ΟΝΟΜΑ-ΕΠΩΝΥΜΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ: Β΄ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ: ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΘΕΜΑ:   Η εκπαιδευτική κοινότητα χρειάζεται κίνητρα  για να  ξεφύγει η Παιδεία από το τέλμα

Κυρία Υπουργέ,

Τους τελευταίους μήνες έχουν συγκλονίσει το χώρο της Παιδείας πρωτόγνωρα γεγονότα για την ελληνική πραγματικότητα , που δημιουργούν μια αβεβαιότητα  για το μέλλον των νέων μας , το οποίο  με τις παρούσες συνθήκες διαγράφεται δυσοίωνο.

Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα των αρνητικών εξελίξεων που τα παιδιά μας    βιώνουν μια συγκεχυμένη κατάσταση και σε επίπεδο σχολείου αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας, η Πολιτεία και δη το Υπουργείο Παιδείας, θα όφειλαν να δημιουργήσουν  κίνητρα, δυνατά να  βγάλουν τα παιδιά από το τέλμα.

Κίνητρα  τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους εκπαιδευτικούς, που μπορούν από κοινού να κάνουν την υπέρβαση  και να ξεφύγουν από τα τετριμμένα και τη μιζέρια της καθημερινότητας που ως γνωστόν κουράζει τους μαθητές σ΄ αυτήν την ηλικία της αναζήτησης.

Πόσο δε μάλλον θα έπρεπε να επιβραβεύονται οι αξιόλογες προσπάθειες τους.

Παράδειγμα προς μίμηση δημόσιου σχολείου για τη μαθητική κοινότητα στη Β΄ Πειραιά , το 1^ο Γενικό Λύκειο Κερατσινίου, που χρήζει σεβασμού,  αναγνώρισης και  ευσήμων , αφού παιδιά και καθηγητές, εκτός όλων των άλλων δραστηριοτήτων τους, δούλεψαν και δημιούργησαν ένα σπάνιο βιβλίο με τίτλο «Προσεγγίσεις στους μεγάλους λογικούς μύθους», το οποίο αυτή τη στιγμή βρίσκεται στις βιβλιοθήκες σημαντικών Πανεπιστημίων σ΄ όλο τον κόσμο.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ  Η κα. ΥΠΟΥΡΓΟΣ

• 1. Πως αξιοποιεί το Υπουργείο Παιδείας τέτοιου είδους δράσεις θεωρητικά και πρακτικά , που αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για χιλιάδες άλλα σχολεία;
• 2. Έχει καταρτίσει το Υπουργείο Παιδείας προγράμματα και δράσεις, έτσι ώστε να αποκτήσει μια στενότερη επαφή και συνεργασία με τα σχολεία και να διακρίνει αποκλίσεις ή επιτεύγματα;

29-11-2006

Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ

ΟΝΟΜΑ – ΕΠΩΝΥΜΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ: Β’ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ: ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΘΕΜΑ : Η ενδοσχολική βία παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις . Τα χαρακτηριστικά των σχολείων εκπαίδευσης αλλοιώνονται επικίνδυνα.

Κυρία Υπουργέ,

Το εφιαλτικό χρονικό εξαφάνισης του νεαρού Άλεξ στη Βέροια, έφερε στο φως ένα μείζον κοινωνικό πρόβλημα. Το πρόβλημα της ενδοσχολικής βίας που τα τελευταία χρόνια ολοένα και αυξάνεται, παίρνοντας ανησυχητικές διαστάσεις.
Κινδυνεύει και απειλείται ένας από τους τελευταίους πυρήνες διαμόρφωσης υγιών προσωπικοτήτων στην κοινωνία μας, το Σχολείο. Ένας τόπος, ο οποίος θα έπρεπε να είναι άτρωτος από επιζήμια βέλη, βρίσκεται πλέον στο στόχαστρο μιας ανεξέλεγκτης κατάστασης. Η εκπαίδευση, σαν χώρος που θα έπρεπε εσαεί να αγκαλιάζει και να προστατεύει τα παιδιά κι αυτή να τη φυλάμε ως κόρη οφθαλμού, μέλει να γίνει ένα επικίνδυνο σημείο αναφοράς για τους μαθητές.
Οι αριθμοί που φτάνουν με στοιχεία στα γραφεία μας, είναι κάτι περισσότερο από «κώδων κινδύνου» , είναι ο ίδιος ο κίνδυνος.
Ιδιαίτερα για τα σχολεία της δικής μας Περιφέρειας , που όπως φαίνεται έτσι κι αλλιώς, δεν ανήκουν στα πλαίσια πρώτης προτεραιότητας της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας.
Σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, οι μαθητές απουσιάζουν συχνά από το σχολείο τους γιατί δεν αισθάνονται σε αυτό ασφαλείς, σε ένα μεγάλο ποσοστό έχουν δεχτεί επιθέσεις από συμμαθητές τους κι σε ένα επίσης μεγάλο ποσοστό έχουν δεχτεί απειλές. Και τα πράγματα δεν σταματούν εδώ.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ Η κα.ΥΠΟΥΡΓΟΣ
1. Θα αφήσει εν γνώσει του το Υπουργείο Παιδείας, να γίνουν τα σχολεία τόπος επώασης μελλοντικών κακοποιών στοιχείων έτσι ώστε να ασχοληθεί μαζί τους αργότερα το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης με καταστολή ;

2. Είναι στις προθέσεις της κ. Υπουργού να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με επιστημονικό προσωπικό και ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτικών προς την κατεύθυνση εξάλειψης του φαινομένου;

3. Υπάρχει προγραμματισμός από πλευράς Υπουργείου για περαιτέρω φύλαξη των σχολικών χώρων;

28-09-2006
Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ

Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Β” ΠΕΙΡΑΙΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ: την κα. Υπουργό  Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων

ΘΕΜΑ : ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΑΘΛΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Κυρία Υπουργέ,

Σύμφωνα με την υπ” αριθμ. Φ125/139892/Β6 τις 12-12-2005 εγκύκλιο της αρμοδίας διευθύνσεως του Υπουργείου σας, περιγράφονται οι προϋποθέσεις σύμφωνα με τις οποίες αθλητές απόφοιτοι ενιαίου λυκείου δύνανται να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση το ακαδημαϊκό έτος 2006-2007. Σύμφωνα με αυτήν, οι αθλητές που πληρούν τις γενικές προϋποθέσεις δεν δύνανται να εισαχθούν στις Στρατιωτικές και Αστυνομικές σχολές, στις Ακαδημίες Πυροσβεστικής και του Εμπορικού Ναυτικού. Προφανώς διότι γι” αυτούς ισχύει ο Ν.2725/99, άρθρο 34 παραγρ.11.

Με δεδομένο ότι:

• ο τρόπος εισαγωγής στις εξαιρούμενες σχολές είναι ο ίδιος με τις υπόλοιπες
• οι δε αθλητές που πληρούν τις γενικές προϋποθέσεις του κεφαλαίου Α”, είναι εξ” ορισμού ικανοί ν” αντεπεξέλθουν στις επιπλέον απαιτούμενες αθλητικές δοκιμασίες που ζητούνται από τις εξαιρούμενες σχολές

Ερωτάται η κα. Υπουργός:

Είναι στις προθέσεις της να άρει την άδικη και αντιφατική εξαίρεση της προαναφερόμενης εγκυκλίου;

15-5-2006

                                                            Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

                                                            ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ

Αξιότιμοι κύριοι Συνάδελφοι

Είναι αναντίρρητη αλήθεια ότι μόνον η εντατική προγραμματισμένη και πανεθνική προσπάθεια ανάπτυξης του ανθρώπινου και του κοινωνικού μας κεφαλαίου, μέσω μιας εθνικής πολιτικής παιδείας αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της χώρας μας. Είναι θα έλεγα ένας από τους πλέον αποφασιστικούς συντελεστές ανάπτυξης.

