• Εφαρμοστικός νόμος αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

    Μόλις πριν μερικές μέρες και μετά την επώδυνη ψηφοφορία στη Βουλή, η Ε.Ε. ενέκρινε το μακροχρόνιο πακέτο στήριξης προς τη χώρα μας. Το γεγονός αυτό έβαλε τέλος στην  ανασφάλεια της επερχόμενης χρεοκοπίας ή όπως λέει ο Υπουργός Οικονομικών «πάτο στο βαρέλι». Από δω και μπρος όλοι μας οφείλουμε ν’ ανασκουμπωθούμε, να δουλέψουμε με μέθοδο και διάρκεια ώστε να οδηγήσουμε το λαό μας σε καλύτερες μέρες. Γιατί αυτά τα δύο χρόνια, τα είδε όλα. Βέβαια δεν είναι της ώρας να επεκταθώ επ’ αυτού. Πάντως το κρίσιμο θέμα είναι ότι θα πρέπει εμείς εδώ, οι Βουλευτές και η Κυβέρνηση να πείσουμε το λαό να συμμετάσχει στην πορεία ανασυγκρότησης της χώρας. Και θα τον πείσουμε με το παράδειγμά μας, τη δουλειά μας, τη σταθερότητα και τη δικαιοσύνη στις επιλογές μας. Καμία πολιτική δε μπορεί ν’ ασκηθεί ερήμην του λαού, πολύ δε περισσότερο κόντρα σε αυτόν.

    Πρέπει κυρίες και κύριοι συνάδελφοι να τίθενται ορθολογικοί στόχοι που θ’ απαντούν αποτελεσματικά στα αίτια που οδηγηθήκαμε στο σημερινό τέλμα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι και οι συντεχνίες έπαιξαν έναν αρνητικό ρόλο. Όπως και το πολιτικό σύστημα ή καλύτερα η πολιτική τάξη με τις επιλογές της. Δεν είναι όμως συντεχνίες ούτε το σύνολο των γιατρών, ιδιαίτερα των γιατρών του ΕΣΥ που και μόνο χάρη στην υπερπροσπάθειά τους μένει το σύστημα όρθιο. Τους γιατρούς που βλέπουν σήμερα να αποτιμάται η εργατοώρα της εφημερίας τους έναντι 4€ μετά από τόσα χρόνια σπουδών και τόσα χρόνια προσφοράς στη δημόσια υγεία. Ούτε βεβαίως το σύνολο των φαρμακοποιών που πασχίζουν να επιβιώσουν.

    Και θα πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό ότι χωρίς την ενεργό και ενσυνείδητη συμμετοχή, χωρίς την αίσθηση κοινωνικής ευθύνης όλου του υγειονομικού κόσμου ούτε υγεία μπορούμε να δώσουμε στο λαό ούτε καμία μεταρρύθμιση να πετύχει. Υπάρχει όμως και μια συντεχνία που καλά κρατεί και που πρέπει όλοι με ειλικρίνεια να της επιτεθούμε αλύπητα. Είναι η συντεχνία των τρωκτικών της υγείας. Τα πιράνχας που έλεγε ο Αλέκος Παπαδόπουλος, τα οποία δυστυχώς βρίσκουν τρόπους να επιβιώνουν σε όλους τους καιρούς και με όλες τις Κυβερνήσεις. Εδώ πρέπει να δοθεί η μάχη. Στην υγεία, απ’ όλους μας.

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

    Η εύκολη λύση σήμερα είναι να φορτώνονται στο Μνημόνιο όλες οι ανεπάρκειες και ολιγωρίες μας. Όμως διαβάζοντας το Μνημόνιο στην παράγραφο 2.8 αναγράφεται ότι οι δαπάνες για την υγεία δε θα πρέπει να ξεπερνούν το 6% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα ποτέ δεν πέρασε αυτό το ποσοστό. Ούτε την περίοδο της απέραντης διαφθοράς και της σπατάλης. Αλλά και με το 5,9% του ΑΕΠ η χώρα μας ήταν 8η από το τέλος με στοιχεία του ΟΟΣΑ και όχι πρωταθλήτρια όπως αναγράφεται. Το θέμα μας επομένως δεν είναι η μείωση των δαπανών για την υγεία αλλά ο σωστός προγραμματισμός και η διαφάνεια, η καταπολέμηση της σπατάλης και της διαφθοράς, η αποτελεσματικότητα των πόρων και η δίκαιη κατανομή τους. Και στο πρώτο Μνημόνιο προβλεπόταν η αύξηση της χρήσης των γενοσήμων φαρμάκων σε ποσοστό τουλάχιστον 50% καθώς και η τιμολόγηση των φαρμάκων αποκλειστικά από τον ΕΟΦ. Σήμερα  μετά από ένα χρόνο συζητάμε ακριβώς τα ίδια μέτρα. Και η συζήτηση γίνεται με οξύτητα ενώ απαιτείται νηφαλιότητα και θετικές προτάσεις. Οι πολίτες που είναι ασθενείς απαιτούν να παίρνουν τα σωστά φάρμακα. Οφείλουμε να τους πείσουμε ότι τα γενόσημα έχουν τη δυνατότητα να τους θεραπεύσουν και όχι ότι τα παίρνουν επειδή είναι φθηνότερο για να κάνουν οικονομία ανεξάρτητα εάν είναι καλά ή όχι. Και εδώ το Υπουργείο Υγείας έχει να κάνει πολύ δουλειά. Και ο υγειονομικός κόσμος πρέπει να συμβάλει σε αυτό.

    Κύριε Υπουργέ

    Θέλω να κάνω μια γενική παρατήρηση. Όταν συζητάμε εφαρμοστικούς του Μνημονίου νόμους για τη μείωση του δημοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής οικονομίας και μάλιστα με διαδικασίες επείγουσες ή κατεπείγουσες οφείλουμε να συζητάμε αποκλειστικά μόνο γι’ αυτό. Είναι ενάντια στον κανονισμό της Βουλής να συζητιόνται και άλλα θέματα προσαρτημένα σε τέτοιου είδους νόμους. Αυτό σα γενική παρατήρηση.

    Οφείλω συγχρόνως να σας επαινέσω για τη δεκτικότητά σας και το κοινοβουλευτικό σας ήθος να κάνετε δεκτές πολλές από τις παρατηρήσεις μας.

    Για το άρθρο 14 νομίζω καταργήσατε και ορθά την παράγραφο 1.Θέλω να σας επιστήσω την προσοχή για τις παραγράφους 3 και 4. Είναι γεγονός ότι η επιτροπή προμηθειών δεν έχει την αποτελεσματικότητα που και εσείς θα θέλατε. Αφού μέχρι σήμερα δεν έχει υπογραφεί καμία σύμβαση από τους διεθνείς διαγωνισμούς που διενήργησε. Τα καρδιολογικά και ορθοπεδικά υλικά εξακολουθούν να γίνονται συμβατικά ενώ οι διαγωνιστικές διαδικασίες έχουν τελειώσει από της 6-10-2010. Αιτία η παντελής έλλειψη προδιαγραφών που οδηγεί στη ματαίωση των διαγωνισμών και στις δικαστικές προσφυγές. Δεν είναι δυνατόν για έναν γραμμικό επιταχυντή η τεχνικές προδιαγραφές να είναι μόνο 4 σελίδες. Και αντί να περιγράφονται τα χαρακτηριστικά που ζητούνται να αντικαθίστανται με το να ζητούνται «στοιχεία προς αξιολόγηση» (το καταθέτω).

    Με την παράγραφο 4 εξαιρούνται του ν. 3886/2010 οι συμβάσεις ιατροτεχνολογικών προϊόντων, φαρμάκων και υπηρεσιών. Μα ο νόμος 3886/2010 είναι η εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με 3 ευρωπαϊκές οδηγίες. Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί πολλές φορές μέχρι τώρα από τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια για διενέργεια διαγωνισμών στο χώρο της υγείας. Η παράβαση αυτή και μάλιστα με νόμο θα ανοίξει τους ασκούς του αιόλου. Γνωρίζεται τις πάγιες αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων.

    Για την παράγραφο 9 του άρθρου 34, δίνεται η δυνατότητα στο κοινωφελές ίδρυμα ΕΝ να πωλεί, μισθώνει, εκμεταλλεύεται τα περιουσιακά του στοιχεία. Εδώ υπάρχει μεγάλο πρόβλημα γιατί σύμφωνα με το Σύνταγμα στις διατάξεις περί προστασίας των δωρητών υπέρ κοινωφελών σκοπών προκύπτει ότι μόνο με δικαστική απόφαση και για συγκεκριμένο λόγο μπορεί να μεταβληθεί  ο σκοπός του ιδρύματος. Τα ερωτήματα είναι : εάν πωληθεί ποιος θα ρυθμίσει τις διαδικασίες πώλησης και πού θα διατεθεί το τίμημα. Δεν πρέπει να διεξαχθεί κάποιος διαγωνισμός; Πού προβλέπονται όλ’ αυτά; Υπάρχει σχετική γνωμοδότηση του νομικού συμβουλίου εάν όλ’ αυτά επιτρέπονται; Άλλωστε και εσείς ο ίδιος είχατε δηλώσει στο παρελθόν ότι το ΕΝ, λόγο του χαρακτήρα του μπορεί να διαλυθεί αλλά δε μπορεί να πωληθεί.

    Κεφάλαιο ΙΓ σχετικά με την ΕΣΔΥ.

    Ενώ υπάρχει σε εξέλιξη διάλογος για την αναδιάρθρωση του πανεπιστημιακού χάρτη.

    Ενώ υπάρχει συζήτηση για σημαντικό νομοσχέδιο που αφορά τις ιατρικές ειδικότητες και την αναβάθμιση του ΕΣΥ  έρχεται με τη διαδικασία του επείγοντος διάταξη που αφορά το ΕΣΔΥ. Δημιουργείται δηλαδή ένα πανεπιστήμιο με σκοπό την εκπαίδευση πτυχιούχων του πανεπιστημιακού και τεχνολογικού τομέα ενώ με τον πρόσφατο ν. 4009/2011 σε κάθε σχολή υπάρχει μεταπτυχιακό τμήμα.

    Η ΕΣΔΥ κατά τη γνώμη μου είναι σημαντική σχολή και πρέπει ν’ αναβαθμιστεί. Όμως αυτό πρέπει να γίνει με νηφαλιότητα και ανοιχτές διαδικασίες. Και βέβαια η ένταξη των υπηρετούντων καθηγητών και διδακτικού προσωπικού σε θέσεις καθηγητών, αναπληρωτών και επικούρων θα πρέπει να γίνει υπό την προϋπόθεση θετικής κρίσης από εκλεκτορικά σώματα που θα συγκροτούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4009/2011. Πρέπει να υπάρχει απόλυτη ισότητα και αντικειμενικότητα σε όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας. τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.

