Ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ

Ενώ η ημερήσια διάταξη της Βουλής περιελάμβανε τη συζήτηση του φορολογικού νομοσχεδίου, η Κυβέρνηση συνεπής στην αντιδεοντολογική και εντέλει αντικοινοβουλευτική πρακτική της, κατέθεσε εν αιθρία τροπολογία μέσω της οποίας επιδιώκει να εκποιήσει τον μεγαλύτερο τηλεπικοινωνιακό οργανισμό των Βαλκανίων, τον ΟΤΕ.

Έτσι η μεγάλη και άδικη φορολογική επιδρομή σε βάρος των μισθωτών, των συνταξιούχων και των αυτοαπασχολουμένων, η αναδιανομή που έχει συμβεί τα 3 τελευταία χρόνια στη χώρα μας υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων, εξ αντικειμένου πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Σε 1^η μοίρα έρχεται η πώληση του ΟΤΕ.

Και είναι λογικό αφού ένας νέος φορολογικός νόμος, αύριο, από μια φιλολαïκή κυβέρνηση θα μπορούσε να επανορθώσει αυτές τις μεγάλες φορολογικές αδικίες. Η πώληση όμως ενός πάγιου περιουσιακού στοιχείου του ελληνικού λαού είναι ανεπανόρθωτο γεγονός με διαχρονικές συνέπειες.

Κ.Κ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Κυβέρνηση αποφασίζει να εκποιήσει κερδοφόρους οργανισμούς του δημοσίου. Για ν” αυξήσει τα έσοδα του προϋπολογισμού, εκποιεί πλουτοπαραγωγικές πηγές.

Για εισπρακτικούς λόγους προχωρεί στην πώληση πηγών εσόδων και πόρων για ν” αντιμετωπίσει το έλλειμμα, θεωρώντας ότι ο εθνικός πλούτος της ανήκει.

Με τη συγκεκριμένη τροπολογία, η Κυβέρνηση εκποιεί τον εθνικό οργανισμό τηλεπικοινωνιών και μάλιστα ελάχιστες μέρες μετά την εθνική ντροπή του πετάγματος στον καιάδα της λήθης και της παραγραφής του σκανδάλου των παρακολουθήσεων (εκτός κύριοι της Ν.Δ. θεωρείτε ότι το ζήτημα λύθηκε με την επιβολή υψηλού προστίμου στην εταιρεία που και αποκάλυψε το σκάνδαλο, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).

Κ.Κ.

Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, η εισαγωγή μιας τροπολογίας, ενός νόμου δηλαδή, στη Βουλή, θα ‘πρεπε προηγουμένως να έχει συζητηθεί αναλυτικά στην αρμόδια διακομματική επιτροπή της Βουλής. Θα ‘πρεπε να συνοδεύεται από επιστημονικές εκθέσεις που θα παρουσίαζαν την κατάσταση των τηλεπικοινωνιών στην Ε.Ε.. Θα ‘πρεπε να συνοδεύεται από επιστημονικές εκθέσεις όπου θα παρουσιάζονταν μελέτες για την εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων στις ΗΠΑ, στην Αγγλία, στην Ιαπωνία, στη Λατινική Αμερική.

Σε μια τέτοια βάση, ο πολιτικός λόγος θα μπορούσε να συσχετιστεί με τον επιστημονικό λόγο. Και ο αντίλογος θα μπορούσε να τεκμηριωθεί. Και το ερώτημα είναι: γιατί αφού όπως είπε, ο ίδιος ο Υπουργός, η συγκεκριμένη ενέργεια της Κυβέρνησης ήταν προγραμματισμένη, δεν ακολούθησε την πάγια κοινοβουλευτική οδό αλλά αιφνιδίασε με την τροπολογία; Προφανώς δεν τόλμησε να το κάνει για να μην καταδειχθεί ότι ο φιλελευθερισμός του ξεπερνά όλα τα όρια και της χειρότερης εκδοχής του θατσερισμού. Ο φιλελευθερισμός της κυρίας Θάτσερ διακρινόταν από εθνικές ευαισθησίες ενώ ο φιλελευθερισμός του κυρίου Αλογοσκούφη δεν έχει εθνικές ευαισθησίες. Είναι Α-Εθνικός φιλελευθερισμός.

Η πολιτική του κ.Αλογοσκούφη θα μπορούσε ν” αποτυπωθεί στο σύνθημα:

«Πωλείται πατρίς σε τιμή ευκαιρίας». Γι” αυτό και στην ουσία ζητά από τη Βουλή μια λευκή επιταγή. Αφήνει αναπάντητα ερωτήματα για το περαιτέρω ύψος της πώλησης. Παραχωρεί το management ματαίως, απ” ότι φαίνεται ο κ.Σουφλιάς μιλά για στρατηγική συνεργασία με έλεγχο του κράτους στο management. Ο κ. Καραμανλής έχει δώσει προσωπικά το πράσινο φώς σε αυτή την ανάλγητη πολιτική.