Κυρία Υπουργέ,

Αναμέναμε έναν εθνικό διάλογο για την παιδεία, που τον αναγγείλατε μεγαλοπρεπώς, στον οποίο εμείς σαν κόμμα συμμετείχαμε.

Αναμέναμε έναν διάλογο που θα έθετε τις βάσεις, θα διασφάλιζε κοινά αποδεκτούς στόχους και θα κινητοποιούσε το σύνολο της κοινωνίας μας προκειμένου να διασφαλιστούν τα αναγκαία μέσα για την πραγμάτωση αυτών των στόχων.

Τι συνέβη όμως αντ” αυτού;

Κατάργηση στην πράξη του εθνικού διαλόγου για την παιδεία.

Αυταρχική στάση έναντι των συνδικαλιστικών φορέων των εργαζόμενων στην εκπαίδευση.

Κομματισμό, αδιαφάνεια και αναξιοκρατία στη στελέχωση των διοικητικών θέσεων της εκπαίδευσης.

Οπισθοδρόμηση και ιδεολογική μονομέρεια. Ως και τα κείμενα του Ηλία Βενέζη περικόψατε.

Η υποχρηματοδότηση στην παιδεία συνεχίζεται και σ” αυτό το οικονομικό έτος. Η επαγγελθείσα αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ έστω και στο τέλος της τετραετίας είναι μια ακόμα από τις προεκλογικές υποσχέσεις που διαψεύδονται από την κυβερνητική πολιτική.

Όσον αφορά τον επιτυχημένο θεσμό του ολοήμερου σχολείου επί των ημερών σας φθίνει, υποχρηματοδοτείται και σε πολλές περιπτώσεις αυτοκαταργείται.

Σημειώνονται σημαντικές καθυστερήσεις στο διορισμό των εκπαιδευτικών. Η αμοιβή της διδακτικής ώρας των εκπαιδευτικών των ειδικοτήτων έχει μειωθεί από 12€ σε 9€ .

Θέλετε να σας πω ένα παράδειγμα σ” ένα σχολειό της ιδιαίτερης εκλογικής μου περιφέρειας της Β” Πειραιά; Πέρυσι αυτό το σχολείο είχε πάρει 1200€ για γραφική ύλη και λειτουργικά έξοδα. Αυτό το ίδιο σχολειό φέτος παίρνει 640€. Κόπηκαν οι δαπάνες για τη γραφική ύλη. Αυτό συνέβη σε όλη τη χώρα. Λυπάμαι αλλά μετατρέψατε μια σπουδαία εκπαιδευτική υπόθεση σε ολοήμερο σχολείο parking.

Αλλά μήπως είστε συνεπείς και στις τακτικές επιχορηγήσεις των σχολείων;

Ενώ διανύουμε το τελευταίο τρίμηνο του έτους τα περισσότερα σχολεία στη Β” Πειραιά έχουν εισπράξει μόνο για το 1^ο τρίμηνο.

Κυρία Υπουργέ,

Μόλις προχθές διευθυντής δημοτικού σχολείου, που θυμίζει τους ηρωικούς δασκάλους άλλων εποχών, ζητούσε οικονομική βοήθεια προκειμένου ν” αγοράσει πετρέλαιο για τη θέρμανση των παιδιών. Και οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων προβαίνουν σ” εκδηλώσεις προκειμένου να εξασφαλίσουν πόρους για δράσεις που όφειλαν να χρηματοδοτούνται από την επίσημη πολιτεία. Είναι λυπηρό αυτά να συμβαίνουν εν έτη 2005.

Κυρία Υπουργέ

Το κόστος της παιδείας ανεβαίνει.

Η παιδική παραβατικότητα ανεβαίνει.

Η αποξένωση των μαθητών από το Σχολείο βαθαίνει και εντείνεται.

Η σχέση οικογένειας, εκπαιδευτικής κοινότητας αντί να προωθείται υποβαθμίζεται.

Ο κομματισμός και η ευνοιοκρατία τσακίζει κάθε προοπτική συγκρότησης εκπαιδευτικής κοινότητας.

Οι κομματικές επιλογές έχουν αντικαταστήσει κάθε έννοια δικαίου και αξιοκρατίας.

Να σας πω ένα παράδειγμα. Έχω καταθέσει και σχετική ερώτηση. Διευθυντής Γυμνασίου της περιοχής μου, με πολλά διευθυντικά προσόντα, γνώση ξένων γλωσσών, με μετεκπαίδευση, με συγγραφικό και μεταφραστικό έργο αντικαταστάθηκε από άλλον με καταφανώς λιγότερα τυπικά, ουσιαστικά προσόντα αλλά και με λιγότερο χρόνο προϋπηρεσίας. Έτσι δια της μεθόδου αποφασίζομε και διατάζουμε, το δε τοπικό ΠΥΣΔΕ απαξίωσε ν” απαντήσει αιτιολογημένα γι” αυτή του την απόφαση σε υποβληθείσα ένσταση.

Κυρίες και κύριοι

Υπάρχει και ένα άλλο θέμα που νομίζω ότι πρέπει να τεθεί επιτακτικά. Είναι η πολιτική παιδείας για τον ελληνισμό της διασποράς. Δεν επιθυμώ να το ανοίξω τώρα αλλά θεωρώ ότι το Υπουργείο Παιδείας θα πρέπει σύντομα να επεξεργαστεί οργανωμένη και μακροπρόθεσμη εθνικής εμβέλειας πολιτική.

Κυρίες και κύριοι

Μαζί με τη μάχη της παιδείας χάνουμε οριστικά και την προοπτική μιας υπολογίσιμης θέσης στην Ευρώπη.

Σε μια εποχή όπου ο παγκόσμιος ανταγωνισμός εντείνεται επικίνδυνα και σε πολλές περιπτώσεις εκρηκτικά. Σε μια εποχή όπου οι δονήσεις αυτών των εκρήξεων του διεθνούς ανταγωνισμού είναι αισθητές τόσο στα Βαλκάνια όσο και στο πολιτικό μας σύστημα ας σκύψουμε γενναιόψυχα πάνω στην παιδεία μας. Αν ούτε στην Άμυνα ούτε στα εθνικά θέματα ούτε στην παιδεία μπορούμε να διαβουλευθούμε σοβαρά ποιος εχθρός ή φίλος θα μας σεβαστεί;

Κι ακόμα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι επιτρέψτε μου να κλείσω τονίζοντας ότι η παιδεία που προσφέρουμε στην νέα γενιά δεν είναι μόνο το εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι εξ” ίσου σημαντική παιδεία ο τρόπος που λειτουργεί το πολιτικό μας σύστημα το κομματικό μας σύστημα, η ποιότητα που πολιτικού διαλόγου, η λειτουργία των ΜΜΕ.

Κύριοι Συνάδελφοι

Φοβάμαι για την παιδεία που προσφέρετε σήμερα στην νέα γενιά

Ανησυχώ για την πολιτική παιδείας που ασκεί η κυβέρνηση στη χώρα μας.

