Η συζήτηση επί της προτάσεως μομφής μετά από μια πλήρη 4ετή κυβερνητική θητεία, είναι μια κορυφαία πολιτική πράξη.

Διότι αποκαλύπτεται η δυσαρμονία μεταξύ της κυβερνητικής εξουσίας και του λαϊκού φρονήματος.

Η συμπολίτευση, με απροκάλυπτη αλαζονεία, ισχυρίζεται ότι είναι περιττή, ως μη έχουσα τύχη.

Διακατέχονται από το προκλητικό σύνδρομο του μακάριοι οι κατέχοντες.

Έχουμε την εξουσία και θα καταστήσουμε δίκαιο την άποψή μας και θα υποκύψετε.

Κυρίες και κύριοι

Στις δημοκρατίες δεν είναι έτσι τα πράγματα. Στις δημοκρατίες είναι απαραίτητη η συναίνεση μεταξύ των κυβερνώντων και των κυβερνωμένων.  Μόνο η κοινή αποδοχή θεμελιώνει την αξία του νόμου, έναντι της αυθαίρετης εξουσίας.

Η κυβέρνηση είναι πασίδηλο ότι βρίσκεται σε δυσαρμονία με το λαϊκό φρόνημα. Και η πρόταση μομφής αποσκοπεί στο ν” αποκαλύψει, να διευκρινίσει και να συγκεκριμενοποιήσει αυτή τη δυσαρμονία.

Αφήστε λοιπόν κύριοι τις παραπλανητικές ερμηνείες για την σκοπιμότητα αυτής της πρότασης που καταθέσαμε και φροντίστε ν” απαντήσετε επί της ουσίας. Το οφείλετε στη δημοκρατία και στη λαϊκή κυριαρχία.

Έχω ξαναπεί από αυτό το βήμα, τη φράση του Γάλλου πρωθυπουργού, Μαντές Φρανς, ότι «κυβερνάν είναι το επιλέγειν». Το επιλέγειν για το λαό, με το λαό και το έθνος.

Και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., σαν έκφραση της δημοκρατικής παράταξης, μιας παράταξης με μεγάλη ιστορία, θέλει ν” ανατρέψει κάθε εξουσία που στραγγαλίζει τον ελληνικό λαό, αναιρεί τις κατακτήσεις του, υπονομεύει το μέλλον του και αποδυναμώνει τις λαϊκές δυνάμεις στην πορεία τους προς την ανάπτυξη και την προόδου.

Κύριοι της συμπολίτευσης

Αυτό το 2ήμερο με περισσή οίηση και αλαζονεία, αντί ν” απαντήσετε σε όσα σας καταλογίζουμε με την πρόταση μομφής, ασχολείστε με τα υποτιθέμενα δικά μας.

Στον Υπουργό Δικαιοσύνης, που έδωσε το τέμπο αυτής της αντιμετώπισης, έχω να παρατηρήσω:

• § Για το δικό του καλό, ν” αφήσει κατά μέρος τα σύνδρομα. Γιατί κάλλιστα στην πρόταση μομφής θα μπορούσε να συμπεριληφθεί, ένα δικό του σύνδρομο, το «σύνδρομο Ζορμπά». Τον οποίο εξαναγκάζεται σε περιοδείες διότι δε συμμορφώνεται προς τις υποδείξεις σας.
• § Να μην επικαλείται τον Χέγκελ. Τι θα έλεγε ο μεγάλος αυτός φιλόσοφος, για την κραιπάλη των χρημάτων του ελληνικού λαού, από το Υπουργείο Πολιτισμού, και τον ανεξέλεγκτο κύριο Ζαχόπουλο που αποτελούσε πρώτη επιλογή του Πρωθυπουργού; Και πώς θα έκρινε, την ανάμιξη στα δρώμενα του υπουργείου πολιτισμού, διαφόρων κυριών αλλά και κυρίων;
• § Να μην προτείνει σε εμάς ενδοσκοπήσεις, αλλά να επιδοθεί ο ίδιος σε εξωσκόπηση της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Θα διαπιστώσει και διαφωνίες και διαφοροποιήσεις. Με αποκορύφωμα την κυριακάτικη συνέντευξη ενός από τους πιο σοβαρούς της κυβερνητικής παράταξης, του κυρίου Σαμαρά, ο οποίος ευπρεπώς μεν, πλήρως δε, διαφωνεί και με την εξωτερική και με την οικονομική πολιτική της κυβέρνηση.

