Συνεδρίαση Κ.Ο. ΠΑ.ΣΟ.Κ. για Έκτακτα Οικονομικά Μέτρα
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η οξεία οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι πρωτοφανής. Κατά κοινή ομολογία είναι η μεγαλύτερη της μεταπολεμικής περιόδου. Το εύρος και η έκτασή της φανερώνουν τα δομικά και διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Αυτή η κρίση έφερε στην επιφάνεια το μεγάλο ασθενή, το Κράτος, ως πολιτικό, διοικητικό, δημοσιονομικό, αναπτυξιακό σύστημα. Παράλληλα, μας υπενθυμίζουν τις ιστορικές ευθύνες της συντηρητικής παράταξης ιδιαίτερα την τελευταία 5ετή φαύλη διακυβέρνησή της.
Δικό μας ιστορικό χρέος απέναντι στη χώρα, την κοινωνία και τους πολίτες είναι να σπάσουμε το φαύλο κύκλο της Ελλάδας, της ελάσσονος προσπάθειας. Να υπερβούμε την ανομία. Να προσδώσουμε στο κράτος τη ρυθμιστική του ικανότητα που έχει καταρρεύσει. Ν” ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών προς αυτό.
Σήμερα πληρώνουμε το τίμημα μιας κοντόφθαλμης στρατηγικής που στηρίχθηκε στο λαϊκισμό, στις πελατειακές σχέσεις, στα εφήμερα κέρδη στην ιδιωφέλεια.
Σήμερα τίποτα δε θυμίζει το χθες. Οι αυταρέσκειες, οι βεβαιότητες για το μέλλον και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας συνιστούν παρελθόν.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Αυτή είναι η αλήθεια.
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Οι πολίτες παρακολουθούν με προσοχή τα βήματα, τις κινήσεις, τις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, τις πράξεις αλλά και τις παραλείψεις. Έχουν επίγνωση των μεγάλων προβλημάτων και δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε. Να είστε βέβαιος ότι αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των στιγμών. Κατανοούν το τραγικό δίλημμα: Ή θα ματώσουμε ή θα χρεοκοπήσουμε.
Είμαι πεπεισμένος ότι μπορούμε να έχουμε συνοδοιπόρους μας τους πολίτες στην υπέρβαση της κρίσης. Αρκεί να τους πείσουμε ότι η πολιτική μας στρατηγική είναι αποτελεσματική και αποδίδει καρπούς, ότι εννοούμε τα λεγόμενά μας, ότι δεν είμαστε «μια από τα ίδια», ότι εντέλει μπορούμε ν” αποτελέσουμε σταθερές, πρότυπα πολιτικά και κοινωνικά.
Και Κύριε Πρόεδρε,
Οι πολίτες προσδοκούν από εσάς την υλοποίηση των πιο πάνω. Οι πολίτες στο πρόσωπό σας βλέπουν τον ηγέτη που καλείται να σηκώσει τα βάρη δεκαετιών. Καλείται να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις εκκρεμότητες του παρελθόντος. Δεν περιμένουν θαύματα. Προσδοκούν ένα μοντέλο διαχείρισης και αντιμετώπισης των προβλημάτων τους.
Η στρατηγική μας πρέπει να είναι εμπροσθοβαρής. Καλούμαστε να δώσουμε μάχες, όχι γι” αυτά που πέρασαν, αλλά για κείνα που έρχονται.
Η Ελλάδα, έχοντας στο τιμόνι μια προοδευτική ηγεσία και στηριζόμενη σε ένα μεγάλο κοινωνικό και πολιτικό πλειοψηφικό ρεύμα, μπορεί να ανακτήσει τη χαμένη της αυτοπεποίθηση, υλοποιώντας ένα τολμηρό και ρηξικέλευθο σχέδιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων.
Είμαι βέβαιος ότι έχουμε όλες τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις να πάμε μπροστά. Είμαι αισιόδοξος γιατί πιστεύω στις δυνάμεις μας. Είμαι σίγουρος ότι όλοι μαζί μπορούμε να βγάλουμε την Ελλάδα στο φως. Οφείλουμε να επιδιώξουμε τη συστράτευση των οργανωμένων δυνάμεων της κοινωνίας και του λαού.
Είμαι πεπεισμένος ότι θα πετύχουμε, αρκεί να έχουμε πάντα στο μυαλό μας τις εξής παραδοχές:
• Πρώτον, προτάσσουμε το κοινωνικό όφελος, χωρίς να επηρεαζόμαστε από το πολιτικό κόστος.
• Δεύτερον, νοιαζόμαστε για τις προοπτικές και το μέλλον της χώρας. Το διακύβευμα είναι οι ανάγκες και οι απαιτήσεις της Ελλάδας. Η παράταξη είναι το μέσον.
• Τρίτον, αντιλαμβανόμενοι την κρισιμότητα της κατάστασης, ακολουθούμε ένα πολιτικό σχέδιο εκτάκτου ανάγκης, εκπέμποντας καθαρό μήνυμα SOS.
• Τέταρτον, συμφωνούμε ότι δεν μπορούμε να επιδιώκουμε αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου στηριζόμενοι σε δανεικά.
Η εκτίναξη των ελλειμμάτων στα ύψη και η αύξηση του δημόσιου χρέους είναι θανάσιμος κίνδυνος για την οικονομία. Η δημοσιονομική πειθαρχία δεν είναι αναγκαίο κακό. Είναι αναγκαία προϋπόθεση αν θέλουμε να έχουμε μερίδιο ανάπτυξης και ευημερίας στο μέλλον.
• Πέμπτον, επιβεβαιώνουμε ότι η ευρωπαϊκή στρατηγική της χώρας είναι αδιαπραγμάτευτη.
• Έκτον, αξιοποιούμε τα σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτουμε. Την πράσινη ανάπτυξη, τον τουρισμός, τον πολιτισμό, την ιστορία μας.
Η πράσινη ανάπτυξη δεν είναι ένα νεωτερικό εφεύρημα. Πρέπει να συνδέεται με τη δημιουργία νέων παραγωγικών τομέων, με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Το σημαντικό αυτό εγχείρημα δεν έχει τεθεί με επαρκή και ουσιαστικό τρόπο και χρειάζεται να επανατεθεί.
Το ΕΣΠΑ μπορεί και πρέπει να πρασινίσει. Σε καμία όμως περίπτωση δεν πρέπει να το επικαλούμαστε ακολουθώντας την πεπατημένη, βαφτίζοντας πράσινα έργα τα έργα αποχέτευσης, υποδομών κ.α.
• Εβδομον, αξιοποιούμε τις επενδυτικές ευκαιρίες που προσφέρει η Ελλάδα σε καίριους τομείς της οικονομίας.
Η αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσω της προσέλκυσης ξένων επενδυτικών σχεδίων και κεφαλαίων στη χώρα μας.
• Όγδοον, προχωράμε σε διαρθρωτικές αλλαγές με θάρρος και ορθολογισμό θέτοντας τέλος στο φαύλο κύκλο των μεγάλων ελλειμμάτων. Τα δημόσια νοσοκομεία δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν με τα μοντέλα διοίκησης της δεκαετίας του 50′ και του 60′. Ας πάρουμε τη μεγάλη απόφαση να λειτουργήσουν με προϋπολογισμούς και ισολογισμούς όπως οι Α.Ε.. Φτάνουν πια τα ελλείμματα, τ” ακριβά φάρμακα, οι αθέμιτοι ανταγωνισμοί και εντέλει τ” ασφαλιστικά ταμεία να πληρώνουν τα μάρμαρα.
• Ενατον, στηριζόμαστε σε όλες τις υγιείς δυνάμεις της χώρας, της παράταξης, αξιοποιώντας τη γνώση και την εμπειρία. Δεν είναι δυνατόν αξιόλογες δυνάμεις να μένουν αναξιοποίητες.