Λυπάμαι ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν έχει θέσει καν στον εαυτό της το δίλημμα αν θέλει και επιδιώκει ελληνική παιδεία ή παιδεία στον ελληνικό χώρο.

Λυπάμαι ότι δε θα προβληματιστεί ποτέ για το πώς θα εναρμονίσει την παιδεία με την  κατάρτιση.

14/11/2005

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Όπως είναι γνωστό το Δεκέμβριο του 2003 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε, να δημιουργηθεί στη χώρα μας ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών. Έδρα αυτού του οργανισμού ορίστηκε το Ηράκλειο της Κρήτης. Στα πλαίσια αυτής της απόφασης η ελληνική πλευρά έχει αναλάβει την υποχρέωση να παρέχει τις αναγκαίες διευκολύνσεις για την εκπαίδευση των παιδιών των υπαλλήλων του οργανισμού. Έχει την υποχρέωση να δημιουργήσει Δημόσιο Σχολείο Ευρωπαϊκής Παιδείας. Σκοπός των ευρωπαϊκών σχολείων που ήδη λειτουργούν πολλά στην Ευρώπη σε διάφορες έδρες υπηρεσιών της Ε.Ε., όπως στις Βρυξέλλες λειτουργούν 3, στο Μπέργκεν, στην Καλσρούη, στο Λουξεμβούργο, στο Μόναχο και αλλού, είναι να προσφέρουν στα παιδιά των κοινοτικών υπαλλήλων εκπαίδευση στη μητρική τους γλώσσα.
Ο Ζαν Μονέ από τους εμπνευστές της Ε.Ε. αναφέρει σχετικά με αυτό : «θέλουμε τα παιδιά των Ευρωπαϊκών Σχολείων ν’ ανατρέφονται και να συνυπάρχουν, να είναι απελευθερωμένα από μικρή ηλικία από τις προκαταλήψεις που τα χωρίζουν, να είναι μυημένα στις ομορφιές και τις αξίες των πολιτισμών τους και έτσι θα αναπτύξουν μεγαλώνοντας αλληλεγγύη μεταξύ τους. Με αυτόν τον τρόπο όλα τα παιδιά διαφυλάσσοντας την αγάπη και την περηφάνια για την πατρίδα τους θα είναι με το πνεύμα Ευρωπαίοι, προκειμένου να ολοκληρώσουν αυτό που ήδη ξεκίνησαν, μια Ευρώπη ενωμένη και πετυχημένη. Να καλλιεργήσουν ό,τι ενώνει και ν’ αφήσουν ό,τι χωρίζει.»
Εδώ θα ήθελα απλά να προσθέσω ότι η ενωμένη Ευρώπη μόνο ως πολυπολιτισμική και ως εκ τούτου πολυγλωσσική οντότητα μπορεί να επιβιώσει
Και μέσα από τις διαφορές της και την αναγνώριση των διαφορών των πολιτισμών των επιμέρους κρατών μπορεί να πορευθεί.
Μόνο έτσι μπορούν οι νέοι να διαπαιδαγωγηθούν σε αρχές και αξίες όπως η ειρήνη, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη ανά την υφήλιο. Κάτι άλλωστε που αναφέρεται και στην τελευταία Ευρωπαϊκή Συνθήκη. Η κατάκτηση της ισονομίας, ισηγορίας, ισοπολιτείας στα εσωτερικά των κρατών αλλά και στις σχέσεις μεταξύ τους. Και πρέπει να νιώθουμε ιδιαίτερα υπερήφανοι διότι αυτές οι έννοιες γεννήθηκαν στον τόπο μας.
Έτσι λοιπόν κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Επί της Αρχής στηρίζουμε το θεσμό του Ευρωπαϊκού Σχολείου γενικά και κατά συνέπεια την ίδρυση Ευρωπαϊκού Σχολείου στην Κρήτη, στο Ηράκλειο Κρήτης.
Αξίζει νομίζω να υπενθυμίσω και να επισημάνω ότι η Ε.Ε. και τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν στα μέλη τους το δικαίωμα διαμόρφωσης της εθνικής τους Παιδείας: Η διατήρηση του εθνικού πολιτισμού και της εθνικής Παιδείας και γλώσσας, αποτελεί θεμέλιο λίθο του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Όμως η ύπαρξη ενός κοινού παρονομαστή τόσο σε επίπεδο πολιτισμού όσο και παιδείας παραμένει αναγκαίος και χρήσιμος στόχος.
Στην υπηρεσία αυτού του στόχου μπορεί να ενταχθεί και ο θεσμός του Ευρωπαϊκού Σχολείου.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση η Ελλάδα και δικαιούται και υποχρεούται να συμμετέχει ενεργά.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Σήμερα δεν καλούμαστε να συζητήσουμε γενικά περί της φιλοσοφίας της Παιδείας ή περί των στόχων και του περιεχομένου της Εθνικής Παιδείας. Ούτε καν για την εκπαιδευτική φιλοσοφία πάνω στην οποία δομήθηκε ο θεσμός του Ευρωπαϊκού Σχολείου.
Έχουμε ένα συγκεκριμένο θέμα. Το σχέδιο Νόμου για τη Δημιουργία του Ευρωπαϊκού Σχολείου στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Σ’ ένα τέτοιο θέμα, που θα προσφέρετο για ουσιαστικό πολιτικό διάλογο, για συνδιαμόρφωση ενός τελικού νόμου αποδεκτού απ’ όλους, η Κυβέρνηση, λυπάμαι, αλλά δεν κινείται σε αυτή την κατεύθυνση. Δε θα διστάσω να πω ότι αυτές οι πρακτικές δεν τιμούν την κοινοβουλευτική δεοντολογία.
Στην επιτροπή Μορφωτικών είχαμε χρέος να εργασθούμε, να συνεργασθούμε, να συμφωνήσουμε, να διαφωνήσουμε αλλά τελικά  να παρουσιάσουμε στο σώμα μια επεξεργασμένη κοινή «πρόταση». Και πράγματι κύριε Υπουργέ εμείς το επιχειρήσαμε. Και ακούστηκαν πολλές βελτιωτικές προτάσεις, απ’ όλες τις πλευρές, ακόμα και από τη δική σας.
Ο κ. Υπουργός δεν επέλεξε το δρόμο της σύγκλισης. Ακολούθησε τη συνηθισμένη τακτική να μην αλλάζει ούτε κεραία στο αρχικό κείμενο. Όχι μόνο αγνόησε τις θέσεις μας, αλλά αρνείται να μας απαντήσει και σε ουσιαστικά ερωτήματα.
Κυρίες και Κύριοι,
Είναι εντυπωσιακό και πάντως πολύ σπάνιο για την κοινοβουλευτική πρακτική, σ’ ένα μικρό νομοσχέδιο 7 μόλις άρθρων, να υπάρχουν 17 αναφορές, για υπουργικές αποφάσεις. Αυτό κατά τη γνώμη μου 2 πράγματα μπορεί να σημαίνει.
Ή ότι δεν υπήρχε η αναγκαία προετοιμασία από μεριάς του Υπουργείου, προκειμένου αυτό το νομοσχέδιο να είναι αναλυτικό και τεκμηριωμένο
Ή ότι υπάρχει μια συγκεντρωτική λογική στην λειτουργία της Κυβέρνησης. Βεβαίως μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο μαζί.
Επιτέλους καλούμαστε να συζητήσουμε και να επικυρώσουμε ένα σχέδιο νόμου ή να εξουσιοδοτήσουμε τον Υπουργό να αποφασίσει και μέσω διατάγματος να διατάξει; Μάλλον υποβαθμίζουμε το ρόλο μας και χάνουμε την ευκαιρία να συμμετέχουμε ενεργά, ουσιαστικά και αποφασιστικά στο πείραμα που λέγεται Ευρωπαϊκό Σχολείο.
Κύριε Υπουργέ
Ένα άλλο θέμα στο οποίο επιμένω είναι ότι έχετε αργήσει, αν η κατεύθυνση είναι αυτό το σχολείο να λειτουργήσει από το Σεπτέμβριο. Σας το είπα και στην επιτροπή. Πότε θα εκδώσετε 11 υπουργικές αποφάσεις και 5 κοινές υπουργικές αποφάσεις που ρυθμίζουν 40 θέματα λειτουργίας πολλά από τα οποία χρίζουν αντιμετώπισης; Απαντήσατε στην επιτροπή ότι τις έχετε ήδη έτοιμες. Ας το δεχθούμε.