Αφήστε λοιπόν τις παραινέσεις για την κρίση που διερχόμαστε. Γιατί έχουμε και την αρμοδιότητα και τη δύναμη να τη λύσουμε, την ώρα που εμείς θα επιλέξουμε. Και τότε θα αναδυθεί δύναμη μεγάλη και αποτελεσματική.

Κυρίες και κύριοι

Θα ‘θελα, απ” αυτό το βήμα, να εκφράσω την ελπίδα, ότι οι δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού στο σκοπιανό, δε θα έχουν την τύχη των 3 «δεν» που είπε για το ασφαλιστικό. Γιατί το μεν ασφαλιστικό θα επανορθωθεί από την επόμενη κυβέρνηση ενώ τα λάθη και οι αστοχίες στα εθνικά θέματα επηρεάζουν ανεπανόρθωτα την πορεία του λαού και του έθνους μας.

Ορθά και εύστοχα ο πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κύριος Παπανδρέου, ανέφερε ότι το προπατορικό αμάρτημα του συγκεκριμένου θέματος βρίσκεται την περίοδο 90-93. Τότε που Πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο κύριος Μητσοτάκης. Και όπως γνωρίζεται στην ιστορία του προπατορικού αμαρτήματος περιλαμβάνεται  ένα μήλο – που και σύμφωνα με την παροιμία πέφτει κάτω από τη μηλιά – αλλά και έναν όφη. Και ο όφις αυτός δάγκασε την ιστορία μας, την εθνική αξιοπρέπεια και την περηφάνια του λαού μας.

Για του λόγου μου το αληθές, αλλά και σαν συμβολή στην ιστορική γνώση, καταθέτω στα πρακτικά, ένα πόνημα, του Κρις Σπύρου, πρόεδρου της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, πρώην Βουλευτή των ΗΠΑ και πρώην προέδρου του Δημοκρατικού κόμματος του Νιού Χαμσάιρ.

• § Θα διαβάσετε κύριοι συνάδελφοι, για διπλές και αντιφατικές στρατηγικές της ελληνικής κυβέρνησης.
• § Θα ενημερωθείτε για τη δέσμευση του Μπιλ Κλίντον, ότι οι ΗΠΑ δεν θα αναγνωρίσουν τα Σκόπια με ονομασία που περιέχει τη λέξη Μακεδονία.
• § Θα εκπλαγείτε διαβάζοντας για μισθωτούς αντιπροσώπους της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον, οι οποίοι υποστήριζαν, τη νέα θέση της ελληνικής κυβέρνησης για μια συμβιβαστική λύση.
• § Και βέβαια τη δήλωση του κυρίου Λη Χάμιλτον, προέδρου της επιτροπής των εξωτερικών υποθέσεων του αμερικανικού κογκρέσου, ότι : «συμβιβαστήκατε αστραπιαία και δεν προλάβαμε να σας βοηθήσουμε. Μας αφήσατε σύξυλους με την υποχώρησή σας».

Για όλους αυτούς τους λόγους, δεν κατανοώ την έπαρση της κυρίας Υπουργού Εξωτερικών. Ίσως να είναι οικογενής ιδιότητα. Όμως το προπατορικό αμάρτημα που ανέφερε ο πρόεδρός μας, αφορά και την κυβέρνηση αλλά και την ίδια προσωπικά. Γι” αυτό ας προσέξει. Οι καιροί ου μενετοί.

