Ασφαλιστικό
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι
Ακόμα και εντός της αιθούσης, ακούγονται οι φωνές των απεργούντων εργαζομένων, οι φωνές του συνόλου θα “λεγα των εργαζόμενων αυτής της χώρας, οι οποίοι αντιστέκονται σ” αυτή την πρόκληση που βιώνουν από την κυβερνητική πολιτική. Αντιστέκονται στην κατάργηση των δίκαια κεκτημένων τους. Αντιστέκονται στον δραστικό περιορισμό των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων.
Αναμφίβολα βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη κοινωνική πρόκληση. Η 4ετία της διακυβέρνησής σας αποδείχνεται ανελέητη για τα λαϊκά συμφέροντα. Επικίνδυνη στην εξωτερική πολιτική με καταιγίδα σκανδάλων, με διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, με εκποίηση του εθνικού πλούτου, με διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης και του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Τώρα ήρθε η σειρά της κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους.
Όμως το κυριότερο αυτής της καραμανλικής επιδρομής που μιμείται, αντιγράφει και ξεπερνά τη μητσοτακική επιδρομή του ‘90-‘93, είναι η αυθάδης και αλαζονική πρόκληση.
Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η ανάλγητη πολιτική της κυβέρνησης, παρά τη μαζική, λαϊκή και κοινωνική αντίδραση και βέβαια παρά την αντίθεση ολόκληρης της αντιπολίτευσης.
Το νομοσχέδιο αυτό δεν προκαλεί μόνον οργή αλλά και απορία για την σκοπιμότητά του. Αφού δε διαφαίνεται κανένα ορατό, σημαντικό οικονομικό όφελος. Δηλαδή δεν αποσκοπεί στην οικονομική ανακούφιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Συγκεκριμένα εκτιμάται ότι το όφελος των προτεινόμενων μέτρων θα είναι ύψους 300 εκατ. € ετησίως.
Και αυτό ενώ η εισφοροδιαφυγή κινείται στα 6 δισεκατ. € ετησίως, ενώ με δικά σας νομοθετήματα χαρίζετε 1,5 δισεκατ. € το χρόνο σε φοροαπαλλαγές στις μεγάλες επιχειρήσεις. Ακόμα σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους, η πιο ανάλγητη ρύθμιση, αυτή που αφορά τις εργαζόμενες μητέρες, θα δώσει όφελος 50 εκατ. € από το 2013.
Κύριοι της πλειοψηφίας στέλνετε τις γυναίκες στο εκτελεστικό απόσπασμα. Αφού πρέπει να εργαστούν 5 επιπλέον έτη για να τεκμηριώσουν δικαίωμα σύνταξης, η οποία μάλιστα θα είναι και 40% μικρότερη. Δεν προστατεύετε ούτε καν τις μητέρες ανηλίκων τέκνων. Αφού και αυτές που είναι ασφαλισμένες από το 1983 και μετά, θα έχουν σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας έως και 5 έτη.
Τορπιλίζετε εν ολίγοις κύριοι συνάδελφοι, το θεσμό της οικογένειας. Πλέον ούτε λαϊκή δεξιά δε θα μπορείτε να χαρακτηριστείτε. Αλλά σκέτη δεξιά στην υπηρεσία του κέρδους του μεγάλου κεφαλαίου. Συνεχίζετε με αυτό τον τρόπο την επίθεση που επιχειρείτε ενάντια στην ελληνική οικογένεια. Η επίθεση αυτή ξεκίνησε με τους νόμους 3377 του Υπουργείου Ανάπτυξης και 3385 του Υπουργείου Απασχόλησης το καλοκαίρι του 2005. Είναι προφανές ότι σύντομα θα φανούν οι αρνητικές επιπτώσεις στη δομή και τη λειτουργία της οικογένειας και βεβαίως και στο δημογραφικό, που είναι τόσο επιβαρυμένο στη χώρα μας.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, όπως είναι το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας, έπρεπε να διεξάγεται σε άλλο κλίμα και με άλλον τρόπο. Έπρεπε η συζήτηση να είναι ψύχραιμη, τεκμηριωμένη και σφαιρική. Το ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης δεν είναι λογιστικό. Είναι απολύτως πολιτικό. Και η επικοινωνιακή διαχείριση που επιχειρεί η κυβέρνηση μάλλον προβλήματα θα συσσωρεύσει παρά θα λύσει.
