησα και δεν ενέκρινα κλινικές μελέτες άλλων εταιριών. Σήμερα με την έγκληση – μήνυσή μου προσκομίζω βεβαίωση της σημερινής Διοίκησης του ΕΟΦ με την οποία καταρρέει παταγωδώς ο κατάδηλα ψευδής ισχυρισμός τους χωρίς καμία επιφύλαξη, ούτε ένα αστερίσκο.
(β) δήθεν ανακάλεσα πρόστιμο 25.000 ευρώ σε βάρος της Novartis. Και αυτό ένα χυδαίο και μικρονοϊκό ψεύδος τους. Δεν υπάρχει καμία τέτοια απόφασή μου. Ούτε ο Πρόεδρος, ούτε το ΔΣ του ΕΟΦ έχει τέτοια αρμοδιότητα. Με απλά λόγια ούτε ανακάλεσα ούτε μπορούσα να ανακαλέσω τέτοια απόφαση.
(γ) δήθεν κυκλοφόρησαν νέα φάρμακα μόνο της εταιρίας Novartis και όχι ανταγωνιστικών εταιριών. Η αλήθεια είναι και προσκόμισα τα αποδεικτικά στοιχεία ότι εκείνη την περίοδο ο ΕΟΦ πρότεινε προς το Υπουργείο την τιμολόγηση 290 νέων φαρμάκων από όλες τις φαρμακευτικές εταιρίες, χωρίς να προκύπτει οποιαδήποτε εύνοια υπέρ της εταιρίας Novartis.
Και για κάθε άλλο ψευδή και συκοφαντικό επιμέρους ισχυρισμό τους, τους διαψεύδω προσκομίζοντας αδιάψευστα στοιχεία.
Από την πρώτη ημέρα ανάληψης των καθηκόντων μου εγκατέστησα ένα αυστηρό συλλογικό διαδικαστικό πλαίσιο με απόλυτη διαφάνεια και ελεγξιμότητα. Αυτό το κανονιστικό πλαίσιο τηρήθηκε μέχρι κεραίας επί των ημερών μου. Και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό.
Οι συκοφάντες μου δεν ντράπηκαν την επαγγελματική, κοινωνική και πολιτική μου πορεία. Υπηρέτησα την Ιατρική και τον άνθρωπο επί 35 συναπτά χρόνια. Εκπροσώπησα επί 12 χρόνια τον πιο ταλαιπωρημένο λαό της Β’ Περιφέρειας Πειραιά. Και συμμετείχα σε όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες. Επιχείρησαν να λασπώσουν και την πολιτική σχέση μου με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, η οποία είναι σχέση πολιτικής συνεργασίας και προσωπικού, πολιτικού και θεσμικού σεβασμού.
Την υπεράσπιση της τιμής και της υπόληψής μου έναντι χυδαίων και φανταστικών ισχυρισμών θα την παλέψω μέχρι το τέλος. Αυτό το οφείλω στην πορεία μου, στην οικογένειά μου και στους πολίτες της Β’ Περιφέρειας Πειραιά.