Κύριοι της συμπολίτευσης, αναμφίβολα αποτελείται την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Έχετε όμως έχετε απολέσει την κοινωνική και πολιτική δεδηλωμένη. Γι” αυτό σας μεμφόμαστε.

28/03/2008

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι

Ακόμα και εντός της αιθούσης, ακούγονται οι φωνές των απεργούντων εργαζομένων, οι φωνές του συνόλου θα “λεγα των εργαζόμενων αυτής της χώρας, οι οποίοι αντιστέκονται σ” αυτή την πρόκληση που βιώνουν από την κυβερνητική πολιτική. Αντιστέκονται στην κατάργηση των δίκαια κεκτημένων τους. Αντιστέκονται στον δραστικό περιορισμό των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων.

Αναμφίβολα βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη κοινωνική πρόκληση. Η 4ετία της διακυβέρνησής σας αποδείχνεται ανελέητη για τα λαϊκά συμφέροντα. Επικίνδυνη στην εξωτερική πολιτική με καταιγίδα σκανδάλων, με διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, με εκποίηση του εθνικού πλούτου, με διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης και του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Τώρα ήρθε η σειρά της κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους.

Όμως το κυριότερο αυτής της καραμανλικής επιδρομής που μιμείται, αντιγράφει και ξεπερνά τη μητσοτακική επιδρομή του ‘90-‘93, είναι η αυθάδης και αλαζονική πρόκληση.

Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η ανάλγητη πολιτική της κυβέρνησης, παρά τη μαζική, λαϊκή και κοινωνική αντίδραση και βέβαια παρά την αντίθεση ολόκληρης της αντιπολίτευσης.

Το νομοσχέδιο αυτό δεν προκαλεί μόνον οργή αλλά και απορία για την σκοπιμότητά του. Αφού δε διαφαίνεται κανένα ορατό, σημαντικό οικονομικό όφελος. Δηλαδή δεν αποσκοπεί στην οικονομική ανακούφιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Συγκεκριμένα εκτιμάται ότι το όφελος των προτεινόμενων μέτρων θα είναι ύψους  300 εκατ. € ετησίως.

Και αυτό ενώ η εισφοροδιαφυγή κινείται στα 6 δισεκατ. € ετησίως, ενώ με δικά σας νομοθετήματα χαρίζετε 1,5 δισεκατ. € το χρόνο σε φοροαπαλλαγές στις μεγάλες επιχειρήσεις.  Ακόμα σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους, η πιο ανάλγητη ρύθμιση, αυτή που αφορά τις εργαζόμενες μητέρες, θα δώσει όφελος 50 εκατ. € από το 2013.

Κύριοι της πλειοψηφίας στέλνετε τις γυναίκες στο εκτελεστικό απόσπασμα. Αφού πρέπει να εργαστούν 5 επιπλέον έτη για να τεκμηριώσουν δικαίωμα σύνταξης, η οποία μάλιστα θα είναι και 40% μικρότερη. Δεν προστατεύετε ούτε καν τις μητέρες ανηλίκων τέκνων. Αφού και αυτές που είναι ασφαλισμένες από το 1983 και μετά, θα έχουν σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας έως και 5 έτη.

Τορπιλίζετε εν ολίγοις κύριοι συνάδελφοι, το θεσμό της οικογένειας. Πλέον ούτε λαϊκή δεξιά δε θα μπορείτε να χαρακτηριστείτε. Αλλά σκέτη δεξιά στην υπηρεσία του κέρδους του μεγάλου κεφαλαίου. Συνεχίζετε με αυτό τον τρόπο την επίθεση που επιχειρείτε ενάντια στην ελληνική οικογένεια. Η επίθεση αυτή ξεκίνησε με τους νόμους 3377 του Υπουργείου Ανάπτυξης και 3385 του Υπουργείου Απασχόλησης το καλοκαίρι του 2005. Είναι προφανές ότι σύντομα θα φανούν οι αρνητικές επιπτώσεις στη δομή και τη λειτουργία της οικογένειας και βεβαίως και στο δημογραφικό, που είναι τόσο επιβαρυμένο στη χώρα μας.

Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, όπως είναι το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας, έπρεπε να διεξάγεται σε άλλο κλίμα και με άλλον τρόπο. Έπρεπε η συζήτηση να είναι ψύχραιμη, τεκμηριωμένη και σφαιρική. Το ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης δεν είναι λογιστικό. Είναι απολύτως πολιτικό. Και η επικοινωνιακή διαχείριση που επιχειρεί η κυβέρνηση μάλλον προβλήματα θα συσσωρεύσει παρά θα λύσει.

Η Κυβέρνηση τoν τελευταίο καιρό και εντός και εκτός Κοινοβουλίου δημιουργεί ένα τεχνητό κλίμα κινδυνολογίας και ανασφάλειας. Δημιουργεί προβλήματα μεταξύ των διαφόρων κλάδων των εργαζομένων. Επιδιώκει να φέρει σε αντίθεση κατηγορίες εργαζομένων με την κοινωνία. Και ολ” αυτά επειδή επιχειρεί να περιορίσει τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων. Κινδυνολογεί λέγοντας ότι τα ταμεία καταρρέουν και ότι η πολιτική της αυτή, θα σώσει το ασφαλιστικό σύστημα. Οποίο ψεύδος! Πρόκειται περί φιλελεύθερου παραληρήματος που επιδιώκει να πείσει για το μονόδρομο των επιλογών. Το επιχείρημα αυτό ακούστηκε από πολλούς συναδέλφους.

Υπάρχει αναμφίβολα μια μεγάλη παρεξήγηση. Και η παρεξήγηση είναι κατευθυνόμενη και καθοδηγούμενη. Είναι προφανής η αγωνία της πλειοψηφίας να πείσει τον ελληνικό λαό, εμφανίζοντας το νομοσχέδιο ως νομοτελειακή αναγκαιότητα.

Εμείς αρνούμαστε αυτή την επιλογή.

Αρνούμαστε την υποταγή σ” αυτές τις αντιλαϊκές επιλογές.

Αρνούμαστε τις βάναυσες περικοπές των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Αρνούμαστε την άδικη και ταξική επιδρομή σε βάρος του μόχθου των εργαζόμενων και των αυτοαπασχολούμενων.

Αρνούμαστε την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ολίγων και ισχυρών.

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι

Αδιαφορείτε για την ολοκληρωτική αντίδραση όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Αρνείστε να ακούσετε την αντίδραση όλης της αντιπολίτευσης. Αλήθεια στο όνομα ποιας ηθικής, ποιας νομιμότητας. Στο όνομα της αριθμητικής σας πλειοψηφίας. Να σας θυμίσω ότι η βάση του κοινοβουλευτικού συστήματος είναι πρωτίστως ηθική και δευτερευόντως νομική.

Η νομική πλευρά του ζητήματος καθιερώνει τη δυνατότητα της πλειοψηφίας να κυβερνά.

Δεν καθιερώνει κανένα δικαίωμα στην πλειοψηφία

να αυθαιρετεί,

ν” αφαιρεί δικαιώματα,

ν” αναιρεί βασικές παραμέτρους του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης που έπρεπε να είναι δεδομένες και σταθερές

ν” ακυρώνει την εμπιστοσύνη του πολίτη προς το κράτος

να τορπιλίζει τα θεμέλια του κοινωνικού κράτους δικαίου

και εντέλει να εγκληματεί σε  βάρος των πολιτών και του δικαιώματός τους σε μια αξιοπρεπή σύνταξη.