Πότε θα προκηρύξετε τις θέσεις εκπαιδευτικών που απαιτούνται για να λειτουργήσει το σχολείο και πότε αυτοί θα κριθούν; Εντός του Αυγούστου; Εκτός και τους έχετε και αυτούς έτοιμους. Τότε όμως δικαιούμαι να λέω ότι πρόκειται για τα καταδικά σας παιδιά. Διότι με τα ελληνικά δεδομένα, εντός ενός μόλις μήνα και δη του Αυγούστου δε μπορούν να γίνουν όλα αυτά που απαιτούνται σύννομα και με το χρονικό περιθώριο ενημέρωσης των ενδιαφερομένων και της επιλογής τους.
Ένα εξίσου σημαντικό θέμα είναι η διοίκηση του σχολείου. Παραμένει ανοιχτό το θέμα της φιλοσοφίας και πράξης της διεύθυνσης του σχολείου. Θα ακολουθήσουμε το πνεύμα και το γράμμα της κείμενης ευρωπαϊκής νομολογίας ή θα πρωτοτυπήσουμε επί το γραφειοκρατικότερο και το αυταρχικότερο.
Θα επιμείνουμε να ορίσουμε τις αρμοδιότητες του Συλλόγου διδασκόντων με απόφαση του Υπουργού Παιδείας ή θα διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο και τα υπόλοιπα θα ρυθμιστούν από το Υπουργείο και τους διδάσκοντες σ’ έναν διάλογο;
Ξέρετε τι προβλέπει το καταστατικό των Ευρωπαϊκών Σχολείων σ’ αυτό το θέμα;
Συγκεκριμένα στα άρθρα 7,19 και 20 του καταστατικού ορίζονται ως όργανα διοίκησης των Ευρωπαϊκών σχολείων συμμετοχικά όργανα, με τη συμμετοχή εκπροσώπων και των γονέων, των εκπαιδευτικών και του λοιπού προσωπικού. Ακόμα και αντιπρόσωποι των μαθητών καλούνται να συμμετέχουν ως παρατηρητές στις συνεδριάσεις. Τα κοινά όργανα για όλα τα σχολεία καθορίζουν την κοινή εκπαιδευτική πολιτική, τα οικονομικά και τα διοικητικά θέματα. Σε επίπεδο σχολείου τη διεύθυνση ασκεί ο Διευθυντής και τη διοίκηση συμβούλιο με τη συμμετοχή εκπροσώπων και των γονέων και των εκπαιδευτικών. Τον έλεγχο της ποιότητας της εκπαιδευτικής διαδικασίας ασκεί σώμα επιθεωρητών. Στα σχολεία αυτά μπορεί να συμμετάσχουν και να τα χρηματοδοτούν και άλλοι φορείς οπότε συμμετέχουν στη διοίκηση τους με ψήφο.
Αυτά προβλέπει το καταστατικό των Ευρωπαϊκών Σχολείων.
Εσείς σε σαφή δυσαρμονία με τα πιο πάνω ορίζετε ως όργανα διοίκησης μόνο τους εκπαιδευτικούς που τους ορίζει η Υπουργός Παιδείας και όχι μόνο αυτό αλλά με απόφασή της καθορίζει τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντά τους. Πρόκειται για αποθέωση του συγκεντρωτισμού.
Στην επιτροπή, ο Υπουργός σε σχέση με αυτό το θέμα απήντησε ότι προσπαθεί να φτιάξει ένα σχολείο Ευρωπαϊκό και να το προσαρμόσει στα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας. Λυπάμαι αλλά αυτό είναι καθήλωση σε παλαιά πρότυπα και μάλλον περί προσαρμογής στα δεδομένα της εκπαιδευτικής αντίληψης της Ν.Δ. πρόκειται.
Όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο θα προσληφθούν οι διδάσκοντες έχω να παρατηρήσω τα εξής :
α) Η πλήρωση των θέσεων των διδασκόντων με την υψηλή προσαύξηση θα παραμείνει εξαργυρώσιμο πολιτικά  βιλαέτι;  Δεν ξέρω αν θα είναι σεμνό και ταπεινό, αλλά με τις ρυθμίσεις που επιχειρείται παραμένει σίγουρα βιλαέτι. Αντιθέτως λείπει παντελώς η διαφάνεια και η αξιοκρατία που κατεξοχήν έπρεπε να υπάρχει.
β) Λέτε ότι το διδακτικό προσωπικό για την ελληνική γλώσσα θα είναι θέσεις μονίμων υπαλλήλων κατά προτίμηση. Άλλως θα προσλαμβάνονται ωρομίσθιοι ή με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου. Γιατί ανοίγετε παράθυρο με αυτό τον τρόπο για να καταλύσετε τους νόμους του Ελληνικού Κράτους ;
γ) Γιατί εξαιρείτε το διδακτικό προσωπικού του αγγλόφωνου τμήματος από την εφαρμογή των νόμων του κράτους; Δεν είναι ικανοί και επαρκείς οι απόφοιτοι των τμημάτων Αγγλικής Φιλολογίας; Γιατί λοιπόν τους βάζετε στην ίδια κατηγορία με τους άλλους που ομολογουμένως υπάρχει ανάγκη ειδικών προκηρύξεων και αναφέρομαι στις γλώσσες όπως τα ολλανδικά, τα δανέζικα, τα πορτογαλικά κ.λ.π.
δ) Ακόμα και τα αναγκαία πρόσθετα προσόντα τα παραπέμπετε σε υπουργική απόφαση. Θα μπορούσατε να περιγράψετε, και σας προτείνω να το κάνετε, ότι κριτήρια επιλογής θα είναι π.χ. η άριστη γνώση των προβλεπόμενων γλωσσών με βάση όχι μόνο τίτλους αλλά και συνέντευξη. Και ακόμα να υπάρχει βαθιά γνώση του ελληνικού πολιτισμού αποδεδειγμένη από συγγραφές, μελέτες και άρθρα όπως επίσης και γνώση της ελληνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας.
ε) Γιατί προτιμάτε ωρομίσθιους αφού είναι γνωστό ότι σ’ έναν ωρομίσθιο καθηγητή λόγω ακριβώς του περιορισμένου χρόνου, δε του δίνονται οι ευκαιρίες να δημιουργήσει και να αποδώσει εκπαιδευτικά στο σχολείο; Αν δεν κάνω λάθος απ’ αυτό το βήμα ισχυριζόσαστε ακριβώς το αντίθετο.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Όσον αφορά το ποιοι μαθητές έχουν το δικαίωμα φοίτησης σε αυτό το σχολείο, έχω να πω τα εξής :
α) Επιτέλους ξεκαθαρίστε μας θα είναι Ευρωπαϊκό ή Διεθνές το Σχολείο; Γιατί σύμφωνα με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου έχετε την υποχρέωση να δημιουργήσετε ένα Ευρωπαϊκό Σχολείο. Αυτό είπε και ο Υπουργός στην ομιλία του στην επιτροπή. Όμως το κείμενο αναφέρεται γενικώς για τέκνα υπαλλήλων Διεθνών Οργανισμών και όχι Ευρωπαϊκών. Είναι λάθος ή μήπως υποκρύπτετε κάτι άλλο ;
Διότι όπως γνωρίζετε αν θα συμμετέχουν άλλοι, με βάση τα άρθρα του καταστατικού του Ευρωπαϊκού Σχολείου, πρέπει να συμμετέχουν στα βάρη του Σχολείου. Οτιδήποτε άλλο θα σας βρει σε πλήρη αντίθεση με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
β) Γιατί χωρίζετε τους Έλληνες σε δύο κατηγορίες; Στους υπαλλήλους του Ινστιτούτου Έρευνας και Τεχνολογίας, τα παιδιά των οποίων δικαιούνται να φοιτήσουν και στους υπόλοιπους κατοίκους του Ηρακλείου, τα παιδιά των οποίων δε δικαιούνται. Γιατί οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι έχουν περισσότερες δυνατότητες από τους υπαλλήλους τους εργάτες, τους αγρότες και απ’ όλους τους υπόλοιπους εν γένει; Σε καμία περίπτωση δε θα δεχτούμε ένα τέτοιο καθεστώς προνομιακής μεταχείρισης.  Μην καθιστάτε την παιδεία μας περαιτέρω ταξική. Στο χώρο της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης έχουμε την παράδοση να μην αποκλείουμε από την γνώση κανέναν και όλοι οι Έλληνες έχουν τη σφραγίδα της Δωρεάν Γενικής Παιδείας.