    29/0/2012

  • Συζήτηση για την Εκθεση της επιτροπής Σωφρονιστικού

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
    Έχω τη χαρά και την τιμή να απευθύνομαι στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου για τη συζήτηση επί του πορίσματος της διακομματικής επιτροπής για την εξέταση του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας και των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων, σύμφωνα με το άρθρο 45 παρ.2 του κανονισμού της Βουλής. Στη συγκεκριμένη επιτροπή είχα εκλεγεί πρόεδρος, εξ ου και η τιμή στην οποία αναφέρθηκα. Η επιτροπή κατέληξε σε ένα σημαντικό πόρισμα το οποίο εγκρίθηκε με ευρύτατη πλειοψηφία στην επιτροπή, εξ ου και η χαρά μου. Η επιτροπή πραγματοποίησε 24 συνεδριάσεις και 5 επισκέψεις στα σωφρονιστικά καταστήματα του Κορυδαλλού, του Αυλώνα και του Ελαιώνα Θηβών, ακροάστηκε Υπουργούς, αναπληρωτές Υπουργούς, Υφυπουργούς, Γενικούς Γραμματείς, εκπροσώπους φορέων και οργανώσεων σχετικούς με το αντικείμενο της επιτροπής.
    Το πόρισμα επί του οποίου γίνεται η συζήτηση αποτελεί συλλογικό δημιούργημα των μελών της επιτροπής, η οποία κατέληξε σε αυτό μετά από αλλεπάλληλες και ενδελεχείς συνεδριάσεις. Ως πρόεδρος της επιτροπής οφείλω ιδιαίτερες ευχαριστίες σε καθένα ξεχωριστά για την ουσιαστική του συμμετοχή, για τη συγγραφή των επί μέρους θεμάτων της έκθεσης που έκαστος είχε αναλάβει και την εν γένει αποφασιστική του συμβολή στις εργασίες της διακομματικής επιτροπής και στο τελικό αποτέλεσμα. Είναι πράγματι πολύ σημαντικό, το ότι όλοι οι συνάδελφοι που συμμετείχαμε στην επιτροπή ανεξαρτήτως κομμάτων, συνεργαστήκαμε αρμονικά και καταλήξαμε σε ένα ομόφωνο πόρισμα, με εξαίρεση βέβαια τον εκπρόσωπο του ΚΚΕ, ο οποίος κατέθεσε ιδιαίτερο υπόμνημα. Ο οποίος όμως κατά δήλωσή του, συμφωνεί με το μεγαλύτερο μέρος των προτάσεων που περιλαμβάνονται στο πόρισμα.

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
    Απ” αυτή τη θέση, οφείλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου, για τη συμμετοχή τους στις εργασίες της επιτροπής και την επιστημονική τεκμηρίωση που προσέφεραν, στους καθηγητές κυρίους Γιάννη Πανούση και Θ. Παπαθεοδώρου και το διδάκτορα εγκληματολογίας κ. Άγγελο Τσιγκρή. Οι συγκεκριμένοι επιστήμονες, οικιοθελώς και χωρίς καμία αμοιβή, αποτέλεσαν τους επιστημονικούς συμβούλους της επιτροπής. Ιδιαίτερα, ο κ. Γιάννης Πανούσης είχε καθοριστική συμβολή στη σύνταξη και επιστημονική επιμέλεια της παρούσας έκθεσης.

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
    Ως πρόεδρος της επιτροπής θέλω να ελπίζω ότι η έκθεση αυτή θα τύχει ενός ευρύτερου διαλόγου τόσο στην εθνική αντιπροσωπία όσο και στην εκτελεστική εξουσία αλλά και στην επιστημονική κοινότητα ώστε οι ελληνικές φυλακές να καταστούν πράγματι σωφρονιστικά καταστήματα.

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
    Οι φυλακές και γενικότερα τα κλειστά ιδρύματα, όπως ψυχιατρεία, κέντρα αποτοξίνωσης κ.λ.π. συνιστούν μέρος του πολιτισμού μιας χώρας. Η κατάσταση, που επικρατεί σε αυτά και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι έγκλειστοι απεικονίζουν το πραγματικό πολιτιστικό επίπεδο της κοινωνίας. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να παρεμβαίνει στην κατεύθυνση βελτίωσης του υπάρχοντος συστήματος, της μεταχείρισης των κρατουμένων και των όρων της καθημερινής τους διαβίωσης που σε κάποιες περιπτώσεις ισοδυναμεί με επιβίωση. Η υποχρέωση αυτή δεν είναι μόνο ηθική και ανθρωπιστική, αλλά αποτελεί και συνταγματική επιταγή. Γι” αυτό, διαρκώς και ανεξάρτητα από την εκάστοτε δημοσιονομική πολιτική, η πολιτεία οφείλει να προβαίνει στις αναγκαίες παρεμβάσεις ώστε οι ελληνικές φυλακές να καταστούν πράγματι σωφρονιστικά καταστήματα. Άλλωστε οι κρατούμενοι είναι στη φυλακή επειδή, τιμωρήθηκαν και όχι για να τιμωρηθούν.

    Ο σκοπός της ποινής πρέπει να είναι εναρμονισμένος με την δίκαιη τιμωρία αλλά και τη δεύτερη ευκαιρία. Ο σωφρονισμός του εγκληματήσαντος δε μπορεί να γίνει με εκδικητική ή εκφοβιστική στέρηση των δικαιωμάτων του και προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του. Αντιθέτως η κοινωνική άμυνα της πολιτείας γίνεται περισσότερο αποτελεσματική με τη δημιουργία προϋποθέσεων, ώστε ο ίδιος ο έγκλειστος να επανεξετάσει τα κοινωνικά και νομικά όρια της συμπεριφοράς του. Η πολιτεία οφείλει να στοχεύει στην ωρίμανση του ίδιου του κρατουμένου και όχι στην αχρήστευσή του. Όμως πρέπει να τονιστεί ότι τίποτα δε μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη θέληση και κινητοποίηση του ίδιου του κρατουμένου. Το σωφρονιστικό σύστημα απλώς του παρέχει την αναγκαία θεσμική υποστήριξη.
    Στις μέρες μας τα προβλήματα στις ελληνικές φυλακές απορρέουν από τον υπερπληθυσμό των κρατουμένων σε σχέση με τις υφιστάμενες υποδομές (11.847 κρατούμενοι για 9.460 θέσεις – Στοιχεία Υπουργείου Δικαιοσύνης την 1/6/2011), τον μεγάλο αριθμό αλλοδαπών (57%), τον μεγάλο αριθμό κρατουμένων για αδικήματα που έχουν σχέση με ναρκωτικά (34%) και τέλος τα φαινόμενα διαφθοράς εντός των φυλακών.
    Η επίλυση των προβλημάτων πέραν των ιδεολογικών και πρακτικών παραμέτρων, είναι βέβαιο ότι στοιχίζει στο κράτος πρόνοιας, κάτι που πρέπει να συνυπολογιστεί σε περιόδους οικονομικής κρίσης, χωρίς όμως να χάνεται ο στόχος της επανένταξης.
    Επειδή σε κάθε περίπτωση πρέπει να ενθαρρυνθεί το συμμετοχικό πρότυπο εντός και εκτός των τειχών, κρίνεται αναγκαία η έναρξη ειλικρινούς διαλόγου μεταξύ της πολιτείας, της κοινωνίας και της δικαιοσύνης, για την κατάσταση των φυλακών μας και τη μοίρα των φυλακισμένων μας.
    Η Επιτροπή συνεργάστηκε εποικοδομητικά με το Υπουργείο Δικαιοσύνης από το οποίο ζήτησε και έλαβε ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία για τις φυλακές και τους φυλακισμένους. Εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας τόσο στην πολιτική ηγεσία όσο και στην εν γένει διοίκηση για την αρωγή τους στο έργο της Επιτροπής.
    Η Επιτροπή συζήτησε, πέραν των ειδικών θεμάτων της σωφρονιστικής πολιτικής και θέματα της αντεγκληματικής πολιτικής (προληπτικά, νομοθετικά) όπως και γενικότερα θέματα λειτουργίας του συνολικού μηχανισμού απονομής της ποινικής δικαιοσύνης (βραδύτητα δικαστηρίων, ποινικοποίηση κ.λ.π.) και ακόμα την ανάγκη συντονισμού Αστυνομίας – Δικαιοσύνης – Σωφρονιστικής διοίκησης.
    Οι προτάσεις της Επιτροπής για βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος είναι βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες και καλύπτουν όλο το φάσμα των λειτουργιών και των λειτουργών των φυλακών (με ιδιαίτερη βέβαια έμφαση στα κρίσιμα ζητήματα όπως υγεία, εργασία, εκπαίδευση κ.λ.π.)
    Επειδή στις μέρες μας, σε όλη τη δημόσια διοίκηση και στη λειτουργία του κράτους γενικά, παρατηρούνται λειτουργικά κενά και απόσταση μεταξύ της βούλησης του νομοθέτη και της εφαρμογής της, θεωρήσαμε σκόπιμη την καταγραφή των διατάξεων του ισχύοντος σωφρονιστικού κώδικα, που δε λειτούργησαν καθόλου, δεν εφαρμόζονται δηλαδή ή δυσλειτούργησαν. Ίσως είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια τέτοια συνοπτική έστω αξιολόγηση. Θεωρώ ότι τέτοιες αξιολογήσεις πρέπει να γίνονται συστηματικά από τη διοίκηση, ώστε να γίνονται και οι αναγκαίες επανορθωτικές παρεμβάσεις.

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
    Στις μέρες μας παρατηρείται ποιοτική και ποσοτική αύξηση της εγχώριας και της εισαγόμενης εγκληματικότητας (κυρίως βάση της παράνομης μετανάστευσης) η οποία επηρεάζει και την απονομή της δικαιοσύνης αλλά και τη λειτουργία των σωφρονιστικών καταστημάτων. Η συνταγματικά και νομοθετικά κατοχυρωμένη υποχρέωση της διοίκησης να προστατεύει τα δικαιώματα των κρατουμένων προσκρούει δυστυχώς σε ορισμένες αντικειμενικές αρνητικές συνθήκες, δηλ.
     Τον υπερπληθυσμό
     Τον συμφυρμό
     Την κακή κατάσταση πολλών κτιριακών εγκαταστάσεων
     Την έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού
    Η επιτροπή, από την πρώτη συνεδρίασή της, όρισε τα ανθρώπινα δικαιώματα των κρατουμένων ως την κόκκινη γραμμή, πέραν της οποίας δεν είναι επιτρεπτή οποιαδήποτε περιοριστική νομοθέτηση. Στην κατάχρηση ελευθερίας που έκανε ο εγκληματίας κρατούμενος, η πολιτεία δεν επιτρέπεται να απαντάει με κατάχρηση εξουσίας ή με εγκατάλειψη. Ας μην ξεχνάμε ότι οι κρατούμενοι είναι στη φυλακή επειδή τιμωρήθηκαν και όχι για να τιμωρηθούν και πρέπει να θεωρηθεί ότι έχουν πλήρη δικαιώματα και στερούνται μόνον της ελευθερίας τους. Το δε κοινωνικό κράτος οφείλει ιδιαίτερα να αποδείξει το ενδιαφέρον του στις φυλακές, αν λάβει κανείς υπόψη ότι το 1/3 των κρατουμένων είναι άποροι.
    Στα ζητήματα της σωφρονιστικής πολιτικής δοκιμάζονται η ευαισθησία και τα ανθρωπιστικά αισθήματα της κοινωνίας, η αντοχή των δημοκρατικών θεσμών και ιδίως η προστασία των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των κρατουμένων ανθρώπων.
    Η επιτροπή προέβη σε μια γενική θεώρηση του θεσμικού πλαισίου, εθνικού και ευρωπαϊκού σε σχέση με την επανένταξη. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η χώρα μας, ως ευρωπαϊκή και δημοκρατική, κινείται σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς σωφρονιστικούς κανόνες και τις αποφάσεις των Υπουργών των Συμβουλίων της Ευρώπης. Πρέπει να τονίσουμε ότι η ορθολογική αντεγκληματική σωφρονιστική πολιτική στις μέρες μας, οφείλει να διερευνά τους πλέον αποτελεσματικούς τρόπους μεταχείρισης του εγκληματίσαντος με στόχο τη μείωση της επιτροπής και την ευχερέστερη επάνοδό του στην κοινωνία. Όμως στη χώρα μας το ποσοστό υποτροπής κινείται ανάμεσα στο 65%-80%. Και εδώ κάτι πρέπει να κάνουμε. Το μέγα ζητούμενο είναι η βελτίωση τόσο των φυλακών όσο και των όρων διαβίωσης των φυλακισμένων όσον αφορά την υγιεινή, την εκπαίδευση, την εργασία κ.λ.π..