Κυρίες και κύριοι

Δεν έχετε καμία ηθική και καμία πολιτική νομιμοποίηση ν” απορυθμίσετε, έτη περαιτέρω, το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης. Πολλώ δε μάλλω όταν επί των ημερών σας η εισφοροδιαφυγή εκτινάχθηκε στα ύψη. Οι ιατροφαρμακευτικές δαπάνες και οι αυξήσεις των φαρμάκων εκτινάχθηκαν, και βέβαια εις όφελος των επιχειρήσεων, όταν υπερδιπλασιάστηκαν οι υποχρεώσεις του κράτους προς τα ασφαλιστικά ταμεία και βεβαίως όταν επιχειρήσατε την καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων με τα δομημένα ομόλογα. Και όταν με την αριθμητική πλειοψηφία σας, αρνηθήκατε την εξεταστική επιτροπή που θα έριχνε φως σ” αυτό το μεγάλο σκάνδαλο, το οποίο χρεώνεστε εσείς και η παράταξή σας.

Απωλέσατε το κεφάλαιο της πρόσφατης εκλογικής σας επιτυχίας. Το μόνο θετικό είναι το ότι βάλατε τα θεμέλια μιας νέας εθνικής, λαϊκής ενότητας. Το δρόμο τον δείχνει η καθολική λαϊκή αντίδραση.