Η μεγάλη προοδευτική παράταξη διαθέτει έμπειρα και ικανά στελέχη που μπορούν να προσφέρουν πολλά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
• Δέκατον, εξοστρακίζουμε διαπαντός τα φαινόμενα της απραξίας, της αδράνειας, και της αναβλητικότητας που δυστυχώς έχουμε επιδείξει στη διάρκεια της εξάμηνης διακυβέρνησής μας.
Παραδείγματος χάριν δεν έχουν ακόμα οριστεί διοικήσεις σε τομείς της κοινωνικής ασφάλειας και του τουρισμού. Όλα αυτά, τη στιγμή που το ασφαλιστικό έχει αναδειχτεί σε μείζον κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα για τις επόμενες δεκαετίες. Τη στιγμή που προσβλέπουμε και στηριζόμαστε στην τουριστική ανάπτυξη του τόπου.
Τέλος, οφείλετε κύριε Πρόεδρε να σαλπίσετε προσκλητήριο στο κόμμα, στα συνδικάτα, στην πνευματική ηγεσία. Να τους καλέσετε σε συστράτευση στη νέα παλιγγενεσία.
Κύριε Πρόεδρε,
Η Ελλάδα της ήσσονος προσπάθειας είναι το βαρίδι που μας οδήγησε στη μεγάλη κρίση. Η Ελλάδα της μείζονος προσπάθειας μπορεί να αποτελέσει δύναμη αποτροπής. Η Ελλάδα της δημιουργίας είναι παρούσα, είναι διαθέσιμη, είναι ικανή για να γίνει η φύτρα μιας νέας αναγεννησιακής προσπάθειας. Η πρωτοπορία της είναι εδώ, με επικεφαλής εσάς.
Σας ευχαριστώ.
27/04/2010
Φορολογικό Νομοσχέδιο
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Τον περασμένο Οκτώβρη οι Έλληνες με εκκωφαντικό τρόπο έβαλαν τέλος στη διακυβέρνηση της Ν.Δ.. Στην ουσία η χώρα δεν εκυβερνάτο, αλλά οδηγείτο διαρκώς όλο και βαθύτερα σε μια καθολική κρίση, όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου και κοινωνικού βίου. Η διεθνής αξιοπιστία ευρίσκετο στο ναδίρ.
Όπως και προεκλογικά είχαμε διαπιστώσει, η οικονομική κρίση στη χώρα μας δεν έχει τα συγκυριακά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά έχει βαθιά διαρθρωτικό χαρακτήρα. Αντανακλά και αναδεικνύει τον χρόνιο ασθενή, που δεν είναι άλλος από το ελληνικό κράτος. Το κράτος ως συνολική έννοια, δηλαδή, ως πολιτικό, διοικητικό, δημοσιονομικό και αναπτυξιακό σύστημα.. Η ρυθμιστική ικανότητα του κράτους είχε καταρρεύσει. Αυτή η ανομία ξεκινά από την οικονομία και προκαλεί κρίση εμπιστοσύνης του πολίτη προς κράτος και τους εκπροσώπους του, που πολλές φορές φτάνει στα όρια της απόρριψης. Προκαλεί δε ερωτηματικά και ανησυχία για την αποτελεσματικότητα της αντίδρασής του σε συνθήκες εθνικής κρίσης.
Αυτή την κατάσταση εκληθη ν” ανατρέψει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την εντολή του ελληνικού λαού. Το πρόβλημα στη χώρα μας είναι ευρύτερο του οικονομικού που έχουμε μπροστά μας. Αφορά το μέλλον και την προοπτική της. Γι” αυτό και οι αγωνίες των πολιτών υπερβαίνουν τα spreads και τα επιτόκια δανεισμού. Έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Ότι η υπέρβαση απαιτεί τη συμμετοχή όλων. Ότι όλοι πρέπει να δείξουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Ο καθείς εφ” ο ετάχθη, οφείλει ν” ανταποκρίνεται στις ευθύνες που του αναλογούν.
Και η Κυβέρνηση, με πρώτο τον Πρωθυπουργό, τιμούν την εντολή του λαού και βαδίζουν στην υπέρβαση αυτής της ανομίας, με μέθοδο και συνέπεια. Ο δρόμος αυτός μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολος ή και δυσάρεστος. Είναι όμως ο σωστός. Θα ‘λεγα, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Για να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, χρειάζεται συστράτευση των πολιτικών δυνάμεων του τόπου και του ίδιου του λαού και των οργανωμένων δυνάμεων της κοινωνίας.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ένας σημαντικός σταθμός στο δρόμο της ανάκαμψης αποτελεί το σημερινό φορολογικό νομοσχέδιο. Επιχειρεί να κάνει πράξη συγκεκριμένες αρχές, αυτές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αποτελεσματικότητας και της ανάπτυξης. Επιχειρεί να κατανείμει δίκαια τα φορολογικά βάρη. Ν” αντιμετωπίσει τις παθογένειες που ταλαιπωρούσαν τους πολίτες, χρόνια τώρα. Επιδιώκει την περιστολή της φοροδιαφυγής και την αύξηση των φορολογικών εσόδων μέσω της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης.
Επιδιώκει αναδιανομή, μέσω της μεταφοράς φορολογικών βαρών από χαμηλά και μεσαία εισοδήματα στα ψηλά. Στοχεύει στην κατάργηση προνομίων και στη διαφάνεια που βοηθά στην απόκτηση της χαμένης σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στο κράτος και στον πολίτη. Συγχρόνως το νομοσχέδιο, παρότι φορολογικό, έχει αναπτυξιακές πτυχές. Συγκεκριμένα, προβλέπει πρόσθετη φοροαπαλλαγή για τη διατήρηση θέσεων εργασίας σε επιχειρήσεις που μειώνουν τον κύκλο εργασιών τους, προβλέπει 3ετές αφορολόγητο για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων για άτομα έως 35 ετών, θεσπίζει κίνητρα με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Όλες οι πτέρυγες της Βουλής συμφωνούν για την ανάγκη αύξησης της αποδοτικότητας των δημοσίων δαπανών. Για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής. Το σημερινό νομοσχέδιο δίνει πειστικές απαντήσεις στα πιο πάνω ζητήματα. Και είναι λυπηρό ότι οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις σ” αυτή την αίθουσα, συμφωνούν στις διαπιστώσεις αλλά καταψηφίζουν τις προσπάθειες εξόδου από το τέλμα.
Η πραγματικότητα όμως είναι αδυσώπητη. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου οικονομικών μόλις 25.000 πρόσωπα δηλώνουν φορολογητέο εισόδημα πάνω από 100.000€. Και από τα 200.000 νομικά πρόσωπα που λειτουργούν στη χώρα μας μόνο 11.000 δηλώνουν κέρδη άνω των 90.000€ το χρόνο και μόνον 1570 κέρδη άνω των 900.000€ το χρόνο. Αρκούν και μόνο αυτά τα νούμερα για να περιγράψουν χαρακτηριστικά την ανομία που έλεγα προηγούμενα. Αρκούν αυτοί οι αριθμοί για να τεκμηριώσουν την ανάγκη υπερψήφισης αυτού του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Είναι έκδηλη η προσπάθεια του Υπουργείου Οικονομικών να εφαρμόσει κοινωνικά και φιλολαϊκά κριτήρια. Αρκεί να σημειώσω, σύμφωνα με στοιχεία του ότι το 90%-93% των Ελλήνων θα είναι αφορολόγητοι και από τα 8.000.000 των Ελλήνων φορολογουμένων φορολογούνται μόνον 220.000-225.000.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Πρόκειται για μια γενναία, ριζοσπαστική, φορολογική μεταρρύθμιση. Και κατά τη γνώμη μου, δεν έχει τόση σημασία το τι έγινε στο παρελθόν, όσο ότι το εγχείρημα αυτό πρέπει να πετύχει. Πρέπει ν” αποτελέσει την αρχή μιας εθνικής φορολογικής συμφωνίας. Πρέπει ν” αποτελέσει την αρχή της εμπέδωσης φορολογικής συνείδησης σε όλους τους Έλληνες στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι του κράτους.
