Εφημερίδα metroweekend 4-5-2012

Ξανά υποψήφιος στη Β΄ Πειραιά με το ΠΑΣΟΚ. Γιατί ο κόσμος να σας δώσει εκ νέου την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό σας;

Στην πολιτική μπήκα και παραμένω ως ενεργός πολίτης. Και αυτό γιατί η πάγια θέση μου είναι : η πολιτική δεν είναι επάγγελμα.
Οι πολίτες έχουν εύλογες ενστάσεις για τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος για τη λειτουργία των κομμάτων για τη λειτουργία του κοινοβουλίου ακόμα και για τη λειτουργία και δράση των βουλευτών.
Ο βασικός πυρήνας αυτών των ενστάσεων είναι το γεγονός ότι η πολιτική τάξη έχει αποξενωθεί από τους πολίτες. Ζει στον μικρόκοσμό της. Δεν μπορεί σε μεγάλο βαθμό να εκφράσει τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της σημερινής εποχής. Είναι συχνά τα φαινόμενα συμπεριφοράς της ως διαμεσολαβητής διαφόρων συμφερόντων (τοπικών, κοινωνικών ή και άλλων). Όμως θα όφειλε να έχει τη δική της αυθυπαρξία και να λειτουργεί ως φορέας ιδεών προτάσεων και θέσεων.
Έχοντας επίγνωση των προβλημάτων που έχουν προκληθεί προσπάθησα και προσπαθώ ως εκπρόσωπος των πολιτών στο κοινοβούλιο να έχω μια άλλη σχέση μαζί τους. Δεν τους αντιμετωπίζω ως πολιτικούς πελάτες που μοναδικό μέλημά μου θα ήταν να έχω την στήριξη εκ μέρους τους. Θέλοντας να αντιταχθώ στο πελατειακό σύστημα υιοθέτησα μια πολιτική συμπεριφορά που στηρίζεται στην εμπιστοσύνη και που στο πρόσωπό μου οι πολίτες θέλουν να βλέπουν τον άνθρωπο εκείνον που είναι χρήσιμος και ικανός και που μπορεί να μεταφέρει εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών. Ο πολιτικός πρέπει να έχει το ηθικό ανάστημα να είναι φορέας της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος. Οφείλει να έχει διαφανή και σταθερή προσωπική και πολιτική συμπεριφορά, η οποία να τελεί στον διαρκή έλεγχο της κοινωνίας. Ιδιαίτερα το τελευταίο χρονικό διάστημα που όλοι μας και ιδιαίτερα ο λαός μας τα είδε όλα, αποδείχθηκε ότι στο χώρο της πολιτικής δεν είναι όλοι ίδιοι.
Την Κυριακή στις κάλπες ο λαός δε θα κληθεί να επιλέξει μόνο πολιτικές και κόμματα αλλά και πρόσωπα. Και οφείλει να το κάνει με υπευθυνότητα και αυστηρότητα.

Πολύς λόγος γίνεται για την Χρυσή Αυγή και για το αν πρέπει να είναι στην επόμενη Βουλή. Γιατί τόσος ντόρος;

Η Χρυσή Αυγή είναι μια φιλοναζιστική και φιλοχιτλερική ομάδα. Αμφισβητεί τον κοινοβουλευτισμό εχθρεύεται τη δημοκρατία. Η παρουσία της στη βουλή θα εκθέσει τη χώρα διεθνώς. δεν νοείται τα φασιστοειδή αυτά στοιχεία που επιδίδονται σε χιτλερικούς χαιρετισμούς να είναι παρόντα στο ελληνικό κοινοβούλιο. Είναι εθνική ανάγκη όλες οι πολιτικές δυνάμεις να αντισταθούν στα άθλια και μακάβρια σχέδιά της. Ως πολίτης αισθάνομαι ντροπή να δω αύριο τη χα στα έδρανα του κοινοβουλίου. Αν κάτι τέτοιο συμβεί υπεύθυνοι θα είμαστε όλοι αλλά και εκτεθειμένοι θα είμαστε όλοι για τις πράξεις μας τις παραλήψεις μας τα λάθη μας τις στρεβλώσεις μας. Αυτά είναι που δώσανε πρόσφορο έδαφος στους φορείς του φασισμού.
Ήσασταν από τους πρώτους που είχατε μιλήσει για κυβέρνηση συνεργασίας και μάλιστα κατηγορηθήκατε για αυτό. Τώρα, ποια συνεργασία θέλετε για μετά τις εκλογές στην περίπτωση που δεν υπάρχει αυτοδυναμία;