19/03/2008

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση στη Βουλή για την τροποποίηση του εκλογικού νόμου γίνεται αναμφίβολα σε ένα δυσάρεστο, ζοφερό και δύσοσμο πολιτικά και κοινωνικά κλίμα, ένα κλίμα που έχει επηρεαστεί από τα γεγονότα που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες και που αναδεικνύουν την παντελή υποχώρηση της πολιτικής ηθικής, της ίδιας της πολιτικής, θα έλεγα, με πρωταγωνιστές, βέβαια, την Κυβέρνηση.
Η χώρα μας βρίσκεται σε βαθιά κρίση, η κοινωνία μας βιώνει βαθιά κρίση σε εθνικό, πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο, κρίση σε επίπεδο κρατικής οργάνωσης και κοινωνικής ανάπτυξης.
Η Κυβέρνηση όλο αυτόν το χρόνο όχι μόνο δεν έχει προβεί σε καμία ενέργεια, προκειμένου να ξεπεραστεί αυτή η κρίση, αλλά κινείται δήθεν ανυποψίαστη, επιχειρώντας διακανονισμό συμφερόντων με μοναδικό της μέλημα την αναπαραγωγή της εξουσίας της.
Είναι αληθές ότι δεν είστε εσείς το γενεσιουργό αίτιο αυτής της κρίσης. Όμως, πλέον όλος ο ελληνικός λαός έχει αντιληφθεί πως αυτή η Κυβέρνηση, αυτός ο Πρωθυπουργός δεν αποτελούν απλά μέρος της κρίσης, αλλά συμμετέχουν καίρια σε αυτήν. Αντικειμενικά, θα έλεγα ότι την προάγουν και την προωθούν. Και αυτό το πράττουν με πράξεις, αλλά και απραξίες, εμφανιζόμενοι, αλλά και κρυπτόμενοι. Και απορώ, αλήθεια, με την αυταρέσκεια αυτής της Κυβέρνησης, με την προσπάθειά της να υποτιμήσει αυτήν τη νοημοσύνη τη δική μας και του ελληνικού λαού και να βαπτίσει το ψέμα αλήθεια. Όπως, επίσης, απορώ με την παρέμβαση του Προέδρου της Βουλής στη συνταγματικά ορθή πρόταση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αισθάνθηκε την ανάγκη ως μη όφειλε να προσπαθήσει να σταθεί συμμέτοχος στην Κυβέρνηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά την επίθεση ενάντια στα εισοδήματα με τη «ρύθμιση του ασφαλιστικού που οδήγησε το λαό μας στους δρόμους, μετά την ακρίβεια, μετά την εκποίηση της λαϊκής και εθνικής περιουσίας, με τα λιμάνια, μετά την κατάλυση της ηθικής, της αξιοκρατίας, μετά την κατάχρηση εξουσίας ήρθε η ώρα της φαλκίδευσης της λαϊκής κυριαρχίας.
Συζητούμε σήμερα στη Βουλή σχέδιο νόμου που τροποποιεί τον ν. 3231/2004 και η Κυβέρνηση ζητά την ψήφο μας. Αρνούμαστε αυτήν τη θετική ψήφο για λόγους γενικής αρχής, αλλά και για τις επιμέρους ρυθμίσεις, με εξαίρεση βέβαια εκείνο το τμήμα που προωθεί τη συμμετοχή των γυναικών στα ψηφοδέλτια των κομμάτων.
Αυτό το σχέδιο νόμου άγει στην υφαρπαγή της ψήφου των Βουλευτών με μύθο των σταθερών κυβερνήσεων και μάλιστα μονοκομματικών. Ακούστε. Η πριμοδότηση του πρώτου κόμματος με πενήντα έδρες είναι κατ” εξοχήν διαστρεβλωτική λογικά και απαράδεκτη συνταγματικά, όπως επίσης και εκείνο το άρθρο που στην ουσία απαγορεύει τα ελληνικά πολιτικά κόμματα να δημιουργήσουν προϋποθέσεις συνεργασίας και να συγκυβερνήσουν, δηλαδή είναι σαφώς ενάντια στη λαϊκή κυριαρχία και στην αρχή της πλειοψηφίας. Και όλα αυτά, διότι ακόμα και με βάση το Σύνταγμα ο σχηματισμός σταθερών κυβερνήσεων, κυρίες και κύριοι, είναι ευχή, είναι στόχος. Δεν αποτελεί συνταγματική επιταγή και θέσφατο, γιατί το μείζον, το προέχων στο δικαιικό μας σύστημα αλλά και στην διεθνή πρακτική είναι η θεμελίωση και οχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας.
Κυρίες και κύριοι, η θεμελίωση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας, όπως επίσης και η αρχή της πλειοψηφίας, έχει τη βάση της στην αρχαία ελληνική δημοκρατία. Αλλά και στη σύγχρονη εποχή, στους δύο τελευταίους αιώνες και κυρίως με τη διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις κατοχύρωσης της λαϊκής κυριαρχίας, κάτι που αποτελεί πρόοδο της ανθρωπότητας. Όλα αυτά έγιναν με αγώνες, με επαναστάσεις, με αίμα και αποτελούν πλέον παγκόσμια κατάκτηση. Γι” αυτό καμία σοφιστεία, καμία ευκαιριακή παραχάραξη του νόμου δεν δικαιώνει την ουσιαστική κατάλυση της λαϊκής κυριαρχίας. Πέραν όμως του νομικού κελύφους, δηλαδή του νόμου που συζητάμε, στην ουσία παρεμποδίζεται, αν δεν αναιρείται, η πορεία της κοινωνίας προς την πρόοδο, προς την ανάπτυξη, προς την εξέλιξη.