Κύριε Υπουργέ,
Έχετε ακόμα και τώρα την ευκαιρία να προβείτε στις αναγκαίες βελτιώσεις. Σας το επιβάλει η κοινοβουλευτική δεοντολογία. Στις δημοκρατίες ουδείς έχει το αλάθητο. Αξιοποιήστε αυτή την ευκαιρία. Όπως είπα και στην αρχή υπερψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής. Για τα άρθρα θα υπάρξει συνέχεια.

15/07/2005

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Είναι το δεύτερο νομοσχέδιο που καταθέτει το Υπουργείο Παιδείας στο Κοινοβούλιο. Πρόκειται για ένα αποσπασματικό σχέδιο νόμου το οποίο βεβαίως δε θα είχε κατατεθεί καν, αν δεν είχε ξεσπάσει το ζήτημα των παράνομων μετεγγραφών, που οδήγησε και στην παραίτηση του Υπουργού Γεωργίας. Αποτελεί δηλαδή μια αντίδραση σε ένα πρόβλημα που προέκυψε.

Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι οι παράνομες μετεγγραφές που αφορούν συγγενείς πολιτικών προσώπων σε όποια πτέρυγα της Βουλής και αν βρίσκονται, είναι κατακριτέες.

Δημιουργούν ένα νοσηρό κλίμα που επιτείνει την απαξία μερίδας  της κοινής γνώμης για την πολιτική και τους πολιτικούς. Γνωρίζετε βέβαια ότι στη χώρα μας ο δείκτης εμπιστοσύνης των πολιτών για τους πολιτικούς είναι στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα. Η αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου όμως δε μπορεί να γίνεται ευκαιριακά και αποσπασματικά.

Ουδόλως ισχυρίζομαι ότι η διακυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει να επιδείξει φαινόμενα οίησης και αλαζονείας. Η Ν.Δ., σαν αντιπολίτευση, γενίκευσε και μεγιστοποίησε τα μεμονωμένα αυτά φαινόμενα. Η βραχύβια όμως παρουσία της στην εξουσία , απέδειξε ότι η Ν.Δ. δεν έχει καμία σχέση με την ηθική δύναμη που μας παρουσιαζόταν προεκλογικά.

Για να αποδειχθεί για μια ακόμα φορά η αλήθεια της ρήσης «αρχή άνδρα δείκνυσι».

Και εδώ κυρία Υπουργέ οφείλω να σχολιάσω κάποιες αντικρουόμενες και ομολογώ περίεργες, όσον αφορά τη λειτουργία του πολιτεύματος, δηλώσεις σας.

Μια ομάδα βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μεταξύ των οποίων και εγώ, σας καταθέσαμε ερώτηση για δημοσιοποίηση όλων των μετεγγραφών την τελευταία 5ετία..

Εσείς, τη μια δηλώσατε πως αν το κάνετε θα υπάρξει πρόβλημα σε όλο το Κοινοβούλιο.

Την άλλη, μόλις προχτές, δηλώσατε ότι μόλις πάρετε στα χέρια σας τα στοιχεία για τις μετεγγραφές, θα τις δώσετε στον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και εκείνος θα αποφασίσει τι θα κάνει.

Κυρία Υπουργέ, αυτές οι δηλώσεις δε τιμούν την μακρόχρονη κοινοβουλευτική παρουσία σας. Βρίσκονται σε απόλυτη διάσταση με τα άρθρα του Συντάγματος που καθορίζουν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου. Βρίσκονται σε κατάφορη αντίθεση με τον κανονισμό λειτουργίας του. Είστε υποχρεωμένη να δώσετε τα πλήρη στοιχεία στους βουλευτές που σας τα ζήτησαν.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι

Έχουμε χρέος ν” απαλλάξουμε την πολιτική ζωή από φαινόμενα  που καταργούν την ισονομία και ισοπολιτεία, μεταξύ των πολιτών,αλλά συγχρόνως και από τη διαβολή και τη σκανδαλολογία. Εμείς οι εκπρόσωποι του λαού, που διακονούμε την πολιτική στην ανώτατη βαθμίδα της, στο Κοινοβούλιο, οφείλουμε να αυτοπροστατευτούμε και να αυτοπροσδιοριστούμε. Έχουμε χρέος να κρατήσουμε την ισορροπία , την αυτονομία την ανεξαρτησία των εξουσιών. Άλλως, θα είμαστε εκτεθειμένοι στις παρεμβάσεις των κονδυλοφόρων ή  τηβεννοφόρων.