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
    Ο χρόνος δε μου επιτρέπει να αναφερθώ συγκεκριμένα σε μια σειρά προτάσεων, που εμπεριέχονται στο πόρισμα αναλυτικά, προκειμένου να επιτευχθεί η κατά το δυνατόν δικαιοκρατική και ανθρωπιστική διαβίωση των κρατουμένων. Οι προτάσεις αυτές αφορούν την υγεία, την υγιεινή, την επικοινωνία των κρατουμένων με το οικογενειακό τους περιβάλλον, την εκπαίδευση, την εργασία, τον πολιτισμό, την άθληση, αλλά και το πειθαρχικό δίκαιο, τις εναλλακτικές κυρώσεις, την κοινωφελή εργασία, τους υλικούς όρους επιβίωσης.
    Ιδιαίτερα κεφάλαια της έκθεσης αφορούν τους κρατούμενους για ναρκωτικά, όπου διαπιστώνεται σημαντική αύξηση, από το 1/3 στην έκθεση του ‘94 σε 2/3 σήμερα. Οφείλω ν” αναφέρω για το σημαντικό έργο του ΚΕΘΕΑ σε 17 καταστήματα με συμβουλευτική και θεραπευτική δράση. Ακόμα το κέντρο απεξάρτησης ουσιοεξαρτουμένων κρατουμένων που βρίσκεται στον Ελαιώνα Θηβών. Το κέντρο αποτελεί πρότυπο λειτουργίας. Θα έλεγα ότι είναι από τα καλύτερα στην Ευρώπη. Επιτελεί σημαντικότατο έργο. Όμως ενώ υπάρχει δυνατότητα φιλοξενίας 300 κρατουμένων, συνήθως φιλοξενούνται έως 60. Και εδώ κάτι πρέπει να γίνει άμεσα.
    Επίσης άλλο ιδιαίτερο κεφάλαιο αφορά τις γυναίκες που αποτελούν μικρό ποσοστό του συνόλου των κρατουμένων, 600 σε σύνολο 12.000. Απ” αυτές το 1/3 είναι ουσιοεξαρτημένες και το ¼ άπορες.
    Σημαντικές προτάσεις έχουν διατυπωθεί και για τους ανήλικους κρατουμένους.
    Το μεγάλο πρόβλημα των ελληνικών φυλακών είναι οι αλλοδαποί κρατούμενοι, οι οποίοι αποτελούν το 60% περίπου του συνόλου του ποινικού πληθυσμού. Και προέρχονται από 100 περίπου εθνότητες με πλειοψηφία Αλβανών, Ιρακινών, Βουλγάρων, Τούρκων και άλλων.
    Για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού, το Υπουργείο Δικαιοσύνης οφείλει να λάβει άμεσες πρωτοβουλίες για νέες διακρατικές ή ευρωπαϊκές συμφωνίες στις μεταφορές αλλοδαπών καταδίκων, σε σχέση και με το Δουβλίνο2. ώστε να πάψει η χώρα μας να είναι η κύρια πύλη παράνομης εισόδου μεταναστών και ο υποχρεωτικός χώρος παραμονής τους. Το φαινόμενο πρέπει ν” αντιμετωπιστεί άμεσα απ” όλη την Ευρώπη. Είναι αυτονόητο ότι η μη νόμιμοι μετανάστες μετά την έκτιση της ποινής τους πρέπει ν” απελαύνονται σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. Σε κάθε περίπτωση, οι παραμένοντες στη φυλακή μετά τη λήξη της ποινής, συνιστούν αρνητικό φαινόμενο που πρέπει να επαλειφθεί.

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
    Θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφερόμουν στο ρόλο του σωφρονιστικού προσωπικού, ο οποίος είναι πολύ σημαντικός και επηρεάζει δραστικά τις συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων.
    Αποτελούν κοινή διαπίστωση της επιτροπής: οι μεγάλες ελλείψεις προσωπικού, ο φόρτος και οι τραγικές συνθήκες εργασίας τους η οποία πολλές φορές ασκείται σε συνθήκες εγκλεισμού. Ειδικά για το φυλακτικό προσωπικό οι ελλείψεις μεσοσταθμικά κυμαίνονται από 35%-55%, στους νοσηλευτές 50%-60%, στους ιατρούς και στους εγκληματολόγους υπάρχει πλήρες κενό. Καλύτερη είναι η κατάσταση στο διοικητικό και τεχνικό προσωπικό και στους κοινωνικούς λειτουργούς. Αναφέρθηκε μάλιστα ότι δε λειτουργούν πτέρυγες νεόδμητων φυλακών λόγω έλλειψης προσωπικού.

    Ενδιαφέρον παρουσιάζει σειρά προτάσεων της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΟΣΥΕ), πολλές των οποίων λήφθηκαν υπόψη στις προτάσεις της επιτροπής όπως:

     Σύσταση Σώματος «εσωτερικών υποθέσεων» κατά τα πρότυπα της ΕΛΑΣ ώστε αφενός να εκριζωθεί το φαινόμενο των επίορκων υπαλλήλων και αφετέρου να διερευνώνται ευρύτερα υποθέσεις διαφθοράς.
     Ανασυγκρότηση της Σχολής του φυλακτικού προσωπικού δια βίου εκπαίδευσης των εργαζομένων.
     Δημιουργία αυτόνομης σωφρονιστικής υπηρεσίας που θα υπάγεται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.
     Κατηγοριοποίηση των καταστημάτων κράτησης.

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
    Δεν αναφέρθηκα στο ζήτημα των κτιριακών υποδομών λόγω χρόνου, θα το κάνει η συνάδελφος κυρία Σκραφνάκη που θα με ακολουθήσει στο βήμα. Ως βουλευτής όμως της Β” Πειραιά αλλά και πρόεδρος της επιτροπής είμαι υποχρεωμένος να αναφερθώ έντονα σε ένα θέμα που χρόνια τώρα ταλανίζει τους κατοίκους μιας μεγάλης περιοχής και πλήττει καθοριστικά την αξιοπιστία των κυβερνόντων. Είναι το ζήτημα της απομάκρυνσης ή καλύτερα της διάλυσης του συγκροτήματος των φυλακών Κορυδαλλού.
    Οι φυλακές του Κορυδαλλού είναι η μεγαλύτερη φυλακή της χώρας με πληθυσμό 4 φορές μεγαλύτερο από εκείνον για τον οποίο σχεδιάστηκε. Βρίσκεται μέσα στον αστικό ιστό, στο κέντρο της πόλης, δίπλα σε σχολεία. Η διάλυση και απομάκρυνση του συγκροτήματος του Κορυδαλλού αποτελεί δέσμευση όλων των κυβερνήσεων διατυπωμένη το πρώτον το 1994. Η υπόσχεση της πολιτείας, διαχρονικά και διακυβερνητικά, παραμένει ανεκπλήρωτη. Η απομάκρυνση των φυλακών αποτελεί ηθικό χρέος απέναντι στην κοινωνία του Πειραιά. Ομόφωνη θέση της επιτροπής είναι ότι η πολιτεία πρέπει ν” αντιμετωπίσει το θέμα με υψηλή προτεραιότητα και αξιοπιστία, ώστε σε σαφώς προσδιορισμένο χρονικό διάστημα να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις της.
    Η ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ στις συνεδριάσεις της επιτροπής έχει καταθέσει συγκεκριμένη και αναλυτική πρόταση για τη διάλυση του συγκροτήματος, η οποία επισυνάπτεται στην έκθεση και η οποία προβλέπει τη μεταφορά των κρατουμένων σε 3 νέα γενικά καταστήματα κράτησης που θα κατασκευαστούν σε όμορους νομούς, αλλά και τη χωροθέτηση νέας δικαστικής φυλακής Αθηνών.
    Προκειμένου να δρομολογηθούν τα πιο πάνω, η Διακομματική Επιτροπή πρότεινε και έγινε αποδεκτή η σύσταση επιτροπής στην οποία θα εκπροσωπούνται:

    1. Ο Οργανισμός Αθήνας (ΟΡΣΑ)
    2. Το ΥΠΕΚΑ (Διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού)
    3. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης (Θέμις Κατασκευαστική ΑΕ)
    4. Η Περιφέρεια Αττικής

    Η επιτροπή αυτή, θα διερευνήσει και θα καταγράψει όλες τις διατιθέμενες εκτάσεις εντός των ορίων του Νομού Αττικής που συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις για την ανέγερση του Συγκροτήματος της Νέας Δικαστικής Φυλακής Αθηνών.
    Ακολούθως, θα ληφθεί η σχετική απόφαση, που θα περιληφθεί στο υπό κατάθεση Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας.

    Κύριε Υπουργέ,
    Τώρα είναι η ώρα που καταρτίζεται το νέο ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας. Αν τώρα δε γίνουν ολ” αυτά, η υπόσχεση τριών πρωθυπουργών θα μείνει κενή περιεχομένου για πολλά χρόνια ακόμα και οι φυλακές Κορυδαλλού θα αποτελούν μνημείο αναλγησίας και αδιαφορίας του ελληνικού κράτους έναντι του λαού του Κορυδαλλού αλλά και της κοινωνίας του ευρύτερου Πειραιά.
    Όλα τα ανωτέρω πρέπει να δρομολογηθούν το ταχύτερο με γενικό συντονιστή το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Η επιτροπή διατύπωσε την άποψη ότι πρέπει το Κοινοβούλιο – είτε μέσω της μετατροπής της επιτροπής σε μόνιμη είτε με άλλο τρόπο – να παρακολουθεί και επιβλέπει την πορεία υλοποίησης.

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
    Κλείνω με 3 θεσμικές προτάσεις ρηξικέλευθες αλλά χρήσιμες
    1. Τη σύσταση μόνιμης διακομματικής επιτροπής για την παρακολούθηση του σωφρονιστικού συστήματος.
    2. Την ίδρυση πειραματικής φυλακής προτύπου
    3. Την ίδρυση ανεξάρτητου ινστιτούτου αντεγκληματικής πολιτικής.

    Η σημερινή έκθεση που κατατίθεται έχει κυρίως πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο. Καταρτίστηκε με γνώμονα την κοινή πεποίθηση των μελών της επιτροπής ότι η πολιτεία οφείλει να έχει μόνιμο στόχο προς κατάκτηση. Οι φυλακές να μην αποτελούν αποθήκες ψυχών, αλλά ιδρύματα ανοικτών οριζόντων επανένταξης.