Κυρίες και κύριοι, ο Πλάτωνας στον «Πρωταγόρα» δικαιολογεί την ισότητα της ψήφου με βάση την αρχή ότι κάθε άνθρωπος έχει προικιστεί με τη λογική δυνατότητα, το ηθικό συναίσθημα και τη συνείδηση του δικαίου. Αναιρώντας αυτήν την αρχή, δηλαδή την ισότητα της ψήφου, επιδιώκετε την κυριαρχία σας επί της πολιτείας, επί του κράτους, λειτουργείτε δηλαδή εν πολλοίς αντιδημοκρατικά. Χρησιμοποιείτε το ψευδεπίγραφο επιχείρημα περί δημοσίου συμφέροντος, όμως η αρχή του δημοσίου συμφέροντος είναι η νομιμοποιητική βάση του δημοσίου δικαίου. Δεν είναι τέχνασμα για να καταργήσετε την αρχή της πλειοψηφίας και να υφαρπάξετε την κυριαρχία επί του κράτους, ούτε πρόσχημα για να νοθεύσετε τη λαϊκή κυριαρχία. Εκφράζω την εδραία πεποίθηση ότι ο καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος θα είχε να προσθέσει πολλά και συνετά προς αυτήν την κατεύθυνση.
Όμως, κυρίες και κύριοι, νομοθετείτε επιδιώκοντας να διαχειριστείτε την κρίση του πολιτικού μας συστήματος σύμφωνα και με μοναδικό μέλημα την προώθηση του κομματικού σας συμφέροντος. Ο ελληνικός λαός, όμως, έχει ανάγκη από πολιτικές ηγεσίες που θα επιδιώξουν την υπέρβαση από αυτήν την κρίση, που θα έχουν το αναγκαίο ηθικό και πολιτικό υπόβαθρο, την ηθική και πολιτική ευαισθησία και βούληση για έξοδο από αυτό το τέλμα. Λυπάμαι ότι κινείστε προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Αλλά επειδή ο καιρός έχει γυρίσματα και όπως λέει μια παροιμία με διαχρονική ισχύ «όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου, πέφτει ο ίδιος μέσα», θα ήθελα εδώ να σας υπενθυμίσω δυο αντίστοιχα νομοθετήματα που επιχείρησε η δική σας παράταξη στο παρελθόν. Το πρώτο είναι το ’58, όταν ο ιδρυτής του κόμματός σας Κωνσταντίνος Καραμανλής δια του τότε Υπουργού Εσωτερικών κ. Τάκου Μακρή επεδίωξε να παγιδεύσει τον Γεώργιο Παπανδρέου και να συρρικνώσει την Αριστερά. Όμως, αυτό οδήγησε την ΕΔΑ στην Αξιωματική Αντιπολίτευση και στη συνέχεια στο θρίαμβο της Ένωσης Κέντρου. Βέβαια, για να μην ξεχνιόμαστε, όπως είναι γνωστό, η συνέχεια ήταν δραματική για τη χώρα. Εννοώ την αποστασία του κ. Μητσοτάκη και τέλος τη δικτατορία των Συνταγματαρχών. Και να σας θυμίσω και ένα δεύτερο, πιο πρόσφατο, με πρωταγωνιστές τον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Κούβελα αυτήν τη φορά, οι οποίοι ψήφισα έναν εκλογικό νομό που κατά τη γνώμη τους θα εξυπηρετούσε τη δική τους παράταξη, αλλά που όμως στην πράξη οδήγησε σε τρείς εκλογικές νίκες του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε τρείς διαδοχικές Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, σε τριάντα μόλις δευτερόλεπτα, για να μην καταχραστώ το χρόνο…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τα έχετε, κύριε Λιντζέρη.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, η μέθη της εξουσίας σας έχει κάνει να λησμονείτε βασικές αρχές της δημοκρατίας.
Έχετε λησμονήσει ως μη οφείλατε βασικές αρχές που έχουν περιγραφεί με τον πλέον έξοχο τρόπο και που έχουν διαχρονική ισχύ το πρώτον σ” αυτόν τον τόπο. Έχετε αναγορεύσει σε αυτοσκοπό σε ύψιστο αυτοσκοπό τον έλεγχο της εξουσίας και τον έλεγχο του κράτους. Αναμφίβολα ο Αριστοτέλης βρίσκεται στα κάτω ράφια της βιβλιοθήκης σας ενώ αντίθετα σε περίοπτη θέση βρίσκεται ο Μακιαβέλι. Να γνωρίζετε ότι η αλαζονεία οδηγεί στην ύβριν και ότι η ύβρις τιμωρείται. Η μέθη της εξουσίας που εξάλλου είναι οριακή σας οδηγεί σε σφάλματα που δυστυχώς όμως δεν θα τα πληρώσετε εσείς αλλά η πατρίδα μας και ο λαός μας.