Και κύριε Υπουργέ, μαζί με τον έπαινο για το νομοσχέδιο που συζητάμε, μαζί με τον έπαινο για την κοινοβουλευτική σας συμπεριφορά, αφού κάνατε δεκτές στα πλαίσια του πνεύματος του νόμου πολλές από τις προτάσεις των Βουλευτών, μαζί με όλους αυτούς τους επαίνους λοιπόν, οφείλω να υπογραμμίσω ότι πρέπει να επιβλέπετε καθημερινά την εφαρμογή αυτού του νόμου. Άλλωστε το πρόβλημα στη χώρα μας δεν είναι η έλλειψη νόμων αλλά η εφαρμογή τους. Χρειάζεται αγώνας ενάντια στην πολυνομία, στην γραφειοκρατία και στη διαφθορά. Οφείλετε να πετύχετε. Οι πολίτες μας στηρίζουν. Κανείς μας δεν έχει το δικαίωμα να τους απογοητεύσει.
14/04/2010
Απολογισμός και Ισολογισμός του Κράτους του Οικονομικού Έτους 2008
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Συζητιέται σήμερα στη Βουλή η κύρωση του Απολογισμού και Ισολογισμού του κράτους του Οικονομικού έτους 2008. Για λόγους βέβαια κοινοβουλευτικής τάξης και συνέχειας του κράτους το νομοσχέδιο θα υπερψηφιστεί. Ο απολογισμός όμως αυτός έχει καταψηφιστεί από τον πλέον αρμόδιο, τον ελληνικό λαό, με την εκκωφαντική ψήφο του, τον προηγούμενο Οκτώβρη. Καταψηφίστηκε στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων. Στην ανάλυση των στοιχείων του αποτυπώνονται με σαφή τρόπο τα αίτια της οικονομικής κατάρρευσης από την οποία απειλείται σήμερα η χώρα μας.
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι αυτή η συζήτηση δεν έχει κανένα πολιτικό ενδιαφέρον, αφού αναφέρεται σε ένα καταδικασμένο παρελθόν. Κατά την άποψή μου η συζήτηση αυτή έχει μεγάλο ενδιαφέρον ακριβώς γιατί η ανάλυση των αιτίων που οδήγησαν τη χώρα μας στο ζοφερό «σήμερα», ο παραδειγματισμός μας από την πρακτική του παρελθόντος, αποτελεί προϋπόθεση για τη νέα αρχή. Αρκεί όλες οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις να κατανοήσουν το τι έφταιξε, τι δεν πρέπει να επαναληφθεί στο μέλλον και να συμφωνήσουμε στη συνετή εφαρμογή ενός προγράμματος που θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα και θα την οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον, σε ένα μέλλον που αξίζει σε εμάς και στα παιδιά μας.
Η Κυβέρνηση με την μέχρι τώρα πολιτική της έχει αποδείξει ότι πήρε το μάθημα και με σταθερά βήματα οδηγεί τη χώρα στην έξοδο από την κρίση. Η Κυβέρνηση θα πράξει αυτό που οφείλει απέναντι στον ελληνικό λαό. Το ζήτημα είναι να πράξουν αυτό που οφείλουν και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις. Και αν δεν μπορούν να συνεισφέρουν σ” αυτή τη μεγάλη πορεία ανάκαμψης που ξεκίνησε ο ελληνικός λαός τουλάχιστον ας σιωπούν. Ας κάνουν την αυτοκριτική τους. Να μην προκαλούν και σήμερα τον ελληνικό λαό υπερασπιζόμενοι καταδικασμένες πρακτικές.
Ο εισηγητής της πλειοψηφίας κύριος Κουσελάς, με αδιάψευστα στοιχεία που στηρίζονται στην έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αποκάλυψε με αριθμούς την κακοδαιμονία του χθες.
Κατέδειξε την αναξιοπιστία των προϋπολογισμών της Ν.Δ.. Η αναξιοπιστία αυτή που δεν ήταν μόνο λογιστική αλλά αποτύπωνε τη βαθειά οικονομική, διοικητική, θεσμική και ηθική κρίση της χώρας. Την κρίση στο φορολογικό μας σύστημα, την κρίση στη σχέση εφορίας φορολογουμένου και στους μηχανισμούς ελέγχου και διακανονισμού. Πως θα μπορούσε όμως να ήταν αλλιώς όταν οι υπουργοί τότε, δίδασκαν φοροδιαφυγή, επιδίδοντο στο στήσιμο offshore εταιρειών και ταύτιζαν το νόμιμο με το ηθικό. Το σύνολο της Κυβέρνησης τότε, έπλεε σε πελάγη ευτυχίας και επέρετο αυτάρεσκα και με περισσή αλαζονεία για τα υποτιθέμενα επιτεύγματά της στον τομέα της οικονομίας. Και η ευτυχία και τα επιτεύγματα αποδείχθηκαν πλαστά και φρούδα. Και τα μόνα που έμειναν είναι τα πελάγη δυστυχίας στα οποία οδήγησαν οι άφρονες πολιτικές τον ελληνικό λαό. Και αξίζει να θυμηθεί κανείς ότι ο προϋπολογισμός αυτός καταρτίστηκε μετά τις πρόωρες εκλογές του 2007, τις οποίες ο κύριος Καραμανλής εκήρυξε με επιχείρημα την κατάρτιση ενός σοβαρού και αξιόπιστου προϋπολογισμού.
Ήταν ένας πλαστός προϋπολογισμός όπου καμία πρόβλεψη δεν επαληθεύτηκε. Οι σημαντικότερες βέβαια υπερβάσεις προβλέψεων έγιναν στον εξωτερικό δανεισμό. Όπου αντί για 1,4 δις € που προβλέπονταν ελήφθησαν τελικά 34,7 δις €. Με τέτοιους προϋπολογισμούς φτάσαμε στη σημερινή σκληρή πραγματικότητα με ένα δημόσιο χρέος 300 δις €, με ετήσια έλλειμμα 12,5 % του ΑΕΠ, με μια φθίνουσα οικονομία. Με τα κρατικά ταμεία άδεια με το δανεισμό να τρέχει με τρελούς ρυθμούς και βέβαια με τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας μας στο χαμηλότερο επίπεδο. Η 5ετία της Ν.Δ. χρέωσε τη χώρα με πάνω από 100 δις €.
Κυρίες και Κύριοι
Η σημερινή Κυβέρνηση έχει λάβει ισχυρή εντολή για την αναγέννηση της πατρίδας μας. Με πρώτο στόχο τη διάσωση της χώρας μέσω της δημοσιονομική της εξυγίανση και συγχρόνως να την οδηγήσει στην ανάπτυξη. Αυτό πράττει με μέθοδο και αποφασιστικότητα όπως φαίνεται από την μέχρι τώρα πορεία της. Το πλαίσιο της φορολογικής και εισοδηματικής πολιτικής που ανακοινώθηκε κινείται στην κατεύθυνση της φορολογικής δικαιοσύνης που έλλειπε από τη χώρα μας. Ο προϋπολογισμός αλλά και η γενικότερη πολιτική της χώρα μας που θα δημιουργήσει ένα κράτος στρατηγείο που θα στηρίξει τη μικρομεσαία επιχείρηση, τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας και της οικονομίας .
Κυρίες και Κύριοι
Θα ήθελα πριν κλείσω να καταθέσω κάποιες σκέψεις και προτάσεις που ίσως αποβούν χρήσιμες.
