Ρυθμίσεις για την προώθηση της απασχόλησης, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής

Κ.Κ.

Είναι κοινός τόπος ότι η πολιτική κρίνεται εκ του αποτελέσματος και η αξιοπιστία και η συνέπεια μεταξύ λόγων και έργων είναι το ζητούμενο στις μέρες μας.

Πέρα από επικλήσεις σε ιδεολογίες. Πέρα από ρητορικές και απλόχερη χρήση ωραίων λέξεων και εννοιών, τα δένδρα κρίνονται από τους καρπούς τους.

Οι κυβερνήσεις  κρίνονται από τη δυνατότητά τους να υπερβαίνουν τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και να προωθούν το κοινό καλό.

Έμελλε σ” αυτό το θερινό τμήμα, να αποκαλυφθεί στην πράξη το πραγματικό πρόσωπο της κυβέρνησης. Ίσως να βοήθησε και η υψηλή θερμοκρασία του Ιουλίου, που ξέβαψε το κεντρώο και συναινετικό μακιγιάζ και αποκαλύφθηκε το πραγματικό πρόσωπο.

Προχθές ο κύριος Σιούφας με το νομοσχέδιο για το ωράριο εργασίας, μας απέδειξε ότι μπορεί να εφαρμόζει πολιτικές καθεστωτικές και αλαζονικές (αλήθεια πότε πρόλαβε;;). Απέδειξε κυρίως ότι είναι ολετήρας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Σήμερα ο κύριος Παναγιωτόπουλος αποδεικνύει ότι είχαν αχρωματοψία όσοι τον αποκαλούσαν «κόκκινο Πάνο» γιατί συγχέουν το κόκκινο με το βαθύ μπλε που προσεγγίζει το μαύρο. Ακριβώς διότι καταργεί το 8ωρο, καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις, επιχειρεί να αναιρέσει κατακτήσεις χρόνων και αγώνων των εργαζομένων.

Αντιμετωπίζει τις προκλήσεις του αύριο με επαναφορά σε νόμους του 1955. Τορπιλίζει την εργασιακή ειρήνη και μας επαναφέρει στις αλήστου μνήμης εποχές του κ. Λάσκαρη και του κ. Καρακίτσου. Ελπίζω να μη θελήσει να καταργήσει και αυτός την πάλη των τάξεων. Του υπενθυμίζω ότι την είχε καταργήσει ο πάλαι ποτέ προκάτοχός του κ. Λάσκαρης.

Κ.Κ.

Το προτεινόμενο σχέδιο νόμου υποτίθεται ότι έρχεται για να ενισχύσει την κοινωνική συνοχή και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Εμείς ισχυριζόμαστε ότι θα συμβεί το ακριβώς αντίθετο. Αλλά πέραν αυτού, πουθενά, ούτε στην αιτιολογική έκθεση, δεν υπάρχει ένα σοβαρό επιχείρημα που να πείθει ότι αυτά τα μέτρα θα προσεγγίσουν αυτούς τους στόχους.

Πώς θα ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα κύριε υπουργέ; Έτσι γενικά και αόριστα; Σε ποιους τομείς, σε ποιους κλάδους προσδοκάτε βελτίωση; Στη μεταποίηση, στον τουρισμό πού τέλος πάντων; Ποιους δείκτες χρησιμοποιείτε για να συγκρίνετε τα αποτελέσματα των ρυθμίσεών σας;

Κύριε Υπουργέ ή κάνετε ένα μέγιστο οικονομικό και πολιτικό λάθος ή μεταβάλετε τους εργαζόμενους σε είλωτες. Ταυτίζετε τη μείωση του κόστους εργασίας με τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Οδηγείτε με αυτόν τον τρόπο την εθνική οικονομία σε μια οικονομία έντασης της εργασίας. Αλλά σας διαφεύγει πως όσο και αν στύψουμε την μικρή σε μέγεθος εργατικής μας τάξη, τα κέρδη δε θα είναι αρκετά ούτε για το εγχώριο κεφάλαιο ούτε για τους ξένους επενδυτές. Ακόμα και ο ΣΕΒ αποδέχθηκε ότι τους μισθούς δε μπορούμε να τους μειώσουμε άλλο. Εσείς όμως το επιχειρείτε.

Αλλά ξέρετε τι λέει ακόμα και ο φιλικός σας τύπος;

Ότι: «απ” αυτό το νόμο θα προκύψουν πολλοί χαμένοι και λίγοι κερδισμένοι»

ότι «τα μέτρα θα επηρεάσουν το εισόδημα και το χρόνο εργασίας εκατομμυρίων εργαζομένων»

ότι «το 30% του εισοδήματος των Ελλήνων εργαζομένων εξασφαλίζεται από υπερωριακή απασχόληση.»

και ότι θα προκληθεί «βέβαιη μείωση στο μηνιαίο εισόδημα των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα κατά 10%»

Κ.Κ.