22/01/2008

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑ.ΣΟ.Κ. Β” ΠΕΙΡΑΙΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ: τον κ .Υπουργό  Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης

            τον  κ. Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών

            τον  κ. Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.

            τον  κ. Υπουργό Πολιτισμού

ΘΕΜΑ : Παραχώρηση στο Δήμο Δραπετσώνας του χώρου των πρώην φυλακών «ΒΟΥΡΛΩΝ»

Κύριοι Υπουργοί,

Στα όρια του Δήμου Δραπετσώνας και συγκεκριμένα περικλειόμενος από τις οδούς Ψαρών-Εθνικής Αντίστασης και Δογάνης ευρίσκεται ο ιστορικός χώρος όπου ευρίσκονταν οι φυλακές των Βούρλων. Στις φυλακές αυτές είχαν εγκλειστεί πολλοί αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Απετέλεσε δε, στη συνέχεια, τόπο φυλάκισης πολιτικών κρατουμένων κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και των πέτρινων χρόνων που ακολούθησαν. Απ” αυτές τις φυλακές σημειώθηκε και η μοναδική χρονικά, συλλογική απόδραση 27 πολιτικών κρατουμένων μέσα από υπόγεια σήραγγα.  Το γεγονός αυτό μνημονεύεται μέχρι και σήμερα, με ιστορικές αναφορές, αφιερώματα και δημοσιεύματα στα ΜΜΕ.

Αντιλαμβάνεστε ότι ο χώρος αυτός αποτελεί μνημείο της σύγχρονης ιστορίας μας,  που ακόμα και αν μας πληγώνει, οφείλει να παραδειγματίζει και ν” αποτελεί παρακαταθήκη στις νεότερες γενιές. Αυτός ο χώρος, από διετίας, έχει αγοραστεί από ιδιώτη μεγαλοκατασκευαστή. Πρόκειται δε, να ακολουθήσει την «τύχη» των ελάχιστων ελεύθερων χώρων που έχουν απομείνει στην ευρεία περιοχή και να τσιμεντοποιηθεί.

Ο Δήμος Δραπετσώνας, λόγω οικονομικών αδυναμιών δεν κατάφερε να προχωρήσει στην απαλλοτρίωσή του. Οι δε αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων και οι κινητοποιήσεις των πολιτών έπεσαν στο κενό. Η πολιτεία, ως μη όφειλε, μένει αδρανής. Με αποτέλεσμα, ένας ιστορικός χώρος, να οδηγείται στη λήθη και στην τσιμεντοποίηση. Το Δημοτικό Συμβούλιο που εξελέγη στις πρόσφατες εκλογές, με πρόσφατη απόφασή του,  εκπέμπει SOS και ζητά την αρωγή της πολιτείας. Το ίδιο αποφασίστηκε σε κοινή σύσκεψη του Δήμαρχου, του Νομάρχη και των Βουλευτών της περιοχής.

Το κοινό αίτημα είναι, ο χώρος αυτός ν” αποκτηθεί από το Δήμο προκειμένου να μετατραπεί σε κοινόχρηστο χώρο, πλατεία, χώρο πρασίνου και μνημείο της σύγχρονης ιστορίας μας.

Ερωτώνται οι  κ. Υπουργοί :

Είστε διατεθειμένοι να συνδράμετε οικονομικά και άλλως το δήμο Δραπετσώνας για την απόκτηση αυτού του χώρου;

Είστε διατεθειμένοι να συνδράμετε άμεσα και αποτελεσματικά ώστε ο χώρος αυτός, με την αξιοποίησή του, ν” αποτελέσει μνημείο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, παρακαταθήκη στις επερχόμενες γενιές;

Είστε διατεθειμένοι να σταματήσετε την τσιμεντοποίηση του χώρου ώστε ν” αποδοθεί στους δημότες ένας κοινόχρηστος χώρος πρασίνου και ανάσας;

Τι άμεσα μέτρα θα λάβετε ώστε να ικανοποιηθεί το κοινό αίτημα των φορέων, κατοίκων και εκπροσώπων της περιοχής;

12-2-2007

                                                            Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

                                                            ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