Η χώρα μας σήμερα υφίσταται απροσχημάτιστους εκβιασμούς από διεθνούς εμβέλειας κερδοσκόπους αφού αποτελεί τον ασθενή κρίκο της ευρωζώνης. Θα ‘λεγα ότι υφίσταται οικονομική τρομοκρατία. Φαίνεται ότι την τύχη της χώρας μας ακολουθούν οι χώρες της Ιβηρικής χερσονήσου και η Ιρλανδία. Είναι πια προφανές ότι η μεταχείριση που υφίσταται η χώρα μας αλλά και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες που ανέφερα από οργανωμένα κέντρα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν είναι σύμφωνη ούτε με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς ούτε με τους κανόνες καλής πίστης. Η δημιουργία κλίματος ανασφάλειας, αβεβαιότητας, φόβου, με σκοπό την αποκόμιση κερδών, τα οποία υπό κανονικές συνθήκες δε θα αποκόμιζαν αποτελεί πρόκληση δημοσίου κινδύνου για ίδιον όφελος. Αυτή την κρίσιμη ώρα για την Ευρώπη πρέπει να τεθούν κανόνες οι οποίοι να ρυθμίζουν με σωστό τρόπο τη διακίνηση των κεφαλαίων και του όλου συστήματος που ονομάζουμε Διεθνείς Αγορές.
Κρίσιμο ρόλο σε αυτό το σύστημα παίζουν οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, οι εκθέσεις των οποίων αφορούν άμεσα και καθοριστικά τις οικονομικές εξελίξεις και το μέλλον για την ανάπτυξη των χωρών. Η λειτουργία σήμερα των διεθνών οίκων αξιολόγησης, έχει καταγραφεί και αποκαλυφθεί από οικονομολόγους διεθνούς κύρους όπως ο Galbraith και ο Stieglitz οι οποίοι καταλήγουν στην ανάγκη διεθνούς παρέμβασης και αποτελεσματικού ελέγχου στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πρωθυπουργοί μεταξύ των οποίων και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας μιλούν δημόσια, για εκβιασμό.
Κυρίες και Κύριοι
Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα νομίζω ότι τα εθνικά κοινοβούλια πρέπει και μπορούν να δραστηριοποιηθούν. Το πρότεινα και σε μια συνεδρίαση της επιτροπής Οικονομικών, το προτείνω και εδώ. Μπορούμε ν” αναλάβουμε την πρωτοβουλία, το προεδρείο της επιτροπής Οικονομικών της Βουλής για κοινή συνεδρίαση με τις επιτροπές της Πορτογαλίας, Ισπανίας, Ιταλίας, Ιρλανδίας, προκειμένου να διερευνηθεί από κοινού η δυνατότητα δημιουργίας Ευρωπαϊκού Δημόσιου Αξιόπιστου Οργανισμού για την αξιολόγηση της πιστοληπτικής δυνατότητας των ευρωπαϊκών χωρών στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής τράπεζας όπως και τη δυνατότητα δημιουργίας ελεγκτικών μηχανισμών για την αντιμετώπιση της διεθνούς οικονομικής τρομοκρατίας. Αποτελεί αυτή η πρόταση μια προσπάθεια στήριξης στον αγώνα που δίνει σήμερα ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Οικονομικών στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Ας αξιολογηθεί από τους αρμόδιους.
Κυρίες και Κύριοι
Η βαθειά κρίση στην οποία έχει περιπέσει η χώρα μπορεί να αποτελέσει και ευκαιρία για την αναγέννηση της πατρίδας μας. Η Κυβέρνηση βαδίζει στη σωστή κατεύθυνση. Ο λαός μας τη στηρίζει και απαιτεί από εμάς σύνεση, συνεννόηση συναίνεση και γιατί όχι και συστράτευση.
17/02/2010
Ασύμμετρη…ανικανότητα
Οι εκλογές του 2007, με τον τρόπο και στο χρόνο που προκηρύχτηκαν, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως κωμικοτραγική εκδήλωση καπηλείας των δημοκρατικών θεσμών και του συνταγματικού δικαιώματος του Πρωθυπουργού να προκηρύσσει πρόωρες εκλογές. Ως εκλογές συγκάλυψης του πορίσματος Ζορμπά και του ανοσιουργήματος της καταλήστευσης των Ταμείων. Εκλογές αποφυγής των φυσικών και πολιτικών χειμάρρων του φθινοπώρου.
Όμως δυστυχώς οι φονικές πυρκαγιές ξεπέρασαν αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Θα μείνουν στην ιστορία ως εκλογές σε καμένη γη, ως εκλογές πάνω στις στάχτες και στ” αποκαΐδια της ζωής του περιβάλλοντος, της ιστορίας, της οικονομίας και της αξιοπρέπειάς μας.
Ουδείς μπορούσε να φανταστεί τέτοια πελώρια ανικανότητα.
Τρεις μικρές εστίες φωτιάς στην Ηλεία, από διαπιστωμένα αίτια αφέθησαν να κατακαίουν επί 1 εβδομάδα ολόκληρο το νομό και ακόμα και σήμερα συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο στη γειτονική Αρκαδία. Όπως στις αρχές του καλοκαιριού μια γελοία εστία φωτιάς οδήγησε στην καταστροφή της Πάρνηθας. Το ίδιο και στη Νότια Εύβοια, στη Μεσσηνία και τη Λακωνία.
Η Κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί πρωταγωνιστές σ” ένα θέατρο σκιών έγιναν θεατές σ” ένα δράμα που κάποια στιγμή έγινε αρχαίο και ρήμαξε την Ολυμπία. Πάλι καλά που ο κύριος Βουλγαράκης με συγκινητικές προσπάθειες διέσωσε το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.
Η Κυβέρνηση μπροστά σ” αυτή την καταστροφή επιχείρησε να δικαιολογηθεί επιστρατεύοντας αδίστακτα τον μύθο των ασύμμετρων απειλών. Εμπνευστής αυτής της θεωρίας, ποιος άλλος; Η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη Μητσοτάκη. Η οποία, λόγω οικογενειακής παράδοσης, γνωρίζει καλά απ” αυτά. Με έντεχνο τρόπο παραλληλίζει τους εμπρηστές με τους γνωστούς άγνωστους που έκαψαν τα μαγαζιά της Αθήνας και τον Άγνωστο Στρατιώτη. Η σιωπηλή κυρία Υπουργός Εξωτερικών, σε μείζονα θέματα όπως αυτό της αναγνώρισης του ονόματος των Σκοπίων αλλά και της τουρκικής προκλητικότητας απέναντι στην Κύπρο, έγινε λαλίστατη υποστηρίζοντας ασύμμετρες ανοησίες προκειμένου να καλύψει τη συμμετρική, σταθερή και επαναλαμβανόμενη Κυβερνητική ανικανότητα. Αλλά, ακόμα και αν δεχτούμε ότι υπήρχε σχέδιο οργανωμένο από οικοπεδοφάγους γκαζάκηδες ή ξένους πράκτορες, οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες είχαν ενημερώσει την Κυβέρνηση; Και αν η Κυβέρνηση γνώριζε, γιατί οδήγησε τη χώρα, μήνα Αύγουστο, σε εκλογές εξπρές, μεσούσης της περιόδου των πυρκαγιών; Γιατί προκήρυξε εκλογές πάνω στο πτώμα της Πάρνηθας και της Πεντέλης; Και αν δεχόμαστε οργανωμένη επίθεση ποιος έχει την ευθύνη να οργανώσει την άμυνα;
Επιτέλους αιδώς. Ανικανότητα και κυνισμός υπάρχει. Και συνεχίζεται με τον άναρχο τρόπο με τον οποίο μοιράζονται όχι αποζημιώσεις προς τους πυρόπληκτους αλλά εκλογικά επιδόματα σε όσους πιστούς προσέρχονται. Αρνούμαι να φανταστώ τον τρόπο με τον οποίο θ” αντιμετώπιζε αυτή η Κυβέρνηση μια πραγματική εξωτερική απειλή.