Και έτσι για την ιστορία να σας θυμίσω ότι ανάλογη προσπάθεια είχε γίνει και επί πρωθυπουργίας κ.Μητσοτάκη. Και τότε όπως και τώρα είχε απαξιωθεί ο οργανισμός προκειμένου να πωληθεί φθηνότερα. Όμως τότε συνάδελφοι της Ν.Δ., και απευθύνομαι σ” εσάς, είχαν ακουστεί εθνικές φωνές, με πιο δυνατή αυτή του κ. Έβερτ, που είχαν αποτρέψει την πώληση. Απ” ότι όμως φαίνεται τώρα, η φωνή του κ.Σουφλιά δεν είναι τόσο δυνατή, για να προασπίσει το εθνικό συμφέρον που διακυβεύεται.

Ο σημερινός λόγος της Ν.Δ. κολυμπώντας στα απόνερα του φιλελευθερισμού, σε μια έκρηξη ημιμάθειας και καταφανή ανυπαρξία ενημέρωσης, μας κάνει κηρύγματα για τη σχέση ιδιωτικοποίησης και ανταγωνιστικότητας. Να σας ενημερώσω λοιπόν κύριοι της Ν.Δ. για τη Βρετανική εμπειρία όπως αυτή αποτυπώνεται από τον ίδιο τον Υπουργό ιδιωτικοποίησης της Θάτσερ τον κ. Moor.  Στο θατσερικό , βρετανικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων μόνο το 50% των επιχειρήσεων εντάχθηκαν στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης. Εδώ υπάρχει όριο;

Η Εμπορική, τα λιμάνια , τα αεροδρόμια, ο ΟΠΑΠ, ο ΟΤΕ, αύριο το Χρηματιστήριο, το Ταμιευτήριο, η Αγροτική, ποιος θα βάλει φρένο σ” αυτό το παραλήρημα εκποίησης της δημόσιας περιουσίας;

Γι” αυτό σας λέω, είστε πλέον συμμέτοχοι σε αυτό που χαρακτηρίζει τον κ.Αλογοσκούφη. στο σύνθημα : «Πωλείται πατρίς σε τιμή ευκαιρίας».

Και κάτι ακόμα. Οι μετοχές του δημοσίου δεν βγήκαν στο σφυρί στη διεθνή αγορά. Αντίθετα δόθηκε προνομιακή μεταχείριση στο Βρετανό μικροεπενδυτή μικροαποταμιευτή. Γι” αυτό και το 90% των εργαζομένων στις Βρετανικές επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιήθηκαν αγόρασαν μετοχές των επιχειρήσεών τους. Στο μοντέλο του Α-Εθνικού φιλελευθερισμού της Ν.Δ. ούτε στα ταμεία ν” αγοράσουν μετοχές. Και παρατηρείται το παράδοξο, οι βασικοί ενδιαφερόμενοι για την εξαγορά του ΟΤΕ, να είναι οι δημόσιοι οργανισμοί άλλων χωρών, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Αυστρίας, όπως αναγράφεται στον ημερήσιο τύπο. Και μάλιστα το 25%-34% αυτών των εταιρειών ανήκουν στο δημόσιο. Το δε 17% του προσωπικού της είναι δημόσιοι υπάλληλοι.

Κύριοι της Ν.Δ.

Η πολιτική σας δεν έχει ούτε ιερά ούτε όσια, ούτε αρχές ούτε αξίες. Έτσι απλά να σας ενημερώσω για το τι λέει ο καθηγητής του Harvard k. J.Goodman για την αμερικάνικη εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων :

• Η ιδιωτικοποίηση δεν οδηγεί σε μικρότερο κράτος ούτε σε λιγότερες  κρατικές δαπάνες και επιδοτήσεις. Οι μεγάλες ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας έχουν συμφέρον και βρίσκουν τρόπους να αποσπούν χρήματα από το Δημόσιο, εξίσου απαιτητικά και αποτελεσματικά, όπως οι κρατικοί προκάτοχοί του.
• Ότι η ιδιωτικοποίηση δεν εργάζεται πάντα καλύτερα. Καλύτερο δεν είναι το φθηνότερο
• Ότι η ιδιωτικοποίηση, αυτόματα και αναγκαστικά, δεν συνεπάγεται καλύτερες τιμές ούτε καλύτερες υπηρεσίες ούτε προστασία του περιβάλλοντος, του καταναλωτή ή του δημόσιου συμφέροντος.
• Τα προβλήματα των μεγάλων επιχειρήσεων δεν αντιμετωπίζονται επιτυχώς με αλλαγή ιδιοκτησίας αλλά με αλλαγή τρόπου management  και αποτελεσματικό έλεγχο των υπευθύνων

Κ.Κ.

Για μια ακόμα φορά παραποιείτε την αλήθεια. Όπως είπατε ψέματα στον ελληνικό λαό με εξαγγελίες κενού περιεχομένου, έτσι και τώρα, προσπαθείτε κάτω από όμορφες λέξεις να κρύψετε άσχημες προθέσεις.

Κ.Κ.

Η εκποίηση του εθνικού πλούτου που πραγματοποιείτε δε μπορεί να βαπτίζεται ιδιωτικοποίηση ούτε να καλύπτεται κάτω από οποιονδήποτε ιδεολογικό πολιτικό μανδύα. Είναι άλλο πράγμα η παραχώρηση του εθνικού πλούτου σε ιδιωτικά συμφέροντα και άλλο πράγμα ο περιορισμός του δημόσιου τομέα. Η εκάστοτε Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να λειτουργεί ως θεματοφύλακας του εθνικού πλούτου. Δε νομιμοποιείται να λειτουργεί ως ιδιοκτήτης.

13/12/2006