    12/01/2012

  • Πολιτιστικό Έτος της Ελλάδας στην Κίνα 2008

    ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΕΓΓΡΑΦΩΝ

    Προς: τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλο Γερουλάνο
    Θέμα: Πολιτιστικό Έτος της Ελλάδας στην Κίνα 2008

    Κύριε Υπουργέ,
    Το «Πολιτιστικό Έτος της Ελλάδας στην Κίνα» που πραγματοποιήθηκε στην Κίνα από το Σεπτέμβριο 2007 έως το Σεπτέμβριο 2008, έφερε πρόσφατα στην επικαιρότητα μερίδα του Τύπου (ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής και ΑΞΙΑ). Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι πολλαπλά. Αφορούν το ύψος της χρηματοδότησης του συγκεκριμένου εγχειρήματος, καθώς και τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν για την αποπληρωμή των δραστηριοτήτων (εκθέσεις, εκδηλώσεις κ.λ.π.) που έλαβαν χώρα.
    Όπως είναι γνωστό, τον Ιούνιο του 2006 ο τότε Υπουργός Πολιτισμού κος Γιώργος Βουλγαράκης ανακοίνωσε τη διοργάνωση Πολιτιστικού Έτους της Ελλάδας στην Κίνα με στόχο την προβολή της χώρας μας, τόσο στους τομείς των γραμμάτων και των τεχνών, όσο και στους τομείς του τουρισμού, του εμπορίου, των εξωτερικών σχέσεων, κ.ά.. Μάλιστα, για το σκοπό αυτό συγκροτήθηκε οργανωτική επιτροπή υπό την προεδρεία του κ. Βουλγαράκη με την παρουσία εκπροσώπων και συναρμόδιων Υπουργείων όπως Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών, Ανάπτυξης, Παιδείας, Τουριστικής Ανάπτυξης, Αγροτικής Ανάπτυξης, Εμπορικής Ναυτιλίας, κ.ά. Σύμφωνα με τις τότε επίσημες κυβερνητικές ανακοινώσεις, το κάθε Υπουργείο συμμετείχε με δικές του ενέργειες και προϋπολογισμό στη διοργάνωση εκδηλώσεων στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Έτους.
    Οι εκδηλώσεις, οι δράσεις και οι ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν στο Πεκίνο και στη Σαγκάη κάλυπταν κυρίως πολιτιστικά και καλλιτεχνικά γεγονότα, γι” αυτό και το Υπουργείο Πολιτισμού είχε την ευθύνη και το κύριο βάρος της διοργάνωσης του Πολιτιστικού Έτους της Ελλάδας στην Κίνα. Η συμμετοχή των άλλων Υπουργείων αφορούσε επί το πλείστον τη διοργάνωση εκθέσεων και εκδηλώσεων για τον τουρισμό, τον αθλητισμό, τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα, καθώς και για τα αγροτικά μας προϊόντα.

    Κύριε Υπουργέ,
    Η πολιτεία οφείλει να προβάλλει τον ελληνικό πολιτισμό, οφείλει να προβάλλει τη χώρα και τα επιτεύγματά της σε καίριους τομείς. Όλες αυτές οι ενέργειες πρέπει να γίνονται με διαφάνεια και σύνεση. Είναι στοιχειώδης υποχρέωση της πολιτείας να καταθέτει με ακρίβεια και σαφήνεια τον προϋπολογισμό αλλά και τον απολογισμό κάθε τέτοιας ενέργειας.
    Τρία χρόνια μετά τη διοργάνωση του Πολιτιστικού Έτους της Ελλάδας στην Κίνα, κανείς δε γνωρίζει ποιο ήταν το συνολικό κόστος, η συμμετοχή του κάθε Υπουργείου σε αυτό, ούτε ο τρόπος με τον οποίο έγινε η αποπληρωμή, ενώ τα δημοσιεύματα του Τύπου δημιουργούν ερωτηματικά για την αξιοπιστία, τη φερεγγυότητα και τη διαφάνεια των διαδικασιών αυτών.
    Ερωτάται ο κύριος Υπουργός :
    1) Ποιο ήταν το συνολικό ποσό που δαπανήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του Πολιτιστικού Έτους της Ελλάδας στην Κίνα;
    2) Ποια ήταν τα ποσά που δαπανήθηκαν από τα λοιπά Υπουργεία που προαναφέρθηκαν;
    3) Ποιος ήταν ο φορέας που διαχειρίστηκε το συνολικό προϋπολογισμό;
    4) Με ποιον τρόπο έγινε η αποπληρωμή των εκδηλώσεων και των εκθέσεων που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Έτους;
    5) Τι προτίθεται να πράξει προκειμένου να ενημερωθούν οι πολίτες για όλες τις πτυχές του «Πολιτιστικού έτους της Ελλάδας στην Κίνα»;
    Να κατατεθούν οι αναφερόμενοι προϋπολογισμοί και τα λοιπά αντίστοιχα έγγραφα.

     

     

  • ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ

    ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ
    ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑ.ΣΟ.Κ. Β” ΠΕΙΡΑΙΑ
    ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
    ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ: ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

    ΘΕΜΑ : ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ

    Κυρία Υπουργέ,
    Στις 19 Ιανουαρίου 2011 πραγματοποιήθηκε στον Πειραιά ανοιχτή ενημέρωση και συζήτηση που προκάλεσε η διοίκηση του ΤΕΙ Πειραιά, σχετικά με προβλήματα που έχουν ανακύψει στη λειτουργία του ιδρύματος λόγω της ελλιπούς χρηματοδότησής του. Στη συνάντηση παρευρέθηκαν βουλευτές όλων των κομμάτων, εκπρόσωποι των Δήμων της ευρείας περιοχής, εκπρόσωποι παραγωγικών φορέων και πλήθος φοιτητών.
    Στη συνάντηση αυτή, ο πρόεδρος και οι καθηγητές διατύπωσαν με δραματικό τρόπο το πρόβλημα υποχρηματοδότησης που απειλεί άμεσα ακόμα και αυτή τη λειτουργία του ιδρύματος.
    Με δεδομένη την πολύ σημαντική συμβολή του ΤΕΙ Πειραιά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση της χώρας καθώς και το μεγάλο αριθμό των σπουδαστών (υπερβαίνουν τις 17.000),

    ΕΡΩΤΑΤΑΙ η κα. ΥΠΟΥΡΓΟΣ
    Τι άμεσα μέτρα θα λάβει για την επίλυση του προβλήματος υποχρηματοδότησης του ΤΕΙ Πειραιά και τη συνέχιση της ομαλής λειτουργίας του

     

  • Ψήφος Εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση Παπαδήμου

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

    Δύο χρόνια μετά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση η χώρα κλίθηκε να κάνει μια μεγάλη τομή στην πολιτική ζωή του τόπου. Την τομή αυτή επέβαλαν οι δραματικές εξελίξεις στην οικονομία, η έκρηξη των κοινωνικών προβλημάτων, οι μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις και οι δυσμενέστατη θέση της Ελλάδας στην Ε.Ε..

    Την επέβαλε η αδυναμία της απελθούσης πολιτικής διοίκησης να διαχειριστεί τα οξυμένα και πελώρια προβλήματα.

    Την επέβαλε η στείρα άρνηση και ο άκρατος λαϊκισμός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

    Την επέβαλε η ανέξοδη δημαγωγία της κατά τα άλλα ευρωπαϊκής αριστεράς.

    Την επέβαλε η διαπίστωση απ’ όλους ότι η έξοδος από την ευρωζώνη δεν ήταν απλή απειλή αλλά συνιστούσε άμεσο εφιαλτικό κίνδυνο και ότι η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία ήταν προ των πυλών.

    Η απόκλιση από τους στόχους που είχαν τεθεί ήταν προφανείς. Αυτή η αναποτελεσματικότητα είχε δυσμενείς επιπτώσεις στη χειμάζουσα οικονομία. Υπονόμευσε την κοινωνική συνοχή, καλλιέργησε το φόβο την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, οδηγώντας τους πολίτες σε απόγνωση.

    Ως εκ τούτου το αίτημα της αλλαγής της διακυβέρνησης και της δημιουργίας Κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας το εξέπεμψε η ίδια η κοινωνία. Προκειμένου ν’ αντιμετωπιστεί η πρωτοφανής οικονομική κρίση, η μεγαλύτερη μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.

     

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

     

    Διαπιστώνοντας τα πιο πάνω, διαπιστώνοντας τις έκτακτες συνθήκες, κατέθεσα από το Μάιο στο δημόσιο διάλογο και στα όργανα του κόμματός μου την πρόταση για την ανάγκη σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης, εθνικής συναίνεσης, εθνικής σωτηρίας. Ακριβώς γιατί το μέγεθος των προβλημάτων και το εύρος των αλλαγών που πρέπει να επιτελεστούν στο κράτος, στην οικονομία, στην κοινωνία, υπερβαίνουν τις δυνατότητες μιας παράταξης και το χρόνο ζωής μιας Κυβέρνησης.

     

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

     

    Η ανάδειξη του κ. Λ. Παπαδήμου στην πρωθυπουργία βρίσκεται σήμερα σε αρμονία με το λαϊκό αίσθημα. Στο πρόσωπό του ακουμπούν οι προσδοκίες για αξιόπιστη και υπεύθυνη διαχείριση των μεγάλων προβλημάτων της οικονομίας και της χώρας.

    Ο κ. Παπαδήμος εκφράζει τη συγκυρία αλλά και τη συμφωνία που έστω και έτσι επιτεύχθηκε και εξασφαλίζει τις ομαλές πολιτικές εξελίξεις που έχει ανάγκη ο τόπος.

    Χθες, ο νέος Πρωθυπουργός, έθεσε απλά και ξεκάθαρα το κρίσιμο διακύβευμα που είναι ένα και μοναδικό: η διασφάλιση της παραμονής μας στην ευρωζώνη.

     

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

     

    Την τελευταία εβδομάδα βιώσαμε τραυματικά καταστάσεις απείρου κάλλους που δε νομίζω ότι θα μπορούσαν να αποτελούν πρότυπο για την πολιτική τάξη του μέλλοντος. Θεωρώ ότι η τρικομματική κυβέρνηση που σχηματίστηκε απέχει παρασάγγας από μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, που θα επιστράτευε όλες εκείνες τις δυνάμεις της πολιτικής και της κοινωνίας οι οποίες με δημοκρατική και κοινωνική ευαισθησία και γνώση θα έφερναν σε πέρας το δύσκολο έργο της διάσωσης της πατρίδας.

    Και χωρίς καμία μικροκομματική διάθεση, χωρίς καμία επιθυμία να επιρρίψω ή κατανέμω ευθύνες, ομολογώ ότι αδυνατώ να κατανοήσω την επιχειρηματολογία του κ. Σαμαρά. Είναι κατά του μνημονίου αλλά υπέρ της νέας δανειακής σύμβασης που αποτελεί συνέχειά του. Στηρίζει τη νέα Κυβέρνηση αλλά συμμετέχει αναιμικά σε αυτή, δηλώνοντας ότι δε συγκυβερνά. Δεσμεύεται στους όρους που υπαγορεύουν οι ευρωπαίοι εταίροι και δανειστές αλλά δε συνυπογράφει. Θα ψηφίσει τον προϋπολογισμό του επόμενου έτους, αλλά, όπως λέει, θα ασκήσει άλλη πολιτική. Τώρα όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν ότι η Ν.Δ. δεν είναι αθώα του αίματος και οι Βουλευτές της δε μπορούν να κρύπτονται πίσω από τις ψήφους της συμπολίτευσης. Προς τι λοιπόν αυτές οι αντιφάσεις;

     

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

     

    Είναι πλέον σαφές και πανθομολογούμενο ότι η  χώρα μας έχει ανάγκη από ένα εμπεριστατωμένο σχέδιο εθνικής επιβίωσης,  που θα εκθέτει όλη την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Μια νέα συμφωνία μεταξύ της πολιτικής, της οικονομίας και της κοινωνίας. Ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Ένα σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης που θα έπειθε τις κοινωνικές ομάδες και τις επαγγελματικές κατηγορίες ν’ αναλάβουν το μερίδιο των θυσιών που τους αναλογούν. Και όλ’ αυτά χωρίς να στοχοποιούνται ή να ενοχοποιούνται κοινωνικές ομάδες και χωρίς να προκαλείται ρήξη της κοινωνικής συνοχής.