Το κυρίαρχο αίτημα, 15 μέρες πριν τις εκλογές, είναι ν” απομακρυνθούν γρήγορα όσοι μετέτρεψαν την Ελλάδα σε ανοχύρωτη χώρα για ν” αποφευχθούν τα χειρότερα. Η εθνική καταστροφή που ζούμε επιβάλλει προσκλητήριο εθνικής ανασυγκρότησης και αναγέννησης. Η επόμενη Κυβέρνηση δε θα διαχειριστεί απλά την εξουσία. Πρέπει να είναι ικανή να σώσει τον τόπο.
Ονομασία Σκοπίων
Η σημερινή πραγματικότητα που πληγώνει όλους τους Έλληνες έχει την απαρχή της στην πολιτική του κυρίου Μητσοτάκη και στη γνωστή θεωρία ότι «σε 10 χρόνια κανείς δε θα θυμάται το όνομα».
Για να θυμηθούμε τα πραγματικά γεγονότα στις 13 Απριλίου 1992, οι πολιτικοί αρχηγοί συνήλθαν υπό τον πρόεδρο της δημοκρατίας κ. Κ.Καραμανλή και αποφάσισαν ότι «η Ελλάδα δεν πρόκειται ν” αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος αν στο όνομά του υπάρχει η λέξη Μακεδονία». Όμως δυστυχώς στις 7 Απριλίου 1993, η Ελληνική Κυβέρνηση με τον τότε Υπουργό Εξωτερικών κ. Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, με επιστολή στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, αποδέχθηκε το κράτος των Σκοπίων ν” αναγνωριστεί με το όνομα Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Από τότε δυστυχώς άρχισε το κρατίδιο αυτό ν” αναγνωρίζεται με το συνταγματικό του όνομα από πολλές κυβερνήσεις στον κόσμο.
Σήμερα πλέον απαιτείται εθνική ομοφωνία για μια εξωτερική πολιτική που θα βάλει τέλος στον ενδοτισμό και υποχωρητικότητα. Πέραν από μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό δεν έχουμε το εθνικό δικαίωμα να συμβιβαστούμε.
Μπροστά στη Συνδιάσκεψη του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Οι εξελίξεις στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. που ακολούθησαν την οδυνηρή ήττα της 16 Σεπτεμβρίου δεν αφορούν μόνον το μέλλον του κινήματος αλλά και του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας. Συμβαίνουν σε μια κρίσιμη ιστορική στιγμή για τη χώρα και την ευρύτερη περιοχή (Σκοπιανό, Κυπριακό, Κουρδικό κ.α.). Θα καθορίσουν για χρόνια την πορεία και το ρόλο της Δημοκρατικής Παράταξης στις εσωτερικές και εξωτερικές εξελίξεις και το μέλλον του τόπου.
Το μέγα ζητούμενο της επερχόμενης συνδιάσκεψης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν είναι μόνον η απάντηση στο θέμα της ηγεσίας. Είναι η ιδεολογική, οργανωτική και ηθική αναγέννηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως ραχοκοκαλιά της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης. Προϋπόθεση όλων αυτών είναι η συνοχή , η αποτελεσματική και νικηφόρα ενότητα της δημοκρατικής παράταξης, η οποία μπορεί να εγγυηθεί την ύπαρξη και ορθή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος στη χώρα μας.
Η συνδιάσκεψη οφείλει να επαναδιατυπώσει με κατηγορηματικό τρόπο την ιδρυτική ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ ως κοινωνικού και πατριωτικού κινήματος, ως κινήματος κοινωνικής απελευθέρωσης και λαϊκής κυριαρχίας. Αιτήματα επίκαιρα παρά ποτέ.
Η διασφάλιση της ιδρυτικής πολιτικής μας ταυτότητας επιβάλλεται να υπηρετηθεί όχι απλά σε διακηρυκτικό επίπεδο αλλά σε επίπεδο πολιτικής πράξης.
Να υπηρετηθεί με αξιοκρατικό ήθος, συναγωνιστική συντροφικότητα και ανιδιοτελή συναγωνισμό προσφοράς μέσα στο κόμμα. Να υπηρετηθεί κατά τρόπο αξιόπιστο και πειστικό. Αυτά πρέπει να αποτελούν τον κυρίαρχο πολιτικό πολιτισμό , να μας διαχωρίζουν και να μας διαφοροποιούν ευδιάκριτα από τις διαχειριστικές πρακτικές της Νέας Δημοκρατίας . Όλα αυτά δυστυχώς απαξιώνονται και κακοποιούνται σε όλα τα επίπεδα του κόμματος από μερίδα στελεχών στις μέρες μας. Οι πρακτικές αυτές πληγώνουν τη λαϊκή βάση κι απαξιώνουν την εικόνα του ΠΑΣΟΚ στην ελληνική κοινωνία.
Είναι ακόμα ύψιστης σημασίας η εδραίωση , της αξιοκρατίας, της συνέπειας της λογοδοσίας και του ήθους σε όλα τα επίπεδα του κόμματος. Με σεβασμό στην ευρεία συμμετοχή και στην αποκέντρωση , στη λήψη των αποφάσεων. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πρέπει να απαλλαγεί εδώ και τώρα από τη Σκύλλα του λαϊκισμού και τη Χάρυβδη του ελιτισμού που το απομάκρυναν από το λαό, τη μεγάλη δύναμη της παράταξής.
Απαιτείται ακόμα να διατυπωθούν με κρυστάλλινη σαφήνεια δεσμευτικές θέσεις για όλους, στους βασικούς άξονες πολιτικής :
Στα εθνικά θέματα και στο ρόλο της Ελλάδας στο παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Στα θέματα παιδείας, πολιτισμού και κοινωνικής πολιτικής. Στη σχέση του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, με την οικονομία και την αγορά.
Απαιτείται ακόμα να επιδιωχθεί με κατηγορηματικότητα και λήψη σειράς μέτρων η επιστροφή της πολιτικής, η αυτονομία της πολιτικής, η πρωτοκαθεδρία της πολιτικής έναντι της αγοράς.
Αναμφίβολα ο τόπος περνάει μια εθνική κρίση σε πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο. Η ηγεσία που έχει ανάγκη το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο τόπος επιβάλλεται να διαθέτει τη βούληση, τη γνώση, το ήθος και την ικανότητα, να εμπνεύσει και να πραγματοποιήσει ένα συμμετοχικό κίνημα εθνικής αναγέννησης και ανασυγκρότησης.
Ο Πειραιάς μπροστά σε νέες δυνατότητες και ευκαιρίες
Το μεγάλο πρόγραμμα επενδύσεων που ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες ο ΟΛΠ για την περίοδο 2010-2013, συνολικού ύψους ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, είναι μια μεγάλη ευκαιρία όχι μόνο για τον εκσυγχρονισμό του λιμανιού, αλλά και για την ανάπτυξη της μείζονος περιοχής του Πειραιά. Μπορεί να καταστεί ο αιμοδότης για έργα ανάπλασης σε όλη την παραλιακή ζώνη, περιμετρικά.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι ζωτική ανάγκη να υλοποιηθεί το μεγαλεπήβολο και μακρόπνοο πρόγραμμα επενδύσεων του ΟΛΠ. Είναι ανάγκη να ξεκινήσουν άμεσα και οι 22 παρεμβάσεις που σχεδίασε, οι οποίες θα αναζωογονήσουν την οικονομική δραστηριότητα του Πειραιά, θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, θα αλλάξουν την όψη του λιμανιού, αλλά και του παραλιακού μετώπου Δραπετσώνας-Περάματος.
