Προϋπολογισμός 2008

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Στις δημοκρατίες, οι προϋπολογισμοί που καταθέτουν οι Κυβερνήσεις αποτυπώνουν τον τρόπο με τον οποίο αυτές αντιλαμβάνονται και ασκούν την κοινωνική και οικονομική πολιτική. Η συζήτηση είναι κατεξοχήν πολιτική. Δεν αφορά λογιστές και οικονομολόγους. Το ζητούμενο δεν είναι οι πληκτικά επαναλαμβανόμενοι και πολλές φορές σκόπιμα επεξεργασμένοι αριθμοί αλλά η πολιτική κατεύθυνση και στόχευση του προϋπολογισμού. Εδώ αποτυπώνεται η ιδεολογία της Κυβέρνησης, καθώς και τα συγκεκριμένα κοινωνικά συμφέροντα που εξυπηρετεί.

Τα ερωτήματα στα οποία οφείλει ν” απαντά ο εκάστοτε προϋπολογισμός είναι συγκεκριμένα. Με πρώτο, κατά πόσον αυτός εντάσσεται στο πλαίσιο μιας εθνικής αναπτυξιακής πολιτικής. Αν έχει σαφείς άξονες και χρονικά προσδιορισμένους στόχους. Και βέβαια, αν κινείται στα πλαίσια που επιβάλλουν οι διεθνείς αλλά και περιφερειακές ανακατατάξεις ισχύος που συμβαίνουν αυτή τη χρονική περίοδο. Αν κινείται στην κατεύθυνση που επιτάσσουν οι εθνικές και κοινωνικές ανάγκες και προτεραιότητες.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η συζήτηση είναι άκρως πολιτική. Δεν κρίνονται διακηρύξεις αλλά αποτελέσματα. Πολλώ δε μάλλω, όταν αυτή η κυβέρνηση έχει ήδη τέσσερα χρόνια ζωής, και ο ελληνικός λαός γνωρίζει και τις προθέσεις και τις δυνατότητες αλλά και τα αποτελέσματα που έχει η πολιτική της, στη ζωή και στο μέλλον του.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Απ” όλους αναγνωρίζετε ότι η κοινωνία μας βιώνει μια βαθιά κρίση σε εθνικό, πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο. Μια κρίση σε επίπεδο κρατικής οργάνωσης και κοινωνικής ανάπτυξης. Η Κυβέρνηση, όλον αυτό το χρόνο, όχι μόνον δεν έχει προβεί σε καμία ενέργεια, προκειμένου να ξεπεραστεί αυτή η κρίση αλλά κινείται ανυποψίαστη, επιχειρώντας  απλά διακανονισμό συμφερόντων.

Σήμερα στην Ελλάδα, μετά τον όλεθρο των πυρκαγιών αλλά και τη «φωτιά» των Ζωνιανών, τη χασισοφυτεία στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, το ζεύγος των ληστών αστυνομικών στην Αθήνα, τους Ινδούς και τα αναψυκτήρια, αποδεικνύεται η ανυπαρξία του κράτους. Αποδεικνύεται όμως πάνω απ” όλα, το έλλειμμα του αναγκαίου ηθικού υπόβαθρου, το έλλειμμα της απαραίτητης πολιτικής ευαισθησίας και βούλησης, που αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την έξοδο από αυτό το τέλμα. Για  την πραγμάτωση της αναγκαίας εθνικής ανασυγκρότησης.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Όλος ο ελληνικός λαός παρακολουθεί την Κυβέρνηση να πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Να επαίρεται αυτάρεσκα και με περισσή αλαζονεία για τα υποτιθέμενα επιτεύγματά της στον τομέα της οικονομίας. Ν” αποδίδει όλα τα κακώς κείμενα αυτού του τόπου στην προηγούμενη διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Παρακολουθεί τους βουλευτές της Ν.Δ. να στηρίζουν αυτή την πολιτική της πλαστής πραγματικότητας.

Η αλήθεια όμως είναι άλλη. Η φτώχεια αυξάνεται. Η ακρίβεια καλπάζει. Τα εισοδήματα των μικρών και μεσαίων οικονομικών στρωμάτων ελαττώνονται. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις φθίνουν. Οι συνταξιούχοι στενάζουν.

Γι” αυτό άλλωστε οι εργαζόμενοι βρίσκονται στους δρόμους. Για την επιδρομή που επιχειρείτε στο ασφαλιστικό σύστημα. Ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται ότι κινδυνεύει το μέλλον του, οι κατακτήσεις του. Αποδιοργανώνεται ο κοινωνικός ιστός. Απειλούνται οι θεσμοί κοινωνικής δικαιοσύνης.