     

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

    Στις 26 Οκτωβρίου επιτεύχθηκε μια συμφωνία που κρατά ζωντανή τη χώρα. Είναι το μείζον που θα μπορούσε να κατακτηθεί σε αυτή τη φάση και σε αυτές τις συνθήκες και πρέπει ν’ αναγνωριστεί στους συντελεστές της.

    Σε αυτή την εποχή η πολιτική έχει ζωτική ανάγκη από ένα επιχειρησιακό πλάνο, το οποίο θα υποδεικνύει βήμα βήμα, το πώς, με ποιους, πότε και με τι μέσα, θα γίνουν πράξη οι μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που είναι επείγουσας σημασίας για τη χώρα και την οικονομία,

    Στηρίζω την υπό τον κ. Παπαδήμο Κυβέρνηση ανάγκης, έτσι απλά χωρίς κανέναν επιθετικό προσδιορισμό. Όλα όσα υποστήριξα πιο πάνω είναι ανοιχτά και εκτιμώ ότι θα μας  απασχολήσουν και στο μέλλον.

    15/11/2011

  • Συζήτηση Ν/Σχ. Υπουργείου Οικονομικών «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο – βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία κ.α.»

    Κ.Κ.

    Αναμφίβολα οι στιγμές είναι ιστορικές. Μπροστά στην ιστορία θα κριθούν οι πράξεις και οι στάσεις όλων μας. Ηγεσιών και Βουλευτών.

    Η πρωτοφανής οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε ανέδειξε το έλλειμμα πολιτικής διεύθυνσης και βούλησης.

    Η χώρα βρίσκεται σε πολιτικό κενό, βαδίζοντας ολοταχώς στο τέλμα και στην αποσύνθεση.

    Το υπάρχον κυβερνητικό σχήμα αντιμετωπίζει πρόβλημα πολιτικής νομιμοποίησης.

    Η κρίση εκπροσώπησης καθιστά επιβεβλημένη την ανάληψη πρωτοβουλίας εκ μέρους του Πρωθυπουργού.

     

    Αντικειμενικά οι επιλογές είναι δύο:

    • Η συντεταγμένη προσφυγή στις κάλπες. Αυτό συνταγματικά είναι επιλογή του Πρωθυπουργού.
    • Η συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας με προκαθορισμένο πολιτικό και προγραμματικό πλαίσιο και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Μιας πολιτικής Κυβέρνησης που θα αποτελείται από επιφανείς προσωπικότητες του πολιτικού και κοινωνικού βίου και σε τεχνοκράτες και θα στηρίζεται από το μεγαλύτερο δυνατό μέρος των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου με ευρωπαϊκό προσανατολισμό.

     

    Οι εκλογές, κατά τη γνώμη μου, συνιστούν άλμα στο κενό. Το ίδιο και οι αλλεπάλληλες εκλογές που προανήγγειλε ο κ.Σαμαράς. Συνεπώς οι υποστηριχτές αυτής της λύσης όπως και όσοι ωθούν τους Βουλευτές της συμπολίτευσης να τις προκαλέσουν, οφείλουν ν” αναλογιστούν τις τραγικές συνέπειες για την οικονομία και την επερχόμενη καταστροφή.

    Η συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας είναι μονόδρομος.

    Γι” αυτό καλούμαστε να θέσουμε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό.

    Ο Πρωθυπουργός έχει την ιστορική ευθύνη να βγάλει τη χώρα από το δραματικό αδιέξοδο. Να βάλει τέλος στη χειρότερη ιστορική περίοδο της χώρας με τη χρεοκοπία να συνιστά πραγματικότητα, την κοινωνική συνοχή κατακερματισμένη, τους μισθωτούς και συνταξιούχους σε απόγνωση και τον εθνικό διχασμό προ των πυλών.

    Οφείλει να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό και στις πολιτικές δυνάμεις και χωρίς περιστροφές να θέσει τις πραγματικές διαστάσεις της κρίσης.

    Οι κομματικοί ανταγωνισμοί, οι προσωπικές φιλοδοξίες και εγωισμοί πρέπει να παραμεριστούν.

    Είναι η ώρα της αποφασιστικότητας, της γενναιοδωρίας, του εθνικού χρέους.

    Αυτό αφορά και τον κ. Σαμαρά του οποίου η άρνηση τον εκθέτει αλλά και όλες τις πολιτικές δυνάμεις.

     

    Κ.Κ.

    Στην ομιλία του ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης με δραματικούς τόνους είπε πως «αν το νομοσχέδιο αυτό δεν ψηφιστεί η Κυβέρνηση δε μπορεί να εκπροσωπήσει τη χώρα στη σύνοδο κορυφής. Δε μπορεί να διαπραγματευτεί.». Συμμεριζόμενος την αγωνία του δε μπορώ να στερήσω αυτή τη δυνατότητα.

    Η ψήφος όμως αυτή δεν είναι ψήφος εμπιστοσύνης, συμφωνίας και αποδοχής σε μέτρα που οδηγούν στην καταστροφή του κοινωνικού ιστού της χώρας. Είναι ψήφος ανάγκης. Είναι ψήφος αναμονής για λυτρωτικές πρωτοβουλίες που θα απαντούν στην ουσία του υπαρξιακού προβλήματος της χώρας και θα οδηγήσουν σε ένα καινούργιο σχέδιο λογικό, βιώσιμο και δίκαιο για τον ελληνικό λαό.

    Δεν θέλω οι δανειστές μας να δημιουργήσουν εξαιτίας μας προσκόμματα στην καταβολή της έκτης δόσης, που θα προκαλούσε στάση πληρωμών, ούτε να τιναχθεί στον αέρα η σχέση της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Η στάση αυτή, στάση ανάγκης, δεν σημαίνει ότι διαγράφω, ότι εγκαταλείπω τις προσωπικές μου πολιτικές ενστάσεις για το έλλειμμα διακυβέρνησης που αντιμετωπίζουμε ως χώρα.

    Έχω επίγνωση ότι η φράση μου αυτή είναι βαριά και αιχμηρή. Είναι όμως επιλογή μου να μιλήσω με τη γλώσσα της αλήθειας όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ.

     

    • Είναι έλλειμμα διακυβέρνηση να συναντιούνται οι Ευρωπαίοι ηγέτες, να μιλούν για την Ελλάδα και το κούρεμα του χρέους, κι εμείς όχι μόνο να μην συμμετέχουμε, αλλά και να μην γνωρίζουμε το περιεχόμενο των συζητήσεων.
    • Είναι έλλειμμα διακυβέρνησης να συζητείται ακόμη και το ενδεχόμενο η ομάδα δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που έχει εγκατασταθεί στην Ελλάδα, πέρα από τις ελεγκτικές να έχει και εκτελεστικές αρμοδιότητες.
    • Είναι έλλειμμα διακυβέρνησης να μην μπορούμε να υλοποιήσουμε τα όσα έχουμε αποφασίσει, να αδυνατούμε να καλύψουμε τους στόχους που έχουμε θέσει.
    • Είναι έλλειμμα διακυβέρνησης να μην μπορούμε να διαχειριστούμε στοιχειωδώς πολιτικά τις αντιδράσεις, τις αμφισβητήσεις μιας πλειάδας συνδικαλιστικών φορέων και κοινωνικών δυνάμεων ούτε να τους πείσουμε για την αναγκαιότητα των μέτρων.
    • Είναι έλλειμμα διακυβέρνησης οι τόνοι σκουπιδιών στην Αθήνα.

     

    Αλλά θέλω να είμαι δίκαιος και ειλικρινής. Αυτό το έλλειμμα καμία μονοκομματική Κυβέρνηση δε θα μπορούσε να καλύψει. Ακριβώς γιατί το μέγεθος της κρίσης  και το εύρος των αλλαγών που πρέπει να συντελεστούν, υπερβαίνει τα όρια μιας παράταξης και το χρόνο ζωής μιας Κυβέρνησης.

     

    Κ.Κ.

    Η πολιτική δεν είναι στρατήγημα, ούτε αρθρογραφία.

    Δεν είναι μεθόδευση, ούτε έκθεση ιδεών.

    Είναι κατ” αρχήν στρατηγική, η οποία δε μπορεί να υποκαθίσταται με προτάσεις και συνταγές της ΤΡΟΪΚΑΣ.

     

    Κ.Κ.

    Οι στιγμές είναι οριακές.

    Όλοι μας είμαστε αντιμέτωποι με τις ευθύνες που μας αναλογούν. Και εγώ θα κριθώ για την όποια συμμετοχή έχω μέχρι σήμερα αλλά και για τη μάχη που έχουμε μπροστά μας. Και το λέω για τελευταία φορά απ” αυτό το βήμα.

    Οι μεγάλες όμως ευθύνες ανήκουν στις ηγεσίες, οι οποίες θα κριθούν για όσα θα πράξουν ή δε θα πράξουν.

    Τολμήστε. Αν χθες ήταν νωρίς αύριο θα είναι αργά.

     

    20/10/2011

  • Εισηγητής στο Πολυνομοσχέδιο Υπουργείου Οικονομικών (3η Συνεδρίαση)

    Μετά από μια μακρά κοινοβουλευτική διαδικασία φτάνουμε στο τέλος. Προσπαθήσαμε με κάθε τρόπο να εκθέσουμε τις απόψεις μας και τους λόγους για τους οποίους καθίσταται αναγκαία μια τέτοια επιβεβλημένη μεν αλλά σε μερικά σημεία και άδικη περικοπή παροχών προς τους δημόσιους υπαλλήλους. Ομολογουμένως είναι σκληρό ν” ανατρέπεις προγραμματισμό ζωής, με δεδομένο όμως ότι αυτό το επιβάλλει η ανάγκη και ότι δεν μπορείς να λάβεις παρά του μη έχοντος είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να συνεισφέρουμε σε αυτή την προσπάθεια διεξόδου από την κρίση. Ομολογουμένως έχει γίνει μια προσπάθεια για δίκαιη κατά το δυνατό βέβαια κατανομή των βαρών. Αλλά βέβαια δε νομίζω ότι θα υπάρχει άνθρωπος σ” αυτή την αίθουσα που θα μπορεί να υπερασπιστεί σοβαρά τις περικοπές των κοινών επιδομάτων – δεν αναφέρομαι βέβαια στα επιδόματα γαλοπούλας, που δίδονταν στο παρελθόν – αλλά αναφέρομαι στα απλά και αναγκαία επιδόματα που τόσα χρόνια το ίδιο το κράτος παρείχε, προκειμένου να μην αυξήσει το βασικό μισθό. Και θέλω να πιστεύω ότι η συζήτηση για το ενιαίο μισθολόγιο θα άρει πολλές αδικίες, θα εξορθολογήσει μισθούς και δεν θα χρησιμοποιηθεί ως διαδικασία για περαιτέρω μειώσεις.