Ο εκσυγχρονισμός των λιμενικών εγκαταστάσεων, η προσέλκυση επενδύσεων στο λιμάνι, η δημιουργία νέων υποδομών, το άνοιγμα του αστικού χώρου στη θάλασσα είναι εκκρεμότητες του παρελθόντος. Είναι σχέδια που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είχαν καταθέσει τα προηγούμενα χρόνια, με αφορμή και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά έκτοτε έμειναν αναξιοποίητα στα συρτάρια, λόγω της ανεπάρκειας, της αναποτελεσματικότητας, και της αδιαφορίας της Νέας Δημοκρατίας.
Ο ΟΛΠ μετά την είσοδο της Cosco λειτουργεί σε ένα νέο οικονομικό και εργασιακό περιβάλλον. Αντιμετωπίζει νέα δεδομένα, νέες ανάγκες και απαιτήσεις. Γι” αυτό και καθίσταται αναγκαία η ανατοποθέτηση και η μετεξέλιξή του σε φορέα αναπτυξιακής στρατηγικής.
Στην κατεύθυνση μιας τέτοιας στρατηγικής το λιμάνι του Πειραιά καλείται σήμερα να βάλει και κερδίσει το μεγάλο στοίχημα της ανταγωνιστικότητας. Καλείται να διαμορφώσει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις, προκειμένου να καταστούν πιο αποτελεσματικές και δυναμικές οι δραστηριότητές του. Κυρίως όμως οφείλει να αυξήσει την παραγωγικότητά του έναντι των ανταγωνιστικών λιμένων. Να προσαρμοστεί με τα διεθνή επίπεδα ως προς την απόδοση και τις επενδύσεις. Και βεβαίως να αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της γεωγραφικής θέσης του.
Κλειδί για την επίτευξη της ανταγωνιστικότητας του λιμανιού του Πειραιά είναι οι επενδύσεις, που θα του αλλάξουν την όψη, θα προσελκύσουν νέα κεφάλαια, θα τονώσουν τη βιομηχανική και εμπορική δραστηριότητα και θα ενισχύσουν το εξαγωγικό και εισαγωγικό ρεύμα στην ελληνική οικονομία.
Η ανάπτυξη του ΟΛΠ είναι συνυφασμένη με την ανάπτυξη του Πειραιά, με την ενίσχυση της απασχόλησης, με την αξιοποίηση των υποδομών και των χώρων που διαθέτει ο Οργανισμός.
Ο ΟΛΠ, καλείται να διερευνήσει τις δυνατότητες ανάπλασης του μετώπου Ακτή Βασιλειάδη-Δραπετσώνα-Κερατσίνι. Το ζήτημα επανέρχεται συχνά τα τελευταία 10 χρόνια, με δηλώσεις και μελέτες. Όμως έχει μπλοκάρει πολλές φορές, γιατί μέχρι τώρα κανείς φορέας δεν το έχει θέσει επί τάπητος και δεν επέδειξε τη βούληση (που είναι και βούληση της κυβέρνησης) να προχωρήσει, παραμερίζοντας τις διαφορετικές προσεγγίσεις, τις τοπικές αντιθέσεις, τους ανταγωνισμούς κ.λπ..
Στο συγκεκριμένο παραλιακό μέτωπο είναι γνωστό ότι υπάρχουν σημαντικές ιδιοκτησίες της Εθνικής Τράπεζας – η παλιά ΑΓΕΤ-Ηρακλής, της εταιρείας BP κ.ά.
Σήμερα ο ΟΛΠ έχει τη δυνατότητα να ηγηθεί μιας πρωτοβουλίας που θα διαχειριστεί και θα επιλύσει προβλήματα συνεννόησης και διευθέτησης με δημόσιους φορείς, με φορείς της Αυτοδιοίκησης, αλλά και με ιδιώτες. Εξάλλου, σε εποχές οξείας οικονομικής κρίσης είναι ανεδαφικό και άστοχο να ζητούμε από την Πολιτεία να χρηματοδοτήσει έργα ανάπλασης.
Μπορούν όμως να υπάρξουν πρωτοβουλίες αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, της ιδιοκτησίας της Εθνικής Τράπεζας, της ιδιοκτησίας των ιδιωτών. Υπάρχει η εμπειρία της αυτοχρηματοδότησης. Αυτή πρέπει να εξετάσουμε και να μελετήσουμε.
Υπό την ηγεσία του Γιώργου Ανωμερίτη, και με τη δημιουργία ενός κοινώς αποδεκτού φορέα δράσης, ο ΟΛΠ θα μπορούσε να αναλάβει την υλοποίηση της ανάπλασης του παραλιακού μετώπου Πειραιά-Δραπετσώνας-Κερατσινίου, με υποστηρικτές εγχώριους και διεθνείς οικονομικούς παράγοντες. Θα αποδείκνυε έτσι τη χρησιμότητα και τη χρηστικότητά του στον Πειραιά και τους πολίτες του.
Βεβαίως, το σχέδιο επενδύσεων του ΟΛΠ και τα έργα που σχεδίασε περιμετρικά στο λιμάνι, αλλά και σε όλη την περιοχή μέχρι το Πέραμα, καθιστούν απαραίτητη τη συγκρότηση μιας νέας αυτοδιοικητικής δομής, μιας μητροπολιτικής οργάνωσης του Πειραιά.
Η μητροπολιτική αυτοδιοίκηση του Πειραιά κρίνεται επιβεβλημένη και από το γεγονός ότι μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2010 δεν θα υπάρχει η δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση -δηλαδή η Νομαρχία- η οποία θα είχε έναν συντονιστικό ρόλο. Παράλληλα, δικαιολογείται και από το γεγονός ότι στον Πειραιά χτυπά η καρδιά της ναυτιλίας, του πιο σημαντικού και καίριου πυλώνα για την οικονομία ολόκληρης της χώρας.
Θα ήθελα να επισημάνω εδώ την ανάγκη επανεξέτασης της κυβερνητικής απόφασης για κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Θεωρώ πως η αυτοτελής πολιτική υποδομή για την εμπορική ναυτιλία, με αντικείμενο τον στρατηγικό σχεδιασμό για τις προοπτικές και τις ανάγκες της, είναι επιβεβλημένη, καθώς η ναυτιλία είναι ο σημαντικότερος αιμοδότης και ο πυλώνας της ελληνικής οικονομίας.
Ο Πειραιάς με τους δήμους του έχει όλες τις δυνατότητες να αναδειχθεί σε πόλο έλξης σε τόπο προορισμού. Διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις να προσελκύσει μεγάλα επενδυτικά σχέδια όπως είναι:
- η δημιουργία διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου,
- η κατασκευή συνεδριακού κέντρου στο χώρο Παλατάκι,
- η δημιουργία θεματικού πάρκου για την ιστορία του Πειραιά και της ναυτιλίας στη θέση Καστράκι,
Μπορεί να αποκτήσει τη δική του πολιτιστική εστία στην περιοχή της Ηετιώνειας Πύλης, μπορεί να αποκτήσει όλες εκείνες τις κοινωνικές υποδομές που έχουν ανάγκη οι κάτοικοι της μείζονος περιοχής του.
Για να γίνει ανταγωνιστικός ο Πειραιάς χρειάζεται έργα. Το επενδυτικό πρόγραμμα του ΟΛΠ είναι μια μεγάλη ευκαιρία. Μπορεί να γίνει το εργαλείο που στη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία, θα βοηθήσει στην ανασυγκρότηση ολόκληρου του Πειραιά.
Για έναν ανταγωνιστικό Πειραιά
Για έναν ανταγωνιστικό Πειραιά
Η οξεία οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, μας υποδεικνύει την ανάγκη να επανασχεδιάσουμε την αναπτυξιακή μας στρατηγική. Το νέο οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνεται ανατρέπει παλαιές προσεγγίσεις και ξεπερασμένα αναπτυξιακά υποδείγματα. Η δημοσιονομική εξυγίανση δεν μπορεί παρά να συμβαδίζει με τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας. Τα αναπτυξιακά αποθέματα είναι μεγάλα, δυστυχώς όμως παραμένουν αναξιοποίητα.