Κυρίες και Κύριοι

Και φέτος, κεντρικός άξονας της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης στην οποία στηρίζει την ανάπτυξη της χώρας είναι οι αποκρατικοποιήσεις. Χωρίς μοντέλο, χωρίς σχέδιο, χωρίς προοπτική, χωρίς καμία διασφάλιση για τα διαχρονικά συμφέροντα της χώρας. Οι δημόσιες επιχειρήσεις που αποτελούν πάγιο περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού λαού, που αποτελούν εργαλείο στρατηγικού σχεδιασμού και ανάπτυξης, πωλούνται σε τιμή ευκαιρίας. Ακόμα και η διδάξασα του φιλελευθερισμού, κυρία Θάτσερ, υπήρξε περισσότερο ευαίσθητη ως προς τον εθνικό έλεγχο των αποκρατικοποιημένων επιχειρήσεων. Πρόσφατα η κυρία Μέρκελ έβαλε οροφή στη συμμετοχή ξένων κεφαλαίων στις κρατικές επιχειρήσεις. Εδώ, η κυβέρνηση συνεχίζει απτόητη. Πωλούνται τα πάντα.

Αυτός ο ιδιότυπος φιλελευθερισμός, του κυρίου Αλογοσκούφη, μοναδικός παγκόσμια, διδάσκεται φαίνεται στο club της Εκάλης, μαζί με μαθήματα real estate. Πέρσι τον είχα αποκαλέσει «α-εθνικό», όπου το «α» είναι το στερητικό.

Κύριε Υπουργέ, επιτέλους δεν είστε ιδιοκτήτες του εθνικού πλούτου. Ο εθνικός πλούτος, κατά πως θα ‘λεγε ο ποιητής, ανήκει σε μας αλλά και στους νεκρούς και στους αγέννητους. Και ο ρόλος των εκάστοτε κυβερνώντων είναι να είναι αποτελεσματικοί θεματοφύλακές του.

Αυτό φαίνεται ήταν το περιεχόμενο του νέου πατριωτισμού που ευαγγελιζόταν το καλοκαίρι ο κύριος Πρωθυπουργός.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

• § Όταν οι εξαγωγές μας αυξάνονται κατά 3,2%, ενώ οι εισαγωγές κατά 10,7%,
• § Όταν ο αγροτικός τομέας βυθίζεται στο τέλμα και ο θεσσαλικός και αργολικός κάμπος απειλούνται με ερημοποίηση,
• § Όταν η εθνική στρατηγική παιδείας και έρευνας αποτελούν όνειρο θερινής νυχτός,
• § όταν η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή, η διαπλοκή και η διαφθορά παραμένουν κυρίαρχα σπορ,
• § όταν ο προϋπολογισμός δεν περιλαμβάνει καμία πρόληψη εθνικής παραγωγικής εξειδίκευσης,
• § όταν δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη, καμία στρατηγική ανταγωνισμού, έστω και σε έναν κλάδο της ελληνικής οικονομίας,

Αυτός ο προϋπολογισμός επιεικώς μπορεί να χαρακτηριστεί ως διαχειριστικός, αντιαναπτυξιακός και εν τέλει αντικοινωνικός.

Κύριοι συνάδελφοι της Ν.Δ., σας θυμίζω, ο Πρωθυπουργός κήρυξε πρόωρες εκλογές με επιχείρημα την κατάρτιση του εθνικού προϋπολογισμού. Όμως η ίδια η ζωή απέδειξε ότι η Ν.Δ. δεν έχει ούτε τις πολιτικές ούτε τις πνευματικές δυνάμεις που απαιτούν οι καιροί. Δεν έχει τις δυνατότητες να σχεδιάσει και να πραγματοποιήσει την ανασυγκρότηση του τόπου.

Συνάδελφοι της Ν.Δ. απαξιώσατε το κεφάλαιο της πρόσφατης εκλογικής σας επιτυχίας. Το μόνο θετικό που έχετε καταφέρει με την πολιτική σας, και αυτό σας το αναγνωρίζω, είναι το ότι βάλατε τα θεμέλια μιας εθνικής παλλαϊκής άμυνας, ενάντια στο βαρβαρισμό του νεοφιλελευθερισμού. Βάλατε τα θεμέλια μιας νέας εθνικής λαϊκής ενότητας.

Εμείς στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχουμε πάρει το μήνυμα. Θ” ανταποκριθούμε στις ανάγκες του λαού και του τόπου. Καταψηφίζουμε

19/12/2007