Η Κυβέρνηση τoν τελευταίο καιρό και εντός και εκτός Κοινοβουλίου δημιουργεί ένα τεχνητό κλίμα κινδυνολογίας και ανασφάλειας. Δημιουργεί προβλήματα μεταξύ των διαφόρων κλάδων των εργαζομένων. Επιδιώκει να φέρει σε αντίθεση κατηγορίες εργαζομένων με την κοινωνία. Και ολ” αυτά επειδή επιχειρεί να περιορίσει τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων. Κινδυνολογεί λέγοντας ότι τα ταμεία καταρρέουν και ότι η πολιτική της αυτή, θα σώσει το ασφαλιστικό σύστημα. Οποίο ψεύδος! Πρόκειται περί φιλελεύθερου παραληρήματος που επιδιώκει να πείσει για το μονόδρομο των επιλογών. Το επιχείρημα αυτό ακούστηκε από πολλούς συναδέλφους.
Υπάρχει αναμφίβολα μια μεγάλη παρεξήγηση. Και η παρεξήγηση είναι κατευθυνόμενη και καθοδηγούμενη. Είναι προφανής η αγωνία της πλειοψηφίας να πείσει τον ελληνικό λαό, εμφανίζοντας το νομοσχέδιο ως νομοτελειακή αναγκαιότητα.
Εμείς αρνούμαστε αυτή την επιλογή.
Αρνούμαστε την υποταγή σ” αυτές τις αντιλαϊκές επιλογές.
Αρνούμαστε τις βάναυσες περικοπές των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Αρνούμαστε την άδικη και ταξική επιδρομή σε βάρος του μόχθου των εργαζόμενων και των αυτοαπασχολούμενων.
Αρνούμαστε την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ολίγων και ισχυρών.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι
Αδιαφορείτε για την ολοκληρωτική αντίδραση όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Αρνείστε να ακούσετε την αντίδραση όλης της αντιπολίτευσης. Αλήθεια στο όνομα ποιας ηθικής, ποιας νομιμότητας. Στο όνομα της αριθμητικής σας πλειοψηφίας. Να σας θυμίσω ότι η βάση του κοινοβουλευτικού συστήματος είναι πρωτίστως ηθική και δευτερευόντως νομική.
Η νομική πλευρά του ζητήματος καθιερώνει τη δυνατότητα της πλειοψηφίας να κυβερνά.
Δεν καθιερώνει κανένα δικαίωμα στην πλειοψηφία
να αυθαιρετεί,
ν” αφαιρεί δικαιώματα,
ν” αναιρεί βασικές παραμέτρους του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης που έπρεπε να είναι δεδομένες και σταθερές
ν” ακυρώνει την εμπιστοσύνη του πολίτη προς το κράτος
να τορπιλίζει τα θεμέλια του κοινωνικού κράτους δικαίου
και εντέλει να εγκληματεί σε βάρος των πολιτών και του δικαιώματός τους σε μια αξιοπρεπή σύνταξη.
Κυρίες και κύριοι
Δεν έχετε καμία ηθική και καμία πολιτική νομιμοποίηση ν” απορυθμίσετε, έτη περαιτέρω, το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης. Πολλώ δε μάλλω όταν επί των ημερών σας η εισφοροδιαφυγή εκτινάχθηκε στα ύψη. Οι ιατροφαρμακευτικές δαπάνες και οι αυξήσεις των φαρμάκων εκτινάχθηκαν, και βέβαια εις όφελος των επιχειρήσεων, όταν υπερδιπλασιάστηκαν οι υποχρεώσεις του κράτους προς τα ασφαλιστικά ταμεία και βεβαίως όταν επιχειρήσατε την καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων με τα δομημένα ομόλογα. Και όταν με την αριθμητική πλειοψηφία σας, αρνηθήκατε την εξεταστική επιτροπή που θα έριχνε φως σ” αυτό το μεγάλο σκάνδαλο, το οποίο χρεώνεστε εσείς και η παράταξή σας.
Απωλέσατε το κεφάλαιο της πρόσφατης εκλογικής σας επιτυχίας. Το μόνο θετικό είναι το ότι βάλατε τα θεμέλια μιας νέας εθνικής, λαϊκής ενότητας. Το δρόμο τον δείχνει η καθολική λαϊκή αντίδραση.
19/03/2008