    Είπα και στην πρωτομιλία μου ότι το ξεπέρασμα της κρίσης θα συμβεί μόνο αν όλοι συνεισφέρουμε εφ ω ετάχθη και δύναται έκαστος και αν συμμετέχουμε όλοι, πολιτικές δυνάμεις, παραγωγικές τάξεις, πνευματική ηγεσία, λαός. Δεν είναι ώρα από την αντιπολίτευση για ανέξοδες κορώνες αλλά και ούτε από την Κυβέρνηση για αντιφατικές και άδικες επιλογές. Η Κυβέρνηση με την καθημερινή της πράξη οφείλει να πείθει πρώτη αυτή, ότι κατανοεί την κρισιμότητα των στιγμών και με το παράδειγμά της να πείθει τον ελληνικό λαό ότι λειτουργεί υπό το πρίσμα μιας αναγκαιότητας, ότι είναι δίκαιη, απόλυτα δημοκρατική στη συμπεριφορά και στην πρακτική. Θεωρώ ότι το σύνολο του νομοσχεδίου, όσο μπορέσαμε να εντρυφήσουμε στις εκατοντάδες διατάξεις, κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Στις βασικές του κατευθύνσεις επιδιώκει τη θεμελιακή αναδιάρθρωση των δημοσίων οικονομικών  υπηρεσιών, ορθολογική μείωση του κράτους και δίνει κάποιες ευκαιρίες για ανάπτυξη ιδιαίτερα στον τομέα του τουρισμού. Επιδιώκει την κατάκτηση ενός πρώτου αλλά αναγκαίου στόχου προκειμένου να κατακτήσει το πλεονέκτημα των πρωτογενών πλεονασμάτων του χρόνου.

    Ο Έλληνας πολίτης σήμερα βλέπει το μηνιαίο του εισόδημα να ελαττώνεται, τον προγραμματισμό της ζωής του να ανατρέπεται. Βλέπει όμως και λίγο αδρό φως στο βάθος του τούνελ μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό και κυρίως μετά την τελευταία απόφαση των Βρυξελλών.

    Η μείωση των δημοσίων δαπανών χωρίς να πλήττεται το κράτος πρόνοιας, η βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, κυρίως όμως το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, για το οποίο η συζήτηση έχει ξεκινήσει από μηδενική βάση είναι παράγοντας αισιοδοξίας για το μέλλον. Και είναι λυπηρό που σ” αυτό το διάλογο δε συμμετέχουν όλα τα κόμματα αυτής της Βουλής.

    Πριν κλείσω θα ήθελα να κάνω κάποιες συγκεκριμένες αναφορές.

    Πρώτα απ” όλα και ως γιατρός, στην παράγραφο 10 του άρθρου 18. Είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει τον υγειονομικό κόσμο και τη Βουλή, εδώ και πάρα πολύ καιρό. Το πρώτο από την εποχή που υπουργός Υγείας ήταν ο κ. Αβραμόπουλος. Είναι ζήτημα που σε κάθε περίπτωση χρειάζεται ευρεία συζήτηση στα πλαίσια του Υπουργείου Υγείας. Ορθά ο Υπουργός Οικονομικών επισημαίνει ότι η εφαρμογή του νόμου για την απελευθέρωση δε σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει και όπως θέλει. Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες οι οποίοι ισχύουν για την προστασία της δημόσιας  υγείας. Αυτό αφορά και την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος και την επιχειρηματικότητα στο χώρο της υγείας. Σε κάθε περίπτωση το θέμα είναι ανοιχτό και οφείλουμε να το παρακολουθούμε.

    Ακόμα θέλω ν” αναφερθώ  στην παράγραφό ζ του άρθρου 18:

    Έχω προτείνει και στην επιτροπή ότι πρέπει στον τεχνικών ψυχαγωγικών παιχνιδιών να διευκρινιστεί ότι δεν περιλαμβάνονται τα παιδικά παιχνίδια (τραμπάλες, τσουλήθρες κ.λ.π.) πολλές φορές η ασάφεια του νόμου έχει ταλαιπωρήσει σε δικαστήρια πολλούς επιχειρηματίες αυτού του αντικειμένου και πάντα οι αποφάσεις είναι αθωωτικές.

    Ακόμα το άρθρο που Αφορά  τη διπλή φορολόγηση για το ίδιο αντικείμενο στα τεχνικά ψυχαγωγικά παιχνίδια. Συγκεκριμένα ένας επιχειρηματίας που έχει τεχνικά και ψυχαγωγικά παιγνιομηχανήματα καλείται να πληρώνει τέλος εγκατάστασης, τα μηχανήματα έχουν φορολογική μνήμη, φορολογείται δηλαδή για τη δραστηριότητά του και καλείται πλέον να πληρώνει κάθε έτος και άλλο τέλος. Ειδικά για αυτές τις μικρές επιχειρήσεις, αυτές τις μικρές δραστηριότητες νομίζω είναι υπερβολικό και πρέπει ν” αποτραπεί.

    Ενοποίηση αθλητικών εγκαταστάσεων.

    Πιστεύω ότι οι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών πρέπει ν” αντιλαμβάνονται ότι πίσω από κάθε αριθμό, πράξη, τέλος υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μεν υποχρεώσεις απέναντι στο κράτος, το δε κράτος όμως πρέπει να τον αντιμετωπίζει με εντιμότητα και κατανόηση. Αυτό ακριβώς που επαγγέλλεται και επιδιώκει η νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου.

     

    04/08/2011

  • Εισηγητής στο Πολυνομοσχέδιο Υπουργείου Οικονομικών (2η Συνεδρίαση)

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

    Το μέρος του νομοσχεδίου που αφορά τη ρύθμιση των τυχερών παιχνιδιών κατέλαβε όπως ήταν φυσικό τη μερίδα του λέοντος στις τοποθετήσεις των συναδέλφων χθες και ιδιαίτερα  των εισηγητών των κομμάτων. Δυστυχώς διάλεξαν να κάνουν αντιπολίτευση και όχι να τοποθετηθούν ως υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις επί της ουσίας. Ακούστηκαν βέβαια και ακρότητες στις οποίες δε θα απαντήσω. Όμως αυτά που ακούστηκαν για άθλιες ρυθμίσεις και για εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων, ιδιαίτερα από τους ομιλητές του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούν χονδροειδή ψεύδη, αναπόδεικτες, έωλες κατηγορίες που δυστυχώς προσβάλλουν και την αίθουσα και τους ίδιους. Ας είναι προσεκτικοί όσοι εκτοξεύουν κατηγορίες για εξυπηρέτηση συμφερόντων, γιατί και η ισοπεδωτική άρνηση που ισοδυναμεί με διατήρηση της σημερινής ανεξέλεγκτης κατάστασης στην αγορά των τυχερών παιχνιδιών, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Ο κ. Παπαδημούλης μάλιστα, ειρωνεύτηκε τους Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που αντέδρασαν στο νομοσχέδιο που δόθηκε για διαβούλευση στις αρχές του χρόνου. Αν είχε μπει στον κόπο να συγκρίνει εκείνο το νομοσχέδιο και αυτό που συζητάμε σήμερα, θα αντιλαμβανόταν εύκολα ότι οι αντιδράσεις των Βουλευτών δικαιώθηκαν και ότι οι ενστάσεις τους ελήφθησαν υπόψη και έπιασαν τόπο.

    Σε κάθε όμως περίπτωση, με τη μηδενιστική και εκτός θέματος κριτική, δείχνουν παντελή έλλειψη στρατηγικής σκέψης από μεριάς τους στο ζήτημα του ΟΠΑΠ και της ρύθμισης της αγοράς τυχερών παιχνιδιών. Θα τους πρότεινα ευθέως να μας πουν:

    Είναι υπέρ του περιοριστικού παιχνιδιού από συγκεκριμένους παρόχους ή υπέρ του ανεξέλεγκτου τζόγου;

    Είναι υπέρ της διατήρησης του μονοπωλίου του ΟΠΑΠ σε σχέση με τα τυχερά παιχνίδια ή υπέρ της κατάργησής του;

    Είναι υπέρ του κρατικού και κοινωνικού ελέγχου του ΟΠΑΠ ή υπέρ της πλήρους ιδιωτικοποίησής του;

    Γιατί αν δεν απαντήσουν σε ολ” αυτά δεν μπορούν να τσαλαβουτάνε με απόψεις αντιφατικές και αντικρουόμενες ούτε να επικαλούνται το δημόσιο συμφέρον ενώ στην ουσία το τορπιλίζουν

     

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

    Όπως είπα και στην πρωτομιλία μου τα τυχερά παιχνίδια και οι συναφείς με αυτά υπηρεσίες αποτελούν μια συνεχώς αναπτυσσόμενη αγορά η οποία αφορά μια πολιτιστικά, κοινωνικά και ηθικά ευαίσθητη έως επικίνδυνη δραστηριότητα που δεν έχει έως σήμερα ρυθμιστεί σε επίπεδο Ε.Ε.. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. αποφάνθηκαν ότι ο τομέας των τυχερών παιγνίων εξαιρείται από τις ρυθμίσεις του παράγωγου δικαίου.

    Στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου αλλά και στις δημόσιες τοποθετήσεις του ο Υπουργός Οικονομικών προσδιορίζει με σαφήνεια τους βασικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετούνται με το συγκεκριμένο νόμο. Η Κυβέρνηση έχει επιλέξει αυστηρό περιοριστικό πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας των τυχερών παιχνιδιών

    Για λόγους κοινωνικούς, προκειμένου να διαφυλάξει δηλαδή την κοινωνική συνοχή μέσω της πρόληψης φαινομένων εθισμού και ιδιαίτερα των νέων.

    Για λόγους προστασίας του καταναλωτή από τον ανεξέλεγκτο τζόγο.

    Για λόγους πρόληψης τέλεσης αδικημάτων ιδίως εκείνων που συνδέονται με τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.

    Για λόγους άντλησης πόρων οι οποίοι χρησιμοποιούνται στον αθλητισμό και στον πολιτισμό.

    Αλλά και για επιτακτικούς λόγους γενικότερου συμφέροντος.

    Η πολιτική αυτή είναι συνέχεια της πολιτικής που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα απ” όλες τις κυβερνήσεις στη χώρα μας. Ακόμα πιο ειδικά στις μέρες μας, η Κυβέρνηση επιδιώκει αξιοποιώντας τον ΟΠΑΠ να αποκομίσει συγκεκριμένα οικονομικά οφέλη προκειμένου να πετύχει τους στόχους του μεσοπρόθεσμου στο ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους.

    Και επειδή γίνεται μεγάλη πολεμική ενάντια στον ΟΠΑΠ, θα ήθελα να σας αναφέρω κάποια στοιχεία για τον οργανισμό αυτόν.

    • § Σήμερα ο ΟΠΑΠ είναι η πιο κερδοφόρα επιχείρηση του ελληνικού δημοσίου, από τις πιο κερδοφόρες της Ευρώπης.
    • § Αποτελεί την χρυσοτόκο όρνιθα του δημοσίου.
    • § Έχει συνολικά εισφέρει στο ελληνικό δημόσιο 781εκατ.€ το 2009 και 768εκατ.€ το 2010.
    • § Ακόμα έχει καταβάλει για δωρεές και οικονομικές ενισχύσεις και χορηγίες στην υγεία, στη παιδεία, στον πολιτισμό και ιδίως στον αθλητισμό, ύψους 109εκατ€ το 2009 και 90εκατ.€ το 2010.

    Σήμερα με την πολιτική που ακολουθεί το Υπουργείο Οικονομικών αλλά και τις ρυθμίσεις του νόμου το δημόσιο προσδοκά να εισπράξει από τον ΟΠΑΠ πάνω από 500εκατ.€, από την παραχώρηση του συνόλου των παιγνιομηχανημάτων σ” αυτόν, 400εκατ.€ περίπου από την επέκταση της αποκλειστικής άδειας του ΟΠΑΠ και περίπου 400εκατ.€ για την αδειοδότηση της ΟΠΑΠ με το ΞΥΣΤΟ και τα λαχεία μέσω βεβαίως διαγωνισμού.