Σήμερα οφείλουμε να χαράξουμε και να περπατήσουμε νέους δρόμους, αξιοποιώντας όλες εκείνες τις δυνατότητες που ενισχύουν την οικονομία, συμβάλουν στην ανάπτυξη, δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας και ανατροφοδοτούν την οικονομική, παραγωγική και επιχειρηματική δραστηριότητα.
Η μεγάλη πρόκληση για την ελληνική οικονομία είναι η επίτευξη της ανταγωνιστικότητας. Η προσέλκυση επενδύσεων καθίσταται το μεγάλο στοίχημα, καθώς συμβάλει σημαντικά στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να κινηθεί και η στρατηγική του λιμανιού του Πειραιά.
Το πρώτο λιμάνι της χώρας καλείται σήμερα να βάλει και να κερδίσει το μεγάλο στοίχημα της ανταγωνιστικότητας. Καλείται, αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της γεωγραφικής του θέσης, να προσαρμοστεί με τα διεθνή πρότυπα ως προς την απόδοση και τις επενδύσεις. Οι επενδύσεις είναι το κλειδί για την επίτευξη της ανταγωνιστικότητας του λιμανιού του Πειραιά.
Σήμερα ο ΟΛΠ, μετά την είσοδο της Cosco, ανατοποθετείται και μετεξελίσσεται σε φορέα αναπτυξιακής στρατηγικής. Το μεγάλο πρόγραμμα επενδύσεων που ανακοίνωσε για την περίοδο 2010-2013, συνολικού ύψους ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, είναι μια μεγάλη ευκαιρία όχι μόνο για τον εκσυγχρονισμό του λιμανιού, αλλά και για την ανάπτυξη της μείζονος περιοχής του Πειραιά, την ενίσχυση της απασχόλησης και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών.
Το πρόγραμμα επενδύσεων μπορεί να καταστεί ο αιμοδότης για έργα ανάπλασης σε όλη την παραλιακή ζώνη, περιμετρικά. Ο ΟΛΠ, καλείται να διερευνήσει τις δυνατότητες ανάπλασης του μετώπου Ακτή Βασιλειάδη-Δραπετσώνα-Κερατσίνι. Το ζήτημα επανέρχεται συχνά τα τελευταία 10 χρόνια, με δηλώσεις και μελέτες και βεβαίως με πολλές παλινωδίες, διαφορετικές προσεγγίσεις, τοπικές αντιθέσεις, ανταγωνισμούς κ.λπ., αφού κανείς φορέας δεν επέδειξε τη βούληση να προχωρήσει.
Σήμερα ο ΟΛΠ, υπό την ηγεσία του Γιώργου Ανωμερίτη, μπορεί να ηγηθεί μιας πρωτοβουλίας για τη διαχείριση και διευθέτηση των προβλημάτων συνεννόησης με δημόσιους φορείς, με την Αυτοδιοίκηση, αλλά και με ιδιώτες. Εξάλλου, σε εποχές οξείας οικονομικής κρίσης είναι ανεδαφικό και άστοχο να ζητούμε από την Πολιτεία να χρηματοδοτήσει έργα ανάπλασης.
Θα ήθελα να επισημάνω εδώ την ανάγκη επανεξέτασης της κυβερνητικής απόφασης για κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Θεωρώ πως η αυτοτελής πολιτική υποδομή είναι επιβεβλημένη, καθώς η ναυτιλία είναι ο σημαντικότερος αιμοδότης και ο πυλώνας της ελληνικής οικονομίας.
Ο Πειραιάς με τους δήμους του έχει όλες τις δυνατότητες να αναδειχθεί σε πόλο έλξης σε τόπο προορισμού. Διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις να προσελκύσει μεγάλα επενδυτικά σχέδια, όπως η δημιουργία διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου, η κατασκευή συνεδριακού κέντρου στο χώρο Παλατάκι, η δημιουργία θεματικού πάρκου για την ιστορία του Πειραιά και της ναυτιλίας στη θέση Καστράκι.
Ο Πειραιάς μπορεί να αποκτήσει τη δική του πολιτιστική εστία στην περιοχή της Ηετιώνειας Πύλης, μπορεί να δημιουργήσει όλες εκείνες τις κοινωνικές υποδομές που έχουν ανάγκη οι κάτοικοι της μείζονος περιοχής.
Το επενδυτικό πρόγραμμα του ΟΛΠ είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την υλοποίηση έργων που θα καταστήσουν τον Πειραιά ανταγωνιστικό. Μπορεί να γίνει το εργαλείο που, στη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία, θα βοηθήσει στην ανασυγκρότηση ολόκληρης της περιοχής μας.
Καλλικράτης: Για τις ανάγκες των πολιτών
Οι δυσμενείς συνέπειες της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε ως χώρα, ως κοινωνία, ως πολίτες, μας υποδεικνύουν την ανάγκη η διακυβέρνηση Παπανδρέου να ταυτιστεί με μεγάλες αλλαγές, και ανατροπές στο κράτος, στην οικονομία, στους θεσμούς, στην αυτοδιοίκηση.
Το Πρόγραμμα Καλλικράτης μπορεί και πρέπει να αποτελέσει τη βασική συνιστώσα του σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας. Μπορεί να είναι η μεγάλη τομή που θα δώσει αναπτυξιακή ανάσα στη διοίκηση, την αυτοδιοίκηση, την οικονομία, στους θεσμούς. Βασική προϋπόθεση είναι η αποσύνδεσή του από κοντόφθαλμες προσεγγίσεις, μικροκομματικές αντιλήψεις και ιδιωφελείς σκοπιμότητες.
Το Πρόγραμμα Καλλικράτης είναι μια μεγάλη ευκαιρία να καταστούν ανταγωνιστικοί οι δήμοι της χώρας μας. Και ανταγωνιστικός είναι ο δήμος που διασφαλίζει αποτελεσματική πολιτική διεύθυνση και διοίκηση, σύγχρονο δίκτυο υποδομών, επαρκή προπανεπιστημιακή εκπαίδευση, ικανοποιητικές υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας, απαραίτητες κοινωνικές υποδομές. Ανταγωνιστικός είναι ο δήμος που σέβεται το περιβάλλον, ακολουθεί ενιαίους κανόνες οικιστικής ανάπτυξης, συνθέτει τη διαφορετικότητα της κάθε περιοχής.
Όσον αφορά την ευρύτερη περιοχή μου, τον Πειραιά, θεωρώ επιβεβλημένη και αναγκαία τη μητροπολιτική του οργάνωση, η οποία θα περιλαμβάνει τον Πειραιά και τους δήμους της Β” Πειραιά. Άλλωστε, χρόνια τώρα, οι δήμοι της Α” και Β” Πειραιά λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.
Βεβαίως, ο μητροπολιτικός Πειραιάς σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά ούτε καταργεί τις αυτόνομες αυτοδιοικητικές δομές της πρωτοβάθμιας διοίκησης. Στην ουσία, λειτουργεί σαν ομπρέλα για την επεξεργασία, τη μελέτη, το συντονισμό, την υλοποίηση, μεγάλων αναπτυξιακών παρεμβάσεων.
Η μητροπολιτική οργάνωση υπαγορεύεται από την ανάγκη ενιαίου σχεδιασμού όλων των μεγάλων αναπτυξιακών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών παρεμβάσεων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα έργα που σχεδιάζει ο ΟΛΠ περιμετρικά στο λιμάνι, αλλά και σε όλο το παραθαλάσσιο μέτωπο μέχρι το Πέραμα. Οι παρεμβάσεις αυτές καθιστούν αναγκαίο τον Μητροπολιτικό Πειραιά. Άλλωστε, στον Πειραιά χτυπά η καρδιά της ναυτιλίας, του πιο σημαντικού και καίριου πυλώνα για την οικονομία ολόκληρης της χώρας.