Το σίγουρο που θα συμβεί με την εφαρμογή αυτού του νόμου είναι ότι

• v Το 40ωρο γίνεται 45ωρο ή 48ωρο την εβδομάδα
• v Το 8ωρο γίνεται 10ωρο την ημέρα
• v Μειώνονται κατά 50% οι αμοιβές για υπερωρίες.
• v Η εργασία των 10 ωρών θα αμείβεται για 8ωρο
• v Παρέχετε διευθυντική ευχέρεια με υποχρεωτική διαιτησία.

Αυτά θα συμβούν σίγουρα. Όλα τα άλλα, που ισχυρίζεται η Κυβέρνηση είναι υποθέσεις εργασίας.

Κ.Κ.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος.

Διατείνεται, η Κυβέρνηση ότι επουδενί και πουθενά δε προωθείται το διευθυντικό δικαίωμα. Τι λέει όμως ο νόμος; Ότι σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων τη διαφορά επιλύει 5μελής επιτροπή, η οποία αποτελείται από 2 εκπροσώπους των εργαζομένων, 2 των εργοδοτών και 1 υπάλληλο του Υπουργείου Εργασίας διορισμένο από τον Υπουργό.

Έχομεν χρεία και άλλων στοιχείων για να τεκμηριωθεί ο ισχυρισμός ότι ο κύριος Υπουργό ή μας εμπαίζει ή υποτιμά τη νοημοσύνη μας.

Η Κυβέρνηση, με αυτόν τον τρόπο επαναφέρει και την υποχρεωτική διαιτησία και πηγαίνει ακόμα πιο πίσω από το νομικό καθεστώς του 1955. Όπου εκεί τουλάχιστον, με το νόμο 3239, την κρίσιμη ψήφο την είχε ο δικαστικός λειτουργός.

Καταργεί ακόμα, τη συλλογική αυτονομία και το νόμο 1876/90 που ψηφίστηκε ομόφωνα επί οικουμενικής κυβέρνησης, όπου τις διαφορές αυτές επίλυε ο ΟΜΕΔ. Κάτι που απετέλεσε μεγάλη κατάκτηση του κοινωνικού κράτους.

Κύριε Υπουργέ, λέτε ότι ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα ν” αρνηθεί την παροχή επιπλέον εργασίας αν η άρνηση δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη. Νομίζω ότι αντιλαμβάνεστε μια εικονική πραγματικότητα.

Υπάρχει έστω και 1 εργαζόμενος στη χώρα μας, που αυτή η διατύπωση δε του προκαλεί γέλωτες; Υπάρχει έστω και 1 εργαζόμενος στη χώρα μας, σήμερα, που υπό τη δαμόκλειο σπάθη της ανεργίας, θα μπορούσε ν” αρνηθεί; Έλεος! κ. Υπουργέ.

Και ακόμα σε μια προσθήκη της τελευταίας στιγμής, λέτε, ότι δίνεται η δυνατότητα στους εργαζόμενους να συνομιλούν απευθείας με τον εργοδότη τους. Αυτό είναι το επιχείρημά σας για το απόλυτο διευθυντικό δικαίωμα που επιβάλλετε στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας  στις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες άλλωστε αποτελούν το 80% των ελληνικών επιχειρήσεων. Όλ” αυτά τα αμίμητα δε μπορούν βεβαίως να συγκαλύψουν αυτό τον απροκάλυπτο εμπαιγμό.

Κ.Κ.

Παρακολουθούμε την απαρχή της κατεδάφισης του πλαισίου των εργασιακών σχέσεων. Δίκαια οι εργαζόμενοι αλλά και η κοινωνία αντιδρά αφού διασαλεύεται η κατακτημένη εργασιακή ειρήνη.

Ακόμα όμως τρίζουν τα θεμέλια της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας προϋποθέτει καλές σχέσεις εργαζομένων – εργοδοτών, εμπιστοσύνη και αφοσίωση στην εργασία, στην εταιρική κουλτούρα.

Η κοινωνική εξαθλίωση και η συρρίκνωση της ενεργούς ζήτησης δεν ανεβάζει την ανταγωνιστικότητα.

Καταργείτε τον κοινωνικό διάλογο επαναφέροντας τον τόπο στη δύνη των κοινωνικών συγκρούσεων και των ταξικών αντιπαραθέσεων. Ανατρέπετε όχι μόνο το νομικό αλλά και το πολιτικό πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων. Φέρεστε ν” αγνοείτε ότι καμία ανάπτυξη, καμία πρόοδος δε μπορεί να επιτελεστεί χωρίς συνεννόηση και συναίνεση των κοινωνικών εταίρων.

Κ.Κ.

Είναι εντυπωσιακή η υποκρισία και η περιφρόνηση, χωρίς καμία αναστολή, στο σύνολο των οργανωμένων κοινωνικών φορέων. Να είστε σίγουροι ότι ο ελληνικός λαός καθημερινά αντιλαμβάνεται ότι κινείστε στην αντίθετη κατεύθυνση από το δρόμο που σας έδειξε η λαϊκή εντολή του. Μην αμφιβάλετε πως όποτε του δοθεί η ευκαιρία θα σας δώσει το ηχηρό τίμημα.

Εμείς πάντως δεσμευθήκαμε για την κατάργηση αυτών των αντιλαϊκών μέτρων όποτε με τη θέλησή του αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας.

26/07/2005