    Αντιλαμβάνεστε γιατί χαρακτήρισα τον ΟΠΑΠ χρυσοτόκο όρνιθα. Ο κ. Υπουργός ήταν συγκεκριμένος στην τοποθέτησή του στην επιτροπή. Πρέπει μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου 1,7δις€ ως προϊόν ιδιωτικοποιήσεων. Και το μεγαλύτερο μέρος αυτών θα καλυφθεί μέσω του ΟΠΑΠ και μάλιστα το δημόσιο διατηρεί τον ΟΠΑΠ ως περιουσιακό του στοιχείο. Το περιουσιακό στοιχείο που έχει το δημόσιο στον ΟΠΑΠ είναι διπλό. Είναι οι μετοχές το 1/3 συνολικά του ΟΠΑΠ, αλλά και το δικαίωμα άσκησης διοίκησης επί του ΟΠΑΠ.

     

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

    Αυτή είναι η κατάσταση και καλά θα κάνουν οι συνάδελφοι των άλλων κομμάτων να τοποθετηθούν με σαφήνεια, ρεαλισμό και σοβαρότητα στα πραγματικά ζητήματα που υπάρχουν μπροστά μας, στα πραγματικά προβλήματα που καλούμαστε να λύσουμε

    Και οφείλω να διευκρινίσω το εξής. Είναι δικαίωμα όλων των συναδέλφων να ασκούν κριτική  όσον αφορά τη  διοίκηση του ΟΠΑΠ και την πολιτική που ασκεί. Και εγώ ο ίδιος στο παρελθόν, στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, ήμουν πρώτος επερωτών – 2 φορές μάλιστα –  σε επερωτήσεις που κατέθεσε το κόμμα μου που αφορούσαν σκανδαλώδεις συμβάσεις, υπερβολικές αμοιβές, προκλητικές ρουσφετολογικές χορηγίες. Και τώρα και πάντα τάσσομαι υπέρ της διαφάνειας στη διοίκηση και της τεχνολογικής ανεξαρτησίας του ΟΠΑΠ.

    Είναι άλλο όμως αυτό και άλλο να απαξιώνεις συλλήβδην έναν οργανισμό που έχει προσφέρει πολλά στην οικονομία στον αθλητισμό στον πολιτισμό στην κοινωνία εν γένει και έχει να προσφέρει ακόμα περισσότερα στο μέλλον.

     

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

    Οι επιλογές της Κυβέρνησης στο ζήτημα της ρύθμισης της αγοράς και ελέγχου των τυχερών παιγνίων είναι οι επωφελέστερες δυνατές τόσο για το δημόσιο ταμείο όσο και για το δημόσιο συμφέρον.

     

    03/08/2011

  • Εισηγητής στο Πολυνομοσχέδιο Υπουργείου Οικονομικών (1η Συνεδρίαση)

    Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

    Έχω την τιμή να εισηγούμαι στην ολομέλεια ένα μεγάλο και σύνθετο νομοσχέδιο στο οποίο προστέθηκαν πολλές και μεγάλου εύρους τροπολογίες. Ολ” αυτά βέβαια έχουν μια ενιαία  βάση, μια ενιαία αρχή και υπαγορεύονται από μια συγκεκριμένη ανάγκη, αυτήν της εμπρόθεσμης και αξιόπιστης εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Αποτελεί στην ουσία δηλαδή, εφαρμοστικό νόμο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος που ψηφίστηκε στη Βουλή. Για να δανειστώ έναν όρο από το σκάκι, μετά το μεσοπρόθεσμο είναι μια κίνηση φορσέ.

    Είχε δίκαιο ο Υπουργός όταν έλεγε, μόλις ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομίας, ότι εγκατέλειψε την Άμυνα για να έρθει στον πραγματικό «πόλεμο». Για να χρησιμοποιήσω πολεμικούς όρους, το πολυνομοσχέδιο αυτό και οι τροπολογίες στην ουσία αποτελούν ριπές ρυθμίσεων που αφορούν όχι μόνο το Υπουργείο Οικονομίας αλλά και πολλά ακόμα. Αυτές οι ριπές λοιπόν συζητήθηκαν σε δύο αναγνώσεις στην επιτροπή, προστέθηκαν οι τροπολογίες και σήμερα εισέρχονται στο Σώμα. Όπως έχει δηλώσει ο Υπουργός, μέχρι την τελική ψήφιση του νόμου, είναι πρόθυμος να ενσωματώσει εποικοδομητικές παρατηρήσεις των Βουλευτών. Το έκανε άλλωστε στην πρώτη και δεύτερη ανάγνωση του νομοσχεδίου στη συζήτηση στην επιτροπή. Ελπίζω κύριοι συνάδελφοι, στη συζήτηση που ξεκινά, να γίνει ένας ουσιαστικός διάλογος ώστε το αποτέλεσμα να είναι το καλύτερο δυνατό. Ελπίζω να μην επικρατήσει αυτό που συνήθως συμβαίνει, ιδιαίτερα από τη μεριά της αντιπολίτευσης, να γίνονται δηλαδή μονόλογοι κομματικού πατριωτισμού, που δεν αποβλέπουν στη βελτίωση του νόμου, αλλά αποκλειστικά στην προώθηση των κομματικών τους επιδιώξεων.

    Κυρίες και Κύριοι

    Αποτελεί κοινό τόπο ότι η χώρα μας βρίσκεται στην καρδιά μιας μεγάλης δίνης. Αδυνατεί τουλάχιστον δημοσιονομικά να κάνει τις δικές της επιλογές, είναι υποχρεωμένη να υιοθετεί ένα πλαίσιο πολιτικής που θα συμφωνείται με τους εταίρους προκειμένου σε πρώτη φάση να σταθεροποιηθεί η κατάσταση και στη συνέχεια με άλλες πολιτικές να καταφέρει να καταρτίσει και να υλοποιήσει ένα εθνικό σχέδιο για το μέλλον της χώρας.

    Πριν μερικές μέρες, στις 21 Ιουλίου, στις Βρυξέλλες, στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης, ελήφθη μια ιστορική απόφαση, που αφορά τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους. Η απόφαση αυτή, δεν αφορά μόνο την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης στην Ελλάδα, αλλά την Ευρωζώνη στο σύνολό της. Και είναι πολύ σημαντική η διάσταση που έδωσε ο ίδιος ο Τρισέ, όταν χαρακτήρισε την πρόσφατη απόφαση ως μέρος της νομισματικής μας πολιτικής. Πράγματι, η επιμήκυνση της διάρκειας του ελληνικού χρέους και η σημαντική μείωση του κόστους αποπληρωμής, ειδικά τα επιτόκια, πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια μιας ευρωπαϊκής νομισματικής πολιτικής, που αποτελούσε με μεγάλο ζητούμενο της οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε. μετά την κρίση του 2008. Τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής θα πρέπει να τις κατανοήσουμε στο πλαίσιο αυτό. Δηλαδή στα πλαίσιο άσκησης συντονισμένης νομισματικής πολιτικής. Αυτό έχει μεγάλη σημασία διότι δείχνει την αποφασιστικότητα της Ευρωζώνης σχετικά με τη συνοχή της, και τη διάθεση να καταπολεμηθούν οι συνέπειες της κρίσης με την αναδιάταξη των πόρων του ΕΣΠΑ – αυτό που έγινε γνωστό σαν νέο σχέδιο Μάρσαλ -.

    Μέτρα  διαρθρωτικού-αναπτυξιακού χαρακτήρα και νομισματικής πολιτικής  για πρώτη φορά χρησιμοποιούνται συντονισμένα από την Ε.Ε. ώστε να τεθούν οι οικονομίες των χωρών που έχουν προβλήματα στο  έλλειμμα και στο δημόσιο χρέος σε μια αναπτυξιακή τροχιά. Το ζήτημα της ανάπτυξης τίθεται σήμερα επί τάπητος. Όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για άλλες χώρες με όμορα προβλήματα όπως η Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία κ.λ.π.

    Η επιμήκυνση του χρονικού ορίζοντα αποπληρωμής του χρέους σε συνδυασμό με τη μείωση των επιτοκίων σημαίνει για τη χώρα μας εξοικονόμηση πόρων μεγαλύτερη των 20 εκατ.€. Αυτή η εξοικονόμηση σε συνδυασμό με αυτό που λέγεται σχέδιο Μάρσαλ, μπορεί να θέσει ξανά την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης.

    Όμως θα πρέπει να γίνει απόλυτα σαφές ότι το ξεπέρασμα της κρίσης ή θα γίνει από εμάς -εννοώ πολιτικές δυνάμεις, παραγωγικές τάξεις, πνευματική ηγεσία, λαός – ή δε θα συμβεί. Οι λύσεις ή θα δοθούν από εμάς ή δε θα υπάρξουν. Γι” αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να αξιοποιήσουμε τα θετικά του μηχανισμού στήριξης, να ελαχιστοποιήσουμε ή και να ακυρώσουμε τα αρνητικά, να δώσουμε ουσιαστικές απαντήσεις με συνέπεια σ” ένα κλίμα εθνικής συνεννόησης και γιατί όχι εθνικής συστράτευσης.

    Για να έχει θετικά αποτελέσματα και διάρκεια για τη χώρα μας η πρόσφατη απόφαση πρέπει να συνδυαστεί με γενναία μέτρα που θα ληφθούν και θα υλοποιηθούν από εμάς.

    Στον τομέα της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας και των αποκρατικοποιήσεων

    Στην αποτελεσματικότητα λειτουργίας του δημόσιου τομέα

    Στη μείωση των δαπανών

    Στη βελτίωση της φοροσυλλεκτικής ικανότητας

    Στο ξεπέρασμα του τέρατος της γραφειοκρατίας

    Στο ξεμπλοκάρισμα των ιδιωτικών επενδύσεων που λιμνάζουν

    Με τη δημιουργία αποκεντρωμένων ανά περιφέρεια αποφασιστικών δομών που θα διευκολύνουν τις αναπτυξιακές διαδικασίες και πολλά άλλα.

     

    Κ.Κ.

    Ο δρόμος για την έξοδο από την κρίση είναι μακρύς και δύσκολος. Χρειάζονται νομοθετικές παρεμβάσεις από εμάς στη Βουλή. Κυρίως όμως χρειάζεται υλοποίηση αυτών των αποφάσεων. Χρειάζεται έλεγχος για την πορεία εφαρμογής αυτών των αποφάσεων.

     

    Με άλλα λόγια χρειάζεται θεμελιακή αναδιάρθρωση των δημοσίων οικονομικών υπηρεσιών και ορθολογική μείωση του κράτους. Και βέβαια έξοδος από τη μεγάλη ύφεση που συρρικνώνει την ελληνική οικονομία. Αυτό σημαίνει παραγωγή νέου πλούτου γιατί χωρίς αυτό δε μπορεί να λυθεί κανένα από τα βασικά μακροοικονομικά προβλήματα που μας έχουν φέρει στο χείλος της αβύσσου.

    Λύσεις σε όλα τα πιο πάνω επιχειρεί  να δώσει το πολυνομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα. Και όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση προκειμένου η Ελλάδα να βρει τη δημοσιονομική της ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια πρέπει ως πρώτο στόχο να κατακτήσει το πλεονέκτημα των πρωτογενών πλεονασμάτων από το επόμενο έτος. Πρέπει ν” ανακτήσει την αξιοπιστία της απέναντι στους εταίρους και τους πιστωτές. Πρέπει να δείξει συνέπεια και αποτελεσματικότητα στη συμπεφωνημένα. Και οφείλω να επαναλάβω κάτι που κατ” επανάληψη έχει τονίσει και ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου και ο Υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος, ότι κάθε πράξη συνέπειας  έναντι των υποχρεώσουν που έχουν αναληφθεί ενισχύει τη διαπραγματευτική θέση της χώρας, λειτουργεί ευεργετικά για τον κάθε Έλληνα πολίτη του οποίου το προσωπικό, βιοτικό επίπεδο είναι άρρηκτα συνυφασμένο με το επίπεδο της ελληνικής οικονομίας. Του Έλληνα πολίτη που σήμερα βλέπει το μηνιαίο του εισόδημα να ελαττώνεται και τον προγραμματισμό της ζωής του ν” ανατρέπεται. Του Έλληνα πολίτη που απαιτεί ένα τέλος στις θυσίες του και στον οποίο οφείλουμε να δείξουμε ένα φως στο βάθος του τούνελ.