Και επιτέλους κυρία Υπουργέ έχετε απόλυτο δίκαιο όταν λέτε ότι στη δημοκρατία οι ευθύνες είναι ατομικές. Αλλά αυτό, δε μπορεί να ισχύει μόνον όταν αναφέρεστε στον Υφυπουργό σας τον κ. Καλό, αλλά παντού.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Ενθυμίστε τη δήλωση της Κυβέρνησης ότι το φθινόπωρο θα ξεκινήσει Εθνικός Διάλογος για την Παιδεία. Θα περίμενε κανείς υλοποίηση αυτής της εξαγγελίας. Η οποία δυστυχώς δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα.. Αντ” αυτού παίρνει τη μορφή αυτόνομου νομοσχεδίου, η αντιμετώπιση ενός μικρού προβλήματος, υποσύνολο του μεγάλου θέματος της Παιδείας.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο, του 1991, θέλει βελτίωση. Όμως, ακριβώς επειδή αυτό το νομοσχέδιο δεν αποτελεί μέρος ενός αρμονικού ευρύτερου συνόλου, αλλά μια αντίδραση, αυτοπεριορίζεται στην αντιμετώπιση του φαινομένου, στο σύμπτωμα και ουδόλως αντιμετωπίζει το φάσμα τις γενεσιουργές αιτίες του. Το φαινόμενο της μεγάλης πίεσης για μετεγγραφές στα πανεπιστήμια του κέντρου δεν οφείλεται μόνο σε λόγους οικονομικούς ή υγείας ή και στο συνδυασμό τους.

Όταν τα πανεπιστήμια της περιφέρειας από πολλούς δε θεωρούνται απλά περιφερειακά αλλά περιθωριακά

Όταν οι μετεγγραφές δεν είναι πρόβλημα που συναντιέται μόνο στους φοιτητές αλλά με την ίδια ένταση και με πολλές παρεμβάσεις συναντιέται και στον κόσμο των διδασκόντων.

Τότε οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο, ευρύτερο πολυεπίπεδο. Το ζητούμενο λοιπόν είναι ν” αντιμετωπίσουμε το σύμπτωμα εκριζώνοντας συγχρόνως τα γενεσιουργά αίτια.

Κυρία Υπουργέ, τα τελευταία χρόνια, κάθε Κυβέρνηση παρεμβαίνει στο εκπαιδευτικό σύστημα. Πολλές φορές γίνονται αλλαγές και από την ίδια Κυβέρνηση μετά από ανασχηματισμό. Ένα διαρκές ράβε-ξήλωνε, το οποίο αντικειμενικά καταλήγει σε βάρος της εκπαίδευσης στη χώρα μας, δημιουργώντας αμηχανία και ανισότητα στους μαθητές και σπουδαστές. Λυπάμαι ότι κινείστε σ” αυτή την κατεύθυνση.

Νομοθετήσατε τη μείωση των μαθημάτων από 9 σε 6 και προσδιορίσατε εκ των υστέρων ποια θα είναι αυτά τα μαθήματα, ενώ συγχρόνως μειώσατε τον αριθμό των επιλογών των υποψηφίων. Στη συνέχεια προαναγγείλατε, μια καινούργια αλλαγή στο εξεταστικό, αφού μόνη σας παραδεχθήκατε ότι το σχολικό έτος 2005-2006 είναι μεταβατικό μέχρι να εφαρμοστούν οι απαιτούμενες αλλαγές στο ισχύον σύστημα.

Τώρα φέρνετε ένα νομοσχέδιο κυριολεκτικά «στο πόδι». Αυτό που συζητάμε σήμερα βεβαίως δεν έχει καμία σχέση με αυτό που προαναγγείλατε. Ξεκινήσατε με τη δαμόκλειο σπάθη  της κατάργησης των μετεγγραφών. Στη συνέχεια παρουσιάσατε 7 βελτιώσεις, τις τελευταίες μέρες 2 ακόμα και δεν ξέρω τι θα συμβεί μέχρι της τελικής ψήφισης. Ενώ το πρόβλημα αφορούσε τα πανεπιστήμια του κέντρου, εμπλέξατε και τα περιφερειακά πανεπιστήμια, αντί  να διευκολύνετε τις μετεγγραφές σ” αυτά προκειμένου να τα ενισχύσετε. Πρόκειται για την αποθέωση της προχειρότητας.

Ένας τέτοιος νόμος για ν” αντέξει στο χρόνο, πρέπει να είναι εύκολα αναγνώσιμος, αντικειμενικός και διαφανής. Τ” αποτελέσματα των μετεγγραφών να δημοσιοποιούνται και να μπορούν να ελέγχονται στο σύνολό τους.. Με σαφή μοριοδοτούμενα κριτήρια και βεβαίως να μην αναιρεί τα αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων. Γιατί δυστυχώς έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα και με απόφαση των πανεπιστημίων μάλιστα, μετεγγραφών σε διαφορετικά τμήματα.

Κυρία Υπουργέ, από την θέση μιας δημιουργικής αντιπολίτευσης, σας προτείνουμε, ο νόμος για τις μετεγγραφές να συμπεριληφθεί σε μια εθνική στρατηγική για την Παιδεία. Που θ” αναβαθμίζει όλα τα περιφερειακά πανεπιστήμια και θα τα καθιστά κέντρα έλξης των φοιτητών του Λεκανοπεδίου, των Ελλήνων της διασποράς αλλά και ακόμα άλλων κρατών.

Ειλικρινά οραματίζομαι, την εποχή όπου το Υπουργείο Παιδείας θα καταστήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση σημαντικό τομέα της ελληνικής οικονομίας, ικανό ν” ανταγωνιστεί το βρετανικό σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Δεν μας λείπουν οι πόροι δε μας λείπουν οι επιστήμονες. Η ελληνική διασπορά κοσμεί σήμερα ξένα πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Τα νησιά μας, οι πόλεις που φιλοξενούν πανεπιστήμια, το κλίμα, η παράδοση, μας καθιστούν μια προνομιακή χώρα για πανεπιστημιακές σπουδές. Είναι πολύ ανησυχητικό για την εξέλιξη της Παιδείας στη χώρα μας, ότι στα 100 καλύτερα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια δεν περιλαμβάνεται ούτε ένα ελληνικό. Αυτά έπρεπε να συζητάμε σήμερα. Και η λύση του προβλήματος δε μπορεί να είναι κομματική. Αλλά εσείς κινείστε σ” αυτό τον επιζήμιο δρόμο. Γι” αυτό και οδηγήσατε σε παραίτηση τον πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, ο οποίος είχε οριστεί από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

Η εφαρμογή μιας μακροχρόνιας πολιτικής για την αναβάθμιση της Παιδείας θα προκύψει μόνο, σαν αποτέλεσμα ενός εθνικού διαλόγου μεταξύ των κομμάτων, των καθηγητών, των φοιτητών και των τοπικών κοινωνιών. Το πρόβλημα είναι να υπάρχει η βούληση να χαραχθεί ένας εθνικός διάλογος για την Παιδεία. Ένας διάλογος που δε θ” αναζητά συμβιβασμούς, αλλά μια δυναμική ισορροπία οράματος και προοπτικής. Λυπάμαι ότι κινήστε στην αντίθετη κατεύθυνση.

21/10/2004

Κυρία Πρόεδρε,

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου φέρει τον ενδιαφέροντα τίτλο «Ρυθμίσεις θεμάτων όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων». Έχει δύο στόχους. Ο πρώτος να καταργήσει τις εξετάσεις στη Β” Λυκείου και ο δεύτερος να διαφοροποιήσει το ποσοστό συμμετοχής στους διορισμούς των καθηγητών στο 60% από τους επιτυχόντες του ΑΣΕΠ  και το 40% από τους αναπληρωτές.

Επ” ευκαιρία ρυθμίζει μια σειρά σημαντικών θεμάτων έτσι αποσπασματικά χωρίς ενιαίο στρατηγικό σχεδιασμό. Παραπέμποντας την ουσία στον εθνικό διάλογο ο οποίος, κατά την κυρία Υπουργό, θα αρχίσει το Σεπτέμβριο.

