ΠΡΑΚΤΙΚΑ – Δημοψήφισμα Ευρωσυντάγματος

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα την πρόταση όλων των κομμάτων της Αντιπολίτευσης για διεξαγωγή δημοψηφίσματος ενόψει του Ευρωσυντάγματος. Θα περίμενε κανείς να ακουστεί ανταλλαγή απόψεων πάνω σε αυτά τα ζητήματα. Δεν έγινε κάτι τέτοιο και αντ’ αυτού ακούσαμε πολεμική από την Κυβέρνηση για τα παρελθόντα έτη. Ακούσαμε περίεργες θεωρίες περί δημοκρατίας και λειτουργίας των θεσμών και αυτή είναι η πιο επιεικής ερμηνεία για να μην ακολουθήσω την οξύτητα, γιατί στις σκέψεις αυτών των ανθρώπων περισσεύουν τεχνοκρατικές και αριστοκρατικές αντιλήψεις, ελλείπει όμως η λαϊκή κυριαρχία.
Κυρίες και κύριοι, η υπεράσπιση της πορείας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αποτελεί σήμερα επιτακτικό χρέος του συνόλου των ευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων, ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού. Η εμβάθυνση και η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέχρι της ολοκλήρωσής της από τα Ουράλια έως τον Ατλαντικό, αποτελεί συμφέρον όλων των λαών της Ευρώπης, της Ευρώπης με απόλυτη ενεργειακή αυτάρκεια, παγκόσμιας δύναμης οικονομική σταθερότητα και προοπτική.
Μια αυτόνομη πολιτικά και πολιτισμικά Ευρώπη αποτελεί συντελεστή ενός καλύτερου μέλλοντος για την ανθρωπότητα. Κάθε καθυστέρηση ή αναβολή αυτής της πορείας ενέχει κινδύνους που θα επηρεάσουν το μέλλον των επόμενων γενεών σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας.
Σήμερα, η κύρια αντίθεση σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ανάμεσα στις δυνάμεις που υπερασπίζονται έναν πλουραλιστικό κόσμο ισονομίας των λαών και των πολιτισμών και στις δυνάμεις που το αντιμάχονται.
Όλος ο κόσμος χρειάζεται μια Ευρώπη που δεν θα ανταγωνίζεται στα πλαίσια του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας, αλλά θα υπερβαίνει τον ανταγωνισμό για επικυριαρχία και θα προβάλει το ρόλο μιας ηθικής, πολιτισμικής υπερδύναμης, ικανής να συμβάλλει στη θεμελίωση μιας ειρηνικής, παγκόσμιας έννομης τάξης, ικανής να επηρεάζει τους διεθνείς οργανισμούς αν όχι να λειτουργούν σε ένα σύστημα παγκόσμιας έννομης τάξης, τουλάχιστον να εφαρμόζουν τις ειλημμένες αποφάσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Τα λέω αυτά χωρίς να παραγνωρίζω το ρόλο της οικονομίας στην παγκόσμια πραγματικότητα ούτε στην εξουσία που πολλές φορές ασκεί αυτή επί της πολιτικής.
Κατά συνέπεια, ο αγώνας για την αυτόνομη Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί προϋπόθεση του αγώνα για αριστερότερη –λέμε εμείς- για δεξιότερη –λέτε εσείς- πορεία της Ευρώπης.
Κάθε βήμα ενοποίησης της Ευρώπης αποτελεί βήμα εδραίωσης ενός ειρηνικότερου και δικαιότερου κόσμου. Όμως, η αυτόνομη Ευρώπη δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με γραφειοκρατικές αποφάσεις πολιτικών ή επαγγελματιών της πολιτικής ξεκομμένους από τους λαούς.
Ουσιαστική και αποφασιστική εγγύηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης και προοπτικής αποτελούν μόνο οι λαοί της. Μόνο αν το ευρωπαϊκό μέλλον καταστεί όραμα και πρόγραμμα που υπηρετεί τις ανάγκες, καθημερινές και ευρύτερες, των λαών της Ευρώπης, τότε μόνο το ευρωπαϊκό μέλλον θα είναι απαλλαγμένο από κάθε Αχίλλειο Πτέρνα.