     

    Κ.Κ.

    Στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται ρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας. Στο πρώτο μέρος καθορίζεται το πλαίσιο των τουριστικών επενδύσεων με ειδική πρόβλεψη για τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα με σκοπό την προσέλκυση επενδύσεων

     

    Βασικός στόχος του νομοσχεδίου είναι η αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης.  Στοχεύει στη μείωση των δημοσίων δαπανών, στη βελτίωση της άσκησης οικονομικής πολιτικής, την είσοδο της οικονομίας σε αναπτυξιακή τροχιά και τον προσανατολισμό των επενδύσεων σε τομείς που έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα όπως ο τουρισμός.

    Στο τρίτο μέρος επιδιώκεται η ρύθμιση της αγοράς και εποπτείας των τυχερών παιγνίων. Υπάρχουν ακόμα πολλές διατάξεις που αφορούν τη βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, τον εξορθολογισμό των διαδικασιών περαίωσης, την αντιμετώπιση εκκρεμών συνταξιοδοτικών, φορολογικών και τελωνειακών ζητημάτων και θεμάτων που αφορούν τη διοικητική οργάνωση του Υπουργείου Οικονομικών.

    Η λογική του νομοσχεδίου έγκειται στο γεγονός ότι θα πρέπει να τακτοποιηθούν με τον κοινωνικά δικαιότερο και οικονομικά αποτελεσματικότερο τρόπο τα προβλήματα της δημοσιονομικής κρίσης και ταυτόχρονα να δοθεί σαφές μήνυμα στον ιδιωτικό τομέα σχετικά με τις επενδύσεις και το μακροπρόθεσμο αναπτυξιακό πρότυπο που αν ακολουθηθεί θα έχει σημαντική απόδοση. Γιατί αναμφίβολα, μόνο με επενδύσεις και ανάπτυξη θα μπορέσει να καταστεί διαχειρίσιμο το έλλειμμα και το χρέος. Όμως για να γίνει αυτό πρέπει σήμερα να περισταλούν οι δαπάνες και να αυξηθούν τα δημοσιονομικά έσοδα με τρόπο κοινωνικά δίκαιο, οικονομικά ορθολογικό και αποτελεσματικό από τη σκοπιά της οικονομικής πολιτικής. Στο βαθμό που, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου του Υπουργείου Οικονομικών, υπάρχει υπέρβαση στις δαπάνες και υστέρηση στα έσοδα, δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το να θέσουμε τα θεμέλια για να λειτουργεί ο δημόσιος τομέας στη βάση του ελάχιστου κόστους. Η περιστολή των δαπανών αυτών μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τις νέες αρχές που φέρει το νομοσχέδιο για τη στήριξη των ασφαλιστικών ταμείων και ειδικά του ΟΠΑΔ και του ΙΚΑ. Μπορεί δηλαδή να γίνει χωρίς καμία υποχώρηση του κοινωνικού κράτους.

    Κ.Κ.

    Παρότι θα μας δοθεί η δυνατότητα να μιλήσουμε αναλυτικά για τα επιμέρους κεφάλαια και άρθρα του νομοσχεδίου, οφείλω να κάνω κάποιες κατ” αρχήν αναφορές στο τρίτο μέρος του νομοσχεδίου όσον αφορά τη ρύθμιση της αγοράς και της εποπτείας των τυχερών παιγνίων. Πρώτον να τονίσω ότι ο Υπουργός έκανε δεκτές πολλές από τις παρατηρήσεις μας αποδεικνύοντας την πρόθεσή του να αντιμετωπίσει με τον βέλτιστο τρόπο τις πολλές επιμέρους πτυχές του δύσκολου αυτού θέματος.

    Κ.Κ.

    Η ελληνική πολιτεία,  όσον αφορά την αγορά των τυχερών παιχνιδιών, ακολούθησε, μέχρι σήμερα, πολιτική περιοριστικού παιχνιδιού στηριζόμενη στην αποκλειστική παραχώρηση των τυχερών παιχνιδιών σε συγκεκριμένους παρόχους (ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, Κρατικά Λαχεία και Καζίνο) και σε ένα εξίσου περιορισμένο δίκτυο αποκλειστικών σημείων πώλησης. Με τον τρόπο αυτόν τα τυχερά παιχνίδια διεξάγονται μόνο από νόμιμους και ελεγχόμενους  παρόχους σε αποκλειστικούς χώρους. Αυτό τελεί σε απόλυτη εναρμόνιση με το νομοθετικό πλαίσιο της Ε.Ε. και τις υπαγορεύσεις του Δικαστηρίου της Ε.Ε. και κυρίως με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του εν λόγω προϊόντος. Η γενική κατεύθυνση σε όλες τις χώρες της Ευρώπης στηρίζεται στη θέσπιση και αποτελεσματική λειτουργία μηχανισμού αυστηρού ελέγχου των παρόχων των τυχερών παιχνιδιών. Οι αρχές αυτές τηρούνται απαρέγκλιτα στο παρόν νομοσχέδιο, όπως επίσης και η υπεράσπιση του μονοπωλίου του ΟΠΑΠ,  που είναι σύμφωνο με το κοινοτικό δίκαιο, αφού αποσκοπεί στην εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας της δημόσιας τάξης και των καταναλωτών.

    Όμως πέραν αυτών των νόμιμων πόλων των τυχερών παιχνιδιών, στη χώρα μας ο παράνομος τζόγος καλά κρατεί. Υπάρχουν αναλύσεις που λαμβάνουν υπόψη μόνο τα επίσημα στοιχεία, οι οποίες δείχνουν ότι οι Έλληνες ποντάρουν πάνω από το 8% του ΑΕΠ, περίπου 13 δις€ στη θεά τύχη. Σ” αυτό τον παράνομο τζόγο συμβάλλει και η καινούργια τεχνολογία με το διαδικτυακό στοιχηματισμό. Σύμφωνα με την έκθεση του Υπουργείου Οικονομικών ο παράνομος τζόγος (παιγνιομηχανές και διαδίκτυο) στη Ελλάδα ανέρχεται σε 4δις€ ετησίως. Το ελληνικό κράτος αδυνατεί να ελέγξει τον παράνομο τζόγο. Μάλιστα υπάρχουν και διαφημίσεις στους δρόμους και τις εφημερίδες παράνομου στοιχηματισμού.

    Για ολ” αυτά σίγουρα κάτι έπρεπε να γίνει. Να υπάρξει δηλαδή ρύθμιση στην αγορά και εποπτεία στα τυχερά παιχνίδια. Και παράλληλα να ενισχυθούν οι μηχανισμοί του κράτους που θα μπορούν να πατάξουν τις παράνομες δράσεις. Το θέμα αναμφίβολα είναι δύσκολο.

    Η λύση που προωθείται  μέσω του νομοσχεδίου είναι τέτοια που

    • § Δεν αλλοιώνει τη λειτουργία, τη νοοτροπία και το ήθος της κοινωνίας
    • § Προσφέρει διαφάνεια, κοινωνικό έλεγχο
    • § Συμμορφώνεται απολύτως στη νομολογία του Δικαστηρίου της Ε.Ε.
    • § Εξασφαλίζει δημοσιονομικό όφελος και όφελος σε σχέση με το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων
    • § Ενισχύει την αξία του ΟΠΑΠ
    • § Εξασφαλίζει τον έλεγχο του δημοσίου και της Βουλής στο ελεγχόμενο άνοιγμα της αγοράς των τυχερών παιχνιδιών

    Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται συγχρόνως το μάξιμουμ των εσόδων υπέρ του δημοσίου χρέους από τον ΟΠΑΠ και το μίνιμουμ των κοινωνικών, ηθικών, παιδαγωγικών και πολιτικών συνεπειών που ούτως ή άλλως εμπεριέχονται στα τυχερά παιχνίδια.

    Αυτό εξασφαλίζεται με την παραχώρηση του συνόλου των παιγνιομηχανημάτων στον ΟΠΑΠ, αναμένεται η άμεση είσπραξη πάνω από 500εκατ.€ αλλά και με παράλληλες δράσεις όπως η επέκταση της σύμβασης του ελληνικού δημόσιου με τον ΟΠΑΠ που αναμένεται να εξασφαλίσει πάνω από 400εκατ.€.

     

    02/08/2011

     

  • Συζήτηση για Εφαρμοστικό Νόμο

    Κύριε πρόεδρε,

    Στη χθεσινή μου ομιλία εξήγησα την θετική μου ψήφο λέγοντας ότι σήμερα είμαστε εκ των πραγμάτων αναγκασμένοι να πάρουμε αποφάσεις με το μαχαίρι στο λαιμό, όχι με βάση την επιθυμία αλλά με βάση την ανάγκη. Πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο έχουμε χρόνο για ν” αποφύγουμε το μοιραίο. Αρκεί από εδώ και μπρος να είμαστε σταθεροί και συνεπείς στο δρόμο που οδηγεί στην ανάκαμψη. Όλοι οι χειρισμοί από εδώ και μπρος πρέπει να μας βγάζουν από την κρίση και να μην μας σπρώχνουν βαθύτερα.

    Είπατε κ. Υπουργέ ότι και το Μεσοπρόθεσμο και ο Εφαρμοστικός νόμος αποτελούν στην ουσία ενιαία οντότητα που πρέπει να ψηφιστεί ώστε την ερχόμενη εβδομάδα στο eurogroup να μπορέσετε να ξεκινήσετε τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές εταίρους πάντα με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον.

    Γνωρίζετε ότι έχω διατυπώσει εδώ και πολύ καιρό αντιρρήσεις, επισημαίνοντας φαινόμενα ανεπαρκούς προετοιμασίας, αναβλητικότητας και αντιφάσεων. Και επειδή πολύς λόγος γίνεται για το αν είναι σωστό το φάρμακο εξόδου από την κρίση ή η δόση του, το μίγμα όπως λέει ο κ.Σαμαράς. Σαν γιατρός σας λέω ότι εξίσου σημαντική παράμετρος είναι και ο χρόνος έναρξης της αγωγής.

    Αν από πέρσι που συμφωνήθηκαν στο μνημόνιο οι διαρθρωτικές αλλαγές και αποκρατικοποιήσεις είχαν ξεκινήσει ή τουλάχιστον προετοιμαστεί, δε θα φτάναμε στο σημείο να είμαστε υποχρεωμένοι να προβούμε σε fast track  ενέργειες που ενέχουν τον κίνδυνο λαθών ή παραλείψεων. Ούτε θα ακούγαμε τον Όλι Ρεν να μιλά για αποκρατικοποιήσεις ανά διήμερο προσβάλλοντας τη χώρα και το λαό της, παραβιάζοντας στην ουσία το Ευρωπαϊκό δίκαιο.

    κ. Υπουργέ,

    Πράγματι κάθεστε στην πιο κρίσιμη και επικίνδυνη καρέκλα του Υπουργικού συμβουλίου και πρέπει να αξιοποιήσετε στο έπακρον τις ικανότητές σας αλλά και τις νομικές σας γνώσεις.

    29/06/2011

Page 1 of 1712345...10...Last »