Η θέση μου για κυβέρνηση συνεργασίας είναι σταθερή και σήμερα. Θεωρώ ότι είναι ζωτική ανάγκη οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, οι δυνάμεις που μπορούν να βρουν κοινούς τόπους και κοινές προσεγγίσεις για τη σταθερότητα του ευρώ να συνασπιστούν να συνεργαστούν προκειμένου να απομακρύνουν να εξοβελίσουν την περιπέτεια της δραχμής. Ως εκ τούτου οι κυβερνήσεις Συνεργασίας ακόμα και αν το οποιοδήποτε κόμμα έχει αυτοδυναμία είναι αναγκαίες είναι χρήσιμες για τη χώρα και την κοινωνία. Τα αδιέξοδα στα οποία έχουμε οδηγηθεί είναι τραγικά και καμία μονοκομματiκή κυβέρνηση δε μπορεί όποια κοινοβουλευτική πλειοψηφία και αν διαθέτει δε μπορεί να διαχειριστεί επαρκώς τα φλέγοντα προβλήματα της οικονομίας. Πεποίθησή μου είναι ότι χρειαζόμαστε συνασπισμό δύναμης. Δηλαδή συνασπισμό δυνάμεων που θα καθιστούν τη χώρα πιο ισχυρή πιο δυνατή. Ήρθε πιστεύω η ώρα να δουλέψουμε από κοινού για έναν μεγάλο συνασπισμό της κεντροαριστεράς με της κεντροδεξιάς. Ας αφήσουμε στην άκρη τις παλιές διαιρέσεις τις διαμαχίες ακόμα και τις κομματικές ψυχώσεις που για πολλά χρόνια χαρακτήριζαν την πολιτική ζωή της χώρας.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ακολούθησε μια νέα τακτική σε αυτές τις εκλογές. Έπρεπε να είχε θέση σε αυτή ο Γιώργος Παπανδρέου αλλά και ο Κώστας Σημίτης;

Ο νέος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ ακολουθεί μια συγκεκριμένη στρατηγική: αυτή της πρόσθεσης και του πολλαπλασιασμού δυνάμεων ενώ απορρίπτει πρακτικές του παρελθόντος που διαιρούσαν και αφαιρούσαν τις δυνάμεις της προοδευτικής παράταξης. Το προσκλητήριο που έχει απευθύνει αφορά όλους πριν και μετά τις εκλογές.
Μιλήσατε με πολύ κόσμο προεκλογικά. Οι συνθήκες, σαφώς και ήταν διαφορετικές σε σχέση με το 2009. Τι σας φόβισε περισσότερο;

Συνομιλώντας με τους πολίτες, μήνες τώρα, έχω διαπιστώσει ότι ο φόβος είναι ο πιο μεγάλος εχθρός μας. Βιώνοντας τις δυσμενείς συνέπειες μιας αναποτελεσματικής πολιτικής, οι πολίτες ζουν έντονα συναισθήματα ανασφάλειας, αβεβαιότητας και απόγνωσης. Τα συναισθήματα αυτά τους έχουν οδηγήσει στο φόβο για το τι μπορεί να ξημερώσει αύριο.
Δε σας κρύβω ότι βλέποντας αυτό το κλίμα ένιωσα αμήχανα, προβληματίστηκα. Αναρωτήθηκα ποια πρέπει να είναι η στάση μου, αλλά και η στάση του κόμματός μου για όσα κάναμε αλλά και για τα όσα δεν κάναμε.
Ζώντας μαζί με τους πολίτες, άλλη μια φορά συνειδητοποίησα ότι έχουν πάψει να πιστεύουν στα μεγάλα λόγια και στις ανέξοδες υποσχέσεις.
Αν κάτι λοιπόν με φόβισε ήταν ο ίδιος ο φόβος που έχει φωλιάσει σε μεγάλες κοινωνικές κατηγορίες. Οφείλουμε να τον υπερβούμε.
Γιατί μια χώρα που είναι παγιδευμένη στο φόβο είναι μια χώρα που παραδίδεται στην ήττα. Χρέος μας, υποχρέωσή μας είναι ν” απαντήσουμε στον φόβο, με την ελπίδα με την προσδοκία, ότι μπορούμε ν” αλλάξουμε γραμμή πλεύσης και ν” αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά, τόσο τις εκκρεμότητες του παρελθόντος, όσο και τις προκλήσεις του μέλλοντος.
Ήρθε η ώρα της αλήθειας. Πιστεύετε πως το ΠΑΣΟΚ μπορεί να πετύχει τη νίκη; Είναι ένας ρεαλιστικός στόχος;

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν προτάσσει τις κομματικές του φιλοδοξίες. Νοιάζεται και παλεύει για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα. Είναι η μεγάλη πρόκληση που καλούμαστε ν” αντιμετωπίσουμε.
Έχουμε επίγνωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. γι” αυτό και ο πρόεδρος μας μίλησε πρώτος για ένα ακρωτηριασμένο κόμμα.
Όμως πιστεύοντας στην δύναμη των ιδεών μας, των θέσεων και των προτάσεων μας υποστηρίζουμε το αυτονόητο: το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να είναι 1ο κόμμα. Η επιδίωξή μας αυτή δεν εκφράζει κομματικές φιλοδοξίες και κομματικούς εγωισμούς.
Πιστεύουμε, παλεύουμε να πετύχουμε αυτό το στόχο γιατί η βαθιά πεποίθησή μας είναι ότι ένα ισχυρό και δυναμικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να έχει τη δική του συμβολή και συνδρομή στις μετεκλογικές εξελίξεις. Άλλωστε είμαστε το μόνο κόμμα που έχει πει δημοσίως ότι είναι στρατηγική μας πολιτική οι κυβερνήσεις συνεργασίας.