Οι αυτοδιοικητικές δομές οφείλουν να έχουν τη δυνατότητα της αξιοποίησης των κοινοτικών πόρων, να εξασφαλίζουν αποτελεσματικά απορρόφηση του ΕΣΠΑ. Να διαθέτουν σχέδια, τεχνικές και επιστημονικές υποδομές ώστε να μπορούν να υλοποιούν έργα μεγάλης εμβέλειας. Οι δήμοι του Πειραιά μπορούν να προσελκύσουν μεγάλες αναπτυξιακές επενδύσεις επ” ωφελεία των κατοίκων τους.
Ως Βουλευτής της Β” Πειραιά πιστεύω ότι το Πρόγραμμα Καλλικράτης μπορεί ν” αποτελέσει σημαντικό αιμοδότη για όλες τις περιοχές της εκλογικής μου περιφέρειας. Αρκεί να είμαστε τολμηροί, να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε τις αναπτυξιακές, οικιστικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές μας παρεμβάσεις με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες και τα υπαρκτά προβλήματα των πολιτών.
Πολλά ήταν τα ψέματα, ας πούμε μιαν αλήθεια
Εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ
8-9 Μαΐου 2010
Η οξεία οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι πρωτοφανής. Το εύρος και η έκτασή της μας υποδεικνύουν το ιστορικό μας χρέος να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της Ελλάδας της ήσσονος προσπάθειας.
Το νέο οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνεται μας καλεί να επανασχεδιάσουμε την πολιτική μας στρατηγική. Μας καλεί να εγκαταλείψουμε τις παλιές προσεγγίσεις, τις ιδεοληψίες και τις φαντασιώσεις του παρελθόντος.
Οι πολίτες παρακολουθούν με αγωνία τις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης. Έχουν επίγνωση των μεγάλων προβλημάτων και δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε. Κατανοούν το τραγικό δίλημμα στο οποίο καλούμαστε να τοποθετηθούμε: Ή θα ματώσουμε ή θα χρεοκοπήσουμε.
Είμαι πεπεισμένος ότι θα πετύχουμε, αρκεί να έχουμε πάντα στο μυαλό μας τις εξής παραδοχές:
• Πρώτον, προτάσσουμε το κοινωνικό όφελος, χωρίς να επηρεαζόμαστε από το πολιτικό κόστος.
• Δεύτερον, νοιαζόμαστε για τις προοπτικές και το μέλλον της χώρας. Το διακύβευμα είναι οι ανάγκες και οι απαιτήσεις της Ελλάδας. Η παράταξη είναι το μέσον.
• Τρίτον, αντιλαμβανόμενοι την κρισιμότητα της κατάστασης, ακολουθούμε ένα πολιτικό σχέδιο εκτάκτου ανάγκης, εκπέμποντας καθαρό μήνυμα SOS.
Προχωράμε χωρίς ταλαντεύσεις και στρογγυλοποιήσεις στην υλοποίηση ενός σχεδίου μεγάλων μεταρρυθμίσεων και αλλαγών επαναχαράσσοντας τα όρια του δημοσίου τομέα.
Το κράτος που γνωρίσαμε, το κράτος που υπηρετήσαμε, που ανεχτήκαμε ακόμα και εκμεταλλευτήκαμε, πρέπει να συνιστά παρελθόν.
Δε νοείται η προοδευτική μας πρόταση να παραμένει εγκλωβισμένη σε ένα ξεπερασμένο αναπτυξιακό μοντέλο, το οποίο πλέον δεν παράγει, απλώς ανακυκλώνει τα αδιέξοδα και τις στρεβλώσεις του.
• Τέταρτον, συμφωνούμε ότι δεν μπορούμε να επιδιώκουμε αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου στηριζόμενοι σε δανεικά. Η πολιτική αυτή που ακολουθήσαμε κατά κόρον μας οδήγησε στα γνωστά αδιέξοδα.
Η εκτίναξη των ελλειμμάτων στα ύψη και η αύξηση του δημόσιου χρέους είναι θανάσιμος κίνδυνος για την οικονομία. Η δημοσιονομική πειθαρχία δεν είναι αναγκαίο κακό. Είναι αναγκαία προϋπόθεση αν θέλουμε να έχουμε μερίδιο ανάπτυξης και ευημερίας στο μέλλον.
• Πέμπτον, επιβεβαιώνουμε ότι η ευρωπαϊκή στρατηγική της χώρας είναι αδιαπραγμάτευτη. Η οποιαδήποτε απόκλιση από αυτή τη στρατηγική συνιστά επικίνδυνη αναδίπλωση και εκτροχιασμό της Ελλάδας.
• Έκτον, αξιοποιούμε τα σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτουμε. Αυτά μπορούν να τονώσουν και να ενισχύσουν σημαντικά την αναπτυξιακή μας πολιτική. Η πράσινη ανάπτυξη και ο τουρισμός είναι χώροι που μας παρέχουν προϋποθέσεις βιώσιμης ανάπτυξης για τη χώρα, την οικονομία, την απασχόληση.
Η πράσινη ανάπτυξη δεν είναι ένα νεωτερικό εφεύρημα. Πρέπει να συνδέεται με τη δημιουργία νέων παραγωγικών τομέων, με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Το γεγονός ότι ορισμένοι την αντιμετωπίζουν με ειρωνική διάθεση, σημαίνει πως δεν έχουν αντιληφθεί τη σημασία της για την ελληνική οικονομία. Σ” αυτό συνέβαλε και το ότι το σημαντικό αυτό εγχείρημα δεν έχει τεθεί με επαρκή και ουσιαστικό τρόπο.
Το ΕΣΠΑ μπορεί και πρέπει να πρασινίσει. Σε καμία όμως περίπτωση δεν πρέπει να το επικαλούμαστε ακολουθώντας την πεπατημένη, βαφτίζοντας πράσινα έργα τα έργα αποχέτευσης, υποδομών κ.α.
• Εβδομον, αξιοποιούμε τις επενδυτικές ευκαιρίες που προσφέρει η Ελλάδα σε καίριους τομείς της οικονομίας, εγκαταλείποντας αγκυλώσεις και ιδεοληπτικές εμμονές.
Η αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσω της προσέλκυσης ξένων επενδυτικών σχεδίων και κεφαλαίων στη χώρα μας.
• Όγδοον, προχωράμε με εντατικούς ρυθμούς στην απεξάρτηση από την κρατική ομπρέλα όλων εκείνων των ΔΕΚΟ που είναι ζημιογόνες, θέτοντας τέλος στο φαύλο κύκλο των μεγάλων ελλειμμάτων. Η αιμορραγία που παρουσιάζουν είναι επιζήμια για την όποια προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας.
Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν τα δημόσια νοσοκομεία να λειτουργούν με τα μοντέλα διοίκησης της δεκαετίας του 50′ και του 60′. Ας πάρουμε τη μεγάλη απόφαση να λειτουργήσουν με προϋπολογισμούς και ισολογισμούς όπως οι Α.Ε.
• Ενατον, στηριζόμαστε σε όλες τις υγιείς δυνάμεις της χώρας, της παράταξης, αξιοποιώντας τη γνώση και την εμπειρία. Δεν είναι δυνατόν αξιόλογες δυνάμεις να μένουν αναξιοποίητες.
Η μεγάλη προοδευτική παράταξη διαθέτει έμπειρα και ικανά στελέχη. Στελέχη που μπορούν να προσφέρουν πολλά. Διαθέτει σημαντικές προσωπικότητες που μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες ακόμα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
• Δέκατον, εξοστρακίζουμε διαπαντός τα φαινόμενα της απραξίας, της αδράνειας, και της αναβλητικότητας που δυστυχώς έχουμε επιδείξει στη διάρκεια της εξάμηνης διακυβέρνησής μας.