Για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, το αίτημα του δημοψηφίσματος για την έγκριση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος δεν είναι βεγγαλικό. Αποτελεί συνέπεια της ιδεολογικής και πολιτικής μας δέσμευσης στην υπηρεσία της λαϊκής δημοκρατίας και της συμμετοχικής δημοκρατίας. Εκφράζει το σεβασμό στο αίτημα και την απαίτηση των λαών της Ευρώπης για περισσότερη συμμετοχή και λιγότερη γραφειοκρατία.
Βέβαια, περισσότερη συμμετοχή δεν σημαίνει υποκατάσταση του κοινοβουλευτικού διαλόγου, όπως ανέφερε ο προλαλήσας συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας, ούτε υποκατάσταση του κοινοβουλευτικού διαλόγου από τα τηλεοπτικά παράθυρα. Σημαίνει θεσμοθέτηση, ενίσχυση και εμπλουτισμό του διαλόγου σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας.
Η περισσότερη συμμετοχή προϋποθέτει την κατοχύρωση του δικαιώματος στην πληροφόρηση ως βασικού ανθρώπινου δικαιώματος. Μόνο ο ενημερωμένος πολίτης μπορεί να συμμετέχει ουσιαστικά και αποφασιστικά.
Εάν, όμως, η πληροφόρηση αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα στο έλεος της αγοράς, τότε η κοινωνία της γνώσης και της πληροφορίας, την οποία ευαγγελίζεται η εποχή μας, θα είναι μια καθαρά ολιγαρχική κοινωνία.
Το αίτημα για δημοψήφισμα σέβεται απολύτως τις πολιτισμικές μας παρακαταθήκες για ισονομία, ισηγορία και ισοπολιτεία. Αξιοποιεί τη συγκυρία ως ευκαιρία για έναν ουσιαστικό πανεθνικό διάλογο.
ʼλλωστε, κυρίες και κύριοι, μέσα από αυτό το διάλογο θα προκύψει και η ελληνική συνιστώσα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, κάτι που αποτελεί καθήκον μας.
Αυτήν την ευκαιρία αρνήθηκε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να δώσει στο λαό μας. Υποτιμώντας τη νοημοσύνη του; Φοβούμενη τη βούλησή του; Ίσως επειδή έκρινε ότι δεν τον αφορούν αυτά και ότι αυτά είναι θέματα που αφορούν ειδικούς και συνταγματολόγους;
Κυρίες και κύριοι, ο ελληνικός λαός είναι βαθιά πολιτικοποιημένος. Διαθέτει πολιτικό αισθητήριο και είναι σε θέση να κατανοήσει απολύτως ότι το Σύνταγμα αυτό δεν αποτελεί την «Ιθάκη» του νομικού πολιτισμού της Ευρώπης. Ίσως το Σύνταγμα να μην είναι αυτό που ο καθένας από εμάς θα επιθυμούσε. Είναι λογικό, αν λάβει κανείς υπόψη του την ποικιλία των λαών και των πολιτισμών, αλλά και την πολυσυλλεκτικότητα των κομμάτων. Αν, όμως, πρυτανεύσει στη σκέψη μας η φράση του συμπατριώτη μας Αριστοτέλη ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού ή και η άποψη του Ελευθερίου Βενιζέλου ότι χώρες μικρές σαν την Ελλάδα θα επιβιώσουν μόνο αν συνδέσουν τα συμφέροντά τους με αυτά κάποιας μεγάλης δύναμης, τότε πρέπει να υπερψηφίσουμε ενσυνείδητα και αποφασιστικά το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Ο λαός μας κατανοεί ότι αυτό το Σύνταγμα αποτελεί έναν ακόμη θεμέλιο λίθο της ευρωπαϊκής αυτονομίας. Ο αγώνας για μια δικαιότερη και σοσιαλιστικότερη Ευρώπη αναμφίβολα συνεχίζεται.
Γι’ αυτό, ως Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου, συμμερίζομαι απολύτως τη στάση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και τάσσομαι υπέρ της ψήφισης του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Παράλληλα, όμως, καταγγέλλω την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που αρνήθηκε στο λαό μας την ευκαιρία ενός πανεθνικού διαλόγου μέσω ενός δημοψηφίσματος.
Κυρίες και κύριοι, η Νέα Δημοκρατία στέρησε από τον ελληνικό λαό να διατρανώσει τη θέλησή του για συνέχιση της πορείας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, να αποφασίζει ο ίδιος άμεσα για το μέλλον του, ίσως γιατί η πολιτική της καταβολή την οδηγεί στο να λαμβάνει αποφάσεις ερήμην του λαού.

10/05/2005