Αλλά πριν απ” όλα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οφείλω να τονίσω ένα ζήτημα μείζονος πολιτικής σημασίας. Υπάρχει μια διάχυτη αντίληψη από πολλά μέλη της κυβέρνησης για το κατά πόσο η αντιπολίτευση δικαιούται να κάνει κριτική ή όχι.

Εν ονόματι παραλείψεων ή σφαλμάτων των κυβερνήσεων του χθες, η κυβέρνηση του σήμερα αρνείται στην αντιπολίτευση του σήμερα ν” ασκήσει τα καθήκοντά της. Αναφέρομαι στον ακραίο κ.Σπηλιοτόπουλο όταν απάντησε στην κριτική του κ.Πάγκαλου αλλά αναφέρομαι και στον ίδιο τον Πρωθυπουργό όταν από αυτό εδώ το βήμα αναφερόμενος στον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είπε ότι δεν έχουμε να μιμηθούμε ή να πάρουμε τίποτα από εσάς. Αλλά δυστυχώς και η ίδια μετριοπαθής Υπουργός δεν απέφυγε τον αλαζονικό αυτό πειρασμό, όπως προκύπτει από την ομιλία της στην επιτροπή της Βουλής.

Κύριοι της Ν.Δ.

Προλάβατε και αναπτύξατε μια δεσποτική νοοτροπία. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάτε ότι στη Δημοκρατία ο μόνος δεσπότης είναι ο κυρίαρχος ελληνικός λαός, ο οποίος κατανέμει ρόλους. Σας έταξε στο ρόλο της κυβέρνησης και εμάς στην αντιπολίτευση. Εφ” ω ετάχθημεν λοιπόν να τον υπηρετούμε. Ας μιλήσουμε επί της ουσίας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Στα επίμαχα άρθρα του νομοσχεδίου, τοποθετήθηκε ήδη αναλυτικά η εισηγήτριά μας. Εγώ απλά να παρατηρήσω ότι είτε 60, 40 είτε 25, 75 δεν υπάρχει ποιοτική διαφορά στον τρόπο πρόσληψης των καθηγητών. Το κυρίαρχο θα ήταν να υπάρξει μια διακομματική συμφωνία μακράς πνοής, ώστε να μην αλλάζουν αυτές οι αναλογίες ανάλογα με τη βούληση των υπουργών, για να γνωρίζουν οι καθηγητές σε μόνιμη και σταθερή βάση τον τρόπο πρόσληψής τους στο δημόσιο. Ακόμα όσον αφορά την κατάργηση των εξετάσεων της Β” Λυκείου, ελπίζω να μην πιστεύετε ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση αρχίζει και τελειώνει στη διαφοροποίηση του τρόπου εξετάσεων

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Κρίνοντας ιδιαίτερα θετικά τη δήλωση της κυρίας Υπουργού, ότι το υπουργείο θα αρχίσει «απροσχημάτιστο αλλά όχι ατέρμονα εθνικό διάλογο» το Σεπτέμβριο, θα ήθελα να την καλέσω, τώρα και πάντως πριν κλείσει αυτό το θερινό τμήμα, να  μας ενημερώσει για τον τρόπο με τον οποίο προτίθεται να οργανώσει αυτό το διάλογο. Με ποιους άξονες και σε ποιες ενότητες. Θα βοηθούσε ιδιαίτερα την προετοιμασία όλου του σώματος.

Αλλά για ν” αναφερθώ σε συγκεκριμένα άρθρα του νομοσχεδίου, και αφού σας δηλώσω ότι αποδέχομαι όλα τα προπατορικά αμαρτήματα που με βαραίνουν ως μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οφείλω να ξεκινήσω με μια ερώτηση προς την κυρία Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων. Και βεβαίως να της αναγνωρίσω τη μεγάλη της συμβολή στην εθνικά απαραίτητη εκτόνωση της κρίσης των εκκλησιών.

• 1. Στο άρθρο 6, παράγραφο 10, μετατρέπονται θέσεις διακόνων σε θέσεις διοικητικών υπαλλήλων. Θα ήθελα να γνωρίζω κατά πόσο η προτεινόμενη μετατροπή προέκυψε από αίτημα των οικείων μητροπόλεων. Υπήρχαν και άλλα παρόμοια αιτήματα; Ή αυτά προέκυψαν από άλλη διαδικασία;
• 2. Στο άρθρο 1, ιδρύονται τμήματα σε υφιστάμενα ΑΕΙ και ΤΕΙ χωρίς να διευκρινίζεται ο προσανατολισμός τους.

Εάν επιχειρείτε μια αξιοποίηση των περιφερειακών πανεπιστημίων σε γεωπολιτική βάση, τότε θα μπορούσατε να εντάξετε π.χ. το  Πανεπιστήμιο του Ιονίου ή της Μακεδονίας σε μια εθνική στρατηγική για τα δυτικά Βαλκάνια και την Αδριατική, αντίστοιχα και τα Πανεπιστήμια του Αιγαίου, της Θράκης ή της Κρήτης.

Αν επιδιώκετε την κάλυψη νέων επιτακτικών αναγκών, θα ήταν αποδοτικό να επιδιώξετε τη δημιουργία τμημάτων που θα ασχολούνται με την οικολογική οικονομία. Αυτό που αγγλιστί λέγετε eco economics και που ασχολείται με θέματα που θέτουν οι αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης στην οικονομία. Τέτοια τμήματα όπως γνωρίζετε, δημιουργούνται πολλά τον τελευταίο καιρό σ” όλη την Ευρώπη.

Ακόμα οι τουριστικές σπουδές έχουν δώσει τη θέση τους στις λεγόμενες εναλλακτικές και βιώσιμες σπουδές τουρισμού. Γι” αυτό και τα νέα ΤΕΙ τουριστικών επιχειρήσεων οφείλουν να δημιουργούνται, μετά από αξιολόγηση των διεθνών τάσεων στην τουριστική αγορά και τη στρατηγική του νέου Υπουργείου τουρισμού, που θεσπίσατε μεν, αλλά παραμένει ακόμα θεσμικά μετέωρο.

• 3. Σχετικά με την παράγραφο 12 του άρθρου 6, σχετικά με την πρόσθετη διδακτική στήριξη. Χαίρομαι που βρήκατε τους πόρους για τη συνέχισή της, εκείνο που έχω να προσθέσω, είναι ότι το θέμα δεν έχει μόνο οικονομική διάσταση αλλά πρωτίστως πολιτική και κοινωνική. Πρέπει, δηλαδή, ν” αξιολογηθούν τα κοινωνικά στρώματα και οι γεωγραφικές περιοχές που χρήζουν στήριξης.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι

Ελπίζω στον εθνικό διάλογο, περίοπτη θέση να έχει η έρευνα στα ΑΕΙ,  η ενασχόληση των ΑΕΙ με τα κοινοτικά προγράμματα και ακόμα η σχέση ακαδημαϊκού και πολιτικού διαλόγου, που είναι καθιερωμένα στο εξωτερικό. Ο προσανατολισμός πανεπιστημίων σε διαφορετικές κατευθύνσεις, οικονομικής και πολιτικής σκέψης θα έδινε την ευκαιρία στον πολιτικό λόγο να συνδυαστεί με τον επιστημονικό. Και αυτό το έχει ανάγκη η χώρα μας.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,

Είναι δεδομένο ότι η θέση μιας χώρας στο διεθνή καταμερισμό εργασίας, είναι αποτέλεσμα και της θέσης της και στο διεθνή καταμερισμό της Γνώσης. Ο εθνικός διάλογος που θα ξεκινήσει το Σεπτέμβρη οφείλει να είναι καλά προετοιμασμένος και συντονισμένος. ν” αγκαλιάσει την εκπαιδευτική κοινότητα, την πνευματική ηγεσία και το Κοινοβούλιο.

01/07/2004

Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

το νομοσχέδιο που συζητάμε είναι πολύ σημαντικό, γιατί κάνει πράξη στην εκπαιδευτική κοινότητα δύο ώριμα κοινωνικά αιτήματα.
Το πρώτο είναι η αποκέντρωση και όσον αφορά την εφαρμογή αλλά και όσον αφορά τον έλεγχο της εκπαίδευσης και το δεύτερο την αξιολόγηση -μια θέση προοδευτική, αλλά και αναγκαία- η αξιολόγηση που προωθεί την αξιοκρατία με όρους διαφάνειας και συμμετοχής όλων των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας. Αυτή η πολιτική, μετά τη συμμετοχή μας στην ενιαία Ευρώπη δεν είναι απλά επιθυμητή, αλλά είναι μία αναγκαία επιλογή.
Είναι γεγονός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι μετά την απόφαση του Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας την 1998/2001, κατέστη αναγκαία η αποσαφήνιση του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τις σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών με τη διεύθυνση των σχολείων. Αυτό ακριβώς επιχειρείται με το υπό συζήτηση άρθρο 13.
Πριν εκφράσω την άποψή μου, θα ήθελα να κάνω δύο επισημάνσεις: Πρώτον, τα τελευταία χρόνια η ιδιωτική εκπαίδευση παρουσιάζει μία άνθηση, γιατί άραγε; Οφείλεται στην άνοδο της οικονομικής κατάστασης των Ελλήνων; Μήπως στη βελτίωση των υπηρεσιών που παρέχουν τα ιδιωτικά σχολεία και στο θέμα της εκπαίδευσης, αλλά και του ωραρίου λειτουργίας και της ασφάλειας των μαθητών; “Η μήπως σε αρνητικά φαινόμενα που παρουσιάζονται σε ορισμένα δημόσια; ΄’Η μήπως όλα μαζί; Νομίζω πως η Βουλή και η ηγεσία του Υπουργείου, πρέπει να αναζητήσουν την απάντηση. Και εδώ να πω πως το νομοσχέδιο που συζητούμε, ήδη δίνει πολλές θετικές απαντήσεις που απορρέουν από την ανάλυση των πιο πάνω ερωτημάτων.
Δεύτερον, υπάρχουν πολλά φαινόμενα καταστρατήγησης των νόμων που διέπουν την ιδιωτική εκπαίδευση από τους ιδιοκτήτες των σχολείων. Οφείλουν οι προϊστάμενοι των γραφείων και των διευθύνσεων αλλά και η κεντρική διοίκηση να εφαρμόσουν ρητά την κείμενη νομοθεσία, ώστε να υπάρξει απόλυτος σεβασμός στους όρους και τις προϋποθέσεις λειτουργίας των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων. Αυτό, όμως, δεν αφορά τους νόμους, αλλά την τήρησή τους.
Και έρχομαι στα άρθρα που αφορούν συγκεκριμένα την ιδιωτική εκπαίδευση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ιδιωτική εκπαίδευση δεν είναι ανταγωνιστική με τη δημόσια. Κινείται στην ίδια παιδαγωγική κατεύθυνση με τη δημόσια, αλλά αποτελεί βεβαίως και επιχειρηματική δραστηριότητα. Πολλά ιδιωτικά σχολεία έχουν προσφέρει σπουδαίες υπηρεσίες στους νέους, έχουν σπουδάσει στελέχη της κοινωνίας, της οικονομίας, της πολιτικής της χώρας μας, όπως το Κολέγιο Αθηνών και άλλα.
Βεβαίως και με βάση την παράγραφο 8 του άρθρου 16 του Συντάγματος, οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι διασφαλισμένοι εργασιακά, για να επιτελούν με ελευθερία και αξιοπρέπεια το έργο τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω πως οι ρυθμίσεις που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών με τους εργοδότες, μέχρι να συμπληρωθούν 6 έτη από την πρόσληψή τους, είναι δίκαιες και ισορροπημένες. Κατοχυρώνουν τις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων και παράλληλα δίνουν την δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να ασκούν τα διευθυντικά τους δικαιώματα. Από την εξαετία όμως και μετά, ο απόλυτος τρόπος με τον οποίο οι εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών μετατρέπονται στην ουσία σε δημοσιοϋπαλληλικές, μόνο προβλήματα μπορεί να συσσωρεύσει στον ευαίσθητο αυτό χώρο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πρέπει να αγνοείται από κανέναν ότι η αγορά έχει τους δικούς της κανόνες αξιολόγησης που εν προκειμένω κρίνονται από τους γονείς, κανόνες αξιολόγησης με τους οποίους επιβραβεύονται οι ικανοί και οι χρήσιμοι. Γι” αυτό νομίζω ότι η κατηγορηματικότητα με την οποία ακολουθείται μετά από τα 6 χρόνια, θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, κύριε Υπουργέ, από τα οποία στοχεύει μια και οι ιδιοκτήτες θα κάνουν χρήση ευκολότερα της ευχέρειας που τους δίνει ο νόμος για να απολύσουν τους εκπαιδευτικούς μέχρι να φθάσουν στην εξαετία.
Γι” αυτό κλείνοντας και σεβόμενος το χρόνο, θα ήθελα να πω ότι η χρυσή τομή στην οποία οφείλει να αναζητεί κάθε νόμος, επιβάλλει να δώσετε τη δυνατότητα χωρίς να φαλκιδεύεται η δυνατότητα των ορθών εργασιακών σχέσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, να μην φαλκιδεύεται ούτε το διευθυντικό δικαίωμα των ιδιωτικών σχολείων αλλά συγχρόνως να έχουν και τη δυνατότητα της δικής τους αξιολόγησης.
Δεν υπάρχει κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας ούτε ιδεολογικό ούτε πολιτικό θέμα. Υπάρχει ένα έλασσον θέμα το οποίο δυστυχώς έχει ανακηρυχθεί σε μείζον και έρχεται να δώσει κάποια σκιά σε ένα ορθότατο νομοθέτημα το οποίο αφορά το σύνολο του συγκεκριμένου νόμου.
Κλείνω κάνοντας μια έκκληση στην ηγεσία του Υπουργείου. Νομίζω πως υπάρχει τρόπος συνεννόησης. Αυτή η τριμελής επιτροπή που αποτελείται από έναν και έναν, μπορεί να προεδρεύεται από κάποιο σώμα κοινά αποδεκτό απ” όλους και απ” αυτό το σώμα να επιλέγεται ο πρόεδρος ή κάποιος δικαστικός όπως σας κατέθεσε, αν είναι βεβαίως συνταγματικό, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας.
Κύριοι συνάδελφοι, κλείνω με μια φράση. Η από μεριάς του Υπουργείου κατανόηση αυτής ακριβώς της θέσης, μόνο σαν πολιτική τόλμη μπορεί να χαρακτηριστεί και όχι σαν υποχώρηση.

17/01/2002